Dat is idd geen feest.quote:Op zondag 29 februari 2004 20:49 schreef Rewimo het volgende:
Dank je! Ik heb begrepen (stond op de opnamepapieren) dat de operatie zelf maar 2 minuten duurt. Ik zie inderdaad het meest op tegen de narcoseLijkt me zo akelig om je kind onder zeil te zien gaan en het achter te moeten laten bij allemaal onbekenden...
succes met Christan! 't zal even moeten maar daarna is ie er vanaf! En ijsjes en cadeautje is natuurlijk een goed middel en ook fijn voor hemquote:Op zondag 29 februari 2004 20:57 schreef Rewimo het volgende:
Ja, dat verwennen staat me meer aan
Ja, misschien is het wel een experiment dat ze elke 20 jaar uitvoeren.quote:Op zondag 29 februari 2004 22:21 schreef Rewimo het volgende:
O, ik zal eraan denken dat ik de ijsjes specifiek thuis beloof, je weet maar nooit. Dan kan het in elk geval niet tegenvallen. Tnx!
Dank je voor je reactie. Ik had jouw stukje even gemist, doordat ik zelf aan het reageren was denk ik.quote:Op zondag 29 februari 2004 21:09 schreef BenKetting het volgende:
Vorig jaar is mijn zoontje van toen 7 geopereerd aan zijn blinde darm. Daarvoor heeft-ie 4 dagen (3 nachten) in het ziekenhuis gelegen. Hij heeft het allemaal heel ontspannen beleefd, gelukkig, en hij vond het eigenlijk allemaal wel spannend.
Tip die ik je zou willen meegeven is: maak er geen heisa van. Vaak maakt het op de ouders meer indruk dan op het kind. Als het kind vragen heeft, zoveel mogelijk en zo eerlijk mogelijk beantwoorden, maar je moet proberen te verkomen dat je er een 'big deal' van maakt.
Als je bijvoorbeeld tegen het kind heel nadrukkelijk zegt dat het geen pijn zal gaan doen, nog voor het kind ergens om heeft gevraagd, dan onthouden de meeste kinderen dat het misschien dus wel pijn kan gaan doen. Als je kind daarentegen uit zichzelf vraagt of het pijn gaat doen, en je zegt dat het misschien een beetje pijn doet, is hij waarschijnlijk gerustgesteld.
Kinderen voelen haarscherp aan of je je zorgen maakt, ook al zeg je tegen ze van niet. Dus hoe normaler je doet, hoe makkelijker het is voor je kind.
Daar teken ik wel bij aan dat ik me zelf behoorlijk zorgen heb gemaakt, zeker toen het lang duurde voor hij wakker werd uit de narcose. Het is niet makkelijk allemaal, dus in hoe dan ook veel sterkte gewenst ermee!
Je weet het niet hèquote:Op zondag 29 februari 2004 22:29 schreef Grijs het volgende:
[..]
Ja, misschien is het wel een experiment dat ze elke 20 jaar uitvoeren.
tuurlijkquote:Op maandag 1 maart 2004 09:59 schreef Rewimo het volgende:
Is het trouwens een idee om wat foto's te maken? Niet van akelige dingen, maar van Christan in bed en zo, om er later nog eens over te kunnen praten? Lois, jullie hebben ook foto's gemaakt toch?
Ja die hebben we, zie openingspostquote:Op maandag 1 maart 2004 10:50 schreef Tan het volgende:
Je hebt een heel leuk boekje, Nijntje in het ziekenhuis, daar had mijn broer toentertijd veel troost aan. Je hebt meer van dat soort boekjes.
Oh haha, overheen gelezenquote:Op maandag 1 maart 2004 10:52 schreef Rewimo het volgende:
[..]
Ja die hebben we, zie openingspost
Ik ga ook foto's maken, Lily, lijkt me inderdaad een goed idee. Wat een vrolijk bedje trouwens, met dat rood
quote:o enneh, hij heet geen Christian![]()
Dank je..quote:Op dinsdag 2 maart 2004 21:35 schreef Jelief het volgende:
[..]
![]()
![]()
![]()
jelief schaamt zich diep.... zal het nooit meer doen...![]()
ennuh suczeven!
Bij mij is het nog erger, ik typ tegenwoordig Christan bij alle woorden die met Ch beginnenquote:Op dinsdag 2 maart 2004 21:40 schreef Troel het volgende:
Heel vaak typ je standaard Christian... Maar nu typ ik bij alle Christians Christan... Dat vinden zij weer minder
Als je terugleest kun je daar mijn verslag zien van vanmorgen en wat foto'squote:Op donderdag 4 maart 2004 14:11 schreef Little-Angel het volgende:
Rewimo, ik ben heel erg benieuwd hoe het is gegaan vanmorgen en hoe het met Christan is. En hoe het met jou en je mannetje is. Wat lijkt me dat moeilijk zeg wachten tot hij weer de operatie zaal uit is en is bijgekomen uit de narcose.
Hier in ieder geval een knuffel van mij aan Christan en jullie.
Ik kwam hier ook achter toen ik mijn berichtje al had gepost (slim maar niet heus)quote:Op donderdag 4 maart 2004 14:26 schreef Rewimo het volgende:
[..]
Als je terugleest kun je daar mijn verslag zien van vanmorgen en wat foto's![]()
P.S. Hij slaapt inmiddels
Wat schattigquote:Op donderdag 4 maart 2004 15:33 schreef Rewimo het volgende:
"Mama, ik ben blij dat ik weer thuis ben," zegt ie net![]()
quote:Op donderdag 17 februari 2005 10:42 schreef Rewimo het volgende:
Nee, die 5 dagen klopt hoor. Hij is op donderdag geopereerd en is pas na het weekend weer naar buiten gegaan. Waarom dat precies is weet ik niet, het zal denk ik iets te maken hebben met een verzwakte weerstand en grotere vatbaarheid, ze hebben immers een wond (ook al zie je dat niet).
Christan vond het geen probleem. Die vermaakt zich binnen ook prima, gelukkig.quote:Op donderdag 17 februari 2005 10:48 schreef clauwheee het volgende:Dan mogen we haar daar nog wel het meest op gaan voorbereiden
![]()
Vond Christan het toen wel best? Dat ie bijvoorbeeld er ook geen zin in had om weg te gaan? Ik ken Esmee, tis een meiske dat altijd weg wil, op boodschap of spelen, en "school" (KDV) vind ze geweldig, daar mag ze logischerwijs ook al een week niet heen.
Mijn neusamandelen zijn geknipt toen ik 5 was.quote:Op donderdag 17 februari 2005 14:30 schreef clauwheee het volgende:
Ow dat zou al een hele verbetering zijn..daar doen we het voor hoor!
Door je typefouten heen kon ik de toch de vraag begrijpen.quote:Op dinsdag 27 februari 2007 19:45 schreef _evenstar_ het volgende:
Oke here's the deal:
kind van 14 maanden wat toch best wat snapt, maar eigenlijk ook nog bar weinig.
Volgende week moeten we naar de kinderarts, ditmala specialist
Ze loopt nu jaar bij de kinderarts, nooit problemen gehad.. de stehoscoop was der favboriete hobby etc.
!9 januari heeft zij onderzoek gehad ( passage foto ) wat zacht egzegd vreselijk naar was.
Ze bijna 2 weken met slapen last van gehad heeft, waravan dikke week ze weigerde te liggen en dus ook zittend sliep..
Het heetf dus best wel wat met haar gedaan.
Daarna zijn we 12 feb geweest bij de kinderarts en meneer de dokter mocht niet aan der komen, want overstuur zelfs de stethoscoop hielp niet meer..
Hoe in godesnaam leg ik een kindje zo jong zoiets uit.
(Dit ook met het vooruitzicht dat er meerdere onderzoeken gaan plaats vinden waarschijnlijk.. )
want ze is voorlopig nog lang niet uitgedokterd..
alle adbiezen tips ervaringen e.d. zijn welkom
quote:Op dinsdag 27 februari 2007 19:50 schreef phluphy het volgende:
[..]
Door je typefouten heen kon ik de toch de vraag begrijpen.![]()
Tip: neem vooraf even contact op met de kinderafdeling of verpleging van de poli. Deels zodat ze dan hopelijk extra alert zijn, maar vooral omdat ze vaak goede tips hebben. Soms hangt het toch ook wel van het soort onderzoek af, en dan is het 't best om op de plek met de meeste ervaringsdeskundigen wat adviesjes te vragen.
Poeh, ik kan me voorstellen dat je het als ouder wel prettig vind dat je er zelf voor je kind kunt zijn maar het is ook wel een hele aanslag op het gezinsleven lijkt me. Zeker als je meerdere kinderen hebt.quote:Op donderdag 1 maart 2007 19:32 schreef Tinkepink het volgende:
Bedankt voor de tips MinderMutsig! Een gedeelte is zeker van toepassing op onze situatie. Al had ik er misschien wel bij moeten vertellen dat Thomas 2,5 is en hij waarschijnlijk zelf weinig vragen heeft voor de dokter.
Wat betreft het wachten ed. Wij wonen in Duitsland waar je als ouder continue bij je kind blijft zolang de opname duurt. Je wordt dus zo ongeveer samen opgenomen. Je slaapt op een bed naast je kind, je verzorgt je kind zoveel mogelijk zelf en ook het eten wordt volgens mij door het ziekenhuis verzorgd.
Altijd leuk, mensen die geen idee hebben waar ze over praten maar toch commentaar geven.quote:Op donderdag 1 maart 2007 19:46 schreef Tinkepink het volgende:
Dat klopt. In zijn eerste levensjaar heeft THomas ook een aantal maal in het ziekenhuis gelegen. En omdat we thuis nog een kleintje hebben rondlopen kon ik het niet opbrengen om dag en nacht bij hem te blijven. Mijn dochter was toen 1,5, hij een maand tot een half jaar.
Omdat mijn dochtertje alles veel bewuster meemaakte, heb ik besloten niet dag en nacht bij Thomas te blijven en dat is me erg kwalijk genomen door veel mensen. En dat terwijl we van de 24 uur toch zeker 16 uur bij hem waren en de rit naar het ziekenhuis toch zeker een half uur duurde.
Deze keer blijft één van ons trouwens wel de hele tijd bij hem, maar het gaat nu ook maar om twee dagen en niet om 2 weken of meer.
Ik neem aan dat ze de allergiepriktest krijgt? Vooraf is het belangrijk dat je geen zeep of zalf gebruikt. Het prikken zelf is gelukkig niet pijnlijk, echt net kleine speldenprikjes (vaak prikken ze en 'haken' ze de huid heel kort even omhoog zodat de stof goed onder de huid komt, maar het prikken zelf kost maar een paar minuutjes hooguit).quote:Op maandag 25 juni 2007 11:38 schreef _evenstar_ het volgende:
*schop*
donderdag wordt er een huidtest gedaan bij arwen.
Enige tips hoe ik dit zou kunnen aanpakken?
Ja ik zou het denk ik wel doen, gewoon een kleinigheidje.quote:Op maandag 25 juni 2007 12:37 schreef _evenstar_ het volgende:
denk het ook![]()
zouden jullie haar in zulk soort zaken belonen met een klein kadootje?
ondanks dat ze zeer waarschijnlijk niet meer zal doen als de buurt bij elkaar schreeuwen![]()
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |