Bijbelprofetie

quote:

Op zondag 10 maart 2024 14:03 schreef Ali_Kannibali het volgende:
Vervolg

Even een woord tussendoor.

Ik kan me voorstellen dat velen verwachtten dat dit topic over Nostradamus-achtige voorspellingen zou gaan, zoals 'over x jaar gebeurt dit'.

Hoewel de bijbel ook dit soort profeties bevat, komen die pas later voor. Om die profeties fatsoenlijk te kunnen duiden, is het essentieel om de basisbeginselen van de bijbel te begrijpen. Ik probeer nu dus het grotere plaatje te schetsen van het conflict tussen goed en kwaad, van twee kampen en hun karakteristieken. Dan zullen het taalgebruik, de verwijzingen, symbolen enz. van latere profeties beter te begrijpen zijn.

Verder zijn al deze verhalen profetisch in de zin dat ze lessen leren over wat de toekomst volgens de bijbel in petto heeft. Ze maken duidelijk wat er achter de schermen, op spiritueel vlak plaatsvindt, hoe dat betrekking heeft op ons eigen leven, en hoe spirituele tendensen de menselijke geschiedenis hebben vormgegeven. Want alles wat voor de mensen toen relevant was, is dat ook voor ons. Wij zitten wat dat betreft allemaal in hetzelfde schuitje, staan bloot aan dezelfde verleidingen, hebben last van dezelfde tendensen en invloeden.

Wat we tot nu toe hebben gezien is dat er twee kampen zijn ontstaan: Gods kinderen die de rechtvaardigheid zoeken, en de kinderen van ongehoorzaamheid die hun eigen verlangens achternalopen en God alleen willen dienen op een manier die hen zelf goed uitkomt, maar die zich weigeren te onderwerpen aan Gods vereisten.
Deze kinderen van ongehoorzaamheid verspreiden zich in veel grotere getalen dan Gods kinderen, en een specifieke categorie daarvan heeft de autoriteit van God gekregen om te heersen in de wereld om het kwaad nog min of meer in bedwang te houden, te reguleren.

Tegelijkertijd bestaat het verlangen bij de kinderen der ongehoorzaamheid om Gods kinderen te doden. Er is altijd een spanningsveld tussen de twee, en als deze 'Kaïn' de kans krijgt, slaat hij de rechtvaardige Abel dood.

God echter heeft een messias beloofd, en die messias zal geboren moeten worden uit Zijn kinderen. Daarom verkiest God steeds specifieke individuen uit de naties, gaat er een verbond mee aan en zegent die, opdat uit die linie uiteindelijk de messias geboren kan worden. We hebben al die personen vanaf Adam niet behandeld, maar na Noach was de volgende persoon die God opriep om Hem te volgen Abraham, toen nog Abram genaamd.

Abraham

Na de vloed, Babel en de verspreiding van de volkeren over de aarde, was het tijd voor God om de beloofde messias te laten komen.

Daarvoor keerde God zich tot Abraham.

Kennis over deze komende messias diende verspreid te worden onder de volkeren. Het zou geen zin hebben gehad als er een messias was gekomen waar niemand had op had gewacht, die door niemand zou worden herkend, waar niemand over had gehoord, en waar de kennis over door niemand zou worden verspreid.

Daarom nam God het initiatief om een volk voor zichzelf te verkiezen dat Zijn geboden in acht zou nemen, kennis over Zijn komst zou verspreiden, en Hem uiteindelijk in haar midden ontvangen.

Via dit volk zou God ook zijn liefde en zegeningen kunnen laten zien, grote indruk maken op de omliggende volkeren, hen tot bekering kunnen bewegen. Door Gods geboden in de praktijk te brengen, zou ieder volk moeten erkennen dat hun manier van leven, de geboden van God, vreugde en vrede brengen. Door God te verheerlijken, zouden deze volkeren kunnen worden gemotiveerd om zich te bekeren van hun afgoden en zich tot de ware God te bekeren. En dus uiteindelijk ook de messias te omarmen als ultieme uiting van Gods genade en hoop voor de toekomst.

God keerde zich hiervoor tot Abraham. Abrahams leven is als één groot profetisch of typologisch verhaal, waarin een hele reeks spirituele waarheden in praktische gebeurtenissen uiteen worden gezet en voorzegd. Abraham zelf speelt hierin vaak de rol van de messias zelf, of de rol van God. Deze verhalen geven ons dus een kijkje in de geest van God en de daden van de messias. Ze helpen ons te begrijpen wat de beweegredenen van hun handelen zijn, en wat er op spiritueel vlak nu eigenlijk gebeurt, wat voor ons de relevantie van hun daden is.

Enkele van deze profetische/typologische elementen zijn:

- Abraham die op weg is naar het beloofde land
- Abraham die tegen alle verwachtingen en hoop in een zoon krijgt
- Abraham die met God onderhandelt over het lot van Sodom en Gomorra
- Abraham die zelf de strijd aangaat met Sodom en Gomorra

Het zou te veel werk zijn om hier een gedetailleerd verhaal van alle relevante profetische elementen in het leven van Abraham te geven, dus ik richt me nu op de wat mij betreft belangrijkste: de geboorte van Abrahams zoon.

God had aan Abraham beloofd dat hij een talrijk nageslacht zou krijgen, terwijl hij tot dan toe kinderloos was:

Genesis 15
1Na deze dingen kwam het woord van de HEERE tot Abram in een visioen: Wees niet bevreesd, Abram, Ik ben voor u een schild, uw loon zeer groot.
2Toen zei Abram: Heere HEERE, wat zult U mij dan geven, aangezien ik kinderloos heenga en de bezitter van mijn huis deze Eliëzer uit Damascus zal zijn?
3Verder zei Abram: Zie, mij hebt U geen nageslacht gegeven, en zie, iemand die in mijn huis geboren is, zal mijn erfgenaam zijn.
4Maar zie, het woord van de HEERE kwam tot hem: Deze man zal uw erfgenaam niet zijn, maar iemand die uit uw eigen lichaam voortkomt, die zal uw erfgenaam zijn.
5Toen leidde Hij hem naar buiten en zei: Kijk toch naar de hemel en tel de sterren, als u ze kunt tellen. En Hij zei tegen hem: Zo talrijk zal uw nageslacht zijn.
6 En hij geloofde in de HEERE, en Die rekende hem dat tot gerechtigheid.

Later kwam God kwam letterlijk bij Abraham langs om een hapje te eten en verkondigde het volgende:

Genesis 18:10 En Hij zei: Ik zal over een jaar zeker bij u terugkomen; en zie, dan zal Sara, uw vrouw, een zoon hebben! Sara hoorde dat bij de ingang van de tent, die achter Hem was.

Abraham en Sarah waren allebei oud (Sara was 90 jaar oud). Daarom geloofden ze niet dat Sara een kind zou baren, dus in plaats daarvan gaf Sara haar dienstmeid aan Abraham. Daaruit werd Ismaël geboren. Dit leidde tot jaloesie en anderen problemen, en Ismaël en zijn moeder werden uiteindelijk weggestuurd.

Uiteindelijk werd Sara wel degelijk zwanger. Hier komen we dus voor het eerst het element van een miraculeuze geboorte tegen. Abrahams zoon werd Isaac genoemd.

Maar wat deed God vervolgens? Hij riep Abraham op om zijn eigen zoon te offeren.

1En het gebeurde na deze dingen dat God Abraham op de proef stelde. Hij zei tegen hem: Abraham! Hij zei: Zie, hier ben ik.
2Hij zei: Neem toch uw zoon, uw enige, die u liefhebt, Izak, ga naar het land Moria, en offer hem daar als brandoffer op een van de bergen die Ik u noemen zal.

Izaak wordt Abrahams 'enige zoon' genoemd. Dat was hij natuurlijk niet. Maar het idee van de 'eniggeboren zoon' die geofferd zou worden, is essentieel omdat het betrekking had op de messias, de eniggeboren zoon van God, die God liefheeft.

Hoe kon Abraham een talrijk nageslacht krijgen als hij zijn enige ware zoon moest opofferen?

Had God ooit eerder opgeroepen tot het offeren van de eigen kinderen, zoals de heidenen deden?

Toch besloot Abraham te doen wat hem werd opgedragen:

Genesis 22
3Toen stond Abraham 's morgens vroeg op, zadelde zijn ezel, nam twee van zijn knechten met zich mee, en Izak, zijn zoon. Hij kloofde hout voor het brandoffer, stond op en ging naar de plaats die God hem genoemd had.

Dit is een interessante tekst. Waarom deze specifieke details? We komen ze later opnieuw tegen met betrekking tot de messias:

1En toen zij Jeruzalem naderden en in Bethfagé bij de Olijfberg gekomen waren, zond Jezus twee discipelen uit en zei tegen hen:
2Ga het dorp in dat voor u ligt, en u zult meteen een ezelin vinden die vastgebonden is, en een veulen bij haar; maak ze los en breng ze bij Mij.
3En als iemand iets tegen u zegt, moet u zeggen dat de Heere ze nodig heeft, en hij zal ze meteen sturen.

Twee knechten, een ezel en de Heer.

Ze kwamen op hun bestemming op de derde dag:

4Op de derde dag sloeg Abraham zijn ogen op, en hij zag die plaats in de verte.

Net als messias, die de derde dag zou worden gekruisigd:

Lukas 13:32En Hij zei tegen hen: Ga heen en zeg die vos: Zie, Ik drijf demonen uit en verricht genezingen, vandaag en morgen, en op de derde dag word Ik voleindigd.
33Intussen moet Ik heden en morgen en de dag daarna reizen. Het gaat immers niet aan dat een profeet omkomt buiten Jeruzalem.

Abraham legt het hout voor het brandoffer op zijn zoon Izaak:

6Daarop nam Abraham het hout voor het brandoffer en legde dat op zijn zoon Izak. Hijzelf nam het vuur en het mes in zijn hand. Zo gingen zij beiden samen.

Ook de messias droeg het hout van zijn eigen offer op zich:

Johannes 19:17 En terwijl Hij Zijn kruis droeg, ging Hij de stad uit naar de plaats die Schedelplaats genoemd wordt en in het Hebreeuws Golgotha.

En waar werden zowel Izaak als de messias geofferd? Op de berg Moria. De berg Moria is de tegenwoordige tempelberg in Jeruzalem, waar wat we nu Golgotha noemen net buiten ligt. Dus ruwweg dezelfde locatie.

De bijbel is doorspekt van dit soort verwijzingen. Allemaal puur toeval? Expres later door de evangelisten in hun verhalen geschreven? Dat moet iedereen voor zichzelf bepalen.

Izak vraagt zich af waar het brandoffer is:

7Toen sprak Izak tot zijn vader Abraham en zei: Mijn vader! Hij zei: Zie, hier ben ik, mijn zoon. Hij zei: Zie, hier is het vuur en het hout, maar waar is het lam voor het brandoffer?
8Abraham zei: God zal Zichzelf voorzien van het lam voor het brandoffer, mijn zoon. Zo gingen zij beiden samen.

Dit is een van de krachtigste statements in het oude testament over de komende messias. Het laat duidelijk zien dat het God is die het noodzakelijke offer brengt. En dat offer is zijn zoon. Abraham speelt duidelijk de rol van God de Vader, en Izaak van Jezus Gods zoon.

Het offer dat God zal voorzien, is een 'lam'. Zoals we in Genesis 3 lazen, maakte God kleding van dierenhuiden om Adam en Eva te kleden en hun naaktheid te bedekken. Abel bracht offers uit zijn kudde. Ook Noach bracht offers van reine dieren, waaronder lammeren. Het lam werd het centrale symbool voor de onschuldige messias die als enige zoon van God zou worden geofferd voor de mensheid.

Wanneer Abraham klaar is om de daad bij het woord te voegen, wordt hij gestopt en treffen ze een ram aan dat met zijn hoofd in de struiken vastzit:

12Toen zei Hij: Steek uw hand niet uit naar de jongen en doe hem niets, want nu weet Ik dat u godvrezend bent en uw zoon, uw enige, Mij niet onthouden hebt.
13Toen sloeg Abraham zijn ogen op en keek om, en zie, achter hem zat een ram met zijn hoorns verstrikt in het struikgewas. Abraham ging erheen, nam die ram en offerde hem als brandoffer in de plaats van zijn zoon.
14En Abraham gaf die plaats de naam: De HEERE zal erin voorzien. Daarom wordt heden ten dage gezegd: Op de berg van de HEERE zal erin voorzien worden.

Hij hoefde uiteindelijk zijn zoon dus niet daadwerkelijk te doden. Maar door zijn bereidheid om het wel te doen, bleek dat Abraham er vertrouwen in had dat God zijn zoon ook uit de dood zou opwekken. Dus Abrahams zoon zou niet alleen sterven, maar ook uit de dood opstaan, essentieel element van wat de messias later ook zou doen.

Doordat Abraham deze ultieme test van zijn geloof en vertrouwen succesvol had doorstaan (na eerst vele malen te hebben gefaald in andere situaties), kon hij daadwerkelijk de vader worden van Gods volk dat op basis van datzelfde vertrouwen én gehoorzaamheid diende te leven:

16Hij zei: Ik zweer bij Mijzelf, spreekt de HEERE: Omdat u dit gedaan hebt en Mij uw zoon, uw enige, niet onthouden hebt,
17zal Ik u zeker rijk zegenen en uw nageslacht zeer talrijk maken, als de sterren aan de hemel en als het zand dat aan de oever van de zee is. Uw nageslacht zal de poort van zijn vijanden in bezit hebben.
18En in uw Nageslacht zullen alle volken van de aarde gezegend worden, omdat u Mijn stem gehoorzaam geweest bent.

Abraham wordt later ook wel de 'vader van het geloof' genoemd.

In Genesis 15 lazen we:
6 En hij geloofde in de HEERE, en Die rekende hem dat tot gerechtigheid.

Dus opnieuw zien we dat het geloof, het vertrouwen in wat God zegt en gehoorzaamheid op basis daarvan, hetgeen is wat God op de eerste plaats van de mens verwacht om de gebroken vertrouwensrelatie te herstellen. Dat is wat tot 'gerechtigheid' wordt gerekend: vertrouwen in hetgeen God voor ons kan doen, en niet het vertrouwen in wat wij bereid zijn om voor God te doen. Abraham geloofde tegen alle hoop en redelijkheid in dat God zijn belofte waar zou maken. Paulus haalt dit aan in Romeinen 4 om te illustreren wat rechtvaardigheid uit het geloof is:

17zoals geschreven staat: Ik heb u tot een vader van vele volken gemaakt. Dit was hij tegenover Hem in Wie hij geloofd heeft, namelijk God, Die de doden levend maakt, en de dingen die niet zijn, roept alsof zij er waren.
18En hij heeft tegen alles in gehoopt en geloofd dat hij een vader van vele volken zou worden, overeenkomstig wat gezegd was: Zo zal uw nageslacht zijn.

Deze gebeurtenissein het leven van Abraham vormen een profetische illustratie van het verlossende werk van God zijn Zijn zoon, zijn messias, die zou worden geofferd voor de mensheid en uit de dood zou opstaan, en dat geloof in deze dood en wederopstanding essentieel is om onderdeel uit te maken van Gods volk, dat rijk wordt gezegend door God en uiteindelijk het beloofde land, het hemelse Kanaän, de nieuwe aarde, zal erven.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 15:42 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Dat moet wel als God alwetend is.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 15:40 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Ik weet niet of het zuiver aangeleerd is. Als baby of klein kind ben je je er natuurlijk niet zo bewust van, dat komt pas later. Adam en Eva waren volwassenen.

De schaamte lijkt ook meer jegens God te zijn geweest, omdat zij God vreesden:

10En hij zei: Ik hoorde Uw stem in de hof en ik werd bevreesd, want ik ben naakt; daarom verborg ik mij.

Verder kun je alles natuurlijk ook weer afleren. Ik denk niet dat onze ervaring vandaag de dag 1-op-1 te vergelijken is met die van hen toen. Zij kwamen vanuit een status van perfecte onschuld in een status van schuld, en blijkbaar had dat voor hen onmiddellijke gevolgen voor de kijk op hun eigen lichaam en voorkomen voor God.

Ik denk dat onze schaamte ook meer betrekking heeft op de schuld en schaamte die we kunnen voelen over ons gedrag, als we iets verkeerds doen en dat aan het licht komt.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 16:06 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]


'Erfzonde' is simpelweg het concept dat de gevallen menselijke natuur van Adam aan zijn nageslacht wordt doorgegeven en ieder mens dus een natuurlijke neiging om te zondigen heeft.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 16:28 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Wat mij betreft blijkt dat uit het feit dat iedereen zondigt.

Zondigen is 'ongerechtigheid' of 'overtreding van Gods wet'. Gods wet is liefde.

Aangezien iedereen weleens wat onrechtvaardigs, liefdeloos of in overtreding van Gods wet doet, is het voor mij een self-evident truth.

Als men geboren zou worden zonder neiging om te zondigen, zouden mensen die dingen niet doen en perfect gehoorzaam aan God leven. Dat doet niemand.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 17:03 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Dat kan natuurlijk wel als je een meetlat hebt. Die meetlat is Gods wet.

Er zijn natuurlijk allerlei redenen te geven waarom we doen wat we doen: slechte jeugd, genen, slechte invloeden, enzovoorts. Maar dat wil niet zeggen dat als je dat gedrag naast de meetlat legt, niet vast te stellen is of het aan de wet voldoet of niet. Alle oorzaken en redenen en excuses ervoor daargelaten. Dat kun je verzachtende omstandigheden noemen of iets dergelijks, maar een overtreding van de wet is een overtreding van de wet.

Verder zijn we er ons vaak niet eens van bewust waar ons eigen gedrag nu eigenlijk vandaan komt. Wat onze verborgen motieven zijn. Die weten we gewoon niet. Soms denken we goed te doen, maar is het uiteindelijk nog steeds iets wat in ons eigen belang is.

Punt is uiteindelijk dat God compassie voor ons heeft en ons wil herstellen, genezen.

Je moet het niet zien als een stok om mee te slaan. Maar als we niet toe kunnen geven dat we niet aan Gods hoge eisen voldoen, is er ook geen verbetering mogelijk. En ik denk dat je het met me eens bent dat de wereld heel wat verbetering kan gebruiken. En jij en ik ook. Niemand is perfect.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 17:12 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Je hebt een geweten neem ik aan. Dat informeert je tot op zekere hoogte wel over Gods wetten.

quote:

De rest kun je inderdaad later leren. Dat is het probleem niet. We krijgen de tijd om dingen te leren.
[..]
Dat kan. Ik begrijp alleen niet zo goed waarom dat zo is, aangezien ik me geen hogere, perfectere meetlat kan voorstellen dan onzelfzuchtige naastenliefde, puur altruïsme.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 17:31 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Dat klopt, maar iedereen heeft denk ik wel een aangeboren idee van wat rechtvaardig is en wat niet, wat eerlijk is en wat niet. Vooral als onszelf onrecht wordt aangedaan.
[..]
Als Christen leef je dan ook niet vanuit schuld, maar vanuit vergeving van schuld. Zodra je vergeving hebt ontvangen, is je schuld ook vergeven. Dan kun je je concentreren op goed doen en loop je niet met een juk op je schouders.

In de bijbelse verlossingsleer betaal je niet voor je eigen schuld. Dus je wordt wel degelijk vergeven om niet.

God zelf heeft de prijs voor onze zonden betaald.

Had hij dat ook niet kunnen doen en ons dan vergeven?

Dan had Hij net zo goed ook geen wet of standaarden kunnen hebben. Maar dan heeft het kwaad de vrije loop. Dat is zinloos.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 17:54 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Hoe je zelf met dit soort situaties omgaat, moet je zelf weten.

Het verschil met deze voorbeelden is dat de vergeving die we vragen in ons eigen belang is, en niet zozeer in het belang van God.

Als we zondigen, leidt dat tot de dood.

Vergeving van zonden is nodig om ons van de dood te redden.

Niet omdat God ons straft, maar omdat we onszelf van God hebben verwijderen door te zondigen. En dus van de bron van het leven.

Je moet zelf ook weer verenigd willen worden met God voordat je die vergeving kunt ontvangen. En uiteraard verwacht God ook dat we stoppen met datzelfde gedrag. Anders heeft vergeving geen zin.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 18:11 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Ik herhaal: dan zou God dus net zo goed het kwaad gewoon de vrije loop kunnen laten, want dan maakt het toch niet uit wat we doen.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 18:16 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Sorry maar dit is echt onzin.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 18:20 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Je kan wel nieuwsgierig zijn, maar dat neemt de gevolgen van je daden niet weg. Als jij van een gebouw springt omdat je nieuwsgierig bent hoe dat voelt, en je bent gewaarschuwd dat je dan je nek breekt, dan breek je nog steeds je nek, om wat voor reden je ook van het gebouw gesprongen bent.

Daarom leer je je kinderen ook wat ze wel en niet moeten doen, zoals niet de straat oversteken zonder eerst te kijken, niet met vreemde mensen meegaan, enz.

Overigens waren Adam en Eva geen kleine kinderen maar volwaardige volwassenen.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 18:25 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Nee, ik trek me er ook niets van aan want het slaat totaal niet op mij. Ik begrijp ook niet hoe je bij zoiets komt. Dit hele tropic draait juist om waarom ik de bijbel zo waardevol acht, daar heb ik nu al duizenden woorden aan besteed, en dan kom je met dit soort pseudopsychologisch geneuzel aanzetten. Is niet serieus te nemen. Je bent niet de enige die daar nogal een handje van heeft trouwens hoor, ik ben het wel gewend. Maar ik vind het zo jammer, het is puur op mij als persoon gericht en niet inhoudelijk.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 18:31 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Die instructie hadden ze toch gekregen?

"Van alle bomen mag je eten, behalve van die ene boom, want de dag dat je daarvan eet, zul je zeker sterven."

"Op de hele stoep mag je spelen, maar je mag niet de straat oversteken, want de dag dat je de straat oversteekt, wordt je aangereden."

*Kind steekt toch de straat over en wordt aangereden*

Niet gewaarschuwd? Of wel gewaarschuwd en niet geluisterd?

En nee, een liefdevolle ouder zet zijn kind niet op een flatgebouw, dat lijkt me nogal logisch.

Maar het punt is dat acties gevolgen hebben en dat je die niet magisch kunt wegnemen.

De zonde had als gevolg de dood van de mens. En dat is nog steeds zo. Elke keer dat we zondigen, verwijderen we ons van God en dus van het leven, waardoor we de dood over onszelf uitroepen.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 18:38 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Nee hoor, geen excuses nodig. Het is alleen vermoeiend om dat soort dingen te lezen, ook omdat er andere users zijn die dat regelmatig doen, terwijl ik hier een inhoudelijk gesprek probeer te voeren. Dat gefocus op mij als persoon is gewoon irritant.

Stel je voor dat ik zo over jou begin te filosoferen. "Dop lijkt me duidelijk opgevoed in een gezin waarin men simpelweg weinig op heeft met morele standaarden. Ook heeft hij weinig liefde ontvangen. Daarom ziet hij niet in dat de geboden van God juist zo om liefde draaien. Waarschijnlijk is hij psychologisch aardig wat tekort gekomen".

Dat is toch onfatsoenlijk? Vind je niet?

quote:

Op zondag 10 maart 2024 18:47 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Zie mijn edit, ik denk dat totaal niet, het was slechts ter illustratie.

Als iemand op mijn zenuwen begint te werken laat ik dat wel merken ja. Soms overschrijdt iemand ook gewoon limieten en dan mag dat best gezegd worden. Dat is wat anders dan een soort beschouwende analyse van iemands persoon, terwijl het om de inhoud zou moeten draaien.

Maar goed, laat dit maar rusten verder, geen zin om over door te gaan denk ik.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 18:53 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Maar je moet niet denken dat je als Christen constant met een schuldgevoel rondloopt.

Dat schuldgevoel is vooral bedoeld om je vooruit te stuwen, verbetering te zoeken, perfectie na te streven.

Je wordt je bewust van je fouten, vraagt er vergeving om, vraagt God om je te helpen om het beter te doen, en die doet dat.

Dat is juist enorm bevrijdend. Dan verval je niet steeds in dezelfde fouten, je kunt jezelf overstijgen omdat je een almachtige God aan je zijde hebt.

Dat is toch fantastisch?

Je wordt erdoor bevrijd uit de mentale/biologische gevangenis van je eigen lichaam, je verleden, de mankementen van je ouders, wat andere mensen je hebben aangedaan, je oncontroleerbare impulsen, enzovoorts. God helpt je te groeien en brengt je steeds meer in conformiteit aan Zijn wil, naar het evenbeeld van Christus.

Dat is juist een vorm van empowerment. En als je het goede doet, hoef je je nergens schuldig om te voelen. Dan beleef je juist vreugde, omdat je leeft in harmonie met Gods wil van liefde.

Dat is vrijheid.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 19:02 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Maar je wordt ook geliefd. Jezus Christus is voor jou gestorven terwijl je nog zondaar bent.

quote:

Je hoefde niet eerst aan allerlei eisen te voldoen.

quote:

Dat wil niet zeggen dat al ons gedrag dan ook maar geliefd moet zijn. Want ons gedrag is vaak gewoon ondermaats. Gods standaarden zijn veel hoger dan dat.

quote:

God heeft compassie met ons, leeft met ons mee, heeft sympathie met onze zwakheden. Daarom is Hij geduldig, moedigt ons aan, houdt nooit op om ons aan te sporen vooruit te gaan.

quote:

Uiteindeljik leer je simpelweg op Gods kracht te vertrouwen om in jou te doen wat je zelf niet kunt doen, en dat is leven naar Zijn standaarden.

En als God dat in je doet, brengt dat vreugde. Het voelt goed om goed te doen.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 19:11 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Jij wil een God zonder standaarden.

Sorry maar daar geloof ik niet in.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 19:18 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Daarom zijn er mensen om die standaarden aan de wereld te communiceren.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 19:22 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Maar daar is toch ook gewoon tijd en ruimte voor.

Het leven is een school.

Dat is Gods genade.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 19:29 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Dat moet van geval tot geval worden bekeken imo.

quote:

Op zondag 10 maart 2024 19:37 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Er valt toch over te praten?

Wellicht niet in dit topic, want dat is het onderwerp niet. Maar in zijn algemeenheid.

Echter kan ik wel zeggen dat ik niet ben overtuigd van je argumenten waarom de vergeving in de bijbel geen echte vergeving zou zijn. Immers heb je geen antwoord kunnen geven op wat er met de gevolgen van de zonde moet worden gedaan (de dood). Je geeft aan dat God best standaarden kan hebben, maar ik krijg de indruk dat als het jou goed uitkomt, hij die standaarden moet laten varen, anders voel je je verongelijkt, veroordeeld en niet geliefd. Ik vind dat een erg zelfdienende houding eerlijk gezegd. Het komt goed uit, maar een rechtvaardige God die onrechtvaardigheid simpelweg moet negeren, is niet meer rechtvaardig.