Bloedverlies tijdens de zwangerschap

Hevig bloedverlies (helder met stolsels) in de 30ste week.
Ziekenhuisopname tot 38ste week en daarna inleiding bevalling. Bloedverlies heeft 8 weken aangehouden...

Het is goed afgelopen

Oorzaak bloedverlies: voorliggende placenta

[ Bericht 5% gewijzigd door lily op 22-03-2004 14:28:13 ]

Beetje bruin bloedverlies in de 9e week. 2x een grote druppel zeg maar. Heb de VK gebeld en die stelde me min of meer gerust. Was waarschijnlijk een innestelingsbloeding. Had verder geen krampen of pijn.
Ik was zelf pas gerust na de 1e echo bij 12 weken. Bleek dat alles gewoon helemaal o.k. was!

De weken zijn onder voorbehoud, maar het ging ongeveer als volgt:

4 weken: ik zou eigenlijk ongesteld moeten worden, maar het zet maar niet door, en het blijft bij wat bruine afscheiding.
5 weken: het kwartje valt, ik doe een test en blijk zwanger. De afscheiding gaat echter onverminderd voort. Ik bel bij 5,5 weken de VK voor een afspraak, zij vertelt dat bloedverlies rond de originele menstruatie-datum redelijk normaal is, zeker bruin bloed.
6 weken: al een paar dagen geen bloed, tot ik bij 6,5 week wat helder bloed verlies, en tot mijn grote schrik een stolsel. Ik bel de VK, zij vertelt me dat ik echt alleen kan afwachten, en dat pas ongeveer een week later iets te zien zal zijn op de echo. Ik mag terugbellen als het erger wordt, of over een week nog niet over is.
7 weken: geen bloed
8,5 week: trots naar de eerste afspraak bij de VK, immers al meer dan een week geen bloedverlies, dus voor mijn gevoel gaat alles prima. Tijdens het inwendig onderzoek begin ik echter te bloeden, en de VK geeft aan dat zij twijfelt of alles wel ok is. Er wordt met spoed een echo geregeld, wegens afwezigheid van de echoscopiste, is die 2 dagen later. 2 nachten niet geslapen...
In de tussentijd geen bloedverlies meer, en gelukkig, op de echo is een ieniemienie mensje te zien, met een kloppend hartje. Waarschijnlijk heb ik last gehad van contactbloedingen die op kunnen treden na toiletbezoek of onderzoek.

Hierna heb ik nog 2 keer na toiletbezoek een paar druppels bloed verloren, de VK vertelde me echter dat ik me daar niet meer druk om moest maken: het was gewoon iets wat bij mij hoorde, en als het niet erger werd dan dit (3 druppels, en daarna direct ophouden) moest ik er van uitgaan dat het gewoon kleine wondjes/gesprongen adertjes waren. Dit is nu al een week of 10 geleden, en nergens last meer van gehad.

Goed idee om een apart topic te openen Karin

Mijn ervaring:

In week 6 verloor ik op de toilet ineens een klein beetje helderrood bloed. Doodeng vond ik het, maar 'gelukkig' waren er hier op het forum een aantal ervaringsdeskundigen die me wisten te vertellen dat het niet ernstig hoefde te zijn.
Natuurlijk was ik nog steeds heel ongerust en verdrietig en daarom ging ik de volgende dag langs mijn huisarts.
Zij heeft even een kort intern onderzoekje gedaan (ze zag toen al geen bloed meer en dat de baarmoedermond netjes dicht zat) en vertelde me daarna dat het vooral een kwestie van afwachten was. Als het fout ging dan was er niks aan te doen... Ik mocht wel bellen als er veranderingen waren of als ik nog vragen had.

De volgende dagen bleven enorm spannend (100x naar de toilet om te controleren en zo), maar gelukkig zette de bloeding niet door. Tot op heden gaat het nog goed (nu 14 weken en 2 dagen zwanger)

1e zwangerschap: bloedverlies de 9e week, HA gebeld en kon gelijk door naar het ziekenhuis voor een echo. Bleek zwanger te zijn van een tweeling, waarvan 1 vruchtje niet meer leefde. Hier heb ik niets van gevoeld. Bloedverlies bleef echter aanhouden en 2 weken daarna verloor ik op natuurlijke wijze het 2e vruchtje. Ik had vooraf geen krampen, het ging allemaal erg snel, de dag ervoor voelde ik wel een vage ongi gevoel.

2e zwangerschap: Helder bloedverlies in de 7/8e week. Geen andere klachten, niemand gebeld, gewoon afwachten. Inmiddels heb ik een wolk van een dochter van alweer bijna 8 maandjes oud

Het is alweer 3 jaar geleden, maar ik kan me nog herinneren dat ik met 13 weken bloedverlies had. Het was die dag bloedheet geweest, dat weet ik nog wel (blijf bij me, ik ben alleen ff de dag aan het ophalen in gedachten).
En die avond voor het naar bed gaan bukte ik me op iets op te rapen toen ik een warme golf naar buiten voelde stromen. Schrikken natuurlijk!! Vooral nadat ik ontdekte dat het helder bloed was (bloed is altijd schrikken in mijn geval). Daarna kwam er nog een klein golfje en de paniek was compleet. Geen krampen verder, maar daarna nog wel wat druppels bloed met afvegen (wat ik elke 5 minuten deed....."zit er nog wat?..ja....o,nee heh"). Gelijk het ziekenhuis gebeld en die zeiden dat als ik krampen zou krijgen, ik langs kon komen maar dat het een kwestie was van afwachten. Gevolg..........dikke tranen de hele nacht.......twijfels...spanningen.......het hele arsenaal aan emoties aldus. Volgende dag echo gemaakt en alles was goed. Een springerig wurmpje met alles erop en eraan.........waarschijnlijk was er bij mij met het bukken een adertje gesprongen en daar was dat bloed vandaan gekomen.
En nu......nu springt dat wurmpje vrolijk om me heen en is het inmiddels een vreselijk ondeugend jochie van 3 jaar geworden

Sterkte voor alle dames waarbij het niet goed is afgelopen (ik weet hoe erg het is uit ervaring, bij mij is het 10 jaar geleden met 32 weken "mis" gegaan ).

1e keer bij 5 weken, best wel hevig, een aantal maandverbandjes bruinrood bloed, was een onschuldige innestelingsbloedding.

2e keer bij een zwangerschap van 11 of 12 weken, was ongeveer één maandverbandje vol en nog een paar keer navegen, was waarschijnlijk een onschuldige contactbloedding.

Heb ook drie miskramen gehad, die waren niet onschuldig uiteraard Dat begon overigens niet altijd met bloeden. Bloedverlies daarbij was wel meteen heftig en helderrood, met later ook stolseltjes.

Ik was denk ik zo rond de 8 a 10 weken zwanger en had tot twee keer toe na het vrijen bruine afscheiding. Oud bloed dus. Dit ging gelukkig niet gepaard met krampen. Ik heb toen de verloskundige gebeld en deze vertelde mij dat door de zwangerschap de baarmoedermond beter doorbloed was en ook dunner dan normaal. Door het vrijen raakte de baarmoedermond geirriteerd en sprong er waarschijnlijk een adertje, wat pas weer later zichtbaar werd dmv oud bloed. Hierna kregen wij het advies op op een andere manier te vrijen. En afgelopen vrijdag heb ik een pretecho laten maken en was onze kleine uk druk in de weer met bewegen en schoppen. Ik ben nu 21 weken zwanger.

zwangerschap 2 :
met 10/11 weken bloedverlies, krampen. eerst bruinige afscheiding toen helderrood. Paar dagen aangekeken, werd meer, naar de gyn geweest, echo gehad... helaas - na 1,5 week na die echo gecurreteerd

Zwangerschap 3:
met 6 weken helderrood bloedverlies, krampen... helaas 2 dagen later miskraam

Zwangerschap4:
4wk/2 dgn bloedverlies, krampen, naar de gyn niets kunnen vinden (ook geen vruchtje)
week 5/6 weer bloedverlies, krampen, voornamelijk bruinige afscheiding, dit houdt enorm lang aan (week tot 10 dagen), weer gyn, vruchtje gevonden, alles in orde.
Wederom met 10 weken bloedverlies (paar dagen), helder, geen krampen voor de verandering. Afspraak van de gyn stond al, alles in orde.
In week 14 weer bruine afscheiding, lichte krampen, houdt dag of 3/4 aan) en verdwijnt weer.
Ben nu 16 weken, dus ben benieuwd wat er nog volgt...

Mijn ervaringen met bloedingen waren uiteindelijk miskramen, mijn verhaal staat hier: http://forum.fok.nl/showtopic.php/352211

Ik had in mijn eerste zwangerschap een heftige bloeding met 32 of 35 weken (weet niet meer precies..) 's avonds moest ik naar de wc om te plassen om daar in mijn onderbroek een flinke (wel oude) bloedplek aan te treffen... meteen de vlos gebeld en die is driect komen kijken.
Ik met mijn stomme hoofd heb die onderbroek meteen in de week gezet en dus kon zij niet meer bepalen of het ernstig was of niet. Ondertussen van de stress had ik ook vreselijk last van harde buiken dus ze heeft me even goed onderzocht en vond het verstanmdiger als ik even naar het ziekenhuis ging.
Aangekomen in het ziekenhuis werd ik aan het ctg gelegd, moest ik in een potje plassen ivm een eventuele blaasontsteking en werd er bloed afgenomen (waarom weet ik nog steeds niet) we hebben van een uur of 7 tot 11 uur op dat klote kamertje gezeten zonder info... errug vervelend moet ik zeggen. Rond 11 kwam er ass-gyn vertellen dat ik ws een fikse blaasinfectie had en dus antibiotica moest slikken, maar omdat ik nog steeds bloedde en het toch wel erger werd werd er besloten dat ik moest blijven Het blijven hield dus in een week op bed en nix mogen doen... uiteindelijk heb ik het wel voorelkaar gekregen dat ik iig 's ochtends wel even mocht douchen zelf... dus ik werd met de badstoel opgehaald en onder de douche gezet en daar na 10 minuten of als ik belde weer onderuit gehaald... was erg fijn maar goed ik deed het voor mijn kindje...
Ergens in die week zijn er nog echo's gemaakt waaruit bleek dat met mijn kindje alles goed was wat heb ik gehuild zeg, van opluchting...
Echt ik was zooooooo bang dt ik onze man zou verliezen... Tijdens de echo nog even geprobeerd te gluren naar het geslacht maar hij draaide zich om steeds als ze met het echoapparaat bij zijn geslacht kwam eigenwijsje al in de buik!!!!
GElukkig bleek er uiteindelijk nix aan de hand te zijn... OOK GEEN BLAASINFECTIE!!!! ze hadden nl mijn resultaten met dat van een ander doorelkaar gehaald!!! Ja lekker ziekenhuis... voor jan met de korte achternaam antibiotica geslikt....

Na een week ontslagen uit het ziekenhuis en ik moest die week erop nog even naar de gyn (eikel!!!!!) om te checken of alles nog steeds goed was...
Benen wijd, hij voelen en kijken, hoor je van tussen je benen ' hmmm ja ja.. euhhh o ja...." U bent wel erg gevoelig hoor van onder.... ik begon nl spontaan weer te bloeden en bleek uiteindelijk een vreselijk geveolig baarmoedermond te hebben,,,
Een antal weken later is mijn zoontje geboren die nu alweer bijna 4 is


Met mijn tweede zwangerschap heb ik wel bloedverlies gehad... ik wist niet dat ik zwanger was want de test die ik gedaan had was negatief... en de dag daarna werd ik "ongesteld" gewoon een week als een normale ongesteldheid... nou ja volgende maand beter... Toen was ik weer drie dagen te laat dus hup weer een test en weer negatief... en een paar uur later weer een bloeding... dit maal niet zo heftig maar toch... dit hield maar drie dagen aan. Beetje vreemd vond ik dus toch maar weer gestest... niet zwanger....
De maand erop (ik was inmiddels 9 weken al zwanger) werd in niet ongesteld... test gedaan e jahoor een miniscull licht streepje maar het was een streepje!!!!
Wat die bloedingen geweest zijn weet ik niet... Maakt me nix uit ook meer want mijn tweede kindje wordt 1 april 1 jaar

Tjonge Angel wat een verhalen zeg!!! Wat zal jij 'm geknepen hebben die eerste zwangerschap!!

Heb helaas een slecht afgelopen ervaring. Met 7 weken zwanger kreeg ik eerst op een avond wat bruinige afscheiding. Na een nacht slecht slapen (buikpijn!) had ik 's ochtends helder rood bloedverlies. Dat zette diezelfde ochtend door tot niveau zware ongesteldheid gepaard gaand met krampen en bleek helaas een miskraam te zijn. Op de vierde dag constateerde de gyn op een echo een lege baarmoeder...
Waardoor ik er eigenlijk van overtuigd raakte dat het een miskraam was was dat de vlos aan me vroeg hoe het met de andere zwangerschapsverschijnselen stond en ik me realiseerde dat inderdaad o.a. mijn borsten niet meer zo gespannen waren.

Volgens "Veilig Zwanger" is er overigens in de helft van de gevallen niets aan de hand bij bloedverlies tijdens de zwangerschap.

[ Bericht 11% gewijzigd door Merisse op 22-03-2004 16:36:28 ]

Merisse, had jij meteen buikpijn? En was het meteen veel of was maar een druppel?
Ik had ook 2 dagen zere borsten en nu ook veel minder..... Weet nou niet wat ik moet denken.

quote:

Op maandag 22 maart 2004 16:52 schreef Stiekemurd het volgende:
Merisse, had jij meteen buikpijn? En was het meteen veel of was maar een druppel?
Ik had ook 2 dagen zere borsten en nu ook veel minder..... Weet nou niet wat ik moet denken.

Die wegtrekkende klachten (geen zere borsten) hoeven niks te zeggen. Ik zat in het begin ook helemaal paniekerig aan alle kanten in mijn borsten te knijpen en te duwen en te voelen omdat ik ergens had gelezen dat dit kon wijzen op een naderende miskraam. En inderdaad... geen zere borsten meer, maar het bleek achteraf geen miskraam te wezen. Daarentegen bij de échte miskraam nog lange tijd allerlei zwangerschapsverschijnselen gehad waaronder ook zere borsten.

Het zegt dus niet zoveel. Het kán een aanwijzing zijn, maar hoeft niet.

Maak je nou nog maar geen zorgen Stiekemurd. Alleen als je al die dingen hebt; rood bloedverlies EN krampen EN verlies van stolsels EN dat de zwangerschapsverschijnselen afnemen moet je je zorgen maken. NIET bij bruine afscheiding hoor!

_{Ik had 's avonds bruine afscheiding en heb 's nachts krampen en bloedverlies gekregen.
Dat bloedverlies zag ik 's ochtends pas en was meteen erg.}

ok ik ook maar.

21 januari positief getest, iedereen gelijk ingelicht. 30 januari klein beetje helder rood bloedverlies toen ik op wc zat, daarna niks meer tot maandag, toen had ik meer helderrood bloedverlies. verder geen krampen of iets. dinsdag had ik weer niks. en woensdag 4 febr brak de hel los, gelijk helderrood met zeurderig gevoel (heftige menstruatie) met stolsels en al. wist gelijk dat het mis was, die dag was ik helaas ook nog eens pas om half 10 thuis (avonds) en om half 11 verloor ik het vruchtje. volgende dag vk gebeld en mocht 2 uur later komen, was niks meer te zien.
bij mij vroeg ze ook van "zere borsten" maar daar had ik niet echt op gelet.

dat was mijn verhaal

In de eerste maand dacht ik "gewoon te menstrueren" (niet wetende dat ik zwanger was).
Duurde dus een paar dagen, met dagelijks bloedingen.

Wou even zeggen dat alles weer ok is bij mij. Tis bij die ene druppel gebleven.

heel mooi Stiekemurd, best wel eng als je bloed verliest niet wetende wat het is. maar het gaat vast goed bij jou deze komende 7 1/2 maand (dat moet gewoon)

Gelukkig,Stiekemerd,dat het daarbij is gebleven
Hou vol ,komt echt goed
Groetjes,Minoes

Jullie zijn lieverds!

Gelukkig Stiekemurd!

Bij mijn zwangerschap had ik tussen de 5 en 8 weken last van bloedingen. Zo ernstig zelfs dat mijn arts zeer sterk vreesde dat ik een miskraam zou krijgen. Maar bij een inwendige controle bleek de baarmoederhals nog dicht te zijn. En dat kan 3 dingen in houden:
1. de miskraam was al geschied
2. de miskraam moest nog op gang komen
3. het kon ook zijn dat het uiteindelijk toch wel goed zat.

20% van de zwangere vrouwen heeft last van bloedverlies gedurende de eerste periode. Dus de kans dat je het krijgt is niet eens zo klein. Maar als het je overkomt staat het huilen je nader dan het lachen. Want er is een kans dat het toch mis is. En dat hebben een aantal meiden hier toch helaas moeten ondervinden.

Bij 7 1/2 week kregen we dan eindelijk een echo. En daarop was duidelijk een kloppend hartje te zien en alles ging voorspoedig. Een exacte reden voor de bloedingen kon men niet aangeven, het had misschien te maken met het feit dat de baarmoeder grote schoonmaak aan het houden was.

Ben inmiddels 27 weken.

*zucht van verlichting slaakt* gelukkig Stiekemurd!
En nu gewoon lekker doorzwangeren met die handel
Wanneer mag je voor de eerste keer naar de vlos en/of een echo?

*offtopic*
Ik mag 3 mei naar vlos, zij hebben zelf een echo apparaat. Voor me gevoel duurt het nog allemaal heel lang (6 weken), de weken kruipen voorbij. Maar dat zal wel komen omdat je er op wacht.

Stiekemurd, mooi om te horen!
Mocht het toch weer een beetje beginnen, of als je je erge zorgen maakt, kun je altijd de VK even bellen hoor, of je eerder langs mag komen

Ik haal hem ff omhoog omdat ik wat bruinig spul verlies. Niet veel en ik maak me niet heel druk, maar prettig is toch anders en ik kon me dit topic herinneren.
Ik heb 29 augustus pas een echo, na de vakantie, dus dan zien we het wel.
Ik denk overigens dat het kan komen omdat ik een vaginaal douche gebruik.

Bruin spul/bloed is overigens oud bloed hè Belana, daar hoef je geen zorgen over te maken.
Alhoewel ik weet dat dit gemakkelijk gezegd is. 29 aug duurt nog wel ff, hoeveel weekjes ben je dan?

Die zou ik idd voorlopig even laten staan Belana!
En bruin betekent oud-bloed, is in principe niks mis mee (kan wat achtergebleven zijn van het innestelen).

(en anders ff 'zeuren' bij arts/vk voor een echo, dat je je zo'n zorgen maakt. Lijkt me prettig om voor de vakantie bevestiging te hebben).

Sterkte!

tegen die tijd ben ik een week of 13 danosa.
Ja, ik weet dat ik wel zou kunnen gaan zeuren, maar daar is het niet erg genoeg voor. Ik weet op zich dat oud bloed geen kwaad kan, het is gewoon dat je je TOCH zorgen maakt, het blijft een baby in je buik he?!?! En het begint net een beetje allemaal te dagen dat het echt ECHT is zeg maar
Ik kijk het heel ff aan, als ik me echt zorgen maak kan ik vast met spoed nog wel terecht donderdag ofzo.

Belana, niets wat we hier zeggen kan bij jou je zorgen weghalen. Ookal is het bruin dus ws oud bloed. Had ik ook, alleen een kloppend hartje geeft je rust.
Het zit vast allemaal wel goed, maar ik kan me je zorgen wel voorstellen.

nee, das waar dutch, en je hebt helemaal gelijk hoor. Ik maak me ook (nog) geen grote zorgen. Ik heb geen kramp of wat dan ook, gewoon een heel klein beetje oud bloed.

_{waarom post je dan hier belana? tja, ehm, weetniet}

_{ja... om toch... snap je?}

Je onderbewustzijn kwam naar boven Belana

Zoals ieder hier al zegt bruin is goed dat is oud maar zou gewoon aan de bel trekken daar zijn ze voor

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 12:52 schreef dutchie het volgende:
_{ja... om toch... snap je?}

_{ik wilde gewoon ff de aandacht}

nou, het is toch wat erger geworden en ik heb net de verloskundige gebeld en morgen kan ik ff bellen voor een echo voor de vakantie nog. Niet dat dat wat zegt, maar als het "bloeden" daarna stopt heb je redelijke zekerheid dat het goed gaat. Ik ben er toch een beetje moedeloos van...

Fijn dat je toch nog een echo krijgt voor de vakantie _{(OT:wanneer ga je eigenlijk, ik moet nog wat op de post doen)}

Dan weet je tenminste waar je aan toe bent. En we gaan natuurlijk gewoon voor het kloppende hartje morgen! (je zal waarschijnlijk wel een inwendige echo krijgen, niet schrikken dus)

We gaan zondag weg ET

Ik hoop dat ik morgen idd meteen terecht kan. Het is de onzekerheid he. Mijn nuchtere verstand zegt: ach, je doet er toch niks aan. en ik zou het ook wel kunnen hebben als het mis gaat. Maar de onzekerheid...bleeehhh. En als ik alleen naar mijn gevoelens luister kan ik nu wel al janken als ik er aan denk dat het mis zou zijn. zo dubbel
Overigens reken ik idd op een inwendige echo, heb ik bij Liam toen ook gehad met 9 weken.
Maar of je dan ook weet waar je aan toe bent? Het kan alsnog mis gaan...

God, ik voel me wel gevoelloos, ik hoef jou niet echt te vertellen hoe het voelt he...

Belana, ik duim voor je!

Belana wat vervelend. Ik hoop dat je snel terecht kunt bij de verloskundige want zo het vliegtuig instappen lijkt me ook niet zo fijn.

_{offtopic- je kan me altijd bellen he? om het van je af te praten.}

Ook hier wordt voor je geduimd Belana, sterkte joh!
Ik heb trouwens ooit wel gelezen dat je beter geen vaginaal douche kunt gebruiken als je zwanger bent, misschien kun je dat eens navragen?

Belana

Belana ! .. en prettige vakantie..

Belana

Belana t zit je ook niet mee hoor

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 19:30 schreef Leah het volgende:
Ook hier wordt voor je geduimd Belana, sterkte joh!
Ik heb trouwens ooit wel gelezen dat je beter geen vaginaal douche kunt gebruiken als je zwanger bent, misschien kun je dat eens navragen?

mag je gewoon gebruiken met mate ( 1 a 2 keer in de week) aldus beide verloskundigen ( e'de en nu nuth) en de gyn.

belana sterkte

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 19:30 schreef Leah het volgende:
Ook hier wordt voor je geduimd Belana, sterkte joh!
Ik heb trouwens ooit wel gelezen dat je beter geen vaginaal douche kunt gebruiken als je zwanger bent, misschien kun je dat eens navragen?

ga ik doen leah. ik gebruik hem altijd eigenlijk en heb er niet bij stil gestaan dat dat niet zou kunnen.
edit: Ow, evenstar had al antwoord ik heb hem vaker gebruikt.

kan je niet beter dan 1 of 2 keer de week gebruiken en dan van die doekjes werken prima