hallo allemaal...
Het is inderdaad reuzehandig dat deze forum bestaat.
Ik heb er de afgelopen week heel veel aan gehad!
Ben 22 jaar en dit is mijn 2e zwangerschap. De eerste heb ik weg laten halen, maar deze is ondanks de onmogelijke situatie waar ik in zit onwijs welkom. Het is namelijk uit met mijn vriend, wel nog steeds goed bevriend en we zullen dit ook wel samen doen. Zit nog steeds op school, weliswaar een goede opleiding, maar het zal lastig worden.
Ben nu 7weken zwanger en heb de afgelopen week echt in behoorlijke spaning gezeten. Had namelijk vorige week dinsdag lichte bloedverlies, maar na een paar uur was dat voorbij. Zondag was het erger. Er zou zo snel mogelijk een afspraak voor me gemaakt worden, waardoor ik zou weten wat er aan de hand was. Die afspraak zou op maandag plaatsvinden maar wegens overvolheid ging dat niet door!!!
Nog steeds in spanning uiteraard, wist ik niet wat ik moest doen, mijn "vriend" was ff langs geweest om te kijken hoe het met mij ging en om een paar lastige karweitjes voor me op te knappen. Daarna is hij weggegaan. Amper twee uur later kreeg ik weer een bloeding, maar dit keer zo heftig dat ik dacht dat het vruchtje ook had losgelaten.
Aangezien ik niet alleen mocht zijn, maar mijn "vriend" niet naar mij toe kon komen, ging ik zijn kant op. Helemaal gespannen, viel ik in slaap in de trein. Eindelijk in Den Haag aangekomen (woon zelf in Amsterdam) ging ik naar hem toe. Die nacht had ik nog wel wat krampen, maar was wel een relatief rustige nacht.
Dinsdag kreeg ik uiteindelijk toch nog een afspraak, maar werden we naar het verkeerde adres gestuurd, waardoor we een half uur te laat aan kwamen bij het juiste adres!!
Na 3kwartier gewacht te hebben, werd mijn "vriend" het zat en ging kijken waar iedereen nou bleef.
Wat bleek?!! Iedereen was al weg, niks aangekondigd, gewoon weggegaan.
Bij het zikeenhuis konden we helaas ook geen afspraak maken. Dus moesten we toch weer wachten....in de tussentijd lek ik gewoon verder, wel heel wat minder, maar ik lek en we zijn allebei behoorlijk gespannen!!!!
Vanochtend werd ik wakker enik dacht ik bel gelijk, gelukkig had ik vandaag wel geluk en kon ik om 12.15 terecht. Maar een grote nadeel, mijn "vriend" kon niet mee, die had een sollicitatiegesprek (waarbij hij de baan wel kreeg!!)
Dan maar mijn schoonzus mee, die was eigenlijk aan het werk en heeft alles laten vallen voor mij, de schat!!
Ik vrat mezelf op van de zenuwen en kon niet wachten, helaas moest dat wel, aangezien we ongeveer 20 minuten te vroeg waren.
De echoscopiste, was heel aardig en legde uit wat ze ging doen( een vaginale onderzoek, wat ik al vreesde!!!!!)
De verlossende woorden van haar waren echter: JE BENT NOG STEEDS ZWANGER!!!!
Het wachten was vermoeiend, maar het was het wel waard.
Oorzaak van de bloedingen, geen idee!!! Maar ben blij dat ik nog steeds mijn kindje heb en zijn/haar hartje heb zien kloppen!
Liefs Emy
PS...sorry voor de langheid van het verhaal, moest het ff kwijt.