TL:DRSPOILEREven kort de aanleiding: Ik zit sinds eind mei in de ziektewet nadat ik vorig schooljaar ben overgestap naar een ander opleidingsinstituut (ik ben HBO-docent) en mijn jaarcontract niet verlengd is door teruglopende leerlingenaantallen. Het afgelopen jaar zijn een aantal dingen voorgevallen waardoor ik uitgevallen ben, terwijl mijn doel echt was om mijn contract uit te zitten en via de voordeur te vertrekken.
Ik ben in maart naar de huisarts gegaan en aangegeven dat ik steeds meer moeite kreeg om te functioneren. Ik heb een verwijzing gekregen naar een GGZ instelling waar ik nu in het proces van informatie vergaring zit om een juiste behandeling te krijgen.
Onderdeel is een IQ test, welke ik afgelopen maandag gehad heb. Hier kwam een score van 135 uit. Daarnaast is er in mijn jeugd ADHD geconstateerd en is een een zwaar vermoeden van autisme (Asperger) waar ik nog een onderzoek voor krijg. Ook zijn er dingen in mijn leven gebeurt waar een soap-serie jaloers op kan zijn. Begrijp me goed, die ervaringen hebben mij gevormd en gemaakt en ik ben in grote lijnen trots op wie ik ben. Ik ervaar nu echter dat ik bepaalde copingmechanisme heb ontwikkeld die me in een aantal situaties ook hinderen. Een voorbeeld is dat ik heel analytisch en oplossingsgericht ben en niet altijd voldoende inzicht heb over wat mijn acties met het gevoel van mensen doen.
Op zich was de uitkomst geen echte verrassing. De eerste conclusie die de psycholoog maakte was dat hij het bewonderde dat ik (Man, 47) zo lang zonder begeleiding uberhaupt heb kunnen functioneren.
Dan hetgeen waar ik graag ervaringen over zou horen:
In mijn carriere heb ik meerdere situaties meegemaakt wat eigenlijk allemaal een variatie op een thema is:
Er wordt een beslissing genomen over beleid of strategie. Ik geef aan welke (negatieve) consequenties die beslissing heeft. Ik word weggezet als negatief of onvoldoende overview en weken/maanden later gebeurt exact wat ik heb voorspeld. Degene met het mandaat komt dan naar mij om de (door hem/haar) ontstane situatie op te lossen. In veel gevallen heb ik dat echt wel gedaan, maar er zijn ook een aantal gevallen geweest waarbij ik de leidinggevende heb geconfronteerd met de opmerking over billen branden en blaren zitten. Voor de duidelijkheid, het is niet een situatie dat ik een self-fulfilling profecy creeer, aangezien ik niet zoveel invloed heb op andere collega's, teamleden of betrokkenen.
In alle gevallen heb ik ervaren dat collega's even moeite hebben om met mijn directheid om te gaan, maar na een week of 3 exact weten wat ze aan me hebben en me ook heel erg waarderen (om mijn transparantie, mijn geduld, mijn mogelijkheid om op verschillende niveaus een situatie duidelijk te maken en het feit dat cynisme en sarcasme me vaak volledig ontgaan)
Wat wel interessant is, is dat ik nu sinds 7 jaar docent ben en studenten lijken hier veel minder last van te hebben. Met hun heb ik vaak direct een klik.
Ik heb nergens in mijn (professionele) leven spijt van, ik ben absoluut politiek gehandicapt en meldt dat ook direct bij een nieuwe baan of opdracht bij de mensen waar ik mee te maken heb, waaronder leidinggevende. Maar vrij snel slaat het mondelinge begrip bij leidinggevende om in groeiende irritatie. De psycholoog heeft aangegeven dat het waarschijnlijk is omdat de persoon zich bedreigt voelt voor zijn positie.
Op dit moment is mij aangeraden om niet te gaan solliciteren en eerst de behandeling af te wachten, dus daar hou ik me dan maar aan vast. En heel eerlijk merk ik dat het ook wel even lekker is om niet meer dagelijks in sociaal-politieke situaties te zitten.
Waar ik naar op zoek ben zijn ervaringen van mensen die ook merken dat ze veel sneller inzichten (in bedrijfsproces en consequenties) hebben en hoe ze daarmee omgaan, mensen mee kunnen nemen in dat inzicht en daardoor geleerd hebben hoe ze zich staande kunnen houden zonder dat het escaleert.
[ Bericht 1% gewijzigd door Its_Muppet op 09-07-2025 14:30:28 ]
Hmmm, ik kom te weinig op het forum merk ik. Ik ging er standaard van uit dat onder de grijze regel de gesloten topics staan, ik zie nu dat daar de centrale draadjes staan. Dank voor de verwijzing.quote:
Hij geeft aan dat dat in 90% van de gevallen de reden waar hij (als mediator of door de bedrijfsarts als onderdeel van reintegratie) gevraagd is om in gesprek met werknemer en/of werkgever te gaan.quote:Op woensdag 9 juli 2025 14:57 schreef Questular het volgende:
Wat een rare conclusie van die psycholoog, vraag me af hoe die daar bij komt.
Dat is toch raar?Ik doe niet aan verborgen agenda's of hierarchie. Ik zie het nut niet en beschouw dat als contraproductief. Ik heb in het verleden meer dan eens een leidinggevende (tot aan de directeur) aangesproken op afspraken of zaken waar hij verantwoordelijk voor was en niet volgens afspraak uitgevoerd waren. Voornamelijk als mensen bij mij kwamen omdat er iets niet goed liep en waarbij ik afhankelijk was van acties van anderen. Ik spreek mensen aan op het al dan niet uitvoeren van acties die leiden tot een gezamenlijk doel en daarbij maakt het niet uit wat de positie is, omdat dat niet relevant is voor de taak. Ik spreek iemand niet aan op zijn of haar positie, maar op bijdrage. En dat wordt niet altijd gewaardeerd.quote:
Waarom zou je zeggen dat je politiek gehandicapt bent?
Een voorbeeld is dat ik op een gegeven moment een servicedesk moest inrichten, waarbij het gebruikelijk was dat management en directie als VIPs beschouwd werden en per definitie voorrang. Er gebeurde een situatie waarbij tegelijkertijd een incident was waar een afdeling plat lag en een melding van de directeur dat hij een of ander prive mailtje niet kon openen. Ik heb toen bewust de directeur laten wachten. Dat was niet de bedoeling. In het gesprek heb ik aangegeven dat ik diezelfde keuze altijd zou maken.
Voor iemand die hoogbegaafd is heb je wel moeite om de obvious fout te spotten.quote:In mijn carriere heb ik meerdere situaties meegemaakt wat eigenlijk allemaal een variatie op een thema is:
Er wordt een beslissing genomen over beleid of strategie. Ik geef aan welke (negatieve) consequenties die beslissing heeft. Ik word weggezet als negatief of onvoldoende overview en weken/maanden later gebeurt exact wat ik heb voorspeld. Degene met het mandaat komt dan naar mij om de (door hem/haar) ontstane situatie op te lossen. In veel gevallen heb ik dat echt wel gedaan, maar er zijn ook een aantal gevallen geweest waarbij ik de leidinggevende heb geconfronteerd met de opmerking over billen branden en blaren zitten. Voor de duidelijkheid, het is niet een situatie dat ik een self-fulfilling profecy creeer, aangezien ik niet zoveel invloed heb op andere collega's, teamleden of betrokkenen.
En vooral niet denken dat jij de enige bent met een goed punt omdat je misschien een hoger dan gemiddeld IQ hebt (wat niks waard is).
R&P / Ben je een betweter als je gelijk hebt?
R&P / Wat als je veel intelligenter bent dan vrijwel iedereen..
[ Bericht 12% gewijzigd door Evangelion op 09-07-2025 16:37:29 ]
Ik weet dat dat niet heel handig is, maar uiteraard is hier dan al veel (team)overleg e.d. aan vooraf gegaan. En hierin is dan heel duidelijk geworden waarom een bepaalde actie niet heel handig is of welke aantoonbare risico's eraan zitten. Als er dan toch wordt doorgeduwd en duidelijk is dat iedereen echt wel geprobeerd heeft om er wat van te maken, ben ik niet gediend als de schuld en de gevolgen daarvan bij mij terecht komen. Overigens ben ik ook van het documenteren en is het daarom aantoonbaar dat de beslissing niet juist geweest is, ongeacht omstandigheden. En nogmaals dit is bij meerdere opdrachten of werkgevers geweest. Wat misschien nog gezegd moet worden is dat ik 5 werkgevers gehad heb en alleen de laatste ben ik niet op basis van zo'n situatie weggegaan. Ik ben ook nergens ontslagen, ben altijd zelf weggegaan.quote:
[..]
Voor iemand die hoogbegaafd is heb je wel moeite om de obvious fout te spotten.
Maar goed, dat zijn dus zaken waar ik telkens tegenaan loop en waar ik handvaten voor zou willen krijgen om niet in die valkuil te stappen.
Ik ben me zeker bewust van het feit dat dat hoge IQ me alleen maar in de weg zit. Wat ik wel ervaren heb en ook door meerdere mensen bevestigt heb gekregen is dat ik heel snel alle scenario's in mijn hoofd doorakker en op basis van die analyse dan een conclusie trek. En ik heb tot nog toe altijd gelijk gehad (ik besef hoe narcistisch dit klinkt). Mijn hoofd draait op IF-THEN-ELSE scenario's die ik niet kan uitzetten. Ik heb heel vaak te horen gekregen dat de inhoud 100% klopt, alleen de vorm van mijn boodschap is niet de juiste.quote:
Gelijk hebben is niet hetzelfde als gelijk krijgen. En gelijk willen krijgen is in de meeste gevallen de energie niet waard. Het gaat erom om die paar gevallen te herkennen waar het wel de energie waard is, zodat mensen je serieus nemen en je niet zien als iemand die zeikt over elk klein puntje.
En vooral niet denken dat jij de enige bent met een goed punt omdat je misschien een hoger dan gemiddeld IQ hebt (wat niks waard is).
R&P / Ben je een betweter als je gelijk hebt?
R&P / Wat als je veel intelligenter bent dan vrijwel iedereen..
Dank voor de linkjes, ik ga ze eens doornemen.
Bedrijven zijn hiërarchische constructen waarbij beslissingen niet (per definitie) gemaakt worden op wie gelijk heeft (even for argument's sake aangenomen dat er vaak genoeg een 100% onweerlegbaar gelijk vastgesteld kan worden) maar op basis van wie er beslissingsbevoegdheid heeft. Ik zeg altijd maar zo 'jouw baas mag prima vinden dat 2 + 2 = 5, zolang hij daar maar geen wetten mee overtreedt'. En zelfs dan kan iemand er nog mee weg komen maar dat is een ander punt.
Ik herken helaas wel wat van gedrag beschreven door TS, en TS zal oongetwijfeld bovengemiddeld hoog scoren op rechtvaardigheidsgevoel.
Zoals hierboven in een post gezegd, gelijk hebben en gelijk krijgen zijn in de praktijk niet zomaar hetzelfde. Dat kan je heel oneerlijk vinden (wat het wel degelijk ook kan zijn) maar je gaat het als individu zelden winnen van een log iets als een bedrijf, met ook nog een veel sterkere machtspositie. Choose your battles wisely. Het zou me niet verbazen als psycholoog zal proberen aan dat besef te gaan werken, hoe lastig ook.
Leuk, maar zolang je afhankelijk blijft van je superieuren kun je beter even dimmen met dit soort dingen.quote:Op woensdag 9 juli 2025 16:01 schreef Its_Muppet het volgende:
[..]
Ik doe niet aan verborgen agenda's of hierarchie. Ik zie het nut niet en beschouw dat als contraproductief. Ik heb in het verleden meer dan eens een leidinggevende (tot aan de directeur) aangesproken op afspraken of zaken waar hij verantwoordelijk voor was en niet volgens afspraak uitgevoerd waren. Voornamelijk als mensen bij mij kwamen omdat er iets niet goed liep en waarbij ik afhankelijk was van acties van anderen. Ik spreek mensen aan op het al dan niet uitvoeren van acties die leiden tot een gezamenlijk doel en daarbij maakt het niet uit wat de positie is, omdat dat niet relevant is voor de taak. Ik spreek iemand niet aan op zijn of haar positie, maar op bijdrage. En dat wordt niet altijd gewaardeerd.
Een voorbeeld is dat ik op een gegeven moment een servicedesk moest inrichten, waarbij het gebruikelijk was dat management en directie als VIPs beschouwd werden en per definitie voorrang. Er gebeurde een situatie waarbij tegelijkertijd een incident was waar een afdeling plat lag en een melding van de directeur dat hij een of ander prive mailtje niet kon openen. Ik heb toen bewust de directeur laten wachten. Dat was niet de bedoeling. In het gesprek heb ik aangegeven dat ik diezelfde keuze altijd zou maken.
Je bent een beetje die kerel in A Beautiful Mind (alleen dan niet psychotisch)quote:
[..]
Ik ben me zeker bewust van het feit dat dat hoge IQ me alleen maar in de weg zit. Wat ik wel ervaren heb en ook door meerdere mensen bevestigt heb gekregen is dat ik heel snel alle scenario's in mijn hoofd doorakker en op basis van die analyse dan een conclusie trek. En ik heb tot nog toe altijd gelijk gehad (ik besef hoe narcistisch dit klinkt). Mijn hoofd draait op IF-THEN-ELSE scenario's die ik niet kan uitzetten. Ik heb heel vaak te horen gekregen dat de inhoud 100% klopt, alleen de vorm van mijn boodschap is niet de juiste.
Dank voor de linkjes, ik ga ze eens doornemen.
Die had dan ook een hoger IQ dan 135quote:
[..]
Je bent een beetje die kerel in A Beautiful Mind (alleen dan niet psychotisch)
Helemaal eens, mijn rechtvaardigheidsgevoel en verantwoordelijkheidsgevoel is heel hoog. Ik weet hoe dat komt en waar het vandaan komt. Dat zorgt er dus voor dat ik in de eerder beschreven situaties weet dat ik het moet laten gaan, maar op de een of andere manier werkt het als een rode lap op een stier. Ik kan niet niet reageren. De ironie is dat ik wel het gevoel heb dat ik het beter zou doen als de leidinggevende, maar de ambitie niet heb voor de functie (althans dat was de laatste keer het geval).quote:
Ergens is zo in elkaar zitten een mooie eigenschap, maar aangezien het overgrote deel van de wereld niet zo in elkaar zit, gaat dit altijd wel ergens botsen.
Bedrijven zijn hiërarchische constructen waarbij beslissingen niet (per definitie) gemaakt worden op wie gelijk heeft (even for argument's sake aangenomen dat er vaak genoeg een 100% onweerlegbaar gelijk vastgesteld kan worden) maar op basis van wie er beslissingsbevoegdheid heeft. Ik zeg altijd maar zo 'jouw baas mag prima vinden dat 2 + 2 = 5, zolang hij daar maar geen wetten mee overtreedt'. En zelfs dan kan iemand er nog mee weg komen maar dat is een ander punt.
Ik herken helaas wel wat van gedrag beschreven door TS, en TS zal oongetwijfeld bovengemiddeld hoog scoren op rechtvaardigheidsgevoel.
Zoals hierboven in een post gezegd, gelijk hebben en gelijk krijgen zijn in de praktijk niet zomaar hetzelfde. Dat kan je heel oneerlijk vinden (wat het wel degelijk ook kan zijn) maar je gaat het als individu zelden winnen van een log iets als een bedrijf, met ook nog een veel sterkere machtspositie. Choose your battles wisely. Het zou me niet verbazen als psycholoog zal proberen aan dat besef te gaan werken, hoe lastig ook.
Ik ben me ook zeker bewust van de diverse afdelings- en bedrijfsmodellen (mijn expertise als docent is Business Proces Management). Ik weet ook op het moment dat ik mijn mond open trek dat ik het terug ga krijgen, maar ben dan niet bij machte om het te laten gaan.
Overigens had ik dit in het verleden bij iedere situatie. Ik ben dus inmiddels zover dat ik 90% van de battles kan laten gaan. Echter als er zaken zijn die lange termijn consequenties hebben of niet het beoogde doel zal bereiken (om wat voor reden dan ook, gebrek aan resources, draagvlak, noem maar op) zal ik met argumenten komen om uit te leggen waarom (een deel van) de beslissing niet gaat werken. En uiteraard wel met een alternatief komen. Maar dan nog heb ik het gevoel dat veel managers meer waarde hechten aan het zich laten gelden dan zich te verdiepen in de materie. Ik heb een aantal managers gehad die een bepaalde koerswijziging over de schutting flikkerden, zichzelf 3 maanden niet lieten zien, ondanks dat een aantal beslissingen echt door hem genomen moesten worden. Dat waren van die gasten dat als iets goed ging kwam dat door hen en als het niet goed ging was het team niet capabel genoeg.
Ik heb zelf ook projecten gedraaid waar ik een man of 20 mocht aansturen. Mijn houding was in die rol dat ik de minst belangrijke persoon van het proces was. Mijn enige taak was om mijn team uit de wind te houden, zodat zij ongestoord productie konden draaien.
Weten en er naar handelen is lastig voor me. Da's ook de aanleiding van de vraag.quote:
[..]
Leuk, maar zolang je afhankelijk blijft van je superieuren kun je beter even dimmen met dit soort dingen.
Het helpt ook niet dat ik over het algemeen maar 3 uur slaap per nacht, door dat malen. Ik ben toevallig sinds gisteren op aanraden van de psychiater met Methylfenidaat (Ritalin) begonnen. Vooralsnog zonder effect.quote:
[..]
Je bent een beetje die kerel in A Beautiful Mind (alleen dan niet psychotisch)
Een hele bek vol om te vertellen dat je geen kontenlikker bent.quote:
[..]
Ik doe niet aan verborgen agenda's of hierarchie. Ik zie het nut niet en beschouw dat als contraproductief. Ik heb in het verleden meer dan eens een leidinggevende (tot aan de directeur) aangesproken op afspraken of zaken waar hij verantwoordelijk voor was en niet volgens afspraak uitgevoerd waren. Voornamelijk als mensen bij mij kwamen omdat er iets niet goed liep en waarbij ik afhankelijk was van acties van anderen. Ik spreek mensen aan op het al dan niet uitvoeren van acties die leiden tot een gezamenlijk doel en daarbij maakt het niet uit wat de positie is, omdat dat niet relevant is voor de taak. Ik spreek iemand niet aan op zijn of haar positie, maar op bijdrage. En dat wordt niet altijd gewaardeerd.
Een voorbeeld is dat ik op een gegeven moment een servicedesk moest inrichten, waarbij het gebruikelijk was dat management en directie als VIPs beschouwd werden en per definitie voorrang. Er gebeurde een situatie waarbij tegelijkertijd een incident was waar een afdeling plat lag en een melding van de directeur dat hij een of ander prive mailtje niet kon openen. Ik heb toen bewust de directeur laten wachten. Dat was niet de bedoeling. In het gesprek heb ik aangegeven dat ik diezelfde keuze altijd zou maken.
Ik ben dan mischien zo stom als een baksteen maar gelukkig dat ik ben...
Nergens mee bemoeien en op tijd naar huis gaan.quote:TL:DRSPOILEREven kort de aanleiding: Ik zit sinds eind mei in de ziektewet nadat ik vorig schooljaar ben overgestap naar een ander opleidingsinstituut (ik ben HBO-docent) en mijn jaarcontract niet verlengd is door teruglopende leerlingenaantallen. Het afgelopen jaar zijn een aantal dingen voorgevallen waardoor ik uitgevallen ben, terwijl mijn doel echt was om mijn contract uit te zitten en via de voordeur te vertrekken.
Ik ben in maart naar de huisarts gegaan en aangegeven dat ik steeds meer moeite kreeg om te functioneren. Ik heb een verwijzing gekregen naar een GGZ instelling waar ik nu in het proces van informatie vergaring zit om een juiste behandeling te krijgen.
Onderdeel is een IQ test, welke ik afgelopen maandag gehad heb. Hier kwam een score van 135 uit. Daarnaast is er in mijn jeugd ADHD geconstateerd en is een een zwaar vermoeden van autisme (Asperger) waar ik nog een onderzoek voor krijg. Ook zijn er dingen in mijn leven gebeurt waar een soap-serie jaloers op kan zijn. Begrijp me goed, die ervaringen hebben mij gevormd en gemaakt en ik ben in grote lijnen trots op wie ik ben. Ik ervaar nu echter dat ik bepaalde copingmechanisme heb ontwikkeld die me in een aantal situaties ook hinderen. Een voorbeeld is dat ik heel analytisch en oplossingsgericht ben en niet altijd voldoende inzicht heb over wat mijn acties met het gevoel van mensen doen.
Op zich was de uitkomst geen echte verrassing. De eerste conclusie die de psycholoog maakte was dat hij het bewonderde dat ik (Man, 47) zo lang zonder begeleiding uberhaupt heb kunnen functioneren.
Dan hetgeen waar ik graag ervaringen over zou horen:
In mijn carriere heb ik meerdere situaties meegemaakt wat eigenlijk allemaal een variatie op een thema is:
Er wordt een beslissing genomen over beleid of strategie. Ik geef aan welke (negatieve) consequenties die beslissing heeft. Ik word weggezet als negatief of onvoldoende overview en weken/maanden later gebeurt exact wat ik heb voorspeld. Degene met het mandaat komt dan naar mij om de (door hem/haar) ontstane situatie op te lossen. In veel gevallen heb ik dat echt wel gedaan, maar er zijn ook een aantal gevallen geweest waarbij ik de leidinggevende heb geconfronteerd met de opmerking over billen branden en blaren zitten. Voor de duidelijkheid, het is niet een situatie dat ik een self-fulfilling profecy creeer, aangezien ik niet zoveel invloed heb op andere collega's, teamleden of betrokkenen.
In alle gevallen heb ik ervaren dat collega's even moeite hebben om met mijn directheid om te gaan, maar na een week of 3 exact weten wat ze aan me hebben en me ook heel erg waarderen (om mijn transparantie, mijn geduld, mijn mogelijkheid om op verschillende niveaus een situatie duidelijk te maken en het feit dat cynisme en sarcasme me vaak volledig ontgaan
Wat wel interessant is, is dat ik nu sinds 7 jaar docent ben en studenten lijken hier veel minder last van te hebben. Met hun heb ik vaak direct een klik.
Ik heb nergens in mijn (professionele) leven spijt van, ik ben absoluut politiek gehandicapt en meldt dat ook direct bij een nieuwe baan of opdracht bij de mensen waar ik mee te maken heb, waaronder leidinggevende. Maar vrij snel slaat het mondelinge begrip bij leidinggevende om in groeiende irritatie. De psycholoog heeft aangegeven dat het waarschijnlijk is omdat de persoon zich bedreigt voelt voor zijn positie.
Op dit moment is mij aangeraden om niet te gaan solliciteren en eerst de behandeling af te wachten, dus daar hou ik me dan maar aan vast. En heel eerlijk merk ik dat het ook wel even lekker is om niet meer dagelijks in sociaal-politieke situaties te zitten.
Waar ik naar op zoek ben zijn ervaringen van mensen die ook merken dat ze veel sneller inzichten (in bedrijfsproces en consequenties) hebben en hoe ze daarmee omgaan, mensen mee kunnen nemen in dat inzicht en daardoor geleerd hebben hoe ze zich staande kunnen houden zonder dat het escaleert.
Vraag naar dexamfetamine. Ritalin werkt juist bij oudere mensen vaak aanzienlijk minder.quote:
[..]
Helemaal eens, mijn rechtvaardigheidsgevoel en verantwoordelijkheidsgevoel is heel hoog. Ik weet hoe dat komt en waar het vandaan komt. Dat zorgt er dus voor dat ik in de eerder beschreven situaties weet dat ik het moet laten gaan, maar op de een of andere manier werkt het als een rode lap op een stier. Ik kan niet niet reageren. De ironie is dat ik wel het gevoel heb dat ik het beter zou doen als de leidinggevende, maar de ambitie niet heb voor de functie (althans dat was de laatste keer het geval).
Ik ben me ook zeker bewust van de diverse afdelings- en bedrijfsmodellen (mijn expertise als docent is Business Proces Management). Ik weet ook op het moment dat ik mijn mond open trek dat ik het terug ga krijgen, maar ben dan niet bij machte om het te laten gaan.
Overigens had ik dit in het verleden bij iedere situatie. Ik ben dus inmiddels zover dat ik 90% van de battles kan laten gaan. Echter als er zaken zijn die lange termijn consequenties hebben of niet het beoogde doel zal bereiken (om wat voor reden dan ook, gebrek aan resources, draagvlak, noem maar op) zal ik met argumenten komen om uit te leggen waarom (een deel van) de beslissing niet gaat werken. En uiteraard wel met een alternatief komen. Maar dan nog heb ik het gevoel dat veel managers meer waarde hechten aan het zich laten gelden dan zich te verdiepen in de materie. Ik heb een aantal managers gehad die een bepaalde koerswijziging over de schutting flikkerden, zichzelf 3 maanden niet lieten zien, ondanks dat een aantal beslissingen echt door hem genomen moesten worden. Dat waren van die gasten dat als iets goed ging kwam dat door hen en als het niet goed ging was het team niet capabel genoeg.
Ik heb zelf ook projecten gedraaid waar ik een man of 20 mocht aansturen. Mijn houding was in die rol dat ik de minst belangrijke persoon van het proces was. Mijn enige taak was om mijn team uit de wind te houden, zodat zij ongestoord productie konden draaien.
[..]
Weten en er naar handelen is lastig voor me. Da's ook de aanleiding van de vraag.
[..]
Het helpt ook niet dat ik over het algemeen maar 3 uur slaap per nacht, door dat malen. Ik ben toevallig sinds gisteren op aanraden van de psychiater met Methylfenidaat (Ritalin) begonnen. Vooralsnog zonder effect.
Kan hij niet beter vragen hoe lang het duurt voordat er een effect merkbaar is?quote:Op donderdag 10 juli 2025 18:23 schreef SebbeSwensje het volgende:
[..]
Vraag naar dexamfetamine. Ritalin werkt juist bij oudere mensen vaak aanzienlijk minder.
Aan de arts, maar de apotheker weet ook vaak wel hoe snel een middel werkt.
Dex werkt ook niet bij iedereen - het is ook een heel ander middel.
Zelf werd ik er alleen maar hyper van, het is immers ook een amfetamine. Ritalin/methylfenidaat werkte bij mij wel, maar te veel bijwerkingen ervaren.
Het is niet zoiets als atomoxetine waarbij je het eerst langere tijd moet stikken alvorens effect merkbaar is. Kortwerkende methylfenidaat zou in principe zo'n uur na inname al effect moeten hebben.quote:
[..]
Kan hij niet beter vragen hoe lang het duurt voordat er een effect merkbaar is?
Aan de arts, maar de apotheker weet ook vaak wel hoe snel een middel werkt.
Dex werkt ook niet bij iedereen - het is ook een heel ander middel.
Zelf werd ik er alleen maar hyper van, het is immers ook een amfetamine. Ritalin/methylfenidaat werkte bij mij wel, maar te veel bijwerkingen ervaren.
Methylfenidaat is ook een amfetamine-achtige stof, maar heeft een gespiegelde werking t.o.v dexamfetamine. Zowel de bijwerkingen als de effecten kunnen voor iedereen toch altijd wel weer verschillen. Van Ritalin ging ik wel veel beter slapen, maar op de mentale staat had het geen merkbaar effect terwijl dex het slapen weer wat moeilijker maakte, maar me wel meer rust en concentratie gaf.
Met "vraag naar" bedoelde ik ook heus wel dat hij het met zijn behandelend arts zou kunnen bespreken.
Er is aangegeven dat dat spul wat ik heb direct de eerste dag merkbaar zou zijn. Ik heb net even gekeken naar wat Dex doet, maar dat wordt hem niet voor me. Ik weiger medicatie waar een geestelijke of lichamelijke afhankelijkheid bij optreedt. Het feit dat aangegeven wordt dat de medicatie langzaam afgebouwd moet worden (bron: https://www.apotheek.nl/medicijnen/dexamfetamine) betekent dat dit niet voor mij is.quote:
[..]
Kan hij niet beter vragen hoe lang het duurt voordat er een effect merkbaar is?
Aan de arts, maar de apotheker weet ook vaak wel hoe snel een middel werkt.
Dex werkt ook niet bij iedereen - het is ook een heel ander middel.
Zelf werd ik er alleen maar hyper van, het is immers ook een amfetamine. Ritalin/methylfenidaat werkte bij mij wel, maar te veel bijwerkingen ervaren.
Desondanks bedankt voor het meedenken!
Vraag me af:
1) je bent 47; wat voort soort functies (behalve onderwijs) heb je gehad?
2) ben je een Nerd?
3) Hoe ziet je sociale leven eruit?
Veel tips kan ik niet geven; ik zie niet in dat je IQ je in de weg staat zoals je zelf wel beweert. Ga gewoon je eigen leven leiden en zoek de mooiste baan die er is.
1. Ik ben vanuit servicedesk rollen doorgegroeid naar (project)management. Ik werd vaak ingevlogen wanneer een project al meerdere malen geklapt was en er een hele strakke lijn moest worden uitgezet. Ik ben daarmee gestopt omdat ikquote:
Herken wel (veel) dingen van jou in mijzelf. Heb ook bij GGZ een Autisme test gedaan (negatief, maar er zit wel een ander steekje los) en uit diverse assessments is ook wel gebleken dat ik niet voor bepaalde functies in aanmerking zal komen vanwege ....
Vraag me af:
1) je bent 47; wat voort soort functies (behalve onderwijs) heb je gehad?
2) ben je een Nerd?
3) Hoe ziet je sociale leven eruit?
Veel tips kan ik niet geven; ik zie niet in dat je IQ je in de weg staat zoals je zelf wel beweert. Ga gewoon je eigen leven leiden en zoek de mooiste baan die er is.
• Klaar was met commercie. Ik ben dienstverlenend en op een gegeven moment moest ik (bij wijze van spreke) een werkorder invullen om de telefoon op te nemen.
• Telkens op projecten geplaatst werd waar ik minimaal 3 uur enkele reis aan reistijd (onbetaald) had.
• Eerdere afspraken niet nagekomen werden mbt salaris en promotie.
2. Op basis van deze definitie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Nerd? Ja ik denk het wel. Zaken die me interesseren zoek ik helemaal uit en ben ik in relatief korte tijd redelijk zakenkundig in. (In mijn pohi staan wat zaken rondom wetgeving huurrecht en erfrecht waar ik plots mee geconfonteerd werd nav overlijden van mijn vader.)
3. Ik heb veel kennissen, maar maar 2 vrienden. Ik heb op een gegeven moment bewust gekozen om geen energiezuigende relaties meer te onderhouden. De vrienden die ik heb accepteren ook dat ik op een gegeven moment letterlijk aangeef dat ik vol zit en alleen wil zijn. Daarnaast wel getrouwd en 2 volwassen kinderen. Mijn vrouw is ook niet heel sociaal, maar die gaat wel regelmatig (1-2 keer in de maand) met vrienden lunchen of ze komen wat drinken. Ik ben er dan niet bij.
That's not how my cookie crumbles.
Dit is waarom ik het topic geopend heb.... Wat doe je voor werk? Heb je veel met anderen te maken? Hoe ga je om in een situatie waar het er om gaat dan met de punten die je beschrijft? Wat is jouw communicatiestijl (in zo'n situatie)?quote:
Ik ben niet autistisch, niet hoogbegaafd (IQ 126) mogelijk wel ADD, maar dat terzijde... en ik heb over het algemeen ook een schijthekel aan het politieke gelul, hierarchische reetlikkerij, schaperig volggedrag en het pleasen/tegemoetkomen van mensen (in mijn werk) omwille van de goede relatie, wanneer iets overduidelijk dom, geldverspilling of zelfs volledig counter productive is. Ik ben in de meeste gevallen erg pragmatisch en direct wanneer het om doelen bereiken en problemen oplossen gaat en het politieke spel is niets meer dan een omweg nemen omwille van de egostreling van één of andere vaak geprivilegieerde hooggeplaatste dipshit.
That's not how my cookie crumbles.
Hierdoor heb ik hele afdelingen naar de Filistijnen zien gaanquote:
t en het politieke spel is niets meer dan een omweg nemen omwille van de egostreling van één of andere vaak geprivilegieerde hooggeplaatste dipshit.
Ik heb redelijk vaak met anderen te maken. Ik laat in ieder geval weten hoe ik er in sta en dat ik niet achter een keuze sta als dat zo is. Soms betekent het alsnog dat je iets moet doen wat je liever anders had gezien, maar dan heb ik in ieder geval geprobeerd en dan is het wat mij betreft ook niet mijn verantwoordelijkheid als het niks oplevert. Met andere woorden, op den duur accepteer je het tot op een zekere hoogte. Je accepteert dat het niet langer jouw verantwoordelijkheid is.quote:
[..]
Dit is waarom ik het topic geopend heb.... Wat doe je voor werk? Heb je veel met anderen te maken? Hoe ga je om in een situatie waar het er om gaat dan met de punten die je beschrijft? Wat is jouw communicatiestijl (in zo'n situatie)?
Begrijp mij niet verkeerd, ik ben niet beledigend, asociaal, aggressief of respectloos in toon of in woorden, en verder ben ik best een sociaal persoon, maar ik geef wel mijn eerlijke mening.
[ Bericht 1% gewijzigd door Cockwhale op 11-07-2025 12:03:47 ]
Gewoon verstand op nul en doen alsof je een computerspelletje speelt. Je moet gewoon snappen dat andere mensen niet zo zijn als jij en ze allemaal wat dommer/langzamer zijn. Je verwacht van een hond of baby toch ook niet dat ze alles begrijpen wat je probeert over te brengen? Hoezo zou je dat bij je collegas dan wel verwachten? Daarom is zelfstandig werken voor mensen zoals wij het beste.quote:
[..]
Dit is waarom ik het topic geopend heb.... Wat doe je voor werk? Heb je veel met anderen te maken? Hoe ga je om in een situatie waar het er om gaat dan met de punten die je beschrijft? Wat is jouw communicatiestijl (in zo'n situatie)?