R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik, vrouw, werk 40 uur en mijn man 36 uur over vier dagen verdeelt.
Ik doe de was, geef de katten eten, regel de financiën, vakanties, gezinsagenda en coördineer eigenlijk alles.
Man kookt, doet de boodschappen, stofzuigt, stoft af, maakt de wc schoon etc. Eigenlijk doet hij 85% van de huishouding.
Dit bevalt mij prima en snap echt niet dat vrouwen akkoord gaan met een man die niks doet.
Beide sporten ook nog 3 a 4x per week en hebben twee kinderen (een tiener en student)
Kortom, ga in gesprek met je man. Zet alle taken op papier en verdeel het. We leven niet meer in 1960.
Ik doe de was, geef de katten eten, regel de financiën, vakanties, gezinsagenda en coördineer eigenlijk alles.
Man kookt, doet de boodschappen, stofzuigt, stoft af, maakt de wc schoon etc. Eigenlijk doet hij 85% van de huishouding.
Dit bevalt mij prima en snap echt niet dat vrouwen akkoord gaan met een man die niks doet.
Beide sporten ook nog 3 a 4x per week en hebben twee kinderen (een tiener en student)
Kortom, ga in gesprek met je man. Zet alle taken op papier en verdeel het. We leven niet meer in 1960.
Ik doe alles, de katten doen niets.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Ik kan mij herinneren dat er al zo'n topic als dit was.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Ik breng de poen binnen en de vrouw doet het huishouden en zit op haar knietjes zodra ik dat verwacht.
Zoals het hoortquote:Op woensdag 5 februari 2025 09:46 schreef fokexpert het volgende:
Ik breng de poen binnen en de vrouw doet het huishouden en zit op haar knietjes zodra ik dat verwacht.
Want het wetboek ken ik ook
Ik kook merendeel van de dagen (tenzij ik op kantoor werk, dat is 2 dagen in de week) en doe altijd de afwas. En doe het vuil wegbrengen.
Vriendin doet alle was en maakt net iets meer schoon dan ik.
Vriendin doet alle was en maakt net iets meer schoon dan ik.
Ik snap dat sommige mensen veel dingen makkelijk kunnen bespreken met hun partner en dat dit logisch klinkt, maar zo makkelijk gaat dat niet bij ons helaas. Wij zijn namelijk erg gevoelig: mijn man zeer gevoelig voor kritiek en ik zeer gevoelig voor een slechte sfeer.quote:Op dinsdag 4 februari 2025 23:08 schreef Joopklepzeiker het volgende:
[..]
Oké, laten we dan eens beginnen met de vraag waarom TS het niet bespreekbaar maakt met haar partner in plaats van het gelijk op een forum te dumpen? Van zogenaamd "de sfeer goed houden" word ie zo te lezen echt niet beter.
Ik wil je een voorbeeld geven van wat er gebeurt als ik iets bespreekbaar wil maken. Ik doe de was in het weekend, mijn man doet de was nooit (zijn moeder deed dat altijd voor hem, en vouwde alles als pakketjes en gaf het zo terug zodat hij het in zijn kast kon zetten, dit is hij gewend van vroeger tm hij trouwde met mij). Voor mij is de was niet veel moeite, maar op een dag was ik al bezig met koken/deeg en de wasmachine begon te piepen. Ik vroeg mijn man of hij de natte was in de droger kon doen. Zo gezegd zo letterlijk gedaan. Uren later denk ik aan de droger waarom die niet piept en ik loop ernaartoe en zie de natte kleren erin. Ik zeg tegen mijn man waarom heb je de droger niet aangezet? Hij: Dat heb je niet gevraagd. Ik: Dat is toch logisch dat je die dan aanzet? Die natte kleren gaan anders stinken hier. Hij: ppfff uughh (boos/ zwaar geirriteerd/ loopt weg/ zeer slechte sfeer) en sneer naar mij toe: dan had je dat moeten communiceren, onze communicatie gaat niet goed! Ik: zodra je bent afgekoeld kom ik hierover praten met jou en in de tussentijd doe ik de was en schoonmaak en ligt hij op de bank boos. Uurtje later kom ik praten met hem: hebben we het erover, ik geef aan hoe ik me voel erover, zelf gevoelig ben voor slechte sfeer en zijn reactie heftig vind en afkeur en het jammer vind dat ergens over praten zo moeizaam gaat, hij geeft aan dat ik alles moet communiceren dus ik had dus moeten zeggen erbij dat je ook op de knop moest drukken. Eind goed al goed, kus en knuffel en weer door. Hele zondagmiddag was zeer klote door zoiets kleins alleen al. Om deze reden heb ik er totaal geen zin in om alles bespreekbaar te maken.
Absoluut en ik weet dat het ook hierdoor komt dat ik hem veel moet leren. Daar komt ook bij dat zijn moeder hem nooit kritiek gaf, dat vind ik nog het ergste denk ik.quote:
Deed zijn moeder ook alles voor hem?
Zijn moeder staat nog steeds op de dag van vandaag om 5u op in de ochtend om te koken voor iedereen, 3 gangen en bijgerechtjes, het huis spik en span, alles schoon, werkt erbij, doet letterlijk alles! Ze rent heen en weer en kan niet stilzitten, vrouw in de 60! Ook toen hij op zichzelf woonde werden zijn kleren gewassen, kreeg hij 3x in de week eten van moeders in tupperware (3 gangen) waardoor hij zelden zijn eigen eten hoefde te regelen. Sinds hij getrouwd is gaat hij nauwelijks langs bij moeders.
Jeetje, dit lijkt meer op gaslichting dan op een communicatiefout vanuit jouw kant.quote:
[..]
Ik snap dat sommige mensen veel dingen makkelijk kunnen bespreken met hun partner en dat dit logisch klinkt, maar zo makkelijk gaat dat niet bij ons helaas. Wij zijn namelijk erg gevoelig: mijn man zeer gevoelig voor kritiek en ik zeer gevoelig voor een slechte sfeer.
Ik wil je een voorbeeld geven van wat er gebeurt als ik iets bespreekbaar wil maken. Ik doe de was in het weekend, mijn man doet de was nooit (zijn moeder deed dat altijd voor hem, en vouwde alles als pakketjes en gaf het zo terug zodat hij het in zijn kast kon zetten, dit is hij gewend van vroeger tm hij trouwde met mij). Voor mij is de was niet veel moeite, maar op een dag was ik al bezig met koken/deeg en de wasmachine begon te piepen. Ik vroeg mijn man of hij de natte was in de droger kon doen. Zo gezegd zo letterlijk gedaan. Uren later denk ik aan de droger waarom die niet piept en ik loop ernaartoe en zie de natte kleren erin. Ik zeg tegen mijn man waarom heb je de droger niet aangezet? Hij: Dat heb je niet gevraagd. Ik: Dat is toch logisch dat je die dan aanzet? Die natte kleren gaan anders stinken hier. Hij: ppfff uughh (boos/ zwaar geirriteerd/ loopt weg/ zeer slechte sfeer) en sneer naar mij toe: dan had je dat moeten communiceren, onze communicatie gaat niet goed! Ik: zodra je bent afgekoeld kom ik hierover praten met jou en in de tussentijd doe ik de was en schoonmaak en ligt hij op de bank boos. Uurtje later kom ik praten met hem: hebben we het erover, ik geef aan hoe ik me voel erover, zelf gevoelig ben voor slechte sfeer en zijn reactie heftig vind en afkeur en het jammer vind dat ergens over praten zo moeizaam gaat, hij geeft aan dat ik alles moet communiceren dus ik had dus moeten zeggen erbij dat je ook op de knop moest drukken. Eind goed al goed, kus en knuffel en weer door. Hele zondagmiddag was zeer klote door zoiets kleins alleen al. Om deze reden heb ik er totaal geen zin in om alles bespreekbaar te maken.
Hier zou ik een flinke ruzie voor over hebben. Er is namelijk geen enkele sprake van een goede sfeer. Enkel als jij alles doet en hem op zijn wenken bediend en alles uit zijn handen neemt, is blijkbaar de sfeer goed. Voor hem dan, want jij loopt alle gaten dicht en loopt op je tandvlees. Ik lees enkel een egoïstische, luie man die aangestuurd moet worden als een 12 jarige.
Kortom, tijd voor een takenpakket op papier en anders lever je hem weer af bij zijn moeder tot hij "af" is. Dus even doorpakken en laat de boel maar escaleren dan.
“Wij zijn namelijk erg gevoelig.”
Jullie hebben nog niet geleerd dat je elkaar in een goede relatie vertrouwt en dat je dan van elkaar weet dat de ander je niet opzettelijk zal kwetsen.
Ik las je voorbeeld over de was: mijn man had in dat geval gezegd: “Oh, natuurlijk. Stom van me. Sorry.”
Bloem75 zegt het goed. Ik vind het erg spijtig voor je, maar je man klinkt inderdaad als een kind waarvan je nog maar moet afwachten of hij zich ooit volwassen gaat gedragen.
Jullie hebben nog niet geleerd dat je elkaar in een goede relatie vertrouwt en dat je dan van elkaar weet dat de ander je niet opzettelijk zal kwetsen.
Ik las je voorbeeld over de was: mijn man had in dat geval gezegd: “Oh, natuurlijk. Stom van me. Sorry.”
Bloem75 zegt het goed. Ik vind het erg spijtig voor je, maar je man klinkt inderdaad als een kind waarvan je nog maar moet afwachten of hij zich ooit volwassen gaat gedragen.
The love you take is equal to the love you make.
Dit meen je nietquote:
[..]
Ik snap dat sommige mensen veel dingen makkelijk kunnen bespreken met hun partner en dat dit logisch klinkt, maar zo makkelijk gaat dat niet bij ons helaas. Wij zijn namelijk erg gevoelig: mijn man zeer gevoelig voor kritiek en ik zeer gevoelig voor een slechte sfeer.
Ik wil je een voorbeeld geven van wat er gebeurt als ik iets bespreekbaar wil maken. Ik doe de was in het weekend, mijn man doet de was nooit (zijn moeder deed dat altijd voor hem, en vouwde alles als pakketjes en gaf het zo terug zodat hij het in zijn kast kon zetten, dit is hij gewend van vroeger tm hij trouwde met mij). Voor mij is de was niet veel moeite, maar op een dag was ik al bezig met koken/deeg en de wasmachine begon te piepen. Ik vroeg mijn man of hij de natte was in de droger kon doen. Zo gezegd zo letterlijk gedaan. Uren later denk ik aan de droger waarom die niet piept en ik loop ernaartoe en zie de natte kleren erin. Ik zeg tegen mijn man waarom heb je de droger niet aangezet? Hij: Dat heb je niet gevraagd. Ik: Dat is toch logisch dat je die dan aanzet? Die natte kleren gaan anders stinken hier. Hij: ppfff uughh (boos/ zwaar geirriteerd/ loopt weg/ zeer slechte sfeer) en sneer naar mij toe: dan had je dat moeten communiceren, onze communicatie gaat niet goed! Ik: zodra je bent afgekoeld kom ik hierover praten met jou en in de tussentijd doe ik de was en schoonmaak en ligt hij op de bank boos. Uurtje later kom ik praten met hem: hebben we het erover, ik geef aan hoe ik me voel erover, zelf gevoelig ben voor slechte sfeer en zijn reactie heftig vind en afkeur en het jammer vind dat ergens over praten zo moeizaam gaat, hij geeft aan dat ik alles moet communiceren dus ik had dus moeten zeggen erbij dat je ook op de knop moest drukken. Eind goed al goed, kus en knuffel en weer door. Hele zondagmiddag was zeer klote door zoiets kleins alleen al. Om deze reden heb ik er totaal geen zin in om alles bespreekbaar te maken.
Maar goed, je komt hier dus alleen om even te klagen en niet om tips te krijgen om hier iets aan te veranderen.
Moest er niet aan denken om een man te hebben waar je op deze manier mee om moet gaan om de lieve vrede te bewaren. Schop in de kont moet die hebben. En jij ook! Kom op zeg......
To BG or not to BG!
Het is voor mij heel relevant hoe andere stellen het doen om mijn man andere perspectieven te bieden. Toevallig zijn de mannen van mijn vriendinnen erg actief in huis en hij ziet dat wanneer we langsgaan. In de auto maakt hij nog een opmerking van joh ik had dat echt niet getrokken als man X, wat een engelengeduld heeft hij. Als we thuis zijn word ik enorm gewaardeerd. Mijn man doet ook veel dingen die ik niet zie bij andere mannen. Hij toont veel affectie, knuffels, kusjes, zegt elke dag hoeveel hij van mij houdt en dat ik de mooiste vrouw ben. Hij is heel loyaal en respectvol. Als ik uit eten wil gaan we uit eten. Als ik niet wil koken dan hoeft dat niet, gaan we uit eten of bestellen we wat. Als ik ergens heen wil op vakantie dan gaan we daarheen. Ik bepaal veel zegmaar. En heel veel gaat goed, pas tot het monent dat hij iets “verkeerd” doet. Dan moet ik heel goed nadenken hoe ik dat moet brengen. Zo positief en lief mogelijk zonder hem “te beschuldigen”. Hij is van zichzelf niet actief, inderdaad lui, zwakker dan de gemiddelde man. Hij overdenkt alles, constant aan het denken, altijd een plan A B en C klaar en dat maakt hem ook moe denk ik. Huishouden doen is niet leuk nee, maar het moet gebeuren en hoort erbij. Alles wat hij doet gebeurt met een diepe zucht en dat weet hij ook. Dat gaat misschien met de jaren minderen.quote:
Het is helemaal niet relevant hoe andere stellen het doen.
Jij bent ontevreden met hoe het nu gaat en op zich snap ik dat wel, want zoals je het omschrijft is jouw kerel een luiwammes die ook nog eens slecht voor zichzelf zorgt.
Als ik het goed begrijp hebben jullie nog geen kinderen. Nou, dan lijkt het mij een mooi moment om hem aan te geven dat je dit niet meer trekt en dat hij ofwel verandert (ik acht de kans overigens nihil), ofwel dat jullie uit elkaar gaan.
Dat je van hem houdt is leuk en aardig, maar als het niet werkt tussen jullie (en het werkt duidelijk totaal niet tussen jullie, je kan alleen maar de lieve vrede bewaren door te zwijgen over jouw ergernissen), dan moet je er een punt achter zetten. Houden van is niet voldoende om samen een leven te kunnen opbouwen.
Op zich is dit voor mij vol te houden. De planten heb ik weggegooid, het huis heb ik minimalistisch ingericht en zo dat het makkelijk is schoon te maken (binnenkort koop ik een robot stofzuiger) en ik weiger groter te wonen dan hoe we nu wonen. De afspraak is dat mijn man alle stofzuigers dan schoonmaakt en filters enzo.
Het is alleen dat met mijn baan en zijn baan geen plek is voor kinderen. Hij wil graag kinderen en ik niet. Heb letterlijk gezegd dat ik dan met de vloer gelijk ben en een burn-out krijg als ik er nu nog een taak bij krijg. Hij zei: als je het niet wil, dan is dat ook goed. Vervolgens krijgen we nog vaak de vraag: willen jullie geen kinderen? En kijkt hij mij lacherig aan, maar dat geeft mij wel een schuldgevoel. Ik heb nooit een kinderwens gehad en het wordt alleen maar erger naarmate ik ouder word.
Ik vind het fijn om ergens mijn ei kwijt te kunnen zonder dat iemand ons kent. Ik wil mijn vriendinnen en ouders nergens mee lastigvallen en ik vind dit soort zaken ook best prive. Tips en advies zijn altijd welkom hoorquote:
[..]
Dit meen je niet
Maar goed, je komt hier dus alleen om even te klagen en niet om tips te krijgen om hier iets aan te veranderen.
Moest er niet aan denken om een man te hebben waar je op deze manier mee om moet gaan om de lieve vrede te bewaren. Schop in de kont moet die hebben. En jij ook! Kom op zeg......
ik lees sowieso alles en dan beslis ik zelf of ik er wat mee wil doen. Een schop onder de kont is nodig, maar hoe? Hoe doe je dat zonder drama?
Dat die situaties voor drama zorgen, is al een verbeterpunt op zich.quote:
[..]
Ik vind het fijn om ergens mijn ei kwijt te kunnen zonder dat iemand ons kent. Ik wil mijn vriendinnen en ouders nergens mee lastigvallen en ik vind dit soort zaken ook best prive. Tips en advies zijn altijd welkom hoor
Wat ik zei over vertrouwen: als jij hem ergens op wijst of iets van hem vraagt/verwacht, dan kan hij ook leren om daar normaal op te reageren.
The love you take is equal to the love you make.
Toevallig doe ik dat. Wel afwisselend, want één kookt en één doet de was en vaatwasser. Mijn vrouw en ik werken beiden fulltime, maar bij mijn werkgever is dat 36 u en bij die van haar 40 u. Dus op vrijdag (voor mij een halve dag) doe ik vaak ook alvast even de badkamer schoonmaken of iets dergelijks.quote:
[..]
Als je naast die 40u ook zou koken en de was doen, zou je denk ik wel anders klinken. Misschien zou je dan wel “zeiken”, want dat is menselijk. En ik zeik liever anoniem hier dan elders.
De sleutel is dat wij ons beiden verantwoordelijk voelen voor het runnen van het huishouden en geen van ons gewapend incompetent is (google maar eens op 'weaponized incompetence') zoals die kindman van jou. In jouw geval zou ik ook gewoon stoppen met zijn was doen.
Dat jullie qua kinderwens geen match zijn vind ik trouwens nog veel problematischer, want dat is geen thema waarvan je moet willen dat er een compromis wordt gesloten.
Ik had ook zo een reactie verwacht van oh inderdaad, wat stom. Dan zou ik zeggen: joh, kan gebeuren wassen we nog een keer. In plaats daarvan was het een heftig gesprek geworden met inderdaad de uitleg dat ik hem niet wil kwetsen en dat kritiek geven normaal moet zijn in een relatie. We moeten kunnen aangeven wat we niet goed doen zodat we kunnen verbeteren en elkaar het leven makkelijker en leuker maken. Mijn man is geen kritiek gewend (ook niet van ouders) en kan daar heel slecht tegen, ook op werk, hij wil alles gelijk goed doen. Ik denk dat dit met de jaren gaat veranderen met het volwassen worden en dat het mij energie gaat kosten. Daarbij is het grootste probleem dat ik mezelf meer moeder voel dan partner en geen zin meer heb in seks (al maanden). Dus dat laatste gebeurt ook niet.quote:
“Wij zijn namelijk erg gevoelig.”
Jullie hebben nog niet geleerd dat je elkaar in een goede relatie vertrouwt en dat je dan van elkaar weet dat de ander je niet opzettelijk zal kwetsen.
Ik las je voorbeeld over de was: mijn man had in dat geval gezegd: “Oh, natuurlijk. Stom van me. Sorry.”
Bloem75 zegt het goed. Ik vind het erg spijtig voor je, maar je man klinkt inderdaad als een kind waarvan je nog maar moet afwachten of hij zich ooit volwassen gaat gedragen.
Denk jij dat hij kan veranderen en in kan gaan zien dat het op zo'n manier niet voor jou gaat zoals het gaat?quote:
[..]
Ik had ook zo een reactie verwacht van oh inderdaad, wat stom. Dan zou ik zeggen: joh, kan gebeuren wassen we nog een keer. In plaats daarvan was het een heftig gesprek geworden met inderdaad de uitleg dat ik hem niet wil kwetsen en dat kritiek geven normaal moet zijn in een relatie. We moeten kunnen aangeven wat we niet goed doen zodat we kunnen verbeteren en elkaar het leven makkelijker en leuker maken. Mijn man is geen kritiek gewend (ook niet van ouders) en kan daar heel slecht tegen, ook op werk, hij wil alles gelijk goed doen. Ik denk dat dit met de jaren gaat veranderen met het volwassen worden en dat het mij energie gaat kosten. Daarbij is het grootste probleem dat ik mezelf meer moeder voel dan partner en geen zin meer heb in seks (al maanden). Dus dat laatste gebeurt ook niet.
'' I am under no obligation to make sense to you.''
Je geeft heel veel, je mag zeker ook dingen eisen en hij mag zijn gedrag ook aanpassen omdat jullie samen in die relatie zitten. Geven en nemen.
En als jij ergens mee zit, je legt hem uit dat het teveel voor is dan kan hij leren dat hij jou serieus moet nemen. In de zin van minder weerstand en samen tot een betere oplossing komen.
[ Bericht 17% gewijzigd door Borrelnootje00 op 05-02-2025 12:09:06 ]
En als jij ergens mee zit, je legt hem uit dat het teveel voor is dan kan hij leren dat hij jou serieus moet nemen. In de zin van minder weerstand en samen tot een betere oplossing komen.
[ Bericht 17% gewijzigd door Borrelnootje00 op 05-02-2025 12:09:06 ]
'' I am under no obligation to make sense to you.''
Geen id hoe je zoiets aankaart zonder drama bij zo iemand als jij beschrijft, lijkt me onmogelijk.quote:
[..]
Ik vind het fijn om ergens mijn ei kwijt te kunnen zonder dat iemand ons kent. Ik wil mijn vriendinnen en ouders nergens mee lastigvallen en ik vind dit soort zaken ook best prive. Tips en advies zijn altijd welkom hoor
Misschien kun je eens gewoon het huishouden laten versloffen, wel zorgen dat je zelf schone kleren houdt, en dan wat klagen (dat kun jij!) over dat je het niet meer trekt. Dat je zin hebt in sex maar er de energie niet voor hebt. En dan moet hij een oplossing verzinnen, want dat doen mannen graag als een vrouw een 'probleem' aankaart. Kunnen paar dingen zijn, hij gaat meer helpen in huis of een hulp in huis nemen, of jij dag minder werken oid.
Mijn moeder heeft zoiets ook gehad met mijn vader, die zat de eerste keer aan tafel te wachten tot mijn moeder het eten voor hem ging opscheppen. Mijn ma heeft haar eten op gegeten en toen de pan gepakt en voor zijn neus alles in de vuilnisemmer gegooit. Mijn ma heeft trouwens vaker sancies in het huishouden gebruikt als 'middel'. Dan 'staakte' ze en deed pas weer wat tot mijn pa toegaf. Dan kregen we geen eten of schone kleren. Ik had daar altijd de grootste lol om. Ma staakt weer. Dan zat ze heerlijk te schilderen oid als ik uit school kwam. Pa probeerde het ook zolang mogelijk vol te houden, tot hij wel toe moest geven. Koken en wassen deed hij hoe dan ook niet, ma was 100% huisvrouw dat was toen normaal, zij kreeg ontslag toen ze zijn getrouwd.
Zo zou het ook niet moeten natuurlijk maar het werkte wel.
To BG or not to BG!
Dat wat jij beschrijft over je seksuele behoefte in relatie tot een ongelijk verdeeld huishouden komt regelmatig voor. Dit artikel beschrijft de onderzoeksresultaten: https://www.libelle.nl/li(...)huishouden~bae6f7d8/quote:
[..]
Ik had ook zo een reactie verwacht van oh inderdaad, wat stom. Dan zou ik zeggen: joh, kan gebeuren wassen we nog een keer. In plaats daarvan was het een heftig gesprek geworden met inderdaad de uitleg dat ik hem niet wil kwetsen en dat kritiek geven normaal moet zijn in een relatie. We moeten kunnen aangeven wat we niet goed doen zodat we kunnen verbeteren en elkaar het leven makkelijker en leuker maken. Mijn man is geen kritiek gewend (ook niet van ouders) en kan daar heel slecht tegen, ook op werk, hij wil alles gelijk goed doen. Ik denk dat dit met de jaren gaat veranderen met het volwassen worden en dat het mij energie gaat kosten. Daarbij is het grootste probleem dat ik mezelf meer moeder voel dan partner en geen zin meer heb in seks (al maanden). Dus dat laatste gebeurt ook niet.
Dit is het betreffende onderzoek:https://www.tandfonline.c(...)0224499.2022.2079111
Dat is voor mij de droom. Was het maar zo een feest dat alles vanzelf ging. Mijn man is uitgeput na een werkdag. Hij is vrij twee dagen in de week, en dan zit hij bijna de gehele dag youtube filmpjes te kijken van de nieuwste auto’s en games en nieuws te lezen. In de avond gaat hij dan weer een beetje werken of even tussendoor maar hij is wel de hele dag moe en gaat van bank naar kantoorruimte thuis. Dit zie ik iig als ik thuiswerk op die dagen. Dus het is niet van ik ben vrij laat ik ff schoonmaken. Ik heb laatst de badkamer schoongemaakt en alle schimmel verwijderd. Ik ben ook veel sneller en actiever van hup ff gedaan. Maar dat is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Hij wordt al moe als hij er aan denkt. Maakt het aanrecht een keer schoon met een doekje en een diepe zucht en heeft voor zijn gevoel al genoeg gedaan die dag zegmaar. Hij regelt wel al onze financien. Ik betaal hem mijn salaris door zodat hij vakanties regelt en de hypotheek en andere facturen betaalt. Verder koop ik alle spullen in huis.quote:
[..]
Toevallig doe ik dat. Wel afwisselend, want één kookt en één doet de was en vaatwasser. Mijn vrouw en ik werken beiden fulltime, maar bij mijn werkgever is dat 36 u en bij die van haar 40 u. Dus op vrijdag (voor mij een halve dag) doe ik vaak ook alvast even de badkamer schoonmaken of iets dergelijks.
De sleutel is dat wij ons beiden verantwoordelijk voelen voor het runnen van het huishouden en geen van ons gewapend incompetent is (google maar eens op 'weaponized incompetence') zoals die kindman van jou. In jouw geval zou ik ook gewoon stoppen met zijn was doen.
Dat jullie qua kinderwens geen match zijn vind ik trouwens nog veel problematischer, want dat is geen thema waarvan je moet willen dat er een compromis wordt gesloten.
Qua kinderwens laat hij het aan mij over zei hij. Wat ik ga doen is een minder uitdagende baan zoeken met normale werktijden en een seksuoloog bezoeken. Ik wil weer zin hebben in seks en heb dat gevoel al heel lang niet meer. Mijn man voelt zich wel heel erg aangetrokken seksueel tot mij en ik vind hem vooral heel schattig en lief en wil hem volkussen. Ik was vroeger seksueel heel actief en dat is gewoon helemaal weg ineens!
quote:
[..]
Ik had ook zo een reactie verwacht van oh inderdaad, wat stom. Dan zou ik zeggen: joh, kan gebeuren wassen we nog een keer. In plaats daarvan was het een heftig gesprek geworden met inderdaad de uitleg dat ik hem niet wil kwetsen en dat kritiek geven normaal moet zijn in een relatie. We moeten kunnen aangeven wat we niet goed doen zodat we kunnen verbeteren en elkaar het leven makkelijker en leuker maken. Mijn man is geen kritiek gewend (ook niet van ouders) en kan daar heel slecht tegen, ook op werk, hij wil alles gelijk goed doen. Ik denk dat dit met de jaren gaat veranderen met het volwassen worden en dat het mij energie gaat kosten. Daarbij is het grootste probleem dat ik mezelf meer moeder voel dan partner en geen zin meer heb in seks (al maanden). Dus dat laatste gebeurt ook niet.
Hoe oud zijn jullie?
En hoe lang bij elkaar?
|
|
