OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Dit is alweer deel 3 van het topic (ouders van) kinderen met autisme.
De openingspost van (ouders van) kinderen met autisme deel 1 is:
Op verzoek van Lois hier een topic over kinderen met autisme.
Ikzelf ben ervaringsdeskundige omdat ik zelf autisme heb. Met dit topic kan ik (en andere FOK!kers die ervaring hebben met autisme) wellicht ouders, geïnteresseerden en lurkers helpen met info, (opvoedings)adviezen etc.
Onder 'autisme' wordt in dit topic alle vormen van autisme bedoelt, zoals PDD-NOS, het Syndroom van Asperger en kernautisme.
Voor meer info over autisme, kijk eens op Site van de stichting Autsider, of
Site van de Nederlandse Vereniging voor Autisme, of
Engelstalige site over het Syndroom van Asperger, of
Startpagina autisme.
Ook handig is een Korte uitleg autisme en aanverwante stoornissen.
Verschillende Fok!kers hebben mij al geholpen (oa. in de topics Studieswitch? en Koken is moeilijk door autisme (tips?) en daarom wil ik een bescheiden 'zet' terug doen. Misschien dat ik een keer de vraag 'Waarom doet tie nou zo?' kan beantwoorden, of mee kan denken met een probleem.
P.S. Laat dit geen (verkapt) zelfdiagnose topic worden, want die zijn er al genoeg/teveel in R&P. Ga in geval van twijfel naar een huisarts/CB en vraag een doorverwijzing. Per mail kan ik ook adressen doorgeven van goede instanties.
Groetjes Oxymoron.
Deel 1: (ouders van) kinderen met autisme
Deel 2: (ouders van) kinderen met autisme deel 2
[ Bericht 12% gewijzigd door BE op 26-03-2005 00:01:15 ]
De openingspost van (ouders van) kinderen met autisme deel 1 is:
Op verzoek van Lois hier een topic over kinderen met autisme.
Ikzelf ben ervaringsdeskundige omdat ik zelf autisme heb. Met dit topic kan ik (en andere FOK!kers die ervaring hebben met autisme) wellicht ouders, geïnteresseerden en lurkers helpen met info, (opvoedings)adviezen etc.
Onder 'autisme' wordt in dit topic alle vormen van autisme bedoelt, zoals PDD-NOS, het Syndroom van Asperger en kernautisme.
Voor meer info over autisme, kijk eens op Site van de stichting Autsider, of
Site van de Nederlandse Vereniging voor Autisme, of
Engelstalige site over het Syndroom van Asperger, of
Startpagina autisme.
Ook handig is een Korte uitleg autisme en aanverwante stoornissen.
Verschillende Fok!kers hebben mij al geholpen (oa. in de topics Studieswitch? en Koken is moeilijk door autisme (tips?) en daarom wil ik een bescheiden 'zet' terug doen. Misschien dat ik een keer de vraag 'Waarom doet tie nou zo?' kan beantwoorden, of mee kan denken met een probleem.
P.S. Laat dit geen (verkapt) zelfdiagnose topic worden, want die zijn er al genoeg/teveel in R&P. Ga in geval van twijfel naar een huisarts/CB en vraag een doorverwijzing. Per mail kan ik ook adressen doorgeven van goede instanties.
Groetjes Oxymoron.
Deel 1: (ouders van) kinderen met autisme
Deel 2: (ouders van) kinderen met autisme deel 2
[ Bericht 12% gewijzigd door BE op 26-03-2005 00:01:15 ]
As het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat...
Mama van Storm (10-12-2000), Sverre (19-08-2002) en Lune (05-09-2003)
Mama van Storm (10-12-2000), Sverre (19-08-2002) en Lune (05-09-2003)
laatste post vorig deeltje:
Zo....hier vandaag een heerlijk dagje van niet willen meegemaakt van ons mannetje :-( Niets was goed, op alle vragen werd direct gereageerd met : nee, ik wil niet, op schreeuw-niveau en het vervolg dan met een piepstem en huilen. En nog drie hele dagen thuis te gaan, gelukkig staan voor alle dagen dingen gepland die Storm ook weet en dan lijkt het altijd iets beter te gaan. Enn misschien als hij morgenvroeg een uitslaapt tot een uurtje of acht dat het ook zou helpen. Vanochtend zat hij al om kwart voor zeven beneden en rond half tien maar gapen dat ie nog wel moe was....Maar zulke dagen vreten veel van mijn energie en die heb je juist zo hard nodig om rustig en kalm te blijven.
Lois, is het voor jouw nog wel goed te doen met Eva nog hele dagen thuis. Eigenlijk ben ik hier zo blij met die 4 dagen Storrm naar school en de rust die het bij de andere twee geeft...
ps Logician, hoe is het verder bij jullie? Gaat Chavez inderdaad over een weekje weer in opname?
Zo....hier vandaag een heerlijk dagje van niet willen meegemaakt van ons mannetje :-( Niets was goed, op alle vragen werd direct gereageerd met : nee, ik wil niet, op schreeuw-niveau en het vervolg dan met een piepstem en huilen. En nog drie hele dagen thuis te gaan, gelukkig staan voor alle dagen dingen gepland die Storm ook weet en dan lijkt het altijd iets beter te gaan. Enn misschien als hij morgenvroeg een uitslaapt tot een uurtje of acht dat het ook zou helpen. Vanochtend zat hij al om kwart voor zeven beneden en rond half tien maar gapen dat ie nog wel moe was....Maar zulke dagen vreten veel van mijn energie en die heb je juist zo hard nodig om rustig en kalm te blijven.
Lois, is het voor jouw nog wel goed te doen met Eva nog hele dagen thuis. Eigenlijk ben ik hier zo blij met die 4 dagen Storrm naar school en de rust die het bij de andere twee geeft...
ps Logician, hoe is het verder bij jullie? Gaat Chavez inderdaad over een weekje weer in opname?
As het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat...
Mama van Storm (10-12-2000), Sverre (19-08-2002) en Lune (05-09-2003)
Mama van Storm (10-12-2000), Sverre (19-08-2002) en Lune (05-09-2003)
Ik weet niet of het hier wel precies thuishoort, maar dan mag het wel verwijderd worden.
Ik had afgelopen donderdag ineens een "shit mijn pdd" gevoel. Het was witte donderdag en ik was samen met mijn moeder naar de kerk. Toen we de kerk ingingen merkte ik meteen dat de stoelen verplaatst waren, die heb ik zo verplaatst zodat ik fatsoenlijk veel beenruimte had. Een normaal mens zou dit vrij zachtjes doen, ik deed het met een air van "ja hallo, die stoelen horen hier niet zo te staan".
Toen de kerkdienst begon had ik al snel door dat het een uurtje ergeren zou worden. Als ik ergens niet van hou is het wel dat gedoe met voorganger zegt wat, gemeente moet antwoorden enzo. Dat kwam natuurlijk gigantisch veel terug in de dienst. (Geef mij maar gewoon het voorganger opent de dienst en groet en leest 10 geboden voor o.i.d., gemeente is stil).
Maar toen kwam het ergste nog. Het avondmaal. Normaal gesproken blijft iedereen op zijn plek zitten. Ik had van te voren al gezien in de liturgie dat we in een kring moesten gaan staan. Ik heb echt op het punt gestaan om te blijven zitten. De voorganger zag het en zei nog "ik zie al dat niet iedereen hier blij mee is, maar het staat toch echt in de Bijbel enzo blaat blaat blaat". Nouja, ik ben dus gaan staan en ben een stuk opgeschoven.
Moet ik ineens de mensen naast me een hand gaan geven en Gods Vrede toewensen. Ik heb het gedaan, hand gegeven en mijn lippen bewogen en misschien dat er een beetje geluid uitkwam, maar ik was het liefst gillend de kerk uitgerend!
Pas toen ik weer buiten stond werd ik een beetje rustig en toen dacht ik bij mezelf "shit, mijn pdd".
Ik had afgelopen donderdag ineens een "shit mijn pdd" gevoel. Het was witte donderdag en ik was samen met mijn moeder naar de kerk. Toen we de kerk ingingen merkte ik meteen dat de stoelen verplaatst waren, die heb ik zo verplaatst zodat ik fatsoenlijk veel beenruimte had. Een normaal mens zou dit vrij zachtjes doen, ik deed het met een air van "ja hallo, die stoelen horen hier niet zo te staan".
Toen de kerkdienst begon had ik al snel door dat het een uurtje ergeren zou worden. Als ik ergens niet van hou is het wel dat gedoe met voorganger zegt wat, gemeente moet antwoorden enzo. Dat kwam natuurlijk gigantisch veel terug in de dienst. (Geef mij maar gewoon het voorganger opent de dienst en groet en leest 10 geboden voor o.i.d., gemeente is stil).
Maar toen kwam het ergste nog. Het avondmaal. Normaal gesproken blijft iedereen op zijn plek zitten. Ik had van te voren al gezien in de liturgie dat we in een kring moesten gaan staan. Ik heb echt op het punt gestaan om te blijven zitten. De voorganger zag het en zei nog "ik zie al dat niet iedereen hier blij mee is, maar het staat toch echt in de Bijbel enzo blaat blaat blaat". Nouja, ik ben dus gaan staan en ben een stuk opgeschoven.
Moet ik ineens de mensen naast me een hand gaan geven en Gods Vrede toewensen. Ik heb het gedaan, hand gegeven en mijn lippen bewogen en misschien dat er een beetje geluid uitkwam, maar ik was het liefst gillend de kerk uitgerend!
Pas toen ik weer buiten stond werd ik een beetje rustig en toen dacht ik bij mezelf "shit, mijn pdd".
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Dit is meer iets voor R&P Troel, ik laat het wel staan maar denk er de volgende keer even aan als je wilt oke?
Het is en blijft moeilijk, maar dat zullen mensen met "normale" kinderen ook weleens hebben denk ik.
Je hebt dagen dat het loopt als een zonnetje, ze voelt zich dan duidelijk veilig en is vrolijk. Je hebt ook dagen dat zelfs Iris niet van mijn schoot afdurft omdat Eva zo'n beetje met alles smijt wat ze voor handen krijgt. Dat zijn de dagen dat ik verlang naar een ontlastende hand, in de vorm van opvang of wat ook. Vooral voor Iris zijn die dagen echt heel moeilijk, ze kan nergens mee spelen of ze krijgt het naar haar hoofd en ze krijgt ook niet de aandacht die ze, vind ik, verdient.quote:Op zaterdag 26 maart 2005 22:26 schreef Genuivere het volgende:
laatste post vorig deeltje:
Lois, is het voor jouw nog wel goed te doen met Eva nog hele dagen thuis. Eigenlijk ben ik hier zo blij met die 4 dagen Storrm naar school en de rust die het bij de andere twee geeft...
Het is en blijft moeilijk, maar dat zullen mensen met "normale" kinderen ook weleens hebben denk ik.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Daarom gaf ik ook aan dat ik niet precies wist of het hier wel thuis hoortquote:Op zondag 27 maart 2005 19:48 schreef Lois het volgende:
Dit is meer iets voor R&P Troel, ik laat het wel staan maar denk er de volgende keer even aan als je wilt oke?
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Voor de geïnteresseerden: vanmiddag om 16.10 uur op Nederland 1 een aflevering van Teleac over autisme (Buitenbeentjes).
en wederom, eerst mailen voor toestemming met forum@fok.nl
[ Bericht 95% gewijzigd door Lois op 29-03-2005 12:14:50 ]
[ Bericht 95% gewijzigd door Lois op 29-03-2005 12:14:50 ]
Voor de geïnteresseerden: vanavond om 20.30 bij Netwerk, NED 1, een reportage over Autisme rond Eindhoven
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Genuivere: bedankt voor het vragen ik dool hier al een paar dagen rond en wil zoveel schrijven maar ik weet niet meer waar ik beginnen moet, vorige week woensdag was zo vreselijk, chavez stond onder douche en had het plan opgevat om in het kinderbadje te gaan zitten en had deze op het doucheputje gezet in zijn onschuld, maar in plaats van mij te roepen toen hij zag dat het ging overstromen wist hij niet wat hij moest doen en bleef er gewoon naar zitten staren, uiteindelijk riep hij mij, ik kwam beneden de gang in en stapte in een natte plas en keek omhoog waar het water van de trap af stroomde en via het plafon naar beneden kwam op onze laminaten vloer, ik ben als een idioot omhoog gerend en zag tot mijn angst dat ook boven de gehele gang en zelfs de slaapkamers vol water stonden wel zo''n 2 a 3cm hoog, met overal laminaat, toen ik de douche open deed stond die ook blank, zelfs het washok naast de douche was volgelopen en hier kon ik niets doen want ik kon niet naast en achter de wasmachine komen omdat deze te zwaar is om te verschuiven er staat een droger bovenop, ik heb in alle haast alle was er opgegooid en alle handdoeken, mijn partner en ik zijn meer dan een half uur aan het droogmaken geweest, en toen ik beneden in de keuken wat extra handdoeken ging ophalen zag ik tot mijn schrik dat daar via het plafon ook water naar beneden kwam dit liep de keukenkastjes in en zelfs in de kelder liep het water via de muren naar beneden ik ben naar de buren gerend omdat ik bang was chavez wat aan te doen en heb daar toch even een potje zitten janken niet normaal, nu hebben we dus de hal de overloop en slaapkamers met opgezet laminaat wat er niet meer uitziet en opgezette plafonplaten...
Ik heb het helemaal gehad, hij luistert nergens meer naar, alles wat ik zeg reageert hij op met "ja maar" ik moet zowat gaan schreeuwen om hem te laten luisteren en zelfs dan... hij poept nog steeds elke dag in zijn broek en elke keer als ik dan zo lief en aardig mogelijk probeer te vragen waarom hij dan niet even naar de wc gaat, trekt hij weer een geïrriteerd hoofd en zegt zuchtend "ik had er geen zin in" ik word er zo moe van .. niets helpt, niets werkt hij wil gewoon niet, hij wil niets.. morgen gaan we om 14:00 naar de bleskolk voor de rondleiding en kennismaking op het huis waar hij gaat komen, welke datum precies horen we dan ook, het zou om en rond 3 april zijn was ons eerder al verteld, ik voel me zo klote op dit moment, ik heb het helemaal gehad met hem, maar ik hou wel ontzettend veel van hem en er is ons ook verteld dat we toch moeten twijfelen of hij wel weer naar huis terug zou moeten na de opname .. Al met al zoveel emotie waar ik geen kant mee op kan, en eigenlijk jullie niet wederom mee op wou schepen.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 30-03-2005 14:18:04 ]
Ik heb het helemaal gehad, hij luistert nergens meer naar, alles wat ik zeg reageert hij op met "ja maar" ik moet zowat gaan schreeuwen om hem te laten luisteren en zelfs dan... hij poept nog steeds elke dag in zijn broek en elke keer als ik dan zo lief en aardig mogelijk probeer te vragen waarom hij dan niet even naar de wc gaat, trekt hij weer een geïrriteerd hoofd en zegt zuchtend "ik had er geen zin in" ik word er zo moe van .. niets helpt, niets werkt hij wil gewoon niet, hij wil niets.. morgen gaan we om 14:00 naar de bleskolk voor de rondleiding en kennismaking op het huis waar hij gaat komen, welke datum precies horen we dan ook, het zou om en rond 3 april zijn was ons eerder al verteld, ik voel me zo klote op dit moment, ik heb het helemaal gehad met hem, maar ik hou wel ontzettend veel van hem en er is ons ook verteld dat we toch moeten twijfelen of hij wel weer naar huis terug zou moeten na de opname .. Al met al zoveel emotie waar ik geen kant mee op kan, en eigenlijk jullie niet wederom mee op wou schepen.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 30-03-2005 14:18:04 ]
Je doet je best Logi, je kan er niets aan doen. En dat moet ook wel een groot gevoel van machteloosheid geven.... heel veel sterkte, en je weet me te vinden als je wil praten.
For great justice!
ik vind het heel moeilijk als mensen zeggen dat ik er weinig aan kan doen, het voelt fijn, maar als ik dat fijne gevoel toelaat heb ik meteen ook het gevoel dat ik tegen mezelf lieg, of er gemakkelijk van af wil komen, ik heb zo de angst dat ik het helemaal fout doe, dat het misschien toch aan mij ligt, dat ik meer had moeten opgeven .. hoe weet je nu dat je de goede keus maakt? ik sta telkens voor de keuze tussen mijn oudste kind, mijn twee jongsten en mijn relatie en ik word er letterlijk misselijk van dat ik die keuze nu toch heb gemaakt, het voelt zo oneerlijk en onnatuurlijk en gemeen tegenover chavez hij is nog maar zo klein en zo kwetsbaar en ik ben zo bang dat hij denk dat ik hem afwijs omdat hij anders is..
Logician, ik kan me alleen maar aansluiten bij Qyroz...
En zeker als ik jouw relaas de afgelopen tijd een beetje gevolgd heb, hebben jullie er toch echt wel alles aan gedaan om te kijken of er gewoon thuis een oplossing te vinden zou zijn. En helaas, dat lijkt dus niet zo te zijn.
Kan me voorstellen dat je je schuldig voelt... ondanks dat je wrsch diep van binnen ook wel weet dat dit 'moet' om zelf met de rest van je gezin en je relatie te kunnen overleven om het maar eens heel dramatisch te zeggen...
Wat ik me af vroeg...
En sowieso in het algemeen, autisten hebben toch moeite met emotionele banden etc. Kunnen ze zich dan afgewezen voelen? Snappen ze waar het om gaat?
Nogmaals, mss heel domme vraag hoor...
En zeker als ik jouw relaas de afgelopen tijd een beetje gevolgd heb, hebben jullie er toch echt wel alles aan gedaan om te kijken of er gewoon thuis een oplossing te vinden zou zijn. En helaas, dat lijkt dus niet zo te zijn.
Kan me voorstellen dat je je schuldig voelt... ondanks dat je wrsch diep van binnen ook wel weet dat dit 'moet' om zelf met de rest van je gezin en je relatie te kunnen overleven om het maar eens heel dramatisch te zeggen...
Wat ik me af vroeg...
Mss een hele domme vraag, maar kan hij dat voelen? Ik bedoel, toen hij de vorige keer in de opvang zat deed hij daar toch redelijk onverschillig over als ik me goed herinner.quote:Op woensdag 30 maart 2005 14:31 schreef Logician het volgende:
en ik ben zo bang dat hij denk dat ik hem afwijs omdat hij anders is..
En sowieso in het algemeen, autisten hebben toch moeite met emotionele banden etc. Kunnen ze zich dan afgewezen voelen? Snappen ze waar het om gaat?
Nogmaals, mss heel domme vraag hoor...
***
Damn, wat een verhaal weer.
Het is zelfs niet dat jij er weinig aan kunt doen, jij kunt er niets aan doen, sterker nog niemand kan er iets aan doen dat hij is zoals hij is. Jij niet, Chaves niet, je partner niet, opa's en oma's niet....... Ik kan me voorstellen dat dit volledig indruist tegen alle gevoels die je als moeder hebt tegenover een kind. Ik kan alleen maar hopen dat je op termijn in gaat zien dat je er daadwerkelijk niets aan kunt doen.
En ik weet zeker dat jullie de goede keuze maken door Chaves een tijdje naar Almelo te laten gaan. Dat is voor iedereen het beste, ook voor Chaves zelf en ik hoop dat je dan een beetje de rust terug kan vinden die je volgens mij erg hard nodig hebt.
Heel veel sterkte iig
Het is zelfs niet dat jij er weinig aan kunt doen, jij kunt er niets aan doen, sterker nog niemand kan er iets aan doen dat hij is zoals hij is. Jij niet, Chaves niet, je partner niet, opa's en oma's niet....... Ik kan me voorstellen dat dit volledig indruist tegen alle gevoels die je als moeder hebt tegenover een kind. Ik kan alleen maar hopen dat je op termijn in gaat zien dat je er daadwerkelijk niets aan kunt doen.
En ik weet zeker dat jullie de goede keuze maken door Chaves een tijdje naar Almelo te laten gaan. Dat is voor iedereen het beste, ook voor Chaves zelf en ik hoop dat je dan een beetje de rust terug kan vinden die je volgens mij erg hard nodig hebt.
Heel veel sterkte iig
A mind with a heart of it's own
Hij heeft volgens de psychiater inderdaad weinig emotie op dat gebied, maar toch blijf ik enorm bang dat het toch als een soort afwijzing overkomt, of dat hij denkt dat wij hem niet meer willen omdat hij dingen niet snapt of kan, ik weet gewoon niet in hoeverre hij het wel voelt
Hij vind het zelf erg leuk om naar de bleskolk te gaan, ik weet ook niet wat ik daar mee moet.
Ik heb zoveel tegenstrijdige emoties in me, zelfs een reply typen gaat me niet meer af zonder dat de tranen over mijn wangen rollen
Hij vind het zelf erg leuk om naar de bleskolk te gaan, ik weet ook niet wat ik daar mee moet.
Ik heb zoveel tegenstrijdige emoties in me, zelfs een reply typen gaat me niet meer af zonder dat de tranen over mijn wangen rollen
Ja, dat is natuurlijk ook waar, of hij het nou wel of niet zou kunnen voelen, het zou wel kunnen iig en ik kan me voorstellen dat dat knaagt.
Ik wou dat we iets van dat gevoel van je af konden nemen. Het is al zo zwaar (geweest) en nog zeg maar...
* Brighteyes geeft Logician een dikke knuffel!
Ik wou dat we iets van dat gevoel van je af konden nemen. Het is al zo zwaar (geweest) en nog zeg maar...
* Brighteyes geeft Logician een dikke knuffel!
***
Daar ben je moeder voor, ik zou me meer zorgen gaan maken als je onverschillig emotieloos achter je pc zat.quote:Op woensdag 30 maart 2005 14:48 schreef Logician het volgende:
Ik heb zoveel tegenstrijdige emoties in me, zelfs een reply typen gaat me niet meer af zonder dat de tranen over mijn wangen rollen
P.S. mochten dingen bij mij ietwat bot overkomen, zo zijn ze niet bedoeld, maar daar ken je me hopelijk goed genoeg voor
A mind with a heart of it's own
thx mensen, elke knuffel is momenteel welkom ook de virtuele .. het lukt me even niet meer mijn emoties te sturen ofzo .. het enige wat ik doe ik huis schoonmaken en roken (zo zonde want ik was 3jr gestopt) bah!
drmarten, misschien heb ik er overheen gelezen, ik kan niets bots vinden
drmarten, misschien heb ik er overheen gelezen, ik kan niets bots vinden
Lieve logi, voel je alsjeblieft niet schuldig. Je kiest niet tegen Chavez, je kiest niet voor iets dat zijn welzijn schaadt, eerder andersom, die mensen daar kunnen hem helpen, waarschijnlijk op een adequatere manier dan jij, jij bent tenslotte zijn mama en kan moeilijk evenveel kennis en wetenschap hebben als de hulpverleners die ervoor gestudeerd hebben. Dat is kut, dat is hardstikke klote, maar je kan jezelf dat niet kwalijk nemen, echt niet! Het is geen keuze die je maakt omdat je niet van hem houdt, het is een keuze die je ook uit liefde voor hem maakt. Het kan zo ook niet langer, lieverd, het begint nu ook gevaarlijk te worden, als hij de boel laat overstromen en zo. Wees niet te hard voor jezelfquote:Op woensdag 30 maart 2005 14:31 schreef Logician het volgende:
ik sta telkens voor de keuze tussen mijn oudste kind, mijn twee jongsten en mijn relatie en ik word er letterlijk misselijk van dat ik die keuze nu toch heb gemaakt, het voelt zo oneerlijk en onnatuurlijk en gemeen tegenover chavez hij is nog maar zo klein en zo kwetsbaar en ik ben zo bang dat hij denk dat ik hem afwijs omdat hij anders is..
Ah gelukkig Ik heb het predicaat nogal bot uit de hoek te kunnen komen, vandaar dat ik niet altijd even goed in kan schatten hoe iets overkomtquote:Op woensdag 30 maart 2005 14:57 schreef Logician het volgende:
drmarten, misschien heb ik er overheen gelezen, ik kan niets bots vinden
A mind with a heart of it's own
Wat Miss_Dynastie schrijft vind ik erg goed:
In de groep waar ik nu woon heb ik nog wel dezelfde problemen maar de omgeving is voor mij idealer. Zoals ik al eerder op dit forum schreef hebben mijn ouders ook nu niet meer het idee dat ze mijn hulpverleners+ouders moeten zijn, maar nu zijn ze gewoon ouders omdat de hele hulpverlenende taak is overgenomen door mensen die ervoor gestudeerd hebben en na hun dienst gewoon naar huis gaan. Al met al hadden mijn ouders het veel eerder moeten beslissen vind ik. Maar dat is achteraf-gedoe. Ik neem hen ook niks kwalijk.
Ik vond het eerst ook niet leuk dat ik weg ''moest'' bij mijn ouders. Als een rechtstreekse afwijzing zag ik het volgens mij niet, maar het was een verandering waar ik moeilijk mee om kon gaan. Eerst kon ik me ook helemaal niet voorstellen dat mijn ouders het zo moeilijk hebben gehad toen ze alle moeite deden om mij thuis te houden. Nu nog steeds niet, want ik kan niet hetzelfde voelen als zei. Pas na een hele tijd is het gaan dagen dat ouders van 'gezonde' kinderen een heel ander gezinsleven hebben. Dat is me door therapie iets duidelijker geworden dat het wel anders voor ze is geweest.quote:Op woensdag 30 maart 2005 15:01 schreef miss_dynastie het volgende:
Je kiest niet tegen Chavez, je kiest niet voor iets dat zijn welzijn schaadt, eerder andersom, die mensen daar kunnen hem helpen, waarschijnlijk op een adequatere manier dan jij, jij bent tenslotte zijn mama en kan moeilijk evenveel kennis en wetenschap hebben als de hulpverleners die ervoor gestudeerd hebben.
In de groep waar ik nu woon heb ik nog wel dezelfde problemen maar de omgeving is voor mij idealer. Zoals ik al eerder op dit forum schreef hebben mijn ouders ook nu niet meer het idee dat ze mijn hulpverleners+ouders moeten zijn, maar nu zijn ze gewoon ouders omdat de hele hulpverlenende taak is overgenomen door mensen die ervoor gestudeerd hebben en na hun dienst gewoon naar huis gaan. Al met al hadden mijn ouders het veel eerder moeten beslissen vind ik. Maar dat is achteraf-gedoe. Ik neem hen ook niks kwalijk.
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Ik weet niet of dat hier mag, maar ik ben voor school bezig met een opdracht te maken waarbij ik spelletjes moet verzinnen voor bijv. kinderen met autisme die de ontwikkeling stimuleert, ik heb er zelf al een paar gevonden, maar zouden jullie nog een paar spelletjes weten?
And you know I might
Have just flown too far from the floor this time
Cause they calling me by my name..
Have just flown too far from the floor this time
Cause they calling me by my name..
@ Oxymoron: Een vraag die ongetwijfeld al een keer beantwoord is, maar hoe oud was jij toen je het huis uit ging?
A mind with a heart of it's own
Oxy: Bedankt voor je reactie, ik weet ergens ook wel dat het voor hem allemaal veel minder/zo niet emotioneel is maar gewoon een verandering, en dat hij het gevoel van heimwee niet kent, maar op de een of andere manier is het bijna onmogelijk om je eigen emoties uit te zetten bij zoiets heftigs..
Het maakt het wel makkelijker om het te relativeren als ik jouw verhaal lees, alleen merk ik dat terwijl ik dit schrijf mijn eigen emoties op dit moment de overhand hebben. En ondertussen zit chavez prinsheerlijk achter zijn playstation alsof er niets aan de hand is...
Het maakt het wel makkelijker om het te relativeren als ik jouw verhaal lees, alleen merk ik dat terwijl ik dit schrijf mijn eigen emoties op dit moment de overhand hebben. En ondertussen zit chavez prinsheerlijk achter zijn playstation alsof er niets aan de hand is...
rena: toen mijn zoontje kleiner was, was hij gek op memorie en nu vindt hij schaken en stratego erg leuk, een ander soort van samenspel heeft hem nooit kunnen boeien, hier kan ik je dus niet bij helpen.
ik kan je er niet mee helpen, maar zou je misschien de spelletjes die je hebt willen posten...quote:Op woensdag 30 maart 2005 15:22 schreef rena het volgende:
Ik weet niet of dat hier mag, maar ik ben voor school bezig met een opdracht te maken waarbij ik spelletjes moet verzinnen voor bijv. kinderen met autisme die de ontwikkeling stimuleert, ik heb er zelf al een paar gevonden, maar zouden jullie nog een paar spelletjes weten?
Ik heb namelijk geen flauw idee in welke richting ik moet zoeken
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Misschien zelf een memory-spel maken met op het ene kaartje een getekende gezichtsuitdrukking (blij, boos, woedend, verdrietig, etc) en op het andere kaartje het woord?
17 jaar en 2 maanden.quote:Op woensdag 30 maart 2005 15:22 schreef DrMarten het volgende:
@ Oxymoron: Een vraag die ongetwijfeld al een keer beantwoord is, maar hoe oud was jij toen je het huis uit ging?
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Bedoel je sociale ontwikkeling? Speeltjes die ik altijd leuk vond waren de knikkerbaan, tollen en auto's en patience (kaartspel). Geen samenspeel dingen.quote:Op woensdag 30 maart 2005 15:22 schreef rena het volgende:
Ik weet niet of dat hier mag, maar ik ben voor school bezig met een opdracht te maken waarbij ik spelletjes moet verzinnen voor bijv. kinderen met autisme die de ontwikkeling stimuleert, ik heb er zelf al een paar gevonden, maar zouden jullie nog een paar spelletjes weten?
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
ik denk wel dat het goed is dat hij uit huis gaat en de toegespitste zorg krijgt die hij ook nodig heeft. En natuurlijk is dat zwaar klut voor jouw, je moet al ''alleen'' voor hem zorgen en nu heb je het gevoel dat je hem in de steek laat. Maar die hele speciale zorg die Chavez nodig heeft vindt hij niet in een druk gezin met nog twee kleine kinderen en veel onvoorspelbaarheden. Houdt daarbij rekening met de analyse van de bleskolk dat Chavez emotioneel weinig ontwikkelt is en dat hij het niet erg vindt. Ik weet wel dat dat het moeilijkste is om te bevatten, dat je kind er zo onverschillig onder blijft en dat je niet weet of het echt is. Maar op deze manier kun je niet doorgaan, hoe klein en kwetsbaar hij ook nog is, hier worden jullie geen van allen beter van.quote:Op woensdag 30 maart 2005 14:31 schreef Logician het volgende:
ik vind het heel moeilijk als mensen zeggen dat ik er weinig aan kan doen, het voelt fijn, maar als ik dat fijne gevoel toelaat heb ik meteen ook het gevoel dat ik tegen mezelf lieg, of er gemakkelijk van af wil komen, ik heb zo de angst dat ik het helemaal fout doe, dat het misschien toch aan mij ligt, dat ik meer had moeten opgeven .. hoe weet je nu dat je de goede keus maakt? ik sta telkens voor de keuze tussen mijn oudste kind, mijn twee jongsten en mijn relatie en ik word er letterlijk misselijk van dat ik die keuze nu toch heb gemaakt, het voelt zo oneerlijk en onnatuurlijk en gemeen tegenover chavez hij is nog maar zo klein en zo kwetsbaar en ik ben zo bang dat hij denk dat ik hem afwijs omdat hij anders is..
Sterkte ermee meis en hopelijk krijg je je eigen gevoelens een beetje in de hand, maar het is ook het moeilijkste wat je moet beslissen...dikke knuffel
As het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat...
Mama van Storm (10-12-2000), Sverre (19-08-2002) en Lune (05-09-2003)
Mama van Storm (10-12-2000), Sverre (19-08-2002) en Lune (05-09-2003)
Ik lees net je verhaal Logician... twee tot drie centimeter op de gehele bovenverdieping, plus een babybadje, plus de badkamer. Vol afsluiten lukt nooit, dus er loop altijd een weinig door het doucheputje, dan de trap, de hal.... Hoelang heeft hij onder de douche gestaan en parallel daaraan, waarom laat je hem zolang alleen zijn gang gaan met de history die hier te lezen is geweest?
Wat de schade betreft, die dekt de verzekering hoor, gevalletje waterschade....
Wat de schade betreft, die dekt de verzekering hoor, gevalletje waterschade....
Shaven..... not furred
het badje was nog vol omdat tom en jasper net in bad waren geweest, ik had het helemaal niet erg gevonden als hij er in was gaan zitten, maar op het doucheputje schuiven grr, al met al heeft hij denk ik ongeveer een half uur (misschien iets meer) onder de douche gestaan, ik was bezig met iets en zelf de tijd vergeten, kan je nagaan hoe boos ik op mezelf was, daarom ben ik ook bij de buren gaan uithuilen, omdat ik het niet op hem wou afreageren.
bedankt trouwens Genuivere, het blijft gewoon moeilijk..
Vanmiddag om 14:00 is de kennismaking cq rondleiding, ik ga maar eens douchen, iedereen aankleden en kijken of ik wat naar binnenkrijg
bedankt trouwens Genuivere, het blijft gewoon moeilijk..
Vanmiddag om 14:00 is de kennismaking cq rondleiding, ik ga maar eens douchen, iedereen aankleden en kijken of ik wat naar binnenkrijg
Lieve Logician, wat kan ik je verscheurende emoties enorm voorstellen. Iedereen heeft hier je strijd kunnen volgen om hem thuis te houden. Maar iedereen heeft ook kunnen constateren dat dat gewoon op deze manier niet kàn. Je zou daar jezelf, je gezin en waarschijnlijk ook Chavez alleen maar mee kapotmaken. Het is duidelijk dat je zelf inmiddels helemaal óp bent door al je pogingen je gezin bij elkaar te houden. Denk je niet dat je een veel fijnere moeder kunt zijn voor al je kinderen, dus ook Chavez, als die dagelijke stress rondom zijn gedrag er niet constant is? Geen mens zou dit volhouden. Dikke knuffel vanuit hier.
ik vond zelf het verhaal van Troel wel verhelderend omdat ze de gedachtengang van iemand met ppd zo helder uitlegt. Dat kunnen die kleintjes nog niet, maar daardoor snap je wel beter wat er waarschijnlijk ook in zo'n klein koppie omgaat. Ik vond het wel even een helder doorkijkje...
ik vond zelf het verhaal van Troel wel verhelderend omdat ze de gedachtengang van iemand met ppd zo helder uitlegt. Dat kunnen die kleintjes nog niet, maar daardoor snap je wel beter wat er waarschijnlijk ook in zo'n klein koppie omgaat. Ik vond het wel even een helder doorkijkje...
mooi he, alles
phileine; ik weet even niet wat ik moet schrijven, maar ik wou je toch even bedanken, jij en iedereen hier heeft natuurlijk groot gelijk, een psychiater zegt zoiets ook niet voor niets, maar op de een of andere manier onderdrukt dat je angst visioenen niet, ik heb het idee dat mijn emoties aan een bungy touw hangen momenteel, het ene moment loop ik als een gek te geinen in ONZ maar zodra ik dit topic open schiet ik vaak spontaan vol. Hopelijk krijgen we straks wat meer duidelijkheid.
Maandag ochtend om 11:00 wordt hij opgenomen..
Het huis was een ontzettend gezellig ikea stijl kinderhuis, met een speelweiland met een speeltuin er in en een trampoline en skelters, het zag er allemaal geweldig uit en chavez vond het hartstikke leuk, nu ik het huis heb gezien en met de coördinatoren heb gesproken voel ik me een stukje beter, toch blijft het een raar idee dat dit misschien wel de laatste 4 dagen zullen zijn dat hij thuis woont, aangezien er weer voorzichtig werd geopperd dat we wel na moesten gaan denken of het eigenlijk wel mogelijk was voor hem om na de opname terug naar huis te komen, en wat het beste was voor hem en voor ons gezin etc etc, maar daar ga ik nu even niet over nadenken, iedereen heel erg bedankt voor jullie begripvolle berichtjes, die had ik echt nodig gister, het enige wat ik kon was huilen, stom als je bedenkt dat ik me nu een stuk beter voel, hopelijk blijft dat ook zo..
Het huis was een ontzettend gezellig ikea stijl kinderhuis, met een speelweiland met een speeltuin er in en een trampoline en skelters, het zag er allemaal geweldig uit en chavez vond het hartstikke leuk, nu ik het huis heb gezien en met de coördinatoren heb gesproken voel ik me een stukje beter, toch blijft het een raar idee dat dit misschien wel de laatste 4 dagen zullen zijn dat hij thuis woont, aangezien er weer voorzichtig werd geopperd dat we wel na moesten gaan denken of het eigenlijk wel mogelijk was voor hem om na de opname terug naar huis te komen, en wat het beste was voor hem en voor ons gezin etc etc, maar daar ga ik nu even niet over nadenken, iedereen heel erg bedankt voor jullie begripvolle berichtjes, die had ik echt nodig gister, het enige wat ik kon was huilen, stom als je bedenkt dat ik me nu een stuk beter voel, hopelijk blijft dat ook zo..
O dat klinkt heel leukquote:Op donderdag 31 maart 2005 18:09 schreef Logician het volgende:Het huis was een ontzettend gezellig ikea stijl kinderhuis, met een speelweiland met een speeltuin er in en een trampoline en skelters, het zag er allemaal geweldig uit..
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
De ipgér is net voor het eindgesprek geweest, stiekem toch weer een emotioneel moment voor mij, het was toch iets waar ik erg veel kracht uit putte al was het alleen al omdat ik mijn ei ergens kwijt kon en mijn vragen kon stellen over pdd-nos, adhd en alle andere dingen die dwars lagen met Chavez. Ik vond het erg prettig om thuis gesprekken te hebben, het is alleen heel raar omdat je je dan ook meer gaat hechten aan iemand, en dat je dan zomaar even doei zegt en elkaar waarschijnlijk nooit weer ziet.
Chavez reageerde nauwelijks op het feit dat het voor het laatst was, die hecht zich aan niemand en vond het volgens mij vaak maar al te vervelend als hij eens ‘moest’ praten, ze hebben nog iets leuks gedaan en toen zat het er op, over hoe het vandaag op school ging heb ik hem ook nog niet echt gehoord, school was vandaag ook voor het laatst en zo sluit alles zich langzaam af en voel ik de brok in mijn keel alweer opkomen ..
Chavez reageerde nauwelijks op het feit dat het voor het laatst was, die hecht zich aan niemand en vond het volgens mij vaak maar al te vervelend als hij eens ‘moest’ praten, ze hebben nog iets leuks gedaan en toen zat het er op, over hoe het vandaag op school ging heb ik hem ook nog niet echt gehoord, school was vandaag ook voor het laatst en zo sluit alles zich langzaam af en voel ik de brok in mijn keel alweer opkomen ..
We hebben vanmorgen Chavez naar de bleskolk gebracht, ik heb slecht geslapen vannacht en had er absoluut geen zin in, vanmorgen om 9:00 nog even in de tuin gestaan en ik had het gevoel dat ik gek ging worden mijn hele hoofd tolde en ik moest me inhouden om niet in tranen uit te barsten volgens mij was ik dichtbij een soort paniekaanval om 10:00 kwam Qyroz om met mij naar de bleskolk te rijden omdat mijn partner een tentamen had, maar net toen Q binnenkwam belde mijn partner dat hij klaar was en naar huis kwam, desondanks dat erg bedankt voor de moeite Q!
Toen we op de bleskolk kwamen om 11:00 (met 2 kleine waterpok kindjes die niet mee naar binnen mochten ivm het infectiegevaar en dus met mijn partner een geweldige tijd in het speelweilandje hadden). Werden we door een jongedame onthaalt ze praatte enorm veel, en tijdens het invullen van haar vragenlijst, werd het me af en toe te veel omdat ik haar niet kon volgen omdat mijn hoofd op knappen stond, er ging zoveel door me heen en dan te moeten luisteren naar iemand die 4x iets overnieuw in een ander context vertelt terwijl je het na de eerste keer al wel snapt is dan erg vermoeiend. Ik moest halverwege het gesprek gewoon huilen omdat ik wou dat ze gewoon de lijst afging zodat we dan terug naar Chavez zouden kunnen omdat we om 12:30 alweer weg moesten ivm een college van mijn partner. Gelukkig werd het gesprek toen vlug afgehandeld en hebben Chavez en ik toen samen zijn kast ingeruimd en speelgoed uitgestald, helaas moesten we daarna al vrij vlug weer weg. Bij het afscheid had Chavez geen zin om doei te zeggen, van de leidster moest hij toch doei komen zeggen en zwaaien met als resultaat dat hij stokstijf bleef staan toen ik hem knuffelde en met tegenzin zwaaide terwijl hij naar de grond keek, ik voel me ontzettend kut, maar de tranen komen maar niet ...
Toen we op de bleskolk kwamen om 11:00 (met 2 kleine waterpok kindjes die niet mee naar binnen mochten ivm het infectiegevaar en dus met mijn partner een geweldige tijd in het speelweilandje hadden). Werden we door een jongedame onthaalt ze praatte enorm veel, en tijdens het invullen van haar vragenlijst, werd het me af en toe te veel omdat ik haar niet kon volgen omdat mijn hoofd op knappen stond, er ging zoveel door me heen en dan te moeten luisteren naar iemand die 4x iets overnieuw in een ander context vertelt terwijl je het na de eerste keer al wel snapt is dan erg vermoeiend. Ik moest halverwege het gesprek gewoon huilen omdat ik wou dat ze gewoon de lijst afging zodat we dan terug naar Chavez zouden kunnen omdat we om 12:30 alweer weg moesten ivm een college van mijn partner. Gelukkig werd het gesprek toen vlug afgehandeld en hebben Chavez en ik toen samen zijn kast ingeruimd en speelgoed uitgestald, helaas moesten we daarna al vrij vlug weer weg. Bij het afscheid had Chavez geen zin om doei te zeggen, van de leidster moest hij toch doei komen zeggen en zwaaien met als resultaat dat hij stokstijf bleef staan toen ik hem knuffelde en met tegenzin zwaaide terwijl hij naar de grond keek, ik voel me ontzettend kut, maar de tranen komen maar niet ...
Logician, het valt verdorie ook niet mee allemaal Sterkte
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
waarom wordt die vloer niet gedekt Logician?
Enne... nu de ipg-er weg is en Chavez in de bleskolk zit, is er nog wel iemand waar jij je ei kwijt kunt, die er speciaal is voor Logician en niemand anders?
Enne... nu de ipg-er weg is en Chavez in de bleskolk zit, is er nog wel iemand waar jij je ei kwijt kunt, die er speciaal is voor Logician en niemand anders?
mooi he, alles
Ik heb aan je gedacht Logician vanmorgen en hoe moeilijk dit voor je moet zijn. Heel veel sterkte en ik wilde ook al de vraag stellen die phil al stelt: wie is er nu voor jullie?
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
heel veel sterkte logician
nooit heb ik hier iets gezegt maar lees het altijd en leef erg mee
ik heb voor de ouders echt ontzettend veel bewondering
nooit heb ik hier iets gezegt maar lees het altijd en leef erg mee
ik heb voor de ouders echt ontzettend veel bewondering
Iedereen bedanktquote:Op maandag 4 april 2005 19:46 schreef phileine het volgende:
waarom wordt die vloer niet gedekt Logician?
Enne... nu de ipg-er weg is en Chavez in de bleskolk zit, is er nog wel iemand waar jij je ei kwijt kunt, die er speciaal is voor Logician en niemand anders?
Ze zeiden dat schade aangericht door eigen kinderen niet word gedekt
(wij zijn wa verzekerd bij centraal beheer).
We hebben via de bleskolk iemand aangewezen gekregen 'speciaal voor de ouders , ivm de rouwverwerking en acceptatie.. over 2wk is het eerste gesprek met haar.
Troel: heel erg lief van je maar ik heb even niet zo'n behoefte om mensen te zien of irl te praten, ik wil eerst eens goed uithuilen voor mezelf, en dat lukt nog niet echt ... ben een beetje dichtgeklapt.
ik ga zo nog even bellen naar de bleskolk hoe het is verlopen met eten en naar bed gaan etc.
[ Bericht 9% gewijzigd door #ANONIEM op 04-04-2005 20:37:57 ]
Bel je inboel/opstal verzekering eens.quote:Op maandag 4 april 2005 20:35 schreef Logician het volgende:Ze zeiden dat schade aangericht door eigen kinderen niet word gedekt
(wij zijn wa verzekerd bij centraal beheer).
Heel veel sterkte!!
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
hadden we al gedaan, woongarant en wa verzekering.. maar schade door eigen kinderen word dus niet gedekt, ik kan er zwaar pissig om worden.
b
Als je nog meer vragen over een (tijdelijke) opname hebt, moet je ze maar stellen, ik werk nl op een diagnostische observatiewoning, waar kinderen voor maximaal 1 jaar opgenomen worden..
Lees nu al wel verschillen.. zo mogen kinderen bij ons de eerste week elke avond bellen met ouders..
Bij ons hebben ouders regelmatig contact met een ouderbegeleider. Deze helpt ouders in het proces, geeft uitleg over de observatie en behandeling, kijkt met de ouders naar hoe het met hen gaat, hoe de toekomst eruit ziet e.d.quote:Op maandag 4 april 2005 20:35 schreef Logician het volgende:
[..]
We hebben via de bleskolk iemand aangewezen gekregen 'speciaal voor de ouders , ivm de rouwverwerking en acceptatie.. over 2wk is het eerste gesprek met haar.
ik ga zo nog even bellen naar de bleskolk hoe het is verlopen met eten en naar bed gaan etc.
Als je nog meer vragen over een (tijdelijke) opname hebt, moet je ze maar stellen, ik werk nl op een diagnostische observatiewoning, waar kinderen voor maximaal 1 jaar opgenomen worden..
Lees nu al wel verschillen.. zo mogen kinderen bij ons de eerste week elke avond bellen met ouders..
hoezo overvloed aan tijd? in mijn dromen zeker !
Ik kom te veel tijd & energie te kort om hier geregeld te reageren. Jammer maar waar. Bij vlagen lees ik wel e.e.a., en ik wil dan van alles zeggen, maar ik weet niet wát.
Logician, je verhalen grepen me erg aan. Mens, wat moet dat moeilijk zijn, ál die gevoelens....
Ik hoop van harte dat je, langzaam maar zeker, meer vrede kunt hebben met de huidige situatie. Dat je je wat minder verscheurd zal voelen, zeg maar. Sterkte!!
Oxy, ik vind het echt heel fijn steeds jouw visie/mening te lezen. Het helpt dan toch weer een beetje bij het leren begrijpen van mijn kind(eren). Dank je!!
Meteen maar even een update vanuit hier (ik las dat Bix naar het eten van Max vroeg).
De afgelopen maanden zijn we eigenlijk vooral van kastjes naar muren gestuurd en op diverse wachtlijsten geplaatst en zo. Maar volgende week vrijdag gaan we dan éíndelijk voor het eerst naar het "eetteam". Ben vreselijk benieuwd natuurlijk. Want Max drinkt nog steeds uitsluitend flesvoeding uit een fles met speen. Echt niets anders dan dat.
Verder nemen de gedragsstoornissen van Max eigenlijk alleen maar toe. Steeds vaker drift- en/of paniekaanvallen. Soms te corrigeren, soms helemaal niet. Erg naar om te zien hoe hij zichzelf dan pijn doet. Dat wil zeggen; hij laat op geen enkele manier merken dat het hem pijn doet, maar hij bijt zichzelf bijvoorbeeld dan zo hard in zijn arm dat uren later de tandafdrukken nog zichtbaar zijn.
De ellende is dat hij domweg nog niet in staat is goed kenbaar te maken wat hij wil, wat er dan aan de hand is (voor zover dat al kenbaar te maken is natuurlijk). Hij praat nog steeds helemaal niet en daardoor is dus steeds gissen wat je dan het beste kunt doen.
Ook zo dubbel; diverse artsen/therapeuten hebben steeds gezegd dat het zo'n groot voordeel is dat bij Max al zó vroeg het (vermoedelijke) autisme zichtbaar is, omdat er dan nog zoveel aangeleerd kan worden zeg maar (op zich wel waar natuurlijk). Maar als ik dan vraag naar concrete tips e.d. dan krijg ik steevast te horen dat ze dat ook niet zo goed weten, omdat hij nog zo jong is....
Verder zitten we met de oudste (7 jaar) inmiddels ook in een onderzoekstraject. Bij hem zijn al enige tijd gedragsveranderingen zichtbaar. Aanvankelijk werd dat geweten aan de moeilijke omstandigeheden thuis. Maar inmiddels begint ook zijn gedrag behoorlijk autistiforme vormen te krijgen. Maar helaas....wederom wachtlijsten.
Pff, toch weer meer getikt dan ik eigenlijk van plan was.
Lois, (uitgebreider) mailen lukt even niet, sorry. Hopelijk snel weer wel!
Logician, je verhalen grepen me erg aan. Mens, wat moet dat moeilijk zijn, ál die gevoelens....
Ik hoop van harte dat je, langzaam maar zeker, meer vrede kunt hebben met de huidige situatie. Dat je je wat minder verscheurd zal voelen, zeg maar. Sterkte!!
Oxy, ik vind het echt heel fijn steeds jouw visie/mening te lezen. Het helpt dan toch weer een beetje bij het leren begrijpen van mijn kind(eren). Dank je!!
Meteen maar even een update vanuit hier (ik las dat Bix naar het eten van Max vroeg).
De afgelopen maanden zijn we eigenlijk vooral van kastjes naar muren gestuurd en op diverse wachtlijsten geplaatst en zo. Maar volgende week vrijdag gaan we dan éíndelijk voor het eerst naar het "eetteam". Ben vreselijk benieuwd natuurlijk. Want Max drinkt nog steeds uitsluitend flesvoeding uit een fles met speen. Echt niets anders dan dat.
Verder nemen de gedragsstoornissen van Max eigenlijk alleen maar toe. Steeds vaker drift- en/of paniekaanvallen. Soms te corrigeren, soms helemaal niet. Erg naar om te zien hoe hij zichzelf dan pijn doet. Dat wil zeggen; hij laat op geen enkele manier merken dat het hem pijn doet, maar hij bijt zichzelf bijvoorbeeld dan zo hard in zijn arm dat uren later de tandafdrukken nog zichtbaar zijn.
De ellende is dat hij domweg nog niet in staat is goed kenbaar te maken wat hij wil, wat er dan aan de hand is (voor zover dat al kenbaar te maken is natuurlijk). Hij praat nog steeds helemaal niet en daardoor is dus steeds gissen wat je dan het beste kunt doen.
Ook zo dubbel; diverse artsen/therapeuten hebben steeds gezegd dat het zo'n groot voordeel is dat bij Max al zó vroeg het (vermoedelijke) autisme zichtbaar is, omdat er dan nog zoveel aangeleerd kan worden zeg maar (op zich wel waar natuurlijk). Maar als ik dan vraag naar concrete tips e.d. dan krijg ik steevast te horen dat ze dat ook niet zo goed weten, omdat hij nog zo jong is....
Verder zitten we met de oudste (7 jaar) inmiddels ook in een onderzoekstraject. Bij hem zijn al enige tijd gedragsveranderingen zichtbaar. Aanvankelijk werd dat geweten aan de moeilijke omstandigeheden thuis. Maar inmiddels begint ook zijn gedrag behoorlijk autistiforme vormen te krijgen. Maar helaas....wederom wachtlijsten.
Pff, toch weer meer getikt dan ik eigenlijk van plan was.
Lois, (uitgebreider) mailen lukt even niet, sorry. Hopelijk snel weer wel!
Dat geeft niks lieverd, ik weet hoe dat gaat. Bij mij hetzelfde. Ik denk aan je, aan jullie allemaal en wens je heel veel sterktequote:Op donderdag 7 april 2005 22:35 schreef Eska het volgende:
Lois, (uitgebreider) mailen lukt even niet, sorry. Hopelijk snel weer wel!
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Ik heb pas bij bol.com een boekje bestelt wat donders interessant is.
http://www.nl.bol.com/is-bin/INTERSHOP.enfinity/eCS/Store/nl/-/EUR/BOL_DisplayProductInformation-Start;sid=M4ls5XfrPBds4DW9ES1S0pczqY4H3qNtRWY=?BOL_OWNER_ID=1001004001847118&Section=BOOK&lgl=1&plid=&lgl_BOL_OWNER_ID=1
Alhoewel het best beangstigend is om zoveel dingen tegen te komen van, he ja, dat ken ik en het eigenlijk een boekje over Asperger is, staan er ontzettend veel dingen in waarvan ik zoiets heb als "dat had ik eerder moeten weten"
Ook voor ouders is dat een boekje waaraan ze een gigantische houvast kunnen hebben denk ik.
http://www.nl.bol.com/is-bin/INTERSHOP.enfinity/eCS/Store/nl/-/EUR/BOL_DisplayProductInformation-Start;sid=M4ls5XfrPBds4DW9ES1S0pczqY4H3qNtRWY=?BOL_OWNER_ID=1001004001847118&Section=BOOK&lgl=1&plid=&lgl_BOL_OWNER_ID=1
Alhoewel het best beangstigend is om zoveel dingen tegen te komen van, he ja, dat ken ik en het eigenlijk een boekje over Asperger is, staan er ontzettend veel dingen in waarvan ik zoiets heb als "dat had ik eerder moeten weten"
Ook voor ouders is dat een boekje waaraan ze een gigantische houvast kunnen hebben denk ik.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Ik heb een vraagje. Iets waarmee ik ook zeker naar de huisarts/kinderarts ga hoor, wees niet bang, maar in de tussentijd zoek ik vooral bevestiging.
Eva had vandaag een hele slechte dag. Ze was compleet overprikkeld, zat zichzelf danig in de weg en kon eigenlijk niks anders dan miepen en piepen. Niet echt huilen maar niks was goed, alles wat ze wilde smeet ze weer weg, ze kon amper uit haar woorden komen en haar gebaren waren erg onrustig. Duidelijk een gevalletje "overprikkeld" noemen wij dat. Ze luisterde ook nog eens voor geen meter, zat compleet in zichzelf opgesloten en toen ik daar op een gegeven moment over uitviel (over het slechte luisteren dus) raakte ze compleet in paniek. Ik kon geen 5 meter bij haar vandaan of het was mis, en alle andere rustgevende "veiligheidsbevorderende" activiteiten (zoals de zandbak of stickers plakken) gaven niet de ontspanning die ze normaal eruit haalt.
Op een gegeven moment waren we vanmorgen bij de bakker en ze wilde een taartje. Toen ik zei dat dat niet mocht raakte ze erg overstuur en vervolgens zakte ze achterover in de wagen en leek helemaal weg. Na een paar seconden was ze er weer en het leek heel even of ik het me verbeeld had. De rest van de ochtend heeft ze nog een paar van die episodes gehad waar ze een paar seconden helemaal weg was. Karin zag het ook en vond het ook raar.
Is dat iets wat bij Autisme hoort of heeft het meer te maken met epilepsie?
Eva had vandaag een hele slechte dag. Ze was compleet overprikkeld, zat zichzelf danig in de weg en kon eigenlijk niks anders dan miepen en piepen. Niet echt huilen maar niks was goed, alles wat ze wilde smeet ze weer weg, ze kon amper uit haar woorden komen en haar gebaren waren erg onrustig. Duidelijk een gevalletje "overprikkeld" noemen wij dat. Ze luisterde ook nog eens voor geen meter, zat compleet in zichzelf opgesloten en toen ik daar op een gegeven moment over uitviel (over het slechte luisteren dus) raakte ze compleet in paniek. Ik kon geen 5 meter bij haar vandaan of het was mis, en alle andere rustgevende "veiligheidsbevorderende" activiteiten (zoals de zandbak of stickers plakken) gaven niet de ontspanning die ze normaal eruit haalt.
Op een gegeven moment waren we vanmorgen bij de bakker en ze wilde een taartje. Toen ik zei dat dat niet mocht raakte ze erg overstuur en vervolgens zakte ze achterover in de wagen en leek helemaal weg. Na een paar seconden was ze er weer en het leek heel even of ik het me verbeeld had. De rest van de ochtend heeft ze nog een paar van die episodes gehad waar ze een paar seconden helemaal weg was. Karin zag het ook en vond het ook raar.
Is dat iets wat bij Autisme hoort of heeft het meer te maken met epilepsie?
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Ik ken het niet als iets wat bij autisme hoort.. Zich helemaal afsluiten wel, maar wegzakken niet..
Goed dat je ermee naar de huis- of kinderarts gaat!
Goed dat je ermee naar de huis- of kinderarts gaat!
Hoi Lois,
ik herken het ook niet van Storm, wel het zichzelf in de weg zitten en piepen en miepen overal om, maar dat wegzakken niet. Lijkt me ook heel eng als je het ziet. Ik weet dat kinderen heel ver kunnen gaan om hun zin te krijgen. Een dochter van een mailvriendin heeft een tijdje gehad dat ze zichzelf zo overstuur maakte dat ze blauw aanliep en wegviel. Maar ik kan me voorstellen dat je toch direct een link maakt naar het autisme of epileptie. Groot gelijk dat je ermee naar de huis/kinderarts gaat...
ik herken het ook niet van Storm, wel het zichzelf in de weg zitten en piepen en miepen overal om, maar dat wegzakken niet. Lijkt me ook heel eng als je het ziet. Ik weet dat kinderen heel ver kunnen gaan om hun zin te krijgen. Een dochter van een mailvriendin heeft een tijdje gehad dat ze zichzelf zo overstuur maakte dat ze blauw aanliep en wegviel. Maar ik kan me voorstellen dat je toch direct een link maakt naar het autisme of epileptie. Groot gelijk dat je ermee naar de huis/kinderarts gaat...
As het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat...
Mama van Storm (10-12-2000), Sverre (19-08-2002) en Lune (05-09-2003)
Mama van Storm (10-12-2000), Sverre (19-08-2002) en Lune (05-09-2003)
Vind t meer als een absence (vorm van epilepsie) klinken Lois. Vanuit mijn werk weet ik nog dat sommige mensen die dat hadden het vooraf aan voelde komen. en dan was hun gedrag vaak ook erg geprikkeld. Ik zou het zeker voorleggen aan een arts. Probeer de tijd dat ze weg is op te nemen. En kijk ook of ze haar ogen wegdraait en of haar bewegingen verstijven. En ga direct na of ze die dag anders is in gedrag dan normaal
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Ik heb het nog even gevraagd aan mijn broer en zijn vriendin die allebei met autisten werken en zij herkenden het wel, maar navragen bij de huisarts moet je natuurlijk evengoed doen.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Ik heb er ook wel van gehoord, gelukkig nog nooit bij mezelf meegemaakt of daat ik het bij een ander zag gebeuren. Ik zou inderdaad de raad van Jessie opvolgen wat betreft het kijken hoe lang ze weg is enzo, dat verhaal ook meenemen naar de huisarts.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Chavez is vandaag jarig Ik heb hem net gebeld en hij was helemaal vrolijk, hij vind het nog steeds geweldig daar, ik kan niet wachten tot zaterdag om hem te zien. (en om hem zijn cadeau te kunnen geven)!
Ik heb hem net gebeld en hij was helemaal vrolijk, hij vind het nog steeds geweldig daar, ik kan niet wachten tot zaterdag om hem te zien. (en om hem zijn cadeau te kunnen geven)!
dankje! het is wel raar dat hij niet thuis is hoor.
Dat snap ik best...
Maarre, was jij niet ook deze week jarig, of heb ik het nou helemaal verkeerd begrepen. Mijn hoofd is veel te druk en veel te vol
Maarre, was jij niet ook deze week jarig, of heb ik het nou helemaal verkeerd begrepen. Mijn hoofd is veel te druk en veel te vol
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Is jouw kindje al gecontasteerd met autisme?quote:Op zaterdag 9 april 2005 21:14 schreef Lois het volgende:
En je hebt mail..
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Ik wist dat het iets van 5 dagen was toen ik bij je was, maar ik ben het straal vergetenquote:Op donderdag 14 april 2005 08:59 schreef Logician het volgende:
ja dinsdag, alleen lag ik toen met griep in bed
Ik maak het goed met je
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
)
kwetsende tekst door gastmod verwijderdquote:Op zondag 27 maart 2005 19:48 schreef Lois het volgende:
Dit is meer iets voor R&P Troel, ik laat het wel staan maar denk er de volgende keer even aan als je wilt oke?
[..]
Je hebt dagen dat het loopt als een zonnetje, ze voelt zich dan duidelijk veilig en is vrolijk. Je hebt ook dagen dat zelfs Iris niet van mijn schoot afdurft omdat Eva zo'n beetje met alles smijt wat ze voor handen krijgt. Dat zijn de dagen dat ik verlang naar een ontlastende hand, in de vorm van opvang of wat ook. Vooral voor Iris zijn die dagen echt heel moeilijk, ze kan nergens mee spelen of ze krijgt het naar haar hoofd en ze krijgt ook niet de aandacht die ze, vind ik, verdient.
Het is en blijft moeilijk, maar dat zullen mensen met "normale" kinderen ook weleens hebben denk ik.
[ Bericht 16% gewijzigd door just me op 14-04-2005 19:47:57 ]
High hopes and aspirations, and years, above my station
Maybe
but all this time I've tried to walk with dignity and pride
Maybe
but all this time I've tried to walk with dignity and pride
OMG heb jij de topictitel wel gelezen. R_ON, of denk je dat een gevalletje is van ouders en kinderen die elkaar niet begrijpen?
heb jij de topictitel wel gelezen. R_ON, of denk je dat een gevalletje is van ouders en kinderen die elkaar niet begrijpen?
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
Ik zou het op prijs stellen als je je eerst eens inleest in een topic voordat je zulke dingen plaatst. Het is overduidelijk dat je dat niet gedaan hebt en dat je geen besef hebt waar het over gaat.quote:Op donderdag 14 april 2005 16:34 schreef R_ON het volgende:
quote door gastmod verwijderd
Daarnaast hoor je andermans kinderen niet mormel te noemen.
[ Bericht 26% gewijzigd door just me op 14-04-2005 19:48:21 ]
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
onnodig kwetsende tekst door gastmod verwijderdquote:Op donderdag 14 april 2005 16:48 schreef LadyS het volgende:
OMG heb jij de topictitel wel gelezen. R_ON, of denk je dat een gevalletje is van ouders en kinderen die elkaar niet begrijpen?
[ Bericht 18% gewijzigd door just me op 14-04-2005 19:48:54 ]
High hopes and aspirations, and years, above my station
Maybe
but all this time I've tried to walk with dignity and pride
Maybe
but all this time I've tried to walk with dignity and pride
Ken jij de moeder van Eva? Ben je daar wel eens thuis geweest? Weet je hoe ze met haar dochter omgaat?quote:
En toch heb jij het lef om er maar van uit te gaan dat die haar dochter maar laat smijten omdat ze een drama wil voorkomen?
Asjeblieft zeg, rot toch op.
overigens denk ik dat je nog niet eens weet wat autisme inhoudt
[ Bericht 15% gewijzigd door just me op 14-04-2005 19:49:19 ]
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
R_ON...quote:Op donderdag 14 april 2005 17:24 schreef R_ON het volgende:
[..]
Och, natuurlijk, omdat het kind het etiquetje autisme opgeplakt heeft mag dat natuurlijk niet! Stel je voor!
Laat je mij dit zeggen dat het kind erbij gebaat is.
"Ach, het kind is autistisch, laten we maar niet optreden." Iris wordt er de dupe van, maar ja, Eva is autistisch! Dan moet het maar kunnen.
Waarschijnlijk gaat Eva zo hard zitten drammen dat moeders drama wil voorkomen. En dat lukt misschien, maar op den duur wordt de situatie onhoudbaar. Nee, dat is 'ie al.
Je begeeft je op heel gevaarlijk terrein. Jij gaat er maar zo vanuit dat Lois dus altijd maar toegeeft aan Eva... Laat ik je dit vertellen... Je had er niet meer naast kunnen zitten.
En nee, dit is ook niet een kind dat maar een etiketje opgeplakt gekregen heeft.
Eva is een schat van een meid, maar toch wel zwaar geestelijk gehandicapt. Dan kan je 100 keer zeggen dat iets niet mag, en geloof me, dat is gedaan en word nog steeds gedaan, maar dat heeft geen nut. En ja, dan is dat wel degelijk van invloed op het leventje van het jongere zusje.
Iedereen mag zijn mening hebben, maar kijk heel goed uit wat je zegt, want je hebt totaal geen inzicht in de situatie dus je mag er in dit geval ook totaal geen oordeel over vellen!
***
Ik denk dat het beter is dat ik me hier even niet mee bemoei, gezien het feit dat we het dan al gauw over machtsmisbruik kunnen hebben.
Laat ik volstaan met zeggen dat dit soort opmerkingen er behoorlijk inhakken.
Laat ik volstaan met zeggen dat dit soort opmerkingen er behoorlijk inhakken.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Maar ik weet echt wel hoe er over het algemeen tegenaan gekeken wordt hoor: als je maar begripvol bent, voldoende aandacht geeft, met liefde opvoedt, dan lost het zich op.quote:Op donderdag 14 april 2005 17:45 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
R_ON...
Je begeeft je op heel gevaarlijk terrein. Jij gaat er maar zo vanuit dat Lois dus altijd maar toegeeft aan Eva... Laat ik je dit vertellen... Je had er niet meer naast kunnen zitten.
En nee, dit is ook niet een kind dat maar een etiketje opgeplakt gekregen heeft.
Eva is een schat van een meid, maar toch wel zwaar geestelijk gehandicapt. Dan kan je 100 keer zeggen dat iets niet mag, en geloof me, dat is gedaan en word nog steeds gedaan, maar dat heeft geen nut. En ja, dan is dat wel degelijk van invloed op het leventje van het jongere zusje.
Iedereen mag zijn mening hebben, maar kijk heel goed uit wat je zegt, want je hebt totaal geen inzicht in de situatie dus je mag er in dit geval ook totaal geen oordeel over vellen!
Echter, het is een beproeving voor de ouders, waar ze vaak meegesleurd worden in het gedrag van hun kind. Ze (durven) geen grenzen meer te stellen, bang dat het helemaal uit de hand loopt. Ook wordt het steeds moeilijker om toe geven aan de omgeving dat het (weer) mis ging. Soms lijkt het een tijdje beter te gaan en na een tijdje is er weer de teleurstelling voor zowel ouder als kind. Ook merk je vaak dat opvoeders elkaar bijna in de haren vliegen. Wie is er nu eigenlijk schuldig aan?
In woonvoorzieningen worden de vastgelopen kinderen regelmatig overgeplaatst om die reden. Vaak is men dan niet eens eerlijk over de reden: 'hij past niet in de groep, hij heeft een lager niveau enz...En ik vind dat erg!
Het is - als het om ernstige gedragsproblemen gaat - heel moeilijk om grenzen te trekken, vertrouwen in elkaar te hebben en houden en het kind te blijven steunen - ook als het beter gaat, maar het kan wel.
De manier waarop ik er tegenaan kijk staat niet op zichzelf. Er is een heel goed boek over: 'Vastgelopen' van Jacques Heijkoop. Je zou dat 'de Bijbel van de zorg' kunnen noemen.
High hopes and aspirations, and years, above my station
Maybe
but all this time I've tried to walk with dignity and pride
Maybe
but all this time I've tried to walk with dignity and pride
Je hebt écht geen flauw idee waar je over praat.
En meer zeg ik er maar niet over, omdat je me dat simpel niet waard bent.
Laat me je in elk geval duidelijk maken dat je soms beter je bek kunt houden.
Ongelooflijk dit.
En Lois, trek je hier toch alsjeblieft niks van aan. Eva is jouw kind, ik zou bijna zeggen: laat R_ON er eens een maandje voor zorgen, maar dat zou je Eefje niet aan willen doen. Echt niks van aantrekken hoor, dit is zo'n typisch gevalletje van lullen om het lullen.
En meer zeg ik er maar niet over, omdat je me dat simpel niet waard bent.
Laat me je in elk geval duidelijk maken dat je soms beter je bek kunt houden.
Ongelooflijk dit.
En Lois, trek je hier toch alsjeblieft niks van aan. Eva is jouw kind, ik zou bijna zeggen: laat R_ON er eens een maandje voor zorgen, maar dat zou je Eefje niet aan willen doen. Echt niks van aantrekken hoor, dit is zo'n typisch gevalletje van lullen om het lullen.
R_ON ik denk dat het verstandiger is als je nu gewoon hier je mond houdt. Als de mensen hier opvoedkundige hulp nodig hebben zoeken ze dat zelf wel bij mensen die er wel verstand van hebben. Ik denk dat ik de eventuele volgende posts van jou in dit topic ook ga weghalen, je wilt niet weten hoe kwetsend dit in mijn ogen is.
Sorry Lois maar ik heb wél even misbruik van mijn macht gemaakt!quote:Op donderdag 14 april 2005 19:31 schreef Lois het volgende:
Ik denk dat het beter is dat ik me hier even niet mee bemoei, gezien het feit dat we het dan al gauw over machtsmisbruik kunnen hebben.
Laat ik volstaan met zeggen dat dit soort opmerkingen er behoorlijk inhakken.
Godmother of Radio 49
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
Lieve Lois, niet twijfelen aan jezelf alsjeblieft, want jullie doen het zo fantastisch, ik heb zo'n enorme bewondering voor jullie!
R_ON..... never mind...
R_ON..... never mind...
stormy waters...
sailin'
sailin'
Lois, je bent toch wel wijzer dan je op de kast te laten jagen door zo;n guppie die geen enkel idee heeft waar ie het over heeft. Hij heeft nou eenmaal een stokpaardje en zelf geen kinderen, laat staan kinderen met een gebruiksaanwijzing zoals Eva. En daarnaast ook nog eens weinig inlevings- en inlezingsvermogen.
Ironisch genoeg vond ik de opmerking van hem op een wrange manier wel passend in dit onderwerp. Het laat namelijk zien dat je als ouder van een autistisch kind niet alleen worstelt met je kind en met jezelf, maar ook met het makkelijke oordeel van de buitenwereld.
De reacties van de mensen hier die je (al dan niet irl) kennen, zeggen véél en véél meer over jouw (in mijn ogen geweldige) moederschap dan opmerkingen van mensen die zich niet eens willen inlezen in het topic. Dus leg al dit soort opmerkingen alsjeblieft gewoon naast je neer.
Ironisch genoeg vond ik de opmerking van hem op een wrange manier wel passend in dit onderwerp. Het laat namelijk zien dat je als ouder van een autistisch kind niet alleen worstelt met je kind en met jezelf, maar ook met het makkelijke oordeel van de buitenwereld.
De reacties van de mensen hier die je (al dan niet irl) kennen, zeggen véél en véél meer over jouw (in mijn ogen geweldige) moederschap dan opmerkingen van mensen die zich niet eens willen inlezen in het topic. Dus leg al dit soort opmerkingen alsjeblieft gewoon naast je neer.
mooi he, alles
Ja, dat is iets weaar je helaas helemaal gelijk in hebt... De buitenwereld is vaak keihard in zijn oordeel, zonder dat ze ook maar enig idee hebben waar ze het over hebben. En ik kan me goed voorstellen dat je dat als ouder niet altijd dragen kunt... Je kunt het soms 20 keer negeren, maar de 21e keer kan de druppel zijn die de emmer doet overlopen.quote:Op donderdag 14 april 2005 20:11 schreef phileine het volgende:
Ironisch genoeg vond ik de opmerking van hem op een wrange manier wel passend in dit onderwerp. Het laat namelijk zien dat je als ouder van een autistisch kind niet alleen worstelt met je kind en met jezelf, maar ook met het makkelijke oordeel van de buitenwereld.
Toch vreemd hoor.. Dat men het over een boek heeft en daarbij de vraag stelt of het ook offline te bekijken is
Lieve allemaal, wat geweldig al die steunbetuigingen, het doet me goed.
Stom is dat he, ik vecht (bijna) dagelijks tegen dit soort veroordelingen, en dan nog wel van familieleden en (vage) kennissen. Het rare is dat het in dit topic ineens zo hard aankwam, dit open stukje internet. Dit topic vind ik zo'n veilig plekje voor ouders dat het ineens een heel onveilig gevoel gaf.
Stom is dat he, ik vecht (bijna) dagelijks tegen dit soort veroordelingen, en dan nog wel van familieleden en (vage) kennissen. Het rare is dat het in dit topic ineens zo hard aankwam, dit open stukje internet. Dit topic vind ik zo'n veilig plekje voor ouders dat het ineens een heel onveilig gevoel gaf.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
sorry even offtopic: Lois, je hebt mail...
Toch vreemd hoor.. Dat men het over een boek heeft en daarbij de vraag stelt of het ook offline te bekijken is
Een klein verslagje van een wat ouder kind met problemen...
Zoals ik al postte merk ik zelf dat mijn PDD aanwezig is. Op de een of andere manier schijnt het te maken te hebben met of ik lekker in mijn vel zit. Alleen, het begint een vicueuze cirkel te worden.
Want, mijn PDD speelt op als ik me rot voel, maar omdat het opspeelt, ga ik me rot voelen, en fin, jullie snappen het probleem.
Ik heb er met mijn opleider over gesproken op school, iemand die een pedagogische achtergrond heeft en we zijn eruit gekomen dat ik op zoek ga naar een personal mental coach.
Ik ga iemand proberen te vinden waar ik mijn ei kwijt kan, die ik kan vertrouwen, die me kan helpen de cirkel te doorbreken, in de hoop dat het dan weer de goede kant op gaat.
Gek genoeg vind ik het doodeng, maar merk ik wel dat die beslissing een opluchting voor me is. Ik heb er een goed gevoel over. Tuurlijk, ik zal de rest van mijn leven er last van houden, maar misschien wel in mindere mate omdat ik mijn ei kwijt kan.
Zoals ik al postte merk ik zelf dat mijn PDD aanwezig is. Op de een of andere manier schijnt het te maken te hebben met of ik lekker in mijn vel zit. Alleen, het begint een vicueuze cirkel te worden.
Want, mijn PDD speelt op als ik me rot voel, maar omdat het opspeelt, ga ik me rot voelen, en fin, jullie snappen het probleem.
Ik heb er met mijn opleider over gesproken op school, iemand die een pedagogische achtergrond heeft en we zijn eruit gekomen dat ik op zoek ga naar een personal mental coach.
Ik ga iemand proberen te vinden waar ik mijn ei kwijt kan, die ik kan vertrouwen, die me kan helpen de cirkel te doorbreken, in de hoop dat het dan weer de goede kant op gaat.
Gek genoeg vind ik het doodeng, maar merk ik wel dat die beslissing een opluchting voor me is. Ik heb er een goed gevoel over. Tuurlijk, ik zal de rest van mijn leven er last van houden, maar misschien wel in mindere mate omdat ik mijn ei kwijt kan.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Ik snap precies wat je bedoeld. Als je maar wel in je koppie houdt dat deze knakker alles behalve gelijk had!quote:Op donderdag 14 april 2005 20:27 schreef Lois het volgende:
Lieve allemaal, wat geweldig al die steunbetuigingen, het doet me goed.
Stom is dat he, ik vecht (bijna) dagelijks tegen dit soort veroordelingen, en dan nog wel van familieleden en (vage) kennissen. Het rare is dat het in dit topic ineens zo hard aankwam, dit open stukje internet. Dit topic vind ik zo'n veilig plekje voor ouders dat het ineens een heel onveilig gevoel gaf.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Blijkbaar heb ik een erg gevoelige snaar geraakt, dus is het inderdaad beter als ik er verder geen uitlatingen over doe. Bovendien zou dat erg weinig zin hebben.
Hoewel het mij natuurlijk vrij staat om mijn eigen gevoelens en ervaringen te delen. Ik neem aan dat dat wel mag? Tenzij ik van de mod-politie niet anders mag denken?
Op een woonvoorziening waar ik werkte was een verstandelijk gehandicapt meisje (L.) wat ook ernstig probleem gedrag vertoonde. Dezelfde herkenbare dingen als ik hier lees: naakt de douche uitrennen, met borden smijten, anderen slaan, schoppen, ongecontroleerde bewegingen.
Ze miste de controle om dat gedrag in de hand te houden, ervaarde vaak een gevoel van onveiligheid en machteloosheid.
Een beproeving voor haar begeleiders (o.a ik). L. speelde mensen tegen elkaar uit; vroeg zich keer op keer af wie het nu eigenlijk voor het zeggen had. Dit leverde een heleboel spanning op.
Ik kon L. af en toe achter het behang plakken (zacht uitgedrukt): ze kon je in een hoek drijven, je op de proef stellen, uitdagen.
IK VIND (god, ik mag blij zijn als ik m'n mening MAG geven blijkbaar) eindeloos geduld, grenzen verleggen geen oplossing. De grenzen worden alleen maar steeds verder opgeschoven.
MIJN ERVARING is dat begeleiders elkaar (moeten) ondersteunen, elkaar geen vliegen afvangen, duidelijkheid en structuur geven. Dan bouw je vertrouwen in elkaar op.
Dit is puur vanuit mezelf en zoals jullie je ervaringen en ideeen hebben zo heb ik die ook. Verder zal ik me NIET meer uitlaten over de problemen die jullie ondervinden. Ik weet alleen dat het heel veel van je vraagt.
Hoewel het mij natuurlijk vrij staat om mijn eigen gevoelens en ervaringen te delen. Ik neem aan dat dat wel mag? Tenzij ik van de mod-politie niet anders mag denken?
Op een woonvoorziening waar ik werkte was een verstandelijk gehandicapt meisje (L.) wat ook ernstig probleem gedrag vertoonde. Dezelfde herkenbare dingen als ik hier lees: naakt de douche uitrennen, met borden smijten, anderen slaan, schoppen, ongecontroleerde bewegingen.
Ze miste de controle om dat gedrag in de hand te houden, ervaarde vaak een gevoel van onveiligheid en machteloosheid.
Een beproeving voor haar begeleiders (o.a ik). L. speelde mensen tegen elkaar uit; vroeg zich keer op keer af wie het nu eigenlijk voor het zeggen had. Dit leverde een heleboel spanning op.
Ik kon L. af en toe achter het behang plakken (zacht uitgedrukt): ze kon je in een hoek drijven, je op de proef stellen, uitdagen.
IK VIND (god, ik mag blij zijn als ik m'n mening MAG geven blijkbaar) eindeloos geduld, grenzen verleggen geen oplossing. De grenzen worden alleen maar steeds verder opgeschoven.
MIJN ERVARING is dat begeleiders elkaar (moeten) ondersteunen, elkaar geen vliegen afvangen, duidelijkheid en structuur geven. Dan bouw je vertrouwen in elkaar op.
Dit is puur vanuit mezelf en zoals jullie je ervaringen en ideeen hebben zo heb ik die ook. Verder zal ik me NIET meer uitlaten over de problemen die jullie ondervinden. Ik weet alleen dat het heel veel van je vraagt.
High hopes and aspirations, and years, above my station
Maybe
but all this time I've tried to walk with dignity and pride
Maybe
but all this time I've tried to walk with dignity and pride
OMG, je bent nog een begeleider ook? Ben je dan ook zo star?quote:Op donderdag 14 april 2005 20:58 schreef R_ON het volgende:
Een beproeving voor haar begeleiders (o.a ik).
Zoals ik je in je eigen topic ook al uitlegde, een mens is geen machine. Wat bij de een werkt, werkt bij de ander niet. Ergo: ervaringen met de ene verstandelijk gehandicapte zijn nog geen ervaringen met de andere verstandig gehandicapte. Er zijn geen algemene basisregels om om te gaan met mensen. Accepteer dat nou eens.
waar het om gaat R_ON is dat je blijkbaar al een heel oordeel klaar hebt over Lois en Eva, terwijl je duidelijk de situatie niet kent. Je bent zaken over 1 kam aan het scheren.
En heel eerlijk snap ik niet wat jij in de zorg doet.
En heel eerlijk snap ik niet wat jij in de zorg doet.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Zoals ik dus net al aangaf. Ik zal me niet meer uitlaten over de ervaringen van anderen. En nee, ik werk niet meer in de zorg. Ongetwijfeld een opluchting voor je.quote:Op donderdag 14 april 2005 21:02 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
OMG, je bent nog een begeleider ook? Ben je dan ook zo star?
Zoals ik je in je eigen topic ook al uitlegde, een mens is geen machine. Wat bij de een werkt, werkt bij de ander niet. Ergo: ervaringen met de ene verstandelijk gehandicapte zijn nog geen ervaringen met de andere verstandig gehandicapte. Er zijn geen algemene basisregels om om te gaan met mensen. Accepteer dat nou eens.
Ik heb L. in een half jaar zien opbloeien, dat is een beetje voldoening die ik eruit heb gehaald.
High hopes and aspirations, and years, above my station
Maybe
but all this time I've tried to walk with dignity and pride
Maybe
but all this time I've tried to walk with dignity and pride
edit- ookal ben je het niet met hem eens, het hoeft niet zo
[ Bericht 90% gewijzigd door Karin op 14-04-2005 21:19:14 ]
[ Bericht 90% gewijzigd door Karin op 14-04-2005 21:19:14 ]
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Dat heb je in elk geval wél goed gezien, jaquote:Op donderdag 14 april 2005 21:09 schreef R_ON het volgende:
En nee, ik werk niet meer in de zorg. Ongetwijfeld een opluchting voor je.
met alle respect, je kunt dan wel ervaring hebben in het werken met gehandicapte kinderen, maarquote:Op donderdag 14 april 2005 20:58 schreef R_ON het volgende:
Blijkbaar heb ik een erg gevoelige snaar geraakt, dus is het inderdaad beter als ik er verder geen uitlatingen over doe. Bovendien zou dat erg weinig zin hebben.
Hoewel het mij natuurlijk vrij staat om mijn eigen gevoelens en ervaringen te delen. Ik neem aan dat dat wel mag? Tenzij ik van de mod-politie niet anders mag denken?
Op een woonvoorziening waar ik werkte was een verstandelijk gehandicapt meisje (L.) wat ook ernstig probleem gedrag vertoonde. Dezelfde herkenbare dingen als ik hier lees: naakt de douche uitrennen, met borden smijten, anderen slaan, schoppen, ongecontroleerde bewegingen.
Ze miste de controle om dat gedrag in de hand te houden, ervaarde vaak een gevoel van onveiligheid en machteloosheid.
Een beproeving voor haar begeleiders (o.a ik). L. speelde mensen tegen elkaar uit; vroeg zich keer op keer af wie het nu eigenlijk voor het zeggen had. Dit leverde een heleboel spanning op.
Ik kon L. af en toe achter het behang plakken (zacht uitgedrukt): ze kon je in een hoek drijven, je op de proef stellen, uitdagen.
IK VIND (god, ik mag blij zijn als ik m'n mening MAG geven blijkbaar) eindeloos geduld, grenzen verleggen geen oplossing. De grenzen worden alleen maar steeds verder opgeschoven.
MIJN ERVARING is dat begeleiders elkaar (moeten) ondersteunen, elkaar geen vliegen afvangen, duidelijkheid en structuur geven. Dan bouw je vertrouwen in elkaar op.
Dit is puur vanuit mezelf en zoals jullie je ervaringen en ideeen hebben zo heb ik die ook. Verder zal ik me NIET meer uitlaten over de problemen die jullie ondervinden. Ik weet alleen dat het heel veel van je vraagt.
a) geen enkel gehandicapt kind is hetzelfde
b) je kunt onmogelijk de manier van opevoeden beoordelen van iemand die je irl niet kent
c) je kent het kind niet, en dus kun je ook niet daar over oordelen. Je kunt hooguit oordelen over de kinderen waar je mee gewerkt hebt.... En je kunt er niet een of ander sterotype plaatje van maken, en ik heb zeer sterk de indruk dat je dat nu wel doet...
Toch vreemd hoor.. Dat men het over een boek heeft en daarbij de vraag stelt of het ook offline te bekijken is
Erg makkelijk hoor allemaal dit. Blijkbaar werkt het maar 1 richting op: je mag alles tegen mij zeggen, maar andersom word me de mond gesnoerd.
Zow, dit was mijn laatste reactie in dit topique. Ik heb alles gezegd wat ik wilde zeggen.
Sterkte ermee.
Zow, dit was mijn laatste reactie in dit topique. Ik heb alles gezegd wat ik wilde zeggen.
Sterkte ermee.
High hopes and aspirations, and years, above my station
Maybe
but all this time I've tried to walk with dignity and pride
Maybe
but all this time I've tried to walk with dignity and pride
Nadat je door meerdere mensen aangegeven is dat je geen snars weet van de situatie en dat je hier maar beter niet kan posten?quote:Op donderdag 14 april 2005 21:12 schreef R_ON het volgende:
Erg makkelijk hoor allemaal dit. Blijkbaar werkt het maar 1 richting op: je mag alles tegen mij zeggen, maar andersom word me de mond gesnoerd.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
