[Deel 575]Nog lang geen 666

quote:

Op zaterdag 16 april 2005 14:09 schreef DrWolffenstein het volgende:

[..]

Zal niet gebeuren. Balkje blaast nog liever gewoon het hele referendum af.

quote:

Op zaterdag 16 april 2005 14:14 schreef Harry_Sack het volgende:

[..]

Denk het ook, het zal wel een ego-ding zijn, net als met die 112.000 euro

quote:

Vice-president Cheney verdient meer dan zijn baas
Gepubliceerd op vrijdag 15 april 2005
WASHINGTON (ANP) - De Amerikaanse vice-president Dick Cheney heeft afgelopen jaar meer geld verdiend dan zijn baas. Hij had een belastbaar inkomen van 1,3 miljoen dollar terwijl dat van president George Bush 672.788 dollar bedroeg. Dat heeft het Witte Huis vrijdag bekendgemaakt.

Het Witte Huis maakt de inkomens van de hoogste twee leiders altijd openbaar op 15 april, de uiterste datum waarop de Amerikanen hun belastingaangifte moeten hebben gedaan. Bush en zijn vrouw Laura betaalden samen 207.307 dollar belasting, Cheney en zijn vrouw Lynne droegen 393,518 dollar af aan de fiscus.

Bij het belastbare inkomen van de vice-president zit behalve zijn regeringssalaris ook de uitgestelde vergoeding van Halliburton, de oliemaatschappij waarvan hij tot 2001 president van was.

quote:

'De gulden terug? Heel dom'

door onze redacteur Gerben van IJken
Het vertrek van nationale munteenheden als de gulden en de D-Mark is voor velen nog steeds een pijnlijke geschiedenis. Sommige politici willen van de euro af. Kan dat? ,,In theorie kan alles, maar in de praktijk zal dat niet zo makkelijk zijn''.

GRONINGEN - Vorige maand kwam Peter Gauweiler, lid van het Duitse parlement voor de conservatieve CSU, met het voorstel te kijken naar alternatieven voor de door hem verachte euro. Reden voor het Bondsdag-lid was de - in zijn ogen - oprekking en afbrokkeling van het Stabiliteitspact. Gauweiler wil een onderzoek naar de herinvoering van de D-mark, want de euro is zijn ogen verworden tot een speelbal van de politiek ,,zoals eerder de Italiaanse lire.''

In Nederland is het Tweede-Kamerlid Geert Wilders voor de herinvoering van de gulden. Hij vindt daarin Martin Dessing, ondernemer en lokaal politicus, aan zijn zij. Dessing geeft in zijn boekje De euro-ramp treft ons allemaal de euro alle schuld van de slechte economie, de werkloosheid en corruptie binnen Europa: ,,Veel mensen willen onze sterke gulden wel terug. Als het volk echt in opstand komt, dan is het zeker mogelijk.''

Met de gulden kan Nederland volgens Dessing weer zelf beslissen over de waarde van de munt. Was de gulden vroeger gekoppeld aan de Duitse Mark, Dessing kijkt nu iets verder over de grens: ,,De Denen hebben een sterke munt en met de Britse pond moet het ook kunnen.''

Gemakkelijk

Arno Klamer liet zich al vóór de invoering van de euro kennen als iemand die de eenheidsmunt liever kwijt dan rijk is. De Rotterdamse hoogleraar economie vreest dat de euro en de Europese Monetaire Unie (EMU) ertoe leiden dat Nederlands belastinggeld nog sneller naar armere regio's in Europa en Brussel zal worden overgeheveld. Zonder een 'eigen' munt zou Nederland weinig grond hebben om op te staan als het protest aantekent tegen deze geldstromen.

Eind 2003 pleitte Klamer in het artikel Natuurlijk willen we terug naar de gulden voor de terugkeer van de munt. ,,Kunnen we terug? Natuurlijk. (..) Wij hebben toch ook die euro ingevoerd? De banken weten nu hoe het moet, zo'n omschakeling, dus dat maakt een volgende omschakeling nog gemakkelijker.''

Klamer verwacht geen problemen vanuit de economie, maar vanuit de politiek: als Nederland weer teruggaat naar de gulden, spat de 'droom' die politici hebben over een groot en machtig Europa, uiteen.

Gewoon dom

Hoogleraar politieke economie Jakob de Haan (Rijksuniversiteit Groningen) is het niet eens met de pleidooien van Gauweiler e.a. ,,Het is gewoon dom, ingegeven door een vroeger-was-alles-beter-gevoel.''

Het zijn volgens de hoogleraar niet de kosten die een eventuele terugkeer van de gulden zouden blokkeren. ,,In theorie kan altijd alles.'' Hij wijst daarentegen op de grote politieke en economische gevolgen die gepaard zullen gaan met de afschaffing van de euro. ,,De handel in de eurozone bijvoorbeeld is door de invoering van de euro de afgelopen jaren gestegen.''

Ook het Nederlandse monetaire stelsel zou moeten worden herzien. De Haan: ,,Vroeger was de gulden gekoppeld aan de Mark. Stel dat we weer guldens krijgen, aan welke munt moeten we die dan koppelen? Aan de euro? Dat zou logisch zijn gezien onze handelsstromen, maar dan kunnen we natuurlijk net zo goed de euro houden.''

Sentiment

Ondanks deze rationele benadering is het anti-eurosentiment in Nederland nog steeds sterk: volgens de eurobarometer van de Europese Commissie ziet bijna veertig procent van de Nederlanders de euro niet zitten.

Europarlementariër Jules Maaten (VVD) heeft een onderzoek laten uitvoeren naar de slechte reputatie van de munt. Ongeveer de helft van alle Nederlanders rekent nog regelmatig om in guldens. Toch meent Maaten ,,dat wij ooit van de euro gaan houden''; steeds minder Nederlanders rekenen om in guldens.

Tot die tijd zal de euro nog wel even een slecht imago hebben. Een belangrijke reden daarvan is dat de introductie van de euro gepaard ging met prijsstijgingen.

Volgens hoogleraar De Haan hebben de meeste van die stijgingen echter niets te maken met de euro als zodanig. De econoom wijst erop dat Nederlandse arbeidsmarkt vlak voor de invoering van de euro in een overspannen situatie verkeerde. Daardoor stegen de lonen flink en dat had weer prijsstijgingen tot gevolg. Dus ook als we de gulden hadden gehouden, aldus De Haan, zouden de prijzen zijn gestegen.

Vernietigd

Rest de vraag of - als Wilders zijn zin zou krijgen - er nog wel genoeg guldens zijn om herinvoering praktisch vorm te geven.

Er is nog ongeveer voor één miljard euro aan guldens in het bezit van particulieren. Volgens De Nederlandsche Bank is ongeveer de helft van alle muntjes die eind 2001 in omloop waren, ingeleverd. Van het papiergeld is bijna negentig procent terug. Nagenoeg al dat geld is inmiddels vernietigd.

quote:

Op zaterdag 16 april 2005 15:07 schreef zakjapannertje het volgende:
of terug naar de gulden, dan lijkt het iig iets meer
[..]

http://www.nd.nl/newsite/artikel.asp?id=60404

quote:

Op zaterdag 16 april 2005 15:23 schreef Monidique het volgende:
http://demonic.mine.nu/fokblock/fokblock.xpi

Extensie voor Firefox. Versie 0.1, dat wel, en eigenlijk alleen maar gejatte code, maar goed. Vooralsnog moet je elke keer opnieuw een naam invoeren. Dat is niet handig, natuurlijk, maar de bedoeling is dat dat uiteindelijk niet meer hoeft. Dit is slechts een onhandig speeltje, !

quote:

Op zaterdag 16 april 2005 15:23 schreef Monidique het volgende:
http://demonic.mine.nu/fokblock/fokblock.xpi

Extensie voor Firefox. Versie 0.1, dat wel, en eigenlijk alleen maar gejatte code, maar goed. Vooralsnog moet je elke keer opnieuw een naam invoeren. Dat is niet handig, natuurlijk, maar de bedoeling is dat dat uiteindelijk niet meer hoeft. Dit is slechts een onhandig speeltje, !

quote:

Op zaterdag 16 april 2005 15:25 schreef Harry_Sack het volgende:

[..]

Wat doet het?

quote:

Op zaterdag 16 april 2005 15:28 schreef Monidique het volgende:
Zo kun je nog variaties bedenken: style.border = '15px red solid', bijvoorbeeld. Om snel alle posts te zien.
Als ik nog even wat vogel, kan ik ook wel maken dat je ALLEEN die posts ziet van degene die je wilt zien. Etc...

quote:

Op zaterdag 16 april 2005 15:30 schreef Harry_Sack het volgende:

[..]

hm, maar valt er dan nog wel wat te lachen?

quote:

Op zaterdag 16 april 2005 15:14 schreef Harry_Sack het volgende:

[..]

Een beetje realisme zou ook verklaren waarom de salarissen van het middenkader tot topkader zo exorbitant gestegen is de laatste jaren - door de invoering van diezelfde euries. Oftewel "schaapjes op het droge en bek dicht verder".

Ik vond het erg grappig dat Joh. Enschede, sinds jaar en dag Nederlansch geldprinter, de concurrentie met het buitenland niet aankan en daardoor honderden banen moet schrappen. Is dat ironie of wat?

quote:

Friese Staten boos op spooklid

ANP
LEEUWARDEN - Friese Statenfracties zijn boos op Statenlid P. Kuipers, die sinds een jaar niet meer op vergaderingen verschijnt. In mei 2004 zegde hij zijn lidmaatschap van de Socialistische Partij op, maar behield wel zijn zetel. Hij ontvangt daarvoor een vergoeding van ongeveer 11.000 euro per jaar.

Wettelijk kunnen er volgens een woordvoerder van de provincie Friesland geen stappen worden ondernomen tegen 'spookleden'. Het Statenlid stelt dat hij wegens persoonlijke omstandigheden en bedreigingen niet op het provinciehuis verschijnt. ,,Ik ben wel van plan om terug te komen.''

quote:

Op zaterdag 16 april 2005 15:33 schreef Monidique het volgende:
Hey, je hóéft het niet te gebruiken.

quote:

Op zaterdag 16 april 2005 15:23 schreef Monidique het volgende:
http://demonic.mine.nu/fokblock/fokblock.xpi

Extensie voor Firefox. Versie 0.1, dat wel, en eigenlijk alleen maar gejatte code, maar goed. Vooralsnog moet je elke keer opnieuw een naam invoeren. Dat is niet handig, natuurlijk, maar de bedoeling is dat dat uiteindelijk niet meer hoeft. Dit is slechts een onhandig speeltje, !

quote:

16/04 Kyoto-protocol niet schadelijk voor economie VS

Een limiet op de uitstoot van koolstofdioxide en andere broeikasgassen, zoals vastgelegd in het verdrag van Kyoto, zou in de Verenigde Staten geen noemenswaardig effect hebben op de groei van de economie. Dat concludeert de Dienst voor Informatie over Energie, onderdeel van het Departement voor Energie van de Amerikaanse regering, in een onderzoeksrapport dat vrijdag is gepresenteerd.

De conclusie van de dienst botst met de bewering van de Amerikaanse president George Bush, die herhaaldelijk heeft gezegd dat verplichte limieten op de uitstoot van broeikasgassen serieuze schade zouden berokkenen aan de nationale economie in de VS. Op basis van die overtuiging deed Bush wel voorstellen om de toename van de uitstoot van de gassen tot stilstand te brengen en op internationaal niveau te werken aan de vermindering van de emissie van methaangas, maar was hij fel tegen Amerikaanse deelname aan het verdrag van Kyoto.

De regering van de Amerikaanse ex-president Bill Clinton ondertekende het verdrag van Kyoto, dat voorziet in een wereldwijde afname van de uitstoot van broeikasgas naar het niveau van 1990. Na zijn aftreden weigerde het Amerikaanse Congres het verdrag te ratificeren, mede omdat president Bush er tegen was.

quote:

16/04 Koning van Swaziland gunt zich dure autovloot voor verjaardag

Mswati III, koning van het straatarme Swaziland en laatste absolute heerser van Zuid-Afrika, gunt zichzelf een riant cadeau voor zijn 37ste verjaardag komende week.
Ondanks de bittere armoede waarin zijn één miljoen onderdanen leven, heeft Mswati acht Mercedes-limousines met vergulde nummerplaten besteld. Dat meldde de Zuid-Afrikaanse krant Saturday Star.
De luxewagens worden per luchtpost vanuit Duitsland overgevlogen en dan over Zuid-Afrikaanse landwegels naar het door bergen omgeven koninkrijk getransporteerd.

Mswati III stoort zich niet aan de openlijke kritiek op zijn opzienbarende levensstijl. Die flakkerde voor het laatst op toen de koninklijke doorluchtigheid zich een peperdure Maybach mét alle mogelijke extra's aanschafte. Zijn elf echtgenotes en drie verloofden kregen eerder een fonkelnieuwe BMW-terreinwagen.
Slechts onder internationale druk werd afgezien van de aankoop van een luxe-jet. Swaziland heeft een van de hoogste aids-ratio's ter wereld en behoort tot de armste landen van Afrika.

quote:

Opkomst van China leidt tot herijking van de economische verhoudingen

Werkplaats van de wereld

Het industriële Zuid-China maakt een economische groeistuip door. Het maakt grote indruk op wie er voor het eerst komt. Shenzhen en Huizhou zijn boomtowns, net van de tekentafel. Een reisimpressie.

De standaardgrap over de grens Hongkong-Shenzhen is dat de Chinezen na de hereniging in 1997 het hoge hek hebben laten staan om te voorkomen dat de inwoners van Hongkong ooit het rijke China binnen zullen sluipen. Maar voorlopig is ook Hongkong nog rijk en welvarend - hooguit staan de wolkenkrabbers er dichter op elkaar dan in Shenzhen, pal aan de andere kant van de grens. Uit Hongkong dendert wel een niet aflatende stroom containeropleggers Shenzhen binnen. Alle containerdeuren zijn open zodat de Chinese grenspost in een oogopslag kan zien dat ze leeg zijn. Ik tel er tien per minuut. Op weg naar Shenzhen, maar ook naar Dongguan, Guangzhou en Huizhou, miljoenensteden in het industriële Zuid-China, waar ik nog nooit van had gehoord. Daarna rijden ze weer terug naar de haven van Hongkong waar voetbalvelden vol hoogopgestapelde containers wachten om op de schepen te worden gehesen. Zo'n beetje alles wat er bij de Hema, het Kruidvat, Blokker, V en D wordt verkocht - en het goedkopere deel van De Bijenkorf - komt uit deze regio, zegt een reisgenoot, die me ziet staren en tellen. De werkplaats van de wereld, zo heet het hier.

Na het geordende Hongkong, dat nog altijd op een westerse enclave lijkt, zijn Shenzhen en Huizhou een schok. Het voelt er net zo klam en subtropisch. Maar Hongkong is een soort Brits Manhattan, waar op zondag op de trottoirs en loopbruggen honderden Filippijnse dienstmeisjes hun vrije dag vieren. Op een stuk karton zitten en liggen ze te kletsen, kaarten, borduren, bingo'en en tutten ze aan elkaars haar. Ze zijn allemaal 'op net' en tot in de puntjes verzorgd. Ondergronds lijkt Hongkong een groot aaneengesloten winkelcentrum dat zich van de ene woon-/kantoortoren naar de ander uitstrekt. Het is een cascade van merkwinkels, bedoeld voor het dure creditcardpubliek.

Shenzhen, maar ook Huizhou, zijn boomtowns, net van de tekentafel. Shenzhen groeide in een jaar of vijftien van 30.000 inwoners naar circa zeven miljoen. In Hongkong staan de torenflats pal naast elkaar. Maar in Shenzhen en omgeving is zoveel ruimte dat de fabrieken, woonwijken en appartemententorens er lukraak lijken neergesmeten. De toegangswegen naar de steden zijn minimaal zesbaans en monden uit in stadsboulevards van Parijse proporties. Aan vangrails is men nog niet toegekomen. Zo geregeld als het verkeer in HongKong is, zo rommelig is het hier. Bij de tolpoortjes en op- en afritten wordt massaal uit- en overgestapt, vaak op de wachtende bromfietstaxi's, die netjes in het gelid op de rijbaan staan te wachten. Op deze snelwegen kom je ook wandelaars tegen, brommers en fietsen, zelfs een ezelwagentje op de rechterrijstrook.

In de Pearl River Delta, de baai waar Hongkong en Macau aan liggen, wonen 54 miljoen mensen. (In de hele provincie Guangdong 100 miljoen. Ter vergelijking: in Frankrijk wonen ongeveer 60 miljoen mensen). Deze Chinese Rijnmond is de motor van de Chinese economie, die met een jaarlijkse groei van bijna 10 procent oververhit wordt genoemd. In Shenzhen en omgeving stoken ze die ketels zo hoog op als ze maar kunnen. Een kwart van China's bbp wordt er verdiend, Hongkong meegerekend. Eenderde van China's handelsvolume komt er vandaan. Eenderde van alle buitenlandse investeringen gaat naar dat deel van China. Het gebied is wereldmarktleider voor kleding, textiel, elektronica, elektronische goederen, IT-componenten, speelgoed, uurwerken, plastic producten, schoenen, magnetron's, laserdiodes (zoals dvd- en cd-spelers) etcetera.

Hongkong voelt er zich het hoofdkantoor van - de front office, zoals de zakengemeenschap het sinds de hereniging met China trots noemt. In de voormalige Britse kroonkolonie zit de dienstensector: de banken, verzekeraars, accountants, consultants. Daar functioneert een westers georiënteerd rechtsstelsel met echte rechters en advocaten en voorspelbare uitkomsten. Daar verschijnen kranten waar meer nieuws in mag staan dan in China. Daar spreekt vrijwel iedereen Engels, ook de taxichauffeurs, sommigen verbazend Brits geaffecteerd.

In de Chinese miljoenensteden in het achterland zijn ze meestal ook tweetalig, maar dan Kantonees/Mandarijn. Engels spreken is een uitzondering. Niemand in China weet echt of het huis of het grondstuk waar hij woont nou gehuurd is of in bruikleen van de staat. Maar eigendom is het in ieder geval niet en dus kan je er geen hypotheek op krijgen. Je moet maar afwachten of je het gebruik ervan aan je kinderen kan nalaten. In de kranten staat geen onvertogen woord: rectificaties zijn niet nodig, daar heeft de staat al in voorzien voordat de persen startten. Als het op CNN over Tibet gaat of over sociale onrust elders in het land valt het beeld uit. Duizenden websites zijn er door de staat geblokkeerd.

Binnen negen maanden stampen ze hier een fabriek uit de grond, had een westerse ondernemer me enigszins jaloers gezegd. In de anderhalf jaar die het Den Haag kost om een milieueffectrapportage voor een tweede Maasvlakte te schrijven, wordt er in Zuid-China één bijgebouwd, schamperen de expats. Nederland moet wakker worden, zeggen ze tegen mij, schrijf dat nou eens op.

In de zakengemeenschap heerst overigens een licht euforische stemming. Zo'n explosie van economische activiteit onder je neus maak je maar één keer in je leven mee - nu zorgen dat we er op tijd van profiteren. Er wordt gepraat over het creëren van 'waardeketens' met Chinese bedrijven. Het afschermen van je eigen patenten of unieke productiemethodes vinden sommigen een achterhoedegevecht. Je moet juist snel meedoen en ervoor zorgen dat je Chinese bedrijven in Europa of de VS aan distributie en logistiek en vooral geloofwaardigheid helpt. China mag een economische wereldmacht worden, wereldmerken van Chinese oorsprong zijn er nog niet. Wie z'n eigen producten en marketingmethoden daarin weet onder te brengen en zo een Chinees wereldmerk kan helpen bouwen, is 'binnen'.

Anderen maken zich zorgen dat de Europese technische standaarden straks ingehaald worden. Niet eens met opzet, maar gewoon omdat er even niet is opgelet. De producentenmarkt en de kolossale consumentenmarkt zitten in China zo dicht op elkaar dat het zomaar kan gebeuren dat er ergens een stekker met drie poten aan een opmars begint. Dan zit je daar als Europese sector met je verkeerde breedtes, dieptes, diktes, formaten en keurmerken. Nee, zoals de Duitsers na de val van de Muur de hele Tsjechische bouwsector op Duitse (technische) leest wisten te schoeien, zó moet het. Daar heeft de Duitse bouwbranche nog steeds plezier van.

Het lijkt vooral de vraag of de wereld de economische zuigkracht van China wel aankan. Niet eens zozeer door de honger naar grondstoffen - hoewel je het feit dat 40 procent van alle cement in de wereld in China wordt gestort, pas gelooft als je het ziet. Maar meer in de herijking van de economische verhoudingen in de wereld, die het gevolg lijkt van China's opkomst. Het land zelf lijkt nog de meest onzekere factor. China is ook een onderontwikkeld en arm land, dat ontwikkelingshulp ontvangt en zelfs voedselhulp. In dat decor is er nu een stormachtige economische ontwikkeling gaande die honderden miljoenen in de kuststreken vooruithelpt, maar tegelijkertijd ook honderden miljoenen in het verre achterland meedogenloos achterlaat.

Het heeft een centralistische staatsstructuur waarin het belang van de partij dominant is. De vrijheid van meningsuiting neemt er eerder af dan toe. Politieke en burgerrechten van individuele burgers zijn ternauwernood erkend, mensenrechten een probleem. De arbeidsproductiviteit en energie-efficiëntie lijken nog nergens naar. De productiviteit van een Chinese arbeider is maar 7 procent van die van een Europeaan. Aan een product uit China wordt rustig vier maal zoveel fossiele brandstof verstookt als aan een Europees product. De centrale verwarming in de grote steden is er écht centraal. Het stadsbestuur zet de verwarming in het najaar aan en in het voorjaar uit en bepaalt ook hoe warm het mag worden. Wie in de lente de stadsverwarming dus te heet vindt, zet er meestal z'n eigen airco bij aan. Het raam openzetten is door de smog niet zo verstandig. De staat verwarmt de huizen dus met gas of kolen, het individu koelt ze weer met elektriciteit, dus ook met gas en kolen.

En toch loont het om de dvd-spelers en de T-shirts en de kerstballen helemaal in China te laten maken, dankzij de lage lonen en de enorme hoeveelheid arbeidskrachten. Weinigen ter wereld zijn bereid voor zo'n laag loon te werken. Nergens in de wereld is de overheid zo ingesteld op economische groei als in Zuid-China. In de tot voor kort straatarme Pearl River Delta ligt het gemiddeld inkomen per hoofd van de bevolking nu op 2.334 Amerikaanse dollar (1.805 euro). In China is dat gemiddeld minder dan de helft: 1.000 dollar. In Huizhou en Shenzhen is dat al 4.000 dollar. In Hongkong is het bijna 24.000 dollar - vandaar de Filippijnse dienstmeisjes.

Het land zit in een eerste groeistuip. Op de weg merk je dat de meeste automobilisten nog maar net hun fiets hebben afgeschaft. Ze dwarrelen over de weg, zonder naast zich of in de spiegel achter zich te kijken. Als je oogcontact maakt, word je medeverantwoordelijk, dus kijkt men liever voor zich. Alles en iedereen zo hard mogelijk naar voren, dat is Zuid-China. Na decennia gedwongen collectivisme is er nu sprake van een razende inhaalslag, vol dynamisch snijden en voordringen. Volgens de ex-coach van het nationale voetbalelftal Arie Haan voetbalden zijn spelers ook zo: ieder voor zich, nooit opzij kijken, geen diepte benutten. Maar wel een onverbiddelijk geloof in persoonlijke vooruitgang. En dat mag wat kosten.