LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
In dit topic: Landelijke Kerstverhalenwedstrijd kan je informatie vinden over de gezamenlijke schrijfwedstrijd van de NCRV, de Spits en Fok. Je kan ook direct doorsurfen naar www.hetkerstverhaal.nl
Dit topic is bedoeld voor feedback op je verhaal vóór je het instuurt. Post hier je verhaal en krijg commentaar, goed bedoelde adviezen, afkrakende opinies, subtiele spelfout verbeteringen (hier wilden we eigenlijk Arcee voor inhuren) en andere nutteloze, doch gezellige slowchat reacties.
Let op: door je verhaal hier te plaatsen doe je nog niet mee met de wedstrijd! Die wedstrijd begint ook pas volgende week en vanaf dan is op www.hetkerstverhaal.nl te vinden waar je je verhaal naartoe kunt sturen.
Dit topic is bedoeld voor feedback op je verhaal vóór je het instuurt. Post hier je verhaal en krijg commentaar, goed bedoelde adviezen, afkrakende opinies, subtiele spelfout verbeteringen (hier wilden we eigenlijk Arcee voor inhuren) en andere nutteloze, doch gezellige slowchat reacties.
Let op: door je verhaal hier te plaatsen doe je nog niet mee met de wedstrijd! Die wedstrijd begint ook pas volgende week en vanaf dan is op www.hetkerstverhaal.nl te vinden waar je je verhaal naartoe kunt sturen.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Shit, 450 woorde....ik heb er 880 450 is bijna niets!
450 is bijna niets!
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ik heb het maximum geschrapt en heb nog 772 woorden
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
643...*zucht*
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
449
quote:"Hoorde je dat!" miauwde de oude dikke kater.
Alle poezen spitsten de oren. "Sorry" zuchtte hij en liet zijn kopje weer zakken, "ik dacht dat ik iemand hoorde zeggen 'Wat een mooie poes! Laten we hem meenemen voor kerstmis'". De Siamees naast de oude kater keek hem begripvol aan. "Je was weer aan het dromen, ouwe. En wat is er zo speciaal aan kerstmis. Mensen denken heus niet aan ons omdat het kerstmis is." Weinig poezen hier wisten wat een thuis was, laat staan wat kerstmis was. "Ik zou zo graag de warmte willen voelen van een hand op mijn vacht," zei hij nauwelijks hoorbaar, "ik zou zo graag oprollen naast een openhaard in plaats van op beton. Mijn oude botten doen pijn." Hij zuchtte vermoeid en de Siamees miauwde troostend "Je vindt dat alleen in je dromen, ouwe."
Tim reed voorzichtig richting de supermarkt. De straten waren prachtig verlicht voor kerstmis, maar hij voelde zich eenzaam. Zijn vrouw was een jaar geleden overleden en sindsdien was zijn leven leeg. Ineens pruttelde de moter en hield ermee op. Snel stuurde hij de auto naar de kant. In het bakstenen gebouw naast de auto was duidelijk iemand aanwezig en hij hoopte maar dat hij daar de telefoon kon gebruiken.
De voordeur opende in een kantoortje, maar er was niemand. Hij opende de andere deur en keek naar een paar hokken gevuld met poezen. Hij realiseerde zich dat hij in het asiel was. Tim liep verder, zijn stramme benen snel vermoeid. Hij sloot zijn vingers rond het gaas van een kooi om zijn evenwicht te hervinden. Voor het eerst in een jaar ging een gevoel van warmte door zijn oude lijf op het moment dat een zacht kopje zijn door arthritis geplaagde vingers streelden.
Juist op dat moment klonk er een stem en Tim schrok op. "Meneer, u mag hier niet komen." Opnieuw kregen zijn vingers een aai van rechts en Tim keek opzij om de veroorzaker van de warmte aan te kijken. Hij keek in twee prachtige ogen van een buitengewoon dikke en oude kater. Tim boog zich naar de kater en vroeg de vrouw of hij de kat wat beter mocht bekijken. Ze opende de kooi voor Tim en haalde de oude kater eruit. Tim sloot het dier in zijn oude armen. Tim en de kater, twee eenzame zielen, voelden beiden direct een warme band en een sprankje hoop voor de toekomst.
Het openhaardvuur knetterde in de woonkamer en de oude kater spinde zeer tevreden terwijl hij dacht aan de woorden van de Siamees 'alleen in je dromen'. Zijn oogjes sluitend voelde hij een warme hand over zijn borstelige vacht glijden terwijl hij liefdevol 'Een fijne kerst' hoorde fluisteren.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
ik zal er proberen vanavond/vanacht of morgen mee verder te gaan....
"Moord is de meest extreme vorm van censuur." George Bernard Shaw (1856-1950)
Ik ben van 880 naar 449 woorden gedaan en heb het gevoel dat ik al het 'mooie' van het verhaal heb weggekapt en de essentie heb laten staan. Nou ja, jammer dan.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
dan maak je er toch 2 verhalen van...quote:Op zaterdag 4 december 2004 18:28 schreef Isabeau het volgende:
Ik ben van 880 naar 449 woorden gedaan en heb het gevoel dat ik al het 'mooie' van het verhaal heb weggekapt en de essentie heb laten staan. Nou ja, jammer dan.
bij de eerste zeg je gewoon... kijk bij nr2 hoe het verder gaat...
of zoiets
"Moord is de meest extreme vorm van censuur." George Bernard Shaw (1856-1950)
Hoi Isabeau, ik vind het een mooi verhaal, alleen één opmerking: omdat je de katten laat praten (in zichzelf) is het net alsof "Meneer, u mag hier niet komen." niet van een vrouw maar van een van de katten afkomstig is.
Groet,
Anton
Groet,
Anton
Tsja, ook dat stukje was uitgebreider waardoor het duidelijk was dat een medewerker van het asiel een deur opende, maar dat heb ik geschrapt Je hebt wel gelijk dat het zo over kan komen, eens zien of ik daar aan kan sleutelen en binnen de 450 woorden kan blijven.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ja! Dit wordt hartstikke leuk!quote:Op vrijdag 3 december 2004 15:39 schreef Isabeau het volgende:
afkrakende opinies
En waarom ook niet? Ik word er niet goed van als mensen zeggen "origineel hoor" terwijl het 10x bagger is. Dat iedereen altijd maar de hemel in moet worden geprezen is de oorzaak van die sneue tieners bij Idols. Geen familielid, vriend of kennis die ooit durfde te zeggen "Je zingt vals, slecht en het is waardeloos". En dus staan ze voor lul bij Idols. Ik hoor liever dat mijn schrijfsels bagger zijn dan dat ik word aangespoord om meer bagger te schrijven.quote:Op zaterdag 4 december 2004 20:11 schreef zodiakk het volgende:
Ja! Dit wordt hartstikke leuk!
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
daar is tenminste over nagedachtquote:Op zaterdag 4 december 2004 20:41 schreef Isabeau het volgende:
[..]
En waarom ook niet? Ik word er niet goed van als mensen zeggen "origineel hoor" terwijl het 10x bagger is. Dat iedereen altijd maar de hemel in moet worden geprezen is de oorzaak van die sneue tieners bij Idols. Geen familielid, vriend of kennis die ooit durfde te zeggen "Je zingt vals, slecht en het is waardeloos". En dus staan ze voor lul bij Idols. Ik hoor liever dat mijn schrijfsels bagger zijn dan dat ik word aangespoord om meer bagger te schrijven.
"Moord is de meest extreme vorm van censuur." George Bernard Shaw (1856-1950)
Mooi Isabeau!
Check effe of het Kerstmis of kerstmis is... En het is zeker motor, ipv moter....... *Correctie-mode uit*
Check effe of het Kerstmis of kerstmis is... En het is zeker motor, ipv moter....... *Correctie-mode uit*
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
Am I evil? I am man!
Ik had motor en was aan het twijfelen, heb het nagevraagd en hij zei dat het moter was Beter naar mezelf (of het groene boekje) luisteren dus. Bedankt, krakkemieke!
Beter naar mezelf (of het groene boekje) luisteren dus. Bedankt, krakkemieke!
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Nu ik het zie staan schaam ik me kapot ... "moter" hoe kom ik daar nu bij?
Als het je zoveel moeite kost om jezelf te worden, kun je net zo goed iemand anders blijven.
If you shake my hand better count your fingers ...
If you shake my hand better count your fingers ...
Mag ik van jou een eerlijke reactie, seb, lieverd
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Daarom wil ik graag een reactie van jou. Ik vind het zelf namelijk nogal matigjes. Iets tè veel NCRV zeg maar. (zow, ik heb een voorzetje gegeven, nu jij)
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
En nee, dit heeft geen enkele consequentie voor de half-orc. Denk ik
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Het is een verhaal vol warmte, echter stottert het soms. Woorden als 'openhaard' (moet dat geen twee woorden zijn?) houden het lezen op. Dan zou ik er gewoon haard van maken of een ander woord zoeken, dat de lading op eenzelfde wijze dekt. Echt een kerstverhaal. Het zou nog treffender zijn wanneer Scrooge de kat voor kleine Tim zou kopen.
Ik heb open haard aanelkaar geknutseld zodat ik 450 woorden kreeg
En nee, het gaat juist om oude man + oude kat. Jonge Tim zou een kitten krijgen.
En nee, het gaat juist om oude man + oude kat. Jonge Tim zou een kitten krijgen.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Hij kon niet?quote:Op vrijdag 3 december 2004 15:39 schreef Isabeau het volgende:
subtiele spelfout verbeteringen (hier wilden we eigenlijk Arcee voor inhuren)
Hij was nog niet gevraagd
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Nog andere mensen met verhalen?
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Wat is het toch lastig om binnen die marge van 450 woorden te blijven zeg. Ik heb toch het gevoel dat ik soms de ziel uit mijn verhaal haal, nét door dat ene woordje dat ik naar de eeuwige digitale jachtvelden moet sturen. Ik zal de mijne binnenkort eens posten, Isabeau!
Maarre, wellicht een vraag ten overvloede: mag dat wel, publicatie op het net voordat het is ingeleverd en bejureerd?
Maarre, wellicht een vraag ten overvloede: mag dat wel, publicatie op het net voordat het is ingeleverd en bejureerd?
quote:VERRAS ME
“Vorig jaar deden we het nog onder de kerstboom.” Ze zegt het plompverloren, op de ochtend van eerste kerstdag. Om er meteen aan toe te voegen dat ze dat nu dus wel gezien heeft en we het maar niet moeten herhalen. “Het was wel spannend, maar ik had toch het idee dat die figuren uit ons kerststalletje me constant aan het bekijken waren,” geeft ze als reden op. Ik werp tegen dat ze zo prachtig is dat iedereen naar haar zou willen kijken, inclusief de wijzen uit het oosten, maar ze wuift het glimlachend weg. Dit jaar wil ze iets anders. Iets nieuws.
Ga er maar aanstaan, zo’n vriendin die steeds verrast wil worden. Ik blader door het telefoonboek, om te zien of er nog iets leuks is in de stad. Ik suggereer het kerstcircus. “Ach, nee. Dat kan over tien jaar nog wel, als we twee kinderen en een hond hebben. Iets spannenders graag.” Mijn oog valt op de advertentie van de Mugubu Singers. “Zeg schat,” begin ik, “we kunnen ook een negerkoor huren. Die komen dan zingen naast onze tafel, terwijl wij onze kalkoen verorberen.” Ze kijkt me verveeld aan. “Negerkoren zijn zo tien jaar geleden. Bovendien, als ik zingende negers wil zien, zet ik TMF wel aan. Heb je geen rappende blanke middenklasser in de aanbieding, die tijdens je kerstdiner op verzoek je hele familie beledigt?” Ik schud van nee en blader verder.
“Hmm, dit is misschien iets. Geef een rijk kind een arme kerst. Dan moeten we een kind uit pakweg Wassenaar hier laten brengen en dan gaan we kerst vieren zoals de gewone mensen doen. De nieuwe trend sinds het downdaten.” Ze schiet in de lach en zegt me dat ze een hekel heeft aan rijke kinderen. Ze is niet snel tevreden, mijn vriendin. Vervolgens wijst ze de levende kerststal af, de wandelsafari door een besneeuwd Beekse Bergen en een aantal concerten. Moedeloos stuit ik op de laatste advertentie, die van restaurant Zet.
Zonder haar antwoord af te wachten, trek ik mijn vriendin de auto in. Ze wil verrast worden, zegt ze. Nou, dan kan ze het krijgen ook. Ik zie haar ogen glinsteren als we het restaurant binnenlopen. Ze heeft geen idee waar we zijn. Bij het zien van de menukaart begint ze opgewonden te stralen. “Oh cool, je kan hier echt koalaberen eten!!!” Ze gilt het door het restaurant. Even later bestellen we beiden. Ik kies mariboepoten met zure salamandersaus, zij gaat voor de koalabeer. We wagen ons nog maar niet aan de kelder, waar je in alle obscuriteit bedreigde diersoorten kunt eten. Ik voer haar liefdevol een stukje mariboepoot en zij laat me proeven van de oortjes van de koalabeer. Kerst was nog nooit zo bijzonder.
Volledig gelukkig stappen we even na elven buiten. Ze kijkt me verliefder aan ooit. “Je hebt me toch weer weten te verrassen.” Ik knik nonchalant. Een fijne kerstnacht is gegarandeerd en de blik van mijn vriendin is mooier dan welk kerstgevoel dan ook. “Vrede op aarde,” zegt ze. Daar doen we het toch allemaal voor?
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
quote:ABDI
Met zijn vinger tekende de kleine Jonathan cirkeltjes in het zand. Hij voelde zich ontzettend miserabel en geef hem eens ongelijk. Het beloofde juist vannacht een gruwelijk koude nacht te worden, hij had al een aantal dagen een echt goed maal moeten ontberen en vader moest alweer tot zeer laat in de avond werken. Terwijl Jonathan wat probeerde te slapen voelde hij wat nats en zachts op zijn wang. “Hé, kleine jongen!” lachte hij terwijl hij een grijze natte snuit vastpakte. Het was Abdi, het kleine ezeltje wat vader jaren geleden had gekocht van een wrede veehandelaar. Het bleek een lief beest te zijn en fungeerde vaak als steun en toeverlaat van Jonathan, maar vader was ervan overtuigd dat hij waardeloos was. Hij was mager en kon hooguit één volwassen man dragen. Jonathan was gezien zijn postuur vederlicht en die gebreken konden hem derhalve ook weinig schelen.
Vader had echter liever dat Abdi aan de eerste de beste werd verkocht. De ezel was toch een extra mond om te vullen. Jonathan had hier vele ruzies met hem over gehad en zijn moeder vreesde dat het ezeltje als een wig tussen hen in zou drijven. “Weet je Jonathan, er is vandaag een veemarkt,” begon ze op een zekere dag voorzichtig tegen haar zoon, “Misschien zou je eens kunnen kijken met Abdi.”
Jonathan voelde de bui alweer hangen en hoewel hij wist dat moeder het goed bedoelde, voelde hij er niets voor Abdi aan zijn lot over te laten. Toch besloot hij te gaan. Tenslotte kon hij altijd een of ander smoesje ophangen. Een tè lage prijs, de ezel ligt niet meer goed in de markt, dat soort dingen.
De dieren op de veemarkt werden vreselijk behandeld, zag Jonathan. Hij wilde alweer rechtsomkeert maken toen hij achter zich een man hoorde, die op vriendelijke toon sprak. “Goedemorgen, is dit ezeltje te koop?” Jonathan draaide zich om en keek in de ogen van een lange man, met donkere ogen en idem haar. Hij had een vriendelijke blik. Jonathan wilde met ‘nee’ antwoorden, maar zijn gevoel hield hem tegen.
“Ik zou hem graag kopen,” vervolgde de man en aaide de ezel over zijn kop. Jonathan wist niet waarom, maar overhandigde de ezel en nam het geld in ontvangst. Ook Abdi scheen met de transactie in te stemmen. “Bedankt!” zei de man tenslotte. “Hier zal mijn vrouw zeer blij mee zijn. Ze verwacht een kind en de reis naar Bethlehem zal haar zwaar vallen. Dit kereltje kan van pas komen.”
Terwijl hij de man weg zag lopen met Abdi, voelde Jonathan zich vreemd genoeg intens gelukkig. Het geld zou hen een tijdje vooruit helpen, en hij wist dat Abdi in goede handen zou zijn.
methodmich: kerstdecadentie ten top, goed geschreven, maar ik krijg er geen kerstgevoel van, eerder een beetje walging. Maar ook dát is kerstmis
MadGuy: prachtig, geweldig einde, leuke invalshoek van het oorspronkelijke kerstverhaal, ik zou alleen iets doen aan dat "en idem haar" dat 'hikt' in het verhaal.
MadGuy: prachtig, geweldig einde, leuke invalshoek van het oorspronkelijke kerstverhaal, ik zou alleen iets doen aan dat "en idem haar" dat 'hikt' in het verhaal.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Daarvoor is de correspondentie met organiserende instanties te summier, m.a.w dat staat nergens vermeld.quote:Op zondag 5 december 2004 14:41 schreef MadGuy het volgende:
Maarre, wellicht een vraag ten overvloede: mag dat wel, publicatie op het net voordat het is ingeleverd en bejureerd?
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
quote:Op vrijdag 3 december 2004 15:39 schreef Isabeau het volgende:
In dit topic: Landelijke Kerstverhalenwedstrijd kan je informatie vinden over de gezamenlijke schrijfwedstrijd van de NCRV, de Spits en Fok. Je kan ook direct doorsurfen naar www.hetkerstverhaal.nl
--------------------------------------------------------------------------------
Pagina niet gevonden
Helaas, het opgevraagde document bestaat niet (meer). De gevolgde link is waarschijnlijk verouderd, onnauwkeurig of niet beschikbaar.
Het wordt zeer gewaardeerd als u de internetredactie van de vorige website inlicht. Zie voor E-mailadressen deze pagina.
Page not found
The requested object does not exist on this server. The link you followed is inaccurate, outdated or not available.
Please inform the webmaster of the previous page. E-mail addresses can be found on our special webpage.
omroep.nl | mail
Ben ik te vroeg? Of werkt het linkje niet goed?
Ik denk zelf dat je wat te vroeg bent, maar ik zal het "achter" eens vragen.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Dank, Isabeau!quote:Op maandag 6 december 2004 06:11 schreef Isabeau het volgende:MadGuy: prachtig, geweldig einde, leuke invalshoek van het oorspronkelijke kerstverhaal, ik zou alleen iets doen aan dat "en idem haar" dat 'hikt' in het verhaal.
Het hikt inderdaad een klein beeje, net als meerdere passages in het verhaal, naar mijn idee. Het is écht haast ondoenlijk een mooi verhaal neer te zetten zonder onnoemelijk veel weg te kappen en te snijden, vandaar ook deze oplossing. Ik denk dat ik het zo laat...
Ik denk dat je te vroeg was, die luitjes moeten ook gewoon door de filequote:Op maandag 6 december 2004 08:10 schreef Francesca het volgende:
Ben ik te vroeg? Of werkt het linkje niet goed?
De website doet het nu in ieder geval.
quote:Op maandag 6 december 2004 10:48 schreef SCH het volgende:
[..]
Ik denk dat je te vroeg was, die luitjes moeten ook gewoon door de file
De website doet het nu in ieder geval.
Kansloos...quote:
Is God willing to prevent evil, but not able? Then he is not omnipotent.
Is he able, but not willing? Then he is malevolent.
Is he both able and willing? Then whence cometh evil?
Is he neither able nor willing? Then why call him God?
Is he able, but not willing? Then he is malevolent.
Is he both able and willing? Then whence cometh evil?
Is he neither able nor willing? Then why call him God?
@isa:in de alinea's / zinnen waar je het alleen over Tim hebt, kun je "Tim" ook wel eens vervangen door "Hij" dat leest net iets vlotter..
dag
leuk geschreven, maar ik heb het gevoel dat je nu te lang focust op het zoeken naar dingen in de krant.. teveel voorbeelden (advertentie's) terwijl het daar eigenlijk niet om draait in het verhaal.quote:
misschien kun je dat zoeken naar een verrassing iets in korten, en een ander stuk iets uit te breiden..
dag
dat ontzettend, gruwelijk en zeer als versterking in de eerste alinea lijkt me net iets te veel van het goede, ookal gebruik je dit soort woorden verder niet opvallend. misschien dat je één van die zinnen anders zou kunnen formuleren.quote:
en de laatste zin.. ik zou "hij wist" veranderen in "hij voelde"
weten is iets zeker weten.. en dat lijkt met wel erg snel.. een sterk, goed gevoel over iets hebben is ook duidelijk
maar opzich kan het wel hoor, zoals hij nu is
dag
|
|
