quote:
Patrick Lefevere reageert voor het eerst na nacht in ziekenhuis: “In de ambulance kwamen er de meest rampzalige scenario’s aan te pas”
Patrick Lefevere (70) spendeerde een nacht in het ziekenhuis, maar kan er één dag later alweer met humor over praten. “Al die berichtjes… allemaal heel lief natuurlijk, maar het is nu wel goed. I want my life back.”
Patrick Lefevere was woensdag te gast in Brasserie De Post in Gavere, om er de verjaardag van vriendin en uitbaatster Brenda te vieren. Plots voelde hij zich onwel worden. “Ik had een drukke namiddag gehad, met een Raad van Bestuur van AG en een privé-afspraak met mijn bankier. Ik had last van mijn rug, waardoor ik neerzat op de leuning van een stoel, tussen de andere mensen die recht stonden.”
“Ik voelde me niet lekker, maar dacht dat het de naweeën waren van een zware bronchitis, waarvoor ik twee weken zware antibiotica heb genomen. Net toen ik een glas champagne kreeg, trok ik ineens spierwit weg. Het koude zweet liep van me af.”
“Ineens was het paniek binnen. Iedereen begon door elkaar te roepen. Van de ene moest ik gaan liggen met mijn benen omhoog, iemand anders dacht dat het een trombose was en er was ook een veearts die over een TIA (tijdelijke doorbloedingsstoornis in de hersenen, red.) sprak. Ik heb gezegd dat ze allemaal kalm moesten doen.”
“Brenda van de Post heeft toen haar huisarts gebeld, maar die kon niet komen omdat hij al gedronken had. Dat moet mij natuurlijk overkomen. Uiteindelijk kwam de ambulance erbij en hebben ze mij met een brancard afgevoerd. Daar was het allemaal even akelig. Mijn bloeddruk bedroeg nog zes over vier, wat natuurlijk extreem laag is. Ik draaide weg in mijn hoofd en kon niet meer goed praten. De meest rampzalige scenario’s kwamen er aan te pas: ik heb een verwijde aorta en de vrees bestond dat die misschien was door gescheurd.”
“Ik mag zeggen dat ik zelf nooit schrik heb gehad. Ik hoor nu veel: je bent een sterke beer of ‘onkruid vergaat niet’, maar zelf weet ik al te goed dat ik niet onsterfelijk ben. Maar ik ken de symptomen van hartfalen: pijn in de arm, een druk op de borst… Dat voelde ik allemaal niet. Uiteindelijk hebben ze mij toch naar het Maria Middelares-ziekenhuis in Gent overgebracht.”
Te lage zoutconcentratie
Daar ging Lefevere meteen onder de scanner: “Ze hebben mijn hart en longen gescreend. Op de thorax zagen ze nog sporen van mijn bronchitis, dus die moet heel zwaar zijn geweest. Maar vier dokters hebben uiteindelijk samen vast gesteld dat er alles bij elkaar twee keer niks aan de hand was. Lang verhaal kort: ik neem nieuwe pilletjes die bloeddrukverlagend, maar ook vochtafdrijvend werken. Door het diuretisch effect van die pillen had ik gewoon te weinig zout in mijn lichaam.”
“Toen ik weer bij mijn positieven kwam voelde het alsof ik net een zware hypo meegemaakt had, maar dit keer had het niks met suiker te maken. Ook niet met alcohol by the way. Het lag aan een te lage zoutconcentratie, wat overigens niet ongevaarlijk is. Het kan de nierwerking doen wegvallen of effectief leiden tot een hartinfarct of een epileptische aanval. Dat is allemaal niet gebeurd. Met een baxter zout was ik al veel beter.”
Lefevere bracht wel de nacht door in het ziekenhuis in Gent. “Ze wilden mij daar eigenlijk ook vandaag nog houden, maar ik voelde me goed. Ik mag zeggen dat ik ongelofelijk goed opgevangen ben. Op intensieve zorgen stonden ze om de drie minuten aan mijn bed. Een beetje teveel van het goeie zelfs misschien.”
700 berichtjes
“Ook de berichtjes die ik kreeg waren overweldigend. Misschien zevenhonderd in totaal. Ik heb geprobeerd om ze allemaal te beantwoorden, maar dat was onbegonnen werk. Daarom heb ik een berichtje op X gezet om te laten weten dat het goed met mij ging. Maar toen gingen mensen nog meer sturen en bellen ‘ah, goed dat je al thuis bent (lacht)’. Allemaal heel lief natuurlijk, maar het is nu wel goed. I want my life back.”
“Ik heb gezien dat ik ook in alle nieuwsberichten helemaal vooraan zat. Dat is goed voor mijn ego, maar je vraagt je af wat het gaat geven als ik straks echt dood ga (lacht).”
Alle (zwarte) humor ten spijt: Lefevere ziet het voorval wel als een aansporing om meer aan zijn gezondheid te werken. Twee weken voor zijn ‘malaise’ sprak hij dat voornemen al uit in een interview met het Nieuwsblad. “Ik heb nog altijd veel afspraken, veel mensen nodigen mij uit, maar in het dagdagelijkse leven heb ik al veel gas terug genomen. En ik wil meer bewegen. Ik had deze week al de banden van mijn fiets opgepompt, maar nu heb ik de kans niet gekregen om die te gebruiken. Ze geven dit weekend ook goed weer toch? Nu zal het er zeker wél van komen.”