(ouders van) kinderen met autisme deel 3

Genuivere: bedankt voor het vragen ik dool hier al een paar dagen rond en wil zoveel schrijven maar ik weet niet meer waar ik beginnen moet, vorige week woensdag was zo vreselijk, chavez stond onder douche en had het plan opgevat om in het kinderbadje te gaan zitten en had deze op het doucheputje gezet in zijn onschuld, maar in plaats van mij te roepen toen hij zag dat het ging overstromen wist hij niet wat hij moest doen en bleef er gewoon naar zitten staren, uiteindelijk riep hij mij, ik kwam beneden de gang in en stapte in een natte plas en keek omhoog waar het water van de trap af stroomde en via het plafon naar beneden kwam op onze laminaten vloer, ik ben als een idioot omhoog gerend en zag tot mijn angst dat ook boven de gehele gang en zelfs de slaapkamers vol water stonden wel zo''n 2 a 3cm hoog, met overal laminaat, toen ik de douche open deed stond die ook blank, zelfs het washok naast de douche was volgelopen en hier kon ik niets doen want ik kon niet naast en achter de wasmachine komen omdat deze te zwaar is om te verschuiven er staat een droger bovenop, ik heb in alle haast alle was er opgegooid en alle handdoeken, mijn partner en ik zijn meer dan een half uur aan het droogmaken geweest, en toen ik beneden in de keuken wat extra handdoeken ging ophalen zag ik tot mijn schrik dat daar via het plafon ook water naar beneden kwam dit liep de keukenkastjes in en zelfs in de kelder liep het water via de muren naar beneden ik ben naar de buren gerend omdat ik bang was chavez wat aan te doen en heb daar toch even een potje zitten janken niet normaal, nu hebben we dus de hal de overloop en slaapkamers met opgezet laminaat wat er niet meer uitziet en opgezette plafonplaten...
Ik heb het helemaal gehad, hij luistert nergens meer naar, alles wat ik zeg reageert hij op met "ja maar" ik moet zowat gaan schreeuwen om hem te laten luisteren en zelfs dan... hij poept nog steeds elke dag in zijn broek en elke keer als ik dan zo lief en aardig mogelijk probeer te vragen waarom hij dan niet even naar de wc gaat, trekt hij weer een geïrriteerd hoofd en zegt zuchtend "ik had er geen zin in" ik word er zo moe van .. niets helpt, niets werkt hij wil gewoon niet, hij wil niets.. morgen gaan we om 14:00 naar de bleskolk voor de rondleiding en kennismaking op het huis waar hij gaat komen, welke datum precies horen we dan ook, het zou om en rond 3 april zijn was ons eerder al verteld, ik voel me zo klote op dit moment, ik heb het helemaal gehad met hem, maar ik hou wel ontzettend veel van hem en er is ons ook verteld dat we toch moeten twijfelen of hij wel weer naar huis terug zou moeten na de opname .. Al met al zoveel emotie waar ik geen kant mee op kan, en eigenlijk jullie niet wederom mee op wou schepen.

[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 30-03-2005 14:18:04 ]

ik vind het heel moeilijk als mensen zeggen dat ik er weinig aan kan doen, het voelt fijn, maar als ik dat fijne gevoel toelaat heb ik meteen ook het gevoel dat ik tegen mezelf lieg, of er gemakkelijk van af wil komen, ik heb zo de angst dat ik het helemaal fout doe, dat het misschien toch aan mij ligt, dat ik meer had moeten opgeven .. hoe weet je nu dat je de goede keus maakt? ik sta telkens voor de keuze tussen mijn oudste kind, mijn twee jongsten en mijn relatie en ik word er letterlijk misselijk van dat ik die keuze nu toch heb gemaakt, het voelt zo oneerlijk en onnatuurlijk en gemeen tegenover chavez hij is nog maar zo klein en zo kwetsbaar en ik ben zo bang dat hij denk dat ik hem afwijs omdat hij anders is..

Hij heeft volgens de psychiater inderdaad weinig emotie op dat gebied, maar toch blijf ik enorm bang dat het toch als een soort afwijzing overkomt, of dat hij denkt dat wij hem niet meer willen omdat hij dingen niet snapt of kan, ik weet gewoon niet in hoeverre hij het wel voelt
Hij vind het zelf erg leuk om naar de bleskolk te gaan, ik weet ook niet wat ik daar mee moet.
Ik heb zoveel tegenstrijdige emoties in me, zelfs een reply typen gaat me niet meer af zonder dat de tranen over mijn wangen rollen

thx mensen, elke knuffel is momenteel welkom ook de virtuele .. het lukt me even niet meer mijn emoties te sturen ofzo .. het enige wat ik doe ik huis schoonmaken en roken (zo zonde want ik was 3jr gestopt) bah!

drmarten, misschien heb ik er overheen gelezen, ik kan niets bots vinden

Oxy: Bedankt voor je reactie, ik weet ergens ook wel dat het voor hem allemaal veel minder/zo niet emotioneel is maar gewoon een verandering, en dat hij het gevoel van heimwee niet kent, maar op de een of andere manier is het bijna onmogelijk om je eigen emoties uit te zetten bij zoiets heftigs..
Het maakt het wel makkelijker om het te relativeren als ik jouw verhaal lees, alleen merk ik dat terwijl ik dit schrijf mijn eigen emoties op dit moment de overhand hebben. En ondertussen zit chavez prinsheerlijk achter zijn playstation alsof er niets aan de hand is...

rena: toen mijn zoontje kleiner was, was hij gek op memorie en nu vindt hij schaken en stratego erg leuk, een ander soort van samenspel heeft hem nooit kunnen boeien, hier kan ik je dus niet bij helpen.

wat een goed idee is dat poemojn, ik zou er bijna zelf een gaan maken!

-edit laat ook maar-

[ Bericht 68% gewijzigd door #ANONIEM op 30-03-2005 16:08:17 ]

het badje was nog vol omdat tom en jasper net in bad waren geweest, ik had het helemaal niet erg gevonden als hij er in was gaan zitten, maar op het doucheputje schuiven grr, al met al heeft hij denk ik ongeveer een half uur (misschien iets meer) onder de douche gestaan, ik was bezig met iets en zelf de tijd vergeten, kan je nagaan hoe boos ik op mezelf was, daarom ben ik ook bij de buren gaan uithuilen, omdat ik het niet op hem wou afreageren.
bedankt trouwens Genuivere, het blijft gewoon moeilijk..

Vanmiddag om 14:00 is de kennismaking cq rondleiding, ik ga maar eens douchen, iedereen aankleden en kijken of ik wat naar binnenkrijg

phileine; ik weet even niet wat ik moet schrijven, maar ik wou je toch even bedanken, jij en iedereen hier heeft natuurlijk groot gelijk, een psychiater zegt zoiets ook niet voor niets, maar op de een of andere manier onderdrukt dat je angst visioenen niet, ik heb het idee dat mijn emoties aan een bungy touw hangen momenteel, het ene moment loop ik als een gek te geinen in ONZ maar zodra ik dit topic open schiet ik vaak spontaan vol. Hopelijk krijgen we straks wat meer duidelijkheid.

Maandag ochtend om 11:00 wordt hij opgenomen..
Het huis was een ontzettend gezellig ikea stijl kinderhuis, met een speelweiland met een speeltuin er in en een trampoline en skelters, het zag er allemaal geweldig uit en chavez vond het hartstikke leuk, nu ik het huis heb gezien en met de coördinatoren heb gesproken voel ik me een stukje beter, toch blijft het een raar idee dat dit misschien wel de laatste 4 dagen zullen zijn dat hij thuis woont, aangezien er weer voorzichtig werd geopperd dat we wel na moesten gaan denken of het eigenlijk wel mogelijk was voor hem om na de opname terug naar huis te komen, en wat het beste was voor hem en voor ons gezin etc etc, maar daar ga ik nu even niet over nadenken, iedereen heel erg bedankt voor jullie begripvolle berichtjes, die had ik echt nodig gister, het enige wat ik kon was huilen, stom als je bedenkt dat ik me nu een stuk beter voel, hopelijk blijft dat ook zo..

De ipgér is net voor het eindgesprek geweest, stiekem toch weer een emotioneel moment voor mij, het was toch iets waar ik erg veel kracht uit putte al was het alleen al omdat ik mijn ei ergens kwijt kon en mijn vragen kon stellen over pdd-nos, adhd en alle andere dingen die dwars lagen met Chavez. Ik vond het erg prettig om thuis gesprekken te hebben, het is alleen heel raar omdat je je dan ook meer gaat hechten aan iemand, en dat je dan zomaar even doei zegt en elkaar waarschijnlijk nooit weer ziet.

Chavez reageerde nauwelijks op het feit dat het voor het laatst was, die hecht zich aan niemand en vond het volgens mij vaak maar al te vervelend als hij eens ‘moest’ praten, ze hebben nog iets leuks gedaan en toen zat het er op, over hoe het vandaag op school ging heb ik hem ook nog niet echt gehoord, school was vandaag ook voor het laatst en zo sluit alles zich langzaam af en voel ik de brok in mijn keel alweer opkomen ..

We hebben vanmorgen Chavez naar de bleskolk gebracht, ik heb slecht geslapen vannacht en had er absoluut geen zin in, vanmorgen om 9:00 nog even in de tuin gestaan en ik had het gevoel dat ik gek ging worden mijn hele hoofd tolde en ik moest me inhouden om niet in tranen uit te barsten volgens mij was ik dichtbij een soort paniekaanval om 10:00 kwam Qyroz om met mij naar de bleskolk te rijden omdat mijn partner een tentamen had, maar net toen Q binnenkwam belde mijn partner dat hij klaar was en naar huis kwam, desondanks dat erg bedankt voor de moeite Q!

Toen we op de bleskolk kwamen om 11:00 (met 2 kleine waterpok kindjes die niet mee naar binnen mochten ivm het infectiegevaar en dus met mijn partner een geweldige tijd in het speelweilandje hadden). Werden we door een jongedame onthaalt ze praatte enorm veel, en tijdens het invullen van haar vragenlijst, werd het me af en toe te veel omdat ik haar niet kon volgen omdat mijn hoofd op knappen stond, er ging zoveel door me heen en dan te moeten luisteren naar iemand die 4x iets overnieuw in een ander context vertelt terwijl je het na de eerste keer al wel snapt is dan erg vermoeiend. Ik moest halverwege het gesprek gewoon huilen omdat ik wou dat ze gewoon de lijst afging zodat we dan terug naar Chavez zouden kunnen omdat we om 12:30 alweer weg moesten ivm een college van mijn partner. Gelukkig werd het gesprek toen vlug afgehandeld en hebben Chavez en ik toen samen zijn kast ingeruimd en speelgoed uitgestald, helaas moesten we daarna al vrij vlug weer weg. Bij het afscheid had Chavez geen zin om doei te zeggen, van de leidster moest hij toch doei komen zeggen en zwaaien met als resultaat dat hij stokstijf bleef staan toen ik hem knuffelde en met tegenzin zwaaide terwijl hij naar de grond keek, ik voel me ontzettend kut, maar de tranen komen maar niet ...

en de vloer word dus niet gedekt door de verzekering grrrrrrr

quote:

Op maandag 4 april 2005 19:46 schreef phileine het volgende:
waarom wordt die vloer niet gedekt Logician?

Enne... nu de ipg-er weg is en Chavez in de bleskolk zit, is er nog wel iemand waar jij je ei kwijt kunt, die er speciaal is voor Logician en niemand anders?

Iedereen bedankt

Ze zeiden dat schade aangericht door eigen kinderen niet word gedekt
(wij zijn wa verzekerd bij centraal beheer).

We hebben via de bleskolk iemand aangewezen gekregen 'speciaal voor de ouders , ivm de rouwverwerking en acceptatie.. over 2wk is het eerste gesprek met haar.

Troel: heel erg lief van je maar ik heb even niet zo'n behoefte om mensen te zien of irl te praten, ik wil eerst eens goed uithuilen voor mezelf, en dat lukt nog niet echt ... ben een beetje dichtgeklapt.

ik ga zo nog even bellen naar de bleskolk hoe het is verlopen met eten en naar bed gaan etc.

[ Bericht 9% gewijzigd door #ANONIEM op 04-04-2005 20:37:57 ]