quote:
Grieks Specialiteiten Restaurant Zorba de Griek
Zoals beloofd is ditmaal Zorba de Griek het restaurant dat uw favoriete recensent met een bezoekje vereert. Blijft vreemd dat ik hier niet eerder ben geweest. Ik kan bij mij thuis bijna de geur van de giros ruiken. Als kind dacht ik trouwens dat giros de naam van een gierige koe was. Als kind heb je wel vaker rare associäties. Mijn Haagse camping-vriendje dacht dat Fetta kaas Haags dialect was voor vette kaas. Golfer dacht als kind bij de cut halen aan, nou ja.....vul zelf maar in. De stoute schoenen aangetrokken. Zelfs met dit weer ga je niet in badslippers naar een Grieksrestaurant. Dat doe je alleen op vakantie in Griekenland.
Eenmaal in de zaak bleek het niet al te groot te zijn. Kreeg er het een beetje benauwd van. Kan natuurlijk ook aan het weer hebben gelegen. Is altijd komisch als mensen naar Lesbos hebben geboekt vanwege de slechte Nederlandse zomers en het is hier warmer dan op de camping vol te dikke Duitsers. Eenmaal aan een mooi gesitueerd tafeltje aangeschoven was de bediening al snel ter plaatse. En wat voor een bediening. Ik keek recht in de grotten van Han. De bovenste knoopjes van haar blouse zaten er maar nutteloos op. Ik kreeg het nog benauwder van. Had eigenlijk gewoon m'n badslippers kunnen aandoen achteraf, zo half bloot was ze.
Vriendelijk vroeg ze naar mijn keuze. Door haar nam ik als voorgerecht Midia Tiganita, gebakken mosselen in pikante saus. Er was zoveel keus uit hoofdgerechten dat ik de specialteit des huizes nam, de Zorba schotel. Ik hoefde niet lang te wachten of het voorgerecht stond al voor me. De mosselen gleden erin als zoete koek. 'Koekkoek' zou Sierd hebben geroepen. Nu het hoogtepunt, de Zorba schotel. Het rook heerlijk en zag er perfect uit. Maar het belangrijkste is natuurlijk hoe het smaakt. Ik begon met de zo typisch Griekse souflaki. Hij was heerlijk. Even combineren met de oh zo Nederlandse gebakken aardappeltjes en over naar het volgende gedeelte.
Eerst maar eens de schnitzel, kon ik mooi met de salade nuttigen. Hij was helaas iets aan de harde kant. Hij smaakte desondanks prima. Weer een paar aardappeltjes erbij en ik kon overgaan op de suzuki. Niet dat ik zelf steeds wist wat ik at, daar was de serveerster voor. Toen ze zei dat dit de suzuki was grapte ik dat ze in Japan met zo'n brommobieltje belden. Ze keek me aan alsof ze Uzo zag branden. Hij was lekker pittig en gekruid. Beetje sla erbij gecombineerd met de aardappeltjes en ik kon beginnen aan de tzatziki. Dit was belangrijk. Tot dusver had ik niks te klagen. En gelukkig hoefde dat nog steeds niet. De salade en gebakken aardappeltjes waren al op, maar zouden afbreuk gedaan hebben aan deze tzatziki. Uit vreugde wilde ik bijna op z'n Grieks de schotel kapot gooien.
Ik begreep weer waarom het zo mooi is om in Zaltbommel te wonen. Van cafetaria tot viskraam en van Chinees tot Griek, alles geweldig. Terwijl ik toch bekend sta als uiterst kritische resencent.
Bij het afrekenen zei ik nog tegen de eigenaar dat ik nog nooit zoveel en lekker had gegeten voor zo weing geld. En dat ie goud in huis had met de serveerster en dat ie de complimenten moest doorgeven aan de kok. Hij reageerde een beetje grillig, er stond een hele rij klanten die hun eten kwamen ophalen, volgens mij hield ik hem op. Dat kostte hem een punt. Maar de twee extra punten van de serveerster waren dik verdiend.
Een 7,5 werd zodoende een 8,5
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !