Dingen die je niet moet doen in een restaurant

quote:

Op zondag 1 juli 2007 20:51 schreef mien-moeke het volgende:
-Mobiele telefoons. Simpel: UIT of op stil. Uitzondering: brandweerman, politie, arts etc etc etc. Mensen dus die hun telefoon wel bij zich moeten hebben.

Ook die mensen kunnen hun telefoon op de trilstand zetten. Iedereen kan een goede reden hebben om bereikbaar te moeten zijn, helemaal geen probleem. Zet de telefoon op trillen en excuseer je even als dat ding af gaat en loop naar de garderobe om het gesprek aan te nemen. Niemand heeft er last van op die manier.

quote:

Op zondag 1 juli 2007 20:58 schreef reclamedoos het volgende:

[..]

Ook die mensen kunnen hun telefoon op de trilstand zetten. Iedereen kan een goede reden hebben om bereikbaar te moeten zijn, helemaal geen probleem. Zet de telefoon op trillen en excuseer je even als dat ding af gaat en loop naar de garderobe om het gesprek aan te nemen. Niemand heeft er last van op die manier.

eensch

quote:

Op zondag 1 juli 2007 20:58 schreef reclamedoos het volgende:

[..]

Ook die mensen kunnen hun telefoon op de trilstand zetten. Iedereen kan een goede reden hebben om bereikbaar te moeten zijn, helemaal geen probleem. Zet de telefoon op trillen en excuseer je even als dat ding af gaat en loop naar de garderobe om het gesprek aan te nemen. Niemand heeft er last van op die manier.

Ik zou zeggen gewoon uit...
Laatst moest ik ook wel even een spoedtelefoontje plegen tussendoor, dan loop ik even weg, pak mijn telefoon uit de jaszak, zet hem aan, loop naar een rustige plek waar niemand er last van heeft, voer mijn gesprek, doe de telefoon weer uit, stop hem weer in mijn jaszak en ga weer terug naar mijn plek. En als het niet bloedspoed is dan wacht ik gewoon tot na het eten. Trouwens ook de eerste keer dat ik gebeld heb tijdens een restaurantbezoek... ik zet hem gewoon altijd uit. Dan hebben ze maar pech gehad. Als het belangrijk is, kunnen ze de voicemail wel inspreken...

Edit: uitzonderingen zoals brandweer, artsen en andere mensen die bereikbaar moeten zijn om dergelijke dringende redenen kunnen hem natuurlijk gewoon op stil zetten ipv uit.

Brandweer, etc. hebben een beeper mee als ze dienst hebben..
Het enige wat ze hoeven doen is kijken naar het bericht en naar de kazerne gaan.
(Een vriendin van me is brandweervrouw)

Ik werk zelf in een eetcafé, en ik kan woest worden wanneer mensen aan mn lijf zitten om mijn aandacht te vragen. Dan trekken ze aan mijn mouw terwijl ik in een kort gesprekje ben met een tafel over wat ze willen bestellen, dus negeer ik, en dan doen ze het nog een keer. Ober of geen ober, zulke mensen zit ik dus echt snoeihard te kakken, het liefste zo dat iedereen het hoort. Vooral met terras. Bah.

Ik heb ook 2 keer gehad dat van die bijdehante dagjesmensen naar binnen gingen bellen om te bestellen. Eén keer hadden ze al hoofdgerecht op, en ze zaten me de hele tijd te irriteren. De druppel was dat ze schijtlollig naar binnen gingen bellen om te vragen naar die ober met zijn sjagrijnige hoofd, of het nagerecht er al aan kwam. Toen heb ik de rekening uitgedraaid en ze van het terras getrapt. Opgerot.

quote:

Op donderdag 14 oktober 2004 15:27 schreef Hik het volgende:
"Nee mevrouw, wij hebben géén kindermenu met een pino-kroket!"

.

Het kan me nog niet eens zo heel veel schelen dat een hond an sich aanwezig is, maar het probleem met honden is wél dat je ze bijna allemaal ruiken kunt. Het is iets dat hondebezitters en vast ook zat andere mensen niet zo merken, maar als je ook maar 'n béétje een gevoelige neus hebt dan ruik je het écht wel als er twee tafels verderop een hond onder een tafel ligt te slapen. En dat vind ik hartstikke onsmakelijk en eetlustverpestend. Ik snap wel dat het voor veel hondenbezitters geen punt is omdat ze hun eigen hond niet ruiken, maar ik persoonlijk heb liever tien rokende tafeltjes om me heen (en ik rook zelf niet!) dan één klein hondje onder andermans tafel.
Overigens ken ik maar heel weinig restaurants waarin dieren uberhaupt toegelaten worden. Bij informele eetcafé's is het wat anders, maar op plekken waar mensen écht hun best staan te doen op eten moet je je huisdieren doorgaans gewoon thuislaten.

Wat ik zelf vervelend is dat ik op veel plekken, als de borden zijn opgehaald ed. zo ontzettend lang moet wachten voor ze nog een keer langskomen (voor de rekening of iets anders).

quote:

Op woensdag 4 juli 2007 01:44 schreef Omnifacer het volgende:
Ik werk zelf in een eetcafé, en ik kan woest worden wanneer mensen aan mn lijf zitten om mijn aandacht te vragen. Dan trekken ze aan mijn mouw terwijl ik in een kort gesprekje ben met een tafel over wat ze willen bestellen, dus negeer ik, en dan doen ze het nog een keer. Ober of geen ober, zulke mensen zit ik dus echt snoeihard te kakken, het liefste zo dat iedereen het hoort. Vooral met terras. Bah.

Ik heb ook 2 keer gehad dat van die bijdehante dagjesmensen naar binnen gingen bellen om te bestellen. Eén keer hadden ze al hoofdgerecht op, en ze zaten me de hele tijd te irriteren. De druppel was dat ze schijtlollig naar binnen gingen bellen om te vragen naar die ober met zijn sjagrijnige hoofd, of het nagerecht er al aan kwam. Toen heb ik de rekening uitgedraaid en ze van het terras getrapt. Opgerot.

Volgens mij moet jij een andere beroepstak zoeken.

quote:

Op woensdag 4 juli 2007 18:15 schreef Vivi het volgende:

[..]

Volgens mij moet jij een andere beroepstak zoeken.

Het is tekenend, de Hoereca heeft veel te veel incompetent personeel rondlopen. De enige eis schijnt te zijn dat je goedkoop bent.
Waanzin, want een kundige kelner weet veel meer werk te verzetten en verkoopt beter.

quote:

Op woensdag 4 juli 2007 18:35 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Het is tekenend, de Hoereca heeft veel te veel incompetent personeel rondlopen. De enige eis schijnt te zijn dat je goedkoop bent.
Waanzin, want een kundige kelner weet veel meer werk te verzetten en verkoopt beter.

Helemaal mee eens, ik heb zelf ook lange tijd in de horeca gewerkt en erger me idd dood aan de studentenhuppelkutjes m/v die niets zien, niets horen (ofwel je blik bewust ontwijken) met dienbladen waarop glazen staan te wankelen boven het hoofdje van mijn mijn baby staan te wiebelen, nog beledigd zijn ook als je er wat van zegt, je tafeltje niet afnemen, denken dat jij er zit om hun te bewonderen of toe te kijken hoe ze onderling staan te paffen en/of bij te kletsen en ga zo nog maar even door.

Bijvoorbeeld, zoals meneer de "ober" hierboven loopt te blaten; als je mensen even kort toeknikt en oogcontact maakt zullen ze in 99% van de gevallen nooit aan je mouw trekken omdat ze weten dat je ze hebt gezien en rustig afwachten tot je naar ze toekomt.
Wanneer ze dat wel doen (aan je mouw trekken) is de ergernis vaak al minuten lang opgelopen.

Moeilijk he

quote:

Op woensdag 4 juli 2007 19:45 schreef Vivi het volgende:

[..]

Helemaal mee eens, ik heb zelf ook lange tijd in de horeca gewerkt en erger me idd dood aan de studentenhuppelkutjes m/v die niets zien, niets horen (ofwel je blik bewust ontwijken) met dienbladen waarop glazen staan te wankelen boven het hoofdje van mijn mijn baby staan te wiebelen, nog beledigd zijn ook als je er wat van zegt, je tafeltje niet afnemen, denken dat jij er zit om hun te bewonderen of toe te kijken hoe ze onderling staan te paffen en/of bij te kletsen en ga zo nog maar even door.

Geen idee hebben van de producten die ze verkopen..

quote:

Op woensdag 4 juli 2007 19:47 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Geen idee hebben van de producten die ze verkopen..

Dat ergert me trouwens niet alleen in de horeca, maar ook in een cd of andere speciaalzaak, of zoals laatst, bij de apotheker, alwaar ik laatst informeerde of een bepaald medicijn in combinatie met iets anders genomen kon worden...het schaap begin vervolgens met een rood hoofd de bijsluiter te lezen..
Ja HALLO, dat kan ik zelf ook hoor.

Kundig personeel is echt een uitzondering.

Honden vind ik trouwens een absolute no no in een restaurant (een eetcafé bedoel ik daar dus niet mee.)

quote:

Op woensdag 4 juli 2007 18:15 schreef Vivi het volgende:

Volgens mij moet jij een andere beroepstak zoeken.

Hoezo? Ik krijg fooi bij het leven, ben echt wel dienstbaar aan de mensen die er zitten, maar ik heb zo mijn grenzen.

quote:

Op woensdag 4 juli 2007 19:47 schreef Vivi het volgende:
Bijvoorbeeld, zoals meneer de "ober" hierboven loopt te blaten; als je mensen even kort toeknikt en oogcontact maakt zullen ze in 99% van de gevallen nooit aan je mouw trekken omdat ze weten dat je ze hebt gezien en rustig afwachten tot je naar ze toekomt.

Zo werkt het inderdaad meestal, ja. Er zijn alleen ook wel eens asociale types, die wél zomaar aan je mouw trekken. Ook als ze weten dat je ze al gezien hebt. Dan ben je in gesprek met anderen en sta je met je rug naar ze toe.

Maar ik ben blij dat jij in tenten hebt gewerkt waar dat nooit gebeurd is.

Volgens mij moeten alle mensen die wat tegen kinderen in restaurants hebben 'ns naar Italië of andere Zuid-Europese landen op vakantie... Kun je lachen!

Ik werk in een restaurant waar letterlijk en figuurlijk heel europa komt en ik ben gek op die spaanse kids. Die leven tenminste!!! Spontaan, open en goedlachs, wat wil je nog meer!

In een eetcafe, werd het hoofdgerecht gebracht. Serveerster met twee borden: "Tagliatelle met pesto en ... eeeehhhhh .... nog iets"

In Italië is de aandacht van het personeel voor kinderen soms op het genante of, in onze ogen dan..

quote:

Op donderdag 5 juli 2007 13:04 schreef appelbanaancitroen het volgende:
In een eetcafe, werd het hoofdgerecht gebracht. Serveerster met twee borden: "Tagliatelle met pesto en ... eeeehhhhh .... nog iets"

Ohhh... wat erg!
Heb ook wel eens bij een tapas restaurant gegeten waar de serveerster (NL) glashard alleen maar de nummertjes van de gerechten uitsprak. Leek net of je bij de afhaalchinees zat...
En als je dan een "pollo al ajillo" bestelt, dat ze je een beetje wazig staat aan te kijken tot het licht doorbreekt en ze blij roept: "Owwww... u bedoelt poLLo al aDJILoo!"

of "Taggggggliejaatellie"

quote:

Op donderdag 5 juli 2007 13:45 schreef Hik het volgende:

Ohhh... wat erg!
Heb ook wel eens bij een tapas restaurant gegeten waar de serveerster (NL) glashard alleen maar de nummertjes van de gerechten uitsprak. Leek net of je bij de afhaalchinees zat...
En als je dan een "pollo al ajillo" bestelt, dat ze je een beetje wazig staat aan te kijken tot het licht doorbreekt en ze blij roept: "Owwww... u bedoelt poLLo al aDJILoo!"

Je neemt je restaurant ook niet bepaald serieus als je dergelijk personeel voor je laat werken óf de mensen die je aanneemt niet even fatsoenlijk de kaart leert uit te spreken.

Omnifacer, ik kan je goed begrijpen. Ik werk ook in een eetcafé en we hebben hier de grootste camping van Nederland, dus al dat volk uit de randstad komt dan hierheen. Mensen zien een terras en denken meteen: "He, een restaurant !!!" Toch moet ik zeggen dat wij vaak advertenties in brochures hebben staan, en daardoor veel mensen trekken. Maar mensen denken echt dat ze hier alles kunnen maken.

* gerechten van een speciaal gemaakt weekmenu veranderen
( Op het krijtbord, schnitzel met Zingarasaus..... "Nee, ik wil schnitzel met champignonsaus"...) Die sauzen maken ze niet voor hun lol. Wat een boer niet kent, vreet het dus niet. We hadden er ook Schnitzel met saus naar keuze kunnen neerzetten, maar dat is niet de bedoeling.

* klagen waar je eten blijft, nadat je wachttijd hebt vermeld, en superdruk vol terras hebt.

* klagen waarom ik zijn bestelling niet maak voor hem, en kom brengen
( we hebben 2 verschillende functies op het terras.. bediening en mensen die bestellingen opnemen)

* mensen die klagen omdat er al een "half uur" zitten. Nou sorry hoor maar als ik buiten moet opnemen, dan houd ik iedereen in de gaten, en door omstandigheden kan het wel even 2 minuten duren voordat je geholpen word hoor.

Al met al vind ik het leuk werk, en mag ik het graag doen. Gelukkig zijn er wel veel mensen die zien dat wij keihard werken, en alles zo goed mogelijk op proberen te lossen. En over de prijs mogen ze sowieso niet klagen