Taboe op het hebben van een andere mening als iemand met een hoog IQ.

Ik heb een hoog IQ, op het verbale vlak hoogbegaafd, maar ik merk dat er binnen de maatschappij een stevige bewijsdrang heerst. Wanneer er een significant meningsverschil is, dan wordt de ander al snel neergezet als 'dom' of wordt zijn IQ in twijfel getrokken. Mensen zoals Elon Musk (IQ van 150-155), Poetin (IQ van 127) en Trump (IQ van 156) zijn buitengewoon intelligent, maar gaan ook in tegen de gevestigde orde. Dus mensen met een zeer hoog IQ hebben vaak een kritische blik op de maatschappij, we nemen dingen dus niet zomaar aan. Echter wordt er vaak heel neerbuigend naar gekeken, vooral door mensen met een gemiddeld IQ. Ze begrijpen vaak de essentie of de implicatie van een bepaalde mening niet, maar menen wel de ander erop aan te vallen. Sterker nog, ze kiezen ervoor om argumentum ad hominems en andere vormen van drogredenen in te zetten, vaak om hun maatschappelijke, politieke en wetenschappelijke onkunde te verbergen. Hierdoor ontstaat ook onnodige polarisatie, wat wordt afgeschoven op mensen die aan de rechtse kant zitten van het politieke spectrum, terwijl mensen aan de linkse kant van het politieke spectrum vaker de behoefte voelen om mensen met een andere mening te demoniseren, verbaal of zelfs fysiek aan te vallen en te vernederen. Waar rechtse mensen vaak gewoon van mening zijn dat linkse mensen gewillig en ongeïnformeerd zijn, worden rechtse mensen door linkse mensen neergezet als domrechts, fascisten, nazi's en extreemrechts. Er heerst in ieder geval een taboe op het hebben van een andere mening dan de dominante groep als iemand met een hoog intelligentieniveau, wat enorm jammer is, aangezien dat weinig toegevoegde waarde heeft aan een constructieve conversatie. Juridisch gezien is er in Nederland vrijheid van meningsuiting, maar de sociale vrijheid van meningsuiting wordt steeds verder ingeperkt.