En toen heb je ter compensatie uiteraard een hele vette fooi gegeven
![]()
Wat ik ook echt absoluut not-done vind in een restaurant is hard praten. Dat je praat is natuurlijk logisch. Maar je kunt wel een beetje rustig praten...
Daarnaast vind ik het ook erg vervelend als obers je negeren. Ik ben niet zo'n aandachttrekkerig tiepje, ik maak meestal even kort oogcontact of ik kijk eens om me heen, dan wordt dat wel opgepikt over het algemeen. Ik heb echter twee keer meegemaakt dat ik gewoon domweg genegeerd wordt terwijl men mij overduidelijk ziet. De eerste keer dat me dat overkwam ben ik zelf maar naar die ober toegelopen om te vragen of ie mij even wou helpen. De tweede keer (in een ander restaurant overigens) zijn we gewoon opgestaan en weggegaan, we hadden het voorgerecht nog niet gehad dus ik vond het wel best. Ze lieten ons gewoon gaan, namen niet de moeite om te komen vragen wat er aan de hand was terwijl we best uitgebreid en rustig opstonden en de jas aantrokken.
Het allerergste vind ik nog wel dat bedienend personeel tegen je uitvalt.
Ik zat eens een keer met mijn opdrachtgever in een goed visrestaurant in Amsterdam. Althans, de verhalen waren er goed over.
We bestelden een fles wijn (35 euro...) en ik bestelde als hoofdgerecht tong, hij tongfilet.
We namen een slok van de wijn en die was werkelijk niet te zuipen. Echt gewoon vies. Maar goed, we hadden zoiets van, laat maar gaan. Als de vis maar goed is.
Toen kwam na even wachten het hoofdgerecht. Mijn opdrachtgever kreeg tongfilet, en ik kreeg ook tongfilet... dus geen tong!
Toen had ik het wel zo'n beetje gehad, maar vooruit, ik had zoiets van, laat maar, als het maar smaakt is tongfilet ook wel goed. Maar de vis was op zijn hoogst lauw. Zal wel gekomen zijn doordat de borden koud waren, maar de vis was lauw.
Toen had ik het wél gehad. Dus ik wenkte na overleg met mijn opdrachtgever op de gebruikelijke manier de serveerster.
Toen heb ik haar uitgelegd dat ten eerste de wijn niet lekker was, ten tweede ik tong had besteld en geen tongfilet en ten derde dat die ook nog eens lauw was. Lijkt me helemaal niet onredelijk.
Toen víel ze toch tegen me uit, nee niet te zuinig. Het was allemaal belachelijk, ik was een zeikerd, ik stelde me aan, die vis was niet lauw toen die geserveerd werd en zo ging het nog eventjes door. Toen was het mijn beurt. Ik heb haar heel beheerst gevraagd om vooral onmiddelijk haar baas te halen. Toen ze dat weigerde eiste ik dat op heel zachte, onderkoelde, wat dreigende toon (zo praat ik vaker als ik heel boos ben...) en de boodschap kwam toen wel goed over. Toen haar baas er eindelijk bij kwam heb ik hem de zaken uitgelegd en dat het mij vooral stoorde dat zijn serveerster zich zo onbehoorlijk gedroeg terwijl wij heel erg netjes en beleefd waren. Ik heb ook gezegd dat we er helemaal niet moeilijk over hadden gedaan als ze gewoon netjes onze klacht aan had gehoord en er wat mee had gedaan. Hij was vol begrip en bood ons een nieuwe lunch aan, maar die heb ik afgeslagen en heb gezegd dat we zouden gaan en er niet meer zouden terugkomen. Ik denk niet dat ie daar blij mee was, aangezien van het kantoor waar ik toen voor werkte er nogal vaak wat mensen daar gingen lunchen met goede klanten. Na dit akkefietje werden het er beduidend minder...
"De dwaling is de moeder van het inzicht."
"Intelligentie gaat niet om wat je weet maar om wat je doet met wat je weet."
"If you think education is expensive, try ignorance"
LinkedIn profiel