[CUL SC] Slopen = ruimte voor iets nieuws

quote:

Op zondag 19 januari 2025 11:05 schreef Lucky_Strike het volgende:
Man, man, man. We hadden toch zo'n bijzondere avond gisteren. Het is moeilijk uit te leggen. Het was zo enorm uniek allemaal. Echt iets dat we nooit meer op deze manier mee zullen maken. En alles was perfect.

We waren dus gabbers in de jaren 90. Sommigen zeggen dat je dat je hele leven bent. Ik persoonlijk doe er in het dagelijks leven al heel lang niets meer mee. Maar het gaat nooit echt uit je bloed. Dat speciale gevoel, die verbondenheid die we collectief voelden al die jaren geleden, bestaat nog steeds.

Begin jaren 90 begon DJ Rob te draaien in de Rotterdamse discotheek Parkzicht. Dat is waar de dance zich snel ontwikkelde en de gabberscene ontstond. Typisch Rotterdams, al spreidde het heel snel door de rest van Nederland. DJ Rob, draait nog steeds, dik 30 jaar later. Elk weekend zijn er duizenden veertigers en vijftigers die nog naar de muziek van toen komen luisteren op uitverkochte events. Mijn vriend en onze vrienden gaan daar ook regelmatig heen, ik helaas niet meer.

Rob heeft een nichtje. Dat nichtje voetbalt in Papendrecht, vlakbij Rotterdam. Eens in het jaar, zet Rob in de voetbalkantine van Papendrecht de boel op stelten door een uurtje te draaien. Gewoon zonder vergoeding, voor zijn nichtje. Entree is ook gratis. Dus wij gingen daar naartoe met een groep van 10. Dikke pret daar in die piepkleine kantine. Aan een tafel zaten nog wat 70 plussers van de bitterballen te genieten.

Na een uur pakte Rob snel in en wij (met zijn vieren) sprongen ook in de auto. We gingen naar het Oude Luxor Theater in Rotterdam, naar de voorstelling Gabbers Waren We. Over gabbers dus. De hele Kruiskade stond vol met onze mensen. Veel in de outfits van toen. Ik heb nog altijd spijt dat ik dat niet meer heb. We zagen ziet tientallen mensen die er bekend uitzien, dikke kans dat we er vroeger een dansje mee hebben gedaan.

In de theaterzaal werd het pas echt vreemd. Een enorme cultuur clash. Wij waren hier echt een uitzondering, dit waren voor het overgrote deel mensen die nooit in het theater komen. Drukte, joelen, veel mensen met bier in hun hand, regelmatig klonk er gebroken glas. Tijdens de voorstelling werd er gewoon doorheen gepraat. Voornamelijk door mensen die het niet zo begrepen. De voorstelling was namelijk wel echt theater. Je moest wel bij de les blijven om het niet chronologische verhaal te begrijpen. Het publiek en de voorstelling pasten niet enorm goed bij elkaar. Wij hebben het er in elk geval wel mee naar ons zin gehad. En getuige de staande ovatie aan het eind, wel meer mensen. Al had dat misschien niet met de voorstelling an sich te maken maar met de muziek en de hakkwaliteiten van de acteurs.

Maar, en dit is waarvoor de meeste mensen vermoedelijk kwamen, DJ Rob was dus ook bij het theater. We waren hem zelfs nog tegengekomen in de parkeergarage bij aankomst. Rob verzorgde een afterparty in de foyer van het theater. Het was propvol, alle trappen waren bezet en nog konden er veel mensen niet mee doen. Maar wij kwamen bij puur toeval vooraan te staan. 5 Kwartier hakken met allemaal blije mensen. Je kijkt steeds een nieuwe wildvreemde aan met een grote grijns en je weet dat je allebei hetzelfde gevoel hebt. Dat gevoel dat nooit meer weg gaat, dat gevoel van toen.

Het was echt ultiem bijzonder. Zo tof dat we er bij waren. Om nooit te vergeten.

Met speciale mention voor @:mascaraklodder want die had dit ook tof gevonden.