Ik ben erg benieuwd naar ervaringen op dit vlak. Hoe ga je ermee om? Wat helpt bij het accepteren en het verwerken? Ben ik te ongeduldig en heelt de tijd echt alle wonden? Is het beter om al het contact te verbreken of kan af en toe contact helpen bij het verwerken?
Graag jullie reacties...
Je moet afleiding zoeken, veel afleiding vooral komende weken. Dan slijt het vanzelf weg. Ga uit,sporten,hobby-en etc.
quote:Ik denk dat dit heel erg per persoon verschilt. De een blijft de hele dag in bed liggen en is gigantisch depressief en de ander gaat gigantisch feesten.
Op vrijdag 8 augustus 2003 08:36 schreef Carlito_Brigante het volgende:
Graag jullie reacties...
Het enige waarvan ik zou zeggen, dat zou een goed idee zijn is op je gevoel afgaan.
quote:That's what you gotta do.
Op vrijdag 8 augustus 2003 08:39 schreef Troel het volgende:[..]
Ik denk dat dit heel erg per persoon verschilt. De een blijft de hele dag in bed liggen en is gigantisch depressief en de ander gaat gigantisch feesten.
quote:Bij mij helpt dit anders geen kloot
Op vrijdag 8 augustus 2003 08:41 schreef EggsTC het volgende:[..]
That's what you gotta do.
Genieten van je vrijheid, once again.
Look at the bright side
quote:Hoelang is het uit?
Op vrijdag 8 augustus 2003 08:44 schreef Troel het volgende:[..]
Bij mij helpt dit anders geen kloot
quote:maand nu... 't leven gaat verder hoor... Maar ben de afgelopen maand meer dingen gaan doen dan ik in het afgelopen jaar heb gedaan...
Op vrijdag 8 augustus 2003 08:50 schreef EggsTC het volgende:[..]
Hoelang is het uit?
Been there, done that ...
Later, als het gesleten is, kun je gaan teren op de mooie herinneringen.
quote:Welke vrijheid heb je als vrijgezel wel en als "partner" niet..??
Op vrijdag 8 augustus 2003 08:41 schreef EggsTC het volgende:[..]
That's what you gotta do.
Genieten van je vrijheid, once again.
Look at the bright side
quote:Hhmmz, die zie ik nog nergens staan hier
De "KUNST" van het loslaten van een ex...
Echt loslaten is dan ook zeer moeilijk, bij mij is het nu al een tijd over, maar ik merk dat we elkaar nog steeds erg vaak spreken.
Belangrijk is het om vermaak te vinden, zoek afleiding. Als je dat niet doet ga je veel te vaak nadenken en dan voel je je alleen maar kut. Contact houden is zeker niet slecht, maar probeer het rustig wat af te bouwen. succes!
Het is heel moeilijk om hem niet constant te bellen. Aan de ene kant wil ik overkomen alsof het goed gaat, zodat hij zich geen zorgen maakt en het fijn vindt om langs te komen, maar aan de andere kant gaat het nog helemaal niet zo goed. Als ik uit mijn werk kom, kan ik mijn tranen niet inhouden en loop ik gewoon te huilen over straat. Als ik thuis ben zet ik gauw de radio of TV aan zodat ik me niet alleen voel.
Het nadeel van in dezelfde stad blijven wonen is dat ik ver ben van familie en vrienden (ik kom zelf uit Noord-Holland en woon nu in Brabant). Gisteren vroeg ik me echt af wat ik hier nog deed. Maar ja, ik werk hier en daar heb ik het erg naar mijn zin. Daarbij wil ik echt op eigen benen kunnen staan, maar het is wel moeilijk zo...
Mijn ex geeft geen hoop, maar zegt ook dat hij die niet wil ontnemen. Het plan was om eerst appart te wonen, zonder 'verplichtingen' en dan kijken of een relatie (op een ander niveau) mogelijk is. Ik ben er nog niet uit of ik dat kan en wil, maar ik weet wel dat ik het een kans zou moeten geven. Ik hoop dat hij over een tijdje een keer gezellig bij mij kan komen eten, en dat we dan gewoon gezellig kunnen praten. Maar daar zal wel een flinke tijd overheen gaan vrees ik.
Toch probeer ik dingen te plannen: morgen komt er een lieve vriendin op bezoek en ik ben lid geworden van de bieb zodat ik de zondag eventueel lezend kan doorkomen. Een computer heb ik nog niet, die mis ik heel erg. Op TV is er ook niets bijzonders en op de radio waarschijnlijk ook niet. Het stadswandelpark is echter vlakbij, daar kan ik misschien heen om wat de wandelen. En maandag weer werken...
Ik denk dat de kunst van het loslaten is om je eigen leven op te pakken, op zo'n manier dat je de ander niet in'plant'. Zodat als je ex een keer belt dat je zelfs 'nee' moet verkopen omdat je al een afspraak met iemand hebt staan...
Ik wens je heel veel sterkte.
Voor mij stortte op dat moment n hele hoop in... Ik dacht eruit te gaan, vakantie naar rankrijk met de bus, lekker weg van alles. Helaas, verkeerde keuze... N erg klote vakantie geworden, met n mega telefoonrekening omdat ik niet zonder mn vrienden kon. Ik moest praten... Na de vakantie mn studie weer opgepakt, dat lukte ook niet echt en toen, n maand of 4 nadat ze weg was kreeg ik de kans van mn leven.... Werk! In de IT (de laatste flarden van de booming markt nog mee kunnen pikken) Dat was wat ik nodig had! Weg uit dat oude leven. Compleet opnieuw beginnen, n autootje onder mn kont, maandelijks n vast inkomen... OK, ik ben blijven wonen waar ik woonde en ook samengewoond had, ik sliep nog steeds in het bed dat ik met haar gedeeld had, maar t maakte allemaal niet meer uit. Ik had weer iets om me op te richten. Dingen werden me duidelijk. Ik zei in t begin van dit stukje nog 'uit het niets'... maar eigenlijk zaten we al veel langer vast. Ik kon t niet onder ogen komen eerder. En natuurlijk t gevoel van n nette wraak... Ik had ineens alles wat ze zo graag bij me gezien had . Op 1 ding na... ik zou nooit dr schoothondje geworden zijn.
Maar om on topic te blijven... voor mij was dus 'de kunst' een drastische verandering in mn leven.
quote:Een maand, tja dan heb je dat gevoel nog niet nee. Kijk maar eens over 3 maanden verder. Dan is het al velen malen minder als nu.
Op vrijdag 8 augustus 2003 08:53 schreef Troel het volgende:[..]
maand nu... 't leven gaat verder hoor... Maar ben de afgelopen maand meer dingen gaan doen dan ik in het afgelopen jaar heb gedaan...
quote:Dames scoren voor 1 avond om ff mee te zoenen in de discotheek.
Op vrijdag 8 augustus 2003 09:22 schreef Frenkie het volgende:[..]
Welke vrijheid heb je als vrijgezel wel en als "partner" niet..??
quote:En daar zit je op te wachten als je echt zwaar liefdesverdriet hebt..?? Ikke iig niet.. dan zijn al die meisjes al zijn ze nog zo mooi, niet leuk genoeg
Op vrijdag 8 augustus 2003 11:29 schreef EggsTC het volgende:
Dames scoren voor 1 avond om ff mee te zoenen in de discotheek.
quote:Ikke wel hoor, heb overal schijt aan als ik zware liefdesverdriet heb
Op vrijdag 8 augustus 2003 11:39 schreef Frenkie het volgende:[..]
En daar zit je op te wachten als je echt zwaar liefdesverdriet hebt..?? Ikke iig niet.. dan zijn al die meisjes al zijn ze nog zo mooi, niet leuk genoeg
En praat tegen je vriendin als gewone vrienden..probeer niet af te dwalen naar de tijd met haar. Gewoon over algemene dingen.
Hielp bij mij ook. Naar mijn 2,5 jaar relatie.
En nu serieus:
Daar is natuurlijk geen kant en klaar antwoord op te geven.
Is voor ieder persoon verschillend. de een schrijft het van zich af, de ander gaat zich flink bezatten, nummer drie neukt het verdriet weg, nummer vier kruipt drie volle dagen onder de wol en jankt alles eruit... en zo kan ik nog wel even doorgaan... maar dadoeknie!
Doe vooral de dingen waarbij je je sowieso altijd al goed voelde, dat is volgens mij de beste remedie...
quote:Woooww, d'as pas een nette zoete wraak!! Toppie man. Kunnen een hoop mensen wat van leren
Op vrijdag 8 augustus 2003 10:17 schreef DaBeetle het volgende:
Ik had ineens alles wat ze zo graag bij me gezien had. Op 1 ding na... ik zou nooit dr schoothondje geworden zijn.
quote:Ja, dat "vrij willen zijn", kan door de dames nogal eens ruim geintepreteerd worden. Dat was/is bij mij ook het geval. Een uitgebreide versie van m´n verhaal staat in de topic Runaway Bride, maar ik kan alvast zeggen dat het allemaal niet bepaald de schoonheidsprijs verdiende. Anyway, ben ook bezig met drastische zaken. Heb vorige week een huis gekocht en daar kijk ik ontzettend naar uit.
Op vrijdag 8 augustus 2003 10:17 schreef DaBeetle het volgende:
Goed, kwam er een paar dagen later achter dat 'vrij zijn' voor haar betekende bovenop 1 van mn beste vrienden duiken, maar dat terzijde.
Maar om on topic te blijven... voor mij was dus 'de kunst' een drastische verandering in mn leven.
quote:Dit komt me heel erg bekend voor. Ik hou me er aan vast dat het echt zal slijten, maar de truc is, denk ik, het de tijd te geven ook al ga je dan door grote dalen.
Op vrijdag 8 augustus 2003 09:56 schreef Blinky het volgende:
Maar ik heb moeite om dingen te doen zonder hem, steeds hoor ik zijn stem in mijn hoofd, denk ik aan iets wat we samen hebben gedaan. Ik slaap 's nachts slecht en als ik slaap, droom ik over hem. ...misschien belt hij...wat zou hij nu doen...?
quote:Dat zou ik ook graag willen: weer eens een normaal gesprek. Als we elkaar al spreken, zijn het allemaal van die emotionele gesprekken met grote stiltes. In feite weet ik niet eens wat ik haar moet zeggen, wat het allemaal erg kansloos maakt...
Ik hoop dat hij over een tijdje een keer gezellig bij mij kan komen eten, en dat we dan gewoon gezellig kunnen praten.
quote:Dank je, jij ook!
Ik wens je heel veel sterkte.
quote:Ik doe veel en ben blij dat ik een hechte vriendenkring heb, maar het zijn de momenten waarop ik alleen ben. Dan heb ik het zwaar. Dan vliegen m´n gevoelens alle kanten op: liefde/haat, verdriet/boosheid etc.
Op vrijdag 8 augustus 2003 11:27 schreef Rolandtt het volgende:
Ik heb er ook een topic over geopend, hoe kom je er over heen? Gaat vanzelf. Echt. Het heeft voor je zelf ook tijd nodig, en dat is moeilijk als het net uit is. Dat weet ik... Maar ga leuke dingen doen, dat heeft mij ook geholpen.
Is je topic trouwens nog online?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |