TRU The truth is in here and out there
Je ziet het niet maar toch is het er... Alles over mysterieuze, onverklaarde, spirituele en occulte zaken.
Ik heb zelf altijd geloofd dat er reincarnatie bestaat, maar nu ben ik een beetje in het boek 'Geleid door het licht' (embraced by the light) van Betty J. Eadie aan het lezen (gaat over een vrouw die een bijna dood ervaring heeft gehad en veel geleerd aan gene zijde) en daar kwam ik de volgende passage tegen:
'We begrepen dat er herinneringen vervat zouden zijn in de cellen van ons nieuwe (noot van mezelf: daarmee wordt bedoeld het aardse lichaam wat een geest krijgt en in die zin nieuw) lichaam. Dat was een idee dat volledig nieuw voor me was. Ik leerde dat alle gedachten en ervaringen in ons leven worden opgeslagen in ons onderbewuste, maar ze worden ook opgeslagen in onze cellen, zodt in elke cel niet alleen een genetische codering wordt geprent, maar ook elke ervaring die we ooit hebben gehad. Verder leerde ik dat deze herinneringen via de genetische codering worden doorgegeven aan onze kinderen. Deze herinneringen verklaren veel van de doorgegeven eigenschappen in families, zoals verslaving, angst, kracht enzovoorts. Ik vernam ook dat we geen herhaalde levens op deze aarde hebben; als we ons een vorig leven schijnen te 'herinneren', halen we in werkelijkheid herinneringen op die in de cellen zijn opgeslagen.'
Ok, dat herinneringen ook worden opgeslagen in onze lichaamscellen daar kan ik wel inkomen misschien.
Maar dat er dus geen reincarnatie is, dat je dus maar 1 les op aarde krijgt......daar gaat dan mn hele theorie. Als het waar is wat die vrouw beweert dan moet iedereen met een reincarnatieherinnering dus in feite zich niet een vorig leven herinneren, maar een leven, een ervaring, van zijn/ haar voorouders (hoe ver terug dan ook). (dan moet dus misschien ook objectief terug te zoeken zijn of dit een ervaring is die een voorouder van je geleefd kan hebben, alhoewel je sinds het begin van de mensheid tot jezelf natuurlijk wel oneindig veel voorouders hebt gehad.
Sja......ik weet niet wat ik dan moet geloven.......aan de ene kant wil ik het verhaal van die vrouw wel geloven, ze is er echt geweest en heeft het uit 1e hand gehoord.
Aan de andere kant weet ik het niet....er zijn ook weer zoveel bewijzen voor reincarnatie en ik geloofde er zelf altijd ook zo heilig in. Is dat allemaal maar slechts ervaringen van je voorouders? (wat dan van ervaringen aan de andere kant van de wereld. Wat dan als je je herinnert dat je in 1941 een chinees was en je ouders in 1939 zijn geboren en Hollanders zijn?).
En je bent hier toch op aarde om lessen te leren? Niet alleen om geacumuleerde ervaringen van voorouders bij je te dragen?
Naja gaarna jullie visie en bewijsvoering die de visie van deze vrouw onderuithaalt of juist steunt.
'We begrepen dat er herinneringen vervat zouden zijn in de cellen van ons nieuwe (noot van mezelf: daarmee wordt bedoeld het aardse lichaam wat een geest krijgt en in die zin nieuw) lichaam. Dat was een idee dat volledig nieuw voor me was. Ik leerde dat alle gedachten en ervaringen in ons leven worden opgeslagen in ons onderbewuste, maar ze worden ook opgeslagen in onze cellen, zodt in elke cel niet alleen een genetische codering wordt geprent, maar ook elke ervaring die we ooit hebben gehad. Verder leerde ik dat deze herinneringen via de genetische codering worden doorgegeven aan onze kinderen. Deze herinneringen verklaren veel van de doorgegeven eigenschappen in families, zoals verslaving, angst, kracht enzovoorts. Ik vernam ook dat we geen herhaalde levens op deze aarde hebben; als we ons een vorig leven schijnen te 'herinneren', halen we in werkelijkheid herinneringen op die in de cellen zijn opgeslagen.'
Ok, dat herinneringen ook worden opgeslagen in onze lichaamscellen daar kan ik wel inkomen misschien.
Maar dat er dus geen reincarnatie is, dat je dus maar 1 les op aarde krijgt......daar gaat dan mn hele theorie. Als het waar is wat die vrouw beweert dan moet iedereen met een reincarnatieherinnering dus in feite zich niet een vorig leven herinneren, maar een leven, een ervaring, van zijn/ haar voorouders (hoe ver terug dan ook). (dan moet dus misschien ook objectief terug te zoeken zijn of dit een ervaring is die een voorouder van je geleefd kan hebben, alhoewel je sinds het begin van de mensheid tot jezelf natuurlijk wel oneindig veel voorouders hebt gehad.
Sja......ik weet niet wat ik dan moet geloven.......aan de ene kant wil ik het verhaal van die vrouw wel geloven, ze is er echt geweest en heeft het uit 1e hand gehoord.
Aan de andere kant weet ik het niet....er zijn ook weer zoveel bewijzen voor reincarnatie en ik geloofde er zelf altijd ook zo heilig in. Is dat allemaal maar slechts ervaringen van je voorouders? (wat dan van ervaringen aan de andere kant van de wereld. Wat dan als je je herinnert dat je in 1941 een chinees was en je ouders in 1939 zijn geboren en Hollanders zijn?).
En je bent hier toch op aarde om lessen te leren? Niet alleen om geacumuleerde ervaringen van voorouders bij je te dragen?
Naja gaarna jullie visie en bewijsvoering die de visie van deze vrouw onderuithaalt of juist steunt.
Opgeschoond.
Geef eens normaal je mening. Onderbouwd enzo. .
Geef eens normaal je mening. Onderbouwd enzo. .
.
Oi!
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Reincarnatie is gewoon het meest logische. Anders ben je hier alleen maar om dood tegaan.
en volgens mij bestaat alles uit evolutie dus ook voor je geest/ ziel.
En dan heeft 1X leven niet zoveel zin..
en volgens mij bestaat alles uit evolutie dus ook voor je geest/ ziel.
En dan heeft 1X leven niet zoveel zin..
Vaak herinneren ze een vorig leven van iemand die niet eens familie is, dus dan gaat het al niet op dat het een herinnering uit je cellen is.
Ik lees nu ook elders op internet meningen van mensen die zeggen dat reincarnatie niet bestaat. Zie de lap tekst hieronder. Vooral de bovenste 2 alinea's.
Wat vinden jullie hiervan? Ik baal ervan dat ze wel aannemelijk klinken allemaal.....daar gaat dan mn theorie van het geloof in reincarnatie
''reïncarnatie-herinneringen worden in de regel veroorzaakt door lagere, aardgebonden geesten. Omdat zij nog gefixeerd zijn op de gebeurtenissen in hun voorbije leven op aarde en daar om de één of andere reden nog geen afscheid van hebben kunnen nemen, zoeken zij verbinding met levenden die een zeker affiniteit met hen hebben. Wie daar gevoelig voor is en één of meer belangrijke karaktertrekken met hen gemeen heeft, kan een auraverbinding met hen aangaan. Daardoor kunnen er ook beelden uit het voorbije leven van die geest binnendringen. Een hypnose, waarbij je je niet voor deze invloeden hebt afgeschermd, kan als kanaal dienen voor deze overdracht. Wij zien de beelden uit dat leven dan aan voor herinneringen aan onze vorige incarnaties, en hoe meer we daar in gaan geloven, des te sterker wordt ook die band.
Het is op zich ook niet zo moeilijk om te verklaren waaróm traumatische ervaringen van onszelf zo gemakkelijk kunnen worden verklaard door die 'reïncarnatie-herinneringen': het betreft immers altijd een geest die een belangrijke verwantschap met ons heeft. Zijn problemen en ervaringen lijken in verschillende opzichten op de onze. Via ons herbeleven ook die geesten hun eigen (vaak traumatische) ervaringen, waardoor zij een sterkere verbinding met de aarde krijgen. Voor ons lijkt het dan net alsof wij de oorzaak van een trauma of probleem hebben aangeboord, maar in wezen herbeleven wij een verwant probleem van iemand anders.
Sterker nog: in plaats van problemen op te lossen, kunnen ze gemakkelijk erger worden. Door die verbinding met een 'aura-lifter' opent zich voor ons immers de lagere geestenwereld, terwijl die geest zelf dieper met de aardse sfeer verbonden raakt en daardoor ook moeilijker de weg naar het licht kan vinden. De enige remedie bestaat er dan ook uit om ons radicaal van deze invloed te ontdoen. De beste manier is ongetwijfeld een krachtig, oprecht gebed om ons hiervan te bevrijden. Maar ook de geest, die een verbinding met ons is aangegaan, verdient onze liefde en respect. We kunnen dan ook voor hem of haar bidden en aan Christus vragen of ze geholpen mag worden om het licht te vinden.
Een andere bevestiging voor deze zienswijze kreeg ik jaren later in de vorm van twee zuivere doorgevingen, die later werden ondersteund door een gelijkluidende doorgeving van iemand anders. Daarin werd mij te verstaan gegeven dat deze 'reïncarnatie' duidelijk niet van mijzelf was, maar van de dolende geest van iemand die nog in de aardse sfeer verblijft. Door dat aan te nemen en diep te doorvoelen was het alsof er een donkere wolk voor mij optrok. Ook het laatste restje twijfel verdween daardoor. Energetisch betekende dat, dat de aura-verbinding met die geest verbroken was. Sinds die tijd voel ik me duidelijk beter en helderder dan daarvoor. Ik kan ook duidelijk méér en voel me minder verkrampt bij alles wat ik doe.
Andere verklaringen
Veel herinneringen aan voorgaande levens zijn zonder meer het product van de fantasie of zijn afkomstig uit het onderbewustzijn. Zo vertelde een spiritueel therapeut, die ik in 1995 bezocht, mij dat veel van zijn patiënten die d.m.v. hypnose teruggingen naar 'vorige levens', allerlei feiten, namen en omstandigheden noemden die bij controle geen van alle bleken te kloppen. Dergelijke herinneringen hebben in een therapeutische setting vaak alleen maar ten doel om dieperliggende conflicten en spanningen in de psyche op het spoor te komen: ze symboliseren innerlijke processen, maar staan in de regel los van de uiterlijke werkelijkheid. Als geneesmethode mag zoiets misschien wel effectief zijn, maar het idee dat er ook werkelijk iets uit een vorig leven wordt waargenomen of opnieuw doorleefd, berust vaak op een illusie.
Tal van reïncarnaties als schakels in een keten
Hoeveel mensen hebben tegenwoordig niet het idee dat ze zich iets (menen te) herinneren uit een vorig leven? Ik kom regelmatig mensen tegen die zeggen dat ze weten wat ze in een vorig leven zijn geweest. Sterker nog: vaak gaat het om een aantal levens waar ze beelden of indrukken van hebben overgehouden.
In de tijd, waarin ik nog sterk in deze herinneringen geloofde, had ik ook beelden van andere voorgaande levens: twee in Frankrijk, één uit de klassieke Oudheid (als officier) en één in het verre Azië (als arts). Het leek als een prachtig mozaïek in elkaar te passen - een doorlopend verhaal, waarin ik telkens weer andere eigenschappen verwierf. Het was één groot, samenhangend geheel, dat schitterend paste bij wat ik toen geloofde, nl. dat de mens verschillende keren op aarde reïncarneert om tijdens elk leven nieuwe dingen aan te leren en 'oude', nutteloze eigenschappen te overwinnen.
Kortom - en dit lijkt me cruciaal : je krijgt de ervaringen die bij je geloof, je diepste overtuiging passen. Je levensovertuiging werkt als een vormend, scheppend principe dat ook de ervaringen genereert die bij die overtuiging passen en haar bevestigen. Verander je die levensvisie, dan veranderen ook je ervaringen..... Dat klinkt vreemd, maar is eigenlijk ook weer heel logisch.
In het werk van Swedenborg en Lorber komen we de gedachte tegen, dat de mens meestal maar één leven op aarde leidt. Daarna kan hij of zij verder worden geleid in de geestelijke sferen na de dood. Ook is het mogelijk dat er een incarnatie plaats vindt op een ander hemellichaam. Soms komt het echter ook tot een tweede incarnatie op aarde, maar dat is eerder uitzondering dan regel: dat gebeurt alleen in díe gevallen, waarin de mens in geestelijk opzicht geen enkele vooruitgang heeft geboekt. We gaan dan nog 'es 'op herhaling'. Het aantal levens dat de mens maximaal op aarde kan leiden, wordt daarin gesteld op zeven - al zal dat aantal zelden worden gehaald.
Reïncarnatie en 'genade'
Iets anders is de rol die de 'genade' speelt bij onze ontwikkelingsweg. Als we echt álles zouden moeten vergoeden wat we ooit - in welk leven dan ook - fout hebben gedaan, dan blijven we eindeloos ronddraaien in de tredmolen, het rad van de wedergeboorte. Maar waarom zouden we alles goed moeten maken wat we ooit in enig opzicht fout hebben gedaan? Vaders en moeders rekenen hun eigen kinderen toch ook niet alles aan wat zij verkeerd doen, maar strijken vaak met de hand over het hart omdat zij weten dat een kind veel fouten maakt uit onwetendheid. Zou onze hemelse Vader ons dan ook niet veel dingen willen vergeven omdat Hij heel goed beseft dat zijn kinderen handelden uit onwetendheid en gebrek aan zelfbeheersing? Er is toch ook zoiets als 'genade', waardoor we weer met een schone lei mogen beginnen? 'Genade' betekent, dat God een streep onder de rekening zet. M.a.w.: als je oprecht en met alle kracht die in je is, wilt streven naar méér liefde en minder ego, worden je ook veel dingen vergeven. En dat betekent tegelijkertijd dat ze je dan niet meer worden aangerekend en je dus ook niets meer hoeft goed te maken in een volgend leven.
Reïncarnatie wordt door nader onderzoek vaak bewezen - of toch niet?
Voorstanders van de reïncarnatie-theorie proberen de kritiek op deze veronderstelling altijd te weerleggen door erop te wijzen dat heel veel reïncarnatie-herinneringen blijken te kloppen met de concrete feiten en omstandigheden uit een vorig leven.
Dat is echter helemaal geen bewijs voor de juistheid van de gedachte aan reïncarnatie: die herinneringen behoren in de regel iemand toe die zich als geest nog in de aardse sferen bevindt: degene, die ze via een auraverbinding ervaart, is niet identiek met degene die dergelijke dingen ook concreet heeft meegemaakt.
De zgn. bewijzen voor de authenticiteit van reïncarnatie zijn in feite dus alleen maar bewijzen voor de authenticiteit van de ervaringen zelf, maar niet voor het verschijnsel reïncarnatie als zodanig. En zodra die twee dingen van elkaar zijn losgekoppeld, kan het verschijnsel reïncarnatie als zodanig niet meer bewezen worden, ook al zou je honderdduizend van zulke ervaringen verzamelen. Er is dan nl. geen link meer tussen degene die die dingen nú ervaart en de persoon die ze vroeger heeft beleefd.
Het is heel lastig om het verband tussen die twee aan te tonen. Het enige wat je dan nog kunt bewijzen is het bestaan van een geestenwereld.
Daarnaast is er nog het aspect van de zgn. 'romantische incarnaties'. Er lopen zeker 200 mensen rond die beweren Ramses II te zijn geweest. Ook Cleopatra, Caesar en Maria Magdalena zijn erg populair. Zelfs incarnaties uit de tijd van Atlantis zijn niet ongewoon. Vaak is men dan een Atlantische priester geweest die ingewijd was in allerlei mysterieën. In de V.S. zijn er zelfs bloeiende verenigingen van mensen die menen dat ze als groep, als een soort cluster, zijn gereïncarneerd uit de Atlantische tijd. Dat zou je eigenlijk moeten rekenen tot de pure romantiek, zeker als zulke verhalen worden verwerkt in bestsellers.
....veel mensen hebben herinneringen aan een leven in het Oude Egypte....
Hebben wij het als mens nodig om telkens te reïncarneren?
Je kunt je ook afvragen in hoeverre we het nodig hebben om ons gebeurtenissen en feiten uit een voorgaand leven te herinneren. Gaat het niet in de eerste plaats om het hier en nu? Hebben we aan dit leven al vaak niet de handen vol? Waarom zouden we dan ook nog de ellende van vorige levens erbij op onze schouders moeten nemen? Ja, er moet wel een heel wijze reden zijn voor het gegeven, dat we bij de geboorte geen herinnering meer hebben aan datgene, wat we daarvòòr - in welke sfeer of op welk hemellichaam dan ook - zijn geweest.
Natuurlijk speelt onze persoonlijke achtergrond altijd een rol mee: de één draagt duidelijk wat meer geestelijk licht in zich mee dan de ander, maar wat echt doorslaggevend is, dat is de vraag wat we hier en nu met dat beetje licht en liefde doen: dáár komt het op aan. Ik geloof dat dit leven niet het enige is, want mijn diepste overtuiging is dat we al héél lang bestaan, ook al was dat in een andere bestaansvorm. Maar zoals ik heb gemerkt kunnen die herinneringen aan een vorig leven best wel eens berusten op fantasie of afkomstig zijn van de aura van een geest, die in een bepaald opzicht affiniteit met ons heeft
In plaats van achterom te kijken naar de deprimerende spookbeelden en schimmen van de voorbije eeuwen kijk ik liever vóóruit naar de mens die ik en jij en wij allemaal kunnen worden: een beeld van God, een compleet, zuiver, liefdevol, strálend wezen, dat je gerust 'goddelijk' mag noemen. Ja, ik geloof dat we geschapen zijn om gelukkig te worden en dat die ontwikkeling ook ná de dood steeds verder gaat - totdat we op den duur worden opgenomen in zó'n stralend licht en in een sfeer van zó'n intense, serene vrede, dat we het ons nu nog bij lange na niet voor kunnen voorstellen.
Nu we op de drempel staan van een nieuw tijdperk in de geschiedenis van de mensheid en de terugkeer van Christus niet ver meer is, is er overal heel veel onrust, angst en agressie. Dat zal alleen maar toenemen. Maar laten we niet vergeten dat je af en toe ook schatten van mensen ontmoet, mensen waaraan je al een beetje kunt merken hoe die toekomstige wereld er uit zal komen te zien. Ook bij jonge mensen en kleine kinderen merk je soms al wat voor een geweldig, bruisend leven er in hen zit: ik geloof vast dat een deel van hen geestelijk al veel verder is dan wij.
Reïncarnaties van andere werelden
Wat reïncarnatie betreft nog één opmerking tot slot. Meestal wordt er daarbij van uit gegaan, dat die levens zich allemaal hier op aarde hebben afgespeeld. Maar dat hoeft strikt genomen natuurlijk niet zo te zijn. Er is geen enkele geestelijke wet of axioma die zegt dat we van tijd tot tijd op aarde moeten (re)incarneren. Die ontwikkeling kan zich ook best - bv. als tussenschakel of als vòòrstadium van dit leven - op een ander hemellichaam hebben afgespeeld. Boeken van 'reïncarnatietherapeuten' als Pieter Langedijk bevestigen dit ook. Dat geeft al aan dat er heel veel manieren zijn om naar dit verschijnsel te kijken.
En wat er uiteindelijk van waar is.... misschien is het ook wel prettig dat we nu nog niet alles weten. We hebben nog de tijd, we hebben nog de eeuwigheid om al dat soort vragen en problemen op te lossen. Reïncarnatie is van oudsher een veelbesproken onderwerp, maar het roept ook altijd veel verwarring op. Die verwarring wordt treffend geïllustreerd door de uitspraak van de cartoonist Kamagurka: "Al in mijn vorig leven geloofde ik niet meer in reïncarnatie". ''
Wat vinden jullie hiervan? Ik baal ervan dat ze wel aannemelijk klinken allemaal.....daar gaat dan mn theorie van het geloof in reincarnatie
''reïncarnatie-herinneringen worden in de regel veroorzaakt door lagere, aardgebonden geesten. Omdat zij nog gefixeerd zijn op de gebeurtenissen in hun voorbije leven op aarde en daar om de één of andere reden nog geen afscheid van hebben kunnen nemen, zoeken zij verbinding met levenden die een zeker affiniteit met hen hebben. Wie daar gevoelig voor is en één of meer belangrijke karaktertrekken met hen gemeen heeft, kan een auraverbinding met hen aangaan. Daardoor kunnen er ook beelden uit het voorbije leven van die geest binnendringen. Een hypnose, waarbij je je niet voor deze invloeden hebt afgeschermd, kan als kanaal dienen voor deze overdracht. Wij zien de beelden uit dat leven dan aan voor herinneringen aan onze vorige incarnaties, en hoe meer we daar in gaan geloven, des te sterker wordt ook die band.
Het is op zich ook niet zo moeilijk om te verklaren waaróm traumatische ervaringen van onszelf zo gemakkelijk kunnen worden verklaard door die 'reïncarnatie-herinneringen': het betreft immers altijd een geest die een belangrijke verwantschap met ons heeft. Zijn problemen en ervaringen lijken in verschillende opzichten op de onze. Via ons herbeleven ook die geesten hun eigen (vaak traumatische) ervaringen, waardoor zij een sterkere verbinding met de aarde krijgen. Voor ons lijkt het dan net alsof wij de oorzaak van een trauma of probleem hebben aangeboord, maar in wezen herbeleven wij een verwant probleem van iemand anders.
Sterker nog: in plaats van problemen op te lossen, kunnen ze gemakkelijk erger worden. Door die verbinding met een 'aura-lifter' opent zich voor ons immers de lagere geestenwereld, terwijl die geest zelf dieper met de aardse sfeer verbonden raakt en daardoor ook moeilijker de weg naar het licht kan vinden. De enige remedie bestaat er dan ook uit om ons radicaal van deze invloed te ontdoen. De beste manier is ongetwijfeld een krachtig, oprecht gebed om ons hiervan te bevrijden. Maar ook de geest, die een verbinding met ons is aangegaan, verdient onze liefde en respect. We kunnen dan ook voor hem of haar bidden en aan Christus vragen of ze geholpen mag worden om het licht te vinden.
Een andere bevestiging voor deze zienswijze kreeg ik jaren later in de vorm van twee zuivere doorgevingen, die later werden ondersteund door een gelijkluidende doorgeving van iemand anders. Daarin werd mij te verstaan gegeven dat deze 'reïncarnatie' duidelijk niet van mijzelf was, maar van de dolende geest van iemand die nog in de aardse sfeer verblijft. Door dat aan te nemen en diep te doorvoelen was het alsof er een donkere wolk voor mij optrok. Ook het laatste restje twijfel verdween daardoor. Energetisch betekende dat, dat de aura-verbinding met die geest verbroken was. Sinds die tijd voel ik me duidelijk beter en helderder dan daarvoor. Ik kan ook duidelijk méér en voel me minder verkrampt bij alles wat ik doe.
Andere verklaringen
Veel herinneringen aan voorgaande levens zijn zonder meer het product van de fantasie of zijn afkomstig uit het onderbewustzijn. Zo vertelde een spiritueel therapeut, die ik in 1995 bezocht, mij dat veel van zijn patiënten die d.m.v. hypnose teruggingen naar 'vorige levens', allerlei feiten, namen en omstandigheden noemden die bij controle geen van alle bleken te kloppen. Dergelijke herinneringen hebben in een therapeutische setting vaak alleen maar ten doel om dieperliggende conflicten en spanningen in de psyche op het spoor te komen: ze symboliseren innerlijke processen, maar staan in de regel los van de uiterlijke werkelijkheid. Als geneesmethode mag zoiets misschien wel effectief zijn, maar het idee dat er ook werkelijk iets uit een vorig leven wordt waargenomen of opnieuw doorleefd, berust vaak op een illusie.
Tal van reïncarnaties als schakels in een keten
Hoeveel mensen hebben tegenwoordig niet het idee dat ze zich iets (menen te) herinneren uit een vorig leven? Ik kom regelmatig mensen tegen die zeggen dat ze weten wat ze in een vorig leven zijn geweest. Sterker nog: vaak gaat het om een aantal levens waar ze beelden of indrukken van hebben overgehouden.
In de tijd, waarin ik nog sterk in deze herinneringen geloofde, had ik ook beelden van andere voorgaande levens: twee in Frankrijk, één uit de klassieke Oudheid (als officier) en één in het verre Azië (als arts). Het leek als een prachtig mozaïek in elkaar te passen - een doorlopend verhaal, waarin ik telkens weer andere eigenschappen verwierf. Het was één groot, samenhangend geheel, dat schitterend paste bij wat ik toen geloofde, nl. dat de mens verschillende keren op aarde reïncarneert om tijdens elk leven nieuwe dingen aan te leren en 'oude', nutteloze eigenschappen te overwinnen.
Kortom - en dit lijkt me cruciaal : je krijgt de ervaringen die bij je geloof, je diepste overtuiging passen. Je levensovertuiging werkt als een vormend, scheppend principe dat ook de ervaringen genereert die bij die overtuiging passen en haar bevestigen. Verander je die levensvisie, dan veranderen ook je ervaringen..... Dat klinkt vreemd, maar is eigenlijk ook weer heel logisch.
In het werk van Swedenborg en Lorber komen we de gedachte tegen, dat de mens meestal maar één leven op aarde leidt. Daarna kan hij of zij verder worden geleid in de geestelijke sferen na de dood. Ook is het mogelijk dat er een incarnatie plaats vindt op een ander hemellichaam. Soms komt het echter ook tot een tweede incarnatie op aarde, maar dat is eerder uitzondering dan regel: dat gebeurt alleen in díe gevallen, waarin de mens in geestelijk opzicht geen enkele vooruitgang heeft geboekt. We gaan dan nog 'es 'op herhaling'. Het aantal levens dat de mens maximaal op aarde kan leiden, wordt daarin gesteld op zeven - al zal dat aantal zelden worden gehaald.
Reïncarnatie en 'genade'
Iets anders is de rol die de 'genade' speelt bij onze ontwikkelingsweg. Als we echt álles zouden moeten vergoeden wat we ooit - in welk leven dan ook - fout hebben gedaan, dan blijven we eindeloos ronddraaien in de tredmolen, het rad van de wedergeboorte. Maar waarom zouden we alles goed moeten maken wat we ooit in enig opzicht fout hebben gedaan? Vaders en moeders rekenen hun eigen kinderen toch ook niet alles aan wat zij verkeerd doen, maar strijken vaak met de hand over het hart omdat zij weten dat een kind veel fouten maakt uit onwetendheid. Zou onze hemelse Vader ons dan ook niet veel dingen willen vergeven omdat Hij heel goed beseft dat zijn kinderen handelden uit onwetendheid en gebrek aan zelfbeheersing? Er is toch ook zoiets als 'genade', waardoor we weer met een schone lei mogen beginnen? 'Genade' betekent, dat God een streep onder de rekening zet. M.a.w.: als je oprecht en met alle kracht die in je is, wilt streven naar méér liefde en minder ego, worden je ook veel dingen vergeven. En dat betekent tegelijkertijd dat ze je dan niet meer worden aangerekend en je dus ook niets meer hoeft goed te maken in een volgend leven.
Reïncarnatie wordt door nader onderzoek vaak bewezen - of toch niet?
Voorstanders van de reïncarnatie-theorie proberen de kritiek op deze veronderstelling altijd te weerleggen door erop te wijzen dat heel veel reïncarnatie-herinneringen blijken te kloppen met de concrete feiten en omstandigheden uit een vorig leven.
Dat is echter helemaal geen bewijs voor de juistheid van de gedachte aan reïncarnatie: die herinneringen behoren in de regel iemand toe die zich als geest nog in de aardse sferen bevindt: degene, die ze via een auraverbinding ervaart, is niet identiek met degene die dergelijke dingen ook concreet heeft meegemaakt.
De zgn. bewijzen voor de authenticiteit van reïncarnatie zijn in feite dus alleen maar bewijzen voor de authenticiteit van de ervaringen zelf, maar niet voor het verschijnsel reïncarnatie als zodanig. En zodra die twee dingen van elkaar zijn losgekoppeld, kan het verschijnsel reïncarnatie als zodanig niet meer bewezen worden, ook al zou je honderdduizend van zulke ervaringen verzamelen. Er is dan nl. geen link meer tussen degene die die dingen nú ervaart en de persoon die ze vroeger heeft beleefd.
Het is heel lastig om het verband tussen die twee aan te tonen. Het enige wat je dan nog kunt bewijzen is het bestaan van een geestenwereld.
Daarnaast is er nog het aspect van de zgn. 'romantische incarnaties'. Er lopen zeker 200 mensen rond die beweren Ramses II te zijn geweest. Ook Cleopatra, Caesar en Maria Magdalena zijn erg populair. Zelfs incarnaties uit de tijd van Atlantis zijn niet ongewoon. Vaak is men dan een Atlantische priester geweest die ingewijd was in allerlei mysterieën. In de V.S. zijn er zelfs bloeiende verenigingen van mensen die menen dat ze als groep, als een soort cluster, zijn gereïncarneerd uit de Atlantische tijd. Dat zou je eigenlijk moeten rekenen tot de pure romantiek, zeker als zulke verhalen worden verwerkt in bestsellers.
....veel mensen hebben herinneringen aan een leven in het Oude Egypte....
Hebben wij het als mens nodig om telkens te reïncarneren?
Je kunt je ook afvragen in hoeverre we het nodig hebben om ons gebeurtenissen en feiten uit een voorgaand leven te herinneren. Gaat het niet in de eerste plaats om het hier en nu? Hebben we aan dit leven al vaak niet de handen vol? Waarom zouden we dan ook nog de ellende van vorige levens erbij op onze schouders moeten nemen? Ja, er moet wel een heel wijze reden zijn voor het gegeven, dat we bij de geboorte geen herinnering meer hebben aan datgene, wat we daarvòòr - in welke sfeer of op welk hemellichaam dan ook - zijn geweest.
Natuurlijk speelt onze persoonlijke achtergrond altijd een rol mee: de één draagt duidelijk wat meer geestelijk licht in zich mee dan de ander, maar wat echt doorslaggevend is, dat is de vraag wat we hier en nu met dat beetje licht en liefde doen: dáár komt het op aan. Ik geloof dat dit leven niet het enige is, want mijn diepste overtuiging is dat we al héél lang bestaan, ook al was dat in een andere bestaansvorm. Maar zoals ik heb gemerkt kunnen die herinneringen aan een vorig leven best wel eens berusten op fantasie of afkomstig zijn van de aura van een geest, die in een bepaald opzicht affiniteit met ons heeft
In plaats van achterom te kijken naar de deprimerende spookbeelden en schimmen van de voorbije eeuwen kijk ik liever vóóruit naar de mens die ik en jij en wij allemaal kunnen worden: een beeld van God, een compleet, zuiver, liefdevol, strálend wezen, dat je gerust 'goddelijk' mag noemen. Ja, ik geloof dat we geschapen zijn om gelukkig te worden en dat die ontwikkeling ook ná de dood steeds verder gaat - totdat we op den duur worden opgenomen in zó'n stralend licht en in een sfeer van zó'n intense, serene vrede, dat we het ons nu nog bij lange na niet voor kunnen voorstellen.
Nu we op de drempel staan van een nieuw tijdperk in de geschiedenis van de mensheid en de terugkeer van Christus niet ver meer is, is er overal heel veel onrust, angst en agressie. Dat zal alleen maar toenemen. Maar laten we niet vergeten dat je af en toe ook schatten van mensen ontmoet, mensen waaraan je al een beetje kunt merken hoe die toekomstige wereld er uit zal komen te zien. Ook bij jonge mensen en kleine kinderen merk je soms al wat voor een geweldig, bruisend leven er in hen zit: ik geloof vast dat een deel van hen geestelijk al veel verder is dan wij.
Reïncarnaties van andere werelden
Wat reïncarnatie betreft nog één opmerking tot slot. Meestal wordt er daarbij van uit gegaan, dat die levens zich allemaal hier op aarde hebben afgespeeld. Maar dat hoeft strikt genomen natuurlijk niet zo te zijn. Er is geen enkele geestelijke wet of axioma die zegt dat we van tijd tot tijd op aarde moeten (re)incarneren. Die ontwikkeling kan zich ook best - bv. als tussenschakel of als vòòrstadium van dit leven - op een ander hemellichaam hebben afgespeeld. Boeken van 'reïncarnatietherapeuten' als Pieter Langedijk bevestigen dit ook. Dat geeft al aan dat er heel veel manieren zijn om naar dit verschijnsel te kijken.
En wat er uiteindelijk van waar is.... misschien is het ook wel prettig dat we nu nog niet alles weten. We hebben nog de tijd, we hebben nog de eeuwigheid om al dat soort vragen en problemen op te lossen. Reïncarnatie is van oudsher een veelbesproken onderwerp, maar het roept ook altijd veel verwarring op. Die verwarring wordt treffend geïllustreerd door de uitspraak van de cartoonist Kamagurka: "Al in mijn vorig leven geloofde ik niet meer in reïncarnatie". ''
Na je dood zul je vanzelf zien hoe het in elkaar zit. Dus zekerheid op dit moment over de ene of de andere theorie is eigenlijk onmogelijk.quote:Op zaterdag 7 mei 2005 21:50 schreef tulpje6 het volgende:
Je kunt je ook afvragen in hoeverre we het nodig hebben om ons gebeurtenissen en feiten uit een voorgaand leven te herinneren. Gaat het niet in de eerste plaats om het hier en nu? Hebben we aan dit leven al vaak niet de handen vol? Waarom zouden we dan ook nog de ellende van vorige levens erbij op onze schouders moeten nemen? Ja, er moet wel een heel wijze reden zijn voor het gegeven, dat we bij de geboorte geen herinnering meer hebben aan datgene, wat we daarvòòr - in welke sfeer of op welk hemellichaam dan ook - zijn geweest.
Natuurlijk speelt onze persoonlijke achtergrond altijd een rol mee: de één draagt duidelijk wat meer geestelijk licht in zich mee dan de ander, maar wat echt doorslaggevend is, dat is de vraag wat we hier en nu met dat beetje licht en liefde doen: dáár komt het op aan. Ik geloof dat dit leven niet het enige is, want mijn diepste overtuiging is dat we al héél lang bestaan, ook al was dat in een andere bestaansvorm.
Daarom heet het ook geloof, en elk geloof heeft de waarheid in pacht.
Daarom hang ik ook geen enkel geloof aan of wil me daaraan binden.
Natuurlijk heb ik wel een bepaalde opvoeding gehad en ben daardoor wel beinvloed.
Maar toch probeer ik zo open mogelijk te zijn en het leven en alles er omheen te nemen zoals het komt en te geloven zolang het voor mijzelf nog goed voelt.
Daarom verdiep ik mij er ook niet meer zo in. We zien het vanzelf wel straks.
En de quote hierboven is in mijn ogen zoals je er tegenover zou moeten staan.
Het gaat om het hier en nu en wat we nu doen in dit leven.
Probeer er het beste van te maken en goed te zijn voor je medemens.
Neem afstand van slechte invloeden/ mensen.
Je hebt er niks aan om eindeloos te zoeken naar de 'waarheid'. En als het nodig was dat we ons bezig zouden houden met het verleden dan waren we ons wel bewust van al onze vorige levens.
Ik denk dat je hier even twee dingen uit elkaar moet houden. Je hebt je cel geheugen en je ziele geheugen. De ziel herinnert zich echt wel de vorige levens. Als je weer aards wordt krijg je daarbij je celgeheugen van je ouders mee.
Voor mij blijft reïncarnatie bestaan. Niet alleen het celgeheugen wordt gevoed door het leven, je ziele geheugen ook
Voor mij blijft reïncarnatie bestaan. Niet alleen het celgeheugen wordt gevoed door het leven, je ziele geheugen ook
mama van Myrddin
iedereen die bijna dood ervaring heeft (inclusief mijzelf) ziet iets anders. dat komt omdat je ziel zich begeeft op het astrale niveau. deze plek is opgebouwd uit energie die jezelf kunt omzetten in beelden waar jij je het prettigst bij voelt. als je in staat bent om astraal te reizen zul je merken dat je precies hetzelfde kunt vinden en zien. des ondanks zijn er wel universele wetten die gewoon voor iedereen hetzelfde is. reincarneren is er 1 van. je kunt het ontkennen maar daar doe je jezelf alleen maar te kort mee.
onthoud dat...ondanks dat je je op astraal niveau begeeft, betekend niet dat je automatisch alle antwoorden hebt. je ontdekt nieuwe dingen die je weer iets nieuws leren, maar je weet verre van alles. veel mensen denken dat, geleerd uit bijbel, dat alle informatie beschikbaar is voor degene die het zoekt. FOUT niet alle informatie is voor iedereen geschikt.
Zoals misticle al zei er zijn twee soorten "geheugens". De belangrijkste is je ziel geheugen en "persoonlijke trekjes", daarnaast krijg je het DNA geheugen als je op aarde komt (of welke planeet dan ook). door de ervaringen op de planeet en van je ouders krijgt je re-incarnatie dus een ego. das anders dan je ziel geheugen.
wat tulpje beschreef over zielen die op de aarde blijven rondhangen. dat zijn gewoon geesten met unfinished business of verdwaalde zielen die de weg niet konden vinden en hulp nodig hebben. niks met incarneren te maken.
onthoud dat...ondanks dat je je op astraal niveau begeeft, betekend niet dat je automatisch alle antwoorden hebt. je ontdekt nieuwe dingen die je weer iets nieuws leren, maar je weet verre van alles. veel mensen denken dat, geleerd uit bijbel, dat alle informatie beschikbaar is voor degene die het zoekt. FOUT niet alle informatie is voor iedereen geschikt.
Zoals misticle al zei er zijn twee soorten "geheugens". De belangrijkste is je ziel geheugen en "persoonlijke trekjes", daarnaast krijg je het DNA geheugen als je op aarde komt (of welke planeet dan ook). door de ervaringen op de planeet en van je ouders krijgt je re-incarnatie dus een ego. das anders dan je ziel geheugen.
wat tulpje beschreef over zielen die op de aarde blijven rondhangen. dat zijn gewoon geesten met unfinished business of verdwaalde zielen die de weg niet konden vinden en hulp nodig hebben. niks met incarneren te maken.
Human beings, by changing the inner attitudes of their minds, can change the outer aspects of their lives.
William James (1842 - 1910)
William James (1842 - 1910)
Heb niet alles gelezen, maar volgens mij kan het ook wel wat simpeler gesteld worden.
Alhoewel, hoe ga ik dit uitleggen. Poging tot. Herinneringen ed worden, zeg het nu even crú, opgeslagen idd of zijn opgeslagen, let wel in het astrale lichaam. Daarom hebben of krijgen mensen die gaan mediteren en/of werken aan zichzelf veelal eerst veel grote(re) klachten, circa spanningen.
Gezien het astrale lichaam een pakhuis is van je totale verlangen, je totale begeerte. Daardoor is het 't meest gespannen deel van je wezen. Wanneer je bijv. gaat mediteren whatever word je zelf bewust van deze spanningen (en het zou in mijn geval en ook in andere gevallen misschien de electriciteitsstoringen verklaren ). Ze zijn echter (dus) niet toegenomen, maar je wordt jezelf er bewust van. Astrale spanningen zijn het resultaat van zoveel levens, die dus liggen opgeslagen (daar).
In die zin zou reïncarnatie wel of ook kunnen bestaan omdat je het telkens meeneemt en in die zin zou je het ook kwijt kunnen raken. Tenminste iets of enige misschien wat kan, misschien kan er nog wel meer met de tijd, is dat ze alleen doorleefd en daardoor gekend kunnen worden. Want niet alleen door fysieke spanningen, je wilt er bijv. mooier etc uitzien, ontstaat er spanning in je fysieke lichaam, sowieso kan als deze spanningen dieper gaan of worden, dit doorwerken. En tja, laat een gezond iemand (zonder spanningen, belast, etc) nou meestal stralen van geluk, etc .
Maargoed, er valt hier veel voor te zeggen , is ook erg interessant vind ik.
Alhoewel, hoe ga ik dit uitleggen. Poging tot. Herinneringen ed worden, zeg het nu even crú, opgeslagen idd of zijn opgeslagen, let wel in het astrale lichaam. Daarom hebben of krijgen mensen die gaan mediteren en/of werken aan zichzelf veelal eerst veel grote(re) klachten, circa spanningen.
Gezien het astrale lichaam een pakhuis is van je totale verlangen, je totale begeerte. Daardoor is het 't meest gespannen deel van je wezen. Wanneer je bijv. gaat mediteren whatever word je zelf bewust van deze spanningen (en het zou in mijn geval en ook in andere gevallen misschien de electriciteitsstoringen verklaren ). Ze zijn echter (dus) niet toegenomen, maar je wordt jezelf er bewust van. Astrale spanningen zijn het resultaat van zoveel levens, die dus liggen opgeslagen (daar).
). Ze zijn echter (dus) niet toegenomen, maar je wordt jezelf er bewust van. Astrale spanningen zijn het resultaat van zoveel levens, die dus liggen opgeslagen (daar).In die zin zou reïncarnatie wel of ook kunnen bestaan omdat je het telkens meeneemt en in die zin zou je het ook kwijt kunnen raken. Tenminste iets of enige misschien wat kan, misschien kan er nog wel meer met de tijd, is dat ze alleen doorleefd en daardoor gekend kunnen worden. Want niet alleen door fysieke spanningen, je wilt er bijv. mooier etc uitzien, ontstaat er spanning in je fysieke lichaam, sowieso kan als deze spanningen dieper gaan of worden, dit doorwerken. En tja, laat een gezond iemand (zonder spanningen, belast, etc) nou meestal stralen van geluk, etc .
. Maargoed, er valt hier veel voor te zeggen , is ook erg interessant vind ik.
, is ook erg interessant vind ik.
Als er zoiets is als herinneringen ophalen van vroeger dan geloof ik niet dat het puur uit je eigen lichaam komt. Ik geloof zelf dus helemaal geen ruk van dat celgeheugen. Hoeveel mensen herinneren zich niet iets van nadat ze kinderen op de wereld hebben gezet? Of uit landen waar hun familie nooit is geweest? Sowieso ben ik heel benieuwd hoe die codering zou werken en waarom je lichaam zoiets zou doen.
Op zaterdag 7 oktober 2006 14:56 schreef Friek_ het volgende:
Nu kon ik het niet laten om even snel op je Fotoboek te kijken en ik zag wat ik al dacht: een onzeker beta-studentje.
Nu kon ik het niet laten om even snel op je Fotoboek te kijken en ik zag wat ik al dacht: een onzeker beta-studentje.
Ik denk dat dit misschien wel een vorm van reincarnatie is.quote:Op zaterdag 7 mei 2005 21:05 schreef tulpje6 het volgende:
Ik heb zelf altijd geloofd dat er reincarnatie bestaat, maar nu ben ik een beetje in het boek 'Geleid door het licht' (embraced by the light) van Betty J. Eadie aan het lezen (gaat over een vrouw die een bijna dood ervaring heeft gehad en veel geleerd aan gene zijde) en daar kwam ik de volgende passage tegen:
verhaal
Naja gaarna jullie visie en bewijsvoering die de visie van deze vrouw onderuithaalt of juist steunt.
Als het inderdaad herinneringen van voorouders zijn is het toch een vorm van reincarnatie of zie ik dat verkeerd
Childhood is over the moment you know you're going to die.
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
Hypnotiseurs, Rasta Rostelli bijv. ed, werken overigens ook met dit astrale lichaam.
Niemand snapt er vaak een jojo van hoe het werkt, maar het zou in die zin (het weer) kunnen verklaren.
dat vind ik dan weer
edit- Betty J.Eady zei je, kwam me al bekend voor, heb het boek 'De kracht van pure liefde' van haar hier liggen, voor een prikkie ofzo toen op de kop getikt. Volgens mij ben ik er aan begonnen, maar vond ik het te zoetsappig of echt te ver gezocht. I don't know, vond het niet lekker (weg)lezen iig. Meestal, valt mezelf nu op, vind ik mannen die over dit soort dingen schrijven, tot nu toe, veelzeggender.
Osho bijv. , of Echart J. Tolle en zelfs John Gray.
Maar misschien ga ik er (nu) wel binnenkort in beginnen, kijken wat ik er nu van vind, zeg ik wel gelijk misschien wat ik ervan denk, van haar visies .
[ Bericht 33% gewijzigd door sweetgirly op 11-05-2005 13:21:48 ]
Niemand snapt er vaak een jojo van hoe het werkt, maar het zou in die zin (het weer) kunnen verklaren.
dat vind ik dan weer
edit- Betty J.Eady zei je, kwam me al bekend voor, heb het boek 'De kracht van pure liefde' van haar hier liggen, voor een prikkie ofzo toen op de kop getikt. Volgens mij ben ik er aan begonnen, maar vond ik het te zoetsappig of echt te ver gezocht. I don't know, vond het niet lekker (weg)lezen iig. Meestal, valt mezelf nu op, vind ik mannen die over dit soort dingen schrijven, tot nu toe, veelzeggender.
Osho bijv. , of Echart J. Tolle en zelfs John Gray.
, of Echart J. Tolle en zelfs John Gray. Maar misschien ga ik er (nu) wel binnenkort in beginnen, kijken wat ik er nu van vind, zeg ik wel gelijk misschien wat ik ervan denk, van haar visies .
[ Bericht 33% gewijzigd door sweetgirly op 11-05-2005 13:21:48 ]
Dat is ook zo.. Vele mensen die overlijden zullen nog geen antwoorden vinden gewoonweg omdat ze hier nog niet aan toe zijn.quote:Op woensdag 11 mei 2005 12:11 schreef Enyalius het volgende:
onthoud dat...ondanks dat je je op astraal niveau begeeft, betekend niet dat je automatisch alle antwoorden hebt. je ontdekt nieuwe dingen die je weer iets nieuws leren, maar je weet verre van alles. veel mensen denken dat, geleerd uit bijbel, dat alle informatie beschikbaar is voor degene die het zoekt. FOUT niet alle informatie is voor iedereen geschikt.
Het kan best zo zijn dat iemand die altijd gedacht heeft dat dood dood is helemaal 'niks' ziet. Of helemaal niet doorheeft dat hij/ zij overleden is.
Dat heeft dus met je eigen spirituele ontwikkeling te maken. Maar ik weet zeker dat als je wil leren en weten dat dit zeker kan na je aardse leven (en natuurlijk tijdens).
En je zult alle info die je kunt bevatten kunnen krijgen op het geschikte moment.
Maar ja.. voor mij is het niet zozeer dat ik antwoorden zoek hier en nu of reincarnatie wel of niet bestaat.. Ik wil gewoon prettig kunnen leven in het hier en nu.
En als jij je erg veel bezighoudt met het vinden van antwoorden op zaken die er eigenlijk niet veel toe doen op dit moment dan ben je bezig om waardevolle tijd uit je huidige aardse leven weg te gooien.
Ook zullen de meeste mensen je een zwever vinden, iemand die niet volledig met beide benen in het leven staat. En misschien is dit ook wel een beetje zo.
Ik ben erachter gekomen dat het gewoon veel beter is om je eigen overtuigingen te koesteren en voor de rest gewoon de dingen te nemen zoals die nu op je af komen.
Wanneer de tijd rijp is voor jezelf zul je vanzelf meer te weten komen en antwoorden vinden die je op dat moment nodig hebt.
Dit alles verzin ik hier niet ter plekke maar heb ik zelf moeten ondervinden.
Dat dit ook jaren heeft gekost moge duidelijk zijn...
Eigenlijk heb ik een gespleten persoonlijkheid nu ik er zo over zit te denken. Een allerdaagse heel 'gewone' algemeen geaccepteerde en ééntje die ik zo nu en dan weer eens uit het vet haal zoals in deze topic.
funny..
kijk.. dit is interessant..quote:Op woensdag 11 mei 2005 12:43 schreef sweetgirly het volgende:
Herinneringen ed worden, zeg het nu even crú, opgeslagen idd of zijn opgeslagen, let wel in het astrale lichaam. Daarom hebben of krijgen mensen die gaan mediteren en/of werken aan zichzelf veelal eerst veel grote(re) klachten, circa spanningen.
Gezien het astrale lichaam een pakhuis is van je totale verlangen, je totale begeerte. Daardoor is het 't meest gespannen deel van je wezen. Wanneer je bijv. gaat mediteren whatever word je zelf bewust van deze spanningen (en het zou in mijn geval en ook in andere gevallen misschien de electriciteitsstoringen verklaren ). Ze zijn echter (dus) niet toegenomen, maar je wordt jezelf er bewust van. Astrale spanningen zijn het resultaat van zoveel levens, die dus liggen opgeslagen (daar).
In die zin zou reïncarnatie wel of ook kunnen bestaan omdat je het telkens meeneemt en in die zin zou je het ook kwijt kunnen raken. Tenminste iets of enige misschien wat kan, misschien kan er nog wel meer met de tijd, is dat ze alleen doorleefd en daardoor gekend kunnen worden. Want niet alleen door fysieke spanningen, je wilt er bijv. mooier etc uitzien, ontstaat er spanning in je fysieke lichaam, sowieso kan als deze spanningen dieper gaan of worden, dit doorwerken. En tja, laat een gezond iemand (zonder spanningen, belast, etc) nou meestal stralen van geluk, etc .
Maargoed, er valt hier veel voor te zeggen , is ook erg interessant vind ik.
Daarom is mediteren niet altijd voor iedereen goed. Ook moet je goed weten waar je mee bezig bent want er zijn nogal wat gevaren. Ook buiten wat jij nu zegt.
Dus een goede leermeester is geen overbodige luxe wanneer je wilt gaan mediteren.
Ook interessant zijn de electriciteitsstoringen waar jij het over hebt..
Ik herken dit goed. Heb even geen zin om al mijn ervaringen hier neer te 'pennen' maar zal de meest heftige toch even vertellen.
Ben leuk aan het computeren en ineens knalt de lamp aan het plafond boven mijn pc met een hoop vuur stuk. Stoppen slaan door en alles is donker. Nu was het al 'gewoon' dat deze lamp ééns per week stuk ging terwijl ik achter de pc zat maar zo heftig nog nooit.
En waar komen die herinneringen vandaan?quote:Op zaterdag 7 mei 2005 21:05 schreef tulpje6 het volgende:
als we ons een vorig leven schijnen te 'herinneren', halen we in werkelijkheid herinneringen op die in de cellen zijn opgeslagen.'
Baseer je mening niet op één boek of één persoon. Michael Newton heeft tests gedaan betreffende vorige levens, reincarnatie en life between lifes met ongeveer 3000 personen. Ongeacht religie, afkomst, leeftijd of kennis waren de resultaten van die tests nagenoeg gelijk.
Als je met vragen hierover zit, kan je me mailen als je dat wilt.
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
uhm...wat swetgirly zegt van dat je astrale lichaam alles van wat je begeert etc loslaat is onzin. je menselijk ego wilt dingen bezitten en heeft last van overtollige emoties. als je astraal bent of gewoonweg dood dan ben je hier los van.
Human beings, by changing the inner attitudes of their minds, can change the outer aspects of their lives.
William James (1842 - 1910)
William James (1842 - 1910)
OP
[/quote]
Wat ik in de OP niet terugvind is wat er dan wel gaat gebeuren met de geest/ziel van de overledene. Alleen wat er niet mee gebeurd.
Staat daar ook iets over in dat boek?
Verder kan ik me de opslag van info in de cellen die kunnen dienen als herinneringen wel voorstellen. Maar ook dat daar een evolutie in plaatsvindt.
Ik heb er na het lezen van de OP wel ideeen over maar die moet ik eerst nog even ordenen in mijn kop. Eerst maar even verder lezen
[/quote]
Wat ik in de OP niet terugvind is wat er dan wel gaat gebeuren met de geest/ziel van de overledene. Alleen wat er niet mee gebeurd.
Staat daar ook iets over in dat boek?
Verder kan ik me de opslag van info in de cellen die kunnen dienen als herinneringen wel voorstellen. Maar ook dat daar een evolutie in plaatsvindt.
Ik heb er na het lezen van de OP wel ideeen over maar die moet ik eerst nog even ordenen in mijn kop. Eerst maar even verder lezen
Umuntu Ngumuntu Ngabantu
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
OOO, Fijn!!!quote:Op woensdag 11 mei 2005 11:09 schreef Kuja het volgende:
Je bent hier niet om te leren.
Je bent hier om je te herinneren.
Dus dan heb je pas in een volgend leven iets aan het leven dat je nu leid.
Kan ik me echt niks bij voorstellen.
Er moet toch iets van het leven naar een toekomst zijn.... een soort eenheid tussen verleden/heden/toekomst. Of juist helemaal niet.
Umuntu Ngumuntu Ngabantu
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
De woorden die ik zocht.quote:Op woensdag 11 mei 2005 13:06 schreef Metro2005 het volgende:
[..]
Ik denk dat dit misschien wel een vorm van reincarnatie is.
Als het inderdaad herinneringen van voorouders zijn is het toch een vorm van reincarnatie of zie ik dat verkeerd
Maar er is more to it.
Wij worden na ons overlijden een van die voorouders.
Ik kom nu weer terug op het oude geloof in de stroom van het leven.
De poel der ongeborenen, de rivier van het leven en de zee der voorouders. Maar die worden op hun beurt weer voorouders van een ziel uit de poel der ongeborenen. Dus daar moet ik de link nog vinden.
Afijn... ik zoek door.
Umuntu Ngumuntu Ngabantu
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
Hoi Tulpje, wat toevallig ! Dat boek heb ik ook pas gelezen. Ik heb daarna wat research gedaan naar die Eadie en er zijn wel wat dingen die haar ongeloofwaardig maken. Zo was ze in beginsel een mormoon, maar is ze opeens christen geworden en heeft ze haar verhaal daar op aangepast. Later heeft ze zelfs een boek uitgegeven voor de islam. Het lijkt erop dat ze simpelweg haar verhaal aan zoveel mogelijk mensen wil verkopen en past het verhaal daarvoor aan op de overtuiging van de doelgroep. Dit kan natuurlijk onzin zijn, verkondigd door mensen die haar in discredit willen brengen, maar toch...
Wel een mooi boek in elk geval!
! Dat boek heb ik ook pas gelezen. Ik heb daarna wat research gedaan naar die Eadie en er zijn wel wat dingen die haar ongeloofwaardig maken. Zo was ze in beginsel een mormoon, maar is ze opeens christen geworden en heeft ze haar verhaal daar op aangepast. Later heeft ze zelfs een boek uitgegeven voor de islam. Het lijkt erop dat ze simpelweg haar verhaal aan zoveel mogelijk mensen wil verkopen en past het verhaal daarvoor aan op de overtuiging van de doelgroep. Dit kan natuurlijk onzin zijn, verkondigd door mensen die haar in discredit willen brengen, maar toch...Wel een mooi boek in elk geval!
Tulpje, maar in dat boek zegt ze toch wel dat reïncarnatie bestaat? Denk aan die passage over die ziel die wilde incarneren in een gehandicapt mens. Ze zegt volgens mij duidelijk dat de zielen terug komen op aarde om daar dingen te leren.
Osho héquote:
Yep, en de mensen die wat open staan circa verder zijn, wat oa te bemerken valt aan dromen, naar mijn, Osho's en vast ook anderen hun mening, kunnen hier ook 'last' van krijgen en/of is hulp soms erg handig en/of goede informatie etc etc. Balans, gezondheid, alles. Wanneer niet zou men zeggen? Zekers, maar ook hierin.quote:Daarom is mediteren niet altijd voor iedereen goed. Ook moet je goed weten waar je mee bezig bent want er zijn nogal wat gevaren. Ook buiten wat jij nu zegt.
Dus een goede leermeester is geen overbodige luxe wanneer je wilt gaan mediteren.
Dat soort dingen zijn gewoon idd (soms even) te frappant.quote:Ook interessant zijn de electriciteitsstoringen waar jij het over hebt..
Ik herken dit goed. Heb even geen zin om al mijn ervaringen hier neer te 'pennen' maar zal de meest heftige toch even vertellen. Ben leuk aan het computeren en ineens knalt de lamp aan het plafond boven mijn pc met een hoop vuur stuk. Stoppen slaan door en alles is donker. Nu was het al 'gewoon' dat deze lamp ééns per week stuk ging terwijl ik achter de pc zat maar zo heftig nog nooit.
En leuk, tenminste , dat ik steeds meer (soortgelijke) verhalen hoor.
Heb er zelfs overigens bijna of niet meer zo erg last van. En daarom denk ik ergens helemaal dat er behoorlijk wat aan de hand/gaande was met mij binnen in, wat kennelijk of misschien zijn weerslag buiten mij (om zelfs) had.
Het hoeft ook niet los te laten, aan de andere kant had ik zoiets van als iets opgeslagen is, kan men het ook weer kwijt raken, toch? Zo was mijn gedachtegang een beetje. Daarbij, die verlichte mensen, is dat niet ergens (ook) het voorbeeld van (over)belast kwijtraken, onder andere dan, en in die zin 'verlicht' zijn.quote:Op woensdag 11 mei 2005 18:38 schreef Enyalius het volgende:
uhm...wat sweetgirly ( )zegt van dat je astrale lichaam alles van wat je begeert etc loslaat is onzin. je menselijk ego wilt dingen bezitten en heeft last van overtollige emoties. als je astraal bent of gewoonweg dood dan ben je hier los van.
Het menselijke ego zie ik zelf meer als een illusie, een bestaande dat wel, als 'iets' dat alleen maar gedachtes creeërt, en niet echt altijd positief. Het is een dwarszitter of kan het zijn. Aan de andere kant is het mooie van het ego, dat het over een keerzijde beschikt, namelijk die kunnen we (ook, idd) kwijtraken. Je hoeft naar mijn mening en ook die van anderen niet astraal te worden (misschien dat wel, maar niet ten alle tijde lijkt mij) of dood te gaan om je ego kwijt te raken of los te komen van je ego. Wat denk jij waar al die mooie ervaringen, verhalen, etc soms vandaan komen .
Daarbij, heb ik het idee dat het ego iig niet hetgeen is waar herinneringen, belast, emoties, etc liggen opgeslagen. Maar in de overige en/of astrale, of hoe men het ook wilt noemen, lichamen. Het ego is er puur omdat wij mens zijn, kadootje van de evolutie misschien. Maar tevens misschien juist wat voor dualiteit zorgt. Zwart/wit, goed/slecht, illusie/werkelijkheid, etc etc. Het ego.
dus herinneringen zitten in ons nieuwe aardse lichaam verborgen ipv in onze ziel/geest??
Dus die ziel/geest die het lichaam binnengaat neemt niets van zich/haarzelf mee maar moet dus wel in 1 poging in een willekeurig lichaam (die dna draagt die helemaal niet passen bij de geest/ziel die binnedringt) een les leren ??
Komt op mij dus niet zo logisch over. Logischer is:
de ervaren geest/ziel die wederom een levenservaring gaat opdoen en het lichaam kiest die komen van de ouders die het zelf gekozen heeft. Sja, dat je lichaam dan dna overneemt die ook van invloed zullen zijn op hoe je je in het leven gaat gedragen, maar de dna en dus het lichaam is niet de hoofdzaak van WIE jij in werkelijkheid bent!
Dus die ziel/geest die het lichaam binnengaat neemt niets van zich/haarzelf mee maar moet dus wel in 1 poging in een willekeurig lichaam (die dna draagt die helemaal niet passen bij de geest/ziel die binnedringt) een les leren ??
Komt op mij dus niet zo logisch over. Logischer is:
de ervaren geest/ziel die wederom een levenservaring gaat opdoen en het lichaam kiest die komen van de ouders die het zelf gekozen heeft. Sja, dat je lichaam dan dna overneemt die ook van invloed zullen zijn op hoe je je in het leven gaat gedragen, maar de dna en dus het lichaam is niet de hoofdzaak van WIE jij in werkelijkheid bent!
Ik denk zelf dat je de kennis (die dus niet in je hoofd zou moeten en kunnen zitten maar blijkbaar daar toch echt terechtkomt imho) uit een of andere 'algemene' centrale bron komt. Nu denk ik wel dat deze bron kennis over de complete wereld bevat dus niet alleen wezens en dat maakt het nogal een massaal concept. Ergens weten we gewoon nog veel te weinig Aan de andere kant heeft dat ook wel weer iets.
Aan de andere kant heeft dat ook wel weer iets.
Op zaterdag 7 oktober 2006 14:56 schreef Friek_ het volgende:
Nu kon ik het niet laten om even snel op je Fotoboek te kijken en ik zag wat ik al dacht: een onzeker beta-studentje.
Nu kon ik het niet laten om even snel op je Fotoboek te kijken en ik zag wat ik al dacht: een onzeker beta-studentje.
Tja, wie zegt waar kennis vandaan komt? Echte kennis.quote:Op woensdag 11 mei 2005 22:16 schreef livEliveD het volgende:
Ik denk zelf dat je de kennis (die dus niet in je hoofd zou moeten en kunnen zitten maar blijkbaar daar toch echt terechtkomt imho) uit een of andere 'algemene' centrale bron komt.
En waar ligt het opgeslagen? Hersenen, quarks of hoe die dingen ook heten, misschien en wel bepaalde dingen. Maar toch, maar toch ...
* insert twilightzonemuziekje en pitten gaat
Akasha kroniekenquote:Op woensdag 11 mei 2005 22:52 schreef sweetgirly het volgende:
[..]
Tja, wie zegt waar kennis vandaan komt? Echte kennis.
En waar ligt het opgeslagen? Hersenen, quarks of hoe die dingen ook heten, misschien en wel bepaalde dingen. Maar toch, maar toch ...
* insert twilightzonemuziekje en pitten gaat
Sowieso deels in je hersens en dus ook deels in elementaire deeltjes. Ik heb wel het vermoeden dat er ook nog een 'opvraagbaar' deel buiten je hersens ligt. Of dat van jezelf is, een ander, of iets van algemeen gebruik zou puur gissen zijn.quote:Op woensdag 11 mei 2005 22:52 schreef sweetgirly het volgende:
Tja, wie zegt waar kennis vandaan komt? Echte kennis.
En waar ligt het opgeslagen? Hersenen, quarks of hoe die dingen ook heten, misschien en wel bepaalde dingen. Maar toch, maar toch ...
Op zaterdag 7 oktober 2006 14:56 schreef Friek_ het volgende:
Nu kon ik het niet laten om even snel op je Fotoboek te kijken en ik zag wat ik al dacht: een onzeker beta-studentje.
Nu kon ik het niet laten om even snel op je Fotoboek te kijken en ik zag wat ik al dacht: een onzeker beta-studentje.
Als deze vrouw logisch had nagedacht, had ze geweten dat haar theorie niet kan kloppen. Herinneringen aan vorige levens waarin degene in de herinnering kinderloos is gebleven, kunnen nooit via cellen zijn doorgegeven...quote:Ik vernam ook dat we geen herhaalde levens op deze aarde hebben; als we ons een vorig leven schijnen te 'herinneren', halen we in werkelijkheid herinneringen op die in de cellen zijn opgeslagen.'
Interessant, dit is dus het eerste stuk wat ik lees, waardoor ik ga twijfelen aan het bestaan van reincarnatie. Tulpje, weet je waar dit vandaan komt? Of er boeken over zijn of zo, of meer informatie?quote:''reïncarnatie-herinneringen worden in de regel veroorzaakt door lagere, aardgebonden geesten. Omdat zij nog gefixeerd zijn op de gebeurtenissen in hun voorbije leven op aarde en daar om de één of andere reden nog geen afscheid van hebben kunnen nemen, zoeken zij verbinding met levenden die een zeker affiniteit met hen hebben. Wie daar gevoelig voor is en één of meer belangrijke karaktertrekken met hen gemeen heeft, kan een auraverbinding met hen aangaan. Daardoor kunnen er ook beelden uit het voorbije leven van die geest binnendringen. Een hypnose, waarbij je je niet voor deze invloeden hebt afgeschermd, kan als kanaal dienen voor deze overdracht. Wij zien de beelden uit dat leven dan aan voor herinneringen aan onze vorige incarnaties, en hoe meer we daar in gaan geloven, des te sterker wordt ook die band.
Allemaal leuk en aardig, er zijn ook patienten waarbij de gegevens wel bleken te kloppen.quote:Veel herinneringen aan voorgaande levens zijn zonder meer het product van de fantasie of zijn afkomstig uit het onderbewustzijn. Zo vertelde een spiritueel therapeut, die ik in 1995 bezocht, mij dat veel van zijn patiënten die d.m.v. hypnose teruggingen naar 'vorige levens', allerlei feiten, namen en omstandigheden noemden die bij controle geen van alle bleken te kloppen. Dergelijke herinneringen hebben in een therapeutische setting vaak alleen maar ten doel om dieperliggende conflicten en spanningen in de psyche op het spoor te komen: ze symboliseren innerlijke processen, maar staan in de regel los van de uiterlijke werkelijkheid. Als geneesmethode mag zoiets misschien wel effectief zijn, maar het idee dat er ook werkelijk iets uit een vorig leven wordt waargenomen of opnieuw doorleefd, berust vaak op een illusie.
Die man heeft geweldige dingen geschreven, een aanrader voor iedereen die meer wil weten over reincarnatie/regressie.quote:Boeken van 'reïncarnatietherapeuten' als Pieter Langedijk bevestigen dit ook.
Nokwanda, dit volg ik effe niet, kan je meer vertellen over deze theorie?quote:Op woensdag 11 mei 2005 19:07 schreef nokwanda het volgende:
[..]
De woorden die ik zocht.
Maar er is more to it.
Wij worden na ons overlijden een van die voorouders.
Ik kom nu weer terug op het oude geloof in de stroom van het leven.
De poel der ongeborenen, de rivier van het leven en de zee der voorouders. Maar die worden op hun beurt weer voorouders van een ziel uit de poel der ongeborenen. Dus daar moet ik de link nog vinden.
Afijn... ik zoek door.
Nou Nature.... dan moet ik je wat achtergrondinformatie geven:
Ik verdiep me in Afrikaanse cultuur en dan met name Zuid Afrikaanse. Voorouders maken deel uit van het dagelijks leven. Heel gewoon. Heb dat ook altijd zo ervaren daar. Dat is hier heel anders. Omdat ik als persoon tussen de verschillende culturen insta (verbaas me soms dat het echt EEN wereld is ) kijk ik anders naar de theorieen.
Daarom zit er voor mij een bepaalde logica in de TT. Het verenigd verschillende ideen waarmee ik al langer mentaal stoei. Maar ik kom er vooralsnog niet he;lemaal uit (gebrek aan tijd ook).
De idee ongeboren/levend/overleden zou een lineair iets zijn volgens de ontstaanslegenden.
Er is een soort poel van ongeborenen (metaforisch natuurlijk. Ik stel me dat voor als een soort gigantische eierstok met ik weet niet hoeveel vrucht)
Die kabbelt in de stroom van het leven waar de vrucht groeit in de moeder, geboren wordt en zijn/haar leven leeft. Na de tijd van overlijden vertrekt de ziel/geest naar wat wel een enorme zee van voorouders moet zijn, aangezien er zoveel mensen overlijden. Daar zijn ze een bron van kennis. In Zuid-Afrika worden deze overledenen geconsulteerd via een Sangoma/ Nyanga. Daarnaast wordt er regelmatig geofferd aan overledenen. Uitgebreid kort na de dood en nogmaals na een jaar (rouwverwerking). Maar ook daarna nog bij hoogtijdagen worden overledenen uit je familie aangeroepen bij naam en toenaam en wordt er aan hen geofferd. Zij antwoorden ook op hun eigen manier.
In ZA wordt bijvoorbeeld regen met blijdschap en vruchtbaarheid geassocieerd en als het op een offerdag (na een tijd vorbereiding) regend dan wordt dat beschouwd als teken dat het offer geaccepteerd is en het zelfs met blijdschap ontvangen is. Sommige dieren worden ook gezien als boodschappers van de voorouders. Zoals sommige spinnensoorten en slangen.
Wat me dwars zit aan die theorie is het lineaire aspect. Het moet voor mijn gevoel een cirkel zijn.
Nu is het in de wereldgeschiedenis zo dat alle legenden metaforen zijn voor gegevens maar door mensen wel letterlijk worden opgevat. Dus als er gesproken wordt over een database in iedere individuele cel van een lichaam is dat in mijn ogen een prachtige zee van voorouders die hun kennis daar hebben achtergelaten. Mensen die zelf geen kinderen hebben gekregen worden niet uitgesloten want zij waren genetisch wel verbonden aan anderen en hebben op welke andere manier kennis doorgegeven die wel opgeslagen is in genen van hen die die kennis hebben opgedaan.
Als een sangoma of Nyanga dus de vooroudergeesten consulteerd kan het zijn dat zij/hij onbewust de eigen genetische database ingaat. Dat is namelijk niet iets dat zonder bijzonder bewustzijn zomaar een twee drie kan doen. De antwoorden van voorouders kunnen uitingen zijn van de eigen opgeroepen energieen.
Voor mij voelde dat op zulke momenten iig wel zo. Eerder dan dat ik het gevoel had dat er allemaal voorouders rondcirkelden.
Maar het is me nog steeds niet duidelijk (als dat ooit mogelijk is voor ik zelf dood ben) wat er dan (volgens boek uit TT) met je ziel gebeurd als je doodgaat als er dan geen reincarnatie is.
Ik verdiep me in Afrikaanse cultuur en dan met name Zuid Afrikaanse. Voorouders maken deel uit van het dagelijks leven. Heel gewoon. Heb dat ook altijd zo ervaren daar. Dat is hier heel anders. Omdat ik als persoon tussen de verschillende culturen insta (verbaas me soms dat het echt EEN wereld is ) kijk ik anders naar de theorieen.
Daarom zit er voor mij een bepaalde logica in de TT. Het verenigd verschillende ideen waarmee ik al langer mentaal stoei. Maar ik kom er vooralsnog niet he;lemaal uit (gebrek aan tijd ook).
De idee ongeboren/levend/overleden zou een lineair iets zijn volgens de ontstaanslegenden.
Er is een soort poel van ongeborenen (metaforisch natuurlijk. Ik stel me dat voor als een soort gigantische eierstok met ik weet niet hoeveel vrucht)
Die kabbelt in de stroom van het leven waar de vrucht groeit in de moeder, geboren wordt en zijn/haar leven leeft. Na de tijd van overlijden vertrekt de ziel/geest naar wat wel een enorme zee van voorouders moet zijn, aangezien er zoveel mensen overlijden. Daar zijn ze een bron van kennis. In Zuid-Afrika worden deze overledenen geconsulteerd via een Sangoma/ Nyanga. Daarnaast wordt er regelmatig geofferd aan overledenen. Uitgebreid kort na de dood en nogmaals na een jaar (rouwverwerking). Maar ook daarna nog bij hoogtijdagen worden overledenen uit je familie aangeroepen bij naam en toenaam en wordt er aan hen geofferd. Zij antwoorden ook op hun eigen manier.
In ZA wordt bijvoorbeeld regen met blijdschap en vruchtbaarheid geassocieerd en als het op een offerdag (na een tijd vorbereiding) regend dan wordt dat beschouwd als teken dat het offer geaccepteerd is en het zelfs met blijdschap ontvangen is. Sommige dieren worden ook gezien als boodschappers van de voorouders. Zoals sommige spinnensoorten en slangen.
Wat me dwars zit aan die theorie is het lineaire aspect. Het moet voor mijn gevoel een cirkel zijn.
Nu is het in de wereldgeschiedenis zo dat alle legenden metaforen zijn voor gegevens maar door mensen wel letterlijk worden opgevat. Dus als er gesproken wordt over een database in iedere individuele cel van een lichaam is dat in mijn ogen een prachtige zee van voorouders die hun kennis daar hebben achtergelaten. Mensen die zelf geen kinderen hebben gekregen worden niet uitgesloten want zij waren genetisch wel verbonden aan anderen en hebben op welke andere manier kennis doorgegeven die wel opgeslagen is in genen van hen die die kennis hebben opgedaan.
Als een sangoma of Nyanga dus de vooroudergeesten consulteerd kan het zijn dat zij/hij onbewust de eigen genetische database ingaat. Dat is namelijk niet iets dat zonder bijzonder bewustzijn zomaar een twee drie kan doen. De antwoorden van voorouders kunnen uitingen zijn van de eigen opgeroepen energieen.
Voor mij voelde dat op zulke momenten iig wel zo. Eerder dan dat ik het gevoel had dat er allemaal voorouders rondcirkelden.
Maar het is me nog steeds niet duidelijk (als dat ooit mogelijk is voor ik zelf dood ben) wat er dan (volgens boek uit TT) met je ziel gebeurd als je doodgaat als er dan geen reincarnatie is.
Umuntu Ngumuntu Ngabantu
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
sorry maar de basis hiervan lijkt wel erg veel op de Akashaquote:Op donderdag 12 mei 2005 18:07 schreef nokwanda het volgende:
Nou Nature.... dan moet ik je wat achtergrondinformatie geven:
Ik verdiep me in Afrikaanse cultuur en dan met name Zuid Afrikaanse. Voorouders maken deel uit van het dagelijks leven. Heel gewoon. Heb dat ook altijd zo ervaren daar. Dat is hier heel anders. Omdat ik als persoon tussen de verschillende culturen insta (verbaas me soms dat het echt EEN wereld is ) kijk ik anders naar de theorieen.
Daarom zit er voor mij een bepaalde logica in de TT. Het verenigd verschillende ideen waarmee ik al langer mentaal stoei. Maar ik kom er vooralsnog niet he;lemaal uit (gebrek aan tijd ook).
De idee ongeboren/levend/overleden zou een lineair iets zijn volgens de ontstaanslegenden.
Er is een soort poel van ongeborenen (metaforisch natuurlijk. Ik stel me dat voor als een soort gigantische eierstok met ik weet niet hoeveel vrucht)
Die kabbelt in de stroom van het leven waar de vrucht groeit in de moeder, geboren wordt en zijn/haar leven leeft. Na de tijd van overlijden vertrekt de ziel/geest naar wat wel een enorme zee van voorouders moet zijn, aangezien er zoveel mensen overlijden. Daar zijn ze een bron van kennis. In Zuid-Afrika worden deze overledenen geconsulteerd via een Sangoma/ Nyanga. Daarnaast wordt er regelmatig geofferd aan overledenen. Uitgebreid kort na de dood en nogmaals na een jaar (rouwverwerking). Maar ook daarna nog bij hoogtijdagen worden overledenen uit je familie aangeroepen bij naam en toenaam en wordt er aan hen geofferd. Zij antwoorden ook op hun eigen manier.
In ZA wordt bijvoorbeeld regen met blijdschap en vruchtbaarheid geassocieerd en als het op een offerdag (na een tijd vorbereiding) regend dan wordt dat beschouwd als teken dat het offer geaccepteerd is en het zelfs met blijdschap ontvangen is. Sommige dieren worden ook gezien als boodschappers van de voorouders. Zoals sommige spinnensoorten en slangen.
Wat me dwars zit aan die theorie is het lineaire aspect. Het moet voor mijn gevoel een cirkel zijn.
Nu is het in de wereldgeschiedenis zo dat alle legenden metaforen zijn voor gegevens maar door mensen wel letterlijk worden opgevat. Dus als er gesproken wordt over een database in iedere individuele cel van een lichaam is dat in mijn ogen een prachtige zee van voorouders die hun kennis daar hebben achtergelaten. Mensen die zelf geen kinderen hebben gekregen worden niet uitgesloten want zij waren genetisch wel verbonden aan anderen en hebben op welke andere manier kennis doorgegeven die wel opgeslagen is in genen van hen die die kennis hebben opgedaan.
Als een sangoma of Nyanga dus de vooroudergeesten consulteerd kan het zijn dat zij/hij onbewust de eigen genetische database ingaat. Dat is namelijk niet iets dat zonder bijzonder bewustzijn zomaar een twee drie kan doen. De antwoorden van voorouders kunnen uitingen zijn van de eigen opgeroepen energieen.
Voor mij voelde dat op zulke momenten iig wel zo. Eerder dan dat ik het gevoel had dat er allemaal voorouders rondcirkelden.
Maar het is me nog steeds niet duidelijk (als dat ooit mogelijk is voor ik zelf dood ben) wat er dan (volgens boek uit TT) met je ziel gebeurd als je doodgaat als er dan geen reincarnatie is.
kronieken
of
Akasha kronieken
in favorieten gezet. Zal worden gelezen bij het eerst volgende rustpunt. thx.quote:Op donderdag 12 mei 2005 21:39 schreef Oo-blackgirl-oO het volgende:
[..]
sorry maar de basis hiervan lijkt wel erg veel op de Akasha
kronieken
of
Akasha kronieken
Umuntu Ngumuntu Ngabantu
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
Bedankt voor de uitleg Op zich geen rare gedachte, maar ik blijf met het volgende zitten:
En hoe kijk je naar de volgende stellingen?
- Je herinnert je een leven tijdens een regressie, waarin je iemand was van een uitgestorven stam, lijkt me moeilijk dat een uitgestorven stam herinneringen heeft doorgegeven. Ik weet natuurlijk niet of dit soort herinneringen voorkomt en het is uiteraard niet te controleren.
- Er zijn mensen die herinneringen hebben van een leven als dier, hoe past dat in de genen-theorie? (uiteraard valt ook dit soort herinneringen niet te controleren).
Door te praten en met mensen om te gaan dus? Daar kun je onmogelijk zoveel ervaringen mee doorgeven dat een heel leven herinnert kan worden, of moet ik dit anders zien?quote:...en hebben op welke andere manier kennis doorgegeven die wel opgeslagen is in genen van hen die die kennis hebben opgedaan.
En hoe kijk je naar de volgende stellingen?
- Je herinnert je een leven tijdens een regressie, waarin je iemand was van een uitgestorven stam, lijkt me moeilijk dat een uitgestorven stam herinneringen heeft doorgegeven. Ik weet natuurlijk niet of dit soort herinneringen voorkomt en het is uiteraard niet te controleren.
- Er zijn mensen die herinneringen hebben van een leven als dier, hoe past dat in de genen-theorie? (uiteraard valt ook dit soort herinneringen niet te controleren).
in zeldzame gevallen wordt je ziel tijdelijk op gesplits en in meerdere lichamen gestopt. meestal in een overlappings periode als er iets belangrijks staat te gebeuren. in ja je kunt ook als dier reincarneren
magie = energie
akasha kronieken = verschillende universele bibliotheken
noem het allemaal maar hoe je het wilt, is allemaal uiteindelijk toch hetzelfde.
tijdens regressie kun je herinneringen ophalen uit je vorige levens. maar het zijn en blijven herinneringen die NIET uit je dna gehaald word maar uit je zielen geheugen. en net zoals elk soort geheugen vergeet je wel eens wat. ik bedoel hoeveel weet jij nog in detail van toen je kind was? bijna niks. dus iedereen herinnerd het wel eens fout en net zoveel mensen herinneren wel dingen die bewezen kunnen worden en zijn.
als je kunt herinneren wat je in je vorige levens gedaan hebt kun je van die kennis gebruik maken in dit leven. als je bijvoorbeeld een smid was in de middeleeuwen zou je in staat moeten kunnen zijn om metaal te kunnen bewerken in dit leven bijvoorbeeld.
en wat kennis betreft. een heleboel mensen denken nog steeds dat alle kennis van jouw kan zijn als je er naar op zoek blijft gaan. maar dat is niet zo. er is kennis beschikbaar gemaakt die je mag gebruiken en al die kennis kun je vergaren. maar er is nog veel meer kennis die de meeste mensen niet mogen weten en die krijg je ook gewoon niet te weten no matter how hard you whine. hebt namelijk een "sleuteltje" nodig om die kronieken/bibliotheken te mogen gebruiken en die heeft niet iedereen.
mensen die astraal reizen leren weer nieuwe dingen die een gemiddeld mens niet weet. maar die weten ook nog steeds verre van alles. zelfde geld voor mensen die trug komen van bijna dood ervaringen.
dodenherdenkingen vind ik niks. kort na de dood van die persoon ok, maar toch geen jaren later :S die ziel is dan al gereincarneerd en door zijn oude naam te noemen roep je die ziel weer trug naar de plek van onheil/dood. das dus alles behalve rustgevend voor die ziel en de persoon waar die ziel in zit. afschaffen dus die oorlogs herdenkingen op die momenten dat hele plakaten met alle gesneuvelde gasten opgenoemd wordt. je kan ook herdenken zonder al die namen hardop op te lezen. in kort, laat geen begaafd persoon plakaten voorlezen.
[ Bericht 39% gewijzigd door Enyalius op 13-05-2005 07:57:47 ]
magie = energie
akasha kronieken = verschillende universele bibliotheken
noem het allemaal maar hoe je het wilt, is allemaal uiteindelijk toch hetzelfde.
tijdens regressie kun je herinneringen ophalen uit je vorige levens. maar het zijn en blijven herinneringen die NIET uit je dna gehaald word maar uit je zielen geheugen. en net zoals elk soort geheugen vergeet je wel eens wat. ik bedoel hoeveel weet jij nog in detail van toen je kind was? bijna niks. dus iedereen herinnerd het wel eens fout en net zoveel mensen herinneren wel dingen die bewezen kunnen worden en zijn.
als je kunt herinneren wat je in je vorige levens gedaan hebt kun je van die kennis gebruik maken in dit leven. als je bijvoorbeeld een smid was in de middeleeuwen zou je in staat moeten kunnen zijn om metaal te kunnen bewerken in dit leven bijvoorbeeld.
en wat kennis betreft. een heleboel mensen denken nog steeds dat alle kennis van jouw kan zijn als je er naar op zoek blijft gaan. maar dat is niet zo. er is kennis beschikbaar gemaakt die je mag gebruiken en al die kennis kun je vergaren. maar er is nog veel meer kennis die de meeste mensen niet mogen weten en die krijg je ook gewoon niet te weten no matter how hard you whine. hebt namelijk een "sleuteltje" nodig om die kronieken/bibliotheken te mogen gebruiken en die heeft niet iedereen.
mensen die astraal reizen leren weer nieuwe dingen die een gemiddeld mens niet weet. maar die weten ook nog steeds verre van alles. zelfde geld voor mensen die trug komen van bijna dood ervaringen.
dodenherdenkingen vind ik niks. kort na de dood van die persoon ok, maar toch geen jaren later :S die ziel is dan al gereincarneerd en door zijn oude naam te noemen roep je die ziel weer trug naar de plek van onheil/dood. das dus alles behalve rustgevend voor die ziel en de persoon waar die ziel in zit. afschaffen dus die oorlogs herdenkingen op die momenten dat hele plakaten met alle gesneuvelde gasten opgenoemd wordt. je kan ook herdenken zonder al die namen hardop op te lezen. in kort, laat geen begaafd persoon plakaten voorlezen.
[ Bericht 39% gewijzigd door Enyalius op 13-05-2005 07:57:47 ]
Human beings, by changing the inner attitudes of their minds, can change the outer aspects of their lives.
William James (1842 - 1910)
William James (1842 - 1910)
Als ik kijk naar mijn eigen leven dan durf ik gerust te stellen dat niet alleen mijn eigen persoonlijke ervaringen bepalend zijn maar ook die van mensen om mij heen. Kwestie van luisteren en opnemen en invoelen. Als mijn beste vriendin iets overkomt, goed of slecht, dan zal ik de vreugde of het verdriet net zo meemaken. Dat maakt het dan tot een gedeelde ervaring. En dus doorgeefbaar volgens de stelling als in TT.quote:Op vrijdag 13 mei 2005 00:38 schreef Nature het volgende:
Bedankt voor de uitleg Op zich geen rare gedachte, maar ik blijf met het volgende zitten:
[..]
Door te praten en met mensen om te gaan dus? Daar kun je onmogelijk zoveel ervaringen mee doorgeven dat een heel leven herinnert kan worden, of moet ik dit anders zien?
En hoe kijk je naar de volgende stellingen?
- Je herinnert je een leven tijdens een regressie, waarin je iemand was van een uitgestorven stam, lijkt me moeilijk dat een uitgestorven stam herinneringen heeft doorgegeven. Ik weet natuurlijk niet of dit soort herinneringen voorkomt en het is uiteraard niet te controleren.
- Er zijn mensen die herinneringen hebben van een leven als dier, hoe past dat in de genen-theorie? (uiteraard valt ook dit soort herinneringen niet te controleren).
Een stam kan uitgestorven zijn als herkenbaar deel van de mensheid. Dat wil niet zeggen dat er geen genen van zijn achtergebleven in andere bevolkingsgroepen. Er moet wel enige uitwisseling zijn geweest omdat het anders een grote inteelt zooi zou zijn. Dus dat genetisch materiaal is ergens gebleven.
Vraag me maar niet naar regressietherapie. Ik krijg er alleen beelden van van de Mac Donaldsreclame.... Die gozer who put the body on the couch en die niet verder terug wil dan naar zijn zesde toen ie met paps naar de Mac ging.
Umuntu Ngumuntu Ngabantu
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
[
dodenherdenkingen vind ik niks. kort na de dood van die persoon ok, maar toch geen jaren later :S die ziel is dan al gereincarneerd en door zijn oude naam te noemen roep je die ziel weer trug naar de plek van onheil/dood. das dus alles behalve rustgevend voor die ziel en de persoon waar die ziel in zit. afschaffen dus die oorlogs herdenkingen op die momenten dat hele plakaten met alle gesneuvelde gasten opgenoemd wordt. je kan ook herdenken zonder al die namen hardop op te lezen. in kort, laat geen begaafd persoon plakaten voorlezen.
[/quote]
Daarmee ga je er automatisch vanuit dat doodgaan iets traumatisch en vervelends moet zijn dat dan gecompenseert wordt door het overgaan.
Daarnaast is het een ander verhaal als iemand ver voor zijn tijd door toedoen van anderen (en de foute beslissing om soldaat te worden) gestorven is in iemands oorlog.
Kan me zomaar voorstellen dat die zielen idd dolen.
dodenherdenkingen vind ik niks. kort na de dood van die persoon ok, maar toch geen jaren later :S die ziel is dan al gereincarneerd en door zijn oude naam te noemen roep je die ziel weer trug naar de plek van onheil/dood. das dus alles behalve rustgevend voor die ziel en de persoon waar die ziel in zit. afschaffen dus die oorlogs herdenkingen op die momenten dat hele plakaten met alle gesneuvelde gasten opgenoemd wordt. je kan ook herdenken zonder al die namen hardop op te lezen. in kort, laat geen begaafd persoon plakaten voorlezen.
[/quote]
Daarmee ga je er automatisch vanuit dat doodgaan iets traumatisch en vervelends moet zijn dat dan gecompenseert wordt door het overgaan.
Daarnaast is het een ander verhaal als iemand ver voor zijn tijd door toedoen van anderen (en de foute beslissing om soldaat te worden) gestorven is in iemands oorlog.
Kan me zomaar voorstellen dat die zielen idd dolen.
Umuntu Ngumuntu Ngabantu
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
Ja het delen van ervaringen kan ik wel inkomen, maar al deel je honderd ervaringen, dan nog lijkt het me moeilijk om te zien hoe het leven van de ander er door haar ogen uit zag, van geboorte tot en met dood? Bovendien zijn veel zaken die bij reincarnatie naar voren komen gegevens die niks met emotie te maken en dus nooit de moeite waard zijn geweest om door te geven.quote:Op vrijdag 13 mei 2005 08:37 schreef nokwanda het volgende:
[..]
Als ik kijk naar mijn eigen leven dan durf ik gerust te stellen dat niet alleen mijn eigen persoonlijke ervaringen bepalend zijn maar ook die van mensen om mij heen. Kwestie van luisteren en opnemen en invoelen. Als mijn beste vriendin iets overkomt, goed of slecht, dan zal ik de vreugde of het verdriet net zo meemaken. Dat maakt het dan tot een gedeelde ervaring. En dus doorgeefbaar volgens de stelling als in TT.
Nu kan je aan de andere kant natuurlijk stellen dat daarom juist veel reincarnatie-herinneringen onjuist zijn, opgevuld met fantasie omdat nooit alles van leven kan worden doorgegeven. Lastig
Een leven als dier herinneren zitten we nog wel mee
Zeker weten dat er stammen/volkeren zijn geweest die nooit contact hebben gehad met nu nog levende mensen. Als er nu dus mensen zijn die zich een leven van zo'n stam/volk herinneren, kan dat niet via de genen zijn doorgegeven. Maarja dit valt dan jammergenoeg ook nooit te controleren.quote:Een stam kan uitgestorven zijn als herkenbaar deel van de mensheid. Dat wil niet zeggen dat er geen genen van zijn achtergebleven in andere bevolkingsgroepen. Er moet wel enige uitwisseling zijn geweest omdat het anders een grote inteelt zooi zou zijn. Dus dat genetisch materiaal is ergens gebleven.
Sorry, deze vat ik effe nietquote:Vraag me maar niet naar regressietherapie. Ik krijg er alleen beelden van van de Mac Donaldsreclame.... Die gozer who put the body on the couch en die niet verder terug wil dan naar zijn zesde toen ie met paps naar de Mac ging.
Dit vind ik heel boeiend, doet me denken aan een theorie die Iteejer een tijd terug schreef, valt hier meer over te lezen Enyalius?quote:in zeldzame gevallen wordt je ziel tijdelijk op gesplits en in meerdere lichamen gestopt.
kunt er niet op lezen. vind die info op het astrale vlak. ga op reis zou ik zeggen.
trouwens wat betreft dodenherdenken. doodgaan is niet traumatisch maar zielen gaan verder. en door hun oude naam te gebruiken roep je ze weer op en haal je ze weer trug voor een tijdje. dit kan traumatisch ervaren worden door de individu met een ziel die op zo'n plakaat opgelezen word. omdat die ziel dus weer even op reis gaat naar die plek omdat ie geroepen werd door zo'n malloot die niet es weet dat ie het doet. daarom moeten in mijn opinie...NOOIT namen hardop opgelezen worden bij een dodenherdenking, zelfs niet eens stil gelezen worden door een begaafd persoon.
trouwens wat betreft dodenherdenken. doodgaan is niet traumatisch maar zielen gaan verder. en door hun oude naam te gebruiken roep je ze weer op en haal je ze weer trug voor een tijdje. dit kan traumatisch ervaren worden door de individu met een ziel die op zo'n plakaat opgelezen word. omdat die ziel dus weer even op reis gaat naar die plek omdat ie geroepen werd door zo'n malloot die niet es weet dat ie het doet. daarom moeten in mijn opinie...NOOIT namen hardop opgelezen worden bij een dodenherdenking, zelfs niet eens stil gelezen worden door een begaafd persoon.
Human beings, by changing the inner attitudes of their minds, can change the outer aspects of their lives.
William James (1842 - 1910)
William James (1842 - 1910)
Dan heb je het over het fysiek uitspreken van namen. Maar herinneringen en gedachtes aan die mensen zijn eerst mentaal. Volgens jouw theorie zouden die namen niet uitgesproken moeten worden maar wat nou als die namen in gedachtes van mensen zijn. Voor mij is dat zo goed als hetzelfde als uitgesproken worden. Je kunt toch moeilijk een stuk geheugen van mensen uitwissen zodat ze niet aan aardse namen van overledenen gaan denken.quote:Op vrijdag 13 mei 2005 09:29 schreef Enyalius het volgende:
kunt er niet op lezen. vind die info op het astrale vlak. ga op reis zou ik zeggen.
trouwens wat betreft dodenherdenken. doodgaan is niet traumatisch maar zielen gaan verder. en door hun oude naam te gebruiken roep je ze weer op en haal je ze weer trug voor een tijdje. dit kan traumatisch ervaren worden door de individu met een ziel die op zo'n plakaat opgelezen word. omdat die ziel dus weer even op reis gaat naar die plek omdat ie geroepen werd door zo'n malloot die niet es weet dat ie het doet. daarom moeten in mijn opinie...NOOIT namen hardop opgelezen worden bij een dodenherdenking, zelfs niet eens stil gelezen worden door een begaafd persoon.
Umuntu Ngumuntu Ngabantu
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
Sorry hoor, Enyalius, dat gaat mij toch iets te ver. Dus wat wil je zeggen? We mogen de namen van de doden niet meer noemen?
Ja... dat dierlijke zit ik ook wel mee ja. Er is ook een deel van me dat vind dat we allemaal iets van ieder wezen in ons dragen. Voor mij is een van mijn poezen bijvoorbeeld, niet minder als wezen dan ik als mens. En ook de communicatie op mentaal niveau is niet minder omdat we genetisch een andere soort zijn.quote:Op vrijdag 13 mei 2005 09:22 schreef Nature het volgende:
[..]
Ja het delen van ervaringen kan ik wel inkomen, maar al deel je honderd ervaringen, dan nog lijkt het me moeilijk om te zien hoe het leven van de ander er door haar ogen uit zag, van geboorte tot en met dood? Bovendien zijn veel zaken die bij reincarnatie naar voren komen gegevens die niks met emotie te maken en dus nooit de moeite waard zijn geweest om door te geven.
Nu kan je aan de andere kant natuurlijk stellen dat daarom juist veel reincarnatie-herinneringen onjuist zijn, opgevuld met fantasie omdat nooit alles van leven kan worden doorgegeven. Lastig
Een leven als dier herinneren zitten we nog wel mee
[..]
Zeker weten dat er stammen/volkeren zijn geweest die nooit contact hebben gehad met nu nog levende mensen. Als er nu dus mensen zijn die zich een leven van zo'n stam/volk herinneren, kan dat niet via de genen zijn doorgegeven. Maarja dit valt dan jammergenoeg ook nooit te controleren.
[..]
Sorry, deze vat ik effe niet
[..]
Dit vind ik heel boeiend, doet me denken aan een theorie die Iteejer een tijd terug schreef, valt hier meer over te lezen Enyalius?
Is wel iets om over na te denken, idd. Misschien is het wel iets dat terug gaat naar een heeel verre oorsprong van voor de genetische differentiatie.
dat oudestammen gedoe.......Het gaat niet perse over nu nog levenden die daadwerkelijk contact moeten hebben gehad met een uitgestorven stam. Iemand kan eeeuwen geleden contact hebben gehad met zo'n stam of zelfs direct genetisch materiaal opgedaan hebben en dat dan nu nog verdund doorgeven aan alle nazaten. Dat is het idee van verre voorouders. Ik denk niet alleen aan de nu levenden maar ook aan hen die ver voor onze tijd gestorven zijn.
Die ene die je niet vatte:
Was een reclame van Mac Donalds van een korte tijd geleden op tv waar ik aan dacht.
Umuntu Ngumuntu Ngabantu
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
Begrijp ik, vroeg me af of er misschien mensen met ervaring boeken over hadden geschreven of zoquote:Op vrijdag 13 mei 2005 09:29 schreef Enyalius het volgende:
kunt er niet op lezen. vind die info op het astrale vlak. ga op reis zou ik zeggen.
Een beetje de "alles is een" gedachte die je vaak hoort wat betreft spirituele zaken? Ik probeer dat nog steeds te begrijpen, zal daarvoor wel zelf "op reis" moeten zoals Enyalius al zei.quote:Op vrijdag 13 mei 2005 10:12 schreef nokwanda het volgende:
[..]
Ja... dat dierlijke zit ik ook wel mee ja. Er is ook een deel van me dat vind dat we allemaal iets van ieder wezen in ons dragen.
Mee eens.quote:Voor mij is een van mijn poezen bijvoorbeeld, niet minder als wezen dan ik als mens.En ook de communicatie op mentaal niveau is niet minder omdat we genetisch een andere soort zijn.
Is wel iets om over na te denken, idd. Misschien is het wel iets dat terug gaat naar een heeel verre oorsprong van voor de genetische differentiatie.
Hmm, even een simpel model:quote:dat oudestammen gedoe.......Het gaat niet perse over nu nog levenden die daadwerkelijk contact moeten hebben gehad met een uitgestorven stam. Iemand kan eeeuwen geleden contact hebben gehad met zo'n stam of zelfs direct genetisch materiaal opgedaan hebben en dat dan nu nog verdund doorgeven aan alle nazaten. Dat is het idee van verre voorouders. Ik denk niet alleen aan de nu levenden maar ook aan hen die ver voor onze tijd gestorven zijn.
Ergens zijn de wegen gesplitst tussen, laten we zeggen, stam A en stam B; de kinderen van stam A dragen dus volgens de theorie wat "materiaal" van stam B en de kinderen van stam B dragen wat "materiaal" van stam A.... Dan wordt het lastig op het moment dat een kind van stam A een reincarnatie-herinnering krijgen van een kind van stam B, dit kan niet zijn doorgegeven door de voorouders, omdat het leven van kind B pas plaatsvond na de splitsing. Ik hoop dat het nog te volgen is
Ik geloof zeker dat er veel meer dingen in het lichaam zitten dan we denken, maar deze theorie kan ik niet rondkrijgen.
Oh ok, ik kijk zelden tv dus ken hem niet, hehe.quote:Die ene die je niet vatte:
Was een reclame van Mac Donalds van een korte tijd geleden op tv waar ik aan dacht.
Het is wel een bekend fenomeen dat op diverse plaatsen op de wereld soortgelijke ontdekkingen werden gedaan terwijl die plaatsen zo ver van elkaar lagen dat er geen directe uitwisseling heeft kunnn plaatsvinden. Dus is een gezamelijke herinnering niet zo gek bedacht.
Umuntu Ngumuntu Ngabantu
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
Klopt, ik vind het alleen moeilijk om voor te stellen. Ik heb het er eens over gehad met iemand die zei paranormale gaven te hebben (visioenen die uitkwamen, dingen weten die hij niet kon weten, manipuleren van katten d.m.v. gedachten), hij had het idee dat het universum een geheel is dat uit hele kleine "blokjes" bestaat, die allemaal met elkaar in verbinding staan; vond ik wel logisch klinken.
Ik zou willen dat ik heilig kon geloven in een leven na de dood, of in reincarnatie of iets dergelijks. Maar daar ben ik te nuchter voor. Ik denk dat reincarnatie en het hiernamaals voor de aarde en de natuur totaal geen nut hebben. Waarom zou de natuur zo omslachtig doen? Dood is dood, daar treurt moeder aarde echt niet om.
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Dat je als individu ophoudt te bestaan geloof ik ook. Maar dat je 'leven' zich weer terugtrekt naar een soort van groot 'totaal', geloof ik eveneens. Al is dat leven, die ziel, niet individueel. Maar kan die misschien wel enigszins gekleurd worden door zijn verblijf in een lichaam, en daarmee ook dat grote geheel waar hij weer naar terugkeert een beetje kleuren.quote:Op vrijdag 13 mei 2005 14:33 schreef Lllaura het volgende:
Ik zou willen dat ik heilig kon geloven in een leven na de dood, of in reincarnatie of iets dergelijks. Maar daar ben ik te nuchter voor. Ik denk dat reincarnatie en het hiernamaals voor de aarde en de natuur totaal geen nut hebben. Waarom zou de natuur zo omslachtig doen? Dood is dood, daar treurt moeder aarde echt niet om.
Vraagje: is jouw mening gebaseerd op dingen die je meegemaakt of ervaren hebt, of is dat een puur rationele overtuiging?
Jij doelt hiermee dus 'gewoon' op de kringloop van de natuur? Daar geloof ik ook in. Daar heeft de natuur namelijk wèl wat aan. Maar ik geloof niet dat een individu (al is het maar een beetje) het grote geheel kan beinvloeden. Dat zou betekenen dat de geest ook deelneemt aan de kringloop en daar geloof ik niet in. Ik denk dat de geest gewoon verloren gaat omdat die niet kan leven zonder lichaam. Alleen de energie van het lichaam wordt dus hergebruikt.quote:Op vrijdag 13 mei 2005 14:54 schreef iteejer het volgende:
[..]
Dat je als individu ophoudt te bestaan geloof ik ook. Maar dat je 'leven' zich weer terugtrekt naar een soort van groot 'totaal', geloof ik eveneens. Al is dat leven, die ziel, niet individueel. Maar kan die misschien wel enigszins gekleurd worden door zijn verblijf in een lichaam, en daarmee ook dat grote geheel waar hij weer naar terugkeert een beetje kleuren.
Vraagje: is jouw mening gebaseerd op dingen die je meegemaakt of ervaren hebt, of is dat een puur rationele overtuiging?
Mijn mening is niet gebaseerd op ervaringen, sommige ervaringen gaan hier juist tegenin... Natuurlijk weet ik niks zeker, daarom juist benader ik het maar zo rationeel mogelijk.
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Ik geloof dat het menselijk bewustzijn, en de menselijke identiteit, een gevolg zijn van de eigen complexiteit: een ingewikkeld geheel van moleculen, die organen en functies vormen, moet wel een soort van overkoepelend 'ik' hebben om al die organen en processen etc in dienst te stellen van dat ene individu.quote:Op vrijdag 13 mei 2005 15:05 schreef Lllaura het volgende:
Jij doelt hiermee dus 'gewoon' op de kringloop van de natuur? Daar geloof ik ook in. Daar heeft de natuur namelijk wèl wat aan. Maar ik geloof niet dat een individu (al is het maar een beetje) het grote geheel kan beinvloeden. Dat zou betekenen dat de geest ook deelneemt aan de kringloop en daar geloof ik niet in. Ik denk dat de geest gewoon verloren gaat omdat die niet kan leven zonder lichaam. Alleen de energie van het lichaam wordt dus hergebruikt.
Een schep zand hoeft dat niet, daar is geen leven, en heeft dus ook geen bewustzijn nodig.
Een eencellig bibberbeestje cq bacterie heeft dat ook veel minder nodig: het overkoepelende ik-besef kan veel en veel beperkter zijn dan dat van dieren of mensen. Bewustzijn in gradaties dus. (Filosofen als Descartes en velen na hem hebben het hier uitgebreid over gehad)
Dat dat vervalt en verdwijnt met het overlijden, en weer in biochemische zin wordt hergebruikt is uiteraard duidelijk. Maar dat geldt dan imo ook voor het bewustzijn, het individu an sich.
Ander verhaal is de ziel: iets goddelijks, iets wat toegevoegd wordt aan dat puur materieel gefundeerde bewustzijn. Vanuit eigen ervaringen kan ik niet anders dan hierin geloven. Al ben ik wetenschappelijk opgeleid
Welke ervaringen gaan hier tegenin, en waarom veeg je die van tafel met je rationaliteit?quote:Mijn mening is niet gebaseerd op ervaringen, sommige ervaringen gaan hier juist tegenin... Natuurlijk weet ik niks zeker, daarom juist benader ik het maar zo rationeel mogelijk.
Sjeemp, je weet je wel te verwoorden, zeg! Moment, eerst even een keer of wat overlezen...
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
|
|
