Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn 
ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis 
Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.29 favorieten halen de bovenste 500 bij Mex! Inmiddels zijn er nog 28 over aangezien we alweer 2 blokjes verder zijn.
Favoriete nummers uit het blokje 525-501:
510 Keane - Sovereign Light Café: Alleen die titel klinkt al als een klok, misschien wel de mooiste titel uit de hele Top 2000-historie. Het roept associaties op met heiligheid en met het hiernamaals, met het buffet waar we onze ontvallen geliefden weer zullen zien. Misschien lees ik er wel meer in dan de bedoeling was, gezien het inderdaad gewoon letterlijk de naam van een café is in een Brits plaatsje. Hoe het ook zij, mijn op 1 na favoriete nummer van Keane, dat stevig leunt op de ijzersterke zang waarbij toonhoogte en niet-woordelijke vocalisaties op prachtige wijze worden ingezet.
505 Neil Young - Heart of gold: Mijn vader kon dit spelen op de mondharmonica! Ongeveer. Dat is altijd de eerste associatie die ik heb bij dit nummer, en het heeft wel geholpen om het bad warm te houden wat dit nummer betreft. In 2025 flink gestegen in mijn top 1000, dus wellicht dat er nipt een extra uitzwaai-alarmpje in had gezeten als ik die lijst op de editie van dit jaar had gebaseerd.
519 Spandau Ballet – Gold: Ik had bijna Daydream Believer hier genoemd, aangezien ik het toch wel een schande vind dat die uit de lijst verdwenen is, maar deze vind ik nog net wel een stukje mooier. Twee keer iets met gold dus trouwens, realiseer ik me ineens, dat is ook wel opvallend. De motiverende teksten worden ondersteund door een krachtig stemgeluid en een fijne melodielijn, waardoor het geheel uitstekend in het gehoor ligt.
Minst favoriete nummers uit het blokje 525-501:525 Tom Tom Club - Wordy Rappinghood: Zo rond de 3500 zei ik heel vaak iets in de zin van 'waar in de vliegende vinketering heb ik net mijn oren aan blootgesteld'. Dat is nu al een hele tijd geleden, maar we hebben er toch nog eentje gevonden in deze regionen.
516 Jessie J – Domino: Een vrij simpel popdeuntje waar ik niet heel enthousiast van word, beetje vlees noch vis. Er is slechter in deze categorie, maar dit is wel een beetje onbenullig hoog naar mijn smaak.
524 Taylor Swift - Shake It Off: Nou ja, haalde ze rond de 1500-regionen nog constant het linkerrijtje, staat ze nu al twee keer in het rechterrijtje. Ik vind deze wel ietsjes beter dan Love Story, maar het heeft nog steeds wel wat irritants. Zoals gezegd, haar nieuwere werk vind ik echt vele malen beter.
Favoriete nummers uit het blokje 500-476:480 Led Zeppelin - Stairway to Heaven: De koning van de klassiekers, die ik net als Papillon en Everlong nog een stukje hoger had verwacht en gehoopt. Voor mij echt jeugdsentiment, en dat klinkt gek als je nagaat dat ik van begin jaren '90 ben, maar het geeft me altijd nostalgie naar de allereerste Top 2000. Net als Child in Time, die ik overigens als kind toffer vond, maar inmiddels is dat omgedraaid en staat deze in mijn eigen lijsten steevast in de hoogste regionen. De opbouw is vrijwel ongeëvenaard, met eerst die lange, spiritueel geïnspireerde coupletten, dan die bridge waarin het langzaam steviger en sneller gaat en dan natuurlijk die climax. Blijft elke keer nog genieten.
482 MGMT – Kids: Niet zo mooi inderdaad als het magistrale Time To Pretend, dat tot mijn verdriet alleen de alternatieve lijstjes bestormt maar altijd vergeten wordt door de Top 2000-luisteraars. Maar ja, die intro is wel heel tof en het nummer is lekker obscuur en psychedelisch, alsnog gewoon dik in orde. Wat ik zeggen wil: eigenlijk zijn we het roerend eens.
481 Joe Jackson - Real Men: Een van de Top 2000-favorieten van mevrouw Aoreste, en ook bij mij doet-ie het altijd wel lekker. De discussie over mannelijkheid (en, bij extensie, vrouwelijkheid) is weer behoorlijk actueel, met die hele 'we claimen de nacht'-beweging, en al die mannelijke wereldleiders die oorlog veroorzaken. The times, they are-a not changing at all.
Minst favoriete nummers uit het blokje 500-476:500 The B-52s - Love Shack: De zang hiervan vind ik echt niet mooi, een beetje schreeuwerig en valsig, en weinig melodieus. Meestal is het ook wel aardig te voorspellen: als Mex het woord 'chaotisch' in de beschrijving zet, belandt het hier bij de minst favorieten.
476 Gino Vannelli - Powerful People: Eigenlijk vind ik deze best oké, maar er staat weinig matigs in dit blokje, dus een dikke pluim voor de rest. Misschien heb ik te weinig luisterbeurten gehad om deze echt op waarde te kunnen schatten, vooralsnog wil hij nog niet echt beklijven.
485 Pink Floyd - See Emily Play: Een van de minste van Pink Floyd wat mij betreft, verder gewoon een prima artiest natuurlijk. Op basis van de titel, die wel iets schattigs heeft, denk ik altijd dat ik deze mooier vind dan ik hem in werkelijkheid vind. Misschien is het ook de teleurstelling daarvan waardoor hij bij mij wat lager zou eindigen in de eindranking.
Favoriete nummers uit het blokje 475-451:474 First Aid Kit - My Silver Lining: Heerlijk en ergens verrassend dat dit de Lijst der Lijsten haalt, echt typisch moderne festivalmuziek, heel mooi en authentiek. Binnen onze vriendengroep wordt nog wel eens het grapje 'First Aids Kids' gemaakt nadat iemand zich een keer versprak op Lowlands, ongetwijfeld onder invloed van het een en ander.
475 Crash Test Dummies - Mmm Mmm Mmm Mmm: Die titel is wel vrij stom, maar het nummer zelf is heerlijk. Ook weer eentje die gebruikt is voor de soundtrack van How I Met Your Mother en daarbinnen een prominente rol speelt doordat er een versie van de tekst wordt gebruikt die gaat over Barney en Robin. Dat is wel ten dele hoe die bij mij zo hoog is gekomen.
465 France Gall - Poupée de cire, poupée de son: Ik wilde eerst Iron Maiden hier neerplempen, maar France Gall verdient toch wel een paar pluimen voor wat ze met de muzikale kwaliteit van het ESF als geheel heeft gedaan. Als je een compilatie luistert van alle vroege winnaars denk je echt: oubollige meuk, oubollige meuk, oubollige meuk, oh hey daar is eindelijk France Gall met wat opzwepends dat lekker in het gehoor ligt. Ik weet niet of we zonder haar ooit waren verblijd met ABBA, of met Maneskin, of noem nog wat andere grote namen uit de ESF-historie op.
Minst favoriete nummers uit het blokje 475-451:453 Portugal. The Man - Feel It Still: Prima blokje met eigenlijk geen platen die ik echt niks vind, maar deze heb ik nooit zo spannend gevonden. Wel ook zo'n typische festivalartiest, maar dit nummer klinkt toch een beetje te gelikt en die hoge stem heeft iets irritants.
468 Blood, Sweat & Tears - Spinning Wheel: Fraaie blazers, maar voor de rest staat er beslist een stuk interessanter materiaal in dit blokje. Dat over die outro is nog wel een geinig feitje, maar muzikaal gezien heeft het ook weer niet zoveel toegevoegde waarde.
459 Barry McGuire - Eve of Destruction: De donkere zware stem heeft wel wat, maar inderdaad is het zangtechnisch net wat aan de magere kant. Het past conceptueel op zich wel, daar kan ik nog wellicht een bonuspuntje voor geven en dan zou ik misschien Macklemore hier neer hebben gezet ofzo.