Je hebt dagen dat het loopt als een zonnetje, ze voelt zich dan duidelijk veilig en is vrolijk. Je hebt ook dagen dat zelfs Iris niet van mijn schoot afdurft omdat Eva zo'n beetje met alles smijt wat ze voor handen krijgt. Dat zijn de dagen dat ik verlang naar een ontlastende hand, in de vorm van opvang of wat ook. Vooral voor Iris zijn die dagen echt heel moeilijk, ze kan nergens mee spelen of ze krijgt het naar haar hoofd en ze krijgt ook niet de aandacht die ze, vind ik, verdient.quote:Op zaterdag 26 maart 2005 22:26 schreef Genuivere het volgende:
laatste post vorig deeltje:
Lois, is het voor jouw nog wel goed te doen met Eva nog hele dagen thuis. Eigenlijk ben ik hier zo blij met die 4 dagen Storrm naar school en de rust die het bij de andere twee geeft...
Daarom gaf ik ook aan dat ik niet precies wist of het hier wel thuis hoortquote:Op zondag 27 maart 2005 19:48 schreef Lois het volgende:
Dit is meer iets voor R&P Troel, ik laat het wel staan maar denk er de volgende keer even aan als je wilt oke?
Mss een hele domme vraag, maar kan hij dat voelen? Ik bedoel, toen hij de vorige keer in de opvang zat deed hij daar toch redelijk onverschillig over als ik me goed herinner.quote:Op woensdag 30 maart 2005 14:31 schreef Logician het volgende:
en ik ben zo bang dat hij denk dat ik hem afwijs omdat hij anders is..
Daar ben je moeder voor, ik zou me meer zorgen gaan maken als je onverschillig emotieloos achter je pc zat.quote:Op woensdag 30 maart 2005 14:48 schreef Logician het volgende:
Ik heb zoveel tegenstrijdige emoties in me, zelfs een reply typen gaat me niet meer af zonder dat de tranen over mijn wangen rollen
Lieve logi, voel je alsjeblieft niet schuldig. Je kiest niet tegen Chavez, je kiest niet voor iets dat zijn welzijn schaadt, eerder andersom, die mensen daar kunnen hem helpen, waarschijnlijk op een adequatere manier dan jij, jij bent tenslotte zijn mama en kan moeilijk evenveel kennis en wetenschap hebben als de hulpverleners die ervoor gestudeerd hebben. Dat is kut, dat is hardstikke klote, maar je kan jezelf dat niet kwalijk nemen, echt niet! Het is geen keuze die je maakt omdat je niet van hem houdt, het is een keuze die je ook uit liefde voor hem maakt. Het kan zo ook niet langer, lieverd, het begint nu ook gevaarlijk te worden, als hij de boel laat overstromen en zo. Wees niet te hard voor jezelfquote:Op woensdag 30 maart 2005 14:31 schreef Logician het volgende:
ik sta telkens voor de keuze tussen mijn oudste kind, mijn twee jongsten en mijn relatie en ik word er letterlijk misselijk van dat ik die keuze nu toch heb gemaakt, het voelt zo oneerlijk en onnatuurlijk en gemeen tegenover chavez hij is nog maar zo klein en zo kwetsbaar en ik ben zo bang dat hij denk dat ik hem afwijs omdat hij anders is..
Ah gelukkigquote:Op woensdag 30 maart 2005 14:57 schreef Logician het volgende:
drmarten, misschien heb ik er overheen gelezen, ik kan niets bots vinden
Ik vond het eerst ook niet leuk dat ik weg ''moest'' bij mijn ouders. Als een rechtstreekse afwijzing zag ik het volgens mij niet, maar het was een verandering waar ik moeilijk mee om kon gaan. Eerst kon ik me ook helemaal niet voorstellen dat mijn ouders het zo moeilijk hebben gehad toen ze alle moeite deden om mij thuis te houden. Nu nog steeds niet, want ik kan niet hetzelfde voelen als zei. Pas na een hele tijd is het gaan dagen dat ouders van 'gezonde' kinderen een heel ander gezinsleven hebben. Dat is me door therapie iets duidelijker geworden dat het wel anders voor ze is geweest.quote:Op woensdag 30 maart 2005 15:01 schreef miss_dynastie het volgende:
Je kiest niet tegen Chavez, je kiest niet voor iets dat zijn welzijn schaadt, eerder andersom, die mensen daar kunnen hem helpen, waarschijnlijk op een adequatere manier dan jij, jij bent tenslotte zijn mama en kan moeilijk evenveel kennis en wetenschap hebben als de hulpverleners die ervoor gestudeerd hebben.
ik kan je er niet mee helpen, maar zou je misschien de spelletjes die je hebt willen posten...quote:Op woensdag 30 maart 2005 15:22 schreef rena het volgende:
Ik weet niet of dat hier mag, maar ik ben voor school bezig met een opdracht te maken waarbij ik spelletjes moet verzinnen voor bijv. kinderen met autisme die de ontwikkeling stimuleert, ik heb er zelf al een paar gevonden, maar zouden jullie nog een paar spelletjes weten?
17 jaar en 2 maanden.quote:Op woensdag 30 maart 2005 15:22 schreef DrMarten het volgende:
@ Oxymoron: Een vraag die ongetwijfeld al een keer beantwoord is, maar hoe oud was jij toen je het huis uit ging?
Bedoel je sociale ontwikkeling? Speeltjes die ik altijd leuk vond waren de knikkerbaan, tollen en auto's en patience (kaartspel). Geen samenspeel dingen.quote:Op woensdag 30 maart 2005 15:22 schreef rena het volgende:
Ik weet niet of dat hier mag, maar ik ben voor school bezig met een opdracht te maken waarbij ik spelletjes moet verzinnen voor bijv. kinderen met autisme die de ontwikkeling stimuleert, ik heb er zelf al een paar gevonden, maar zouden jullie nog een paar spelletjes weten?
ik denk wel dat het goed is dat hij uit huis gaat en de toegespitste zorg krijgt die hij ook nodig heeft. En natuurlijk is dat zwaar klut voor jouw, je moet al ''alleen'' voor hem zorgen en nu heb je het gevoel dat je hem in de steek laat. Maar die hele speciale zorg die Chavez nodig heeft vindt hij niet in een druk gezin met nog twee kleine kinderen en veel onvoorspelbaarheden. Houdt daarbij rekening met de analyse van de bleskolk dat Chavez emotioneel weinig ontwikkelt is en dat hij het niet erg vindt. Ik weet wel dat dat het moeilijkste is om te bevatten, dat je kind er zo onverschillig onder blijft en dat je niet weet of het echt is. Maar op deze manier kun je niet doorgaan, hoe klein en kwetsbaar hij ook nog is, hier worden jullie geen van allen beter van.quote:Op woensdag 30 maart 2005 14:31 schreef Logician het volgende:
ik vind het heel moeilijk als mensen zeggen dat ik er weinig aan kan doen, het voelt fijn, maar als ik dat fijne gevoel toelaat heb ik meteen ook het gevoel dat ik tegen mezelf lieg, of er gemakkelijk van af wil komen, ik heb zo de angst dat ik het helemaal fout doe, dat het misschien toch aan mij ligt, dat ik meer had moeten opgeven .. hoe weet je nu dat je de goede keus maakt? ik sta telkens voor de keuze tussen mijn oudste kind, mijn twee jongsten en mijn relatie en ik word er letterlijk misselijk van dat ik die keuze nu toch heb gemaakt, het voelt zo oneerlijk en onnatuurlijk en gemeen tegenover chavez hij is nog maar zo klein en zo kwetsbaar en ik ben zo bang dat hij denk dat ik hem afwijs omdat hij anders is..
O dat klinkt heel leukquote:Op donderdag 31 maart 2005 18:09 schreef Logician het volgende:Het huis was een ontzettend gezellig ikea stijl kinderhuis, met een speelweiland met een speeltuin er in en een trampoline en skelters, het zag er allemaal geweldig uit..
Iedereen bedanktquote:Op maandag 4 april 2005 19:46 schreef phileine het volgende:
waarom wordt die vloer niet gedekt Logician?
Enne... nu de ipg-er weg is en Chavez in de bleskolk zit, is er nog wel iemand waar jij je ei kwijt kunt, die er speciaal is voor Logician en niemand anders?
Bel je inboel/opstal verzekering eens.quote:Op maandag 4 april 2005 20:35 schreef Logician het volgende:Ze zeiden dat schade aangericht door eigen kinderen niet word gedekt![]()
(wij zijn wa verzekerd bij centraal beheer).
Bij ons hebben ouders regelmatig contact met een ouderbegeleider. Deze helpt ouders in het proces, geeft uitleg over de observatie en behandeling, kijkt met de ouders naar hoe het met hen gaat, hoe de toekomst eruit ziet e.d.quote:Op maandag 4 april 2005 20:35 schreef Logician het volgende:
[..]
We hebben via de bleskolk iemand aangewezen gekregen 'speciaal voor de ouders , ivm de rouwverwerking en acceptatie.. over 2wk is het eerste gesprek met haar.
ik ga zo nog even bellen naar de bleskolk hoe het is verlopen met eten en naar bed gaan etc.
Dat geeft niks lieverd, ik weet hoe dat gaat. Bij mij hetzelfde. Ik denk aan je, aan jullie allemaal en wens je heel veel sterktequote:Op donderdag 7 april 2005 22:35 schreef Eska het volgende:
Lois, (uitgebreider) mailen lukt even niet, sorry. Hopelijk snel weer wel!
Is jouw kindje al gecontasteerd met autisme?quote:Op zaterdag 9 april 2005 21:14 schreef Lois het volgende:
Ik wist dat het iets van 5 dagen was toen ik bij je was, maar ik ben het straal vergetenquote:Op donderdag 14 april 2005 08:59 schreef Logician het volgende:
ja dinsdag, alleen lag ik toen met griep in bed![]()
kwetsende tekst door gastmod verwijderdquote:Op zondag 27 maart 2005 19:48 schreef Lois het volgende:
Dit is meer iets voor R&P Troel, ik laat het wel staan maar denk er de volgende keer even aan als je wilt oke?
[..]
Je hebt dagen dat het loopt als een zonnetje, ze voelt zich dan duidelijk veilig en is vrolijk. Je hebt ook dagen dat zelfs Iris niet van mijn schoot afdurft omdat Eva zo'n beetje met alles smijt wat ze voor handen krijgt. Dat zijn de dagen dat ik verlang naar een ontlastende hand, in de vorm van opvang of wat ook. Vooral voor Iris zijn die dagen echt heel moeilijk, ze kan nergens mee spelen of ze krijgt het naar haar hoofd en ze krijgt ook niet de aandacht die ze, vind ik, verdient.
Het is en blijft moeilijk, maar dat zullen mensen met "normale" kinderen ook weleens hebben denk ik.
Ik zou het op prijs stellen als je je eerst eens inleest in een topic voordat je zulke dingen plaatst. Het is overduidelijk dat je dat niet gedaan hebt en dat je geen besef hebt waar het over gaat.quote:Op donderdag 14 april 2005 16:34 schreef R_ON het volgende:
quote door gastmod verwijderd
onnodig kwetsende tekst door gastmod verwijderdquote:Op donderdag 14 april 2005 16:48 schreef LadyS het volgende:
OMGheb jij de topictitel wel gelezen. R_ON, of denk je dat een gevalletje is van ouders en kinderen die elkaar niet begrijpen?
Ken jij de moeder van Eva? Ben je daar wel eens thuis geweest? Weet je hoe ze met haar dochter omgaat?quote:
R_ON...quote:Op donderdag 14 april 2005 17:24 schreef R_ON het volgende:
[..]
Och, natuurlijk, omdat het kind het etiquetje autisme opgeplakt heeft mag dat natuurlijk niet! Stel je voor!
Laat je mij dit zeggen dat het kind erbij gebaat is.
"Ach, het kind is autistisch, laten we maar niet optreden." Iris wordt er de dupe van, maar ja, Eva is autistisch! Dan moet het maar kunnen.
Waarschijnlijk gaat Eva zo hard zitten drammen dat moeders drama wil voorkomen. En dat lukt misschien, maar op den duur wordt de situatie onhoudbaar. Nee, dat is 'ie al.
Maar ik weet echt wel hoe er over het algemeen tegenaan gekeken wordt hoor: als je maar begripvol bent, voldoende aandacht geeft, met liefde opvoedt, dan lost het zich op.quote:Op donderdag 14 april 2005 17:45 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
R_ON...
Je begeeft je op heel gevaarlijk terrein. Jij gaat er maar zo vanuit dat Lois dus altijd maar toegeeft aan Eva... Laat ik je dit vertellen... Je had er niet meer naast kunnen zitten.
En nee, dit is ook niet een kind dat maar een etiketje opgeplakt gekregen heeft.
Eva is een schat van een meid, maar toch wel zwaar geestelijk gehandicapt. Dan kan je 100 keer zeggen dat iets niet mag, en geloof me, dat is gedaan en word nog steeds gedaan, maar dat heeft geen nut. En ja, dan is dat wel degelijk van invloed op het leventje van het jongere zusje.
Iedereen mag zijn mening hebben, maar kijk heel goed uit wat je zegt, want je hebt totaal geen inzicht in de situatie dus je mag er in dit geval ook totaal geen oordeel over vellen!
Sorry Lois maar ik heb wél even misbruik van mijn macht gemaakt!quote:Op donderdag 14 april 2005 19:31 schreef Lois het volgende:
Ik denk dat het beter is dat ik me hier even niet mee bemoei, gezien het feit dat we het dan al gauw over machtsmisbruik kunnen hebben.![]()
Laat ik volstaan met zeggen dat dit soort opmerkingen er behoorlijk inhakken.
Ja, dat is iets weaar je helaas helemaal gelijk in hebt... De buitenwereld is vaak keihard in zijn oordeel, zonder dat ze ook maar enig idee hebben waar ze het over hebben. En ik kan me goed voorstellen dat je dat als ouder niet altijd dragen kunt... Je kunt het soms 20 keer negeren, maar de 21e keer kan de druppel zijn die de emmer doet overlopen.quote:Op donderdag 14 april 2005 20:11 schreef phileine het volgende:
Ironisch genoeg vond ik de opmerking van hem op een wrange manier wel passend in dit onderwerp. Het laat namelijk zien dat je als ouder van een autistisch kind niet alleen worstelt met je kind en met jezelf, maar ook met het makkelijke oordeel van de buitenwereld.
Ik snap precies wat je bedoeld. Als je maar wel in je koppie houdt dat deze knakker alles behalve gelijk had!quote:Op donderdag 14 april 2005 20:27 schreef Lois het volgende:
Lieve allemaal, wat geweldig al die steunbetuigingen, het doet me goed.![]()
Stom is dat he, ik vecht (bijna) dagelijks tegen dit soort veroordelingen, en dan nog wel van familieleden en (vage) kennissen. Het rare is dat het in dit topic ineens zo hard aankwam, dit open stukje internet. Dit topic vind ik zo'n veilig plekje voor ouders dat het ineens een heel onveilig gevoel gaf.
OMG, je bent nog een begeleider ook? Ben je dan ook zo star?quote:Op donderdag 14 april 2005 20:58 schreef R_ON het volgende:
Een beproeving voor haar begeleiders (o.a ik).
Zoals ik dus net al aangaf. Ik zal me niet meer uitlaten over de ervaringen van anderen. En nee, ik werk niet meer in de zorg. Ongetwijfeld een opluchting voor je.quote:Op donderdag 14 april 2005 21:02 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
OMG, je bent nog een begeleider ook? Ben je dan ook zo star?
Zoals ik je in je eigen topic ook al uitlegde, een mens is geen machine. Wat bij de een werkt, werkt bij de ander niet. Ergo: ervaringen met de ene verstandelijk gehandicapte zijn nog geen ervaringen met de andere verstandig gehandicapte. Er zijn geen algemene basisregels om om te gaan met mensen. Accepteer dat nou eens.
Dat heb je in elk geval wél goed gezien, jaquote:Op donderdag 14 april 2005 21:09 schreef R_ON het volgende:
En nee, ik werk niet meer in de zorg. Ongetwijfeld een opluchting voor je.
met alle respect, je kunt dan wel ervaring hebben in het werken met gehandicapte kinderen, maarquote:Op donderdag 14 april 2005 20:58 schreef R_ON het volgende:
Blijkbaar heb ik een erg gevoelige snaar geraakt, dus is het inderdaad beter als ik er verder geen uitlatingen over doe. Bovendien zou dat erg weinig zin hebben.
Hoewel het mij natuurlijk vrij staat om mijn eigen gevoelens en ervaringen te delen. Ik neem aan dat dat wel mag? Tenzij ik van de mod-politie niet anders mag denken?
Op een woonvoorziening waar ik werkte was een verstandelijk gehandicapt meisje (L.) wat ook ernstig probleem gedrag vertoonde. Dezelfde herkenbare dingen als ik hier lees: naakt de douche uitrennen, met borden smijten, anderen slaan, schoppen, ongecontroleerde bewegingen.
Ze miste de controle om dat gedrag in de hand te houden, ervaarde vaak een gevoel van onveiligheid en machteloosheid.
Een beproeving voor haar begeleiders (o.a ik). L. speelde mensen tegen elkaar uit; vroeg zich keer op keer af wie het nu eigenlijk voor het zeggen had. Dit leverde een heleboel spanning op.
Ik kon L. af en toe achter het behang plakken (zacht uitgedrukt): ze kon je in een hoek drijven, je op de proef stellen, uitdagen.
IK VIND (god, ik mag blij zijn als ik m'n mening MAG geven blijkbaar) eindeloos geduld, grenzen verleggen geen oplossing. De grenzen worden alleen maar steeds verder opgeschoven.
MIJN ERVARING is dat begeleiders elkaar (moeten) ondersteunen, elkaar geen vliegen afvangen, duidelijkheid en structuur geven. Dan bouw je vertrouwen in elkaar op.
Dit is puur vanuit mezelf en zoals jullie je ervaringen en ideeen hebben zo heb ik die ook. Verder zal ik me NIET meer uitlaten over de problemen die jullie ondervinden. Ik weet alleen dat het heel veel van je vraagt.
Nadat je door meerdere mensen aangegeven is dat je geen snars weet van de situatie en dat je hier maar beter niet kan posten?quote:Op donderdag 14 april 2005 21:12 schreef R_ON het volgende:
Erg makkelijk hoor allemaal dit. Blijkbaar werkt het maar 1 richting op: je mag alles tegen mij zeggen, maar andersom word me de mond gesnoerd.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |