Vive le vélo #43: Vive le Remco

quote:

Vive le vélo is een Vlaams televisieprogramma dat sinds 2005 elk jaar uitgezonden wordt tijdens de Ronde van Frankrijk. Het programma biedt een mix van analyses, interviews, reportages en sfeerverslagen vanuit verschillende locaties langs het parcours van de Tour de France.

Presentator Karl Vannieuwkerke ontvangt dagelijks gasten van binnen en buiten de koers op een wisselde locatie. Maarten Vangramberen verzorgt de interviews aan de start en ontvangt de ritwinnaar. Sammy Neyrinck duikt voor zijn dagelijkse reportages achter de coulissen van de koers en tekent opmerkelijke verhalen op langs het Tourparcours.

Regelmatig terugkerende gasten: Sep Vanmarke, Jan Bakelants, Eddy Planckaert, Sven1, Sven2, Marijn de Vries, Jolien D'hoore, Stijn Steels, Bram Tankink, Laura Verdonschot, Dirk De Wolf, Bert De Backer en velen andere.

quote:

Op vrijdag 21 juli 2023 20:53 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Sammy.
Neyrinck.

Neyrinck.
Sammy.

Kutfilmpjes.
Sentimentele pianomuziek.
Voeteneind. Berm. Bank.

Herhaling. Hetzelfde. Telkens weer.
Over schoolkrantvraagjes, de kracht van herhaling en ongemakkelijke fistbumps.

Een exclusieve reportage voor WLR.

Patrick Lefevere dronken in Vive le Velo

Astrid Stockman - I Need My Girl | Vive le vélo

quote:

De Ronde van Frankrijk wordt pas de Tour zodra Karl Vannieuwkerke z’n tafel achter het peloton aan sleept: er wordt al gekoerst op Franse wegen, maar pas vanaf zondag – wanneer er weer ‘Vive le vélo’ is – voor écht. Dat betekent ook het blije weerzien met Sammy Neyrinck (47), die in z’n dagelijkse reportages de tijd weer zal doen stollen.

Jeroen Maris 8 juli 2024

SAMMY NEYRINCK «We blijven koken volgens het beproefde recept: elke dag volg ik iemand die in of rond het peloton woont, en probeer ik om een gesprek te voeren dat over de clichés klimt. Het is fijn als daar geregeld een grote naam tussen zit, iemand die de actualiteit van de Tour beheerst, maar dat is niet het eerste selectiecriterium: het verhaal primeert. Ik wil dat de kijker iets te weten komt, dat iemand op een onverwachte manier gaat glanzen, dat er iets ontdekt wordt.

»Die stukjes zijn écht dagvers. ’s Ochtends het wit, ’s avonds het volgeschreven blad. Daar houden we ons rigoureus aan: zo’n reportage is het werk van één dag. Wat overigens alleen mogelijk is dankzij teamwork met mijn cameraman, mijn klankman en monteur, mijn eindredacteur en vele anderen.»

HUMO Maar ik neem aan dat je al vroeg met de voorbereiding begint?

NEYRINCK «Zeker. In oktober, wanneer het parcours bekendgemaakt wordt, begin ik er al aan. Dan bestudeer ik het rittenplan, de start- en de aankomstplaatsen, de mythische plekken die aangedaan worden. De eerste ideeën krijgen dan al vorm.

»De volgende stap: mensen overtuigen. Sowieso maak ik er een punt van om iedereen persoonlijk te benaderen. Dus niet: een lui WhatsAppberichtje sturen. Wel: op iemand toestappen, uitleggen wat ik wil doen, de ander al eens in de ogen kijken.

»Het helpt natuurlijk dat Sporza en ‘Vive le vélo’ ontzettend geapprecieerd worden in het peloton: die namen openen deuren.»

HUMO Je wordt vaak geroemd om de poëzie – in beeld en in woord – die in je reportages zit.

NEYRINCK «Da’s fijn, natuurlijk. Maar ik vind het wel belangrijk dat het niet alleen maar mooi is. Het gesprek blijft voor mij de basis: komt de kijker iets te weten? Heeft de geïnterviewde iets gezegd waarvan die vooraf nooit had gedacht dat hij of zij het zou zeggen?

»Het succes van die stukjes berust op empathie, op inlevingsvermogen. Op het verlangen om iemand te leren kennen, en te laten praten over wat ertoe doet. Maar: ik kom niet met een rode loper. Ik wil ook altijd minder leuke vragen kunnen stellen, want ik ben een journalist, geen cheerleader.»

HUMO Het lijkt me telkens een stressvolle, vermoeiende klus.

NEYRINCK «Dat is het ook. De bergetappes bijvoorbeeld zijn voor de kijker het hoogtepunt, maar mij leveren ze vooral kopzorgen op, omdat ze telkens voor een hoop logistieke problemen zorgen. Dat noteer ik in oktober als eerste in m’n agenda, met een vet uitroepteken erachter: ‘Aankomst bergop!’

»Als je elke dag met een mooie, voldragen reportage wilt komen, moet je jezelf verzorgen. Ik drink geen alcohol tijdens de Tour, ik rust wanneer het kan, ik doseer. Eigenlijk leef ik als een wielrenner, maar dan zonder fiets (lacht).»

HUMO Het belooft een mooie, spannende, onvoorspelbare Tour te worden. Staat er iemand bijzonder op je verlanglijstje?

NEYRINCK «Ja, maar… (Aarzelt) Weet je, er bestaat nogal wat bijgeloof in het peloton. In de koers kan achter elke bocht het noodlot liggen. En ik ben daar zelf ook niet ongevoelig aan. Zelfs op de dag zelf zijn er maar weinig mensen die weten wie ik aan het volgen ben. Omdat ik de boel niet wil jinxen, ja.»

HUMO Zou het kunnen dat de naam bovenaan op je verlanglijst die van een Belgische wielrenner is van wie één en ander verwacht wordt, en die in de mond van Johan Museeuw klinkt als ‘Rempo Evenekoel’?

NEYRINCK «Schrijf hier maar: (veelbetekenend lachje).»