OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Welke ouders laten hun kinderen vanaf een jaar of zes zonder toezicht buiten spelen?
Ik vrees bijna geen enkele ouder meer. Ik had afgelopen zomer twee kleinkindjes te logeren en op de afstand van 60 meter van mijn huis een leuk speeltuintje. Ik liep met ze mee en zei, ga lekker spelen, je kent de weg terug naar oma en ik ga even in de tuin werken. Binnen 10 minuten stonden ze in de tuin, ze hadden een vreemde man gezien. Ik snapte er niks van, want dat speeltuintje is omringd met huizen die erop uit kijken en veel jeugd ook altijd.
Anyway, toen mijn zoon, de vader daar achter kwam dat ik zijn kinderen zonder toezicht buiten had laten spelen werd ik verklaard als een gek.
Erg triest wel, ben zowel zelf als kind vanaf een jaar of zes altijd de hort op geweest en mijn zoon ook. Wel eerst begrensd, hoor, tot daar en niet verder, maar manoman, ik zie zelden kinderen meer los buiten spelen.
Ik vrees bijna geen enkele ouder meer. Ik had afgelopen zomer twee kleinkindjes te logeren en op de afstand van 60 meter van mijn huis een leuk speeltuintje. Ik liep met ze mee en zei, ga lekker spelen, je kent de weg terug naar oma en ik ga even in de tuin werken. Binnen 10 minuten stonden ze in de tuin, ze hadden een vreemde man gezien. Ik snapte er niks van, want dat speeltuintje is omringd met huizen die erop uit kijken en veel jeugd ook altijd.
Anyway, toen mijn zoon, de vader daar achter kwam dat ik zijn kinderen zonder toezicht buiten had laten spelen werd ik verklaard als een gek.
Erg triest wel, ben zowel zelf als kind vanaf een jaar of zes altijd de hort op geweest en mijn zoon ook. Wel eerst begrensd, hoor, tot daar en niet verder, maar manoman, ik zie zelden kinderen meer los buiten spelen.
Hier in de wijk lopen ze vanaf een jaar of 5 al rond te banjeren. Denk dat het wel verschilt waar je woont. Zelf lieten we de kinderen pas alleen naar buiten met een zwemdiploma.
Ik denk dat er best wat factoren meespelen met zulke zaken. Waar je woont, hoe druk het is met verkeer, of er veel water is, of er veel andere kinderen zijn, of er sociale controle is, maar ook of de kinderen de buurt kennen, of ze gewend zijn zonder toezicht buiten te spelen, of ze er andere kinderen kennen en wat voor kinderen het zijn.
En dit zijn niet jouw kinderen, maar van je zoon, dus overleg je met hem wat hij oké vindt.
Mijn dochter speelde vanaf vijf jaar alleen buiten in onze wijk. Een kleine, overzichtelijke buurt met heel veel andere kinderen die ook vrijwel allemaal bij elkaar op school zaten. Weinig verkeer, veel toezicht vanuit huizen door ouders die de meeste kinderen ook wel kenden. Daar komt bij dat mijn dochter een rustig en betrouwbaar kind is, en geen waaghals die allerlei gevaarlijk fratsen uithaalde of stiekem dingen deed die niet mochten.
Ik vind dat je op vol aannames staat.
En dit zijn niet jouw kinderen, maar van je zoon, dus overleg je met hem wat hij oké vindt.
Mijn dochter speelde vanaf vijf jaar alleen buiten in onze wijk. Een kleine, overzichtelijke buurt met heel veel andere kinderen die ook vrijwel allemaal bij elkaar op school zaten. Weinig verkeer, veel toezicht vanuit huizen door ouders die de meeste kinderen ook wel kenden. Daar komt bij dat mijn dochter een rustig en betrouwbaar kind is, en geen waaghals die allerlei gevaarlijk fratsen uithaalde of stiekem dingen deed die niet mochten.
Ik vind dat je op vol aannames staat.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Die van ons is 7 en mag alleen naar buiten, we wonen aan een park dus speelt ze niet in de buurt van een weg o.i.d.z ze hoeft ook niet over te steken.
Op dinsdag 25 februari 2020 12:55 schreef Pumpalov het volgende:
een beetje zo'n lichtgetinte inteeltkop als dat filosoofert heeft.
een beetje zo'n lichtgetinte inteeltkop als dat filosoofert heeft.
Ik snap je. Ik zie ook groot verschil tussen hoe het met mij ging 30 jaar geleden en mijn eigen kinderen nu. Voor mij heeft dat met woonomgeving te maken (woonde als kind aan een hofje en fietspad, nu aan een autoweg) maar vooral met toegenomen autoverkeer. 30 jaar geleden voetbalde we op autowegen waar dan 1x per 5 minuten misschien een auto langs kwam, die zelfde weg (waar mijn ouders nu nog steeds wonen) is het verkeer zo drastisch toegenomen dat dat echt onmogelijk is geworden. Maar het blijft een worsteling tussen vrijlaten en beschermen van je kinderen.
Als die van ons de tuin uitloopt, is ze praktisch in de speeltuin. Dat doet ze alleen. Grappige is dat ze elke vijf minuten eventjes terugkomt om te checken of wij nog wel in de tuin zitten.
Hier speelde ze met 6 jaar of zo alleen buiten. We woonden in een hofje waar alleen auto’s komen van de mensen die er wonen. Dus dat waren er niet veel. Aansluitend aan wel een doorgaande weg en een ander hofje. Toen ze klein waren mochten ze alleen in ons eigen hofje (dan had ik rechtstreeks zicht vanaf binnen als ik voor het raam ging kijken) wat later ook in het aangrenzende hofje.
Geen idee meer vanaf welke leeftijd ze naar het speeltuintje in de straat mochten. Maar ook wel rond een jaar of 7 denk ik.
En ja ze zijn wel eens weggelopen vanaf daar dat ik geen idee had waar ik ze moest zoeken. Ze waren dan uiteindelijk bij een vriendinnetje die ook in de buurt woont, maar vind ze dan maar eens.
Maar goed we wonen in een dorp, in een rustige wijk. Dus kan me voorstellen dat het in de stad wat anders is.
Geen idee meer vanaf welke leeftijd ze naar het speeltuintje in de straat mochten. Maar ook wel rond een jaar of 7 denk ik.
En ja ze zijn wel eens weggelopen vanaf daar dat ik geen idee had waar ik ze moest zoeken. Ze waren dan uiteindelijk bij een vriendinnetje die ook in de buurt woont, maar vind ze dan maar eens.
Maar goed we wonen in een dorp, in een rustige wijk. Dus kan me voorstellen dat het in de stad wat anders is.
Ik woon aan een doodlopend pleintje aan de achterkant waar je perfect kan skeeleren en steppen en daar mogen mijn kinderen van bijna 7 en net 4 spelen. Niet op het hele stuk, tot het huis van buurman X.
De jongste mag dat niet alleen, die gaat er zo vandoor vermoed ik.
De oudste zou er nooit bewust vandoor gaan, maar die kan weer heel naïef zijn met andere kinderen erbij dus die mag ook niet alleen naar de speeltuin die iets verder is.
Wanneer ze dat wel mag? Geen idee.
Ik zie misschien wel eens wat teveel gevaar en ben soms denk ik ook te beschermend en dat probeer ik wel los te laten, maar dat is ook een proces.
Ik zou het iig niet waarderen als mijn moeder ze zo, zonder overleg, los liet gaan.
De jongste mag dat niet alleen, die gaat er zo vandoor vermoed ik.
De oudste zou er nooit bewust vandoor gaan, maar die kan weer heel naïef zijn met andere kinderen erbij dus die mag ook niet alleen naar de speeltuin die iets verder is.
Wanneer ze dat wel mag? Geen idee.
Ik zie misschien wel eens wat teveel gevaar en ben soms denk ik ook te beschermend en dat probeer ik wel los te laten, maar dat is ook een proces.
Ik zou het iig niet waarderen als mijn moeder ze zo, zonder overleg, los liet gaan.
Die van mij (dochters) zijn 6 (over 2,5 maand 7) en 8 en mogen al een tijdje alleen buitenspelen in ons hof, op het stuk park naast het hof en in een speeltuin tegenover ons hof. Wel alleen als wij weten waar ze zijn en met een one2track horloge om. We wonen in een hof (in een dorp) waar de buurtkinderen altijd samenkomen en spelen.
Toen de jongste 5 was en de oudste 7 mochten ze voor de eerste keer alleen naar de speeltuin tegenover het hof, daar moesten ze 1 rustige weg voor oversteken. Ze hadden beiden een one2track horloge om en wij volgden ze op de voet. In de speeltuin zelf werden ze echter aangesproken door een dame die het ongekend vond dat ze daar zonder toezicht mochten spelen. Kwam daarna ook verhaal halen bij ons. Grappige is wel dat er op dat moment ook een paar jongentjes alleen aan het spelen waren, amper ouder dan onze jongste, dat vond ze dan weer geen probleem kennelijk. Daarin merk je dan toch soms ook wel weer verschil in hoe mensen hiernaar kijken als het om jongens en meisjes gaat.
Het blijft lastig om de balans te vinden. Ze leren omgaan met vrijheid en zelfstandigheid, geen helikopterouder willen zijn, maar tegelijkertijd willen dat ze veilig zijn. Dat is iets van alle tijden, maar het lijkt wel alsof mensen steeds vaker menen iets van de opvoeding van een ander te mogen vinden. Of dat is ook altijd zo geweest wellicht. De dame die onze kinderen aansprak gaf aan dat dit '30 jaar geleden nog wel kon, maar nu niet meer'. Wat ik opmerkelijk vind, want ik denk dat je nu weliswaar vaker hoort over gevallen waarin het misgaat maar dat dit niet direct betekent dát het vaker misgaat. Het nieuws bereikt ons echter makkelijker, sneller en via meerdere kanalen.
Ik leer mijn kinderen in ieder geval liever nu omgaan met dit stukje vrijheid nu ik ze kan volgen (letterlijk op afstand, of middels het one2track horloge) en nu ze de leeftijd hebben dat ze nog naar mij luisteren. Dan wachten tot ze ouder zijn en zich zo betuttelt voelen dat ze niet meer luisteren en het op hun eigen manier willen uitvinden en ervaren. Nu is het wel zo dat als er er vriendjes of vriendinnetjes meespelen, ik strenger ben omdat ik niet weet hoe hun ouders erin staan. Of ik check op voorhand wat ouders ervan vinden als ze buiten mijn zicht spelen. Alle respect dus ook voor eenieder die er anders in staat dan wij.
Toen de jongste 5 was en de oudste 7 mochten ze voor de eerste keer alleen naar de speeltuin tegenover het hof, daar moesten ze 1 rustige weg voor oversteken. Ze hadden beiden een one2track horloge om en wij volgden ze op de voet. In de speeltuin zelf werden ze echter aangesproken door een dame die het ongekend vond dat ze daar zonder toezicht mochten spelen. Kwam daarna ook verhaal halen bij ons. Grappige is wel dat er op dat moment ook een paar jongentjes alleen aan het spelen waren, amper ouder dan onze jongste, dat vond ze dan weer geen probleem kennelijk. Daarin merk je dan toch soms ook wel weer verschil in hoe mensen hiernaar kijken als het om jongens en meisjes gaat.
Het blijft lastig om de balans te vinden. Ze leren omgaan met vrijheid en zelfstandigheid, geen helikopterouder willen zijn, maar tegelijkertijd willen dat ze veilig zijn. Dat is iets van alle tijden, maar het lijkt wel alsof mensen steeds vaker menen iets van de opvoeding van een ander te mogen vinden. Of dat is ook altijd zo geweest wellicht. De dame die onze kinderen aansprak gaf aan dat dit '30 jaar geleden nog wel kon, maar nu niet meer'. Wat ik opmerkelijk vind, want ik denk dat je nu weliswaar vaker hoort over gevallen waarin het misgaat maar dat dit niet direct betekent dát het vaker misgaat. Het nieuws bereikt ons echter makkelijker, sneller en via meerdere kanalen.
Ik leer mijn kinderen in ieder geval liever nu omgaan met dit stukje vrijheid nu ik ze kan volgen (letterlijk op afstand, of middels het one2track horloge) en nu ze de leeftijd hebben dat ze nog naar mij luisteren. Dan wachten tot ze ouder zijn en zich zo betuttelt voelen dat ze niet meer luisteren en het op hun eigen manier willen uitvinden en ervaren. Nu is het wel zo dat als er er vriendjes of vriendinnetjes meespelen, ik strenger ben omdat ik niet weet hoe hun ouders erin staan. Of ik check op voorhand wat ouders ervan vinden als ze buiten mijn zicht spelen. Alle respect dus ook voor eenieder die er anders in staat dan wij.
Sinds Dutroux is er wel een kentering gekomen hoe er tegen jou als (vreemde) man, in de buurt van kinderen, wordt aangekeken. In zoverre snijdt zijn opmerking wel hout.quote:Op maandag 17 maart 2025 02:29 schreef Firuze60 het volgende:
[..]
Uiteraard niet, die zaten met een vreemde psychopaat in bewaring, wil jij beweren dat alle ouders tegenwoordig psychopaten zijn, halfgare mafklapper?
De kans dat een man bij het logeren bij oma niet 'vreemd' is, is bijzonder klein hèquote:
Binnen 10 minuten stonden ze in de tuin, ze hadden een vreemde man gezien.
.De reactie van je zoon geeft mij de indruk dat hij zijn kinderen wel heel erg de boodschap meegeeft dat achter elke boom een vreemde man kan staan (met verkeerde bedoelingen). Of zoals jij het benoemt: een psychopaat. En daar verre van te blijven, "no matter what".
Het maakt echt uit waar je woont, qua drukte, verkeer en 'vreemde mensen'. Mijn kind van 9 mag inmiddels het hele (kleine) dorp door, als ik maar weet waar hij (ongeveer) is, en niet bij iemand naar binnen zonder dat ik het weet. Hij kan veilig oversteken en weet wat hij moet doen bij een situatie die niet fijn is. Er is hier best wat sociale controle, dus er wordt ook door anderen wel opgelet.
Kinderen die dichterbij het speeltuintje wonen, mogen hier al best vroeg zelf gaan spelen (vaak groep 2). Dan komen ouders eens in de zoveel tijd even checken. Of niet.
Wat er al van jongs af aan hebben besproken voor situaties buiten ons zicht:
- je mag bij niemand zomaar naar binnen, wat ze ook vragen of zeggen.
- alleen meegaan met een bekende als die zegt dat papa of mama heeft gezegd dat je mee moet komen. Met een onbekende niet doen.
- ben je ons op een drukke plek kwijt, dan zoek je een medewerker van daar óf een mama met kinderen en vraag je om hulp.
Dus tja, ergens waarschuw ik wel voor 'enge mannen'...
Kinderen die dichterbij het speeltuintje wonen, mogen hier al best vroeg zelf gaan spelen (vaak groep 2). Dan komen ouders eens in de zoveel tijd even checken. Of niet.
Wat er al van jongs af aan hebben besproken voor situaties buiten ons zicht:
- je mag bij niemand zomaar naar binnen, wat ze ook vragen of zeggen.
- alleen meegaan met een bekende als die zegt dat papa of mama heeft gezegd dat je mee moet komen. Met een onbekende niet doen.
- ben je ons op een drukke plek kwijt, dan zoek je een medewerker van daar óf een mama met kinderen en vraag je om hulp.
Dus tja, ergens waarschuw ik wel voor 'enge mannen'...
Het maakt uit waar je woont, maar het is ook zo dat sinds de jaren 80/90 kinderen steeds minder zonder toezicht van volwassenen spelen, en ook dat ouders steeds meer tijd met hun kinderen doorbrengen. Vaak wordt dit gedaan vanuit het gevoel dat kinderen 'beveiligd' moeten worden tegen de grote boze wereld (zie verschillende van de reacties hierboven bijv), terwijl de wereld in feite veiliger is geworden. Safetyism.
Je ziet hetzelfde als je vraagt op welke leeftijd jij alleen naar school ging, op welke leeftijd je ouders alleen naar school gingen, en op welke leeftiijd kinderen nu alleen naar school gaan.
Een goed boek, echt een aanrader, op dit vlak om te lezen is 'The anxious generation', van Jonathan Haidt.
Je ziet hetzelfde als je vraagt op welke leeftijd jij alleen naar school ging, op welke leeftijd je ouders alleen naar school gingen, en op welke leeftiijd kinderen nu alleen naar school gaan.
Een goed boek, echt een aanrader, op dit vlak om te lezen is 'The anxious generation', van Jonathan Haidt.
Vroeger was de sociale cohesie en sociale controle ook veel groter hè. Als je iets uithaalde, sprak de buurvrouw jou er op aan (al dan niet vergezeld door een draai om de oren). Tegenwoordig is men daar huiveriger voor, het zal niet de eerste keer zijn dat de buurvrouw zich niet heeft te bemoeien met "mijn kinderen" en dat de moeder zelf wel bepaalt hoe ze haar kinderen opvoedt.quote:
Het maakt uit waar je woont, maar het is ook zo dat sinds de jaren 80/90 kinderen steeds minder zonder toezicht van volwassenen spelen, en ook dat ouders steeds meer tijd met hun kinderen doorbrengen. Vaak wordt dit gedaan vanuit het gevoel dat kinderen 'beveiligd' moeten worden tegen de grote boze wereld (zie verschillende van de reacties hierboven bijv), terwijl de wereld in feite veiliger is geworden. Safetyism.
Het klopt wel dat de wereld fysiek veiliger is geworden, het heet niet voor niets de rubberentegels generatie (alsof een tand door de lip bijna lethal is).
Nu ja, ik vind het soms jammer voor die kinderen. Het speeltuintje waar het in mijn geval om gaat zijn ze in vakanties al vaker geweest vanaf jongs af aan. Uiteraard altijd met toezicht, want te jong nog, dus ze kenden het goed. Autoluw ook. Maar goed, zoon gaat liever met ze naar een krijspaleis, dat is wel veilig kennelijk.
En opa en oma niet en dat is jullie keuze als hij ze ter logeren 'dumpt'. Ik liet me echt niet de les lezen.quote:
Nu ja, ik vind het soms jammer voor die kinderen. Het speeltuintje waar het in mijn geval om gaat zijn ze in vakanties al vaker geweest vanaf jongs af aan. Uiteraard altijd met toezicht, want te jong nog, dus ze kenden het goed. Autoluw ook. Maar goed, zoon gaat liever met ze naar een krijspaleis, dat is wel veilig kennelijk.
En is een bos geen optie?
Haha, ja, ik was stomverbaasd eigenlijk en begon zelfs aan mijzelf te twijfelen. Maar goed, speelt wel mee dat ze geen Nederlands spreken (wonen in Engeland) dus misschien vonden ze het sowieso eng hier.quote:
[..]
En opa en oma niet en dat is jullie keuze als hij ze ter logeren 'dumpt'. Ik liet me echt niet de les lezen.
En is een bos geen optie?
Alhoewel ze kennelijk ook in Engeland nog niet 'los' hun eigen woonomgeving mogen verkennen.
Het is natuurlijk wel anders als de kinderen bepaalde eigenschappen hebben waardoor buiten spelen zonder toezicht niet passend is en oma daar niet van op de hoogte is of er te licht over denkt. Niet dat ik zeg dat dat in deze situatie van toepassing is, maar het kan.
Hun vader is opgegroeid in een dorp en die liep op die leeftijd al te struinen door de weilanden en (wat niet mocht) ook een autokerkhof en ja, kwam ook wel eens thuis met een gebroken pols (van een hekje afgevallen).quote:
Het is natuurlijk wel anders als de kinderen bepaalde eigenschappen hebben waardoor buiten spelen zonder toezicht niet passend is en oma daar niet van op de hoogte is of er te licht over denkt. Niet dat ik zeg dat dat in deze situatie van toepassing is, maar het kan.
Precies, dat wordt ook aangehaald in dat boek, dat het sociale toezicht een stuk minder is.quote:
[..]
Vroeger was de sociale cohesie en sociale controle ook veel groter hè. Als je iets uithaalde, sprak de buurvrouw jou er op aan (al dan niet vergezeld door een draai om de oren). Tegenwoordig is men daar huiveriger voor, het zal niet de eerste keer zijn dat de buurvrouw zich niet heeft te bemoeien met "mijn kinderen" en dat de moeder zelf wel bepaalt hoe ze haar kinderen opvoedt.
Het klopt wel dat de wereld fysiek veiliger is geworden, het heet niet voor niets de rubberentegels generatie (alsof een tand door de lip bijna lethal is).
En die rubberentegel-generatie, de speeltuinen zijn dus ook een stuk veiliger geworden, er zijn nu rubberentegels, ipv gewone stenen.
En wat betreft die veiligheid, ja, de fysieke wereld is veel veiliger geworden, en ook wordt het meer beveiligd (meer toezicht), terwijl online er eigenlijk helemaal geen toezicht is. Men is bang voor de lokale pedos in het park, maar vind het prima hun jonge kinderen op instagram en andere social media te laten zonder toezicht, waar ze DM's krijgen van pedos van over de hele wereld.
Daar heb je wel een punt. Gelukkig had je dat nog niet in de tijd toen mijn zoon jong was. Hij moet zich daar meer zorgen om gaan maken straks. De kans dat een soort Dutroux hier in dit buurtje rond loopt is veel minder.quote:
[..]
Precies, dat wordt ook aangehaald in dat boek, dat het sociale toezicht een stuk minder is.
En die rubberentegel-generatie, de speeltuinen zijn dus ook een stuk veiliger geworden, er zijn nu rubberentegels, ipv gewone stenen.
En wat betreft die veiligheid, ja, de fysieke wereld is veel veiliger geworden, en ook wordt het meer beveiligd (meer toezicht), terwijl online er eigenlijk helemaal geen toezicht is. Men is bang voor de lokale pedos in het park, maar vind het prima hun jonge kinderen op instagram en andere social media te laten zonder toezicht, waar ze DM's krijgen van pedos van over de hele wereld.
Ik heb meerdere Engelse reportages gezien waaruit blijkt dat het vergroten van de weerbaarheid van kinderen in Engeland veel strikter gaat. Op zich absoluut een nobel streven maar daarmee komt dus ook het gevaar van indoctrinatie om de hoek kijken dat een vreemde man in principe niet te vertrouwen is (tenzij ....).quote:
[..]
Haha, ja, ik was stomverbaasd eigenlijk en begon zelfs aan mijzelf te twijfelen. Maar goed, speelt wel mee dat ze geen Nederlands spreken (wonen in Engeland) dus misschien vonden ze het sowieso eng hier.
Ik vond het rijtje van @Hupje wel een hele mooie hoe het óók kan ....
Absoluut!quote:
terwijl online er eigenlijk helemaal geen toezicht is. Men is bang voor de lokale pedos in het park, maar vind het prima hun jonge kinderen op instagram en andere social media te laten zonder toezicht, waar ze DM's krijgen van pedos van over de hele wereld.
Veel ouders zijn te druk met vanallesennogwat (of met zichzelf) om hun kinderen ook daarin op te voeden en te begeleiden (ja, ook dat kost tijd en energie). Of te digibeet om überhaupt te begrijpen wat al die socials (naast feestboek en insta) nou allemaal kunnen en waar de gevaren schuilen.
Grooming is echt een reëel gevaar en met een beetje pech woont zo'n pedo in Nederland (en die reist graag om jou kind live te ontmoeten). Dat los je niet op met een virtuele rubberen stoeptegel.
Misschien geen Dutrouxtje (die vent was/is totaal psychopaat) maar de kans dat je kind ooit met een kerel in aanmerking komt met een voorkeur voor kinderen, is zeker reëel. Offline of online.quote:
[..]
Daar heb je wel een punt. Gelukkig had je dat nog niet in de tijd toen mijn zoon jong was. Hij moet zich daar meer zorgen om gaan maken straks. De kans dat een soort Dutroux hier in dit buurtje rond loopt is veel minder.
Ok, maar dat was 30 jaar geleden ook al, ik heb mijn kinderen ook gewaarschuwd voor 'nooit met vreemden meegaan'. Maar om bang te worden als er een man door de straat loopt is wel het andere uiterste.quote:
[..]
Misschien geen Dutrouxtje (die vent was/is totaal psychopaat) maar de kans dat je kind ooit met een kerel in aanmerking komt met een voorkeur voor kinderen, is zeker reëel. Offline of online.
Dat zal vast wel mee tellen, ze zitten in Engeland op school en kennelijk is het daar nog meer ongewoon om een kind vanaf de leeftijd van een jaar of zes/zeven zonder toezicht op straat in de buurt van het ouderlijk huis te laten spelen. Je ziet daar dan wel weer 14-jarigen los op straat met mobieltjes.quote:
[..]
Ik heb meerdere Engelse reportages gezien waaruit blijkt dat het vergroten van de weerbaarheid van kinderen in Engeland veel strikter gaat. Op zich absoluut een nobel streven maar daarmee komt dus ook het gevaar van indoctrinatie om de hoek kijken dat een vreemde man in principe niet te vertrouwen is (tenzij ....).
Ik vond het rijtje van @:Hupje wel een hele mooie hoe het óók kan ....
Toen was het stereotype beeld de 'kinderlokker' die 'snoepjes uitdeelt'.quote:
[..]
Ok, maar dat was 30 jaar geleden ook al, ik heb mijn kinderen ook gewaarschuwd voor 'nooit met vreemden meegaan'. Maar om bang te worden als er een man door de straat loopt is wel het andere uiterste.
Maar zoals gezegd, sinds Dutroux (en daarna het Hofnarretje, typetjes zoals Yvonne van Hertum en andere berichten die tegenwoordig in no-time tot ons komen) is Nederland in een 'pas op!' stuip gekomen.
Sterker, daar (en in de USA) wordt op scholen al vanaf de kleutergroepen een bepaalde policy ingeprent. En hier, in Nederland, lopen al veel jongere kinderen op straat met een iPhone of Samsung.quote:
[..]
Dat zal vast wel mee tellen, ze zitten in Engeland op school en kennelijk is het daar nog meer ongewoon om een kind vanaf de leeftijd van een jaar of zes/zeven zonder toezicht op straat in de buurt van het ouderlijk huis te laten spelen. Je ziet daar dan wel weer 14-jarigen los op straat met mobieltjes.
Hell, ik zie ze zelfs al streamend, selfiesmakend en al vapend met z'n tweeën (of drieën!) op een Chinese fatbike. Basisschoolleeftijd hè
Om maar even twee uitersten aan te geven ......
De echte kindermisbruiker is statistisch gezien vaak een bekende of familielid.quote:
[..]
Toen was het stereotype beeld de 'kinderlokker' die 'snoepjes uitdeelt'.
Maar zoals gezegd, sinds Dutroux (en daarna het Hofnarretje, typetjes zoals Yvonne van Hertum en andere berichten die tegenwoordig in no-time tot ons komen) is Nederland in een 'pas op!' stuip gekomen.
Dat klopt (en dan nog vaker familielid dan bekende, statistisch gezien).quote:
[..]
De echte kindermisbruiker is statistisch gezien vaak een bekende of familielid.
Helaas wel.
Precies, een kind van zes jaar kan prima in haar/zijn eentje even uit zicht van (groot) ouders in een speeltuintje spelen, gotsamme, hoe kan die anders leren om zelfstandig te worden?quote:
[..]
Dat klopt (en dan nog vaker familielid dan bekende, statistisch gezien).
Helaas wel.
Zoiets bouw je op (en dat heb je gedaan) dus ja.quote:
[..]
Precies, een kind van zes jaar kan prima in haar/zijn eentje even uit zicht van (groot) ouders in een speeltuintje spelen, gotsamme, hoe kan die anders leren om zelfstandig te worden?
Hoewel, 'uit zicht', 6? Kweenie ...
(en 'op de achtergrond' hou je altijd een oogje in het zeil)
Klopt hoor, dat moet je opbouwen en zowel de omgeving als het kind vertrouwen. 'Ik wil zelluf'quote:
[..]
Zoiets bouw je op (en dat heb je gedaan) dus ja.
Hoewel, 'uit zicht', 6? Kweenie ...
(en 'op de achtergrond' hou je altijd een oogje in het zeil)
Geef het kind eens ongelijk: wat bij oma mag (of is het opa?), mag thuis niet, dus YOLOquote:
[..]
Klopt hoor, dat moet je opbouwen en zowel de omgeving als het kind vertrouwen. 'Ik wil zelluf'
Zie de miniserie Adolescence op Netfilx waar nu zoveel over te doen is.quote:
[..]
Precies, dat wordt ook aangehaald in dat boek, dat het sociale toezicht een stuk minder is.
En die rubberentegel-generatie, de speeltuinen zijn dus ook een stuk veiliger geworden, er zijn nu rubberentegels, ipv gewone stenen.
En wat betreft die veiligheid, ja, de fysieke wereld is veel veiliger geworden, en ook wordt het meer beveiligd (meer toezicht), terwijl online er eigenlijk helemaal geen toezicht is. Men is bang voor de lokale pedos in het park, maar vind het prima hun jonge kinderen op instagram en andere social media te laten zonder toezicht, waar ze DM's krijgen van pedos van over de hele wereld.
Kinderen zijn thuis niet per definitie veiliger dan buiten.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Kleinkinderen die bij hun grootouders logeren is dumpen? Deze kleinkinderen wonen in Engeland, zo blijkt, en hoewel vast vaker bij oma geweest, snap ik best dat de ouders dan wat voorzichtiger zijn met buiten spelen in een vrij onbekende omgeving.quote:
[..]
En opa en oma niet en dat is jullie keuze als hij ze ter logeren 'dumpt'. Ik liet me echt niet de les lezen.
En is een bos geen optie?
Ik weet natuurlijk niet hoe het gesprek tussen TS en zoon is gegaan, maar op zich vind ik dat hij best mag zeggen van bepaalde zaken hoe hij ze wel of niet wil. Het zijn zijn kinderen, ook als ze bij oma logeren. En ik vind dat TS ook wel wat veroordelend klinkt over haar zoon en zijn mening. Een goed gesprek met respect voor elkaar en elkaars inzichten zu een idee zijn.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Je kinderen tracken alsof het een hond is. 
Laat ze vrij zijn. Daar leren ze veel meer van dan een overspannen ouder die om de drie minuten op de app checked of ze nog wel echt in het speeltuintje zijn.
Laat ze vrij zijn. Daar leren ze veel meer van dan een overspannen ouder die om de drie minuten op de app checked of ze nog wel echt in het speeltuintje zijn.
Die informatie was mij op moment van schrijven niet bekend.quote:Op woensdag 19 maart 2025 07:44 schreef miss_sly het volgende:
Kleinkinderen die bij hun grootouders logeren is dumpen? Deze kleinkinderen wonen in Engeland, zo blijkt
(en dumpen had ik, om zoiets als dit, Engeland, bewust al tussen aanhalingstekens gezet)
Van wat ik lees werd ze niet goed snik verklaard.quote:Ik weet natuurlijk niet hoe het gesprek tussen TS en zoon is gegaan
It takes two to tango.quote:Een goed gesprek met respect voor elkaar en elkaars inzichten zu een idee zijn.
Ouders zijn druk met andere dingen, maar spenderen wel meer tijd met hun kinderen dan in de jaren 80/90. Een quantity en quality verhaal volgens mij. Dat je in dezelfde ruimte met een kind bent, betekent dat het kind in principe onder toezicht van een volwassene is, maar niet dat die volwassene ook goede aandacht voor dat kind heeft.quote:
[..]
Absoluut!
Veel ouders zijn te druk met vanallesennogwat (of met zichzelf) om hun kinderen ook daarin op te voeden en te begeleiden (ja, ook dat kost tijd en energie). Of te digibeet om überhaupt te begrijpen wat al die socials (naast feestboek en insta) nou allemaal kunnen en waar de gevaren schuilen.
Grooming is echt een reëel gevaar en met een beetje pech woont zo'n pedo in Nederland (en die reist graag om jou kind live te ontmoeten). Dat los je niet op met een virtuele rubberen stoeptegel.
Hmmm, dat vind ik dan weer een vooroordeel. Volgens mij willen kinderen het liefst een voorspelbaar gedrag (en altijd om hun heen) van hun ouders, geen geforceerd quality-time van een paar uur per dag. Maar goed, ben van de ouderwetse stempel. Kon mijn werk combineren met de andere ouder, er was altijd een aanwezig tot de leeftijd van de peuterspeelzaal. Maar daardoor vond ik het niet nodig om ze continu in de gaten te houden vanaf de leeftijd van een jaar of zes. Vermaak je zelf maar eens, ja!quote:
[..]
Ouders zijn druk met andere dingen, maar spenderen wel meer tijd met hun kinderen dan in de jaren 80/90. Een quantity en quality verhaal volgens mij. Dat je in dezelfde ruimte met een kind bent, betekent dat het kind in principe onder toezicht van een volwassene is, maar niet dat die volwassene ook goede aandacht voor dat kind heeft.
Vast wel ouderwets.
Ik doel meer op het ook echt aandacht hebben voor je kind als je met het kind bezig bent. Ik zie genoeg ouders achter een kinderwagen lopen terwijl ze met hun mobiel bezig zijn, of in een restaurant zitten met hun kinderen terwijl ze met hun mobiel bezig zijn. Fysiek brengt men meer tijd met hun kinderen door, mentaal is men (misschien relatief) vaker afgeleid.quote:
[..]
Hmmm, dat vind ik dan weer een vooroordeel. Volgens mij willen kinderen het liefst een voorspelbaar gedrag (en altijd om hun heen) van hun ouders, geen geforceerd quality-time van een paar uur per dag. Maar goed, ben van de ouderwetse stempel. Kon mijn werk combineren met de andere ouder, er was altijd een aanwezig tot de leeftijd van de peuterspeelzaal. Maar daardoor vond ik het niet nodig om ze continu in de gaten te houden vanaf de leeftijd van een jaar of zes. Vermaak je zelf maar eens, ja!
Vast wel ouderwets.
Social media, telefoons, netflix, je kinderen, die strijden allemaal om aandacht, en die eerste 3 waren er 30 jaar geleden niet. Dus je kon minder tijd met je kinderen doorbrengen, en toch meer kwalteitstijd. De CEO van Netflix had het er schijnbaar een keer over in een call met aandeelhouders, dat Netflix meer competitie had van slaap dan van andere streamingsdiensten. Zover zijn mensen al, en zeker ook tieners, dat slaap opgeofferd wordt voor social media, games en videos.
Ik begrijp je wel, maar als ouder gaf ik waarschijnlijk meer een mix van. Het voortdurend bezig houden van mijn kinderen deed ik echt niet, dus 'eiste' min of meer dat ze zichzelf ook eens moesten vermaken, waaronder dus zonder toezicht (maar altijd thuis en in de buurt) zowel het binnen of buiten spelen. Als ouder ben je geen full-time creatief therapeut vind ik. Daarnaast vind ik dat kinderen tussen de 6 en 10 jaar best eigen initiatief mogen hebben om de omgeving te ontdekken. En dat kan prima in een kindveilige buurt met een speeltuintje.quote:
[..]
Ik doel meer op het ook echt aandacht hebben voor je kind als je met het kind bezig bent. Ik zie genoeg ouders achter een kinderwagen lopen terwijl ze met hun mobiel bezig zijn, of in een restaurant zitten met hun kinderen terwijl ze met hun mobiel bezig zijn. Fysiek brengt men meer tijd met hun kinderen door, mentaal is men (misschien relatief) vaker afgeleid.
Social media, telefoons, netflix, je kinderen, die strijden allemaal om aandacht, en die eerste 3 waren er 30 jaar geleden niet. Dus je kon minder tijd met je kinderen doorbrengen, en toch meer kwalteitstijd. De CEO van Netflix had het er schijnbaar een keer over in een call met aandeelhouders, dat Netflix meer competitie had van slaap dan van andere streamingsdiensten. Zover zijn mensen al, en zeker ook tieners, dat slaap opgeofferd wordt voor social media, games en videos.
Ja, heb je helemaal gelijk in, maar de tendens in de samenleving is dus alles voor kinderen kapot te beveiligen, en ze minder en minder zonder toezicht te laten zijn, en minder en minder zelf dingen te laten ontdekken, ervaren, en oplossen.quote:
[..]
Ik begrijp je wel, maar als ouder gaf ik waarschijnlijk meer een mix van. Het voortdurend bezig houden van mijn kinderen deed ik echt niet, dus 'eiste' min of meer dat ze zichzelf ook eens moesten vermaken, waaronder dus zonder toezicht (maar altijd thuis en in de buurt) zowel het binnen of buiten spelen. Als ouder ben je geen full-time creatief therapeut vind ik. Daarnaast vind ik dat kinderen tussen de 6 en 10 jaar best eigen initiatief mogen hebben om de omgeving te ontdekken. En dat kan prima in een kindveilige buurt met een speeltuintje.
Dat klopt. Maar als deze kinderen in het VK wonen met je zoon en ze komen bij je op bezoek, is het niet zo gek dat hij niet zeker weet of dit een kindveilige buurt is. Dus overleg dat even met hem en begeleid de kinderen met steeds wat langer alleen in dat speeltuintje zijn als ze ht niet gewend zijn.quote:
[..]
Ik begrijp je wel, maar als ouder gaf ik waarschijnlijk meer een mix van. Het voortdurend bezig houden van mijn kinderen deed ik echt niet, dus 'eiste' min of meer dat ze zichzelf ook eens moesten vermaken, waaronder dus zonder toezicht (maar altijd thuis en in de buurt) zowel het binnen of buiten spelen. Als ouder ben je geen full-time creatief therapeut vind ik. Daarnaast vind ik dat kinderen tussen de 6 en 10 jaar best eigen initiatief mogen hebben om de omgeving te ontdekken. En dat kan prima in een kindveilige buurt met een speeltuintje.
Ik denk dat jij je een beetje op je pik getrapt voelt door het commentaar van je zoon. Snap ik best. Van de andere kant zijn het ook zijn kinderen, dus heeft hij bepaalde ideeën over de opvoeding. Overleg met elkaar, probeer begrip voor elkaars standpunt op te brengen en kom er samen uit.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Volgens mij heeft ze dat proces, door de jaren heen, al exact zo doorlopen:quote:
Dat klopt. Maar als deze kinderen in het VK wonen met je zoon en ze komen bij je op bezoek, is het niet zo gek dat hij niet zeker weet of dit een kindveilige buurt is. Dus overleg dat even met hem en begeleid de kinderen met steeds wat langer alleen in dat speeltuintje zijn als ze ht niet gewend zijn.
En overleg is mooi en goed, maar de oppasouders om te beginnen compleet 'voor gek' uitmaken is dan niet echt constructief hè. Hij had beter op een wat diplomatiekere manier zijn ongenoegen kunnen laten blijken.quote:
Het speeltuintje waar het in mijn geval om gaat zijn ze in vakanties al vaker geweest vanaf jongs af aan. Uiteraard altijd met toezicht, want te jong nog, dus ze kenden het goed.
Zoals ik eerder al zie: it takes two to tango.
En ik heb ook al eerder gezegd dat een goed gesprek met respect voor elkaar van belang is.quote:
[..]
Volgens mij heeft ze dat proces, door de jaren heen, al exact zo doorlopen:
[..]
En overleg is mooi en goed, maar de oppasouders om te beginnen compleet 'voor gek' uitmaken is dan niet echt constructief hè. Hij had beter op een wat diplomatiekere manier zijn ongenoegen kunnen laten blijken.
Zoals ik eerder al zie: it takes tow to tango.
We horen hier natuurlijk alleen het verhaal van TS. Ik wil graag beide kanten belichten, vandaar mijn nuances.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Uiteraard!quote:
[..]
En ik heb ook al eerder gezegd dat een goed gesprek met respect voor elkaar van belang is.
Twijfel je aan de lezing van TS dan? Ik vind de info die zij geeft (o.a. over het afbouwen van toezicht, een proces van een paar jaar!) alleszins nobel en plausibel hoor.quote:We horen hier natuurlijk alleen het verhaal van TS. Ik wil graag beide kanten belichten, vandaar mijn nuances.
Helaas zal haar zoon niet op Fok! zitten, vermoed ik zomaar, dus ik ben bang dat je het met deze info zal moeten doen. En haar verhaal vooralsnog voor waar moeten aannemen.
Dat is echt het grootste verschil met vroeger.quote:
Ik snap je. Ik zie ook groot verschil tussen hoe het met mij ging 30 jaar geleden en mijn eigen kinderen nu. Voor mij heeft dat met woonomgeving te maken (woonde als kind aan een hofje en fietspad, nu aan een autoweg) maar vooral met toegenomen autoverkeer.
Toen ik zo 3 a 4 was (begin jaren '70), mocht ik op mijn driewieler naar buiten met de opdracht: "je mag niet van de stoep af en je mag niet de hoek om". Ik was natuurlijk zo lief dat ik daar dan ook goed naar luisterde, en ik neem aan dat mijn moeder de eerste paar keer wel van een afstandje heeft toegekeken.
Maar ik zou dat nu niet bij mijn eigen kind doen. Elke 5 minuten rijdt er wel weer een auto door de straat, en er wordt soms hard gereden.
Toen ik 3 a 4 was, reed er maar een paar keer per dag een auto door de straat. Eigenlijk alleen wanneer alle papa's naar hun werk gingen en ze weer thuis kwamen. Maar rond die tijden zorgde mijn moeder wel dat ik weer binnen was.
Het verkeer is op zijn minst 30 keer drukker geworden dan toen.
Vreemde mannen kwamen er ook wel eens langs. Maar ja, dat is toch normaal. Sowieso gingen de meeste mensen toen met de fiets of te voet in plaats van met de auto, omdat ze dus geen auto hadden. En ik herinner me dat mijn moeder me waarschuwde om niet zomaar bij een vreemde in de auto te stappen.
Is het dan in de tegenwoordige tijd zo ver doorgeslagen dat de definitie van 'vreemde man' is omgeslagen, dat het nu 'een man zónder auto' is?
Ik twijfel niet per se aan de lezing van TS. Ik heb echter aan de andere kant gestaan, waarbij mijn schoonmoeder allerlei dingen deed zonder overleg met onze dochter waar ik het niet zo mee eens was, of graag van op de hoogte was. En misschien waren dat in haar ogen wel heel overdreven dingen, maar dat mag, want het was mijn kind. Dat heeft ook wel tot wat conflicten geleid. En achteraf kan ik van sommige dingen ook wel vinden dat ik overdreef en van andere vind ik dat nog steeds niet. Maar daar mag je als ouder toch ook zelf achterkomen?quote:
[..]
Uiteraard!
[..]
Twijfel je aan de lezing van TS dan? Ik vind de info die zij geeft (o.a. over het afbouwen van toezicht, een proces van een paar jaar!) alleszins nobel en plausibel hoor.
Helaas zal haar zoon niet op Fok! zitten, vermoed ik zomaar, dus ik ben bang dat je het met deze info zal moeten doen. En haar verhaal vooralsnog voor waar moeten aannemen.
En ja, dan is de opmerking "dan moet je ze lekker zelf opvoeden ipv bij de oppas dumpen", maar dat 'dumpen' is zeker bij grootouders toch niet alleen als oppas, maar ook om de band tussen grootouder en kleinkind te verstevigen.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dat hangt er vanaf wat er 'vreemd' is aan die man, of het normaal is. Als het vreemde is dat-ie kinderen wil lokken, wil ik dat toch beslist niet 'normaal' noemenquote:
[..]
Vreemde mannen kwamen er ook wel eens langs. Maar ja, dat is toch normaal. Sowieso gingen de meeste mensen toen met de fiets of te voet in plaats van met de auto, omdat ze dus geen auto hadden. En ik herinner me dat mijn moeder me waarschuwde om niet zomaar bij een vreemde in de auto te stappen.
Die kan ik even niet volgenquote:Is het dan in de tegenwoordige tijd zo ver doorgeslagen dat de definitie van 'vreemde man' is omgeslagen, dat het nu 'een man zónder auto' is?
Ik bespeur oud zeer (wat je blik op TS in meer of mindere mate vertroebelt).quote:
[..]
Ik twijfel niet per se aan de lezing van TS. Ik heb echter aan de andere kant gestaan, waarbij mijn schoonmoeder allerlei dingen deed zonder overleg met onze dochter waar ik het niet zo mee eens was, of graag van op de hoogte was. En misschien waren dat in haar ogen wel heel overdreven dingen, maar dat mag, want het was mijn kind. Dat heeft ook wel tot wat conflicten geleid. En achteraf kan ik van sommige dingen ook wel vinden dat ik overdreef en van andere vind ik dat nog steeds niet. Maar daar mag je als ouder toch ook zelf achterkomen?
Ah, die opmerking van mij, daar neem je nog steeds aanstoot aanquote:En ja, dan is de opmerking "dan moet je ze lekker zelf opvoeden ipv bij de oppas dumpen", maar dat 'dumpen' is zeker bij grootouders toch niet alleen als oppas, maar ook om de band tussen grootouder en kleinkind te verstevigen.
Volgens mij had ik die al eerder genuanceerd slash ingeslikt.
(neemt overigens niet weg dat ik ook genoeg gevallen ken waar de kinderen, door drukke tweeverdieners slash carrièretijgers, wél worden 'gedumpt' bij welwillende grootouders, met een compleet eisenpakket).
|
|
