Sharon: de vredestichter.

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 17:39 schreef -Angel- het volgende:


In ieder geval wat is jullie mening als het gaat om de persoon Sharon?

quote:

TWINTIG JAAR NA SHARONS MASSAMOORD
De Socialist, november 2002

Het is altijd al een ambitie geweest om naar Libanon te gaan. Na een aantal pogingen om bezet Palestina, waar ik werk, te verlaten, lukte het me uit Ramallah te glippen tijdens het uitgaansverbod, langs de checkpoints over te steken naar Jordanië en van daaruit naar Beiroet te vliegen.

Toen de taxi door Beiroet reed kon ik niet volledig verwerken wat ik zag. Gebouwen verscheurd door grote gaten als resultaat van zware bombardementen, honderden kogelgaten, oude portretten van vergane leiders: de littekens van een oorlog. Het contrast met het nieuw opgebouwde downtown centrum of het toeristische Monot - een voorbeeld van weelderig kapitalisme - was onmiskenbaar. Deze tegenstelling werd een nog sterkere herinnering aan de dramatische gebeurtenissen van twintig jaar geleden.

Ik ben te jong om me de Israëlische invasie in Libanon van 1982 te herinneren, maar ik kan me nog wel de gevoelens van onbeheersbare woede om me heen herinneren bij het horen van 'Sabra en Shatila'. Precies twintig jaar na dato bevind ik me op de plaats waar duizenden vrouwen, kinderen en oude mannen werden afgeslacht. De Falangisten (de Libanese christelijk-fascistische militie) waren de soldaten, de Israëlische minister van Defensie Ariel Sharon was de generaal, de staat Israël de strateeg. Terwijl de Falangisten moordden, lichtten de Israëlische soldaten het kamp 's nachts voor hen bij. Toen de Falangisten drie dagen later klaar waren, kwamen de Israëlische bulldozers, verwoestten de huizen en groeven massagraven. Nadat het Libanese verzet de Israëli's in mei 2000 eindelijk uit Zuid-Libanon schopte, moest het collaborerende SLA (Zuid-Libanese Leger) grotendeels overgeplaatst worden naar Israël. Het nam deel aan de invasie van Ramallah waar het wederom moordde, verwoestte en Palestijns eigendom roofde.

Fatima, werkzaam in een stichting in Shatila, van wie man en vier kinderen in 1982 vermoord werden, lachte ons toe en maakte het gebouw schoon. Hoewel de kampen stinkend en vies zijn, zijn de huizen van binnen altijd schoon en gastvrij. Alsof waardigheid en kracht eigendommen zijn die de inwoners tot de laatste snik zullen verdedigen. Shereen is een van de jonge vluchtelingen die ik nooit zal vergeten. Toen Shereen en ik samen bij het kamp vandaan liepen om een taxi te vinden, omhelsde ze me. Met een krachtige maar verdrietige stem zei ze: "Groet ons geliefde Palestina, zeg iedereen in Ramallah dat we van hen houden en trots zijn op hun intifada. Vertel de kinderen in Dheishe om ons alsjeblieft niet te vergeten, en dat we hen zo ontzettend missen."

Het is deze bijna wanhopige reactie die het isolement en het lijden van vluchtelingen in Libanon het beste uitdrukt. Met 12 kampen en 400.000 vluchtelingen; met de 'Tel Al-Zaatar slachting' (waarin meer dan 2500 vluchtelingen 52 dagen lang belegerd werden en omkwamen in het bloedbad dat volgde toen de Falangisten op 12 augustus 1976 erin slaagden de verdediging te breken); Sharons slachting van 1982; de 'kampenoorlog' van 1984-1987 waarin de rechtse sji'itische beweging Amal probeerde de soevereiniteit van de PLO in de kampen te onderdrukken is Libanon het land waar een van de pijnlijkste wonden in de Palestijnse geschiedenis werden aangericht. De behandeling van de Palestijnen in Libanon is een van onrecht en discriminatie. Palestijnen worden uitgesloten van meer dan 70 beroepen, mogen geen eigendom beheren, kunnen hun kinderen niet naar behoorlijke scholen sturen en hebben beperkte bewegingsvrijheid.

Daarom is het des te alarmerender om zelfs binnen Palestina mensen te horen over het opofferen van het recht op terugkeer. Iedereen in de kampen leeft om ooit naar huis terug te keren en niemand beschouwt zijn of haar verblijf in de naargeestige kapotgeschoten steegjes als permanent.

Terwijl op televisie de aanslagen van 11 september voluit herdacht werden, is nauwelijks aandacht besteed aan de slachting van september 1982. Sterker nog, Sharon werd een 'man van vrede' genoemd. Maar een element van hoop waren de massale demonstraties ter gelegenheid van de tweede verjaardag van de intifada die overal ter wereld plaatsvonden. Internationale solidariteit en protest zijn er in de afgelopen twee jaar op vooruit gegaan.

De impact van de demonstraties in Londen, Marseille en Rome, waarin binnen een week meer dan twee miljoen mensen demonstreerden, kan moeilijk onderschat worden.

De boodschap van solidariteit en verzet wekt gevoelens van hoop en motivatie op onder Palestijnen. De ouderwetse verdeling van de wereld in oost en west wordt langzaam verbroken; internationalisme kan hopelijk weer opgebouwd worden.

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 21:07 schreef -Angel- het volgende:
De bovenstaande bron kun je niet bepaald objectief noemen.

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 20:12 schreef POLL het volgende:

[..]

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 17:39 schreef -Angel- het volgende:
Een eerbetoon
...

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 17:39 schreef -Angel- het volgende:
De Gazastrook, die eerder onder zijn leiding werd bevrijd, wordt wanneer hij minister van huisvesting vol gebouwd met Israëlische huizen. WAt logisch is anders was het toch maar een kaal stuk grond.

quote:

In 1983 the official Israeli Commission of Inquiry into the Events at the Refugee Camps in Beirut concluded that Minister of Defence Ariel Sharon had "disregarded the danger of acts of vengeance and bloodshed by Phalangists... failed to take this danger into account when he decided to have the Phalangists enter the camps...[and had not ordered] appropriate measures for preventing or reducing the danger of massacre as a condition for the Phalangists' entry into the camps." The commission recommended that "the Minister of Defence draw the appropriate personal conclusions arising out of the defects revealed with regard to the manner in which he discharged the duties of his office." Ariel Sharon resigned from his position as Minister of Defence following publication of the Commission's report in 1983.

quote:

Op vrijdag 1 april 2005 16:32 schreef k3vil het volgende:
Hij doet niets meer dan het verwijderen van de door hem ingenomen posities. Invallen, terugtrekken,... hierna weer invallen?

Voor de zionistische beweging in de wereld leefde Joden en Islamieten vredelievend naast elkaar in Israel en de rest van het midden-oosten. Zoals nu ook de joodse gemeenschap in Iran.

ps. de openingspost is lachwekkend subjectief.

quote:

Op vrijdag 1 april 2005 16:32 schreef k3vil het volgende:
Hij doet niets meer dan het verwijderen van de door hem ingenomen posities. Invallen, terugtrekken,... hierna weer invallen?

Voor de zionistische beweging in de wereld leefde Joden en Islamieten vredelievend naast elkaar in Israel en de rest van het midden-oosten. Zoals nu ook de joodse gemeenschap in Iran.

ps. de openingspost is lachwekkend subjectief.

quote:

Op zondag 3 april 2005 12:10 schreef DeTinux het volgende:

[..]

Jouw post ook. Mensen die het woord zionisme gebruiken verraden meestal hun politieke afkomst. Het Britse mandaadgebied Palestina in de negentiende- en vroeg-twintigste eeuw was nog altijd bedoeld voor Joden. De problematiek begon niet in 1967. Al bij de stichting van Tel-Aviv in 1909 lagen de Arabieren dwars en wilden ze dit met geweld oplossen.
Overigens is Sharon helemaal geen minister president. Dat is Katsav. Sharon is premier. Balkenende is ook geen Beatrix.

quote:

Op vrijdag 1 april 2005 11:28 schreef Ultravolt het volgende:
Sharon is veel te slap. Geef mij Netanyahu maar.

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 20:12 schreef POLL het volgende:

[..]

quote:

Op vrijdag 22 april 2005 17:16 schreef provo het volgende:
Sharon hoort samen met Osama, George, Josef, Adolf, Yasser, Saddam en Juliana onder 1 noemer de geschiedenisboeken in te gaan. Einde discussie. Het is toch belachelijk dat je hem een heldenstatus toeschrijft!!!

quote:

Op vrijdag 22 april 2005 17:31 schreef Toffe_Ellende het volgende:

[..]

Juliana? Bernard bedoel je?

quote:

Op vrijdag 22 april 2005 18:04 schreef provo het volgende:

[..]

Nee nee, ik bedoel toch echt juliana. Je weet wel, de koninging der Nederlanden die verantwoordelijk was voor massamoorden in de overzee gelegen en toegeeigende landen. Het lijkt me verstandig om hier niet verder op in te gaan, omdat dit topic hier helemaal niet over gaat.

quote:

Op vrijdag 22 april 2005 18:04 schreef provo het volgende:

[..]

Nee nee, ik bedoel toch echt juliana. Je weet wel, de koninging der Nederlanden die verantwoordelijk was voor massamoorden in de overzee gelegen en toegeeigende landen. Het lijkt me verstandig om hier niet verder op in te gaan, omdat dit topic hier helemaal niet over gaat.

quote:

Op vrijdag 22 april 2005 18:29 schreef Toffe_Ellende het volgende:

[..]

Wist helemaal niet dat Juliana zoveel macht had, joh..

quote:

Op zaterdag 23 april 2005 18:40 schreef IPdaily het volgende:
Mooie waardige openingspost voor een dergelijke voorvechter van vrede en gerechtigheid

quote:

Op maandag 25 april 2005 17:08 schreef sp3c het volgende:
ik was meer fan van Ehud Barak.

nix tegen Sharon zijn militaire carriere, maar hij had zich (net als elke andere militair) wat mij betreft uit de politiek moeten houden.

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 19:56 schreef -Angel- het volgende:

[..]

Geef liever je mening over deze toch bijzondere man.
De man die als enige vrede in het Midden-Oosten kan brengen.

quote:

Op vrijdag 6 januari 2006 22:26 schreef dvdfreak het volgende:
Sharon: de vredestichter amahoela

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 17:39 schreef -Angel- het volgende:
Een eerbetoon aan de Israëlische minister-president: Ariel Sharon.

[afbeelding]

De voormalige leider van Eenheid 101. De eenheid die onder zijn leiderschap verantwoordelijk was voor diverse succesvolle aanvallen uitgevoerd op Jordaans grondgebied. Het leerde de Jordaniër dat de joodse staat een blijfertje was. 1969, een geweldig jaar voor Sharon, onder zijn leiding wordt eindelijk de Gazastrook bezet. Natuurlijk kunnen we niet vergeten dat hij tijdens de Jom-kippoer oorlog er in slaagde om het Suez-kanaal over te steken. Er werd diep in Egypte door gedrongen. In februari 1974 verliet hij het leger, als een ware oorlogsheld.

Sharon gaat de politiek in, hij heeft in de loop van de jaren diverse posten bezet (ministerschap). Toch zijn de volgende toch wel degene die je bij blijven. Onder zijn ministerschap valt Israël het zuiden van Libanon binnen. De basis van de Palestijnse terroristen, onder leiding van Yasser Arafat, worden aangevallen en vernietigd. De Gazastrook, die eerder onder zijn leiding werd bevrijd, wordt wanneer hij minister van huisvesting vol gebouwd met Israëlische huizen. WAt logisch is anders was het toch maar een kaal stuk grond.

Hij gaat voor het ambt van minister-presiden, zo bezoekt hij tijdens de verkiezingscampagne de Westmuur en de Tempelberg. Het is alleen jammer dat er Palestijnen aanwezig zijn op de berg, want ze gooien stenen naar hem. Wat overigens onbegrijpelijk is, het gaat immers maar om een verkiezingscampagne. Gelukkig wordt hij wel verkozen tot premier van de staat Israël.

Het is jammer dat wij in Nederland niet zo'n daadkrachtige figuur als Sharon hebben. Iemand die door het vuur gaat voor zijn land.

In ieder geval wat is jullie mening als het gaat om de persoon Sharon?

quote:

Op zaterdag 7 januari 2006 01:44 schreef Braamhaar het volgende:
Ik denk dat peace met piece verwisseld wordt...
Een eenzijdig type, die meer ellende dan goeds heeft gedaan.
Enig excuus, hij is de enige niet...

quote:

Op zaterdag 7 januari 2006 13:21 schreef BloodhoundFromHell het volgende:
Het s in ieder geval iemand met visie, die verder keek dan een korte termijn en hij durfde knopen door te hakken om dit lange termijn doel te bereiken (duurzame vrede)Jammer dat hij de volmaking van zijn visie niet meer zal meemaken en hopen dat zijn opvolger zijn beleid kan voortzetten zonder het uiteindelijke doel uit het oog te verliezen.