Hedendaagse politiek: Ideeënmoeheid wordt beloond

Er is op dit moment een opmerkelijke gang van zaken bezig binnen de politiek. Hier is al eerder aan gerefereerd, maar voortijdig op slot gegooid door de Moderaters. Zeer onterecht overigens, want het gaat om zeer belangrijke zaken.
Wouter Bos wordt slapend rijk en dat zonder alternatieven.
Bos is uit de winterslaap.

Het feit is dat wanneer je je tegenwoordig hardmaakt binnen de politiek, ergens voor durven staan en duidelijk beleid maakt, en probeert uit te voeren dit niet wordt gewaardeerd door de kiezer. Niets doen, en erger nog, de aandacht laten verschuiven naar buiten de politiek met irrelevante, en persoonlijke kwesties loont daarentegen. Een negatieve [Amerikaanse] ontwikkeling, en maar hopen dat dit tijdig door Nederland (kiezer en gekozene) wordt ingezien. Wouter is even populistisch bezig als Pim destijds. Behalve dan dat Pim de democratie heiligde. Hij voerde het debat, domineerde dat zelfs, en bood puntige alternatieven aan, al waren die niet altijd even realistisch. Maar wat doet Wouter? Niets, we zien hem niet, en als we hem zien is dat buiten de kamer.
En het wordt nog beloond ook. Zoals de gehele ideeenmoeheid van de linkse partijen. Kwalijke zaak. Want geen inhoudelijk tegengewicht bieden tegen het regeringsbeleid laat veel mensen in Nederland zonder stem. Misschien ook onmogelijk, omdat bijvoorbeeld het in het vreemdelingendebat moeilijk is stelling te nemen tegen een beleid waaraan je zelf de grondslag hebt gelegd. Het was immers voormalig staatssecretaris Cohen die de nieuwe strenge vreemdelingenwet heeft doorgevoerd. Toch maar naar dat nieuwe tweepartijenstelsel? Lijkt me een stuk gezonder voor de politiek.


Een stuk met dezelfde strekking stond zaterdag in de Trouw.

Ephimenco / Muisstil
door Sylvain Ephimenco
2004-02-28 - lezersreacties op dit artikel (13)

Rechts domineert het debat en links zit in zak en as in een hoek van de ring de sterretjes te tellen. Rechts is in en links ligt knock-out. Een veelgehoorde stelling. Maar kan iemand mij vertellen waarom, als er nu verkiezingen zouden zijn, de drie linkse partijen een klinkende overwinning op de huidige regeringscoalitie zouden behalen?

Zelfs met assistentie van de LPF zou de coalitie geen meerderheid halen. Met veertig procent verlies van eigen aanhang zou Jan Peter Balkenende de meest spraakmakende premiermalus uit de geschiedenis mogen verzilveren: een verlies van bijna 20 zetels. Daarentegen zou de PvdA van 42 zetels naar 51 klimmen volgens de laatste peiling van 'Twee Vandaag'. Wat heeft de PvdA de laatste weken dan gepresteerd om deze lauwerkrans in ontvangst te mogen nemen? Juist: niets. En waar is Wouter Bos? Nergens en daarom overal.

Drie weken geleden liet Wouter op zijn website voor het laatst iets van zich horen: 'Vandaag ben ik vader geworden van een prachtdochter, Iris'. Gefeliciteerd! De volgende optreden van papa Bos is pas op 15 maart in Stadskanaal gepland in het kader van de actie 'Meer rood op straat'. Niet doen, zou ik willen zeggen, en vermijd de straat als de pest. Blijf nog een tijdje met Iris op schoot thuis zitten en dan krijgt de partij in zijn eentje straks de absolute meerderheid. Als geen ander heeft de PvdA-leider begrepen hoe moderne politiek bedreven dient te worden: in de leegte van de luwte. Geen plan, geen idee en vooral geen project. Thuis op de sofa voer je de beste campagnes. Deze houding wordt door de kiezer het best gewaardeerd. De Nederlander moet niets meer hebben van politiek en wie voor microfoon of camera te vaak verschijnt wordt electoraal afgeschoten.

Bos moet heel goed naar Halsema hebben gekeken. Zolang ze thuis met de tweeling zat ging het goed met GroenLinks. Twee weken geleden kwam Femke weer te voorschijn met een ingewikkeld nieuw politiek dogma daterend uit de jaren zeventig. Resultaat: als enige linkse politieke partij verliest GroenLinks in de peilingen. Mondje dicht en onzichtbaar moet het motto zijn. Marijnissen zie je ook bijna niet meer: een zetelwinst van zes! Je hoeft tegenwoordig niets meer te zeggen, niets meer te denken, niets meer te willen om de Nederlander te behagen. De politiek van de lege stoel is de beste oppositie die je kunt bedenken. Iedere vrijdagavond rond zes uur verliest JP een procentje extra. En het debat? Laat rechts het maar domineren. Geef geen antwoord, duik weg, wees muisstil. Na die lange monoloog zal rechts met een droge mond worden weggevaagd.[...]



Nu is er in ieder geval iemand die opstaat, de toestand goed analyseert, en naar zichzelf kijkt. Een goed begin, dat smaakt naar meer. Kom op met dat plan.

Duivesteijn: PvdA gevangen in ideologisch vacuüm
Van onze verslaggever


DEN HAAG - De PvdA zit in een ideologisch vacuüm. De ideeënontwikkeling in de partij wordt verlamd door de goede peilingen. Dit zegt PvdA-Kamerlid Duivesteijn in een interview in de Volkskrant. Duivesteijn was vice-fractievoorzitter ten tijde van Paars II onder Ad Melkert en is nu voorzitter van een parlementaire onderzoekscommissie naar grote infrastructurele projecten.

Na de dramatische verkiezingen van 2002 en de even sensationele overwinningsnederlaag van 2003 zit de PvdA in de oppositie. Volgens Duivesteijn moet de partij oppassen daar niet 'de gevangene te worden van haar eigen succes'. In de peilingen is de PvdA met meer dan vijftig zetels de grootste, terwijl ze in de publieke opinie over belangrijke vraagstukken nauwelijks een rol speelt. Duivesteijn vreest dat die afwezigheid tot norm wordt verheven.

Hij laakt de manier waarop in het parlement over integratie en immigratie wordt gesproken. 'Er is geen respect voor allochtonen. De westerse samenleving wordt als de enig zaligmakende afgeschilderd. Dit is integreren met het pistool in de rug.'

Volkskrant

'Ik schaam mij voor integratiedebat'
van onze verslaggever Frank Poorthuis


DEN HAAG - Adri Duivesteijn heeft lang gezwegen. Maar nu houdt het kritische PvdA-Kamerlid zich niet meer in. 'Als de politiek op deze manier afglijdt, is het terecht dat het hoofddoekje een symbool van protest wordt.'

PvdA-Kamerlid Duivesteijn ergert zich aan niveau van debat in Kamer en in eigen partij


Het is mooi geweest, vindt Adri Duivesteijn. Genoeg gezwegen. Twee jaar was het PvdA-Kamerlid te druk met wonden likken en met een speurtocht naar zijn, leek het, verloren gegane idealen. Als adjudant van Ad Melkert maakte hij de val van de PvdA mee. Als gewoon Kamerlid onder Wouter Bos ziet hij nu vanuit de oppositie hoe een nieuwe wind door Nederland blaast.
Gedwongen integratie, een stop op immigratie, het tweede kabinet-Balkenende regeert met harde hand. Radeloos wordt Duivesteijn als hij het debat volgt .

'Waar is de zelfbeheersing? Wij als PvdA hebben fouten gemaakt. Oké, op sommige punten waren we te soft. Maar dit rechts-moralisme is belemmerend, beangstigend. Zo bont hebben zelfs wij als sociaal-democraten het niet gemaakt. We zijn beland in het maakbaarheidsideaal van conservatief Nederland. Ze willen de straat, de school en het huis controleren. Hun houding is: wij autochtone Nederlanders willen dat die allochtonen zich disciplineren in die wereld van ons.'


'Het gaat hier om de loyaliteitsvraag naar de niet-westerse mens. Over oudkomers wordt gepraat op een manier alsof ze hier net zijn. Kinderen van 30, hier geboren, worden nu plotseling allochtoon genoemd. Het is zo generaliserend, diskwalificerend en stigmatiserend. Dit is integreren met het pistool in de rug. De analyses zijn van een platheid! VVD'er Wilders zegt over radicale moslims: ik lust ze rauw. Mirjam Sterk van het CDA: ze kunnen niet van twee walletjes eten.'

'Hoe is het mogelijk dat de politiek zich tot dit niveau verlaagt? Ik zit er middenin en ik vind dat ik er wat van moet zeggen. Ik schaam me voor de kwaliteit van dit debat.'

Het komt niet vaak voor dat een parlementariër zo tegen zijn collega's tekeergaat. Is het zo erg in de Kamer? Ja, vindt Duivesteijn. 'Een fatsoenlijk debat is niet meer mogelijk. Ik vond de commissie-Blok bemoedigend. Er werd in haar rapport Bruggen Bouwen eindelijk gekeken naar de feiten. Maar het rapport werd afgeschoten. Door CDA en VVD. Ook wij binnen de PvdA hebben het niet omarmd. En daarvoor is maar één dominante electorale reden: dit onderwerp laten we ons niet afnemen. De een komt met nog hardere maatregelen dan de ander. Het heeft niets van doen met wat aan de hand is.

'Politiek behoort mensen een kader te geven waarbinnen ze hun emotie kunnen ordenen. Maar in de Tweede Kamer is het debat versmald tot one-liners. One-liners zetten het denken stop, het zijn commercials. Als de politiek op deze manier afglijdt, is het terecht dat het hoofddoekje een symbool van protest wordt.'

Nu wordt het tijd voor een kritische tegenvraag. Waar is zijn eigen PvdA eigenlijk in dit debat? Duivesteijn erkent dat het in eigen kring stil is. En al snel gaat het over 'de diepe depressie waarin links en ikzelf na Fortuyn zijn beland'.

'Fortuyn heeft de mores veranderd, ook van de gevestigde orde. Links moralisme was van 1968 tot voor kort de dominante denkrichting. Die is in een klap weggevaagd. Daarvoor in de plaats kwam: zeg wat je denkt en voelt. Het leek wel alsof iedereen leegliep. Alle drempels waren weg, ook die van het fatsoen.

'Melkert had daar op geen enkele manier antwoord op, omdat hij zo'n enorme weerzin tegen het type Fortuyn had. Alles in de ring gooien, dat vond hij weerzinwekkend. De nederlaag van 6 maart 2001 en het drama daarna hebben links, Melkert, mij en anderen in een ideologische leegte gebracht. De vaste grond werd onder onze voeten weggeslagen. Ik heb lang rondgelopen met de vraag: ben ik nou echt achterlijk geweest? Is de multiculturele samenleving een achterlijk ideaal? Hebben we nou met zijn allen fout gezeten?'


Hebt u het antwoord al?

'Ja, ik geloof nog in de multiculturele samenleving. Er moet respect voor andere culturen zijn.'


Heeft de partij nog niet genoeg tijd gehad om een visie te ontwikkelen?

'Na de nederlaag van 2002 konden we met een inhoudelijkerevival beginnen. Maar nog voordat ons denken op gang was gekomen kwam de PvdA op eclatante wijze terug bij de verkiezingen van januari 2003. Dat verlamde alles.'


U bedoelt?

'Natuurlijk kregen we eerst een klap doordat we uiteindelijk toch niet gingen meeregeren. Maar door de gunstige peilingen nu is het debat in de PvdA er nog steeds nauwelijks. We koesteren de situatie waarin we zitten. We zitten gevangen in de peilingen, zoals we altijd gevangen hebben gezeten in de polls. Kok en Melkert ook al. We hebben jaren in de regering gezeten. Dan moet je beslissingen nemen en is er weinig tijd voor ontwikkeling op cruciale gebieden. Nu zitten we in de oppositie en is het ook een vacuüm.'


Dat klinkt als een degelijk verwijt naar uw partijgenoten.

'Dat ga ik niet zeggen. Iedereen wacht nu op de commissie-Patijn (eigen PvdA-commissie, red). Ik heb goede hoop dat daar iets verstandigs uitkomt. Ik vind dat de PvdA haar eigen idealen niet moet gaan verloochenen. De PvdA kan vertrouwen hebben in zijn eigen sociaal-democratische gedachtegoed en hoeft zich niet te schamen. Er moet een tegendruk ontstaan tegen die conservatieve hoofdstroom.'

Volkskrant