Raffie, of hoe hij heette, die na 1 of 2 dagen vertrok. Wat een pannenkoek zeg. Zogenaamd van alles geleerd en zichzelf ontwikkeld in die ene dag. Nou nee.

Je rent weg van confrontaties en verantwoordelijkheden. Je geeft op. Je laat je team stikken en naait ze nog eens extra met de punten. En je bederft het kijkplezier. Een wandelende rode vlag, deze gozer.
Amber is kennelijk de nieuwe Manon, die de nieuwe Emma was: azen op Floris. Gatverdamme. Geen zelfrespect en geen respect voor de relatie van een ander. Elke keer die dames weer die zoiets uitproberen.

En ze lijkt ook al geniepig van karakter te zijn.
Radek kan ik niet serieus nemen. Die valt Esther meermaals persoonlijk aan, zowel in haar gezicht als achter haar rug om. En toch ligt het aan haar dat zij dat allemaal persoonlijk neemt? En toch is hij een eerlijk persoon? Wat vals zeg.
Nou heeft ie wel gelijk dat zij onnodig de eerste opdracht verneukte toen hij eigenlijk zou spelen en zij die lastminute nog opeiste. En kennelijk was zij nu ook niet de beste. En ze jankt me inderdaad te veel. Maar goed, hij jankt zelf ook, dus wat zeurt 'ie nou.
En ik baal nog steeds dat de FEBO de troef van Robert, die hij zelf verdiend had, gewoon alweer heeft afgepakt.

Ze zijn gewoon teruggekomen op hun woord.