R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Mjah leuk idee, niet realiseerbaar.quote:Op zondag 2 januari 2005 13:17 schreef flipster het volgende:
Maar ik dacht jeetje, is het dan niet eens tijd dat we met zijn allen een feestje bouwen dan komt het sociaal contact vanzelf. Iemand nog voorkeur voor een dag?
Voor mij helpt het redelijk tot nu toe. Ik ben sinds een week op kamers gegaan puur om er vanaf te komen. Time will tell..quote:Op donderdag 30 december 2004 23:18 schreef Martydekale het volgende:
Is op kamers gaan misschien een goed idee (ik woon nu nog thuis), volgens mij maak je vanzelf dan wel wat meer contact met anderen (je moet ook wel), ik ben in princiepe van plan om rond augustus op kamers te gaan (als ik een kamer kan vinden), maar misschien kan ik nu al op zoek gaan en misschien over een paar maanden al op kamers gaan?
Verveling is voor mensen zonder hobbies - Never change a winning team
You've just moved up a notch,
you're at notch one now.
You've just moved up a notch,
you're at notch one now.
* Heel erg mee eens!quote:Op zondag 2 januari 2005 23:59 schreef RaGNaRoK-GoaT het volgende:
maar ik weet wel wat dingetjes en heb er goed over nagedacht,
het lijkt mij supercool om hier met 2 tot 4 mensen wat af te spreken een keertje onder een hapje eten
dat praat makkelijk, de waarheid zit van binnen en het moet zelf naar buiten komen, misschien kunnen we mekaar erbij helpen , want ik heb daar ook een beetje hulp bij nodig!
Verveling is voor mensen zonder hobbies - Never change a winning team
You've just moved up a notch,
you're at notch one now.
You've just moved up a notch,
you're at notch one now.
Alleen_op_de_wereld, jij bent echt NIET alleen op de wereld. Er zijn ZO veel mensen die met hetzelfde probleem zitten als jij. Ik zelf ook. Misschien wel in wat mindere mate, maar toch. Er over praten met bijv. een psycholoog helpt. Ik heb dat zelf ook net een half jaar gedaan en het heeft mij erg veel geholpen in de zin van: Ik heb een goed beeld gekregen van de realiteit en wat anderen -daadwerkelijk- van mij vinden. Ook heb ik kunnen leren hoe je jezelf goed kunt afleiden van het piekeren e.d.
Praten over msn o.i.d. vind ik ook veel gemakklelijker dan in het echt. Maar door dat meer te doen zonder je jezelf ook meer af merk ik. Zoals jij je beleveniswereld beschrijft in je verhaal, zo zie ik ook de mijne.
Iedereen zou mensen met deze problemen gewoon meer aandacht moeten geven, TE vaak denkt men aan zichzelf aan niet aan anderen die het moeilijk (met zichzelf evt) hebben.
-Stijn
Praten over msn o.i.d. vind ik ook veel gemakklelijker dan in het echt. Maar door dat meer te doen zonder je jezelf ook meer af merk ik. Zoals jij je beleveniswereld beschrijft in je verhaal, zo zie ik ook de mijne.
Iedereen zou mensen met deze problemen gewoon meer aandacht moeten geven, TE vaak denkt men aan zichzelf aan niet aan anderen die het moeilijk (met zichzelf evt) hebben.
-Stijn
Verveling is voor mensen zonder hobbies - Never change a winning team
You've just moved up a notch,
you're at notch one now.
You've just moved up a notch,
you're at notch one now.
bijdeze herinner ik je er even aan.quote:Op zondag 2 januari 2005 22:57 schreef MaZz_ het volgende:
toktoktok, ik herken me 100% in jou. Als ik morgen thuis ben zal ik ook ff reageren als k t nie vergeet :$
Om nog even een update te geven,
Sinds ik paar keer ben uitgegaan met een oude "vriend"waar ik nu weer goed contact mee heb, gaat alles een stuk beter met me
En voel ik me ook iets gemakkelijker tussen een groep andere mensen, En ik ben nu ook echt van plan er iets aan te doen, opeens heb ik nog hoop, en gaat het beter
Ookal voel ik wel op veel momenten dat ik weer de neiging heb om heel negatief te gaan denken, maar nu kan ik het nog onderdrukken.
Nu voel ik dat ik langzaam aan , stapje voor stapje weer beter ga voelen en me probleem met "sociaal contact"minder wordt.
En ik dacht echt dat het NOOIT meer "over"zal gaan, dus wel..
Daarom, alle mensen die hier ook last van hebben. Je kan het wel veranderen, ik dacht ook altijd dat ik toch nog nét ff erger was dan anderen, en ik ECHT niet meer te redden viel. Maar dus toch,merk ik nu.
En bij mij komt dat door eigenlijk maar heel simpele dingen, zoals dat ik met een "oude"vriend, bij wie ik ooit in de klas heb gezeten ;heb gevraagd om samen uit te gaan(terwijl ik daar helemaal niet van hou/hield ), maar doordat ik nu weer ff op me gemak "sociaal"kon zijn. Voel ik me stukken beter.
En die jongen heeft ook niet super veel vrienden ofzo, en we konden elkaar eigenlijk al heel lang.
En voor het eerst kan ik toch wel zeggen dat het met kerst en oud en nieuw , best wel gezellig was. Natuurlijk ging niet alles even makkelijk maar nu gaat het in iedergeval ;beter, en dat is al heel wat, voor de mensen die hier ook gepost hebben; probeer met iemand samen uittegaan, (oude klasgenoot, je neef/nicht, collega) Als je eenmaal in het "ritme"zit dan gaat het vanzelf de goede kant op.
Maar reken ook weer niet op een 1+1=2 en klaar,
veel succes allemaal! , en post ook nog meer van jullie zelf,En probeer 2005 als een goed begin te zien.
Sinds ik paar keer ben uitgegaan met een oude "vriend"waar ik nu weer goed contact mee heb, gaat alles een stuk beter met me
En voel ik me ook iets gemakkelijker tussen een groep andere mensen, En ik ben nu ook echt van plan er iets aan te doen, opeens heb ik nog hoop, en gaat het beter
Ookal voel ik wel op veel momenten dat ik weer de neiging heb om heel negatief te gaan denken, maar nu kan ik het nog onderdrukken.
Nu voel ik dat ik langzaam aan , stapje voor stapje weer beter ga voelen en me probleem met "sociaal contact"minder wordt.
En ik dacht echt dat het NOOIT meer "over"zal gaan, dus wel..
Daarom, alle mensen die hier ook last van hebben. Je kan het wel veranderen, ik dacht ook altijd dat ik toch nog nét ff erger was dan anderen, en ik ECHT niet meer te redden viel. Maar dus toch,merk ik nu.
En bij mij komt dat door eigenlijk maar heel simpele dingen, zoals dat ik met een "oude"vriend, bij wie ik ooit in de klas heb gezeten ;heb gevraagd om samen uit te gaan(terwijl ik daar helemaal niet van hou/hield ), maar doordat ik nu weer ff op me gemak "sociaal"kon zijn. Voel ik me stukken beter.
En die jongen heeft ook niet super veel vrienden ofzo, en we konden elkaar eigenlijk al heel lang.
En voor het eerst kan ik toch wel zeggen dat het met kerst en oud en nieuw , best wel gezellig was. Natuurlijk ging niet alles even makkelijk maar nu gaat het in iedergeval ;beter, en dat is al heel wat, voor de mensen die hier ook gepost hebben; probeer met iemand samen uittegaan, (oude klasgenoot, je neef/nicht, collega) Als je eenmaal in het "ritme"zit dan gaat het vanzelf de goede kant op.
Maar reken ook weer niet op een 1+1=2 en klaar,
veel succes allemaal! , en post ook nog meer van jullie zelf,En probeer 2005 als een goed begin te zien.
Als je wel over MSN ofzo makkelijk praat... dan praat je eigenlijk net zo makkelijk IRL.
Het enige probleem is het aanspreken van iemand IRL, op MSN klik je op iemand en kan je beginnen, IRL ben je waarschijnlijk te verlegen om iemand aan te spreken of die iemand is al met iemand anders aan het praten/met iets bezig, dan wordt het lastig.
Het enige probleem is het aanspreken van iemand IRL, op MSN klik je op iemand en kan je beginnen, IRL ben je waarschijnlijk te verlegen om iemand aan te spreken of die iemand is al met iemand anders aan het praten/met iets bezig, dan wordt het lastig.
Over msn gaat het wel iets makkelijker, maar ik geef toe dat inderdaad het grootste probleem is iemand aanspreken. Ik doe dat heel weinig (te weinig naar mijn mening), ik ken daardoor ook weinig mensen en heb niet echt een sociaal leven. Iemand tips om daar over heen te komen.quote:Op dinsdag 4 januari 2005 03:43 schreef The-Sorcerer het volgende:
Als je wel over MSN ofzo makkelijk praat... dan praat je eigenlijk net zo makkelijk IRL.
Het enige probleem is het aanspreken van iemand IRL, op MSN klik je op iemand en kan je beginnen, IRL ben je waarschijnlijk te verlegen om iemand aan te spreken of die iemand is al met iemand anders aan het praten/met iets bezig, dan wordt het lastig.
Tips als gewoon iemand aanspreken, heb ik niets aan.
MSN is toch wel veel makkelijker. Ik spreek mensen op msn waar ik IRL toch niet zomaar een gesprekje mee aanknoopquote:Op dinsdag 4 januari 2005 03:43 schreef The-Sorcerer het volgende:
Als je wel over MSN ofzo makkelijk praat... dan praat je eigenlijk net zo makkelijk IRL.
Het enige probleem is het aanspreken van iemand IRL, op MSN klik je op iemand en kan je beginnen, IRL ben je waarschijnlijk te verlegen om iemand aan te spreken of die iemand is al met iemand anders aan het praten/met iets bezig, dan wordt het lastig.
To finish first, you first have to finish!
Next race: See you 12 march 2006 Gulf Air Bahrain Grand Prix, Manama
AFC Ajax 4 ever
Next race: See you 12 march 2006 Gulf Air Bahrain Grand Prix, Manama
AFC Ajax 4 ever
Ben ik het niet mee eens. op msn praat ik wel makkelijk. ik kan rustig nadenken over een antwoord en geef ik gewoon 5 min later antwoord als dat nodig is.quote:Op dinsdag 4 januari 2005 03:43 schreef The-Sorcerer het volgende:
Als je wel over MSN ofzo makkelijk praat... dan praat je eigenlijk net zo makkelijk IRL.
Het enige probleem is het aanspreken van iemand IRL, op MSN klik je op iemand en kan je beginnen, IRL ben je waarschijnlijk te verlegen om iemand aan te spreken of die iemand is al met iemand anders aan het praten/met iets bezig, dan wordt het lastig.
In irl is het zo dat ik dan het gevoel heb dat er op me gewacht word, dat mensen het irritant vinden als ik niet weet wat ik moet zeggen. nee ik heb geen faalangst of iets dergelijks. eerlijk gezegd weet ik ook wel wat ik moet zeggen ik weet 100.000 dingen die ik kan zeggen, maar welke van die 100.000 moet ik kiezen? Het komt er gewoon niet uit. ingewikkeld en irritant voor mij en mijn omgeving.
Ik was (en gedeeltelijk ben ik dat nog steeds) ook een verlegen figuur. Dat is een beetje veranderd toen ik toneel ben gaan spelen. Ik kreeg meer zelfvertrouwen, meer schijt aan anderen en soms ook een grotere bek. Werd wat vlotter in contact maken en opzich zit het nu helemaal goed met me op dat gebied.
Is een tip: Mocht je er dus mee willen leren omgaan, toneelspelen of acteertrainingen helpen je veel verlegenheid te overwinnen.
Is een tip: Mocht je er dus mee willen leren omgaan, toneelspelen of acteertrainingen helpen je veel verlegenheid te overwinnen.
Ik ken je probleem.
Ik ben 16. En op de middelbare school had ik een vertrouwens persoon waar ik goed mee kon praten. En dat hielp wel redelijk goed. En nu ik die niet meer heb. Weer verkeerd gaat.
1ste en 2de jaar waren niet zulke leuke jaren. Vanaf het 3de jaar kreeg ik een klein vrienden groep. En daar zat een meisje in waar ik goed mee kon opschieten, karakter enzo. Maar op het moment heb ik ook geen vrienden meer eigenlijk. Ik zit veel op msn, en heb daar dan wel één goeie vriend. Maar die woont redelijk ver weg enzo. En daarbij komt ook nog eens dat ik erg verlegen ben. En als ik dus bij iemand ben geweest. Waar ik dus niet veel heb gezegt, ga ik me down voelen.
En nu op mijn nieuwe school gaat het weer van begin af aan. Weer buitengesloten worden.
Terwijl ik wel vaak probeeer om meer te zeggen enzo.
Maar dat het toch niet helemaal wil. In een groep waar veel mensen zijn die ik niet ken, voel ik me ook niet op mijn gemak.
Ik ben 16. En op de middelbare school had ik een vertrouwens persoon waar ik goed mee kon praten. En dat hielp wel redelijk goed. En nu ik die niet meer heb. Weer verkeerd gaat.
1ste en 2de jaar waren niet zulke leuke jaren. Vanaf het 3de jaar kreeg ik een klein vrienden groep. En daar zat een meisje in waar ik goed mee kon opschieten, karakter enzo. Maar op het moment heb ik ook geen vrienden meer eigenlijk. Ik zit veel op msn, en heb daar dan wel één goeie vriend. Maar die woont redelijk ver weg enzo. En daarbij komt ook nog eens dat ik erg verlegen ben. En als ik dus bij iemand ben geweest. Waar ik dus niet veel heb gezegt, ga ik me down voelen.
En nu op mijn nieuwe school gaat het weer van begin af aan. Weer buitengesloten worden.
Terwijl ik wel vaak probeeer om meer te zeggen enzo.
Maar dat het toch niet helemaal wil. In een groep waar veel mensen zijn die ik niet ken, voel ik me ook niet op mijn gemak.
Vaak moet je ook niet denken als je praat. Gewoon wat je te binnen schiet zeg je. Al zeg je 100.000 dingen, dat is iig beter dan niks . En misschien zeg je een keer wat doms, dan lach je erbij alsof het als een slechte grap bedoeld is.quote:Op vrijdag 7 januari 2005 11:56 schreef eSteve het volgende:
[..]
Ben ik het niet mee eens. op msn praat ik wel makkelijk. ik kan rustig nadenken over een antwoord en geef ik gewoon 5 min later antwoord als dat nodig is.
In irl is het zo dat ik dan het gevoel heb dat er op me gewacht word, dat mensen het irritant vinden als ik niet weet wat ik moet zeggen. nee ik heb geen faalangst of iets dergelijks. eerlijk gezegd weet ik ook wel wat ik moet zeggen ik weet 100.000 dingen die ik kan zeggen, maar welke van die 100.000 moet ik kiezen? Het komt er gewoon niet uit. ingewikkeld en irritant voor mij en mijn omgeving.
Ik heb vaak problemen om mensen aan te spreken.. vooral als het in een groepje is, dan kom ik er vaak moeizaam tussen (of erg geforceerd). over MSN heb ik een hele grote sociale kring op zich, en mensen die ik wat beter ken kan ik op zich ook wel goed mee praten, maar echt vrienden maak ik de laatste tijd niet.. Tis een beetje dat ik door wat problemen met m'n vorige vriendenclubje, ik wat paranoia ben geworden.. Alsof iemand zo maar achter om rug lelijke dingen over me zou willen zeggen enzo.. Wat op zich inhoudt dat als ik in bijv een klaslokaal, of andere gelegenheen zit, ik letterlijk bijna alle gesprekken volg, en vervolgens raar word aangekeken, als ik me meng (bijv omdat er iets ergens gezegd word wat mij aanspreekt).
2e probleem is dat ik graag m'n vriendenclub wil uitbreiden. op zich geen probleem, zolang er dingen zijn waardoor ik nieuwe mensen ontmoet. Maar de laatste tijd heb ik dat niet echt. en ik zou weleens uit willen gaan (dat doe ik vrij weinig..), maar om alleen te gaan.. tja.. ik weet niet wat ik daar mee aan moet...
2e probleem is dat ik graag m'n vriendenclub wil uitbreiden. op zich geen probleem, zolang er dingen zijn waardoor ik nieuwe mensen ontmoet. Maar de laatste tijd heb ik dat niet echt. en ik zou weleens uit willen gaan (dat doe ik vrij weinig..), maar om alleen te gaan.. tja.. ik weet niet wat ik daar mee aan moet...
For every fact, there is an equal and opposite opinion.
Twitch.tv/bensel15
Twitch.tv/bensel15
Bensel, dit had mijn tekst kunnen zijn! I know what it's like... En dan nog drummen in vrije tijd.. das dan weer wat positiefs he?quote:Op zondag 9 januari 2005 21:55 schreef Bensel het volgende:
Ik heb vaak problemen om mensen aan te spreken.. vooral als het in een groepje is, dan kom ik er vaak moeizaam tussen (of erg geforceerd). over MSN heb ik een hele grote sociale kring op zich, en mensen die ik wat beter ken kan ik op zich ook wel goed mee praten, maar echt vrienden maak ik de laatste tijd niet.. Tis een beetje dat ik door wat problemen met m'n vorige vriendenclubje, ik wat paranoia ben geworden.. Alsof iemand zo maar achter om rug lelijke dingen over me zou willen zeggen enzo.. Wat op zich inhoudt dat als ik in bijv een klaslokaal, of andere gelegenheen zit, ik letterlijk bijna alle gesprekken volg, en vervolgens raar word aangekeken, als ik me meng (bijv omdat er iets ergens gezegd word wat mij aanspreekt).
2e probleem is dat ik graag m'n vriendenclub wil uitbreiden. op zich geen probleem, zolang er dingen zijn waardoor ik nieuwe mensen ontmoet. Maar de laatste tijd heb ik dat niet echt. en ik zou weleens uit willen gaan (dat doe ik vrij weinig..), maar om alleen te gaan.. tja.. ik weet niet wat ik daar mee aan moet...
Verveling is voor mensen zonder hobbies - Never change a winning team
You've just moved up a notch,
you're at notch one now.
You've just moved up a notch,
you're at notch one now.
Dat zei ik ook al...maja dat is toch alleen maar lachwekkend...tja dan kom je ook nergens, negatief denken..
Tis n ou ook weer meteen zo dat ik hlp zoek.. ht gaat de laatste tijd al weer beter, al zijn er nog steeds van die pijnlijke momenten
For every fact, there is an equal and opposite opinion.
Twitch.tv/bensel15
Twitch.tv/bensel15
Nee! De TS verdient het écht niet om kakker te worden.quote:Op zondag 12 december 2004 01:16 schreef Teese het volgende:
Je moet bij een studentenvereniging gaan, helpt echt.
Verwijderd door Admin.
dat wens ik idd /niemand/ toe.quote:Op donderdag 13 januari 2005 09:52 schreef VOLVOMEISTER het volgende:
[..]
Nee! De TS verdient het écht niet om kakker te worden.
Ik herken deze verhalen ook heel goed. vroeger was ik ook altijd een stille die heel moeilijk mensen aansprak maar toch had ik wel redelijk wat vrienden. echter op mijn 23e kreeg ik voor het eerst van mijn leven een vriendin (die toevallig de ex van mijn beste vriend was). Hier waren mijn vrienden niet blij mee en die ben ik allemaal kwijt geraakt. Na 3 jaar raakte het uit met mijn vriendin. Inmiddels ben ik 30 en zit ik inmiddels al meer dan 3 jaar opgesloten in een wereldje van overdag werken en savonds alleen achter de computer zitten. de weekenden zijn helemaal een hel. niet door te komen als je helemaal alleen bent.
het gekke is dat ik op het werk wel heel sociaal ben, ik kan hier goed met iedereen opschieten en praatjes maken. het probleem zit er vaak in om dit soort praatjes naar een persoonlijker niveau te brengen en dus niet maar steeds op de oppervlakte te blijven.
pas geleden een hele mooie meid op het werk ontmoet, en hier kan ik om een of andere reden wel heel makkelijk over persoonlijke dingen mee praten. echter, zij vond mij ook wel leuk maar vond dat ik te veel problemen had om een echte vriendschap mee te beginnen.
het lijkt dus een vicieuze cirkel. moeilijk contact kunnen maken en dan ook nog mensen afschrikken met je eenzaamheid.
als ik kijk naar leeftijdsgenoten, die zijn of getrouwd of zelfs kinderen en anders wonen ze wel samen. ik kan alleen maar met weemoed terug kijken op die ene vriendin die ik ooit heb gehad.
het gekke is dat ik op het werk wel heel sociaal ben, ik kan hier goed met iedereen opschieten en praatjes maken. het probleem zit er vaak in om dit soort praatjes naar een persoonlijker niveau te brengen en dus niet maar steeds op de oppervlakte te blijven.
pas geleden een hele mooie meid op het werk ontmoet, en hier kan ik om een of andere reden wel heel makkelijk over persoonlijke dingen mee praten. echter, zij vond mij ook wel leuk maar vond dat ik te veel problemen had om een echte vriendschap mee te beginnen.
het lijkt dus een vicieuze cirkel. moeilijk contact kunnen maken en dan ook nog mensen afschrikken met je eenzaamheid.
als ik kijk naar leeftijdsgenoten, die zijn of getrouwd of zelfs kinderen en anders wonen ze wel samen. ik kan alleen maar met weemoed terug kijken op die ene vriendin die ik ooit heb gehad.
You ask me the time
But I sense something more
And I would like to give
What I think you're asking for
But I sense something more
And I would like to give
What I think you're asking for
Koop een dikke sportwagen (persoonlijk voorkeur: Honda s2000 ), zodat je in de weekeinde wat te doen hebt. tevens kom je op plaatsen waar je nooit geweest bent en mogelijkheden hebt om mensen te ontmoeten. achter je computer doe je dat sowieso niet, en met een leuke auto kan je nog lol hebben ook.quote:Op maandag 18 april 2005 14:56 schreef Interpol-Maastricht- het volgende:
Ik herken deze verhalen ook heel goed. vroeger was ik ook altijd een stille die heel moeilijk mensen aansprak maar toch had ik wel redelijk wat vrienden. echter op mijn 23e kreeg ik voor het eerst van mijn leven een vriendin (die toevallig de ex van mijn beste vriend was). Hier waren mijn vrienden niet blij mee en die ben ik allemaal kwijt geraakt. Na 3 jaar raakte het uit met mijn vriendin. Inmiddels ben ik 30 en zit ik inmiddels al meer dan 3 jaar opgesloten in een wereldje van overdag werken en savonds alleen achter de computer zitten. de weekenden zijn helemaal een hel. niet door te komen als je helemaal alleen bent.
het gekke is dat ik op het werk wel heel sociaal ben, ik kan hier goed met iedereen opschieten en praatjes maken. het probleem zit er vaak in om dit soort praatjes naar een persoonlijker niveau te brengen en dus niet maar steeds op de oppervlakte te blijven.
pas geleden een hele mooie meid op het werk ontmoet, en hier kan ik om een of andere reden wel heel makkelijk over persoonlijke dingen mee praten. echter, zij vond mij ook wel leuk maar vond dat ik te veel problemen had om een echte vriendschap mee te beginnen.
het lijkt dus een vicieuze cirkel. moeilijk contact kunnen maken en dan ook nog mensen afschrikken met je eenzaamheid.
als ik kijk naar leeftijdsgenoten, die zijn of getrouwd of zelfs kinderen en anders wonen ze wel samen. ik kan alleen maar met weemoed terug kijken op die ene vriendin die ik ooit heb gehad.
ALs je enthausiast raakt over iets, hier bv je auto, hoef je niet meer te denken aan je problemen en raak je automatisch niet zo verbitterd. kijk eens terug in je leven wanneer je het voor het eerst helemaal enthausiast over iets was. had je toen meer of minder problemen dan nu?
En enthausiame toevoegen in je omgeving kan ook positief effect hebben. mensen denken dan;
A) je blaat te veel over je auto, maar iedereen weet je bent. andere mensen praten over jou en af en toe komen ze naar je toevan; hey, jij bent toch die gozer met die auto?
B) andere mensen worden ook enthausiast van jouw enthausiasme, je bent opeens minder saai.
Natuurlijk hoef je liefde niet voor een auto te zijn, kan ook een sport zijn, iig iets wat je leuk vindt. Iets met dieren ? Doe dan vrijwillgers werk in een asiel of zo.
Het is niet de pen dat het machtigste wapen is, maar het potlood....
ik ga nu via school een cursus volgen
To finish first, you first have to finish!
Next race: See you 12 march 2006 Gulf Air Bahrain Grand Prix, Manama
AFC Ajax 4 ever
Next race: See you 12 march 2006 Gulf Air Bahrain Grand Prix, Manama
AFC Ajax 4 ever
Je kunt voornamelijk blijven kijken naar anderen en jezelf beklagen om wat je niet hebt, maar dat is meestal gewoon een vorm van 'jezelf gemakkelijk voelen in je onvrede' ...quote:Op maandag 18 april 2005 14:56 schreef Interpol-Maastricht- het volgende:
het lijkt dus een vicieuze cirkel. moeilijk contact kunnen maken en dan ook nog mensen afschrikken met je eenzaamheid.
als ik kijk naar leeftijdsgenoten, die zijn of getrouwd of zelfs kinderen en anders wonen ze wel samen. ik kan alleen maar met weemoed terug kijken op die ene vriendin die ik ooit heb gehad.
oftewel je eigen ongelukkigheid biedt je een zekerheid en veiligheid, daar uit te breken zou dan opeens ook betekenen dat je misschien ook met je eigen onzekerheid geconfronteerd kunt worden ...
Neem voor jezelf heel duidelik de keuze wat je wilt, ben je met je eenzame leven gelukkig (wat best kan zijn, een eenzaam leven heeft ook wel degelijk voordelen: het irrationalisme van sociale contacten kan soms een kwelling zijn) of wil je er wel aan ontvluchten, en als je die laatste keuze neemt, dan moet jij zelf ook gericht actie daarop ondernemen: niet wachten op iemand anders die je zou moeten komen 'redden' uit je eenzaamheid (wat juist velen zal afschrikken)
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ik wilde toen ik naar de universiteit ging beter worden in de sociale omgang en meer vrienden maken. Tot dan toe had ik maar 1 vriend waarmee ik omging .Voor de rest zat ik vooral achter de computer binnen.
Echter door mijn onzekerheid is het nooit gelukt om me bij 1 van de groepjes aan te sluiten. Ben met 2 gozers bevriend en de rest zijn hooguit kennisen. Goede vriendschappen zijn er niet ontstaan. Nu ik aan het afstuderen ben en doordeweeks op een kamertje zit met iemand waar het ook niet echt lukt om contact mee te leggen wordt ik redelijk depri. Ik baal ervan dat ik tot nu toe nog alleen 1 goede vriend heb, en daarnaast een iets van 4 vrienden die ik slechts af en toe zie als we gaan poolen oid en niet makkelijk mee praat.
Daarnaast heb ik de erg storende neiging om al snel het idee te hebben dat mensen me niet mogen of iig geen zin hebben in een gesprek met me. Vooral bij degenen die een sterk karakter hebben en die ik een tijd niet gezien heb. Maar ik heb het zelfs bij mijn vrienden in lichte mate. Van te voren maak ik me vaak druk of het wel gezellig zal zijn.
Het liefste zou ik een groep goede vrienden willen hebben waar ik makkelijk mee kan praten. Maar ik heb mijn kans op de universiteit verknald
Echter door mijn onzekerheid is het nooit gelukt om me bij 1 van de groepjes aan te sluiten. Ben met 2 gozers bevriend en de rest zijn hooguit kennisen. Goede vriendschappen zijn er niet ontstaan. Nu ik aan het afstuderen ben en doordeweeks op een kamertje zit met iemand waar het ook niet echt lukt om contact mee te leggen wordt ik redelijk depri. Ik baal ervan dat ik tot nu toe nog alleen 1 goede vriend heb, en daarnaast een iets van 4 vrienden die ik slechts af en toe zie als we gaan poolen oid en niet makkelijk mee praat.
Daarnaast heb ik de erg storende neiging om al snel het idee te hebben dat mensen me niet mogen of iig geen zin hebben in een gesprek met me. Vooral bij degenen die een sterk karakter hebben en die ik een tijd niet gezien heb. Maar ik heb het zelfs bij mijn vrienden in lichte mate. Van te voren maak ik me vaak druk of het wel gezellig zal zijn.
Het liefste zou ik een groep goede vrienden willen hebben waar ik makkelijk mee kan praten. Maar ik heb mijn kans op de universiteit verknald
|
|
