Waarom worden er tegenwoordig bijna geen powerballads meer gemaakt???
In mijn ogen zijn dit wel stuk voor stuk hoogtepunten in de muziekgeschiedenis. Bands als whitesnake, aerosmith, bon jovi, poison, europe, savatage, queensryche en natuurlijk guns 'n roses wisten wel hoe ze ondanks hun wat 'hardere' nummers geweldige gevoelige nummers (met een mooie galm op de snaredrum en zang) aan duizenden mensen aan de man konden brengen. Iedereen stond dan ook heerlijk in het stadion met zijn/haar aansteker/zippo in de lucht vrolijk mee te wuiven.
Even wat voorbeelden van vroeger:
Europe - carrie
Savatage - this isnt what we meant
Vandenberg - Burning heart
Poison - every rose has it's thorn & something to believe in
GnR - november rain & don't cry
Van halen - why can't this be love
Whitesnake - is this love
Pantera - cemetary gates
Simple minds - belfast child
Skid row - 18 and life
Vixen Neil - love is a killer
Aerosmith - cry'n
Bon jovi - Always
Tegenwoordig zijn er nog maar zo weinig artiesten die uberhaubt een poging maken om zo'n meesterwerk te maken. Bands als 3DD, evanescence, nickelback en the darkness wagen soms nog wel een poging, echter met wisselende resultaten. Ik ben dan ook van meing dat er zeker een gat in de markt is voor deze stijl van muziek en hoop ook dat er snel weer bands komen die ballen hebben en laten zien dat ze naast hun harde werk ook prachtige, gevoelige nummers kunnen maken!
Dus, mensen sta op, steek uw vuist in de lucht en laat horen dat de powerballad terug moet komen!