nergens.quote:op dinsdag 21 september 2004 04:14 schreef lamon het volgende:
waar moet ik beginnen?
gefeliciteerd dan..quote:beginnend met de meest logische en de enigszins wetenschappelijk te onderbouwen optie; als je sterft is er niets meer.
een groot deel van de bevolking gelooft in deze theorie, waaronder ik
negeren doe ik het zeker niet, iets wat je onvermijdelijk zal meemaken lijkt me onlogisch om te negeren. het idee van een eeuwigdurende hemel lijkt me helemaal niks! vreselijk, een oneindig bestaan in extase. is niet elk moment hetzelfde? doe je dan elk moment hetzelfde? als je alleen maar extase kent, dan is het toch geen extase meer? want dan is er geen lijden wat je doet beseffen wanneer je niet-lijdt, dan voel je je goed (beter). ik weet niet in hoeverre je zintuigen hebt in het hiernamaals om die extase te ervaren, zijn er hoogte en diepte punten in je extase of is het 1 continu eeuwigdurend extase gevoel waardoor je geen vergelijking kan maken en dus eigenlijk behoorlijk saai is. geen afwisseling wat dan ook. of zouden er dingen zijn in de hemel die je kan doen, kan verzinnen? dan is er een einde aan wat je kan verzinnen, de dingen die ja kan verzinnen zou je op basis van wat je hier op aarde kent, je herbeleeft dan de dingen die je in dit leven leuk vind lijkt me. of er zijn nieuwe mogeljikheden die ik me simpelweg niet kan voorstellen. maar logischerwijs zou er een einde komen aan de dingen die je doet, tenzij je oneindig lang verschillende dingen doet (wat me erg vermoeiend lijkt eerlijk gezegdquote:op dinsdag 21 september 2004 04:14 schreef lamon het volgende:
de derde optie is de enige met meerwaarde. leef je leven goed, en je zal daarna een eeuwigheid in extase blijven doorbrengen.
het geloof in een hemel is dus het enige geloof dat je leven echt zin kan geven, hoe diep je ook nadenkt, als je er echt in zou geloven.
maar voor mij en vele anderen klinkt dat als niets meer dan een sprookje, en je kunt jezelf helaas niet dwingen om in zoiets te geloven.
dus ik ga voor de optie 'negeren, anders word je gek.', maar blij ben ik er niet mee.
doe er wat aan zou ik zeggenquote:
dus ik ga voor de optie 'negeren, anders word je gek.', maar blij ben ik er niet mee.
wie zegt dat geest en lichaam los van elkaar staan?quote:op dinsdag 21 september 2004 13:30 schreef mr_ivy het volgende:
leven is eindig. maar wie zegt dat de geest ook eindig is terwijl men er zó weinig over weet?
dat hangt er helemaal vanaf wie je als 'ik' ziet. in de tegenwoordige westerse tradities wordt 'ik' vereenzelvigd met je lichaam. in de meeste oosterse visies wordt je ziel 'los' gezien van je lichaam en wordt gesteld dat 'jij' eigenlijk je ziel bent. je ziel valt wel te vormen over verschillende levens en dat zal ook op bepaalde manieren invloed hebben op je karakter in een leven (talenten enz.).quote:op dinsdag 21 september 2004 04:14 schreef lamon het volgende:
(...)
de tweede optie reincarnatie is eigenlijk precies hetzelfde als de eerste, alleen bedoeld voor mensen die niet alleen hun einde proberen te negeren, maar er ook nog een troostende waarde aan proberen te geven.
als mensen die dit geloven echt over hun eigen theorie na zouden denken, zouden ze moeten beseffen dat wanneer je opnieuw geboren wordt als een ander persoon, dit net zo zinloos is als echt ophouden met bestaan. aangezien je je vorige leven niet meer herinnert, en je karakter ook weer opnieuw gevormd zal worden, is er geen moment na je dood waarop je ook maar enig nut ondervindt van het feit dat je opnieuw geboren bent. de persoon die je was is dood, dus de hele filosofie heeft geen enkele zin.
ik kan nu zeggen dat mijn ongeboren achterneefje (of zijn huisdier) een reincarnatie zal zijn van mijzelf, maar al zou het waar zijn, ik schiet er geen donder mee op. mijn huidige ik, en dus mijn hele bestaan, is dan nog steeds verdwenen.
dat lijkt me ook niks. dan is dit leven ook zinloos en fixeer je je alleen maar op het volgende.quote:de derde optie is de enige met meerwaarde. leef je leven goed, en je zal daarna een eeuwigheid in extase blijven doorbrengen.
(...)
ik zeg wederom niet dat ze los van elkaar staan, leesl; wij w e t e n er zo weinig overquote:op dinsdag 21 september 2004 16:46 schreef doffy het volgende:
[..]
wie zegt dat geest en lichaam los van elkaar staan?
je kan ook ingaan op wat we wél weten. wat dat aangaat ziet het er mi. naar uit dat lichaam en geest een onlosmakelijk geheel zijn, zodat als het lichaam sterft, ook de geest sterft. ik zie zelf geen argumenten voor het omgekeerde, maar ik ben benieuwd om jouw gedachten daarover te lezenquote:op dinsdag 21 september 2004 18:24 schreef mr_ivy het volgende:
ik zeg wederom niet dat ze los van elkaar staan, leesl; wij w e t e n er zo weinig over
we zijn het hier zowaar eens.quote:op dinsdag 21 september 2004 18:32 schreef doffy het volgende:
je kan ook ingaan op wat we wél weten. wat dat aangaat ziet het er mi. naar uit dat lichaam en geest een onlosmakelijk geheel zijn, zodat als het lichaam sterft, ook de geest sterft. ik zie zelf geen argumenten voor het omgekeerde, maar ik ben benieuwd om jouw gedachten daarover te lezen
zeer mee oneens. dat er op de lange termijn (ongeveer 100 jaar) geen blijvend resultaat te behalen is van al je plannen, denken en werken wil nog niet zeggen dat de resultaten op korte of middellange termijn niet kunnen bevredigen. en dat is waar we ons leven op inrichten: bevrediging op zoveel mogelijk manieren.quote:op dinsdag 21 september 2004 04:14 schreef lamon het volgende:
(...) als je sterft is er niets meer.
(...) als je er daadwerkelijk over nadenkt, verlies je al je bestaansredenen. het heeft geen zin om 1 of meerdere doelen na te streven, omdat het resultaat voor ieder mens hetzelfde is; er blijft niet meer over uiteindelijk.
een eeuwigheid lang klaarkomen lijkt me verschrikkelijk.quote:op dinsdag 21 september 2004 04:14 schreef lamon het volgende:
leef je leven goed, en je zal daarna een eeuwigheid in extase blijven doorbrengen.
wat we wel weten, is voor mij minder interessant dan dingen die we (nog) niet weten. dat heeft een veel grotere omvang. het kan ook zijn dat de lichaam als een soort van een buffer dient voor de geestelijke energie die je opspaart. wat ik verder interessant vind is dat wanneer men in staat van narcose is of in coma ligt, je biologische processen optimaal en minimaal functioneren. dan heb je in feite dus een "nutteloos" lichaam. pas als je wakker bent, dan beginnnen alle processen te werken etc. bovendien heeft je lichaam vele beperkingen je geest niet. je kunt veel creëren met je geest. dat is de reden dat ik niet veel heb met het lichamelijke.quote:op dinsdag 21 september 2004 18:32 schreef doffy het volgende:
[..]
je kan ook ingaan op wat we wél weten. wat dat aangaat ziet het er mi. naar uit dat lichaam en geest een onlosmakelijk geheel zijn, zodat als het lichaam sterft, ook de geest sterft. ik zie zelf geen argumenten voor het omgekeerde, maar ik ben benieuwd om jouw gedachten daarover te lezen
- waaruit concludeer jij dat we veel meer dingen niet weten dan wel weten? het is in mijn ogen meestal zo'n verromantisering: ach, we weten zo weinig, er kan nog zoveel meer zijn dan dat we waarnemen....zucht......wat overigens best waar kan zijn.quote:op woensdag 22 september 2004 13:08 schreef mr_ivy het volgende:
[..]
wat we wel weten, is voor mij minder interessant dan dingen die we (nog) niet weten. dat heeft een veel grotere omvang. het kan ook zijn dat de lichaam als een soort van een buffer dient voor de geestelijke energie die je opspaart. wat ik verder interessant vind is dat wanneer men in staat van narcose is of in coma ligt, je biologische processen optimaal en minimaal functioneren. dan heb je in feite dus een "nutteloos" lichaam. pas als je wakker bent, dan beginnnen alle processen te werken etc. bovendien heeft je lichaam vele beperkingen je geest niet. je kunt veel creëren met je geest. dat is de reden dat ik niet veel heb met het lichamelijke.
haha. volgens mij heb jij meer de neiging om teksten te verromantiseren dan dat ze dat werkelijk zijnquote:op woensdag 22 september 2004 13:49 schreef haushofer het volgende:
[..]
- waaruit concludeer jij dat we veel meer dingen niet weten dan wel weten? het is in mijn ogen meestal zo'n verromantisering: ach, we weten zo weinig, er kan nog zoveel meer zijn dan dat we waarnemen....zucht......wat overigens best waar kan zijn.
- je kunt veel creeeren met geest...ja, maar wat nou als die geest niets anders is dan een chemisch proces van je brein? dan wordt het opeens weer lichamelijk. weg romantiek![]()
naar mijn idee is de angst voor de dood eerder een drijfveer voor vooruitgang. we zoeken naar manieren om in leven te blijven, zowel in de feitelijke zijn (we willen niet sterven), als in figuurlijke zin (we laten het liefst sporen na dat we geleefd hebben, zodat we niet vergeten worden na onze dood).quote:op woensdag 22 september 2004 15:59 schreef mr_ivy het volgende:
de mens is bang voor de dood en dat is wellicht de grote belemmering.
neuh, ik heb niet zo'n neiging tot verromantiseren. ik snap ook niet echt waar je dat vandaan haalt.quote:op woensdag 22 september 2004 15:59 schreef mr_ivy het volgende:
[..]
haha. volgens mij heb jij meer de neiging om teksten te verromantiseren dan dat ze dat werkelijk zijn
weinig en veel zijn relatieve begrippen. weinig kan in huidige zin al veel zijn, al onze kennis, alles wat de mens weet.
neuh, ik beweer altijd precies het tegenovergestelde. al kun je voor die 10000 jaar net zo goed 700 jaar zetten.quote:verder zeg je het goed, in jouw ogen. wil je soms beweren dat we de afgelopen 10.000 jaar niet veel hebben geleerd? al zijn de mensen dom, maarja, we gaan op z'n minst vooruit. en gezien het feit dat we onze hersenen maar voor een klein deel gebruiken..
zonder elektriciteit kan niets bestaan? oneindige energie?quote:en trouwens, je geest is geen chemisch proces, het wordt beïnvloed door chemische processen. en het fundament waarop deze processen berusten is toch wel elektriciteit. zonder elektriciteit, oneindige energie, kan volgens mij niks bestaan.
de mens is bang voor de dood en dat is wellicht de grote belemmering.
nee, ik snap ook niet waarom jij het woord verromantisering relateerde aan mijn stukje tekst.quote:op woensdag 22 september 2004 17:01 schreef haushofer het volgende:
neuh, ik heb niet zo'n neiging tot verromantiseren. ik snap ook niet echt waar je dat vandaan haalt.
[..]
?quote:neuh, ik beweer altijd precies het tegenovergestelde. al kun je voor die 10000 jaar net zo goed 700 jaar zetten.
euuh, volgens mij lees jij langs mij heen of ik heb zuurstoftekorten? of jij hebt last van beide..quote:zonder elektriciteit kan niets bestaan? oneindige energie?![]()
het kan toch zo zijn dat die processen in je hersenen ( dmv neuronen) volledig je karakter ed bepalen? waarom moet er persé een onbepaalde factor in zitten...?
ben ik met je eens. maar misschien openen er nog bredere wegen voor je als je deze angst helemaal loslaat?quote:op woensdag 22 september 2004 16:14 schreef alicey het volgende:
[..]
naar mijn idee is de angst voor de dood eerder een drijfveer voor vooruitgang. we zoeken naar manieren om in leven te blijven, zowel in de feitelijke zijn (we willen niet sterven), als in figuurlijke zin (we laten het liefst sporen na dat we geleefd hebben, zodat we niet vergeten worden na onze dood).
wanneer alle angst voor de dood verdwijnt.. overleven we dat dan wel?
elektriciteit =oneindige energie? kweet niet waar je dat vandaan haalt, maar ala. slecht onderwijs tegenwoordig, denk ik dan.quote:op woensdag 22 september 2004 17:41 schreef mr_ivy het volgende:
[..]
nee, ik snap ook niet waarom jij het woord verromantisering relateerde aan mijn stukje tekst.
[..]
?
[..]
[..]
euuh, volgens mij lees jij langs mij heen of ik heb zuurstoftekorten? of jij hebt last van beide..
(elektriciteit = oneindige energie)
nogmaals dan:
het is voor mij aannemelijker om iets als een geheel te zien, vooral het menselijk geest. het heeft volgens mij niet veel te maken met neuronen, die hebben op een microscopisch niveau wel een betekenis, afzonderlijk zijn het atomen/neutronen/protonen etc.
bovendien heb ik ook niet beweerd dat we niet beïnvloed worden. dat is een gegeven dat je niet kan ontkennen. ik vind het raar dat mensen eenzijdige analyses maken terwijl je rekening moet houden met zoveel factoren, naast ons chemische samenstelling.
en ik heb hier niet over een onbepaalde factor, maar factoren die nog bepaald moeten worden.
het is alleen dat we nog geen betekenis kunnen geven aan verschijnselen die misschien wel ons verstand (nog) te boven gaan. en de dood kan daar 1 ervan zijn.
ohja? licht even toen, ben niet zo wetenschappijk gefocused. voor zover ik het weet, zijn het dat elektronen en protonen. waar komt anders energie vandaan?quote:op woensdag 22 september 2004 17:43 schreef pietverdriet het volgende:
electriciteit is geen oneindige energie, het is zelfs geen energie. het is een middel om energie te transporteren.
atomen worden toch ergens door gedreven? dat is de oneindige energie. ik had wat genuanceerder moeten zijn. slecht onderwijs, pffffquote:op woensdag 22 september 2004 17:45 schreef haushofer het volgende:
[..]
elektriciteit =oneindige energie? kweet niet waar je dat vandaan haalt, maar ala. slecht onderwijs tegenwoordig, denk ik dan.
ik zeg alleen dat de kans er is dat we niet meer zijn dan een chemische samenstelling. daar valt niet veel tegenin te brengen.
wat is dat nou weer voor een onzin. elektriciteit is energie. hoe kom je er nou weer bij om energie te transporteren? misschien dat je denkt dat het een middel is voor informatie overdracht maargoed dat is weer wat anders.quote:op woensdag 22 september 2004 17:43 schreef pietverdriet het volgende:
electriciteit is geen oneindige energie, het is zelfs geen energie. het is een middel om energie te transporteren.
met oneindige energie doelde ik meer op hetgene wat de atomen drijft. en nee, ik ben geen slachtoffer van vrije school, denk meer van mijn eigen onduidelijke inzichten. wetenschap is interessant, daar hou ik het ook bij.quote:op woensdag 22 september 2004 17:59 schreef pietverdriet het volgende:
als je niet weet wat electriciteit is, waarom doe je er dan zulke uitspraken over?
beter moeten opletten met natuurkunde, of ben je een vrije school slachtoffer?
http://nl.wikipedia.org/wiki/elektriciteit
quote:op woensdag 22 september 2004 17:59 schreef mr_ivy het volgende:
atomen worden toch ergens door gedreven? dat is de oneindige energie.
nee, je had wel wat meer mogen afweten van je topic voordat je ermee begon.quote:ik had wat genuanceerder moeten zijn. slecht onderwijs, pffff
dat is ook een oplossingquote:dit raakt al behoorlijk off-topic. ik hou het voor gezien. adios
mijn topic?quote:op woensdag 22 september 2004 18:04 schreef doffy het volgende:
[..]![]()
![]()
![]()
[..]
nee, je had wel wat meer mogen afweten van je topic voordat je ermee begon.
[..]
dat is ook een oplossing
als je je intresseerd in filosofie dan zou je moeten weten dat het in de filosofie er vooral om gaat dat je goed moet weten waarop je een mening baseerd.quote:op woensdag 22 september 2004 18:33 schreef mr_ivy het volgende:
ik weet meer over filosfie en wil er nog veel meer over weten.
dan is de beschrijving van het 'geheel' zoals natuurkunde en wiskunde doet dus ook zinloos?quote:op woensdag 22 september 2004 18:01 schreef micheltje het volgende:
alleen omdat wij veel gebeurtenissen kunnen beschrijven met simpele zinnen en wetten is het meteen te simpel om alles te zijn? je zou ook opgelucht kunnen zijn dat het geheel niet te complex is.
volgens jouw zienswijze zou iedereen een robotachtig wezen zijn (zoals insecten zegmaar) waarvan dna de programmering is. wat is dan de oorzaak van verschillen tussen mensen? en voor je nu zegt "maar er zit verschil in welke genen ieder mens bezit" wat is dan de oorzaak dat de ene gen wel actief is en de ander niet?quote:dood is in mijn ogen echt dood. je leeft omdat er chemische processen in je lichaam beginnen en je begint een 'bewustzijn' ( andere discussie ) te krijgen. wanneer je neergestoken, neergeschoten, neergeslagen of wat dan ook wordt stoppen die processen en ben je dood. je lichaam wordt afgebroken door schimmels en bacterieën en daarna wordt alles herbruikt in de natuur.
deprimerendquote:hierbij zie ik dus gewoon logischerwijze de hersenen waarin processen plaatsvinden die wij op dit moment gewoon nog niet kunnen bevatten, wellicht nooit.
oh er is toch nog hoop??quote:de manier waarop we informatie opslaan en uitlezen, de manier waarop gevoelens werken, de manier waarop de wil om te leven onstaan enzovoort zullen misschien hoogstwaarschijnlijk nog een tijd verborgen blijven.
quote:op woensdag 22 september 2004 18:33 schreef mr_ivy het volgende:
en doffy, onder welk steen kruip jij ineens vandaan?
nee dat klopt. maar de reden dat ik hier op het forum zit is ook kennis vergaren en discussieren over verschillende onderwerpen. dat jij zo'n betweter bent, is een luxe die ik me nog niet kan veroorloven.quote:op woensdag 22 september 2004 18:48 schreef pietverdriet het volgende:
[..]
als je je intresseerd in filosofie dan zou je moeten weten dat het in de filosofie er vooral om gaat dat je goed moet weten waarop je een mening baseerd.
![]()
maak ik hier nu uit op dat je denkt dat "de natuur" een rationeel iets is? voor zover ik het begrepen heb, is er in de natuur sprake van willekeurige variatie in dna en vind natuurlijke selectie plaats doordat de overlevingskansen van verschillende mutaties verschillen. helaas is deze natuurlijke selectie effectief uitgeschakeld door een uitgebreid sociaal vangnet en medische zorg, maar goed, dat is weer een andere discussie...quote:op woensdag 22 september 2004 20:17 schreef the_shining het volgende:
de mens is immers al een succesvol wezen dus waarom de noodzaak dat de natuur kennelijk verschillende combinaties uitprobeert? de winnende formule zou nu toch allang bestaan na eeuwenlang herschikken en combineren, dus waarom wordt volgens jou niet dezelfde combi gebruikt bij ieder mens? een soort standaardformule? zelfs als je het gooit op omgevingsinvloeden dan nog zouden er hooguit een paar rassen nodig zijn (voor verschillende klimaten zegmaar).
waarom zou je geen zelfbewustzijn hebben als het lichaam slechts werk op basis van hersenimpulsen?quote:op maandag 27 september 2004 11:54 schreef fuifduif het volgende:
ten slotte zou ik je willen vragen om een verklaring voor het feit dat ik ik ben en jij jij. wat maakt dat wanneer ik ga slapen en ik 's ochtends weer wakker wordt, ik nog steeds ik ben. je kunt wel gaan wijzen op de functie van de hersenen, maar dat verklaart niet waarom ik kijk door mijn ogen en jij door die van jou. als het lichaam enkel zou werken op basis van impulsen van de hersenen, dan zouden we toch geen zelfbewustzijn hebben lijkt mij.
maar dat is de essentie van mijn persoonlijk geloof. dat is mijn theorie. dat wat jou jou maakt, zodat je iedere ochtend weer in je eigen lichaam wakker wordt, tekent mijn geloof in iets wat buiten het leven an sich staat. ik wil niet eens direct wijzen richting een godheid, maar wel naar een bepaalde kracht, een energie die zorgt voor het bestaan. daarmee ben ik ook overtuigd van het idee dat het na dit leven niet ophoudt. wederom wil ik niet direct wijzen een hemel of wat dan ook, maar wel naar een bepaald proces. reïncarnatie vind ik persoonlijk bijvoorbeeld zeer aannemelijk.quote:op maandag 27 september 2004 12:04 schreef pietverdriet het volgende:
waarom zou je geen zelfbewustzijn hebben als het lichaam slechts werk op basis van hersenimpulsen?
imho is dat ergens ander neerleggen zonder dat daar bewijs nog reden voor is een zwaktebod, een stoplap voor je tekortschietende theorie.
ik baseer het nergens op. het is voor mij een open vraag, die mij niet doet overtuigen van het idee dat het hierna ophoudt. ik heb het ook als een vraag geschreven.quote:op maandag 27 september 2004 12:19 schreef pietverdriet het volgende:
misschien begrijp je mijn post niet, fuifduif ik vraag je waar je het op baseerd.
zo van: "meneer x, welke deur kiest u?"quote:op maandag 27 september 2004 12:26 schreef byte_me het volgende:
je stukje over reincarnatie klopt niet helemaal. op het moment dat je dood gaat en je ziel overblijft kun je je al je levens herinneren. vervolgens kies je een nieuw leerdoel en een daarbij passend leven.
dit is natuurlijk "technisch" gezien de enige manier waarop het zou kunnen gebeuren, maar religieus gezien het systeem. alleen nou weet ik niet meer precies bij welke religie dit hoort. boedisme volgens mij niet, omdat je daar een beter leven moet verdienen. hindoeisme hetzelfde verhaal. ik moet het nog even opzoeken.quote:op maandag 27 september 2004 12:31 schreef fuifduif het volgende:
[..]
zo van: "meneer x, welke deur kiest u?"
maar waarom zou reïncarnatie enkel op die wijze kunnen verlopen? ik kan me zo voorstellen dat het ook mogelijk zou zijn, dat je geheel onbewust weer herboren wordt. omdat je eigenlijk ook als ziel zijnde geen individu bent, maar een onderdeel van een gemeenschappelijke energie.
waarom beperk je jezelf tot 3 opties? ooit van de 'vergeten' filosoof epicurus (342 v. christus) gehoord?quote:op dinsdag 21 september 2004 04:14 schreef lamon het volgende:
waar moet ik beginnen?
allereerst zijn er verschillende visies.
sommige mensen denken dat er niets is na de dood, sommigen geloven in reincarnatie, sommigen in een hemel (of hel, maar laat ik die voor het gemak buiten beschouwing laten).
beginnend met de meest logische en de enigszins wetenschappelijk te onderbouwen optie; als je sterft is er niets meer.
een groot deel van de bevolking gelooft in deze theorie, waaronder ik. dit betekent naar mijn mening ook dat je genoodzaakt bent, om je leven te kunnen leiden, deze wetenschap zoveel mogelijk te negeren.
de tweede optie reincarnatie is eigenlijk precies hetzelfde als de eerste, alleen bedoeld voor mensen die niet alleen hun einde proberen te negeren, maar er ook nog een troostende waarde aan proberen te geven.
de derde optie is de enige met meerwaarde. leef je leven goed, en je zal daarna een eeuwigheid in extase blijven doorbrengen.
dus ik ga voor de optie 'negeren, anders word je gek.', maar blij ben ik er niet mee.
quote:op woensdag 29 september 2004 02:05 schreef de-oneven-2 het volgende:
straks, als ik dood ben, begint het leven pas.
wat ik je brom.
nee. lijkt me ook niet.
wat ik alleen niet begrijp is waarom het leven nutteloos zou zijn als het eindigt.
juist dat het eindigt maakt het leven tot een leven.
dat is natuurlijk met heel veel dingen. de angst voor het onbekende. en als je het dan uiteindelijk doet blijkt het best mee te vallenquote:op donderdag 30 september 2004 13:39 schreef oud_student het volgende:
de dood is dus eigenlijk een schijnprobleem. gefundeerde angst m.b.t. de dood kan alleen te maken hebben met het "doodgaan", dwz de laatste fase van het leven.
hoezo meevallenquote:op donderdag 30 september 2004 15:01 schreef het_fokschaap het volgende:
dat is natuurlijk met heel veel dingen. de angst voor het onbekende. en als je het dan uiteindelijk doet blijkt het best mee te vallen
angst voor de dood. als je eenmaal dood bent valt het best mee dat dood zijn !quote:op donderdag 30 september 2004 16:11 schreef oud_student het volgende:
[..]
hoezo meevallen![]()
iets wat niet bestaat, kan niet mee of tegenvallen
de dood is een idd. schijnprobleem, het concept dood bestaat immers alleen voor de levenden.quote:op donderdag 30 september 2004 13:39 schreef oud_student het volgende:
wittgenstein heeft over de dood de uiterst triviale opmerking gemaakt, dat "men de dood niet beleeft". hoewel triviaal wordt dit telkens weer vergeten in de discussie.
de dood van andere mensen maken we wel mee, maar onze eigen dood kunnen wij logischerwijs niet meemaken. dit is analoog naar het vragen "wat was er voor de big bang".
in en meer dichterlijke vorm zegt wittgenstein ergens in de tractatus:
" ons leven is net zo grenzeloos als ons gezichtsveld " (uit het hoofd geciteerd, dus ga niet gelijk over mij heen vallen)
de dood is dus eigenlijk een schijnprobleem. gefundeerde angst m.b.t. de dood kan alleen te maken hebben met het "doodgaan", dwz de laatste fase van het leven.
ik ben het nog steeds met mezelf eens.quote:op donderdag 30 september 2004 04:13 schreef lamon het volgende:
een beetje dubieus van mezelf dat ik nog geen enkele reactie in het topic wat ik notabene zelf heb geopend geplaatst heb tot nu toe, maar ik heb het idee dat men mijn filosofieen op dit punt verkeerd heeft geinterpreteerd of dat mijn uiteenzetting gewoon te onduidelijk neergezet is.
het leven is niet zinloos, ik geniet ook gewoon van het dag op dag gevoel dat gevuld kan worden met eten, drinken, seks, feesten, succes, erkenning, lachen, muziek, films en noem maar op...
het ging mij niet om het feit dat het leven per definitie zinloos zou zijn, maar dat een filosofische (want dat is het forum waarin het staat) kijk op de dood het bestaan geen extra waarde kan geven, bekeken vanuit de eerste en door mij ondersteunde theorie.
als je daadwerkelijk filosofeert over de dood, zoek je naar een tastbaar doel (en niet alleen vergankelijk genot dat aan je dagelijkse simpele levensbehoeftes voldoet, zei het op lange of kortere termijn, dat heeft niets met werkelijke filosofie te maken) van het bestaan wat je nu leidt. dat doel is er alleen, als je in een eeuwig bestaan in de 'hemel' gelooft, zoals ik het zie.
bij reincarnatie is dat doel er wel volgens de volgelingen van deze leer, maar dat zul je zelf nooit beseffen, dus blijft het uiteindelijke resultaat van jouw leven, jouw wereld (dus de enige wereld), jouw bestaan hetzelfde als bij de eerste theorie.
het gaat me niet om kwaliteit van leven, of troost dankzij een bepaald geloof, of zelfs de tevredenheid die mensen hebben als ze hun eigen theorie over het sterfverschijnsel hebben omarmd tijdens hun leven, ik heb het juist over het absolute besef van het daadwerkelijke resultaat van het bestaan op deze wereld (die we enkel kennen, gezien door onze eigen ogen en verwerkt in onze eigen hersenen), en het feit dat het einde van dat bestaan in onze eigen belevingswereld nooit een gevolg zal kunnen hebben, tenzij ons bewustzijn, wat betreft ons geleden leven blijft bestaan.
vandaar dat ook iedereen die hier in verschillende bewoordingen beweerd heeft dat hij/zij nu gewoon geniet van het leven, en later wel ziet waar het toe leidt, precies ondersteunt wat ik beweer. je moet niet echt nadenken over de filosofie, waarin je gelooft, maar gewoon je leven leiden.
beetje late reactie, maar ik moet (weer) op deze hardnekkige misvatting reageren:quote:op woensdag 22 september 2004 15:59 schreef mr_ivy het volgende:
verder zeg je het goed, in jouw ogen. wil je soms beweren dat we de afgelopen 10.000 jaar niet veel hebben geleerd? al zijn de mensen dom, maarja, we gaan op z'n minst vooruit. en gezien het feit dat we onze hersenen maar voor een klein deel gebruiken..
dit is 100 procent staya erusa!!!quote:op donderdag 30 september 2004 18:54 schreef jozzephus het volgende:
"dood" gaan hier op aarde is het mooiste wat er is voor wie "dood" gaat...
dood..
mooi woord he..het begin dus van wat je langzaam/snel (relatief) weer gaat herinneren..ieder op zijn/haar manier van hoe hij/zij ooit geloofde op aarde...er bestaat geen einde..alleen een begin van iets nieuws..
geloofde je altijd in de hel? of allemaal maagden die willen neuken en zo, of dat er niets meer is...ok dan..je komt daar waar je in geloofde, en blijft daar net zolang totdat je aware wordt van dat je daar niet moet zijn..(of je blijft nog even) dus aan jouw de keus wat je wilt en gaat doen..
heb ik eens gelezen en geloof dat 100%.
de meesten van jullie geloven wat anders.
voor allebei, wanneer je gaat.
have fun.(of sterkte)![]()
camus behandelt in dit essay (en ook op gelijke wijze bijvoorbeeld in zijn boek l’étranger (de vreemdeling)) de vraag of, gegeven de situatie dat met je dood alles stopt, het niet net zo makkelijk is om direct zelfmoord te plegen. uiteindelijk stelt hij dat het leven de moeite waard is.quote:il n'y a qu'un problème philosophique vraiment sérieux: c'est le suicide. juger que la vie vaut ou ne vaut pas la peine d'être vécue, c'est répondre à la question fondamentale de la philosophie. er is slechts één werkelijk belangrijk filosofisch probleem: dat is de zelfmoord. beslissen of het leven wel of niet de moeite waard is geleefd te worden, is antwoord geven op de grondvraag van de filosofie.
ik geloof toch dat het overgrote deel van het dierenrijk hetzelfde doen als ons. en dan doel ik op het slapen gaan en sochtends weer opstaan, waarbij ze hun ogen weer opendoen(of iets in die richting) daarbij heeft het overgrote deel van het dierenrijk geen zelfbewustzijn en leven op hun instinct. dus daar gaat je stelling mank. het zijn alleen de hersenen die ons hele lichaam sturen en ons een 'geest' geven.quote:op maandag 27 september 2004 11:54 schreef fuifduif het volgende:
ten slotte zou ik je willen vragen om een verklaring voor het feit dat ik ik ben en jij jij. wat maakt dat wanneer ik ga slapen en ik 's ochtends weer wakker wordt, ik nog steeds ik ben. je kunt wel gaan wijzen op de functie van de hersenen, maar dat verklaart niet waarom ik kijk door mijn ogen en jij door die van jou. als het lichaam enkel zou werken op basis van impulsen van de hersenen, dan zouden we toch geen zelfbewustzijn hebben lijkt mij.
ik heb geen hemel nodig om mijn leven zin te geven.quote:het geloof in een hemel is dus het enige geloof dat je leven echt zin kan geven, hoe diep je ook nadenkt, als je er echt in zou geloven.
het is niet voor niets, maar als je dat niet kunt zien, kan ik me voorstellen dat het lijden is.quote:op zaterdag 26 mei 2007 08:34 schreef zwambtenaar het volgende:
maar mocht dat inderdaad zo zijn, dan had ik liever gehad dat dit leven mij bespaard was gebleven. wat een verschrikking dat men een leven lang moet lijden voor... niets.
dat leven heeft voor mij dus geen enkele waarde, wanneer het geen enkele betekenis heeft verder. in dat geval is het niet meer dan een toevallige happening. het enige waar het leven dan uit bestaat is: geboren worden, proberen zo gezond mogelijk te blijven, proberen je leven in te richten zoals je dat wilt en maar blijven werken, werken en werken en uiteindelijk is het dan weer gebeurd. nou, wat een lolquote:op zondag 27 mei 2007 17:30 schreef miss_sly het volgende:
[..]
het is niet voor niets, maar als je dat niet kunt zien, kan ik me voorstellen dat het lijden is.
het gaat om het leven zelf, niet om wat er na wel of niet komt.
het leven an sich heeft ook geen betekenins.quote:op zondag 27 mei 2007 17:33 schreef zwambtenaar het volgende:
[..]
dat leven heeft voor mij dus geen enkele waarde, wanneer het geen enkele betekenis heeft verder. in dat geval is het niet meer dan een toevallige happening. het enige waar het leven dan uit bestaat is: geboren worden, proberen zo gezond mogelijk te blijven, proberen je leven in te richten zoals je dat wilt en maar blijven werken, werken en werken en uiteindelijk is het dan weer gebeurd. nou, wat een lol.
als het leven an sich geen betekenis heeft, dan heeft het wat mij betreft ook geen enkele zin om er betekenis aan te geven. de enige reden voor mij om er mee door te gaan ligt gelegen in mijn instinctieve overlevingsdrift. ik ben als het ware geprogrammeerd om er mee door te gaan. maar ik doe het niet van harte en hoop dan ook met heel mijn hart, dat er wel degelijk een meer metafysische betekenis aan het leven verbonden kan worden.quote:op zondag 27 mei 2007 17:35 schreef miss_sly het volgende:
[..]
het leven an sich heeft ook geen betekenins.
jij geeft er betekenis aan, voor jezelf en als je geluk hebt ook voor anderen.
het is gewoon echt zo.quote:op zaterdag 26 mei 2007 08:34 schreef zwambtenaar het volgende:
maar mocht dat inderdaad zo zijn, dan had ik liever gehad dat dit leven mij bespaard was gebleven. wat een verschrikking dat men een leven lang moet lijden voor... niets.
grappig om een oude post van mezelf na te lezen! en hoe ik er nu anders over denk.. ik sluit me aan bij jouw 3e optie, maar dan als een geestelijke wedergeboorte in de hemel ieder moment dat je leeft. ik geloof dat je daar komt door je handelen (karma) en dat het denken voor de actie gebeurt, eigenlijk is het een soort paradox. je moet dan eerst voor jezelf bedenken wat de hemel is voor jou en dan je handelen aanpassen om daar te komen maar hoe kun je het zeker weten of het een hemel is zonder dat je er niet eerst bent geweest om dat vast te stellen?quote:op zaterdag 26 mei 2007 00:33 schreef lamon het volgende:
ik schop hem toch weer even, want ik heb nog steeds niet het idee dat iemand ooit begrepen heeft wat ik bedoelde.
ik streef na ieder moment van mn leven 'in extase' te beleven. er is toch geen garantie dat ik het na dit leven nog zal bereiken. sommige mensen proberen extase te vinden in dingen die zich buiten zichzelf afspelen, ik probeer het binnen mezelf te vinden. ik ben de enige constante, de enige factor waar ik echt invloed op heb. ik ben al in geen tijden meer ongelukkig geweest of heb het gevoel gehad dat ik leed. tuurlijk heb ik weleens baaldagen, maar ook daar haal ik de positieve dingen uit. nee hoor, ik ben echt happy.quote:op maandag 28 mei 2007 16:06 schreef popeofthesubspace het volgende:
neejoh. streef vooral niets na.
wat probeer je met je oneliners te bereiken?quote:op maandag 28 mei 2007 16:14 schreef popeofthesubspace het volgende:
een streven naar extase.. wat een lovende eigenschap. ik ben blij dat we jou hebben op deze wereld.
hedonisme.!
stilstand van wat? in wat voor'n opzichten? en waarom is het verfoeilijk?quote:op maandag 28 mei 2007 16:23 schreef popeofthesubspace het volgende:
mijn onvrede uiten.
hedonisme vind ik een van de meest verfoeilijke levenshoudingen mogelijk. het is geen streven, maar absolute stilstand.
oh, vast wel, hoor.quote:op zaterdag 26 mei 2007 00:33 schreef lamon het volgende:
ik schop hem toch weer even, want ik heb nog steeds niet het idee dat iemand ooit begrepen heeft wat ik bedoelde.
zorgen voor mn vrienden hindert mijn geluk niet. zoals ik al zei probeer ik mijn geluk niet buiten mezelf te zoeken, maar in mezelf. theoretisch gezien zou het betekenen dat als de aarde naar de vinkentering zou gaan ik nogsteeds 'gelukkig' kan zijn. het zijn factoren die buiten mezelf zijn en daardoor mijn geluk niet kunnen verwoesten. wat ook inhoudt dat ik allerlei acties in de buitenwereld zou kunnen ondernemen zonder dat dat mijn geluk verwoest. (theoretisch natuurlijk, want ik ben geen supermens. in de praktijk is het leven een grote test om dit vol te houden)quote:op maandag 28 mei 2007 16:33 schreef popeofthesubspace het volgende:
stilstaand omdat het geen enkele richting kent. wat is de inhoud van je extase/geluk? een in het niets glimlachen om niets? en als het wel glimlachen om iets is, waarom streef je dat 'iets' dan niet na? wat is de meerwaarde van je geluk, op pijn voorkomen na? waarom is dat geluk zo belangrijk voor je? en hoe zit het met je geluk van je vrienden? wat als het zorgen voor je vrienden of kinderen je geluk hindert? waar kies je dan voor? dan wel voor de buitenwereld? dus zo belangrijk is het geluk niet?
ik snap het gewoon niet. geluk kan me gestolen worden.
ik vraag me af waarom het een voorrecht moet zijn. ik begrijp op een bepaalde manier wel wat je bedoelt hoor, maar een voorrecht.. ik denk daarbij een beetje aan dankbaarheid. maar aan wie moet je die dankbaarheid dan tonen? aan je ouders? aan existence? wat voorn zin heeft dat? of is dat ook gewoon de zin die je er zelf van maakt?quote:op maandag 28 mei 2007 16:49 schreef arcee het volgende:
[..]
oh, vast wel, hoor.
misschien moet je er nog een vierde optie aan toevoegen.
dat je nadenkt over hoeveel mensen er theoretisch hadden kunnen zijn (aantal eicellen van alle vrouwen maal aantal zaadcellen van alle mannen, bijvoorbeeld) en hoe klein de kans is dat jij juist geboren bent. dan moet je dood kúnnen gaan dus als een voorrecht zien, omdat al die andere mensen niet eens geboren zijn. met andere woorden, zie de dood niet als een tragisch einde van het leven, maar zie je leven als een groot voorrecht dat je het hebt mee mogen maken.
dat laatste.quote:op maandag 28 mei 2007 16:54 schreef releaze het volgende:
ik vraag me af waarom het een voorrecht moet zijn. ik begrijp op een bepaalde manier wel wat je bedoelt hoor, maar een voorrecht.. ik denk daarbij een beetje aan dankbaarheid. maar aan wie moet je die dankbaarheid dan tonen? aan je ouders? aan existence? wat voorn zin heeft dat? of is dat ook gewoon de zin die je er zelf van maakt?
ik kijk niet zo op tegen de dood zelf, maar wel het sterven. ik ga er van uit dat het sterven een ervaring zal zijn als nooit tevoren, iets wat we ons niet helemaal kunnen voorstellen, en dat dat niet weten angst veroorzaakt. ik ben nog nooit ernstig ziek geweest, of een groot ongeluk, en mn hart heeft altijd geklopt, nog nooit zuurstof tekort gehad... maar het klinkt allemaal letterlijk doodeng!quote:op maandag 28 mei 2007 16:59 schreef arcee het volgende:
[..]
dat laatste.
en als je het niet als een voorrecht ziet, hoef je ook niet tegen de dood op te zien.
.. dat kan niet, niet als je werkelijk geeft om de buitenwereld. je vindt vrede door alleen in jezelf te keren en daar waarde te vinden, de waarde van de wereld buiten te sluiten. het maakt niet uit of er iets mis gaat in de buitenwereld. dat is belachelijk. als je de waarde van de buitenwereld erkent, zal je er ook zorgen om maken als er daar iets mis gaat. en dat is terecht. wie niet waagt, wie niet wint. je hele 'filosofie' baseert zich op angst.quote:op maandag 28 mei 2007 16:50 schreef releaze het volgende:
[..]
zorgen voor mn vrienden hindert mijn geluk niet. zoals ik al zei probeer ik mijn geluk niet buiten mezelf te zoeken, maar in mezelf. theoretisch gezien zou het betekenen dat als de aarde naar de vinkentering zou gaan ik nogsteeds 'gelukkig' kan zijn. het zijn factoren die buiten mezelf zijn en daardoor mijn geluk niet kunnen verwoesten. wat ook inhoudt dat ik allerlei acties in de buitenwereld zou kunnen ondernemen zonder dat dat mijn geluk verwoest.
de eerste optie is alleen logisch zolang je er zo over nadenkt.quote:op dinsdag 21 september 2004 04:14 schreef lamon het volgende:
beginnend met de meest logische en de enigszins wetenschappelijk te onderbouwen optie; als je sterft is er niets meer.
een groot deel van de bevolking gelooft in deze theorie, waaronder ik. dit betekent naar mijn mening ook dat je genoodzaakt bent, om je leven te kunnen leiden, deze wetenschap zoveel mogelijk te negeren.
...
de tweede optie reincarnatie is eigenlijk precies hetzelfde als de eerste, alleen bedoeld voor mensen die niet alleen hun einde proberen te negeren, maar er ook nog een troostende waarde aan proberen te geven.
...
de derde optie is de enige met meerwaarde. leef je leven goed, en je zal daarna een eeuwigheid in extase blijven doorbrengen.
ik zou zeggen, denk wat je wiltquote:op dinsdag 29 mei 2007 16:16 schreef popeofthesubspace het volgende:
[..]
.. dat kan niet, niet als je werkelijk geeft om de buitenwereld. je vindt vrede door alleen in jezelf te keren en daar waarde te vinden, de waarde van de wereld buiten te sluiten. het maakt niet uit of er iets mis gaat in de buitenwereld. dat is belachelijk. als je de waarde van de buitenwereld erkent, zal je er ook zorgen om maken als er daar iets mis gaat. en dat is terecht. wie niet waagt, wie niet wint. je hele 'filosofie' baseert zich op angst.
wat is de meerwaarde daarvan?quote:op dinsdag 29 mei 2007 19:49 schreef double-helix het volgende:
ik troost mezelf met het feit dat mijn atomen door zullen "leven"
niks.quote:op woensdag 30 mei 2007 11:21 schreef popeofthesubspace het volgende:
[..]
wat is de meerwaarde daarvan?
je neemt een paar dingen aan, die discutabel zijn. wetenschappelijk is het bestaan van een geest die voortbestaat na de dood niet bewezen, maar ontkracht ook nog niet. we hebben immers geen wetenschap die zich met een onstoffelijke geest bezighoudt, behalve de kwakzalverij en esoterische bezigheden.quote:op dinsdag 21 september 2004 04:14 schreef lamon het volgende:
waar moet ik beginnen?
allereerst zijn er verschillende visies.
sommige mensen denken dat er niets is na de dood, sommigen geloven in reincarnatie, sommigen in een hemel (of hel, maar laat ik die voor het gemak buiten beschouwing laten).
beginnend met de meest logische en de enigszins wetenschappelijk te onderbouwen optie; als je sterft is er niets meer.
een groot deel van de bevolking gelooft in deze theorie, waaronder ik. dit betekent naar mijn mening ook dat je genoodzaakt bent, om je leven te kunnen leiden, deze wetenschap zoveel mogelijk te negeren.
natuurlijk kun je er wel over praten, maar in je gedachten moet je dit zo leeg mogelijk behandelen. immers, als je er daadwerkelijk over nadenkt, verlies je al je bestaansredenen. het heeft geen zin om 1 of meerdere doelen na te streven, omdat het resultaat voor ieder mens hetzelfde is; er blijft niet meer over uiteindelijk. zelfs al schrijf je het boek van de eeuw of zet je de nieuwe president op de wereld, zelf zal je nooit de vruchten plukken, want je bent er niet meer.
iets moois nalaten is een leuk lapmiddel, maar aangezien je eigen perceptie van het leven de enige is die je ooit meemaakt, heeft het praktisch gezien geen enkele invloed op je dood. als je eenmaal gestorven bent is de wereld ook verdwenen, omdat de enige wereld die ieder mens kent, degene is die hij zelf in zijn hoofd heeft opgebouwd.
de enige manier van leven die deze filosofie rechtvaardigt, zou zijn om letterlijk bij de minuut te leven. dus nooit denken of bouwen aan de toekomst, maar ieder moment in het heden opslokken (het hele carpe diem geneuzel, maar dan echt..). leuke theorie, maar niemand doet het. instinctief handelen mensen met een later moment in gedachte, of dat nou een dag of een maand of een jaar is.
als dat niet het geval zou zijn, zouden mensen tenslotte hun directe verlangens meteen in praktijk brengen, ongeremd door eventuele gevolgen. en geen hond (die niet achter tralies of in een inrichting zit) doet dat.
dus het zoveel mogelijk negeren van je eigen theorie is in dit geval de enige methode om op normale wijze door te blijven leven..
dit is niet helemaal waar: de meeste gelovers in reïncarnatie gaan ervan uit, dat je wel degelijk voortbestaat met de ervaringen uit vorige levens. niet bewust, maar je onderbewuste en je lichaam zitten vol ervaringen en littekens.quote:de tweede optie reincarnatie is eigenlijk precies hetzelfde als de eerste, alleen bedoeld voor mensen die niet alleen hun einde proberen te negeren, maar er ook nog een troostende waarde aan proberen te geven.
als mensen die dit geloven echt over hun eigen theorie na zouden denken, zouden ze moeten beseffen dat wanneer je opnieuw geboren wordt als een ander persoon, dit net zo zinloos is als echt ophouden met bestaan. aangezien je je vorige leven niet meer herinnert, en je karakter ook weer opnieuw gevormd zal worden, is er geen moment na je dood waarop je ook maar enig nut ondervindt van het feit dat je opnieuw geboren bent. de persoon die je was is dood, dus de hele filosofie heeft geen enkele zin.
ik kan nu zeggen dat mijn ongeboren achterneefje (of zijn huisdier) een reincarnatie zal zijn van mijzelf, maar al zou het waar zijn, ik schiet er geen donder mee op. mijn huidige ik, en dus mijn hele bestaan, is dan nog steeds verdwenen.
hiermee ben ik opgevoed, maar ik had in mijn jeugd al een weerstand tegen eeuwig gelukkig zijn. tegen ons kinderenw erd dan gezegd, dat we rijstepap zouden krijgen van gouden bordjes met zilveren lepels. nou konden die borden en lepels me niet zoveel schelen (tegenover wie moest je daarover opscheppen en aan wie kon je ze verpatsen?) en ik hield best van rijstepap, maar altijd en eeuwig? en dan altijd gelukkig zijn? leek me niks.quote:de derde optie is de enige met meerwaarde. leef je leven goed, en je zal daarna een eeuwigheid in extase blijven doorbrengen.
het geloof in een hemel is dus het enige geloof dat je leven echt zin kan geven, hoe diep je ook nadenkt, als je er echt in zou geloven.
maar voor mij en vele anderen klinkt dat als niets meer dan een sprookje, en je kunt jezelf helaas niet dwingen om in zoiets te geloven.
tja, dat kan ik me voorstellen.quote:dus ik ga voor de optie 'negeren, anders word je gek.', maar blij ben ik er niet mee.
maar dan ga je ervan uit, dat het leven leuk is.quote:op maandag 28 mei 2007 16:49 schreef arcee het volgende:
[..]
oh, vast wel, hoor.
misschien moet je er nog een vierde optie aan toevoegen.
dat je nadenkt over hoeveel mensen er theoretisch hadden kunnen zijn (aantal eicellen van alle vrouwen maal aantal zaadcellen van alle mannen, bijvoorbeeld) en hoe klein de kans is dat jij juist geboren bent. dan moet je dood kúnnen gaan dus als een voorrecht zien, omdat al die andere mensen niet eens geboren zijn. met andere woorden, zie de dood niet als een tragisch einde van het leven, maar zie je leven als een groot voorrecht dat je het hebt mee mogen maken.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |