De KUNST van het loslaten van een ex #6

quote:

Op dinsdag 2 maart 2004 15:18 schreef Brighteyes het volgende:
Kunst van het alleen zijn zal wrsch niet gewaardeerd worden aangezien reeksen geloof ik niet echt gewenst zijn. Maar we kunnen er toch gewoon een fijn combi-topic van maken, want het vloeit toch ook wel een beetje voort uit het loslaten verhaal.

Dat denk ik ook ja. Misschien in de openingspost opnemen dat tips om de eenzaamheid te verdrijven welkom zijn

quote:

Op dinsdag 2 maart 2004 15:25 schreef MissMSX het volgende:

[..]

Dat denk ik ook ja. Misschien in de openingspost opnemen dat tips om de eenzaamheid te verdrijven welkom zijn

eenzaamheid te verdrijven?

stappen en weggaan... werkte bij mij ook op ten duur... heeft wat moeite gekost maar ik zit er nu niet meer mee. Gewoon leuke dingen doen met vrienden.

Om op je vraag van in het vorige topic te reageren MissMSX.
Ik heb mijn ex leren kennen in onze vriendenkring, we hadden dus beide dezelfde vrienden. Toen ze me dumpte ging ik op aanraden van iedereen veel weg met deze vrienden (zonder m'n ex uiteraard) maar enkele weken later bleek ze dus een relatie begonnen te zijn met 1 van onze vrienden. Deze vriend is nou eenmaal sinds den beginne in deze groep en is er ook steeds geweest. Nu ja, hij is de hele tijd een belangrijk deel van de groep geweest, nu hij dus met mijn ex is vind iedereen het zo raar en ongewoon dat ze me negeren vermits ze niet weten wat te zeggen. Ik kan ook niet meer naar de vrienden gaan vermits ik zeker en vast niet op m'n ex met haar nieuwe kerel wil vallen dus ik ben de pineut
Voel me sinds haar brief extreem eenzaam en de enige mensen waar ik nog mee kan praten zijn mijn broer en schoonzus en enkele collega's. Vrienden heb ik momenteel niet. Het is schaamtelijk om toe te geven maar het is de realiteit. Ik overdrijf niet eens als ik het zeg, ik heb momenteel GEEN vrienden.
Ik ga bijna over mijn nek als ik er blijf bij stilstaan, maar goed wat doe ik eraan

Jeetje deel 6 alweer... inmiddels alweer ruim 8 maanden officieel vrijgezel, en zo'n 5 maanden onofficieel. Gister heb ik mijn ex een mailtje gestuurd, 4 regeltjes waarin ik vroeg hoe het ging en of ze zin had om eens wat te gaan drinken. Verder vind ik andere meisjes erg leuk. Ik ben benieuwd naar haar reactie.

quote:

Op dinsdag 2 maart 2004 17:14 schreef Bulls-Ass het volgende:

Is het geen idee om eens een goed gesprek met je ex te hebben? Waarin je al je frustraties, teleurstellingen en andere dingen die je erover dwars zitten kan uiten. Misschien bereik je er niks mee maar kan het wel leidden op dit hoofdstuk weer een beetje verder te sluiten. Probeer een beetje afleiding te zoeken, misschien hebben die collega's of je broer ook wel eens zin om ergens wat te drinken waar je misschien weer nieuwe mensen leert kennen en nieuwe contacten kan opbouwen. Het is misschien zwaar, maar bij de pakken neer zitten schiet je ook niks mee op uiteindelijk.

Veel sterkte in ieder geval!

quote:

Op dinsdag 2 maart 2004 17:49 schreef RoelerMF het volgende:

[..]

Is het geen idee om eens een goed gesprek met je ex te hebben? Waarin je al je frustraties, teleurstellingen en andere dingen die je erover dwars zitten kan uiten. Misschien bereik je er niks mee maar kan het wel leidden op dit hoofdstuk weer een beetje verder te sluiten. Probeer een beetje afleiding te zoeken, misschien hebben die collega's of je broer ook wel eens zin om ergens wat te drinken waar je misschien weer nieuwe mensen leert kennen en nieuwe contacten kan opbouwen. Het is misschien zwaar, maar bij de pakken neer zitten schiet je ook niks mee op uiteindelijk.

Veel sterkte in ieder geval!

Ik heb op 2smsen en een brief na geen enkel contact meer gehad met mijn ex sinds een kleine drie maanden. Wat ze allemaal deed en doet is dusdanig droevig of pijnlijk dat er niet over te spreken valt. Te meer dat ik besef dat het haar bitter weinig uitmaakt. Blijkbaar heb ik mij erg gemist in haar want ik heb er al mijn energie en liefde in gepropt. Klinkt nogal vaag maar het is nogthans de waarheid, ze mocht alles van me vragen, ik deed het per direct. Niets was me teveel voor haar, en ik dacht dat ze dit besefte maar belangrijker nog, apprecieerde. Niets blijkt minder waar.
Er wordt me aangeraden er geen energie meer in te duwen en het achterwege te laten. Soms lukt het maar blijkbaar gaat het de laatste tijd regelmatiger niet.
Het duidelijk vaker down-dagen dan een maandje geleden en die sms van haar met mijn verjaardag was ook hard.

Ik blijf angstig naar de toekomst toe, maar hopelijk wijst het zichzelf uit nietwaar...

quote:

Op dinsdag 2 maart 2004 20:37 schreef Bulls-Ass het volgende:

[..]

Ik heb op 2smsen en een brief na geen enkel contact meer gehad met mijn ex sinds een kleine drie maanden. Wat ze allemaal deed en doet is dusdanig droevig of pijnlijk dat er niet over te spreken valt. Te meer dat ik besef dat het haar bitter weinig uitmaakt. Blijkbaar heb ik mij erg gemist in haar want ik heb er al mijn energie en liefde in gepropt. Klinkt nogal vaag maar het is nogthans de waarheid, ze mocht alles van me vragen, ik deed het per direct. Niets was me teveel voor haar, en ik dacht dat ze dit besefte maar belangrijker nog, apprecieerde. Niets blijkt minder waar.
Er wordt me aangeraden er geen energie meer in te duwen en het achterwege te laten. Soms lukt het maar blijkbaar gaat het de laatste tijd regelmatiger niet.
Het duidelijk vaker down-dagen dan een maandje geleden en die sms van haar met mijn verjaardag was ook hard.

Ik blijf angstig naar de toekomst toe, maar hopelijk wijst het zichzelf uit nietwaar...

Ja, dit had ik dus ook, dat ik er veel tijd instak en vrienden vergat, ik probeer dit nu allemaal weer op te bouwen en ik vermaak me prima, vaak zat wat te doen. Lekker uitgaan etc.
Je kan er beter geen moeite insteken zoals je werd geadviseerd, want het zal waarschijnlijk niks uitmaken en het bezorgt jou alleen maar kopzorgen.
Af en toe heb ik ook van die momenten dat ik er aan terugdenk, maar ik denk dan gewoon aan iemand anders, vaak een goeie vriendin, die me dat advies gaf ( om dus op dat soort momenten aan iemand anders te denken).
(Nouja ik geef mijn bijdrage maar zal me misschien niet goed kunnen inleven in jou situatie, maar ik dacht ik deel mijn situatie en gedachten maar even, misschien dat je er wat aan hebt).

p.s. Mag ik trouwens vragen wat voor sms het was? stond er meer in als alleen gefeliciteerd? iets vervelends?

valt hier ook onder: het leren leven met je ex als huisgenoot?!

Misschien niet het goede topic hiervoor, maar wat een uitzichtloze situatie als ik eerst alles doe om onze financiele lasten op mijn schouders te laden, zodat ze vrij is om ergens anders te wonen, en te zien hoe ze geen enkel probleem heeft om gewoon in huis te blijven wonen

Als een nest stuk is, vlieg je toch uit?!



[ Bericht 12% gewijzigd door WJUC op 02-03-2004 22:38:32 (verduidelijking) ]

quote:

Op dinsdag 2 maart 2004 22:06 schreef exec het volgende:

[..]

p.s. Mag ik trouwens vragen wat voor sms het was? stond er meer in als alleen gefeliciteerd? iets vervelends?

bedankt voor de tips hoor ik zal het proberen.
In de sms op me verjaardag stond: ik wens je een gelukkige verjaardag. Ze wenste me veel plezier op die leuke dag en suc6 met mijn pas aangeschaft appartement. Ze hoop tdat ik gelukkig ben engeeft me een dikke kus.

We spraken al meer adn een jaar over het alleen gaan wonen maar dan dumpt ze me net voro we er echt aan beginnen, maar ze wenst me wel suc6 met het ALLEEN wonen. GVD
Tja, harteloos volgens mij

quote:

Op woensdag 3 maart 2004 07:33 schreef Bulls-Ass het volgende:

[..]

bedankt voor de tips hoor ik zal het proberen.
In de sms op me verjaardag stond: ik wens je een gelukkige verjaardag. Ze wenste me veel plezier op die leuke dag en suc6 met mijn pas aangeschaft appartement. Ze hoop tdat ik gelukkig ben engeeft me een dikke kus.

We spraken al meer adn een jaar over het alleen gaan wonen maar dan dumpt ze me net voro we er echt aan beginnen, maar ze wenst me wel suc6 met het ALLEEN wonen. GVD
Tja, harteloos volgens mij

Tja, je weet het niet, voor hetzelfde geld bedoelt ze het niet zo.
Maar als jij je er druk over gaat maken kost het jou nog meer pijn en moeite om eroverheen te komen en dat kan je beter niet doen.
Dus gewoon, lekker nonchalant van: oh leuk een smsje, en er verder gewoon niet meer aan denken.
Suc6 ermee

Ik sta net (weer) aan het begin van het loslaten.
Gisteravond de knoop doorgehakt. Het gevoel was er gewoon niet meer... en uit ervaring weet ik dat als dat eenmaal beetje bij beetje weg gaat, het niet meer terugkomt.

Hoewel het mijn beslissing was, doet het zoveel pijn.
Deels omdat ik iemand waar ik echt van houd heel veel pijn doe. Deels omdat ik teleurgesteld ben dat het toch niet zo heeft mogen zijn en deels omdat ik er zo tegenop zie weer vrijgezel te zijn. Weer alleen, terwijl ik iemand om me heen kan hebben die niets liever doet dan bij mij zijn.

En tegelijkertijd ben ik ook zo bang dat 'het' gewoon niet voor mij is weggelegd. Dat ik op zoek ben naar iets onmogelijks, wat ik dus ook nooit vinden zal.

Ik had godverdomme een vriend die met hart en ziel voor me ging. Waarom kan mijn gevoel daar niet 100% aan beantwoorden?

Heb zo'n klote gevoel naar hem toe. Hij heeft het nu zo zwaar, hij zag het niet aankomen.
Lag gisteravond in mijn armen als een klein kind te huilen. het liefst wilde ik al mijn woorden terugnemen, maar dat zou uiteindelijk nog oneerlijker zijn.

Ik weet wel dat het allemaal minder wordt, die rotgevoelens. Maar nu is het echt even heel erg. Had net een interview, glad vergeten. Belt die persoon me zelf op en vraagt of het goed met me gaat. Moest me heel hard inhouden om niet in tranen uit te barsten en tegen een wildvreemde mijn relaas te doen. Dát kan ik beter hier doen...

Ik ben echt overal als een kip zonder kop aan het posten...
Ik weet het echt niet meer. je hebt gelijk dat ik eerder schreef dat ik deze gevoelens al langer had. Maar, ik heb ze nooit naar hem toe uitgesproken, omdat ik ze naar mezelf ook niet durfde te erkennen. En misschien ben ik daar wel de fout ingegaan.
In het break up topic schrijf ik ook dat hij al heel snel bij mij is ingetrokken. Binnen een paar weken waren we continu samen, denk nu dat dat ook niet goed is geweest.
De spanning en het verlangen haal je zo snel weg. het wordt te snel 'gewoon' en 'vaststaand'.

Ik voel me echt een muts nu. Het ene moment 100% zeker dat dit de juiste beslissing is, het volgende moment twijfelen tot ik er gek van ben en daarna weer zeker weten dat ik de verkeerde keuze heb gemaakt.
The mind is a motherfucker...

De pijn is duidelijk te lezen in je post cc, evenals je vastberadenheid. Ik lees tussen de regels door dat, hoeveel pijn jij en je exvriend ook hebben, dit de enige juiste beslissing is geweest.

En ja, het gevoel dat je opzoek bent naar iets onmogelijks komt me erg bekend voor. En nee, ik ga je daar geen advies in geven, eerst dit maar verwerken lijkt me.

Nadat mijn vriendin het had uitgemaakt heb ik nog wel een tijdje geprobeert haar weer terug te krijgen, maar zij bleef twijfelen of ze het wel wou. Ene week wou ze wel andere week weer niet. Ik heb toen 3 weken terug de knoop door gehakt en gezecht dat het van mij niet meer hoeft. Nu ben ik wel aardig over haar heen, en nu komt zij er mee dat ze het er moeilijk mee heeft dat ik haar niet meer hoef

Ik snap vrouwen echt niet hoor

quote:

Op woensdag 3 maart 2004 12:52 schreef Heli0s het volgende:
Nadat mijn vriendin het had uitgemaakt heb ik nog wel een tijdje geprobeert haar weer terug te krijgen, maar zij bleef twijfelen of ze het wel wou. Ene week wou ze wel andere week weer niet. Ik heb toen 3 weken terug de knoop door gehakt en gezecht dat het van mij niet meer hoeft. Nu ben ik wel aardig over haar heen, en nu komt zij er mee dat ze het er moeilijk mee heeft dat ik haar niet meer hoef

Ik snap vrouwen echt niet hoor

Weet je uberhaupt wat je zelf wil? Wil je haar dan nu terug of niet?

Ik heb er lang over gedaan, maar ik ben uiteindelijk over haar heen. Dus ik wil haar niet meer terug. Ik mis haar af en toe nog wel eens, alhoewel ik denk dat ik meer het samenzijn met iemand mis dan dat ik haar mis.

quote:

Op woensdag 3 maart 2004 11:12 schreef Copycat het volgende:
En tegelijkertijd ben ik ook zo bang dat 'het' gewoon niet voor mij is weggelegd. Dat ik op zoek ben naar iets onmogelijks, wat ik dus ook nooit vinden zal.

Ben benieuwd wat je dan mist, waar je naar zoekt...

quote:

Ik had godverdomme een vriend die met hart en ziel voor me ging. Waarom kan mijn gevoel daar niet 100% aan beantwoorden?

Ik kan deze vraag niet beantwoorden zonder inzicht in bovengestelde vraag... Maar persoonlijk zou ik in deze situatie juist niet naar die gevoelens kijken, maar naar de feiten: "een vriend die met hart en ziel voor me ging"
Sorry hoor, maar waar vind je die nog tegenwoordig??

[ Bericht 0% gewijzigd door Barbamama op 03-03-2004 14:00:32 ]

quote:

Op woensdag 3 maart 2004 13:46 schreef Barbamama het volgende:
Ik kan deze vraag niet beantwoorden zonder inzicht in bovengestelde vraag... Maar persoonlijk zou ik in deze situatie juist niet naar die gevoelens kijken, maar naar de feiten: "een vriend die met hart en ziel voor me ging"
Sorry hoor, maar vind je die nog tegenwoordig??

Ik snap wel wat je bedoelt, maar ik snap copycat ook erg goed. Als nou hij met hart en ziel achter iemand staat, door het vuur gaat, van je houdt enz enz. Maar jij hebt dat gevoel niet.. Dan kan je de relatie toch niet aanhouden?

Als je dat gevoel niet hebt, zou ik te rade gaan waarom je dat niet hebt. Denkend vanuit het feit dat de overgrote meerderheid van de mensen verslaafd is aan ellende, kan het best zo zijn, dat ze zelf haar problemen creëert door onnodig te twijfelen enz. Meestal zie je niet wat je hebt, tot je het kwijt bent. Ik probeer van haar te horen of ze weet wat ze kwijtraakt.

Nogmaals, kijk dan níet naar je gevoelens. Iedereen is het volgens mij wel met me eens dat een relatie ook inzet vereist. Goed, dan moet CC even met de tanden op elkaar, zorgen dat ze wel die gevoelens beantwoordt. Niet vanuit een plichtsbesef of medelijden, maar vanuit het idee dat de hormonen soms een spelletje met je spelen en je objectieve blik op zaken flink kunnen vertroebelen.