Weer erg "objectieve" journalistiek in NOVA

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 16:47 schreef Chewie het volgende:

[..]

Maar laat Prem alsjeblieft ver weg blijven bij programma's als "dit was het nieuws", als je al dit soort programma's gaat gebruiken om je mening serieus probeert uit te dragen spoor je niet helemaal

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 16:47 schreef Chewie het volgende:

[..]

Maar laat Prem alsjeblieft ver weg blijven bij programma's als "dit was het nieuws", als je al dit soort programma's gaat gebruiken om je mening serieus probeert uit te dragen spoor je niet helemaal

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 16:59 schreef SCH het volgende:

[..]

Prem is een ADHD-er die in dat soort rollen snel ontspoort maar juist in zijn eigen programma doet hij dat nauwelijks vind ik. Dat programma wordt nogal gemakkelijk weggezet terwijl ik het juist vrij origineel vind. En dat hij het puur voor allochtonen op zou nemen is echt kul, dat valt niet hard te maken als je het programma goed analyseert.

Maar dat geldt voor veel programma's: het beeld is nou eenmaal dat de media links is en dat wordt gekoesterd, en daar draagt men nauwelijks nog goede voorbeelden voor aan.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 16:40 schreef Legolas_Greenleaf het volgende:

[..]

Anyway, moeten programma's objectief zijn?

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 16:46 schreef Tijger_m het volgende:

[..]

Ja maar ze zijn niet blank en [...] de blanke huidskleur

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 17:22 schreef Loohcs het volgende:

[..]

Ja "puur opnemen voor allochtonen" is zeer sterk gesteld, maar dat aan die kant zijn sympathie ligt is overduidelijk. De uitzending die o.a. ging over het sluiten van een belwinkel vind ik een goed voorbeeld. De wethouder moest wel alles wat hij stelde onderbouwen en even later mocht een medelander 10 minuten zendtijd vullen over de discriminatie die aan de beslissing ten grondslag zou liggen zonder dat Prem hem ook maar één keer onderbrak om naar een onderbouwing te vragen.

Dit is natuurlijk maar één voorbeeld, maar naar mijn mening wel exemplarisch voor zijn werkwijze.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 17:22 schreef Loohcs het volgende:

[..]

De wethouder moest wel alles wat hij stelde onderbouwen en even later mocht een medelander 10 minuten zendtijd vullen over de discriminatie die aan de beslissing ten grondslag zou liggen zonder dat Prem hem ook maar één keer onderbrak om naar een onderbouwing te vragen.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 17:36 schreef Tikorev het volgende:

[..]

Programma's van de NPS wel. De NPS is een omroep die niet afhankelijk is van leden.

Dat zou anders mooi zijn. Kan de NPS zonder voorwaarden elke dag linkse programma's uitzenden terwijl voor rechtse programma's eerst 150.000 betalende leden zich moeten verenigen in een omroep voordat hun ideeen ook maar een minuut zendtijd krijgen.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 18:29 schreef SCH het volgende:

[..]

Jij vindt dingen nogal snel links dus dat is verder niet zo interessant.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 18:31 schreef Tikorev het volgende:

[..]

Volgens mij vinden meer mensen dat. Ik heb bijvoorbeeld nog nooit gehoord dat iemand NOVA rechts vond. Mensen die NOVA links vinden heb ik daarentegen regelmatig langs zien komen. Dat geeft toch te denken...

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 18:31 schreef Tikorev het volgende:

[..]

Ik heb bijvoorbeeld nog nooit gehoord dat iemand NOVA rechts vond. Mensen die NOVA links vinden heb ik daarentegen regelmatig langs zien komen. Dat geeft toch te denken...

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 18:48 schreef Speth het volgende:
Het RTL journaal valt bij mij altijd op door haar anti-Amerikanisme.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 18:53 schreef Sidekick het volgende:

[..]

Maar die reportages van Westerman zijn wel zwaar okay, dat kan jij ook niet ontkennen.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 18:59 schreef R_ON het volgende:

[..]

Het zijn toch vaak de "eigen belangetjes" die doorsluimeren in de berichtgeving. Bijvoorbeeld de journalist presenteert zich graag als politiek correct of hij past zich aan aan de algehele mening over het onderwerp die door de andere redactieleden wordt gedeeld. Het simpele 'erbij willen horen', omdat de mens een kuddedier is.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 13:58 schreef SCH het volgende:
Wat heeft dat met NOVA te maken?

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 18:49 schreef Sidekick het volgende:

[..]

Een mogelijke verklaring kan ook liggen in het grote aantal rechtse huillies.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 18:18 schreef schatje het volgende:

[..]

Nou ja, ik heb de uitzending zojuist bekeken en vind dat je overdrijft. Prem vraagt simpelweg wat precies de grondslag is van de beslissing om de bewuste belwinkel te sluiten. Hij vraagt enkel om de overlast te specificeren. Als dat al niet meer mag is het droevig gesteld. Maar goed, vervolgens interviewt hij diverse mensen, o.a. een oud vrouwtje dat al een paar keer in dat straatje was overvallen en een bakker die werd geïntimideerd door Marokkaanse jongens en wiens telefoontje was gestolen die hij enkel ter betaling kon terug krijgen. Eigenlijk bevestigt dat dus het plaatje van overlast. En er kwamen idd ook mensen aan het woord die weer een andere mening deelden.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 19:23 schreef Tikorev het volgende:

[..]

Kijk bijvoorbeeld naar het gehuil om 26000 economische vluchtelingen. Voornamelijk links gehuil omdat rechts daar weinig over te klagen heeft.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 20:52 schreef Sidekick het volgende:

[..]

Dankzij het "linkse gehuil" heeft Verdonk moeten erkennen dat 3.500 toch de status van politieke vluchteling verdienden na het opnieuw bekijken van 8.700 dossiers. Dat is een 'slagingspercentage' van 40%, en er moeten nog 15.000 dossiers opnieuw worden bekeken.

Vertel eens, wat heeft het gehuil over de Linkse Media nu precies opgeleverd?

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 22:19 schreef opa het volgende:
Het journaal is links.

quote:

De lepe Marcel van Dam heeft de VARA, NPS en NOS weten samen te voegen . Alle achting.

quote:

Ik heb van dichtbij de formatie van Balkenende II meegemaakt.
Maar ik heb nooit hoeven klagen over de feitelijk verslaggeving van Wouke van Scherrenburg en Ferry Mingelen.
De feiten klopten altijd.
Maarja hun sausje.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 22:21 schreef SCH het volgende:
Wat voor sausje dan? Het VVD-sausje van Wouke die in haar prive-mening een overtuigd VVD-er is, bedoel je dat soms?

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 22:25 schreef opa het volgende:
Ik wens het te hebben over feitelijk verslaggeving.
Dat was wat Van Scherrenburg en Mingelen deden.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 00:01 schreef Kaalhei het volgende:
Overigens moeten de mensen die denken dat iedereen die roept dat het NOS-journaal, Nova of Netwerk links is, gek is, zich eens gaan afvragen waarom miljoenen mensen dat denken.

quote:

Manieren van kleuring:

1. overdreven lang (14 items)
2. ongebalanceerde informatie (11 items)
3. ongebalanceerde interviews (11 items)
4. tendentieuze bewoordingen (6 items)
5. directe opinie of speculatie (5 items)
6. onjuiste informatie (3 items)
7. dubieuze nieuwswaardigheid (3 items)
8. weglaten nieuwswaardige informatie (3 items)
9. wijze van filmen of montage (2 items)
10. nieuws aangrijpen om een punt over een ander ongerelateerd onderwerp te maken (2 items)

Noot: Per item geef ik slechts een korte samenvatting van de belangrijkste gekleurde aspecten van het item. Als je een item kritisch bekijkt dan zijn er meestal meer gekleurde aspecten te zien. De gekleurde tendens is bij het bekijken van het hele item vaak opvallender dan je uit deze korte samenvattingen kunt opmaken.

1. Pro-verzorgingsstaat (9 items)

1. 24 december. Een zeer lang item (bijna vier minuten) over bezuinigingen van het kabinet op gesubsidieerde arbeid. Over een tramconducteur met een Melkertbaan: “Bart Eier belandde door een ongeval in de WAO. Zonder de Melkertregeling was hij nooit meer aan de bak gekomen.” Die conclusie is speculatie en geen nieuws. (directe opinie of speculatie)

2. 29 december. Een relatief lang item (twee en een halve minuut) over de afslanking van het ziekenfondspakket (“met de feestdagen”, zegt de NOS er speciaal bij). De NOS gaat uitgebreid in op wat er uit het pakket gaat, maar vertelt er niet bij hoeveel geld dit de belastingbetaler bespaart (ongebalanceerde informatie)

3. 5 januari. Duizenden “vaak zwaar hulp behoevende mensen” hebben de afgelopen dagen hun thuiszorg opgezegd, omdat de eigen bijdrage is verhoogd. Waarom krijgt dit item bijna drie minuten aandacht? Is er niet voldoende ander interessant nieuws op deze dag? (overdreven lang)

4. 16 januari. Twee en een halve minuut over plannen voor strengere eisen voor de WAO. Er is wel een interview met de FNV, die kritisch over de plannen is, maar geen interview met iemand zich positief over de plannen uitlaat. (ongebalanceerde interviews)

5. 16 januari. Over een bijeenkomst van anti-globalisten in Bombay: “Een week lang vergaderen en demonstreren tienduizenden activisten voor een betere wereld. Ze strijden voor talloze zaken, van vrede en milieu tot rechten van het kind.” Dat is een wel erg positieve omschrijving van een groep waarin communisten een prominente rol spelen en waarvan de anti-vrijhandelsideologie volgens veel economen juist tot meer armoede zou leiden. (tendentieuze bewoordingen)

6. 17 januari. Weer veel aandacht voor de anti-globalisten. Mary Robinson, vroeger president van Ierland, krijgt uitgebreid de kans om te beweren dat 54 landen armer zijn geworden, de levensverwachting is afgenomen, de kindersterfte is toegenomen en dat ze geschokt is over hoe weinig er voor mensen met AIDS wordt gedaan. Volgens critici wordt de wereld juist steeds minder arm en gaat het steeds beter met de levensverwachting en kindersterfte, maar die komen niet aan het woord. (ongebalanceerde interviews)

7. 21 januari. Alweer (zie 5 januari) twee minuten aandacht voor mensen die vanwege de verhoging van de eigen bijdrage de thuiszorg hebben opgezegd, met veel beelden van zielige zieken en invaliden. Er is veel aandacht voor politici die kritiek hebben op de bezuiniging, maar de argumenten van de staatssecretaris van Volksgezondheid voor de bezuiniging worden niet genoemd. (ongebalanceerde informatie)

8. 22 januari. Bijna drie minuten aandacht voor een Belgisch plan om openbaar vervoer van en naar het werk gratis te maken. Er zijn alleen interviews met mensen die positief zijn over het plan, en niet met critici van deze “gratis” (lees: door de werkgever of belastingbetaler betaalde) dienst. (ongebalanceerde interviews)

9. 24 januari. Tony Blair wil sommige universiteiten toestaan om hun collegegeld te verhogen. Het argument van de tegenstanders (ze verwachten dat de armen hieronder zullen lijden) wordt wel genoemd, maar de argumenten van de voorstanders niet. (ongebalanceerde informatie)

2. Pro-zielige mensen (9 items)

10. 16 december. Een erg lang item over “armoede” in Nederland (drie en een halve minuut). “Bij de voedselbank in Berkel en Roodenrijs merken ze duidelijk dat de armoede toeneemt.” De woordvoerster van de voedselbank krijgt van de NOS alle tijd om uitvoerig in te gaan op de verschrikkingen van de armen. Ze heeft het over gezinnen die moeten leven op crackers en rijst. Nederland lijkt wel Bangladesh. Verder komt er nog een Turks gezin in beeld dat zo arm is dat ze al in vier jaar geen nieuwe kleren hebben kunnen kopen. Waar al die mensen hun inkomen of uitkering dan wel aan besteden blijft een raadsel. Het journaal is er niet nieuwsgierig naar. (ongebalanceerde interviews)

11. 17 december. Een item over de prijzenslag van supermarkten. Uiteraard laat de NOS deze kans niet onbenut om op een heel andere onderwerp over te springen: zielige arme mensen. “Ik leef van een WAO uitkering”, zegt een geïnterviewde in een supermarkt. “Gaat u minder uitgeven dan vorig jaar?” vraagt het NOS aan een zielig oudje. “Die kans zit er wel in ja”, is het antwoord. (nieuws aangrijpen om een punt over een ander ongerelateerd onderwerp te maken)

12. 20 december. Een erg lang item over zinloos geweld (3 minuten). “De roep om hardere maatregelen neemt toe. Maar alle maatregelen ten spijt, zinloos geweld blijft bestaan.” Hoe weet de NOS dat de hardere maatregelen waar om geroepen wordt niet zullen helpen? (directe opinie of speculatie)

13. 22 december. De NOS doet goed haar best om te laten zien hoe erg het is om uitgeprocedeerde asielzoekers uit te zetten. We zien plaatjes van zielig kijkende allochtonen die buiten staan, met ouders die kinderen troosten. Vervolgens zien we blije allochtonen die ergens binnen worden opgevangen met een kopje Hollandse koffie en gezond fruit. De beelden eindigen met een wenende allochtone vrouw die liefdevol in de armen van een hulpverleenster getroost wordt. (wijze van filmen of montage)

14. 22 december. Een wel erg lang item (drie en een halve minuut) over zielige mensen in Wilnis die afgelopen zomer hun woonboten verloren door een dijkbreuk. (overdreven lang)

15. 22 december. Veel aandacht (twee en een halve minuut) voor kerstdiners die worden georganiseerd voor daklozen, zieken en ouderen. Een ziek oud paar wordt geïnterviewd dat zelf geen geld heeft voor het kerstdiner, omdat ze zoveel voor medicijnen en andere gezondheidskosten moeten bijbetalen. (overdreven lang)

16. 30 december. Sinds de aardebeving in Bam op 26 december, wordt er vele dagen lang gerapporteerd over deze gebeurtenis. Vandaag bijvoorbeeld weer bijna zes minuten aandacht voor de getroffenen, met nauwelijks nieuwe informatie. Ook komt tijdens de dagelijkse reportages over Bam regelmatig het gironummer voor slachtoffers van de aardbeving in beeld. Is dit een liefdadigheidsprogramma of een journaal? (overdreven lang)

17. 1 januari. Een item over dak- en thuislozen in Amsterdam, die een nieuwjaarsdiner krijgen aangeboden, verzorgd door vrijwilligers. (dubieuze nieuwswaardigheid)

18. 12 januari. Bijna drie minuten aandacht voor gehandicapten die geen baan kunnen krijgen, omdat werkgevers denken dat gehandicapten vaker ziek en minder productief zijn. Zoals zo vaak bij het journaal, een nieuwswaardig item, maar overdreven lang. (overdreven lang)

3. Pro-multiculturele samenleving (14 items)

19. 15 december. Een relatief lang item (twee minuten) over asielzoekers die terug moeten naar het eigen land. De meeste aandacht gaat naar een zielige Koerdische man die terug moet naar Syrië, maar van de Syrische ambassade geen papieren krijgt om terug te kunnen, en naar een interview met een woordvoerder van VluchtelingenWerk Nederland. Minister Verdonk komt slechts een paar seconden in beeld om haar beleid te verdedigen. (ongebalanceerde interviews)

20. 18 december. Scholen krijgen per allochtoon achterstandskind meer geld dan per autochtoon achterstandskind. Minister Van der Hoeven van Onderwijs wil dit gelijk gaan trekken door meer geld te geven per autochtoon kind, maar minder per allochtoon kind. De NOS schenkt veel aandacht aan een klagende docente, die verwacht dat haar school door de nieuwe regeling minder geld te gaat krijgen. Als de NOS neutraal had willen zijn, had ze zowel een docent van een school geïnterviewd die er door de regeling waarschijnlijk op vooruit gaat, als een van een school die er waarschijnlijk op achteruit gaat. Maar blijkbaar vindt de NOS het verwerpelijk dat er een einde komt aan het voortrekken van allochtone kinderen. (ongebalanceerde interviews)

21. 23 december. De griepepidemie. We zien beelden van een artsenbezoek aan een ziek gezin. De arts is vrouw (geheel conform feministische normen) en het gezin allochtoon. Een op de tien Nederlanders is (niet-Westers) allochtoon, maar toevallig treft de NOS precies een allochtoon gezin aan. Zo kan de NOS via een geheel ongerelateerd onderwerp nog eens benadrukken dat allochtonen ook gewoon Nederlanders zijn: “Veel Nederlanders zijn grieperig en er is weinig aan te doen.” (nieuws aangrijpen om een punt over een ander ongerelateerd onderwerp te maken)

22. 23 december. Een wel erg lang item (ruim vier minuten) dat positief is over de vrijheid van moslims om hoofddoekjes te dragen. (overdreven lang)

23. 23 december. Alweer ruim twee minuten aandacht (zie 15 december) voor uitgeprocedeerde asielzoekers. (overdreven lang)

24. 24 december. In een reportage over kinderprostitutie in Tsjechië beweert verslaggeefster Margriet Brandsma: “Bovendien zijn het in dit gebied vaak Roma-kinderen, zigeuners, die weinig aanzien genieten. Ook daarom heeft Tsjechië tot nu toe weinig werk gemaakt van het probleem van de kinderprostitutie.” Hoe weet mevrouw Brandsma dat discriminatie de reden is om kinderprostitutie niet hard genoeg aan te pakken? Bewijzen voor deze zware aantijging blijven geheel achterwege. (directe opinie of speculatie)

25. 25 december. Tijdens een reportage over kersttoespraken over de hele wereld uiteraard ook beelden van het kinderkerstfeestje Nelson Mandela. (dubieuze nieuwswaardigheid)

26. 1 januari. Aandacht voor de viering van nieuwjaar in verschillende steden over de hele wereld. Verreweg de meeste aandacht krijgt uiteraard een Turks jongerenfeest in Rotterdam (maar liefst twee en een halve minuut). (overdreven lang)

27. 5 januari. De politiek heeft elf jonge verdachten van roof en mishandeling opgepakt. De NOS rapporteert dat het gaat om een pluriforme groep van allerlei nationaliteiten. Is “pluriform” een eufemisme voor allochtoon? (tendentieuze bewoordingen)

28. 7 januari. Tweeënhalve minuut over een schoolproject voor moeilijk lerende kinderen. Opvallend is dat we voornamelijk beelden zien van allochtone kinderen. Toeval of niet? De NOS zegt er niets over, want het is uiteraard niet politiek correct om te zeggen dat allochtone kinderen gemiddeld dommer zijn dan autochtone kinderen. (weglaten nieuwswaardige informatie)

29. 13 januari. Een leerling schiet de conrector van het Terra College in Den Haag neer. Uiteraard wordt niet genoemd dat het om een allochtone leerling gaat. (weglaten nieuwswaardige informatie)

30. 14 januari. Vandaag meldt het NOS dat de verdachte van de moord op de conrector Murat heet en hiermee wordt zijn allochtone afkomst duidelijk. Ze krijgen het blijkbaar niet over hun politiek correcte lippen om expliciet te zeggen dat hij Turks is. De NOS vermeldt niet dat er medeleerlingen zijn die sympathiseren met de dader. (weglaten nieuwswaardige informatie)

31. 15 januari. Eindelijk komen heel kort allochtone leerlingen met een spandoek: “Murat we love you” in beeld. Ze worden echter niet geïnterviewd, terwijl leerlingen die zeiden dat ze het allemaal heel erg vonden in de uitzending van 14 januari wel uitgebreid aan het woord kwamen. (ongebalanceerde interviews)

32. 24 januari. Een wel erg lang item (drieënhalve minuut) over moslims die soms hun hele leven sparen voor de bedevaartstocht naar Mekka. (overdreven lang)

4. Pro-milieufundamentalisme (5 items)

33. 20 december. Minister Dekker van Volkshuisvesting wil nieuwe woningen laten bouwen in delen van het groene hart. Wel een interview met Natuur en Milieu, die tegen is, geen aandacht voor bijvoorbeeld huurders die blij zijn dat het woningaanbod vergroot wordt. (ongebalanceerde interviews)

34. 29 december. Uiteraard is het voor de NOS nieuwswaardig dat er in het Duitse Emlichheim gedemonstreerd wordt tegen de komst van een vuilverbrandingsinstallatie. (dubieuze nieuwswaardigheid)

35. 8 januari. Twee minuten aandacht voor een artikel uit het wetenschappelijke blad Nature waaruit zou blijken dat een kwart van alle landdieren en planten op aarde met uitsterven wordt bedreigd, door de opwarming van de aarde. Critici van deze theorie komen niet aan het woord. (ongebalanceerde informatie)

36. 10 januari. Veel aandacht (tweeënhalve minuut) voor wat er moet gebeuren met verontreinigd slib (nog afkomstig van lozingen uit de jaren 70) dat uit de rivieren wordt gebaggerd. (overdreven lang)

37. 17 januari. Een twee minutenlang item over metingen van methaanconcentraties in de lucht. Volgens de NOS is methaan na CO2 het belangrijkste broeikasgas. Dat is onjuist. Het belangrijkste broeikasgas is waterdamp, daarna komt CO2 en methaan speelt maar een kleine rol. Een boer krijgt nog de kans om te zeggen dat het gat in de ozonlaag toeneemt. Dat is ook onjuist, maar goed, de NOS is niet verantwoordelijk voor wat een geïnterviewde zegt. Toch? (onjuiste informatie)

5. Anti-bedrijfsleven (4 items)

38. 16 december. Een reportage over de “bouwfraude”. Het valt de NOS te vergeven, want iedereen zegt het, maar het gaat niet om “fraude”, maar vooral om het maken van prijsafspraken, iets dat tot 1998 nog volkomen legaal was. Het item legt de nadruk op de slechtheid van de betrokken particuliere bedrijven en het feit dat ambtenaren zich hebben laten omkopen komt slechts een paar seconden aan bod. (ongebalanceerde informatie)

39. 17 december. Bijna drie minuten aandacht voor de uitspraak van een rechter dat WordOnline beleggers bij de beursgang heeft misleid. De kant van het verhaal van WordOnline en Nina Brink komt nauwelijks aan bod. (ongebalanceerde informatie)

40. 24 december. Op 21 december was er ook al een bijna twee minutenlang item over het boekhoudschandaal bij het Italiaanse Parmalat. En nu weer drie minuten. En op 20 januari is er opnieuw tweeënhalve minuut aandacht voor Parmalat en op 21 januari nog eens twee minuten. Wel erg veel aandacht voor nieuws waarbij ondernemers negatief in de aandacht zijn. Met name de uitzendingen van 24 december en 21 januari zijn lang in vergelijking met de informatie-inhoud, met overdreven veel aandacht voor een demonstratie van boze beleggers, mensen die bang zijn hun baan te verliezen en allerlei boze reacties. (overdreven lang)

41. 31 december. De Euro blijft stijgen volgens de NOS, want “vandaag kwam hij boven de één dollar en 26 cent.” Dat is mooie propaganda voor de Euro, maar het is helaas onjuist. Dat de Euro stijgt ten opzichte van de dollar zegt meer over een zwakke dollar dan over een sterke Euro. In werkelijkheid geeft het inflatiecijfer over 2003 aan dat de Euro het afgelopen jaar 2,1% in waarde gedaald is. (onjuiste informatie)

6. Anti-Irakoorlog (5 items)

42. 14 december. Saddam Hoessein is gepakt. Men kiest van alle Arabische gebieden juist die twee die het meest pro-Saddam zijn, namelijk Jordanië en de Gaza-strook en vertoont mensen aldaar die zich uitspreken voor Saddam. Het enige Arabische land dat men uitkiest om mensen te laten zien die blij zijn met de arrestatie is Koeweit, maar ach die zullen wel bevooroordeeld zijn, omdat ze destijds bevrijd werden door de Amerikanen. (ongebalanceerde interviews)

43. 15 december. “De arrestatie van Saddam Hoessein heeft geen einde gemaakt aan de aanslagen in Irak, zoals veel Irakezen en ook Amerikanen hadden gehoopt.” Is dat niet een wat voorbarige conclusie, zo één dag na de arrestatie van Saddam? De NOS schenkt liever aandacht aan een paar Saddam-aanhangers en de weerstand tegen de Amerikanen dan aan de vele Irakezen die er anders over denken: “De weerstand tegen de Amerikaanse aanwezigheid is enorm. En er zijn nog veel aanhangers van de ex-dictator, soms zelfs hele dorpen. En zij zijn woedend over de arrestatie van Saddam, die zij vernederend vinden en ze dreigen met nog meer verzet.” Verslaggever Thomas Loudon in Jordanië heeft het over vele mensen die hij op straat gesproken heeft die heel teleurgesteld zijn over de arrestatie. Maar dat blijken vooral Palestijnen te zijn, zo’n beetje de laatste aanhangers van Hoessein. (ongebalanceerde informatie)

44. 16 december. Alweer alleen beelden uit Irak van pro-Saddamdemonstaties en geen beelden van mensen die enthousiast staan te juichen over de arrestatie. Verslaggever Thomas Loudon zegt dat veel Irakezen de Amerikaanse beelden van de arrestatie van Saddam vernederend vonden - hij geeft er vervolgens een draai aan in de zin dat dit slecht is gevallen. Het is een hele rare en negatieve conclusie. In het NOS Journaal van 14 december legde Midden-Oosten-deskundige Bertus Hendriks al uit hoe succesvol de beelden juist waren: “Nou, dat zijn ontluisterende en vernederende beelden die we vandaag gezien hebben en die vormen toch een beetje een dodelijke klap voor het imago van de machtige dictator, die alles kon controleren. Hij is nu natuurlijk toch een beetje ontmaskerd als een eenvoudige lafaard.” (directe opinie of speculatie)

45. 17 december. Thomas Loudon reist af naar Tikrit, de thuisbasis van Saddam Hoessein. Op die manier kan de NOS weer de nadruk leggen op pro-Saddam en anti-Amerikaanse sentimenten. “Welkom in Tikrit staat er op een half kapotgeschoten monument bij de ingang van de stad. Maar dat welkom is zeker niet bedoeld voor de Amerikanen.” Loudon doet er nog schepje bovenop: “Zelfs de wat mildere bewoners van deze stad vinden dat het sinds Hoessein weg is alleen maar slechter gaat.” Een Irakese man wordt geïnterviewd die beweert dat Amerika bruggen blokkeert, huizen met mensen erin verwoest, kinderen vermoordt, medicijnen verstopt en benzinestations vernietigt. Onder Saddam gebeurde dat niet, voegt de man er nog aan toe. (ongebalanceerde interviews)

46. 18 december. Verslaggever Thomas Loudon beweert dat er nog weinig hersteld is in Bagdad en dat de mensen nog steeds niet het gevoel hebben dat hun leven in economische zin een beetje verbeterd is. Bij dit soort berichten vraag je je altijd af hoeveel Irakezen er zijn die er anders over denken. (ongebalanceerde informatie)

7. Anti-Amerika (7 items)

47. 14 december. Saddam Hoessein is gepakt en er is een documentaire over zijn regime. Tijdens de aankondiging van de documentaire: “Saddam Hoessein kwam 24 jaar geleden aan de macht, met steun van de Verenigde Staten”. Dat is onjuist. Saddam Hoessein kwam in 1979 zelf aan de macht door president Al-Bakr te dwingen met pensioen te gaan. Ironisch genoeg wordt dit feit even later in de documentaire wel correct gemeld. Tijdens de documentaire: “Met de invasie van Koeweit in 1990 begaat de Iraakse dictator een strategische blunder. Westerse oliebelangen komen in de knel.” Tegenstanders van het ingrijpen van de VS destijds zeggen altijd dat de oorlog om olie ging. Maar aangezien hier geen bewijzen voor zijn, is het opinie en geen nieuws. (onjuiste informatie)

48. 15 december. De vorige dag had het journaal nog melding gemaakt van de grote vreugde in Irak over de arrestatie van Saddam Hoessein. Maar vandaag doet verslaggever Thomas Loudon in Irak het voorkomen alsof dit de heersende reactie is: “Maar de mensen hier denken dat dit een overwinning is voor George Bush in zijn eigen land en dat George Bush hiermee waarschijnlijk opnieuw herkozen zal worden. En als dat gebeurt zijn zij bang dat George Bush ook andere regeringen die hen niet zinnen in deze regio omver zal willen werpen. En dat brengt volgens hun juist instabiliteit.” Zijn hier echt de Irakezen aan het woord of is hier de NOS aan het woord om een cynische en negatieve visie over Bush en Amerika te promoten? Dit voorbeeld zou uiteraard ook passen in de categorie anti-Irakoorlog. (ongebalanceerde informatie)

49. 20 december. Over het toegeven van Libië op het gebied van massavernietigingswapens: “En nu wil de Libische leider voorkomen om in het voetspoor van een andere Arabische dictator ook weggebombardeerd te worden.” Het NOS had ook kunnen spreken van “verdreven” in plaats van “weggebombardeerd”. Maar bombarderen roept natuurlijk veel makkelijker beelden op van grote aantallen burgerslachtoffers. (tendentieuze bewoordingen)

50. 31 december. Het laatste deel van een drieluik over Noord-Korea gaat volledig over de anti-Amerikaanse propaganda van Noord-Korea. Ruim vier minuten - wel erg veel aandacht voor dit onderwerp. De classificatie door de VS van Noord-Korea als schurkenstaat wordt door de NOS afgewimpeld als demonisering, op gelijke voet staand met de Noord-Koreaanse anti-Amerikaanse propaganda: “En dan Noord-Korea, door de Amerikaanse president Bush bestempeld tot schurkenstaat. En andersom wordt die politiek van demonisering ook door Noord-Korea gevolgd.” (tendentieuze bewoordingen)

51. 7 januari. Bijna drie minuten over omwonenden van de Haagse Ambasade van Amerika in Den Haag die overlast hebben door tanks voor de deur, hekken, bommeldingen, et cetera. “Iedereen vindt dat de ambassade hier gewoon weg moet.” Een legitiem nieuwsitem, maar door de lengte en teneur wordt het Anti-Amerikaans. (overdreven lang)

52. 17 januari. Demonstraties van anti-globalisten in India. Het is subtiel, maar een tijd lang is op de achtergrond van Sacha de Boer een satirische pop van Bush te zien met daarop de tekst “I love war”. (wijze van filmen of montage)

53. 20 januari. Een reportage over de voorverkiezingen in de VS van de Democratische Partij. Volgens Charles Groenhuijsen maken de Amerikanen zich steeds kwader over belastingverlaging voor de rijken en het slechte stelsel van ziektekostenverzekening. Maar er zijn genoeg Amerikanen die daar anders over denken, getuige de populariteit van Bush en de afgang van het nationale gezondheidszorgplan van Clinton destijds. (ongebalanceerde informatie)

8. Anti-Israël (7 items)

54. 20 december. Relatief veel aandacht (tweeënhalve minuut) voor het veiligheidshek dat Israël aanlegt om Palestijns gebied. Er is vooral aandacht voor de vervelende gevolgen voor de bevolking en de NOS heeft er maar een paar seconden voor over om uit te leggen dat Israël het hek noodzakelijk vindt om de veiligheid tegen terroristen te waarborgen. (ongebalanceerde informatie)

55. 22 december. Overdreven veel aandacht (twee minuten) voor de weigering van een aantal Israëlische soldaten om dienst te doen in Palestijns gebied. (overdreven lang)

56. 23 december. Bij een Israëlische aanval op Hamasleden in een Palestijns vluchtelingenkamp zaten volgens de NOS “kinderen in de vuurlinie”. Maar er wordt niet bericht dat er zich ook maar een kind onder de slachtoffers bevindt. Suggereren dat kinderen slachtoffers zijn, wekt natuurlijk geen sympathie op met de Israëlische actie. (tendentieuze bewoordingen)

57. 3 januari. Een wel erg lang item over de Joodse lobby in Amerika (5 minuten), die volgens de NOS veel politieke invloed heeft. Het item is overwegend negatief, hoewel pressie-groepen voor allerlei belangen heel gebruikelijk zijn in de Amerikaanse politiek. (overdreven lang)

58. 13 januari. Weer een item (zie 20 december) over de afscheidingsmuur in Israël, weer met vooral aandacht voor zielige Palestijnen die de dupe zijn van de muur, en geen interview met iemand die de muur verdedigt. (ongebalanceerde interviews)

59. 17 januari. Een item over Hamasaanhangers die in de Gaza-Strook demonstreren tegen Israël. De NOS spreekt over de “Islamitische verzetsbeweging Hamas”. “Terroristische organisatie” zou accurater zijn geweest. In Nederland zouden we mensen die onschuldige burgers opblazen immers ook gewoon terroristen noemen. Zowel de VS als de EU classificeren Hamas, de belangrijkste organisator van zelfmoordaanslagen op Israël, als een terroristische organisatie. (tendentieuze bewoordingen)

60. 23 januari. Over het Midden-Oosten: “Deze overwegend Islamitische regio is al sinds de oprichting van de Joodse staat Israël in 1948 een vrijwel permanente haard van conflicten.” Zou de oprichting van de staat Israël volgens de NOS ook de oorzaak zijn van de oorlog tussen Iran en Irak? De oorlog tussen Jemen en Egypte? De oorlog tussen Irak en Koeweit? Die tussen Irak en Amerika? Tussen Jemen en Oman? Et cetera. “De verhoudingen in het Midden-Oosten zijn aan het schuiven. Vooralsnog lijken de veranderingen in het voordeel van Amerika en van Israël.” Die conclusie is pure opinie. Rechtse mensen geloven dat de bevrijding van de Irakezen van een bloedige dictator, en de vervanging aldaar van een dictatuur door een democratie, een zegen is voor het hele Midden-Oosten (en vooral voor Irak zelf). De NOS ziet echter een bevoordeling van Israël ten koste van alle andere landen in het Midden-Oosten. (directe opinie of speculatie)

quote:

Het Opinie-Journaal
Door Henry Sturman Publicatiedatum: 14-04-2004

In het NOS Journaal wordt de kijker voordurend geconfronteerd met nauwelijks verhulde, linkse opinies - tégen de VS en de Irak-oorlog, vóór zielige mensen en de multiculturele samenleving. Zit de belastingbetaler op die uitleg van de wereld te wachten? Tien manieren om een nieuws-item links te kleuren.
jobfrieszo.jpg "Ik ben een dienaar van de openbaarheid"
Is het NOS journaal links? Het moment waarop deze vraag actueel werd, staat menigeen nog voor de geest: het Journaal van 9 februari 2002, de dag dat Pim Fortuyn in een Volkskrant-interview had gepleit voor afschaffing van artikel 1 van de Grondwet. NOS-verslaggever Job Frieszo hield met een triomfantelijke grijns het partijprogramma van de Centrumdemocraten omhoog en verklaarde: “Er is maar één partij die eerder durfde voor te stellen dat artikel te wijzigen. Dat was de extreem-rechtse CD van Janmaat. Fortuyn heeft altijd gezegd dat hij in die hoek niet thuishoorde; vandaag kun je daar dus aan twijfelen.” (Bron: de Volkskrant, 25 mei 2002.) Sindsdien weet men het in rechtse kringen heel zeker: de uitzendingen van het Journaal zijn systematisch links gekleurd.

Op de website van de NOS wordt echter gesteld dat het Journaal objectief en dus ongekleurd is: “De programma's van NOS Radio en Televisie zijn actueel, objectief, betrouwbaar en vrijwel altijd rechtstreeks.” Om te controleren wie er gelijk heeft, keek ik zes weken lang naar het NOS Journaal van acht uur, van 14 december 2003 tot en met 24 januari 2004. De veertiende december was een aardige dag om te beginnen, omdat toen bekend werd dat Saddam Hoessein was gepakt - een goede gelegenheid om te kijken hoe objectief de berichtgeving van de NOS over Irak is. Het is niet eenvoudig om aan te tonen dat het Journaal links gekleurd is, want het Journaal verkondigt zelden direct een mening. De mening van het Journaal kan hoogstens indirect blijken uit de manier van verslaggeving.

Onder links versta ik het verdedigen van een van de volgende acht standpunten: pro-verzorgingsstaat, pro-zielige mensen, pro-multiculturele samenleving, pro-milieufundamentalisme, anti-bedrijfsleven, anti-Irak-oorlog, anti-Amerika en anti-Israël. Er zijn natuurlijk wel meer linkse standpunten, maar dit zijn de belangrijkste vormen van linkse of politiek correcte kleuring die ik in het Journaal aantrof. Bij elke uitzending heb ik notities gemaakt over items waar ik een mogelijk linkse kleuring meende te bespeuren. (Een item is een stuk berichtgeving over een bepaald nieuwsonderwerp en kan variëren van een simpel voorgelezen bericht tot een complete reportage, met commentaar, interviews en sfeerbeelden.) In totaal heb ik een stuk of honderd van zulke items genoteerd. Later heb ik de lijst gereduceerd tot zestig items die ik duidelijk gekleurd vond en kon indelen in één van de genoemde acht categorieën.

De gekleurdheid van het Journaal is doorgaans subtiel en ligt in zaken als onderwerpkeuze, de hoeveelheid aandacht die een bepaald onderwerp krijgt, de vraag wie er wordt geïnterviewd en de keuze van beelden en bewoordingen. Er zijn me tien verschillende manieren van kleuring opgevallen. Meestal is een item op méér dan een van deze manieren gekleurd, maar ik heb voor elk van de zestig gekleurde items genoteerd welke van die tien manieren voor dat item volgens mij het belangrijkst was. Hieronder volgt een opsomming van die tien manieren van kleuring, met daarbij telkens een voorbeeld. Daarna volgen verdere voorbeelden van kleuring, ingedeeld naar de bovengenoemde acht linkse standpunten.

Een mogelijke kritiek op de wijze waarop met dit soort voorbeelden getracht wordt te laten zien dat het Journaal links is, is dat items op zichzelf misschien soms links gekleurd zijn, maar dat dit wellicht gecompenseerd wordt door evenzovele items die rechts gekleurd zijn. Misschien is het waar dat in sommige items bijvoorbeeld linkse mensen langer geïnterviewd worden dan rechtse mensen, maar daar staan wellicht andere items tegenover waar rechtse mensen langer aan het woord zijn. Misschien is het dat men soms per ongeluk tendentieuze bewoordingen in linkse zin gebruikt, en in andere items tendentieuze bewoordingen in rechtse zin. Et cetera. Als dit het geval zou zijn, dan zou het Journaal als geheel toch niet gekleurd zijn. Maar hoewel mij zestig items zijn opgevallen die ik links gekleurd vond, zijn me slechts twee items opgevallen die je als rechts gekleurd zou kunnen zien. Dus het argument dat linkse items gecompenseerd worden door rechtse items, gaat niet op - er is weldegelijk een systematische afwijking naar links. Het opvallendste voorbeeld van rechtse kleuring was een reportage van 18 december over hoe het gesteld is met de LPF, een als rechts bekend staande partij. Doordat het item relatief lang was (drie-enhalve minuut) en bovendien vooral een positief beeld gaf van de LPF, zou je dit als rechts gekleurd kunnen zien. Wellicht was dit een poging om het eerder genoemde optreden van Job Frieszo, waar de NOS zware kritiek op kreeg, enigszins goed te maken.

De opvallendste en vaakst voorkomende manier van linkse kleuring is de overdreven lengte van een item in vergelijking met de belangrijkheid van het onderwerp en de informatieinhoud van het item (veertien items). Het Journaal besteedt onevenredig veel tijd aan linkse onderwerpen. Twee minuten aandacht is al gauw overdreven lang voor een item - dat is bijna tien procent van het hele Journaal, exclusief weerbericht. Voor veel belangrijk nieuws is twee of drie minuten echter wel passend. Dat oordeel is natuurlijk subjectief. Maar als ik alle items die ik opvallend lang vond, op een rij zet, dan ontstaat duidelijk het beeld dat het Journaal nogal veel aandacht voor de zwakkeren in de samenleving heeft. Een voorbeeld hiervan is een tweeënhalve minuut durende reportage op 22 december over kerstdiners die worden georganiseerd voor daklozen, zieken en ouderen. Op zich natuurlijk best een aardig onderwerp voor rond de kerst, maar het had een stuk korter gekund. En die hoeveelheid aandacht wordt nog vergroot doordat er op 1 januari alweer een soortgelijke reportage is over dak- en thuislozen in Amsterdam, die van vrijwilligers een gratis nieuwjaarsdiner krijgen. Een mogelijke tegenwerping zou kunnen zijn dat er deze dagen nu eenmaal weinig ander nieuws was, zodat er meer tijd overbleef voor dit onderwerp. Maar dat is geen goed argument. De wereld is zo enorm groot dat zich elke dag duizenden interessante gebeurtenissen voordoen. Ik denk niet dat er ooit een dag is dat je kunt stellen dat er nu eenmaal geen ander interessant nieuws was.

Een tweede manier van linkse kleuring is het geven van niet-uitgewogen informatie (elf items). Dat wil zeggen dat de ene kant van een verhaal méér aan bod komt dan de andere kant. Soms komt één kant helemaal niet aan bod. Een voorbeeld (van 24 januari): Tony Blair wil sommige universiteiten toestaan hun collegegeld te verhogen. Het argument van de tegenstanders (ze verwachten dat de armen hieronder zullen lijden) wordt wel genoemd, maar de argumenten van de voorstanders niet.

Een derde manier van linkse kleuring is het niet-uitgewogen interview (elf items). Dat is eveneens een vorm van kleuring, maar in dit geval gebeurt dat niet door middel van het commentaar van het Journaal zelf, maar door de keuze van de geïnterviewde personen of de lengte van de interviews. Een voorbeeld (van 18 december): Scholen krijgen voor een allochtoon achterstandskind méér geld dan voor een autochtoon achterstandskind. Minister Van der Hoeven van Onderwijs wil dit gelijk gaan trekken door meer geld te geven per autochtoon kind, en minder per allochtoon kind. De NOS schenkt veel aandacht aan een klagende docente die verwacht dat haar school door de nieuwe regeling minder geld zal krijgen. Als de NOS neutraal had willen zijn, had ze zowel een docent van een school geïnterviewd die er door de regeling waarschijnlijk op vooruitgaat als een van een school die er waarschijnlijk op achteruitgaat. Maar blijkbaar vindt de NOS het verwerpelijk dat er een einde komt aan het voortrekken van allochtone kinderen.

Een vierde manier van linkse kleuring is het gebruik van tendentieuze bewoordingen (zes items). Meestal blijkt de opinie van het Journaal indirect - door de keuze van interviews, de keuze van de gegeven informatie of beelden, of door de lengte van een item. Maar in dit geval is de tekst zelf gekleurd. Een voorbeeld (van 31 december): Het laatste deel van een drieluik over Noord-Korea gaat volledig over de anti-Amerikaanse propaganda van Noord-Korea (ruim vier minuten - wel erg veel aandacht voor dit onderwerp). De classificatie door de VS van Noord-Korea als ‘schurkenstaat’ wordt door de NOS afgewimpeld als demonisering, op gelijke voet staand met absurde Noord-Koreaanse propaganda (als in dat land de elektriciteit uitvalt, is dat bijvoorbeeld de schuld van de VS): “En dan Noord-Korea, door de Amerikaanse president Bush bestempeld tot schurkenstaat. En andersom wordt die politiek van demonisering ook door Noord-Korea gevolgd.” Men zal het erover eens zijn dat mensen die Pim Fortuyn een racist en fascist noemden, aan demonisering deden - de beschuldiging is immers niet terecht. Maar als je Hitler een racist en fascist noemt, is er geen sprake van demonisering - de beschuldiging is immers terecht. Als de NOS de classificatie door de VS van Noord-Korea als schurkenstaat dus ‘demonisering’ noemt, spreekt daar impliciet een soort twijfel uit of die beschuldiging terecht is. In werkelijkheid is schurkenstaat helemaal niet zo’n vreemde naam voor een totalitair communistisch regime waarin critici in concentratiekampen belanden, mensenrechten met voeten worden getreden en chemische wapens worden getest op gevangenen (bron: The Observer, 1 februari 2004).

Een vijfde manier van linkse kleuring is wanneer uit de gebruikte bewoordingen van de NOS een direct geformuleerde linkse opinie of speculatie blijkt vijf items). Dit is eigenlijk een onverbloemder variant van de voorgaande manier van kleuring (tendentieuze bewoordingen). Zo is er op 24 december een overdreven lang item (bijna vier minuten) over bezuinigingen van het kabinet op gesubsidieerde arbeid. Over een tramconducteur met een Melkert-baan: “Bart Eier belandde door een ongeval in de WAO. Zonder de Melkert-regeling was hij nooit meer aan de bak gekomen.” Die conclusie is speculatie, geen nieuws. De NOS is blijkbaar van mening dat mensen zonder verzorgingsstaat niet goed in staat zullen zijn om voor zichzelf te zorgen.

Een zesde manier van linkse kleuring is het geven van onjuiste informatie (drie items). Waarschijnlijk gebeurt dit niet expres, maar het zou kunnen dat men ‘rechtse’ feiten iets beter controleert dan ‘linkse’ feiten, zodat de kans op een fout die gunstig is voor links groter is dan de kans op een fout die gunstig is voor rechts. Een voorbeeld (van 14 december): Saddam Hoessein is gepakt en er wordt een documentaire over zijn regime getoond. De aankondiging van de documentaire - “Saddam Hoessein kwam 24 jaar geleden aan de macht, met steun van de Verenigde Staten” - is onjuist. Saddam Hoessein kwam in 1979 aan de macht door president Al-Bakr te dwingen met pensioen te gaan. Ironisch genoeg wordt dit feit even later in de documentaire wel correct gemeld.

Een zevende manier van linkse kleuring is het opnemen van items met dubieuze nieuwswaardigheid (drie items). Dit is eigenlijk een duidelijker variant van de eerste manier van kleuring (de overdreven lengte van een item). Ook dit oordeel is natuurlijk nogal subjectief. Maar ook al zal niet iedereen het erover eens zijn of een bepaald item nieuwswaardig is, lijkt het me dat iedereen die goed oplet af en toe een ‘links’ item in het Journaal zal zien dat hij niet nieuwswaardig vindt. Op 25 december is er bijvoorbeeld een reportage over kersttoespraken over de hele wereld. Er zijn ook beelden te zien van het kinderkerstfeestje van Nelson Mandela. Het lijkt me onwaarschijnlijk dat er niet interessantere kerstevenementen waren, op andere plekken op de wereld. In ieder geval is het een stuk waarschijnlijker dat degene die dit beeld in het Journaal plakte, nu eenmaal, zoals zoveel linkse mensen, een fan is van Mandela - en niet dat hij Zuid-Afrika bij toeval uit een totaal van ongeveer tweehonderd landen op de wereld prikte.

Een achtste manier van linkse kleuring is het weglaten van nieuwswaardige informatie (drie items). Een voorbeeld (van 13 januari): Er wordt bericht over de conrector van het Terra College die werd doodgeschoten door een leerling. Het Journaal vermeldt niet dat het om een allochtone leerling gaat. Aandacht vestigen op het feit dat allochtonen gemiddeld crimineler zijn dan autochtonen past uiteraard niet in een linkse, politiek correcte visie. Ik zal verderop nog wat dieper op dit voorbeeld ingaan.

Een negende manier van linkse kleuring is de wijze waarop beelden gefilmd of gemonteerd zijn (twee items). Zo doet de NOS op 22 december goed haar best om te laten zien hoe erg het is om uitgeprocedeerde asielzoekers het land uit te zetten. We zien plaatjes van zielig kijkende allochtonen die buiten staan, met ouders die kinderen troosten. Vervolgens zien we blije allochtonen die ergens binnen worden opgevangen met een kopje Hollandse koffie en gezond fruit. De beelden eindigen met een wenende allochtone vrouw die liefdevol in de armen van een hulpverleenster wordt getroost. Nu is het natuurlijk waar dat het uitzetten van asielzoekers zielig is. Maar het is wel opvallend dat het Journaal nogal wat moeite doet om het op deze manier te filmen en te monteren. Daar spreekt een zeker verlangen uit om het beleid van het uitzetten van asielzoekers zo inhumaan mogelijk te presenteren, hetgeen blijk geeft van een linkse visie. De beelden waren zó aangrijpend dat lijkt alsof ze in scène zijn gezet en alsof de asielzoekers (als het echte asielzoekers zijn) acteerinstructies hebben gekregen.

Tot slot is een tiende manier van linkse kleuring het aangrijpen van een nieuwsitem om een punt over een ander, ongerelateerd onderwerp te maken (twee items). Een sterk voorbeeld daarvan was te zien op 17 december, in een item over de prijzenslag tussen supermarkten. De NOS gebruikt dit item om door middel van interviews in een supermarkt op een heel ander onderwerp over te springen: zielige arme mensen. “Ik leef van een WAO uitkering”, zegt een geïnterviewde in een supermarkt. “Gaat u minder uitgeven dan vorig jaar?” vraagt het NOS aan een zielig oudje. “Die kans zit er wel in ja” is het antwoord. Het was veel logischer geweest als men juist mensen had geïnterviewd die heel blij zijn met de prijzenslag omdat ze daardoor goedkoper uit zijn. Maar de NOS weet een item dat positief is voor arme mensen om te turnen in een item over hoe zielig arme mensen zijn en hoe laag de uitkeringen zijn.

Zoals gezegd heb ik alle zestig gekleurde items niet alleen gecategoriseerd op basis van de gebruikte methode van kleuring, maar ook op basis van acht veel voorkomende linkse standpunten. Hierna volgt een bespreking van elk van die categorieën, met voorbeelden. Eerlijkheidshalve dien ik erbij te vermelden dat ik meestal de sterkste voorbeelden heb uitgekozen - doorgaans is de linkse kleuring subtieler.

1. Pro-verzorgingsstaat (negen items). Bij het merendeel van deze items was de belangrijkste manier van kleuring door middel van ongebalanceerde informatie of interviews. Een voorbeeld in deze categorie is de verslaggeving over een bijeenkomst van anti-globalisten in Bombay. Het item van 16 januari begon in tendentieuze bewoordingen: “Een week lang vergaderen en demonstreren tienduizenden activisten voor een betere wereld. Ze strijden voor talloze zaken, van vrede en milieu tot rechten van het kind.” Dat is een wel érg positieve omschrijving van een groep waarin communisten een prominente rol spelen en waarvan de anti-vrijhandelsideologie volgens veel economen juist tot méér armoede zou leiden. De volgende dag wordt over hetzelfde onderwerp alweer een item uitgezonden, wat op zichzelf al een vorm van kleuring is in verband met de overdreven hoeveelheid aandacht voor dit forum. Mary Robinson, voormalig president van Ierland, krijgt uitgebreid de kans om te beweren dat 54 landen armer zijn geworden, de levensverwachting is afgenomen, de kindersterfte is toegenomen en dat ze geschokt is over het feit dat er zo weinig voor mensen met aids wordt gedaan. Critici van haar zienswijze zeggen dat de wereld juist steeds minder arm wordt en dat het steeds beter gaat met de levensverwachting en de kindersterfte - maar ze komen niet aan het woord.

2. Pro-zielige mensen (negen items). Deze categorie lijkt op de voorgaande categorie (pro-verzorgingsstaat), maar het onderscheid dat ik maak, is dat in de voorgaande categorie bepaalde items een impliciete kritiek geven op het afbreken van de verzorgingsstaat, terwijl het in deze categorie vooral gaat om een overdreven aandacht voor zielige mensen, los van de conclusie of de verzorgingsstaat voor hen de oplossing is. Een groot deel van de kleuring geschiedt door het betreffende item overdreven lang te maken (vier items). Verder is er een variëteit aan manieren van kleuring. Een voorbeeld in deze categorie is de berichtgeving over de aardbeving in Bam op 26 december. Wat opvalt, is dat dit dagenlang in het nieuws blijft, met steeds weer lange items. Zo is er vier dagen na de aardbeving nog steeds bijna zes minuten aandacht voor de getroffenen, met nauwelijks nieuwe informatie. Ook komt tijdens de dagelijkse reportages over Bam regelmatig het gironummer voor slachtoffers van de aardbeving in beeld. Is dit een liefdadigheidsprogramma of een journaal?

3. Pro-multiculturele samenleving (veertien items). Hier zien we een variëteit aan manieren van kleuring. Een frappant voorbeeld is een reportage over de viering van nieuwjaar in verschillende steden van de wereld: een Turks jongerenfeest in Rotterdam krijgt verreweg de meeste aandacht (maar liefst tweeën halve minuut). Ook is het interessant om te zien hoe het Journaal op 13 januari berichtte over de moord op een conrector van het Terra College. Zoals genoemd berichtte het Journaal in eerste instantie niet dat het om een allochtone leerling ging. Een dag later meldde de NOS dat de verdachte van de moord Murat heet, en hiermee wordt zijn allochtone afkomst duidelijk. Ze krijgen het blijkbaar niet over hun politiek correcte lippen om expliciet te zeggen dat hij Turks is. De NOS vermeldt verder niet dat er medeleerlingen zijn die sympathiseren met de dader. Weer een dag later (15 januari) kwamen eindelijk heel kort allochtone leerlingen met een spandoek in beeld: ‘Murat, we love you’. Ze werden echter niet geïnterviewd, terwijl leerlingen die vertelden dat ze het allemaal heel erg vonden in de uitzending van 14 januari wel uitgebreid aan het woord kwamen.

4. Pro-milieufundamentalisme (vijf items). De zorg voor het milieu is niet een traditioneel links onderwerp. Zo wilde Den Uyl destijds een auto voor iedere arbeider. Maar met name het doemdenken over het milieu en een zekere neiging om planten en dieren belangrijker te vinden dan mensen is wél iets wat vooral in linkse kringen voorkomt - vandaar dat je dit soort milieufundamentalisme als een links standpunt kunt zien. In deze categorie worden diverse manieren van kleuring gebruikt. Op 17 januari wordt er bijvoorbeeld een item uitgezonden over metingen van methaanconcentraties in de lucht. Ten eerste is het item aan de lange kant (twee minuten). Ten tweede beweert de NOS dat methaan na CO2 het belangrijkste broeikasgas is. Dat is onjuist.

Het belangrijkste broeikasgas is waterdamp, daarna komt CO2, en methaan speelt maar een kleine rol. En tot slot krijgt een boer nog de kans om te zeggen dat het gat in de ozonlaag toeneemt. Dat is ook onjuist. Maar goed, de NOS is niet verantwoordelijk voor wat een geïnterviewde zegt. Toch?

5. Anti-bedrijfsleven (vier items). In twee van de items bestaat de belangrijkste manier van kleuring uit het verstrekken van niet-uitgewogen informatie. Verder is er een item opgenomen dat onjuiste informatie geeft en een item dat overdreven lang is. Dat laatste betreft de berichtgeving over het boekhoudschandaal bij het Italiaanse Parmalat. Op 21 december wordt daar een twee minuten lang item over uitgezonden, en op 24 december is er alweer een bijna drie minuten lang item over. Op 20 januari wordt er opnieuw tweeënhalve minuut aandacht aan Parmalat besteed, en op 21 januari nog eens twee minuten. Wel érg veel aandacht voor nieuws waarbij ondernemers negatief in de publiciteit komen. Met name de uitzendingen van 24 december en 21 januari zijn lang in vergelijking met de informatieinhoud, met overdreven veel aandacht voor een demonstratie van boze beleggers, mensen die bang zijn hun baan te verliezen en allerlei boze reacties.

6. Anti-Irakoorlog (vijf items). De meest voorkomende manier van kleuring in deze categorie geschiedt met behulp van niet-afgewogen informatie of interviews. Dit is de sterkst gekleurde categorie. De mening van het Journaal over het ingrijpen in Irak is overduidelijk, door de manier waarop er consequent gefocust wordt op de weerstand tegen de Amerikanen (volgens het Journaal is die ‘enorm’), op pro-Saddam-gevoelens en op negatieve verhalen over de leefsituatie in Irak sinds de val van de dictator.

Op 14 december, de dag waarop bekend wordt dat Saddam Hoessein is gepakt, bericht de NOS nog accuraat dat er in Irak met grote vreugde op de arrestatie is gereageerd. We zien veel beelden van blije Irakezen en ook beelden van teleurgestelde Saddam-aanhangers. Maar wat er daarna gebeurt, is opmerkelijk: gedurende de drie volgende dagen komen er vanuit Irak alleen maar interviews met en beelden van Saddam-aanhangers die teleurgesteld zijn over de arrestatie. En er wordt geen enkele aandacht meer besteed aan Irakezen die blij zijn met de arrestatie. Op 15 december volgt nog wel een item over Iraakse vluchtelingen in Nederland die opgelucht zijn en er wordt nog heel kort verwezen naar de blijdschap in Irak over de arrestatie, maar in de twee dagen daarna wordt dat helemaal niet meer genoemd. Bovendien wordt in de loop van deze dagen de aandacht voor Irakezen die pro-Saddam zijn steeds groter. Dit is een mooi voorbeeld van hoe nieuws gekleurd kan worden zonder dat daarbij expliciet gelogen wordt. De beelden en interviews zijn op zich waarheidsgetrouw, maar als je de eerste uitzending vergeet, zou je als Journaal-kijker gemakkelijk de verkeerde indruk kunnen krijgen: dat de meeste Irakezen aanhangers zijn van de ex-dictator.

Nog een voorbeeld: op 16 december zegt verslaggever Thomas Loudon dat veel Irakezen de Amerikaanse beelden van de arrestatie van Saddam vernederend vonden - hij geeft er vervolgens een draai aan in de zin dat dit slecht is gevallen. Het is een hele rare en negatieve conclusie. In het NOS Journaal van 14 december legde Midden-Oosten-deskundige Bertus Hendriks al uit hoe succesvol de beelden juist waren: “Nou, dat zijn ontluisterende en vernederende beelden die we vandaag gezien hebben en die vormen toch een beetje een dodelijke klap voor het imago van de machtige dictator, die alles kon controleren. Hij is nu natuurlijk toch een beetje ontmaskerd als een eenvoudige lafaard.”

7. Anti-Amerika (zeven items). Hier zien we een verscheidenheid aan manieren van kleuring. Een voorbeeld (van 15 december): de vorige dag had het Journaal nog melding gemaakt van de grote vreugde in Irak over de arrestatie van Saddam Hoessein. Maar op die dag deed verslaggever Thomas Loudon in Irak het voorkomen alsof de overheersende reactie als volgt luidde: “Maar de mensen hier denken dat dit een overwinning is voor George Bush in zijn eigen land en dat George Bush hiermee waarschijnlijk opnieuw herkozen zal worden. En als dat gebeurt, zijn zij bang dat George Bush ook andere regeringen die hun niet zinnen in deze regio omver zal willen werpen. En dat brengt volgens hun juist instabiliteit.” Zijn hier echt de Irakezen aan het woord of is hier de NOS aan het woord die een cynische en negatieve visie over Bush en de VS wil promoten? Dit voorbeeld zou uiteraard ook passen in de categorie anti-Irak-oorlog.

8. Anti-Israël (zeven items). Opnieuw zien we hier een verscheidenheid aan manieren van kleuring. Een voorbeeld (van 23 januari) over het Midden-Oosten: “Deze overwegend islamitische regio is al sinds de oprichting van de joodse staat Israël in 1948 een vrijwel permanente haard van conflicten.” Zou de oprichting van de staat Israël volgens de NOS ook de oorzaak zijn van de oorlog tussen Iran en Irak? De oorlog tussen Jemen en Egypte? De oorlog tussen Irak en Koeweit? Die tussen Irak en de VS? Tussen Jemen en Oman? Et cetera. “De verhoudingen in het Midden-Oosten zijn aan het schuiven. Vooralsnog lijken de veranderingen in het voordeel van Amerika en van Israël.” Die conclusie is pure opinie. Rechtse mensen geloven dat de bevrijding van de Irakezen van een bloedige dictator, en de vervanging aldaar van een dictatuur door een democratie, een zegen is voor het hele Midden-Oosten (en vooral voor Irak zelf). De NOS ziet echter een bevoordeling van Israël, ten koste van de rest van het Midden-Oosten.

Hans Laroes, hoofdredacteur van het NOS Journaal, geeft in een verantwoording op de NOS-website (op 18 november 2003) toe dat de redacteuren doorgaans links zijn: “Wij vinden Bush dommer dan Al Gore, GroenLinks-stemmers aardiger dan LPF-stemmers (ik heb het al vaker gezegd, het wordt nog een stokpaardje), een bos mooier dan een snelweg, een bijstandfraudeur zieliger dan een frauderende accountant, iemand in een BMW verdachter dan in een Fiat Panda.” In een Telegraaf-artikel over het NOS Journaal (1 november 2003) wordt gesproken over een schaduwverkiezing die in 2002 op de redactie zou zijn gehouden, waarbij de PvdA eerste werd met 48 procent van de stemmen, en GroenLinks tweede met 20 procent. De VVD kreeg vijf procent van de stemmen en de LPF kreeg slechts één stem. Laroes weerspreekt de cijfers niet: “Het zou kunnen, maar dit betekent alleen iets als je je bij het maken van nieuwskeuzes erdoor zou laten leiden. En dat is niet het geval.” Maar het probleem is dat het bijna onmogelijk is om je bij het maken van nieuwskeuzes niet enigszins te laten leiden door je eigen visie. Dat is nu juist zo moeilijk, omdat het niet exact te bepalen valt wanneer een nieuwsuitzending gekleurd is. Met een kritische kijk valt dat wel redelijk in te schatten, net zoals juryleden het er in grote lijnen over eens zijn wie de beste kunstrijdster of turnster is, maar toch is het niet altijd evident wanneer iets gekleurd is. Misschien dat de redacteuren wel hun best doen om een linkse kleuring te vermijden, maar dat het er vaak onbewust insluipt. Als het Journaal wil ophouden links te zijn, doet het er goed aan ook een fiks aantal rechtse redacteuren aan te nemen.

Toch heeft het Journaal ook kwaliteiten. Het is degelijk, de omroepers zien er onberispelijk uit (en Philip Freriks heeft ook nog eens humor), het heeft diepgang en men weet vaak interessante personen te interviewen. Het Journaal lijkt ook een stuk verbeterd te zijn ten opzichte van vroeger, toen het veel duidelijker links gekleurd was.

Het is vrij absurd dat de NOS afzag van een subsidie van de Stichting Weten, voor de aanstelling van een wetenschapsredacteur. De reden van die keuze luidde dat daarmee de onafhankelijkheid van het Journaal werd behouden. (Bron: Trouw, 3 oktober 2003.) Alsof het NOS Journaal nu wél onafhankelijk is. Dit nieuwsprogramma wordt immers gefinancierd door de overheid en is dus het product van een staatsomroep. De raad van bestuur van de NOS wordt door de politiek benoemd. Laroes overweegt in een verantwoording op de NOS-website (op 18 juni 2003) een klagende kijker die het NOS Journaal verwijt links te zijn, zijn aan de NOS bestede belastinggeld terug te geven. Een prima idee. Laat de NOS voortaan alle belastinggeld weigeren, zodat ze écht onafhankelijk wordt.

quote:

Het Opinie-Journaal (2)
Door Henry Sturman Publicatiedatum: 22-07-2004

In 'Het Opinie-Journaal' beschreef HP/De Tijd de linkse voorkeuren van het NOS Journaal. Allemaal onzin, vinden ze in Hilversum. Terecht?

Judge.jpgOp basis van zes weken lang kijken naar het NOS Journaal van acht uur concludeerde ik in het artikel ‘Het Opinie-Journaal’ (5 maart) dat de nieuwsrubriek een links gekleurd opinieprogramma is. In totaal turfde ik zestig links gekleurde items. Gezien het feit dat bijna zeventig procent van de Journaal-redacteuren op de PvdA of GroenLinks stemt, is dat nauwelijks verbazingwekkend. Onafhankelijkheid is bij de NOS ver te zoeken. De NOS wordt door de staat gefinancierd, de Raad van Bestuur wordt door de politiek benoemd, en oud-hoofdredacteur Nico Haasbroek liet ooit doorschemeren dat de RVD soms invloed uitoefent op de inhoud van het Journaal (bron: De Telegraaf, 1 november 2003).

Hans Laroes, hoofdredacteur van het NOS Journaal, reageerde in Het Parool van 16 maart op kritiek in HP/De Tijd. Of liever gezegd, hij reageerde niet. Het enige dat Laroes deed, was zich op de borst kloppen dat het zo goed gaat met het Journaal en dat hij een lange lijst van maatregelen heeft genomen om de objectiviteit van het Journaal te verbeteren. Als ze echt zo hun best hebben gedaan hun linkse veren af te schudden, dan is er, gezien het feit dat dat niet gelukt is, weinig hoop dat de linkse cultuur binnen de Journaal-redactie ooit zal veranderen. Toppunt van ironie is dat Laroes in een interview met Het Parool op 6 april ontkent dat je überhaupt objectiviteit moet nastreven. Het Parool: "Zo, dus u bent het boegbeeld van de objectieve journalistiek." Laroes: "Helemaal niet! Objectiviteit is geen bruikbaar begrip in ons vak."

Op een verantwoording op de NOS-website (5 maart) ging Laroes ook in op de kritiek in HP/De Tijd. Net als in Het Parool wuift hij de kritiek weg als onzin, zonder ook maar één inhoudelijk argument te geven. Helemaal ironisch is dat Laroes nota bene aan het einde van hetzelfde stukje in een plotselinge oprisping van eerlijkheid toegeeft dat het Journaal zich soms inderdaad schuldig maakt aan linkse kleuring. Hij biecht namelijk op dat ze in een van de 10-uur-Journaals op basis van een vaag onderzoek ten onrechte geconcludeerd hebben dat een meerderheid van de bevolking tegen het beleid van Verdonk zou zijn.

Vermakelijk is dat Laroes eerder trots schreef dat hij houdt van debat en dat hij daarom een discussieforum op de NOS-website heeft geopend. Daar waren de afgelopen maanden inderdaad honderden berichten te lezen van kijkers die boos zijn over de linkse berichtgeving van het Journaal. Maar begin april verwijderde Laroes plotseling het hele archief van zijn website. Debat is leuk, maar als de kritiek te hevig wordt, moet die toch maar onder het tapijt worden geveegd, zal de minister van Informatie gedacht hebben.

Maar wellicht zijn ze bij de NOS zo geschrokken van alle kritiek, dat ze hun leven gebeterd hebben. Dus ik keek opnieuw, dit keer drie weken lang, naar het 8-uur-Journaal (van 14 maart tot en met 3 april). Helaas. Het Journaal blijft vrolijk doorgaan met linkse propaganda. Hieronder volgt een selectie van voorbeelden van links gekleurde berichtgeving, ingedeeld op basis van acht standpunten die je als links, of politiek correct, zou kunnen beschouwen.

1. Pro-verzorgingsstaat. 16 maart: Er wordt gemeld dat de gemeentelijke en provinciale lasten dit jaar met 7,1 procent zullen stijgen. De NOS, warm voorstander van de verzorgingsstaat, die nou eenmaal hoge belastingen vergt, doet er alles aan om deze stijgende lasten goed te praten: "Wat is er mooier dan belasting betalen? Van alle uitgaven die een mens doet is de bijdrage aan de fiscus misschien wel de zinvolste. Met de opbrengst worden bijna alle gemeenschappelijke basisbehoeften van alle Nederlanders bekostigd." Zulke expliciete propaganda voor hoge belastingen en meer staatsmacht is zelfs voor de NOS ongebruikelijk.

Vervolgens probeert het Journaal de budgetstijging van 7,1 procent ook nog te bagatelliseren door de kijker uit te leggen dat die niet alleen komt door een verhoging van de tarieven, maar ook onder andere door een toename van het aantal huishoudens. Het CBS verwacht in 2004 een bevolkingstoename van 0,4 procent. De budgetstijging van 7,1 procent betekent dus een lastenverzwaring van ongeveer 6,7 procent per persoon. Dat is nauwelijks minder dan 7,1 procent, maar het is wel een sluwe poging van de NOS om ons zand in de ogen te strooien.

2. Pro-zielige mensen. 27 maart: De NOS wijst ons er regelmatig op dat ons land gevuld is met zielige hulpbehoevende mensen, zoals daklozen, uitkeringstrekkers, allochtonen, ouderen, zieken en werklozen. Vandaag heeft de NOS een nieuwe groep zielige mensen ontdekt: de jeugd. Een samenvatting van de maar liefst vier en een halve minuut durende reportage: er zijn grote aantallen kinderen met problemen, er is te weinig goede jeugdzorg voor ze beschikbaar en daardoor komen sommige jongeren zelfs op straat of in de prostitutie terecht. En de Tweede Kamer overweegt ook nog eens acht procent te gaan bezuinigen op de gezinsvoogdij, zo meldt de NOS op klagende toon.

3. Pro-multiculturele samenleving. 17 maart: "De moord op de leraar op het Terra College, twee maanden geleden, zette iedereen aan het denken over wat er mis is met het jeugdbeleid in Nederland." Oh ja? In progressieve kringen mag men misschien Murat zien als slachtoffer van een falend jeugdbeleid, maar de man in de straat zag Murat gewoon als een crimineel en beschouwde de moord als een bevestiging van de relatie tussen criminaliteit en allochtonen.

30 maart: Een leerling op een school in Heerenveen steekt een medeleerling neer, die daardoor ernstig gewond raakt. Net als bij de moord op het Terra College, toen de NOS ook in eerste instantie niet berichtte dat het om een allochtone dader ging, wordt ook deze keer verzwegen dat zowel dader als slachtoffer van allochtone afkomst is.

4. Pro-milieufundamentalisme. 19 maart: De NOS meldt dat er in Hilversum twaalf mensen ziek zijn geworden en naar het ziekenhuis zijn gebracht toen een kleine hoeveelheid ethanol vrijkwam bij een afvalscheidingsstation. Nu wordt ethanol in de volksmond gewoon alcohol genoemd. Zoals iedereen weet, kun je inderdaad een behoorlijke kater krijgen als je daar te veel van drinkt, maar van het inademen van een beetje alcoholdamp word je niet ziek. Dus die twaalf slachtoffers leden ofwel aan massahysterie, ofwel ze zijn ziek geworden van een andere gifstof. Maar goed, milieupropaganda is belangrijker dan feiten, nietwaar?

24 maart: Een saaie reportage van drie minuten over biologische landbouw in Frankrijk, gesubsidieerd door de EU. Nauwelijks een nieuwswaardig onderwerp, maar milieu en biologische landbouw zijn uiteraard onderwerpen waar de NOS warm voor loopt. Een Franse boer vertelt uitgebreid hoe mooi biologische landbouw wel niet is voor mens, dier en milieu. Critici komen niet aan bod. De reportage is natuurlijk ook mooie promotie van de EU, waar de NOS ook een warm voorstander van is.

5. Anti-bedrijfsleven. 16 maart: Over topsalarissen in het bedrijfsleven. Het wordt niet duidelijk of het stijgen van topsalarissen een algemene trend is, maar de NOS weet die suggestie wel te wekken door te wijzen op één bedrijf (de ING) waar de topsalarissen het afgelopen jaar flink stegen. Uiteraard krijgt een Kamerlid van GroenLinks ruim de tijd om een vurig pleidooi tegen de schandalig hoge beloningen in het bedrijfsleven te houden. Maar er komt niemand aan het woord die het juist logisch vindt om managers flink te belonen die zeer succesvol zijn in het behalen van hoge bedrijfswinsten. En, hypocrisie ten top, er wordt niet gemeld dat de topsalarissen van het NOS-bestuur zelf vorig jaar met 25 procent zijn gestegen (bron: NRC Handelsblad, 30 augustus 2003).

6. Anti-Irak-oorlog. 15 maart: Gerard Arninkhof: "Robbert, de terugtrekking van de Spaanse troepen uit Irak is nou net wat de terroristen wilden. Worden ze nou op hun wenken bediend?" Het opmerkelijke antwoord van de verslaggever in Madrid: "Nee. Dat kan misschien zo lijken, maar dat is het zeer zeker niet. Dit is een beslissing die Zapatero al maanden geleden genomen had." Het mag dan zo zijn dat het standpunt van Zapatero al maanden duidelijk was, maar de Spaanse kiezers hebben in grotere getale op Zapatero gestemd dan ze vóór de aanslagen van plan waren. En dat heeft ertoe geleid dat Spanje zijn troepen uit Irak gaat terugtrekken. Dus de terroristen krijgen hun zin. Maar als fervent tegenstander van de Irak-oorlog wil de NOS de terugtrekking van Spaanse troepen uit Irak natuurlijk liever als iets moois presenteren dan als het laf toegeven aan terroristen.

20 maart: Over Irak: "Maar voor de bevolking van Bagdad is die toekomst verbonden met veel angst. Sinds het einde van de oorlog zijn honderden burgers omgekomen door aanslagen van degenen die zich in Irak zelf tegen de bezetting verzetten." Zou de angst onder Hoessein, die tienduizenden burgers vermoordde, niet veel groter zijn geweest? De NOS brengt vrijwel alleen maar negatieve berichten over de leefsituatie in Irak na de oorlog. Uit een recente enquête blijkt echter dat 57 procent van de Irakezen denkt dat het leven nu beter is dan onder Hoessein, 19 procent denkt dat het slechter is en 23 procent denkt dat het niet uitmaakt (bron: CNN).

7. Anti-Amerika. 22 maart: Over de liquidatie van Hamasleider Yassin door Israël: "En datzelfde Amerika kwam zelf opvallend genoeg niet met een veroordeling van de liquidatie." Opvallend? Gezien het feit dat Amerika een keiharde strijd voert tegen het terrorisme is het niet echt verbazingwekkend dat Amerika het liquideren van een beruchte terroristenleider niet veroordeelt. Het feit dat de NOS dit toch opvallend noemt kan daarom alleen maar betekenen dat de NOS het vanzelfsprekend vindt dat iedereen de liquidatie zou moeten veroordelen. Blijkbaar vindt de NOS het slecht dat Amerika dat niet doet. Dat is opinie en geen nieuws.

8. Anti-Israël. 22 maart: Er is minutenlang aandacht voor woede en anti-Israëlpropaganda van Palestijnen naar aanleiding van de liquidatie van terroristenleider Yassin, terwijl er maar twintig seconden aandacht is voor de verdediging van de actie door Sharon.

23 maart: Alweer erg veel aandacht voor Palestijnen die boos zijn over de liquidatie van Yassin. Zes en een halve minuut vol met interviews met Palestijnen die anti-Israëlpropaganda spuien, en nauwelijks aandacht voor het Israëlische standpunt.

De NOS brengt ook regelmatig lange reportages over niet-actuele (linkse) onderwerpen of over onbelangrijk buitenlands nieuws. Wellicht is dat een strategie om de aandacht af te afleiden van binnenlandse problemen, voortkomend uit progressief beleid: criminaliteit, problemen met allochtonen, moslimfundamentalisme, et cetera. Dan maar liever bijvoorbeeld een reportage over regionale verkiezingen in Frankrijk (28 maart) of twee saaie reportages (samen maar liefst acht minuten) over Letland in het kader van de komende toetreding tot de EU (31 maart en 3 april).

En dan was er het overlijden van koningin Juliana. De hoeveelheid aandacht die het Journaal hieraan schonk, was buiten ieder redelijke proportie. Waarschijnlijk komt dit voort uit onderdanigheid aan de staat, die tenslotte de broodgever van de NOS is. Vanaf het overlijden van Juliana op 20 maart tot en met haar uitvaart op 30 maart besteedde het Journaal gemiddeld tien minuten per dag aan dit onderwerp, bijna de helft van de lengte van een journaal. Juliana was een hele gewone, lieve vrouw, die op warme wijze voor haar kinderen en kleinkinderen zorgde, aldus de NOS. En daarnaast was ze toevallig ook nog koningin. Kortom, een huisvrouw die het huishouden niet hoefde te doen. Maar wel belangrijk genoeg voor 110 minuten monarchistische propaganda.

Is het erg dat het NOS Journaal een opinieprogramma is in plaats van een nieuwsprogramma? Er zijn toch ook opinieweekbladen, zoals HP/De Tijd? Opinies in de media zijn inderdaad wenselijk in een pluriforme samenleving. Maar het is verkeerd dat het Journaal zich voordoet als een objectief nieuwsprogramma terwijl het dat niet is. En een Staatsjournaal mag dan logisch zijn in communistische landen, maar het hoort in een democratisch land eigenlijk niet thuis. Belastingbetalers worden gedwongen politieke propaganda te financieren waar ze het niet mee eens zijn. Door deze valse concurrentie heeft de overheid vijftig procent van de markt voor tv-nieuws in handen (RTL Nieuws is de enige concurrent). Het tv-nieuws is dus voor vijftig procent pluriform en democratisch en voor vijftig procent communistisch. Daarom moet het NOS Journaal worden afgeschaft of geprivatiseerd. En laten we om dezelfde reden ook maar meteen het hele publieke omroepbestel afschaffen. We zouden het toch ook niet accepteren als de overheid de helft van alle kranten en weekbladen in handen zou hebben?

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 00:01 schreef Kaalhei het volgende:
Overigens moeten de mensen die denken dat iedereen die roept dat het NOS-journaal, Nova of Netwerk links is, gek is, zich eens gaan afvragen waarom miljoenen mensen dat denken.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 00:06 schreef Kaalhei het volgende:

[..]


[..]

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 00:07 schreef SCH het volgende:

[..]

Miljoenen, toe maar. Heel Limburg zeker