R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik hoop het ook, alles staat nu weer op losse schroeven helaasquote:Op dinsdag 21 januari 2025 20:56 schreef Sally het volgende:
Oh wat k*t! Heeeeeel vervelend zeg.
Nu maar hopen dat het doorgang gaat vinden. En wel het hele traject natuurlijk.
Belachelijkquote:Op dinsdag 21 januari 2025 21:49 schreef Cupfighter het volgende:
[..]
Ik hoop het ook, alles staat nu weer op losse schroeven helaas
maar heb het idee dat verzekeringen ook een flinke vinger in de pap hebben
ik hoor en zie het her en der dat behandelingen stoppen vanwege beëindigen vergoeding
Thinking is difficult, that’s why most people judge
Die hebben inderdaad teveel machtquote:Op woensdag 22 januari 2025 09:56 schreef greysbones het volgende:
[..]
Belachelijk
maar heb het idee dat verzekeringen ook een flinke vinger in de pap hebben
ik hoor en zie het her en der dat behandelingen stoppen vanwege beëindigen vergoeding
'Onvoorziene omstandigheden' zeggen ze dan. Ze weten eigenlijk niet wat ze met je aan moeten. Hoe kan ze op voorhand weten niet genoeg expertise te hebben? Dan zou er al zoveel informatie moeten zijn dat ze vrijwel precies weten wat ze met je gaan doen.quote:
Zojuist gebeld door hun
Er gaat nog een online afspraak met een psychiater tussen komen omdat er twijfel is bij de dame die me moet gaan behandelen of ze wel genoeg expertise heeft om mij te behandelen
Ik heb aangegeven hier wel van te balen, zeker zo kort voor de afspraak, dat begreep ze gelukkig,, ik krijg vandaag of morgen meer info over wanneer de afspraak met de psychiater is.
Ze durven het misschien niet aan, kijk ik snap dat ze een teleurstelling willen voorkomen dat ik na de behandeling zeg dat ik er weinig mee opgeschoten ben maar er was groen licht gegeven, en dat een dag voor de behandeling dat weer op oranje zetten is ook een teleurstellingquote:
[..]
'Onvoorziene omstandigheden' zeggen ze dan. Ze weten eigenlijk niet wat ze met je aan moeten. Hoe kan ze op voorhand weten niet genoeg expertise te hebben? Dan zou er al zoveel informatie moeten zijn dat ze vrijwel precies weten wat ze met je gaan doen.
Je vat het sportief op in mijn ogen. Hopelijk zetten ze dit keer wel door.quote:
[..]
Ze durven het misschien niet aan, kijk ik snap dat ze een teleurstelling willen voorkomen dat ik na de behandeling zeg dat ik er weinig mee opgeschoten ben maar er was groen licht gegeven, en dat een dag voor de behandeling dat weer op oranje zetten is ook een teleurstelling
Ik kan hier boos over worden maar dan heb ik alleen mezelf, leuk vind ik het zeker nietquote:
[..]
Je vat het sportief op in mijn ogen. Hopelijk zetten ze dit keer wel door.
Het is gelukkig bijna maandag maar dan weet ik natuurlijk ook nog niks, er wordt daarna nog overlegt en dan weet ik hopelijk waar ik aan toe ben.
Voorlopig probeer ik zoveel mogelijk prikkels te ontlopen om de hoeveelheid aanvallen te voorkomen, dat lukt wel maar dat houdt ook in dat ik zoveel mogelijk alleen thuis zit, voor een hele korte termijn is dit wel te doen
Voorlopig probeer ik zoveel mogelijk prikkels te ontlopen om de hoeveelheid aanvallen te voorkomen, dat lukt wel maar dat houdt ook in dat ik zoveel mogelijk alleen thuis zit, voor een hele korte termijn is dit wel te doen
Is het mss maandag 3 februari?quote:
Afspraak met psychiater staat op 2 februari, dat is gelukkig vrij vlot
Dat is wel heel balen natuurlijk...quote:
Het is gelukkig bijna maandag maar dan weet ik natuurlijk ook nog niks, er wordt daarna nog overlegt en dan weet ik hopelijk waar ik aan toe ben.
Voorlopig probeer ik zoveel mogelijk prikkels te ontlopen om de hoeveelheid aanvallen te voorkomen, dat lukt wel maar dat houdt ook in dat ik zoveel mogelijk alleen thuis zit, voor een hele korte termijn is dit wel te doen
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Ja het is inderdaad de derde,quote:
[..]
Is het mss maandag 3 februari?
[..]
Dat is wel heel balen natuurlijk...
Ik denk dat dit een voorbeeld is van het patroon waar je in vastzit.
Probeer het niet te zien als "Omdat ik dit gedrag vertoon, ben ik een slecht mens!" maar als "Als ik dit gedrag niet verander, kan ik niet gelukkig worden en doe ik mezelf tekort".
En verder heb ik makkelijk praten hoor. Als het net zo makkelijk was om het te praktiseren, had ik allang mijn eigen leven op orde. Ik weet uit eigen ervaring hoe moeilijk het is om de verandering te realiseren, echter het is anderen ook gelukt, dus het moet jou ook lukken.
~~~~~
Je laat je intimideren en je onderwerpt je naar degenen waarvan jij je afhankelijk voelt. Elke keer als iemand over jouw grenzen heengaat of jou niet geeft waar jij recht op hebt.
Er wordt heel respectloos met jou om gegaan. Niet alleen komen ze hun beloftes niet na. Daarbovenop verdraaien ze de situatie door ervan te maken dat jij met jouw zogenaamde complexe problemen het hen te moeilijk hebt gemaakt, dus (voor straf) moet jij nóg langer wachten totdat iemand met genoeg expertise jou kan helpen.
Het zal ongetwijfeld niet zo bedoeld zijn. Maar hoe komt hun gedrag op jou over? Voel je je in de steek gelaten? Teleurgesteld? Heb je nog vertrouwen in hen?
Natuurlijk is het onverstandig dat jij je verliest in woede. Als je tegen hen gaat schelden of je gaat van het weekend alle ruiten van het pand ingooien met bakstenen, bereik je daarmee alleen dat je nog meer problemen over jezelf afroept. Dat moet je dus beter niet doen.
Het extreme andere uiterste is net zo destructief. Dat doe je nu wel. Ondanks dat jij hun zorg hard nodig hebt, onderwerp jij je naar hen. Waarschijnlijk omdat jij je van hen afhankelijk voelt en bang bent dat ze jou in de steek laten als jij hen niet voldoende pleaset, klopt dat?
Je gaat van hen uiteraard niet horen dat jij de manier hoe zij met jou omgaan, niet tolereert. Ze gaan jou niet vertellen dat jij hiermee naar de klachtencommissie moet gaan.
Ik denk persoonlijk dat het wel verstandig is dat jij daarmee contact opneemt. Ik vind het echt helemaal nergens op slaan dat jij niet geholpen wordt vanwege "gebrek aan expertise". Het zou kunnen dat die persoon jou niet met álles kan helpen, echter er moeten toch dingen zijn die ze wel voor jou kan doen? Als er vooral goede afspraken met elkaar gemaakt worden, moet je een heel eind verder kunnen komen en daarna zie je weer verder.
Je loopt altijd risico om door anderen teleurgesteld te worden. Maar probeer jezelf niet teleur te stellen en kom op voor jezelf.
Probeer het niet te zien als "Omdat ik dit gedrag vertoon, ben ik een slecht mens!" maar als "Als ik dit gedrag niet verander, kan ik niet gelukkig worden en doe ik mezelf tekort".
En verder heb ik makkelijk praten hoor. Als het net zo makkelijk was om het te praktiseren, had ik allang mijn eigen leven op orde. Ik weet uit eigen ervaring hoe moeilijk het is om de verandering te realiseren, echter het is anderen ook gelukt, dus het moet jou ook lukken.
~~~~~
Je laat je intimideren en je onderwerpt je naar degenen waarvan jij je afhankelijk voelt. Elke keer als iemand over jouw grenzen heengaat of jou niet geeft waar jij recht op hebt.
Er wordt heel respectloos met jou om gegaan. Niet alleen komen ze hun beloftes niet na. Daarbovenop verdraaien ze de situatie door ervan te maken dat jij met jouw zogenaamde complexe problemen het hen te moeilijk hebt gemaakt, dus (voor straf) moet jij nóg langer wachten totdat iemand met genoeg expertise jou kan helpen.
Het zal ongetwijfeld niet zo bedoeld zijn. Maar hoe komt hun gedrag op jou over? Voel je je in de steek gelaten? Teleurgesteld? Heb je nog vertrouwen in hen?
Natuurlijk is het onverstandig dat jij je verliest in woede. Als je tegen hen gaat schelden of je gaat van het weekend alle ruiten van het pand ingooien met bakstenen, bereik je daarmee alleen dat je nog meer problemen over jezelf afroept. Dat moet je dus beter niet doen.
Het extreme andere uiterste is net zo destructief. Dat doe je nu wel. Ondanks dat jij hun zorg hard nodig hebt, onderwerp jij je naar hen. Waarschijnlijk omdat jij je van hen afhankelijk voelt en bang bent dat ze jou in de steek laten als jij hen niet voldoende pleaset, klopt dat?
Je gaat van hen uiteraard niet horen dat jij de manier hoe zij met jou omgaan, niet tolereert. Ze gaan jou niet vertellen dat jij hiermee naar de klachtencommissie moet gaan.
Ik denk persoonlijk dat het wel verstandig is dat jij daarmee contact opneemt. Ik vind het echt helemaal nergens op slaan dat jij niet geholpen wordt vanwege "gebrek aan expertise". Het zou kunnen dat die persoon jou niet met álles kan helpen, echter er moeten toch dingen zijn die ze wel voor jou kan doen? Als er vooral goede afspraken met elkaar gemaakt worden, moet je een heel eind verder kunnen komen en daarna zie je weer verder.
Je loopt altijd risico om door anderen teleurgesteld te worden. Maar probeer jezelf niet teleur te stellen en kom op voor jezelf.
Ik snap wat je bedoeld maar ik heb mijn mening wel op een nette manier gezegd , ik kan er boos om gaan worden of verdere stappen gaan ondernemen met als risico dat ze me helemaal niet gaan helpen waardoor ik het elders opnieuw moet gaan proberen en het hele circus weer opnieuw begint, ik heb morgen het gesprek met de psych waarin ik zeker ook duidelijk zal maken dat dit soort acties averechts op mij werkenquote:
Ik denk dat dit een voorbeeld is van het patroon waar je in vastzit.
Probeer het niet te zien als "Omdat ik dit gedrag vertoon, ben ik een slecht mens!" maar als "Als ik dit gedrag niet verander, kan ik niet gelukkig worden en doe ik mezelf tekort".
En verder heb ik makkelijk praten hoor. Als het net zo makkelijk was om het te praktiseren, had ik allang mijn eigen leven op orde. Ik weet uit eigen ervaring hoe moeilijk het is om de verandering te realiseren, echter het is anderen ook gelukt, dus het moet jou ook lukken.
~~~~~
Je laat je intimideren en je onderwerpt je naar degenen waarvan jij je afhankelijk voelt. Elke keer als iemand over jouw grenzen heengaat of jou niet geeft waar jij recht op hebt.
Er wordt heel respectloos met jou om gegaan. Niet alleen komen ze hun beloftes niet na. Daarbovenop verdraaien ze de situatie door ervan te maken dat jij met jouw zogenaamde complexe problemen het hen te moeilijk hebt gemaakt, dus (voor straf) moet jij nóg langer wachten totdat iemand met genoeg expertise jou kan helpen.
Het zal ongetwijfeld niet zo bedoeld zijn. Maar hoe komt hun gedrag op jou over? Voel je je in de steek gelaten? Teleurgesteld? Heb je nog vertrouwen in hen?
Natuurlijk is het onverstandig dat jij je verliest in woede. Als je tegen hen gaat schelden of je gaat van het weekend alle ruiten van het pand ingooien met bakstenen, bereik je daarmee alleen dat je nog meer problemen over jezelf afroept. Dat moet je dus beter niet doen.
Het extreme andere uiterste is net zo destructief. Dat doe je nu wel. Ondanks dat jij hun zorg hard nodig hebt, onderwerp jij je naar hen. Waarschijnlijk omdat jij je van hen afhankelijk voelt en bang bent dat ze jou in de steek laten als jij hen niet voldoende pleaset, klopt dat?
Je gaat van hen uiteraard niet horen dat jij de manier hoe zij met jou omgaan, niet tolereert. Ze gaan jou niet vertellen dat jij hiermee naar de klachtencommissie moet gaan.
Ik denk persoonlijk dat het wel verstandig is dat jij daarmee contact opneemt. Ik vind het echt helemaal nergens op slaan dat jij niet geholpen wordt vanwege "gebrek aan expertise". Het zou kunnen dat die persoon jou niet met álles kan helpen, echter er moeten toch dingen zijn die ze wel voor jou kan doen? Als er vooral goede afspraken met elkaar gemaakt worden, moet je een heel eind verder kunnen komen en daarna zie je weer verder.
Je loopt altijd risico om door anderen teleurgesteld te worden. Maar probeer jezelf niet teleur te stellen en kom op voor jezelf.
Gisteren het gesprek gehad met de psychiater, ik schat de kans niet groot in dat ik onder behandeling kom, ik moet mijn dossier opvragen van mijn vorige behandelaar, omdat ze willen weten wat er al gedaan is, ik heb aangegeven het niet eens te zijn met mijn vorige behandelaar en dat het rommelig is afgesloten, toch bleef ze terug komen op conclusies die daar getrokken zijn dat vond ik best vermoeiend,
Ik heb bijna de neiging om het op te geven om ergens in behandeling te komen
Dissociatie kan niet behandeld worden zei ze
Melanie wint?
Ik moet even alles goed op een rij zetten
Ik heb bijna de neiging om het op te geven om ergens in behandeling te komen
Dissociatie kan niet behandeld worden zei ze
Melanie wint?
Ik moet even alles goed op een rij zetten
Wat balen zeg! Ik kan mij voorstellen dat je hierdoor heel erg ontmoedigd raakt.
Mocht het een troost zijn: ik heb zelf dit soort toestanden meegemaakt + het schijnt heel regelmatig voor te komen.
Als de GGZ jou niet wil helpen, zijn er nog heel veel andere manieren om te kunnen herstellen van jouw trauma's.
En overigens ben je daarmee al bezig! Je zegt zelf dat je voor jezelf opkomt. Misschien dat je daarmee niet het resultaat bereikt wat je wilt, maar je bent dan tenminste trouw aan jezelf. Ik weet uit eigen ervaring hoeveel spanning het oproept als je moet strijden tegen met name degenen die je eigenlijk zou moeten kunnen vertrouwen, bij wie jij je veilig zou moeten voelen.
Het is moeilijk, maar misschien toch ergens wel goed voor. Behandelaars kunnen heel veel over jou beweren, maar je bent zelf de enige die kan ervaren wat goed voelt voor jou en wat niet. Volgens mij houdt jouw herstel vooral in dat je moet leren om op jezelf te kunnen terugvallen. Tot nu toe heb jij jezelf vooral opgeofferd voor anderen, waardoor jij jezelf bent kwijtgeraakt.
"Melanie wint" alleen als jij dat toelaat. Daarbij wint ze helemaal niet. Zij maakte de keus om jou verantwoordelijk te maken voor haar welzijn. Uiteindelijk kwam ze erachter dat dat niet werkt. Ondanks jouw dissociatieve klachten: jij bent haar niet. Zij was zelf verantwoordelijk voor haar eigen leven, zoals jij dat bent voor jouw leven. Jij hebt geen schuld.
Mocht het een troost zijn: ik heb zelf dit soort toestanden meegemaakt + het schijnt heel regelmatig voor te komen.
Als de GGZ jou niet wil helpen, zijn er nog heel veel andere manieren om te kunnen herstellen van jouw trauma's.
En overigens ben je daarmee al bezig! Je zegt zelf dat je voor jezelf opkomt. Misschien dat je daarmee niet het resultaat bereikt wat je wilt, maar je bent dan tenminste trouw aan jezelf. Ik weet uit eigen ervaring hoeveel spanning het oproept als je moet strijden tegen met name degenen die je eigenlijk zou moeten kunnen vertrouwen, bij wie jij je veilig zou moeten voelen.
Het is moeilijk, maar misschien toch ergens wel goed voor. Behandelaars kunnen heel veel over jou beweren, maar je bent zelf de enige die kan ervaren wat goed voelt voor jou en wat niet. Volgens mij houdt jouw herstel vooral in dat je moet leren om op jezelf te kunnen terugvallen. Tot nu toe heb jij jezelf vooral opgeofferd voor anderen, waardoor jij jezelf bent kwijtgeraakt.
"Melanie wint" alleen als jij dat toelaat. Daarbij wint ze helemaal niet. Zij maakte de keus om jou verantwoordelijk te maken voor haar welzijn. Uiteindelijk kwam ze erachter dat dat niet werkt. Ondanks jouw dissociatieve klachten: jij bent haar niet. Zij was zelf verantwoordelijk voor haar eigen leven, zoals jij dat bent voor jouw leven. Jij hebt geen schuld.
quote:
Gisteren het gesprek gehad met de psychiater, ik schat de kans niet groot in dat ik onder behandeling kom, ik moet mijn dossier opvragen van mijn vorige behandelaar, omdat ze willen weten wat er al gedaan is, ik heb aangegeven het niet eens te zijn met mijn vorige behandelaar en dat het rommelig is afgesloten, toch bleef ze terug komen op conclusies die daar getrokken zijn dat vond ik best vermoeiend,
Ik heb bijna de neiging om het op te geven om ergens in behandeling te komen
Dissociatie kan niet behandeld worden zei ze
Melanie wint?
Ik moet even alles goed op een rij zetten
Laten ze je maanden wachten om vervolgens te zeggen je dossier te willen zien?
Ze blijven bij de conclusies van de vorige, maar kennen het dossier schijnbaar niet?
En bij voorbaat zeggen dat iets niet te behandelen is?
Dan vraag ik me ook wel af waarom het zo druk is en er zulke wachttijden zijn. Zo te horen was dit een nutteloze meeting, en had men jouw dossier, al dan niet via jou, al maanden geleden op moeten vragen. Hoeveel tijd kost dat nu om zo'n boodschap over te brengen?
Dit dus , dit had niet eerder bedacht kunnen worden?quote:
[..]
Laten ze je maanden wachten om vervolgens te zeggen je dossier te willen zien?
Ze blijven bij de conclusies van de vorige, maar kennen het dossier schijnbaar niet?
En bij voorbaat zeggen dat iets niet te behandelen is?
Dan vraag ik me ook wel af waarom het zo druk is en er zulke wachttijden zijn. Zo te horen was dit een nutteloze meeting, en had men jouw dossier, al dan niet via jou, al maanden geleden op moeten vragen. Hoeveel tijd kost dat nu om zo'n boodschap over te brengen?
Waar ze op reageren is wat ik zelf verteld heb over de eindconclusie van het vorige dossier waar ik het grotendeels niet mee eens was
Ik weet het niet, ik moet alles nog goed overdenken maar dit gaat niet vanzelf weg en wordt eerder erger vandaar dat Melanie nog verder in mijn hoofd gaan zitten en daarmee dus terrein wintquote:
Wat balen zeg! Ik kan mij voorstellen dat je hierdoor heel erg ontmoedigd raakt.
Mocht het een troost zijn: ik heb zelf dit soort toestanden meegemaakt + het schijnt heel regelmatig voor te komen.
Als de GGZ jou niet wil helpen, zijn er nog heel veel andere manieren om te kunnen herstellen van jouw trauma's.
En overigens ben je daarmee al bezig! Je zegt zelf dat je voor jezelf opkomt. Misschien dat je daarmee niet het resultaat bereikt wat je wilt, maar je bent dan tenminste trouw aan jezelf. Ik weet uit eigen ervaring hoeveel spanning het oproept als je moet strijden tegen met name degenen die je eigenlijk zou moeten kunnen vertrouwen, bij wie jij je veilig zou moeten voelen.
Het is moeilijk, maar misschien toch ergens wel goed voor. Behandelaars kunnen heel veel over jou beweren, maar je bent zelf de enige die kan ervaren wat goed voelt voor jou en wat niet. Volgens mij houdt jouw herstel vooral in dat je moet leren om op jezelf te kunnen terugvallen. Tot nu toe heb jij jezelf vooral opgeofferd voor anderen, waardoor jij jezelf bent kwijtgeraakt.
"Melanie wint" alleen als jij dat toelaat. Daarbij wint ze helemaal niet. Zij maakte de keus om jou verantwoordelijk te maken voor haar welzijn. Uiteindelijk kwam ze erachter dat dat niet werkt. Ondanks jouw dissociatieve klachten: jij bent haar niet. Zij was zelf verantwoordelijk voor haar eigen leven, zoals jij dat bent voor jouw leven. Jij hebt geen schuld.
Ik zet daar ook mijn vraagtekens bij. Ik heb het idee dat veel lui die daar werken zelf hun issues hebben en op die manier de confrontatie met zichzelf vermijden.quote:
Dan vraag ik me ook wel af waarom het zo druk is en er zulke wachttijden zijn.
Die wachttijden waren er 20 jaar geleden ook al. Logisch dat het erger is geworden, want op deze manier worden clienten niet écht geholpen, dus het aantal mensen met psychische problemen, neemt toe.
Ik vind het enorm schandalig.
Wat ook speelt volgens mij is dat de hokjes waarin iedereen gestopt wordt steeds kleiner zijn geworden, een symptoom van de individualisering van de samenleving. En omdat elk hokje kleiner is is er dus ook specialistischere hulp nodig. Specialistischere hulp voor preciezer gedefinieerde diagnoses is natuurlijk beter, maar dan moet die hulp wel voorhanden zijn. De afgelopen 10-15 jaar echter, is mentale zorg (en jeugdzorg bijv) juist ook versnippert, en gedelegeerd naar de gemeentes, die lang niet de budgetten kregen om ook die specialistische zorg in te kunnen kopen, en niet eens de kennis hebben om goed in te kunnen schatten wat nodig is.quote:
[..]
Ik zet daar ook mijn vraagtekens bij. Ik heb het idee dat veel lui die daar werken zelf hun issues hebben en op die manier de confrontatie met zichzelf vermijden.
Die wachttijden waren er 20 jaar geleden ook al. Logisch dat het erger is geworden, want op deze manier worden clienten niet écht geholpen, dus het aantal mensen met psychische problemen, neemt toe.
Ik vind het enorm schandalig.
Bij CF werd ook gezegd door de aangewezen behandelaar dat die bang was niet de juiste kennis te hebben om te helpen. I call BS, diegene zal best hebben kunnen helpen, misschien niet helemaal optimaal, maar in ieder geval wel op een manier die tot vooruitgang leidt, en op dit moment lijkt me dat elke hulp die vooruitgang biedt goede hulp is. Maar de werkdruk voor die mensen is dusdanig hoog dat ze ook sneller geneigd zullen zijn om iets wat niet precies in hun paadje past door te schuiven, en mensen als CF worden daar dus de dupe van.
Een heel goede uitlegquote:
[..]
Wat ook speelt volgens mij is dat de hokjes waarin iedereen gestopt wordt steeds kleiner zijn geworden, een symptoom van de individualisering van de samenleving. En omdat elk hokje kleiner is is er dus ook specialistischere hulp nodig. Specialistischere hulp voor preciezer gedefinieerde diagnoses is natuurlijk beter, maar dan moet die hulp wel voorhanden zijn. De afgelopen 10-15 jaar echter, is mentale zorg (en jeugdzorg bijv) juist ook versnippert, en gedelegeerd naar de gemeentes, die lang niet de budgetten kregen om ook die specialistische zorg in te kunnen kopen, en niet eens de kennis hebben om goed in te kunnen schatten wat nodig is.
Bij CF werd ook gezegd door de aangewezen behandelaar dat die bang was niet de juiste kennis te hebben om te helpen. I call BS, diegene zal best hebben kunnen helpen, misschien niet helemaal optimaal, maar in ieder geval wel op een manier die tot vooruitgang leidt, en op dit moment lijkt me dat elke hulp die vooruitgang biedt goede hulp is. Maar de werkdruk voor die mensen is dusdanig hoog dat ze ook sneller geneigd zullen zijn om iets wat niet precies in hun paadje past door te schuiven, en mensen als CF worden daar dus de dupe van.
Echter geen excuus om TS op deze manier zo te behandelen.
@Cupfighter Ik hoop dat je het kunt opbrengen om een klacht in te dienen. Op de website van die GGZ vind je waarschijnlijk wel een klachtenfunctionaris. Ik zou het sowieso bij de huisarts aankaarten.
Wat betreft jouw psychische klachten. Alles gaat in golven. Als ik uit eigen ervaring spreek, lijkt het op het moment zelf alsof je er voor eeuwig in vast blijft zitten, maar dat is niet zo. Het zou kunnen dat je er meer last van hebt, omdat jij je er bewuster van bent geworden. Dat het voorheen meer in jouw gedrag zat. Nu je inziet dat je het gedrag zelfdestructief is, gaat het zich meer manifesteren in psychische klachten.
Eigenlijk komt het allemaal neer op emotieregulatie. Met een traumatisch verleden en persoonlijkheidsproblematiek heb je niet de kans gehad om voldoende te kunnen leren om jouw eigen emoties te leren kennen. Therapie is dus bedoeld om je te begeleiden het alsnog te leren. Uiteindelijk komt het hoe dan ook op jezelf aan, niemand anders kan het voor jou oplossen.
Dat betekent dus tegelijkertijd dat je hoe dan ook altijd op jezelf kunt terugvallen. Zoals je nu dus ook doet. Je had ervoor kunnen kiezen om je er lijdzaam bij neer te leggen, echter jij kiest ervoor om voor jezelf op te komen. Omdat je dat niet voldoendw gewend bent, geeft het waarschijnlijk extra veel spanning. Maar je doet het in ieder geval wel goed.
Ik heb nagedacht, het is voor mij de prioriteit om geholpen te worden en om me daar op te richten, de Melanie aanvallen kosten vaak energie, best veel energie waardoor ik wat belemmerd ben in dingen.
De procedure van klacht indienen gaat me teveel negatieve energie kosten die ik liever steek in het voorkomen van aanvallen en de zoektocht naar behandeling
De procedure van klacht indienen gaat me teveel negatieve energie kosten die ik liever steek in het voorkomen van aanvallen en de zoektocht naar behandeling
Geen idee of het al geopperd was, en/of uitgeprobeerd bij jou:
EMDR behandeling?
Ik weet dat het soms heel heftig is situaties weer te moeten doorstaan / herinneren / vertellen aan de therapeut die het geeft. Maar mij heeft het geholpen.
EMDR behandeling?
Ik weet dat het soms heel heftig is situaties weer te moeten doorstaan / herinneren / vertellen aan de therapeut die het geeft. Maar mij heeft het geholpen.
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
EMDR was ook het plan van de behandeling,quote:
Geen idee of het al geopperd was, en/of uitgeprobeerd bij jou:
EMDR behandeling?
Ik weet dat het soms heel heftig is situaties weer te moeten doorstaan / herinneren / vertellen aan de therapeut die het geeft. Maar mij heeft het geholpen.
Wellicht heb je zelf al weleens gezocht op internet wat je kunt doen om dissociatie te voorkomen.
https://traumanet.nl/info(...)aan-met-dissociatie/
Hier een artikel met dingen die je waarschijnlijk allemaal al weet, maar wie weet heb je er toch wat aan.
https://traumanet.nl/info(...)aan-met-dissociatie/
Hier een artikel met dingen die je waarschijnlijk allemaal al weet, maar wie weet heb je er toch wat aan.
