we zijn weer twee daagjes verder, tijd voor een update-je.
Dag 5 woensdag 8 september.NAWEEEEEEEEEEEEEN!!!! de afgelopen dagen al flink veel naweeen gehad maar afgelopen nacht was het toch wel heel erg hevig. Heb huilend over de vloer gekropen van de pijn. Als ik niet beter wist zou ik denken dat er nog een klein mensje ons zou gaan vergezellen.(maar helaas) (bij een tweede kindje of bij een snelle bevalling kunnen naweeen hevig zijn was me verteld, maar dit had ik daarbij niet voor ogen gehad). Het heb wel resultaat gehad want afgelopen maandag lag mijn baarmoeder N -2 en vanmorgen al op S +3 een ongekend verschil en de vlos vermoed ook dat het nu ook snel afgelopen is met die pijn en het bloedverlies. Ben benieuwd.
Jayden is een echte stoere bink geweest bij de hielprik en slaakte heel even een klein gilletje op moment van prikken en sliep de rest van de tijd door. Alicia hadden we verteld dat hij een klein prikkie ging krijgen en dat dat een beetje au doet, maar na een kussie en een pleister weer over zou zijn. Ze heb een verpleegsterssetje en de hele situatie is uitgebeeld, gespeeld en herhaald. Toch hield ze het niet droog en moest heel zielig meehuilen met de 'au' van Jayden (lees: hartverscheurend huilen tot oma haar maar even meenam naar de buren om haar wat te kalmeren).
klaar voor vertrek, op naar de hielprikAlicia en Jayden zijn nu al heel verschillend, in hoeverre je daar nu al een oordeel over kan vellen. Uiterlijk zijn ze twee druppels water, en kunnen ze door als 'tweeling' , met papa erbij zelfs als 'drieling'. Maar zo gestresst Alicia was als baby zijnde de 1e week (maaien met de armen, onrustig liggen etc etc) zo ongekend rustig is Jayden sinds gisteren/vandaag. Heel vredig en ontspannen, echt een gelukkig BB-tje
![]()
Hij heb ook steeds vaker een lachstuipje en is helemaal weg van mijn monitor, vooral in de nachtelijke uren kan hij er heel erg ingespannen naar kijken. En die uren zijn er nog talrijk, om de 2 uur komen voor een hapje is zijn grootste hobby, de produktie stijgt hier de pan uit, we zijn weer een cup gegroeid, sinds de bevalling dus 4 stuks en we zijn benieuwd waar we eindigen, ondertussen geniet manlief van het uitzicht en ik van hebben van een mooie décolleté, ooit zullen het helaas weer theezakjes worden.
in navolging van de vele papa's slapend met hun kroost.... (let op het bekkie van Jayden)...
...smile...Alicia had vandaag niet veel interesse, ze heb s'ochtends even deelgenomen aan het kroelritueel. Duoknuffen en kussen is hier uitgeprobeerd en goed bevonden door alle partijen. Daarna was het over en is ze haar eigen weg gegaan.
met babybroertjes kun je ook best lol hebben en lekker kroepen![]()
![]()
![]()
duokussen
Dag 6 Donderdag 9 september.Vorige week plaatste ik rond dit tijdstip de melding dat we naar het ziekenhuis gingen om toch maar weer eens polshoogte te gaan nemen van de stand van zaken. Met weinig hoop vertrokken we maar dat werd supersnel goed gemaakt eenmaal in het ziekenhuis. En nu ? Nu zijn we alweer een week verder, de laatste dagen van de zwangerschap kropen voorbij, de dagen lijken nu te vliegen. 's Morgens is het hier een gigadrukte, voeden, wassen, kleden maal 2, weer voeden, snel naar oma voor ons dagelijks bakkie pleur en wederom voeden etc etc. Maar we zijn er niet minder gelukkig door.
De vlos van gisteren heeft helemaal gelijk gekregen, heb geen naweeen meer gehad, het vloeien is voorbij (das een stuk beter dan de vorige keer die 7 weken lang) en heb het lef gehad om nu na een week maar weer eens op de weegschaal te staan, ben 11 kilo inmiddels kwijt, nog 12 te gaan en heb een broek van m'n eigen aangepast EN het ging ook nog (ok, beetje gesmokkeld, het was een vrij wijde broek).
Alicia begint er ook steeds meer schik in te krijgen, en accepteerd het allemaal een stuk beter, ze begint eraan te wennen zeg maar. Ze eist nog wel alle aandacht op maar das niet erg, het delen daarvan leert ze vanzelf. Haar 'poppenmoederinstinct' is een stuk aangewakkerd en alles wat we met haar broertje (al houdt ze zelf vol dat ze een 'zussie met pielemuis' heeft) doen, doet ze met haar babies ook
![]()
![]()
![]()
Het is dus per dag wisselend hoe haar bui staat en of ze wel of niet zin heb om haar plekkie een beetje te delen. Ze weet inmiddels dat je veel dingen samen kan doen en combineren en das al een hele overwinning. Vanmiddag was bolletje er en die mocht in geen geval de baby meenemen
![]()
Hij hoort er in haar gedachtengang dus toch al helemaal bij.
Of ze beste maatjes worden blijft natuurlijk afwachten, maar de herindeling van het gezin begint zijn vormen aan te nemen. (vandaag hebben ze iig elkaar al 'au' gedaan. Jayden kreeg een tik op de neus met het doktershamertje toen ze ff alles aan het uittesten was of hij niet ziek was (hartje luisteren, kniereflexen testen op haar manier, etc etc). Uit wraak heeft hij haar toen maar even aan de haren 'getrokken'
We zullen heus nog wel dipjes gaan meemaken, want niets is zo veranderlijk als de mens en zijn of haar nukken. Maar al met al ben ik mijn zorgen en de grootste hartpijn die het begin van deze week overheersde een beetje kwijtgeraakt.
Ik heb niet echt het idee dat ik een kraamweek heb gehad, ben eigenlijk direct verder gegaan met 'leven', met het gezin en ergens vind ik het wel jammer, het echt genieten van alle aandacht, rust en verwennerij en onze nieuwe spruit is er een beetje bij ingelopen. Waarschijnlijk hakt de bijl erover een poosje nog wel even erin en moet ik een stapje terug doen, maar ik weet dan iig dat mijn gezinnetje dat aankan, daar klaar voor is en das me veel waard. Zeg maar gerust alles.
Gezien de snelheid waarmee het topic vol gepost word, zondag misschien nog eenmaal een 'uitgebreide' update uit huize Roodbol