WLR Wielrennen
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Welkom bij de slowchat van WLR! Hier praten we over het leven op én vooral naast de fiets. Neem lekker plaats aan de bar, een ketonendrankje is nooit ver weg. Of koffie. Of pizza met melk. Of zuip je de goot in.
Stamgasten :
Iedereen die WLR een warm hart toedraagt.
Algemene sfeer in dit topic:
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Kanshebber op een medalje bij het jasje trekken.
Eerste ronde eruit.
Eerste ronde eruit.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Het commentaar van Henk Grol maakte het af.
Dit wordt een ippon!
Ze krijgt een straf.
Dit wordt een ippon!
Ze krijgt een straf.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Gelukkig stelt roeien niet teleur
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Henk Grol kon echt niet, waar hij dacht dat het een ippon was, was het bijna letterlijk het tegenover gestelde.
Maar goed als er iets geen sport is, is het judo wel.
Maar goed als er iets geen sport is, is het judo wel.
Elke dag weer wordt de parodie nog verder overtroffen. Ik kom echt niet meer bij als ik fantaseer over wat er de komende dagen allemaal nog mis zal gaan.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Bij het achteruit peddelen kunnen WE er ook al niks van.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Rare post aangezien we daar wel schroeien evenals in Tokioquote:Op dinsdag 30 juli 2024 12:01 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Bij het achteruit peddelen kunnen WE er ook al niks van.
Lekker zuipen, lekker dansen en daarna lekker neuken.
Ik zag net vier jongens in zo'n slavensloep kansloos uitgeschakeld worden.quote:Op dinsdag 30 juli 2024 12:06 schreef Szura het volgende:
[..]
Rare post aangezien we daar wel schroeien evenals in Tokio
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Dat is zo'n beetje de enige boot waar niks van verwacht werd.quote:
[..]
Ik zag net vier jongens in zo'n slavensloep kansloos uitgeschakeld worden.
Uurtje eerder inschakelen en je zag 4 boten naar halve finale of finale gaanquote:
[..]
Ik zag net vier jongens in zo'n slavensloep kansloos uitgeschakeld worden.
Kwestie van timing!
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Oja, iedereen heeft nu ineens verstand van iedere sport. Wellicht de beste olympische rubriek.quote:Op dinsdag 30 juli 2024 12:10 schreef Slobeend het volgende:
[..]
Dat is zo'n beetje de enige boot waar niks van verwacht werd.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Jij in ieder geval niet, dat is wel te zienquote:
[..]
Oja, iedereen heeft nu ineens verstand van iedere sport. Wellicht de beste olympische rubriek.
Lekker zuipen, lekker dansen en daarna lekker neuken.
Dat heb ik ook maar gelezen net.quote:
[..]
Oja, iedereen heeft nu ineens verstand van iedere sport. Wellicht de beste olympische rubriek.
Ik waag ook geen enkele poging.quote:Op dinsdag 30 juli 2024 12:11 schreef Szura het volgende:
[..]
Jij in ieder geval niet, dat is wel te zien
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Ik hoor Jan Roelfs vertellen dat de benen van het paard niet vierkant genoeg zijn en dan weet ik het ook allemaal niet meer.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Mijn ouders schijnen me als kleine jongen naar een jasje-trek-training te hebben gestuurd, maar ik rende vanzelf snel weg. Dat heb ik goed gezien, blijkbaar.quote:
Kanshebber op een medalje bij het jasje trekken.
Eerste ronde eruit.
Bij dressuur haak ik ook af.
Springen is dan juist wel weer leuk om zo eens in de vier jaar te volgen.
Springen is dan juist wel weer leuk om zo eens in de vier jaar te volgen.
Ik hoor nu de judocoach vertellen dat de judoka van haar eigen judo moest uitgaan.
Geweldig.
Oh, en ze heeft ook nog migraine.
Geweldig.
Oh, en ze heeft ook nog migraine.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Criminele witwasactiviteit, tevens dierenmishandeling.quote:
Bij dressuur haak ik ook af.
Springen is dan juist wel weer leuk om zo eens in de vier jaar te volgen.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Voor de paarden wel.quote:
Maar goed, dan kunnen ze een hondenrace ook een Olympische sport maken.
Makkelijk eerste
Gruwelijk. Was korfbal ook hun schuld?quote:
[..]
Mijn ouders schijnen me als kleine jongen naar een jasje-trek-training te hebben gestuurd, maar ik rende vanzelf snel weg. Dat heb ik goed gezien, blijkbaar.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Ik ging er als 4/5 jarige op, ja. Je weet hoe ze dat noemen, hé. Zelfbeschikking, daar denk je nog niet over na als je nog breiwerkjes doet in de kleuterklas.quote:
[..]
Gruwelijk. Was korfbal ook hun schuld?
In een ideale wereld leven we klimaatbewust en staan 4/5-jarigen al op tegen het kwaad dat ouders ze aan willen doen.
Een beetje vaardigheden in zelfverdediging aanleren op jonge leeftijd is goed voor je.quote:
In een ideale wereld leven we klimaatbewust en staan 4/5-jarigen al op tegen het kwaad dat ouders ze aan willen doen.
Korfbal is dan weer goed voor niemand, dat hebben we gewoon als Nederlanders bedacht zodat we altijd iets winnen en de andere landen hebben nog steeds niet door dat het een scam is.
Makkelijk eerste
Ik heb nooit in mijn leven gedacht: "Had ik nu maar op judo gezeten".quote:
[..]
Een beetje vaardigheden in zelfverdediging aanleren op jonge leeftijd is goed voor je.
Korfbal is dan weer goed voor niemand, dat hebben we gewoon als Nederlanders bedacht zodat we altijd iets winnen en de andere landen hebben nog steeds niet door dat het een scam is.
Dag vier, het scorebord blijft angstvallig leeg.
De vlag hangt erbij alsof hij er geen zin meer in heeft.
Nederland, het land van de eeuwige belofte, de onbetwiste kampioen van de net-niet.
Puck Pieterse, koningin van de lekke band,
denderde richting zilver, maar nee, daar was die onverbiddelijke pechduivel weer.
Kon nog net een traantje wegpinken in de armen van WimLex.
Koning der troost, zou je hem kunnen noemen.
Als troost medailles opleverde, had onze Prins Pils thuis met goud bezaaide muren.
Hoewel, wacht ...
Van Lieshout, die zo fier de wereldtitel omarmde,
kreeg te maken met een Koreaanse, uiteraard Kim genaamd,
en een scheidsrechter die kennelijk de regels ter plekke bedacht.
Een straf zo vaag dat zelfs Kafka het niet had kunnen bedenken.
Dag dromen van goud, hallo bonkende migraine.
En daar staan we dan, een natie van water en wind,
maar op het Olympische toneel zo dor als de Sahara.
Geen glorie, geen triomf, slechts een zee van gemiste kansen.
De commentatoren proberen het nog op te leuken,
maar zelfs zij klinken als uitgewrongen vaatdoeken.
De NOS weet van gekkigheid niet meer waar ze heen moet schakelen,
en Grueter vraagt zich in een woestijn van droogte af
waarom ze zijn oase maar telkens overslaan.
Oranje, ooit de kleur van moed en majesteit,
nu slechts een schim, een vage herinnering aan betere tijden.
Dus hier staan we, op dag vier,
nog steeds zonder glans, zonder trots.
De wereld kijkt toe, glimlacht misschien een beetje meewarig,
behalve de Belgen, want die lachen ons uit.
En wij? Wij hopen op een wonder dat maar niet wil komen.
Misschien is het tijd om te accepteren,
dat sommige dromen gewoon niet uitkomen.
Dat sommige verhalen simpelweg geen helden kennen.
En dat Nederland, hoe hard we ook juichen en hopen,
misschien gewoon beter is in het bijna-winnen.
De vlag hangt erbij alsof hij er geen zin meer in heeft.
Nederland, het land van de eeuwige belofte, de onbetwiste kampioen van de net-niet.
Puck Pieterse, koningin van de lekke band,
denderde richting zilver, maar nee, daar was die onverbiddelijke pechduivel weer.
Kon nog net een traantje wegpinken in de armen van WimLex.
Koning der troost, zou je hem kunnen noemen.
Als troost medailles opleverde, had onze Prins Pils thuis met goud bezaaide muren.
Hoewel, wacht ...
Van Lieshout, die zo fier de wereldtitel omarmde,
kreeg te maken met een Koreaanse, uiteraard Kim genaamd,
en een scheidsrechter die kennelijk de regels ter plekke bedacht.
Een straf zo vaag dat zelfs Kafka het niet had kunnen bedenken.
Dag dromen van goud, hallo bonkende migraine.
En daar staan we dan, een natie van water en wind,
maar op het Olympische toneel zo dor als de Sahara.
Geen glorie, geen triomf, slechts een zee van gemiste kansen.
De commentatoren proberen het nog op te leuken,
maar zelfs zij klinken als uitgewrongen vaatdoeken.
De NOS weet van gekkigheid niet meer waar ze heen moet schakelen,
en Grueter vraagt zich in een woestijn van droogte af
waarom ze zijn oase maar telkens overslaan.
Oranje, ooit de kleur van moed en majesteit,
nu slechts een schim, een vage herinnering aan betere tijden.
Dus hier staan we, op dag vier,
nog steeds zonder glans, zonder trots.
De wereld kijkt toe, glimlacht misschien een beetje meewarig,
behalve de Belgen, want die lachen ons uit.
En wij? Wij hopen op een wonder dat maar niet wil komen.
Misschien is het tijd om te accepteren,
dat sommige dromen gewoon niet uitkomen.
Dat sommige verhalen simpelweg geen helden kennen.
En dat Nederland, hoe hard we ook juichen en hopen,
misschien gewoon beter is in het bijna-winnen.
Put these foolish ambitions to rest.
Dit is ChatGPT?quote:
Dag vier, het scorebord blijft angstvallig leeg.
De vlag hangt erbij alsof hij er geen zin meer in heeft.
Nederland, het land van de eeuwige belofte, de onbetwiste kampioen van de net-niet.
Puck Pieterse, koningin van de lekke band,
denderde richting zilver, maar nee, daar was die onverbiddelijke pechduivel weer.
Kon nog net een traantje wegpinken in de armen van WimLex.
Koning der troost, zou je hem kunnen noemen.
Als troost medailles opleverde, had onze Prins Pils thuis met goud bezaaide muren.
Hoewel, wacht ...
Van Lieshout, die zo fier de wereldtitel omarmde,
kreeg te maken met een Koreaanse, uiteraard Kim genaamd,
en een scheidsrechter die kennelijk de regels ter plekke bedacht.
Een straf zo vaag dat zelfs Kafka het niet had kunnen bedenken.
Dag dromen van goud, hallo bonkende migraine.
En daar staan we dan, een natie van water en wind,
maar op het Olympische toneel zo dor als de Sahara.
Geen glorie, geen triomf, slechts een zee van gemiste kansen.
De commentatoren proberen het nog op te leuken,
maar zelfs zij klinken als uitgewrongen vaatdoeken.
De NOS weet van gekkigheid niet meer waar ze heen moet schakelen,
en Grueter vraagt zich in een woestijn van droogte af
waarom ze zijn oase maar telkens overslaan.
Oranje, ooit de kleur van moed en majesteit,
nu slechts een schim, een vage herinnering aan betere tijden.
Dus hier staan we, op dag vier,
nog steeds zonder glans, zonder trots.
De wereld kijkt toe, glimlacht misschien een beetje meewarig,
behalve de Belgen, want die lachen ons uit.
En wij? Wij hopen op een wonder dat maar niet wil komen.
Misschien is het tijd om te accepteren,
dat sommige dromen gewoon niet uitkomen.
Dat sommige verhalen simpelweg geen helden kennen.
En dat Nederland, hoe hard we ook juichen en hopen,
misschien gewoon beter is in het bijna-winnen.
