Kerstverhalen feedback-topic voor Fokkers

quote:

Op vrijdag 3 december 2004 15:39 schreef Isabeau het volgende:
subtiele spelfout verbeteringen (hier wilden we eigenlijk Arcee voor inhuren)

quote:

VERRAS ME

“Vorig jaar deden we het nog onder de kerstboom.” Ze zegt het plompverloren, op de ochtend van eerste kerstdag. Om er meteen aan toe te voegen dat ze dat nu dus wel gezien heeft en we het maar niet moeten herhalen. “Het was wel spannend, maar ik had toch het idee dat die figuren uit ons kerststalletje me constant aan het bekijken waren,” geeft ze als reden op. Ik werp tegen dat ze zo prachtig is dat iedereen naar haar zou willen kijken, inclusief de wijzen uit het oosten, maar ze wuift het glimlachend weg. Dit jaar wil ze iets anders. Iets nieuws.

Ga er maar aanstaan, zo’n vriendin die steeds verrast wil worden. Ik blader door het telefoonboek, om te zien of er nog iets leuks is in de stad. Ik suggereer het kerstcircus. “Ach, nee. Dat kan over tien jaar nog wel, als we twee kinderen en een hond hebben. Iets spannenders graag.” Mijn oog valt op de advertentie van de Mugubu Singers. “Zeg schat,” begin ik, “we kunnen ook een negerkoor huren. Die komen dan zingen naast onze tafel, terwijl wij onze kalkoen verorberen.” Ze kijkt me verveeld aan. “Negerkoren zijn zo tien jaar geleden. Bovendien, als ik zingende negers wil zien, zet ik TMF wel aan. Heb je geen rappende blanke middenklasser in de aanbieding, die tijdens je kerstdiner op verzoek je hele familie beledigt?” Ik schud van nee en blader verder.

“Hmm, dit is misschien iets. Geef een rijk kind een arme kerst. Dan moeten we een kind uit pakweg Wassenaar hier laten brengen en dan gaan we kerst vieren zoals de gewone mensen doen. De nieuwe trend sinds het downdaten.” Ze schiet in de lach en zegt me dat ze een hekel heeft aan rijke kinderen. Ze is niet snel tevreden, mijn vriendin. Vervolgens wijst ze de levende kerststal af, de wandelsafari door een besneeuwd Beekse Bergen en een aantal concerten. Moedeloos stuit ik op de laatste advertentie, die van restaurant Zet.

Zonder haar antwoord af te wachten, trek ik mijn vriendin de auto in. Ze wil verrast worden, zegt ze. Nou, dan kan ze het krijgen ook. Ik zie haar ogen glinsteren als we het restaurant binnenlopen. Ze heeft geen idee waar we zijn. Bij het zien van de menukaart begint ze opgewonden te stralen. “Oh cool, je kan hier echt koalaberen eten!!!” Ze gilt het door het restaurant. Even later bestellen we beiden. Ik kies mariboepoten met zure salamandersaus, zij gaat voor de koalabeer. We wagen ons nog maar niet aan de kelder, waar je in alle obscuriteit bedreigde diersoorten kunt eten. Ik voer haar liefdevol een stukje mariboepoot en zij laat me proeven van de oortjes van de koalabeer. Kerst was nog nooit zo bijzonder.

Volledig gelukkig stappen we even na elven buiten. Ze kijkt me verliefder aan ooit. “Je hebt me toch weer weten te verrassen.” Ik knik nonchalant. Een fijne kerstnacht is gegarandeerd en de blik van mijn vriendin is mooier dan welk kerstgevoel dan ook. “Vrede op aarde,” zegt ze. Daar doen we het toch allemaal voor?

quote:

ABDI


Met zijn vinger tekende de kleine Jonathan cirkeltjes in het zand. Hij voelde zich ontzettend miserabel en geef hem eens ongelijk. Het beloofde juist vannacht een gruwelijk koude nacht te worden, hij had al een aantal dagen een echt goed maal moeten ontberen en vader moest alweer tot zeer laat in de avond werken. Terwijl Jonathan wat probeerde te slapen voelde hij wat nats en zachts op zijn wang. “Hé, kleine jongen!” lachte hij terwijl hij een grijze natte snuit vastpakte. Het was Abdi, het kleine ezeltje wat vader jaren geleden had gekocht van een wrede veehandelaar. Het bleek een lief beest te zijn en fungeerde vaak als steun en toeverlaat van Jonathan, maar vader was ervan overtuigd dat hij waardeloos was. Hij was mager en kon hooguit één volwassen man dragen. Jonathan was gezien zijn postuur vederlicht en die gebreken konden hem derhalve ook weinig schelen.

Vader had echter liever dat Abdi aan de eerste de beste werd verkocht. De ezel was toch een extra mond om te vullen. Jonathan had hier vele ruzies met hem over gehad en zijn moeder vreesde dat het ezeltje als een wig tussen hen in zou drijven. “Weet je Jonathan, er is vandaag een veemarkt,” begon ze op een zekere dag voorzichtig tegen haar zoon, “Misschien zou je eens kunnen kijken met Abdi.”
Jonathan voelde de bui alweer hangen en hoewel hij wist dat moeder het goed bedoelde, voelde hij er niets voor Abdi aan zijn lot over te laten. Toch besloot hij te gaan. Tenslotte kon hij altijd een of ander smoesje ophangen. Een tè lage prijs, de ezel ligt niet meer goed in de markt, dat soort dingen.

De dieren op de veemarkt werden vreselijk behandeld, zag Jonathan. Hij wilde alweer rechtsomkeert maken toen hij achter zich een man hoorde, die op vriendelijke toon sprak. “Goedemorgen, is dit ezeltje te koop?” Jonathan draaide zich om en keek in de ogen van een lange man, met donkere ogen en idem haar. Hij had een vriendelijke blik. Jonathan wilde met ‘nee’ antwoorden, maar zijn gevoel hield hem tegen.
“Ik zou hem graag kopen,” vervolgde de man en aaide de ezel over zijn kop. Jonathan wist niet waarom, maar overhandigde de ezel en nam het geld in ontvangst. Ook Abdi scheen met de transactie in te stemmen. “Bedankt!” zei de man tenslotte. “Hier zal mijn vrouw zeer blij mee zijn. Ze verwacht een kind en de reis naar Bethlehem zal haar zwaar vallen. Dit kereltje kan van pas komen.”

Terwijl hij de man weg zag lopen met Abdi, voelde Jonathan zich vreemd genoeg intens gelukkig. Het geld zou hen een tijdje vooruit helpen, en hij wist dat Abdi in goede handen zou zijn.

quote:

Op zondag 5 december 2004 14:47 schreef methodmich het volgende:

[..]

quote:

Op zondag 5 december 2004 15:12 schreef MadGuy het volgende:

[..]

quote:

Op zondag 5 december 2004 15:44 schreef Francesca het volgende:

[..]




Jong geluk !!!

quote:

Op vrijdag 3 december 2004 15:39 schreef Isabeau het volgende:
In dit topic: Landelijke Kerstverhalenwedstrijd kan je informatie vinden over de gezamenlijke schrijfwedstrijd van de NCRV, de Spits en Fok. Je kan ook direct doorsurfen naar www.hetkerstverhaal.nl

quote:

Op maandag 6 december 2004 06:11 schreef Isabeau het volgende:MadGuy: prachtig, geweldig einde, leuke invalshoek van het oorspronkelijke kerstverhaal, ik zou alleen iets doen aan dat "en idem haar" dat 'hikt' in het verhaal.

quote:

Op maandag 6 december 2004 08:10 schreef Francesca het volgende:

Ben ik te vroeg? Of werkt het linkje niet goed?

quote:

Op maandag 6 december 2004 10:48 schreef SCH het volgende:

[..]

Ik denk dat je te vroeg was, die luitjes moeten ook gewoon door de file

De website doet het nu in ieder geval.

quote:

Op zondag 5 december 2004 14:47 schreef methodmich het volgende:

[..]

quote:

Op zondag 5 december 2004 14:47 schreef methodmich het volgende:

[..]

quote:

Op zondag 5 december 2004 15:12 schreef MadGuy het volgende:

[..]