SEX Seksualiteit
Seks! Vrijwel iedereen doet het of heeft het erover. Maar wat betekent seks nu voor jou (en je partner)? Meningen, ideeën, vragen en discussies zijn welkom. Geen puberaal gedrag aub.
Om met de deur in huis te vallen. Liefste heb ik zo'n beetje om de dag seks of in elk geval twee keer per week. En dan niet alleen een of twee standjes maar wat meer experimenteren met elkaars en je eigen lichaam. Mijn partner is daarin echter behoorlijk behoudend en ook wel afhoudend en neemt eigenlijk nooit het initiatief. Waardoor het veel stiller is in de slaapkamer dan ik zou wensen.
Het is (nog) niet zo dat ze me seksueel keihard afwijst maar ze doet wel spastisch en een tikkeltje kleinerend waarbij en probeert de situatie zo te beïnvloeden dat het er niet van kan komen. Bijvoorbeeld door eerder naar bed te gaan of snel uit bed te gaan. PMS te gebruiken, hoofdpijn, moeheid eigenlijk alle klassieke voorbeelden. Ik krijg hoewel ze dit niet zo uitspreekt non-verbaal heel sterk het gevoel heb je die zeurpiet weer die moet wat van me. Terwijl seks voor mij juist binding binnen de relatie definieert op een diep emotioneel level.
Heb een langere periode geprobeerd om stukje seksen dan maar bij haar te laten en vooral niet er telkens zelf mee te komen maar dan doen we het hooguit eens in de twee weken/maand. Wat ik te weinig vind. Vooral omdat het dan ook vaak nog wederzijdse masturbatie betreft en geen gemeenschap tenzij ik daar (gaan we weer) expliciet om vraag.
We hebben er over gepraat, (dat wil zeggen ik heb het aangekaart) maar zij zei eigenlijk alleen dat ze er aan moest werken. Omdat ze moe en druk is met de kinderen en werk. Waarop ik heb gezegd dat het geen moeten moet zijn dat ze zelf ook moet willen. Maar zei vond stellig dat het haar taak was. Ze gaf toen aan dat ze het wel fijn/lekker vond als we het deden en bereikt ook eigenlijk altijd wel een orgasme maar gaf aan het boeide haar niet zo?? Wat ik vervolgens dan weer niet snap als je er wel van kan genieten. Wellicht sprake van een laag of lager libido....
Maar los van de seks wat eigenlijk pijnlijker is snak ik naar een oprechte knuffel of een oprecht compliment dat een keer niet gaat over de vaatwasser die ik gerepareerd heb het huishouden of zaken gerelateerd aan de kinderen.
De manier van liefhebben doet mij meer moederlijk aan dan als een liefdespartner. Ze geniet er bijvoorbeeld van om voor me te zorgen en lekker te koken, strijkt mijn kleding, maar er is niets sensueels of seksueels meer aan.
Ik probeer naar haar toe wel die affectie te blijven tonen door plagende appjes te sturen (als ze vrij is), complimentjes te geven of haar regelmatig spontaan te zoenen/knuffelen/strelen/masseren en waar mogelijk taken uit handen te nemen.
Maar het is al jaren eenrichtingsverkeer. En dat elke vorm van initiatief bij ligt ben ik spuugzat.
Merk ook dat ik fysiek en emotioneel steeds meer blokkeer als ze dan wel een keer na weken of een maand halfslachtig initiatief neemt tot seks. Ik wil niet plichtmatig vrijen omdat ze dat als haar taak ziet en ik anders misschien wel de buurvrouw ga neuken. Misschien totale bullshit maar zo voelt het.
Haar afwijzen doe ik echter ook niet op zo'n moment. Enerzijds omdat het toch wel geil is na langere periode zonder maar belangrijker om dat ik haar niet wil kwetsen of misschien wel mijn eigen glazen in wil gooien.
Maar het voelt niet fijn, het voelt voor mij alsof ik zoals je wel eens ziet in films opgesloten zit onderwater in een aquarium en eens in de paar weken een hap adem kan nemen. Om vervolgens weer onderwater benauwd te moeten zijn.
Hoe komen we hier in godsnaam ooit samen uit zonder scheiding of vreemdgaan?
We hebben dus nooit ruzie en ik zou de relatie los van de intimiteit wel als heel respectvol en liefdevol willen omschrijven. T.a.v. elkaar en ook richting de kinderen. We kunnen goed lachen en goed praten samen. Ik mis alleen enorm de sensuele en seksuele affectie die ik wel richting haar voel maar nooit echt terugkrijg.
Het is (nog) niet zo dat ze me seksueel keihard afwijst maar ze doet wel spastisch en een tikkeltje kleinerend waarbij en probeert de situatie zo te beïnvloeden dat het er niet van kan komen. Bijvoorbeeld door eerder naar bed te gaan of snel uit bed te gaan. PMS te gebruiken, hoofdpijn, moeheid eigenlijk alle klassieke voorbeelden. Ik krijg hoewel ze dit niet zo uitspreekt non-verbaal heel sterk het gevoel heb je die zeurpiet weer die moet wat van me. Terwijl seks voor mij juist binding binnen de relatie definieert op een diep emotioneel level.
Heb een langere periode geprobeerd om stukje seksen dan maar bij haar te laten en vooral niet er telkens zelf mee te komen maar dan doen we het hooguit eens in de twee weken/maand. Wat ik te weinig vind. Vooral omdat het dan ook vaak nog wederzijdse masturbatie betreft en geen gemeenschap tenzij ik daar (gaan we weer) expliciet om vraag.
We hebben er over gepraat, (dat wil zeggen ik heb het aangekaart) maar zij zei eigenlijk alleen dat ze er aan moest werken. Omdat ze moe en druk is met de kinderen en werk. Waarop ik heb gezegd dat het geen moeten moet zijn dat ze zelf ook moet willen. Maar zei vond stellig dat het haar taak was. Ze gaf toen aan dat ze het wel fijn/lekker vond als we het deden en bereikt ook eigenlijk altijd wel een orgasme maar gaf aan het boeide haar niet zo?? Wat ik vervolgens dan weer niet snap als je er wel van kan genieten. Wellicht sprake van een laag of lager libido....
Maar los van de seks wat eigenlijk pijnlijker is snak ik naar een oprechte knuffel of een oprecht compliment dat een keer niet gaat over de vaatwasser die ik gerepareerd heb het huishouden of zaken gerelateerd aan de kinderen.
De manier van liefhebben doet mij meer moederlijk aan dan als een liefdespartner. Ze geniet er bijvoorbeeld van om voor me te zorgen en lekker te koken, strijkt mijn kleding, maar er is niets sensueels of seksueels meer aan.
Ik probeer naar haar toe wel die affectie te blijven tonen door plagende appjes te sturen (als ze vrij is), complimentjes te geven of haar regelmatig spontaan te zoenen/knuffelen/strelen/masseren en waar mogelijk taken uit handen te nemen.
Maar het is al jaren eenrichtingsverkeer. En dat elke vorm van initiatief bij ligt ben ik spuugzat.
Merk ook dat ik fysiek en emotioneel steeds meer blokkeer als ze dan wel een keer na weken of een maand halfslachtig initiatief neemt tot seks. Ik wil niet plichtmatig vrijen omdat ze dat als haar taak ziet en ik anders misschien wel de buurvrouw ga neuken. Misschien totale bullshit maar zo voelt het.
Haar afwijzen doe ik echter ook niet op zo'n moment. Enerzijds omdat het toch wel geil is na langere periode zonder maar belangrijker om dat ik haar niet wil kwetsen of misschien wel mijn eigen glazen in wil gooien.
Maar het voelt niet fijn, het voelt voor mij alsof ik zoals je wel eens ziet in films opgesloten zit onderwater in een aquarium en eens in de paar weken een hap adem kan nemen. Om vervolgens weer onderwater benauwd te moeten zijn.
Hoe komen we hier in godsnaam ooit samen uit zonder scheiding of vreemdgaan?
We hebben dus nooit ruzie en ik zou de relatie los van de intimiteit wel als heel respectvol en liefdevol willen omschrijven. T.a.v. elkaar en ook richting de kinderen. We kunnen goed lachen en goed praten samen. Ik mis alleen enorm de sensuele en seksuele affectie die ik wel richting haar voel maar nooit echt terugkrijg.
Het speelt vermoed ik achteraf al wat langer zo'n 3 jaar. Kort na de komst van ons derde kind. We zijn 14 jaar samen.. Ze heeft ook een stevige burn-out gehad waarbij ze aangaf dat het snel teveel werd.. Dat zoiets tijd en energie kost is evident echter ondanks dat de kinderen al lang en breed naar school zijn en zij allang een andere baan heeft lijkt het eerder bergafwaarts te gaan dan dat er licht is aan de horizon.quote:Op donderdag 7 maart 2024 16:47 schreef VEM2012 het volgende:
Is dit nieuw, of eigenlijk altijd zo geweest (op de eerste x maanden na)?
Het is mijn kant van het verhaal dus spreek veel vanuit de ik-persoon. Of vind je me te egoïstisch in bepaalde zaken?quote:
pfoe, dat zijn een hele hoop 'ikjes' in de OP, daar schrik ik van
Vertel je ook wat het met je doet en hoe je je erbij voelt? Of geef je alleen aan dat er te weinig affectie/seks is?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Dan lijkt het mij dat daar het probleem zit. En de hamvraag is dan: wat heeft zij nodig om weer bergop te geraken?quote:
[..]
Het speelt vermoed ik achteraf al wat langer zo'n 3 jaar. Kort na de komst van ons derde kind. We zijn 14 jaar samen.. Ze heeft ook een stevige burn-out gehad waarbij ze aangaf dat het snel teveel werd.. Dat zoiets tijd en energie kost is evident echter ondanks dat de kinderen al lang en breed naar school zijn en zij allang een andere baan heeft lijkt het eerder bergafwaarts te gaan dan dat er licht is aan de horizon.
ik heb al 'ns 'n dergelijk topic gelezen met ongeveer dezelfde grondslag: vrouw heeft geen zinquote:
Omdat ze moe en druk is met de kinderen en werk.
dit zal ook wel niet 't laatste topic zijn dat over 'n vrouw gaat die geen zin heeft in sex, want daar komt 't gewoon op neer, ze heeft geen zin
betekent vaak, of voorzichtig gezegd, soms, einde relatie.
zo zijn vrouwen en zo werken de hormonen, als ze zwanger zijn geweest en kinderen hebben die alle aandacht opeisen is sex niet meer belangrijk.
dan wordt sex 'n soort bindmiddel van de relatie. ze wil niet maar ze moet wel want anders gaat de man weg. dan wordt sex voor de vrouw 'n noodzakelijk kwaad.
dan houdt de vrouw de man aan 't lijntje.
je krijgt de minimale dosis die nodig is om te zorgen dat je haar niet verlaat.
volgende stap is relatietherapeut en uiteindelijk scheiden want de man wil graag veel sex en de vrouw niet.
en zo loopt de relatie op de klippen vanwege sex.
en daarom scheiden mensen vaak, want de man wil op z'n minst dagelijks sex en als de vrouw dat niet meer wil dan is dat voor de man 't seintje om 'n andere vrouw te zoeken.
er zijn ook mannen die met minder genoegen nemen en zo is 't mogelijk dat 'n koppel levenslang bij elkaar blijft.
Biden zegt dat 't geheim van 'n goed huwelijk goede sex is.
Dus, dan kan je zeggen dat sex wel 'n middel is wat kan resulteren in 'n vaste relatie waarbij sex de beslissende factor is voor 't bij elkaar blijven.
Is de sex niet meer goed/fijn, dan is dat 'n serieuze reden tot 't beëindigen van de relatie.
Dus nu is de vraag, houden jullie van elkaar op 'n manier waarbij sex niet belangrijk is.
Oftewel, neem je genoegen met handje vasthouden
https://charlottelabeesup(...)rmate-je-ouder-wordt
[ Bericht 3% gewijzigd door sturmpie op 07-03-2024 18:16:29 ]
vrede, voedsel, vrijheid, veiligheid, vooruitgang
Ik heb ook meestal niet vaker dan één keer per week seks. Maar we houden zielsveel van elkaar. 
Mijn libido is zó laag dat ik meestal gewoon mijn vriendje wil laten genieten. Dat vind ik ook gewoon leuk.
Dit hebben we besproken en zo is 't prima.
Mijn libido is zó laag dat ik meestal gewoon mijn vriendje wil laten genieten. Dat vind ik ook gewoon leuk.
Dit hebben we besproken en zo is 't prima.
MNy paws caiuse aaS ;lotr of typo'zx 🦊
Zegt degene met Ik als begin van zijn usernamequote:
pfoe, dat zijn een hele hoop 'ikjes' in de OP, daar schrik ik van
Everything you want is on the other side of fear.
Ik ben niet onhandelbaar, ik ben gewoon een grote uitdaging.
Ik ben niet onhandelbaar, ik ben gewoon een grote uitdaging.
Seksualiteit komt niet zomaar terug na 14 haar huwelijk, 3 kinderen en een stevige burn-out. Ik denk dat je vrouw qua seksualiteit heel ver van zichzelf af is gaan staan en dat de gedachte aan seks haar meer stress dan plezier oplevert. Misschien dient de overgang zich aan? Het kan natuurlijk zijn dat ze ooit een herontdekking gaat doen en dat hoop ik dan ook voor je. Ik denk alleen dat zoals het er nu voor staat, je toch echt bij jezelf ten rade moet gaan over hoe je jouw behoefte aan seks kan vervullen, misschien bij een andere vrouw indien je hier geen morele bezwaren tegen hebt natuurlijk.quote:
[..]
Het speelt vermoed ik achteraf al wat langer zo'n 3 jaar. Kort na de komst van ons derde kind. We zijn 14 jaar samen.. Ze heeft ook een stevige burn-out gehad waarbij ze aangaf dat het snel teveel werd.. Dat zoiets tijd en energie kost is evident echter ondanks dat de kinderen al lang en breed naar school zijn en zij allang een andere baan heeft lijkt het eerder bergafwaarts te gaan dan dat er licht is aan de horizon.
Le Diable
Allereerst bedankt voor alle reacties. Ik zal straks nog apart op wat quotes en vragen in gaan.
Afgelopen vrijdag hebben wij relatietherapie gehad om dit aspect van de relatie bespreekbaar te maken. Wij hebben 15 minuten apart gesproken en 20 minuten samen.
Hier is wel een en ander naar voren gekomen en niet de dingen die we vooraf hadden verwacht. Hij legde eigenlijk direct de vinger op de zere plek.
Haar gebrek aan interesse zit vooral dat ik de dingen niet goed heb aangepakt. Namelijk door mijn levensgeluk te koppelen aan seks met haar en de manier waarop ik reageerde als het er vervolgens weer een keer niet van kwam.
Zeker in een situatie met hele jonge kinderen die constant iets moeten en een baan die baan die veel stress gaf tot het punt van burnout aan toe gaf dat haar het gevoel dat ze er nog een extra taak bij kreeg terwijl het in haar hoofd al overvol was en er geen ruimte was.
Plus dat ik daardoor een ongezonde relatie t.a.v. onze seksualiteit ontwikkeld heb! Als ik seks initieerde en het kwam er niet van gevoelens van frustratie en onmacht en als het er wel van kwam ontlading maar nog steeds een onvoldaan gevoel en het hele ritueel herhaalt zich na enkele dagen weer van voren. Het is letterlijk een soort drugs geworden.
Omdat wederzijdse emotionele en seksuele intimiteit over het algemeen gezien niet gekoppeld is aan gevoelens van afhankelijkheid door/voor één van beide partners is dat helemaal scheefgegroeid. Ook van mijn kant overigens want ik streefde al die tijd juist het gevoel na om weer begeerd te voelen.
Inmiddels zijn de kinderen iets minder hulpbehoevend gaan naar school en de stress rondom werk is veel minder, maar de situatie die ontstaan is tussen lost zichzelf natuurlijk niet vanzelf op.
Hoewel ik me herken in de patronen die omschreven zijn door de therapeut en deze erken is het wel een beetje een mixed bag vanuit mijn kant.
-Wanneer je in een monogame relatie zit dan ben je toch afhankelijk van je partner voor seks en intimiteit (masturbatie daargelaten)? Zijn mijn behoeften irrelevant en moet ik die wegcijferen?
- Ben nooit boos geworden omdat er geen seks was, hooguit wat in mezelf gekeerd. Dan ging ik maar met de hond een stuk lopen want de telleurstelling en frustratie was er wel degelijk. Niet met een boze smoel of door met deuren te slaan maar blijkbaar heeft ze dat alsnog gevoeld en daar aanstoot aan gegeven.
- Ook een hele poos niets laten merken vrolijk gedaan en zelf leuke dingen gaan doen maar dan zocht ze me op voor seks omdat ze bang was dat ik vreemd ging omdat ik me niet druk maakte terwijl ze weet dat het belangrijk is voor me.
Het afgelopen weekend hebben we gepraat en gesekst maar de verwarring is bij mij eigenlijk alleen maar groter geworden. Haar gedrag rondom mij en de seks was ronduit bizar. Alsof ze totaal zichzelf niet was.
Volgende week staat er een nieuwe therapiesessie op de planning. Zij heeft ondertussen aangeboden om elke donderdag als ze vrij is en ik thuis werk qualitytijd voor elkaar te maken. Maar ik weet niet of ik nog wel seks wil met haar op dit moment ik voel erg onzeker en als het van haar kant kennelijk een 'moetje' is om mij te pleasen of kalm te houden laat dan maar helemaal zitten. Met die insteek kan ik geen seks hebben of überhaupt intiem zijn op welke manier dan ook.
Het voelt echt alsof we ons in de meest bizarre bochten moeten wringen om op dat vlak tot elkaar te komen.
[ Bericht 0% gewijzigd door C64 op 11-03-2024 16:15:56 ]
Afgelopen vrijdag hebben wij relatietherapie gehad om dit aspect van de relatie bespreekbaar te maken. Wij hebben 15 minuten apart gesproken en 20 minuten samen.
Hier is wel een en ander naar voren gekomen en niet de dingen die we vooraf hadden verwacht. Hij legde eigenlijk direct de vinger op de zere plek.
Haar gebrek aan interesse zit vooral dat ik de dingen niet goed heb aangepakt. Namelijk door mijn levensgeluk te koppelen aan seks met haar en de manier waarop ik reageerde als het er vervolgens weer een keer niet van kwam.
Zeker in een situatie met hele jonge kinderen die constant iets moeten en een baan die baan die veel stress gaf tot het punt van burnout aan toe gaf dat haar het gevoel dat ze er nog een extra taak bij kreeg terwijl het in haar hoofd al overvol was en er geen ruimte was.
Plus dat ik daardoor een ongezonde relatie t.a.v. onze seksualiteit ontwikkeld heb! Als ik seks initieerde en het kwam er niet van gevoelens van frustratie en onmacht en als het er wel van kwam ontlading maar nog steeds een onvoldaan gevoel en het hele ritueel herhaalt zich na enkele dagen weer van voren. Het is letterlijk een soort drugs geworden.
Omdat wederzijdse emotionele en seksuele intimiteit over het algemeen gezien niet gekoppeld is aan gevoelens van afhankelijkheid door/voor één van beide partners is dat helemaal scheefgegroeid. Ook van mijn kant overigens want ik streefde al die tijd juist het gevoel na om weer begeerd te voelen.
Inmiddels zijn de kinderen iets minder hulpbehoevend gaan naar school en de stress rondom werk is veel minder, maar de situatie die ontstaan is tussen lost zichzelf natuurlijk niet vanzelf op.
Hoewel ik me herken in de patronen die omschreven zijn door de therapeut en deze erken is het wel een beetje een mixed bag vanuit mijn kant.
-Wanneer je in een monogame relatie zit dan ben je toch afhankelijk van je partner voor seks en intimiteit (masturbatie daargelaten)? Zijn mijn behoeften irrelevant en moet ik die wegcijferen?
- Ben nooit boos geworden omdat er geen seks was, hooguit wat in mezelf gekeerd. Dan ging ik maar met de hond een stuk lopen want de telleurstelling en frustratie was er wel degelijk. Niet met een boze smoel of door met deuren te slaan maar blijkbaar heeft ze dat alsnog gevoeld en daar aanstoot aan gegeven.
- Ook een hele poos niets laten merken vrolijk gedaan en zelf leuke dingen gaan doen maar dan zocht ze me op voor seks omdat ze bang was dat ik vreemd ging omdat ik me niet druk maakte terwijl ze weet dat het belangrijk is voor me.
Het afgelopen weekend hebben we gepraat en gesekst maar de verwarring is bij mij eigenlijk alleen maar groter geworden. Haar gedrag rondom mij en de seks was ronduit bizar. Alsof ze totaal zichzelf niet was.
Volgende week staat er een nieuwe therapiesessie op de planning. Zij heeft ondertussen aangeboden om elke donderdag als ze vrij is en ik thuis werk qualitytijd voor elkaar te maken. Maar ik weet niet of ik nog wel seks wil met haar op dit moment ik voel erg onzeker en als het van haar kant kennelijk een 'moetje' is om mij te pleasen of kalm te houden laat dan maar helemaal zitten. Met die insteek kan ik geen seks hebben of überhaupt intiem zijn op welke manier dan ook.
Het voelt echt alsof we ons in de meest bizarre bochten moeten wringen om op dat vlak tot elkaar te komen.
[ Bericht 0% gewijzigd door C64 op 11-03-2024 16:15:56 ]
Zo te lezen mist zij het ook maar wist ze niet meer hoe het te doorbreken en de therapeut die dan de vinger op de zere plek legt kan best een verademing zijn dan op dat moment. Ze is nu waarschijnlijk gaan bedenken hoe ze weer seks met je kan hebben. En niet omdat het een moetje is.quote:
Allereerst bedankt voor alle reacties. Ik zal straks nog apart op wat quotes en vragen in gaan.
Afgelopen vrijdag hebben wij relatietherapie gehad om dit aspect van de relatie bespreekbaar te maken. Wij hebben 15 minuten apart gesproken en 20 minuten samen.
Hier is wel een en ander naar voren gekomen en niet de dingen die we vooraf hadden verwacht. Hij legde eigenlijk direct de vinger op de zere plek.
Haar gebrek aan interesse zit vooral dat ik de dingen niet goed heb aangepakt. Namelijk door mijn levensgeluk te koppelen aan seks met haar en de manier waarop ik reageerde als het er vervolgens weer een keer niet van kwam.
Zeker in een situatie met hele jonge kinderen die constant iets moeten en een baan die baan die veel stress gaf tot het punt van burnout aan toe gaf dat haar het gevoel dat ze er nog een extra taak bij kreeg terwijl het in haar hoofd al overvol was en er geen ruimte was.
Plus dat ik daardoor een ongezonde relatie t.a.v. onze seksualiteit ontwikkeld heb! Als ik seks initieerde en het kwam er niet van gevoelens van frustratie en onmacht en als het er wel van kwam ontlading maar nog steeds een onvoldaan gevoel en het hele ritueel herhaalt zich na enkele dagen weer van voren. Het is letterlijk een soort drugs geworden.
Omdat wederzijdse emotionele en seksuele intimiteit over het algemeen gezien niet gekoppeld is aan gevoelens van afhankelijkheid door/voor één van beide partners is dat helemaal scheefgegroeid. Ook van mijn kant overigens want ik streefde al die tijd juist het gevoel na om weer begeerd te voelen.
Inmiddels zijn de kinderen iets minder hulpbehoevend gaan naar school en de stress rondom werk is veel minder, maar de situatie die ontstaan is tussen lost zichzelf natuurlijk niet vanzelf op.
Hoewel ik me herken in de patronen die omschreven zijn door de therapeut en deze erken is het wel een beetje een mixed bag vanuit mijn kant.
-Wanneer je in een monogame relatie zit dan ben je toch afhankelijk van je partner voor seks en intimiteit (masturbatie daargelaten)? Zijn mijn behoeften irrelevant en moet ik die wegcijferen?
- Ben nooit boos geworden omdat er geen seks was, hooguit wat in mezelf gekeerd. Dan ging ik maar met de hond een stuk lopen want de telleurstelling en frustratie was er wel degelijk. Niet met een boze smoel of door met deuren te slaan maar blijkbaar heeft ze dat alsnog gevoeld en daar aanstoot aan gegeven.
- Ook een hele poos niets laten merken vrolijk gedaan en zelf leuke dingen gaan doen maar dan zocht ze me op voor seks omdat ze bang was dat ik vreemd ging omdat ik me niet druk maakte terwijl ze weet dat het belangrijk is voor me.
Het afgelopen weekend hebben we gepraat en gesekst maar de verwarring is bij mij eigenlijk alleen maar groter geworden. Haar gedrag rondom mij en de seks was ronduit bizar. Alsof ze totaal zichzelf niet was.
Volgende week staat er een nieuwe therapiesessie op de planning. Zij heeft ondertussen aangeboden om elke donderdag als ze vrij is en ik thuis werk qualitytijd voor elkaar te maken. Maar ik weet niet of ik nog wel seks wil met haar op dit moment ik voel erg onzeker en als het van haar kant kennelijk een 'moetje' is om mij te pleasen of kalm te houden laat dan maar helemaal zitten. Met die insteek kan ik geen seks hebben of überhaupt intiem zijn op welke manier dan ook.
Het voelt echt alsof we ons in de meest bizarre bochten moeten wringen om op dat vlak tot elkaar te komen.
Zoiets als: als je van het paard valt moet je er meteen weer op. Waarom? Om angst en onzekerheid tegen te gaan. Zij klimt nu spreekwoordelijk weer terug het paard op maar wel met wat onzekerheid en een beetje angst.
Life is a highway...let's ride it!
hij geeft ook aan dat t de affectie is die hij mist....quote:
[..]
ik heb al 'ns 'n dergelijk topic gelezen met ongeveer dezelfde grondslag: vrouw heeft geen zin
dit zal ook wel niet 't laatste topic zijn dat over 'n vrouw gaat die geen zin heeft in sex, want daar komt 't gewoon op neer, ze heeft geen zin
betekent vaak, of voorzichtig gezegd, soms, einde relatie.
zo zijn vrouwen en zo werken de hormonen, als ze zwanger zijn geweest en kinderen hebben die alle aandacht opeisen is sex niet meer belangrijk.
dan wordt sex 'n soort bindmiddel van de relatie. ze wil niet maar ze moet wel want anders gaat de man weg. dan wordt sex voor de vrouw 'n noodzakelijk kwaad.
dan houdt de vrouw de man aan 't lijntje.
je krijgt de minimale dosis die nodig is om te zorgen dat je haar niet verlaat.
volgende stap is relatietherapeut en uiteindelijk scheiden want de man wil graag veel sex en de vrouw niet.
en zo loopt de relatie op de klippen vanwege sex.
en daarom scheiden mensen vaak, want de man wil op z'n minst dagelijks sex en als de vrouw dat niet meer wil dan is dat voor de man 't seintje om 'n andere vrouw te zoeken.
er zijn ook mannen die met minder genoegen nemen en zo is 't mogelijk dat 'n koppel levenslang bij elkaar blijft.
Biden zegt dat 't geheim van 'n goed huwelijk goede sex is.
Dus, dan kan je zeggen dat sex wel 'n middel is wat kan resulteren in 'n vaste relatie waarbij sex de beslissende factor is voor 't bij elkaar blijven.
Is de sex niet meer goed/fijn, dan is dat 'n serieuze reden tot 't beëindigen van de relatie.
Dus nu is de vraag, houden jullie van elkaar op 'n manier waarbij sex niet belangrijk is.
Oftewel, neem je genoegen met handje vasthouden
https://charlottelabeesup(...)rmate-je-ouder-wordt
dus een gemeende niet gescripte knuffel of zoen, zoals hij dat wel doet!
van seks geniet ze wel zegt hij, alleen is het voor haar minder belangrijk dan voor hem
dat lijkt me vrij normaal, gelukkig (of t waar is tenminste) geniet ze er nog wel van
denk dat de liefde gewoon beetje foetsie is van haar kan...
vraag me meer af hoe t ging tussen kind 1 en 2
hoeveel tijd zat hier tussen etc.
kan zijn dat ze bij 3 een soort van postnatale depressie heeft opgelopen
hopelijk in haar geval een vrij matige, die wel resulteert in de huidige situatie
ze moeten idd meer praten
misschien moet hij haar een brief schrijven
want met woorden kan je cruciale info vergeten
waardoor het nogsteeds onduidelijk blijft
EDIT: ik lees nu pas zijn toevoeging over de therapie...
fijn te horen dat t wat ogen heeft geopend...
maar je moet niet verwachten dat t meteen resultaat heeft
dat jullie direct of vrij vlot hebben proberen te seksen
heeft het niet makkelijker gemaakt
wellicht was 2e afspraak afwachten beter?
die geplande donderdag tja het heeft voor en nadelen
1 je hoeft de andere dagen niks te verwachten of ondernemen
kunt dus vooruitkijken naar die donderdag iets waar je zin in hebt
zo erg is het voor haar ook niet al is het een semi-moetje
dan heeft ze 6dagen rust aan dr kop
misschien gaat ze het langzaamaan weer leuk vinden
en pakken jullie tzt de maandag er ook bij
[ Bericht 11% gewijzigd door #ANONIEM op 11-03-2024 18:45:07 ]
Heb zoiets ook gehad met een ex. Die wilde graag elke dag en probeerde het ook elke dag want 'nee heb je en ja kun je krijgen' was zijn 'motto' als ik het wilde bespreken.
Op een gegeven moment werd het stomvervelend en durfde ik hem niet meer aan te raken want elke kus of aanraking van mijn kant werd gezien als mogelijk startpunt van sex. Zeer vervelende situatie vond ik het en die relatie had oa daardoor geen schijn van kans.
Blij dat mijn huidige man en ik er gelijk in staan kwa libido. Moet hem soms zelfs overhalen als hij moe is. Wat altijd lukt overigens.
Op een gegeven moment werd het stomvervelend en durfde ik hem niet meer aan te raken want elke kus of aanraking van mijn kant werd gezien als mogelijk startpunt van sex. Zeer vervelende situatie vond ik het en die relatie had oa daardoor geen schijn van kans.
Blij dat mijn huidige man en ik er gelijk in staan kwa libido. Moet hem soms zelfs overhalen als hij moe is. Wat altijd lukt overigens.
To BG or not to BG!
shit ik besef dat ik dit tot op zekere hoogte bij een ex ook heb gedaan...quote:
Heb zoiets ook gehad met een ex. Die wilde graag elke dag en probeerde het ook elke dag want 'nee heb je en ja kun je krijgen' was zijn 'motto' als ik het wilde bespreken.
Op een gegeven moment werd het stomvervelend en durfde ik hem niet meer aan te raken want elke kus of aanraking van mijn kant werd gezien als mogelijk startpunt van sex. Zeer vervelende situatie vond ik het en die relatie had oa daardoor geen schijn van kans.
Blij dat mijn huidige man en ik er gelijk in staan kwa libido. Moet hem soms zelfs overhalen als hij moe is. Wat altijd lukt overigens.
maar ik moet toegeven dat als ze vaker thuis was geweest
ik ook prima ff dagje (of meer) haar met rust had kunnen laten...
vooral toen ze in de laatste 1+ jaar van onze relatie maar 1dag in de week hier was
moest ik er wel even bovenop, jammer maar had gewoon behoeftes
dat snapte ze ook wel begreep daardoor wel dat de lol er beetje af was
lastige is dat ik in mijn huidige situatie de dame 1x per 'alleen' zie...
dan is er ook altijd wel sex, in mijn verdediging ziet ze ons als FWB
dus dan kan ze het ook wel verwachten...
daarnaast zie ik haar ook vrij regelmatig bij iemand anders (haar vriendinnen)
of met haar dochtertje dus dan gebeurt er sowieso niks
toch bedankt dat je mij er over hebt laten nadenken
het is iets waar ik zeker moet proberen mee rekening te houden
Begin eens met het verschil te zien en te maken tussen affectie en seks.
Als affectie moet uitdraaien op seks,of zelfs wordt ingezet om seks te krijgen, krijg je daar als vrouw een afkeer van.
[ Bericht 46% gewijzigd door Ziedezon op 12-03-2024 10:48:15 (Toevoeging) ]
Als affectie moet uitdraaien op seks,of zelfs wordt ingezet om seks te krijgen, krijg je daar als vrouw een afkeer van.
[ Bericht 46% gewijzigd door Ziedezon op 12-03-2024 10:48:15 (Toevoeging) ]
Is het wel echt zo dat de conclusies die je hier trekt vanuit de therapeut komen? Of is het jouw invulling? Want als het niet jouw invulling is, dan komt het op mij niet over als een goede therapeut.quote:
Allereerst bedankt voor alle reacties. Ik zal straks nog apart op wat quotes en vragen in gaan.
Afgelopen vrijdag hebben wij relatietherapie gehad om dit aspect van de relatie bespreekbaar te maken. Wij hebben 15 minuten apart gesproken en 20 minuten samen.
Hier is wel een en ander naar voren gekomen en niet de dingen die we vooraf hadden verwacht. Hij legde eigenlijk direct de vinger op de zere plek.
Haar gebrek aan interesse zit vooral dat ik de dingen niet goed heb aangepakt. Namelijk door mijn levensgeluk te koppelen aan seks met haar en de manier waarop ik reageerde als het er vervolgens weer een keer niet van kwam.
Zeker in een situatie met hele jonge kinderen die constant iets moeten en een baan die baan die veel stress gaf tot het punt van burnout aan toe gaf dat haar het gevoel dat ze er nog een extra taak bij kreeg terwijl het in haar hoofd al overvol was en er geen ruimte was.
Plus dat ik daardoor een ongezonde relatie t.a.v. onze seksualiteit ontwikkeld heb! Als ik seks initieerde en het kwam er niet van gevoelens van frustratie en onmacht en als het er wel van kwam ontlading maar nog steeds een onvoldaan gevoel en het hele ritueel herhaalt zich na enkele dagen weer van voren. Het is letterlijk een soort drugs geworden.
Omdat wederzijdse emotionele en seksuele intimiteit over het algemeen gezien niet gekoppeld is aan gevoelens van afhankelijkheid door/voor één van beide partners is dat helemaal scheefgegroeid. Ook van mijn kant overigens want ik streefde al die tijd juist het gevoel na om weer begeerd te voelen.
Inmiddels zijn de kinderen iets minder hulpbehoevend gaan naar school en de stress rondom werk is veel minder, maar de situatie die ontstaan is tussen lost zichzelf natuurlijk niet vanzelf op.
Hoewel ik me herken in de patronen die omschreven zijn door de therapeut en deze erken is het wel een beetje een mixed bag vanuit mijn kant.
-Wanneer je in een monogame relatie zit dan ben je toch afhankelijk van je partner voor seks en intimiteit (masturbatie daargelaten)? Zijn mijn behoeften irrelevant en moet ik die wegcijferen?
- Ben nooit boos geworden omdat er geen seks was, hooguit wat in mezelf gekeerd. Dan ging ik maar met de hond een stuk lopen want de telleurstelling en frustratie was er wel degelijk. Niet met een boze smoel of door met deuren te slaan maar blijkbaar heeft ze dat alsnog gevoeld en daar aanstoot aan gegeven.
- Ook een hele poos niets laten merken vrolijk gedaan en zelf leuke dingen gaan doen maar dan zocht ze me op voor seks omdat ze bang was dat ik vreemd ging omdat ik me niet druk maakte terwijl ze weet dat het belangrijk is voor me.
Het afgelopen weekend hebben we gepraat en gesekst maar de verwarring is bij mij eigenlijk alleen maar groter geworden. Haar gedrag rondom mij en de seks was ronduit bizar. Alsof ze totaal zichzelf niet was.
Volgende week staat er een nieuwe therapiesessie op de planning. Zij heeft ondertussen aangeboden om elke donderdag als ze vrij is en ik thuis werk qualitytijd voor elkaar te maken. Maar ik weet niet of ik nog wel seks wil met haar op dit moment ik voel erg onzeker en als het van haar kant kennelijk een 'moetje' is om mij te pleasen of kalm te houden laat dan maar helemaal zitten. Met die insteek kan ik geen seks hebben of überhaupt intiem zijn op welke manier dan ook.
Het voelt echt alsof we ons in de meest bizarre bochten moeten wringen om op dat vlak tot elkaar te komen.
Wat een mooie metafoor, hoop echt dat dat aan de gang is.quote:Op maandag 11 maart 2024 17:47 schreef Luuntje het volgende:
[..]
Zo te lezen mist zij het ook maar wist ze niet meer hoe het te doorbreken en de therapeut die dan de vinger op de zere plek legt kan best een verademing zijn dan op dat moment. Ze is nu waarschijnlijk gaan bedenken hoe ze weer seks met je kan hebben. En niet omdat het een moetje is.
Zoiets als: als je van het paard valt moet je er meteen weer op. Waarom? Om angst en onzekerheid tegen te gaan. Zij klimt nu spreekwoordelijk weer terug het paard op maar wel met wat onzekerheid en een beetje angst.
Misschien omdat ik man ben of te simpel of een combinatie daarvan maar ik begrijp oprecht niet hoe je je seksualiteit kan kwijt kan raken. Wel dat het te druk is in je hoofd en/of je te moe bent maar niet dat het daarna niet weer vanzelf terugkeert.
Is het wellicht vanuit jouw redenatie verstandig om het initiatief vanaf nu dan ook voorlopig bij haar te laten omdat ze zich anders misschien weer onder druk gezet voelt?
Ik geef wel affectie in de zin van een knuffel en een kus maar het kan zijn dat zij bang is dat het uitdraait op meer en dat ze daarom behoudend is ten aanzien van dat stukje. Praten doen we wel over haar gevoel over mijn gevoel maar hoewel ze te herkennen wat ik zeg kan ze er moeilijk vrijuit over praten. We komen te snel op het punt dat ze zegt dat zij daar iets mee moet.quote:
[..]
hij geeft ook aan dat t de affectie is die hij mist....
dus een gemeende niet gescripte knuffel of zoen, zoals hij dat wel doet!
van seks geniet ze wel zegt hij, alleen is het voor haar minder belangrijk dan voor hem
dat lijkt me vrij normaal, gelukkig (of t waar is tenminste) geniet ze er nog wel van
denk dat de liefde gewoon beetje foetsie is van haar kan...
vraag me meer af hoe t ging tussen kind 1 en 2
hoeveel tijd zat hier tussen etc.
kan zijn dat ze bij 3 een soort van postnatale depressie heeft opgelopen
hopelijk in haar geval een vrij matige, die wel resulteert in de huidige situatie
ze moeten idd meer praten
misschien moet hij haar een brief schrijven
want met woorden kan je cruciale info vergeten
waardoor het nogsteeds onduidelijk blijft
misschien gaat ze het langzaamaan weer leuk vinden
en pakken jullie tzt de maandag er ook bij
Zij stelde dit voor in de auto op de terugweg. Maar het lijkt me eerlijk gezegd ook niet de juiste manier. Maar als zij dit voorstelt neem ik aan dat het voor haar goed voelt?quote:EDIT: ik lees nu pas zijn toevoeging over de therapie...
fijn te horen dat t wat ogen heeft geopend...
maar je moet niet verwachten dat t meteen resultaat heeft
dat jullie direct of vrij vlot hebben proberen te seksen
heeft het niet makkelijker gemaakt
wellicht was 2e afspraak afwachten beter?
die geplande donderdag tja het heeft voor en nadelen
1 je hoeft de andere dagen niks te verwachten of ondernemen
kunt dus vooruitkijken naar die donderdag iets waar je zin in hebt
zo erg is het voor haar ook niet al is het een semi-moetje
dan heeft ze 6dagen rust aan dr kop'
Het is ook wel raar als ik graag meer seks en intimiteit wil en zij doet een heel concreet voorstel en dan ga ik zeggen laten we dat maar niet.
Verder was ze gisteren al wat aan het terugkrabbelen. Namelijk als zij andere afspraken had dan slaan we over want het moet geen verplichting worden. Misschien gemeen van mij om gelijk zo negatief te denken maar een afspraak is zo gemaakt en dan heb je zo weer een week rust.
Misschien even afspreken om een tijdje helemaal geen seks te hebben. Maar wel andere intimiteit zoals knuffelen etc op te bouwen?
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
Deels ben ik het met hem eens dat ik de seks met haar veel te groot heb gemaakt. Het is daadwerkelijk een soort obsessie geworden. En dat de rol van mijn gedrag daarin te wensen over liet waardoor bij haar de passie wellicht bedaard is..quote:
[..]
Is het wel echt zo dat de conclusies die je hier trekt vanuit de therapeut komen? Of is het jouw invulling? Want als het niet jouw invulling is, dan komt het op mij niet over als een goede therapeut.
Tegelijk vind ik dat als er gewoon seks was geweest het helemaal niet zover had hoeven komen. Zeker omdat wanneer we dan eindelijk seks hebben zij altijd kletsnat is en in no time een of meerdere orgasmes bereikt.
Je kan heel erg gaan inzoomen op wie wat precies doet en wanneer maar je zit nu eenmaal samen in een monogame relatie daar hoort seks voor mij bij en dat weet ze .
Mijn vertrouwen heeft in die zin ook wel een deuk opgelopen maar het gaat bij die therapie vooral over hoe zij zich voelt en hoe we haar samen kunnen helpen. .
Heb ik maanden terug al eens voorgesteld. Om haar de ruimte te geven en tot rust te komen.quote:
Misschien even afspreken om een tijdje helemaal geen seks te hebben. Maar wel andere intimiteit zoals knuffelen etc op te bouwen?
Maar dan gaat ze zelf seks initiëren, vermoedelijk omdat ze bang is dat ik het elders ga halen.
Maar in mijn ogen geen oprechte seks die energie is dan walgelijk.
Wat mij zo obsessief maakt en gefrustreerd is niet eens de kwantiteit maar de kwaliteit het is nooit eens compromisloos of oprecht voelt.
Verder heb ik het gevoel dat ze allerlei spelletjes speelt, smoesjes bedenkt en zelfs de kinderen gebruikt om er maar vanaf te komen.
Als ze de seks zat is of desnoods mij beu is om welke reden ook heb ik liever dat ze daar eerlijk over is.
Verder heb ik het gevoel dat ze allerlei spelletjes speelt, smoesjes bedenkt en zelfs de kinderen gebruikt om er maar vanaf te komen.
Als ze de seks zat is of desnoods mij beu is om welke reden ook heb ik liever dat ze daar eerlijk over is.
ja maar als ik t zo lees maak je het dan nog lastiger...quote:
Misschien even afspreken om een tijdje helemaal geen seks te hebben. Maar wel andere intimiteit zoals knuffelen etc op te bouwen?
tuurlijk wilt ie die knuffel en kussen...
dan wil je toch al snel meer lijkt me...
geeft ze alleen maar meer blauwe ballen haha
En heb je haar dat al eens gevraagd?quote:
Als ze de seks zat is of desnoods mij beu is om welke reden ook heb ik liever dat ze daar eerlijk over is.
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Erg herkenbaar.. Ik durfde hem ook niet meer aan te raken want je wist dan dat je hem in een splitseconde 'aanzette' en het risico lopen om hem daarna dan te moeten afwijzen was nog erger.quote:
Op een gegeven moment werd het stomvervelend en durfde ik hem niet meer aan te raken want elke kus of aanraking van mijn kant werd gezien als mogelijk startpunt van sex. Zeer vervelende situatie vond ik het en die relatie had oa daardoor geen schijn van kans.
Ook van zijn kant was een kus of knuffel nooit zomaar een kus of knuffel.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Nuja dit krijg je dan dusquote:
[..]
ja maar als ik t zo lees maak je het dan nog lastiger...
tuurlijk wilt ie die knuffel en kussen...
dan wil je toch al snel meer lijkt me...
geeft ze alleen maar meer blauwe ballen haha
Maar jij bent dan ook wel behoorlijk seksueel. In jouw eigen topics loopt er een grote rode draad en die gaat over seks, ook al lijken de verhalen problemen te vertellen buiten de slaapkamer en met verschillende partners: je hebt het erg veel over seks met hun op welke manier dan ook.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ik DENK dat ze meteen na het gesprek met de therapeut enorm opgelucht was omdat de spreekwoordelijke olifant in de kamer is besproken en dat ze daardoor dat van de vaste donderdag in iets teveel enthousiasme heeft voorgesteld.quote:
Verder was ze gisteren al wat aan het terugkrabbelen. Namelijk als zij andere afspraken had dan slaan we over want het moet geen verplichting worden. Misschien gemeen van mij om gelijk zo negatief te denken maar een afspraak is zo gemaakt en dan heb je zo weer een week rust.
Iets later gaat het stof weer neerdwarrelen en voel je je weer als ervoor want ook al is er wel wat van je schouders gevallen: het probleem is nog niet weg.
Dit gaat niet over zijn in een vingerknip helaas. En zeker iets om verder te bespreken in de therapie.
Haal ook zeker jouw 'nieuwe' onzekerheid aan die je na dat gesprek en tijdens de seks hebt gekregen. Je geeft aan dat het om haar gaat in de therapie, maar jij bent van even groot belang in de relatie dus jouw gevoelens moeten zeker mee genomen worden!
En zoals je zo mooi zegt: ik begrijp niet hoe je je seksualiteit zo kwijt kan raken. Ja dat kan dus wel en behoorlijk snel zelfs. Misschien nog makkelijker voor een vrouw daar seksualiteit voor een groot deel in ons hoofd speelt en niet in ons kruis.
(Een beetje zoals dat een vrouw aan een man vraagt: waar denk je aan? En dat de man dan zegt: niets.
En het stomme is: dat klopt dus he? Een man kan letterlijk aan niets denken
Ook zoiets wat voor menig vrouw onbegrijpelijk is, want aan niets denken is onmogelijk
)[ Bericht 0% gewijzigd door Lenny77 op 13-03-2024 09:38:49 ]
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Relatie-advies van Joe Biden? Het moet niet gekker worden. Die man is dement en slaapt 90% van de dag.quote:
Biden zegt dat 't geheim van 'n goed huwelijk goede sex is.
true daarom zou ik nooit lang zonder kunnen...quote:
[..]
Nuja dit krijg je dan dus
Maar jij bent dan ook wel behoorlijk seksueel. In jouw eigen topics loopt er een grote rode draad en die gaat over seks, ook al lijken de verhalen problemen te vertellen buiten de slaapkamer en met verschillende partners: je hebt het erg veel over seks met hun op welke manier dan ook.
behalve als die persoon op vakantie is
of door nood-omstandigheden kan ik me prima aanpassen
vooral als je gek op die persoon bent...
nu moet ik wel verklappen, dat ik nog nooit seks heb gehad
met iemand waar ik geen gevoelens voor had
voel eigenlijk direct aan of er een sterkte band is
(helaas heb ik me wel eens vergist en komt het alleen van mijn kant)
als de dame van te voren zou zeggen op date 1
nu ik hier toch ben laten we maar seks hebben
aangezien ik je toch niet meer wil zien voor date 2
dan is de kans enorm groot dat ik dr meteen eruit knal
Ik denk ook wel altijd aan iets...quote:
[..]
Ik DENK dat ze meteen na het gesprek met de therapeut enorm opgelucht was omdat de spreekwoordelijke olifant in de kamer is besproken en dat ze daardoor dat van de vaste donderdag in iets teveel enthousiasme heeft voorgesteld.
Iets later gaat het stof weer neerdwarrelen en voel je je weer als ervoor want ook al is er wel wat van je schouders gevallen: het probleem is nog niet weg.
Dit gaat niet over zijn in een vingerknip helaas. En zeker iets om verder te bespreken in de therapie.
Haal ook zeker jouw 'nieuwe' onzekerheid aan die je na dat gesprek en tijdens de seks hebt gekregen. Je geeft aan dat het om haar gaat in de therapie, maar jij bent van even groot belang in de relatie dus jouw gevoelens moeten zeker mee genomen worden!
En zoals je zo mooi zegt: ik begrijp niet hoe je je seksualiteit zo kwijt kan raken. Ja dat kan dus wel en behoorlijk snel zelfs. Misschien nog makkelijker voor een vrouw daar seksualiteit voor een groot deel in ons hoofd speelt en niet in ons kruis.
(Een beetje zoals dat een vrouw aan een man vraagt: waar denk je aan? En dat de man dan zegt: niets.
En het stomme is: dat klopt dus he? Een man kan letterlijk aan niets denken
Ook zoiets wat voor menig vrouw onbegrijpelijk is, want aan niets denken is onmogelijk
voornamelijk aan de vrouw die ik date zullen we maar zeggen
de enige manier om tzt eroverheen te komen
is iemand anders zoeken, zo heb ik t helaas altijd al moeten doen
Dat lijkt me in dit geval dan "gelukkig voor jou"?quote:
[..]
Ja natuurlijk. Maar dat is helemaal niet aan de orde volgens haar.
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Zij reageert dus ook zo spastisch op mijn knuffels, ik voel haar lichaam letterlijk verkrampen. Terwijl ik helemaal niet elke keer seks wil na een knuffel.quote:
[..]
Erg herkenbaar.. Ik durfde hem ook niet meer aan te raken want je wist dan dat je hem in een splitseconde 'aanzette' en het risico lopen om hem daarna dan te moeten afwijzen was nog erger.
Ook van zijn kant was een kus of knuffel nooit zomaar een kus of knuffel.
Geen idee of dat gelukkig is of niet, het helpt ons samen in elk geval geen stap verder. Op dit moment is voor mij een stuk duidelijkheid en perspectief het allerbelangrijkste.quote:
[..]
Dat lijkt me in dit geval dan "gelukkig voor jou"?
Als dat zou inhouden dat ze op mij is uitgekeken of ik het verpest heb dan is dan pijnlijk maar so be it. Kun je in elk geval verder met die info.
Ik heb deze situatie ook (deels) gehad.
Jonge kinderen, nauwelijks seks, ik wil wel maar zij niet.
Op een gegeven moment zo klaar mee dat ik het ook voor mezelf afgesloten had, dan maar geen seks meer, ik wilde niet bij d'r weg ivm kinderen en hoop dat het goed komt. Maar ik gaf dus ook 0,0 affectie, geen kus bij thuiskomst en al helemaal geen knuffel.
Toen kwam onze relatie op een punt dat we alletwee dachten, wie houden we nog voor de gek. Toen samen besloten om het nog een half jaartje door te laten sudderen (want persoonlijke redenen).
In dat half jaar ben ik (veel) meer gaan sporten, zoals ik vroeger deed, heb 3 cursussen gedaan en heb me veel gefocust op de kinderen (want ik wist dat het niet lang meer zou duren voor ik ze minder zou gaan zien).
Mijn vrouw is van baan gewisseld, ging vaker met vriendinnen wat doen en heeft ook aan zichzelf gewerkt.
Tijdens dat half jaar hebben wij onszelf verbeterd, enneh, gek hé, elkaar ook teruggevonden.
Wij kwamen erachter dat we niet blij waren met onszelf, ons leven, het "is dit alles" gevoel. Echter lag de bal voor die verandering al die tijd al bij onszelf, uiteraard.
Nu wordt er genoeg gesekst, maar vooral weer echte liefde gevoeld. Zijn nu 2 jaar weer helemaal goed en verwacht daar nog geen verandering binnenkort.
Jonge kinderen, nauwelijks seks, ik wil wel maar zij niet.
Op een gegeven moment zo klaar mee dat ik het ook voor mezelf afgesloten had, dan maar geen seks meer, ik wilde niet bij d'r weg ivm kinderen en hoop dat het goed komt. Maar ik gaf dus ook 0,0 affectie, geen kus bij thuiskomst en al helemaal geen knuffel.
Toen kwam onze relatie op een punt dat we alletwee dachten, wie houden we nog voor de gek. Toen samen besloten om het nog een half jaartje door te laten sudderen (want persoonlijke redenen).
In dat half jaar ben ik (veel) meer gaan sporten, zoals ik vroeger deed, heb 3 cursussen gedaan en heb me veel gefocust op de kinderen (want ik wist dat het niet lang meer zou duren voor ik ze minder zou gaan zien).
Mijn vrouw is van baan gewisseld, ging vaker met vriendinnen wat doen en heeft ook aan zichzelf gewerkt.
Tijdens dat half jaar hebben wij onszelf verbeterd, enneh, gek hé, elkaar ook teruggevonden.
Wij kwamen erachter dat we niet blij waren met onszelf, ons leven, het "is dit alles" gevoel. Echter lag de bal voor die verandering al die tijd al bij onszelf, uiteraard.
Nu wordt er genoeg gesekst, maar vooral weer echte liefde gevoeld. Zijn nu 2 jaar weer helemaal goed en verwacht daar nog geen verandering binnenkort.
Op dinsdag 25 februari 2020 12:55 schreef Pumpalov het volgende:
een beetje zo'n lichtgetinte inteeltkop als dat filosoofert heeft.
een beetje zo'n lichtgetinte inteeltkop als dat filosoofert heeft.
Dus als ze haar best doet om over haar drempel heen te komen en misschien ietwat ongemakkelijk haar hand uitreikt zie jij dat als niet oprecht? Als walgelijk zelfs?quote:
Wat mij zo obsessief maakt en gefrustreerd is niet eens de kwantiteit maar de kwaliteit het is nooit eens compromisloos of oprecht voelt.
Verder heb ik het gevoel dat ze allerlei spelletjes speelt, smoesjes bedenkt en zelfs de kinderen gebruikt om er maar vanaf te komen.
Als ze de seks zat is of desnoods mij beu is om welke reden ook heb ik liever dat ze daar eerlijk over is.
Heb je er weleens aan gedacht dat het gewoon die eerste paar keer spannend, onwennig en een beetje eng kan zijn? Dat ze het oprecht probeert, maar het gewoonweg niet gelijk helemaal vrij voelt?
De druk is zo hoog, niet alleen moet er seks zijn, maar het moet ook nog eens helemaal perfect zijn. De verbinding helen, heerlijk zijn, foutloos zijn, een behoefte vervullen die een eigen leven is gaan leiden.
Dat is nogal wat zeg...
Waar is de ruimte voor verlegenheid, humor, klungeligheid, voor voorzichtig en liefdevol tot elkaar komen? Voor imperfectie?
Dit klinkt zo als ze moet voldoen aan x om het ok te maken. Hoe kan iemand voldoen aan iets dat jij zo enorm hebt gemaakt in jouw hoofd?
Als zij zenuwachtig is en daar overheen probeert te stappen trek jij je mentaal terug. Denkt negatief (spelletjes, niet oprecht). Als zij een stap naar voren zet zet jij een stap naar achteren. En andersom hetzelfde.
Mijn advies, klungel gewoon weer eens lekker. Waardeer de poging van de ander om het goed te doen.
Het hoeft niet perfect te zijn, jullie moeten leren elkaar weer toe te laten.
Maar je zegt net dat je dat gevraagd hebt, en dat dit niet het geval is?quote:
[..]
Geen idee of dat gelukkig is of niet, het helpt ons samen in elk geval geen stap verder. Op dit moment is voor mij een stuk duidelijkheid en perspectief het allerbelangrijkste.
Als dat zou inhouden dat ze op mij is uitgekeken of ik het verpest heb dan is dan pijnlijk maar so be it. Kun je in elk geval verder met die info.
Dat is iig al 1 deel duidelijk. Of 2, zo je wil.
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Of je gelooft haar gewoon dat dat niet het geval is.quote:
[..]
Geen idee of dat gelukkig is of niet, het helpt ons samen in elk geval geen stap verder. Op dit moment is voor mij een stuk duidelijkheid en perspectief het allerbelangrijkste.
Als dat zou inhouden dat ze op mij is uitgekeken of ik het verpest heb dan is dan pijnlijk maar so be it. Kun je in elk geval verder met die info.
Mooie zienswijzequote:
[..]
Dus als ze haar best doet om over haar drempel heen te komen en misschien ietwat ongemakkelijk haar hand uitreikt zie jij dat als niet oprecht? Als walgelijk zelfs?
Heb je er weleens aan gedacht dat het gewoon die eerste paar keer spannend, onwennig en een beetje eng kan zijn? Dat ze het oprecht probeert, maar het gewoonweg niet gelijk helemaal vrij voelt?
De druk is zo hoog, niet alleen moet er seks zijn, maar het moet ook nog eens helemaal perfect zijn. De verbinding helen, heerlijk zijn, foutloos zijn, een behoefte vervullen die een eigen leven is gaan leiden.
Dat is nogal wat zeg...
Waar is de ruimte voor verlegenheid, humor, klungeligheid, voor voorzichtig en liefdevol tot elkaar komen? Voor imperfectie?
Dit klinkt zo als ze moet voldoen aan x om het ok te maken. Hoe kan iemand voldoen aan iets dat jij zo enorm hebt gemaakt in jouw hoofd?
Als zij zenuwachtig is en daar overheen probeert te stappen trek jij je mentaal terug. Denkt negatief (spelletjes, niet oprecht). Als zij een stap naar voren zet zet jij een stap naar achteren. En andersom hetzelfde.
Mijn advies, klungel gewoon weer eens lekker. Waardeer de poging van de ander om het goed te doen.
Het hoeft niet perfect te zijn, jullie moeten leren elkaar weer toe te laten.
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Blijkbaar kan het.quote:
[..]
Ik DENK dat ze meteen na het gesprek met de therapeut enorm opgelucht was omdat de spreekwoordelijke olifant in de kamer is besproken en dat ze daardoor dat van de vaste donderdag in iets teveel enthousiasme heeft voorgesteld.
Iets later gaat het stof weer neerdwarrelen en voel je je weer als ervoor want ook al is er wel wat van je schouders gevallen: het probleem is nog niet weg.
Dit gaat niet over zijn in een vingerknip helaas. En zeker iets om verder te bespreken in de therapie.
Haal ook zeker jouw 'nieuwe' onzekerheid aan die je na dat gesprek en tijdens de seks hebt gekregen. Je geeft aan dat het om haar gaat in de therapie, maar jij bent van even groot belang in de relatie dus jouw gevoelens moeten zeker mee genomen worden!
En zoals je zo mooi zegt: ik begrijp niet hoe je je seksualiteit zo kwijt kan raken. Ja dat kan dus wel en behoorlijk snel zelfs. Misschien nog makkelijker voor een vrouw daar seksualiteit voor een groot deel in ons hoofd speelt en niet in ons kruis.
(Een beetje zoals dat een vrouw aan een man vraagt: waar denk je aan? En dat de man dan zegt: niets.
En het stomme is: dat klopt dus he? Een man kan letterlijk aan niets denken
Ook zoiets wat voor menig vrouw onbegrijpelijk is, want aan niets denken is onmogelijk
Het was al heel lang zo dat we eigenlijk niet meer lief voor elkaar waren.
Intimiteit en affectie was er amper. Twee jaar lang niets samen gedaan behalve tv kijken. Zelfs geen kus meer voor en na werk op een gegeven moment.
Seks was er vreemd genoeg nog wel, maar het was plichtmatige ontlading en meer niet. Niet eens in bed maar stiekem onder de douche of logeerkamer want in "ons" bed lag namelijk altijd wel een kind te slapen.
Ruzie maken deden we niet maar ontwijken des te meer. Ik ging steeds meer en langer werken en als ik een keer thuis kwam was er meer oog voor bier en sport dan voor haar. Moet wel zeggen dit was ook in de Coronatijd dus ik gok dat meer mensen (zeker met jonge kinderen) daar niet bepaald positieve herinneringen aan hebben.
Op een gegeven moment is er kort na het veel te jong overlijden van een goede vriend van mij vorig jaar zomer een moment van realisatie gekomen waar de neuk we nou eigenlijk mee bezig waren ten aanzien van elkaar. Was dit alles??
Toen pas werd mij pijnlijk duidelijk hoe ver zij eigenlijk heen was. Met het werk, de kinderen en waarschijnlijk ook met mij. Wat volgde was een emotionele epos van beide kanten en veel gepraat en veel meer oprechte aandacht en liefde voor elkaar.
Sindsdien hebben zijn we daar beide aan gaan werken en dat zorgt echt voor een stuk verdieping maar is het fysieke stuk van de relatie compleet verstoord geraakt. Heb haar op de vrouw afgevraagd of ze een aversie tegen me heeft opgebouwd door hoe het ging, of wellicht mij zelfs haat maar dat is het schijnbaar niet.
Heb ook ruimhartig aan haar toegegeven dat ik fouten heb gemaakt door haar te laten spartelen. Ze trok alles naar zich toe en ik liet dat gebeuren. Omdat als ik haar vroeg om hulp ze me kwaad wegstuurde. Achteraf had ik bepaalde dingen vooral rondom de kinderen moeten doen en niet moeten vragen.
Maar we hebben wel gewoon seks gehad, niet in de kwantiteit of kwaliteit die ik zou wensen maar alsnog, hoezo moet ze dan wennen?quote:
[..]
Dus als ze haar best doet om over haar drempel heen te komen en misschien ietwat ongemakkelijk haar hand uitreikt zie jij dat als niet oprecht? Als walgelijk zelfs?
Heb je er weleens aan gedacht dat het gewoon die eerste paar keer spannend, onwennig en een beetje eng kan zijn? Dat ze het oprecht probeert, maar het gewoonweg niet gelijk helemaal vrij voelt?
De druk is zo hoog, niet alleen moet er seks zijn, maar het moet ook nog eens helemaal perfect zijn. De verbinding helen, heerlijk zijn, foutloos zijn, een behoefte vervullen die een eigen leven is gaan leiden.
Dat is nogal wat zeg...
Waar is de ruimte voor verlegenheid, humor, klungeligheid, voor voorzichtig en liefdevol tot elkaar komen? Voor imperfectie?
Dit klinkt zo als ze moet voldoen aan x om het ok te maken. Hoe kan iemand voldoen aan iets dat jij zo enorm hebt gemaakt in jouw hoofd?
Als zij zenuwachtig is en daar overheen probeert te stappen trek jij je mentaal terug. Denkt negatief (spelletjes, niet oprecht). Als zij een stap naar voren zet zet jij een stap naar achteren. En andersom hetzelfde.
Mijn advies, klungel gewoon weer eens lekker. Waardeer de poging van de ander om het goed te doen.
Het hoeft niet perfect te zijn, jullie moeten leren elkaar weer toe te laten.
Zij mag zenuwachtig zijn maar ik ben dat ook. En sceptisch ook. Want ik snap oprecht nog steeds het probleem niet. Als we vrijen is ze opgewonden. Dus laag libido of geestelijke/fysieke blokkade is het niet. Soms geilt ze me op door over mijn bovenbeen te strelen nabij de erogene zones om dan na 5 minuten op te staan met de mededeling: Welterusten! Hopelijk is daar geen sprake van maar het voelt op die momenten als pesten.
Wees ook niet te streng voor jezelf.quote:
[..]
Blijkbaar kan het.
Het was al heel lang zo dat we eigenlijk niet meer lief voor elkaar waren.
Intimiteit en affectie was er amper. Twee jaar lang niets samen gedaan behalve tv kijken. Zelfs geen kus meer voor en na werk op een gegeven moment.
Seks was er vreemd genoeg nog wel, maar het was plichtmatige ontlading en meer niet. Niet eens in bed maar stiekem onder de douche of logeerkamer want in "ons" bed lag namelijk altijd wel een kind te slapen.
Ruzie maken deden we niet maar ontwijken des te meer. Ik ging steeds meer en langer werken en als ik een keer thuis kwam was er meer oog voor bier en sport dan voor haar. Moet wel zeggen dit was ook in de Coronatijd dus ik gok dat meer mensen (zeker met jonge kinderen) daar niet bepaald positieve herinneringen aan hebben.
Op een gegeven moment is er kort na het veel te jong overlijden van een goede vriend van mij vorig jaar zomer een moment van realisatie gekomen waar de neuk we nou eigenlijk mee bezig waren ten aanzien van elkaar. Was dit alles??
Toen pas werd mij pijnlijk duidelijk hoe ver zij eigenlijk heen was. Met het werk, de kinderen en waarschijnlijk ook met mij. Wat volgde was een emotionele epos van beide kanten en veel gepraat en veel meer oprechte aandacht en liefde voor elkaar.
Sindsdien hebben zijn we daar beide aan gaan werken en dat zorgt echt voor een stuk verdieping maar is het fysieke stuk van de relatie compleet verstoord geraakt. Heb haar op de vrouw afgevraagd of ze een aversie tegen me heeft opgebouwd door hoe het ging, of wellicht mij zelfs haat maar dat is het schijnbaar niet.
Heb ook ruimhartig aan haar toegegeven dat ik fouten heb gemaakt door haar te laten spartelen. Ze trok alles naar zich toe en ik liet dat gebeuren. Omdat als ik haar vroeg om hulp ze me kwaad wegstuurde. Achteraf had ik bepaalde dingen vooral rondom de kinderen moeten doen en niet moeten vragen.
In dit leven doet iedereen gewoon maar wat.
Je hebt geen fy gedaan, je deed wat op dat moment het enige mogelijke leek.
Soms is dat achteraf 'fout', maar he, zo is het leven.
Het verleden kan je niet veranderen, de toekomst is vaag. Je hebt alleen vandaag, alleen nu.
Wees een beetje lief voor jezelf en voor je partner.
Ondanks die 'fouten' willen jullie nog, proberen jullie nog, zit er nog liefde tussen jullie.
Ik heb op zeer andere gebieden veel gewerkt met mensen met angsten en gedoe. En heb geleerd dat we allemaal geneigd zijn teveel aandacht te leggen op wat beter moet ipv wat wel goed gaat.
Leren om meer aandacht te hebben voor wat wel goed gaat helpt. Vier die kleine momenten, bouw die uit. Vanuit een positief gevoel.
Naast frustratie en gemis lees ik ook liefde in jouw woorden. Is dat niet een veel betere grond om op te bouwen?
Maar het is niet goed genoeg voor je...quote:
[..]
Maar we hebben wel gewoon seks gehad, niet in de kwantiteit of kwaliteit die ik zou wensen maar alsnog, hoezo moet ze dan wennen?
Zij mag zenuwachtig zijn maar ik ben dat ook. En sceptisch ook. Want ik snap oprecht nog steeds het probleem niet. Als we vrijen is ze opgewonden. Dus laag libido of geestelijke/fysieke blokkade is het niet. Soms geilt ze me op door over mijn bovenbeen te strelen nabij de erogene zones om dan na 5 minuten op te staan met de mededeling: Welterusten! Hopelijk is daar geen sprake van maar het voelt op die momenten als pesten.
Een beetje plagen zou juist super zijn als het goed voelt.
Speelsheid ipv druk.
Vraag is of ze het uiteindelijk meent natuurlijk.quote:
[..]
Maar je zegt net dat je dat gevraagd hebt, en dat dit niet het geval is?
Dat is iig al 1 deel duidelijk. Of 2, zo je wil.
Want tegelijk heeft ze wel bij die therapie laten doorschemeren dat ik kennelijk teveel vraag en me hulpbehoevend opstel.
Voel me er niet goed onder weet niet wat ik moet doen om het goed te maken. Spontaniteit is weg. Vroeger nam ik nog wel eens een mooi setje lingerie mee. Maar nee, daar mee wek je alleen maar verkeerde signalen of dram je je ding er mee door.
Knuffelen en kussen mag maar mijn seksualiteit doet er vervolgens niet toe. Hoef niks te verwachten. Je kwetsbaar opstellen door er over te praten en aangeven dat je tekort komt is drammen en werkt óók weer averechts.
De dingen op zijn beloop laten en niet zo spastisch doen door het los te laten en de bal bij haar leggen resulteert vervolgens weer in een onbevredigd seksleven.
En de antwoorden over het precieze hoe en waarom (hoe pijnlijk die ook mogen) zijn komen ook niet.
Op die manier plagen is leuk als je daaromheen een gezond seksleven hebt. Als jouw partner jou seks gaat onthouden neigt plagen eerder naar marteling.quote:
[..]
Maar het is niet goed genoeg voor je...
Een beetje plagen zou juist super zijn als het goed voelt.
Speelsheid ipv druk.
Ja, hou zielsveel van haar. Vreemdgaan en seks elders halen is vermoedelijk geen enkel probleem. Het wrange van de hele situatie is is dat juist nu dit speelt een vrouwelijke collega die 10 jaar jonger is een oogje op me heeft en openlijk met me flirt en toespelingen doet. Om vervolgens op therapie te horen dat je je teveel opdringt aan nota bene je eigen vrouw.quote:
[..]
Wees ook niet te streng voor jezelf.
In dit leven doet iedereen gewoon maar wat.
Je hebt geen fy gedaan, je deed wat op dat moment het enige mogelijke leek.
Soms is dat achteraf 'fout', maar he, zo is het leven.
Het verleden kan je niet veranderen, de toekomst is vaag. Je hebt alleen vandaag, alleen nu.
Wees een beetje lief voor jezelf en voor je partner.
Ondanks die 'fouten' willen jullie nog, proberen jullie nog, zit er nog liefde tussen jullie.
Ik heb op zeer andere gebieden veel gewerkt met mensen met angsten en gedoe. En heb geleerd dat we allemaal geneigd zijn teveel aandacht te leggen op wat beter moet ipv wat wel goed gaat.
Leren om meer aandacht te hebben voor wat wel goed gaat helpt. Vier die kleine momenten, bouw die uit. Vanuit een positief gevoel.
Naast frustratie en gemis lees ik ook liefde in jouw woorden. Is dat niet een veel betere grond om op te bouwen?
Wil het alleen met haar. Wil dit proberen te laten werken en niet weglopen. Alleen krijg geen duidelijke antwoorden.
Maar daar gaan jullie nu wel mee aan de slagquote:
[..]
Vraag is of ze het uiteindelijk meent natuurlijk.
Want tegelijk heeft ze wel bij die therapie laten doorschemeren dat ik kennelijk teveel vraag en me hulpbehoevend opstel.
Voel me er niet goed onder weet niet wat ik moet doen om het goed te maken. Spontaniteit is weg. Vroeger nam ik nog wel eens een mooi setje lingerie mee. Maar nee, daar mee wek je alleen maar verkeerde signalen of dram je je ding er mee door.
Knuffelen en kussen mag maar mijn seksualiteit doet er vervolgens niet toe. Hoef niks te verwachten. Je kwetsbaar opstellen door er over te praten en aangeven dat je tekort komt is drammen en werkt óók weer averechts.
De dingen op zijn beloop laten en niet zo spastisch doen door het los te laten en de bal bij haar leggen resulteert vervolgens weer in een onbevredigd seksleven.
En de antwoorden over het precieze hoe en waarom (hoe pijnlijk die ook mogen) zijn komen ook niet.
Wacht gewoon even af hoe het de volgende tijd gaat evolueren. En wees inderdaad lief voor elkaar en voor jezelf
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ff advocaat van de duivel, als je jaren geen seks hebt en er wordt op die manier naar je gecommuniceerd is het niet gek dat dat wat met je doet.quote:
[..]
Ja, hou zielsveel van haar. Vreemdgaan en seks elders halen is vermoedelijk geen enkel probleem. Het wrange van de hele situatie is is dat juist nu dit speelt een vrouwelijke collega die 10 jaar jonger is een oogje op me heeft en openlijk met me flirt en toespelingen doet. Om vervolgens op therapie te horen dat je je teveel opdringt aan nota bene je eigen vrouw.
Wil het alleen met haar. Wil dit proberen te laten werken en niet weglopen. Alleen krijg geen duidelijke antwoorden.
Op dinsdag 25 februari 2020 12:55 schreef Pumpalov het volgende:
een beetje zo'n lichtgetinte inteeltkop als dat filosoofert heeft.
een beetje zo'n lichtgetinte inteeltkop als dat filosoofert heeft.
Je ziet natuurlijk al van mijlenver aankomen dat dit vroeg of laat fout gaatquote:
[..]
Ja, hou zielsveel van haar. Vreemdgaan en seks elders halen is vermoedelijk geen enkel probleem. Het wrange van de hele situatie is is dat juist nu dit speelt een vrouwelijke collega die 10 jaar jonger is een oogje op me heeft en openlijk met me flirt en toespelingen doet. Om vervolgens op therapie te horen dat je je teveel opdringt aan nota bene je eigen vrouw.
Wil het alleen met haar. Wil dit proberen te laten werken en niet weglopen. Alleen krijg geen duidelijke antwoorden.
Oowwww..quote:
[..]
Ja, hou zielsveel van haar. Vreemdgaan en seks elders halen is vermoedelijk geen enkel probleem. Het wrange van de hele situatie is is dat juist nu dit speelt een vrouwelijke collega die 10 jaar jonger is een oogje op me heeft en openlijk met me flirt en toespelingen doet. Om vervolgens op therapie te horen dat je je teveel opdringt aan nota bene je eigen vrouw.
Wil het alleen met haar. Wil dit proberen te laten werken en niet weglopen. Alleen krijg geen duidelijke antwoorden.
Ik lees dit nu pas en besef nu pas de eigenlijke opzet van dit topic
Het was allemaal maar inleiding om op dit punt aan te komen in de hoop van: gewoon doen joh!!
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Dat soort plagen hoort bij een gezond seksleven idd.quote:
[..]
Op die manier plagen is leuk als je daaromheen een gezond seksleven hebt. Als jouw partner jou seks gaat onthouden neigt plagen eerder naar marteling.
En dus ook bij het weer komen tot een gezond seksleven.
Waarbij het niet perse hoeft te eindigen in neuken, of de perfecte seksuele ervaring. Maar het vrij voelt om elkaar ook seksueel aan te raken en te doen.
Nu kan zij niet spelen, want dat voelt als marteling voor jou. Het is alles of niets. Dat werkt niet.
Ga terug naar het begin. Waar je beide op klappen stond, maar dat juist heerlijk was.
Ah, de aap komt uit de mouw...quote:
[..]
Ja, hou zielsveel van haar. Vreemdgaan en seks elders halen is vermoedelijk geen enkel probleem. Het wrange van de hele situatie is is dat juist nu dit speelt een vrouwelijke collega die 10 jaar jonger is een oogje op me heeft en openlijk met me flirt en toespelingen doet. Om vervolgens op therapie te horen dat je je teveel opdringt aan nota bene je eigen vrouw.
Wil het alleen met haar. Wil dit proberen te laten werken en niet weglopen. Alleen krijg geen duidelijke antwoorden.
Verlangen en schuldgevoel
Wat fijn om te horen. Zo kan het dus ook!quote:
Ik heb deze situatie ook (deels) gehad.
Jonge kinderen, nauwelijks seks, ik wil wel maar zij niet.
Op een gegeven moment zo klaar mee dat ik het ook voor mezelf afgesloten had, dan maar geen seks meer, ik wilde niet bij d'r weg ivm kinderen en hoop dat het goed komt. Maar ik gaf dus ook 0,0 affectie, geen kus bij thuiskomst en al helemaal geen knuffel.
Toen kwam onze relatie op een punt dat we alletwee dachten, wie houden we nog voor de gek. Toen samen besloten om het nog een half jaartje door te laten sudderen (want persoonlijke redenen).
In dat half jaar ben ik (veel) meer gaan sporten, zoals ik vroeger deed, heb 3 cursussen gedaan en heb me veel gefocust op de kinderen (want ik wist dat het niet lang meer zou duren voor ik ze minder zou gaan zien).
Mijn vrouw is van baan gewisseld, ging vaker met vriendinnen wat doen en heeft ook aan zichzelf gewerkt.
Tijdens dat half jaar hebben wij onszelf verbeterd, enneh, gek hé, elkaar ook teruggevonden.
Wij kwamen erachter dat we niet blij waren met onszelf, ons leven, het "is dit alles" gevoel. Echter lag de bal voor die verandering al die tijd al bij onszelf, uiteraard.
Nu wordt er genoeg gesekst, maar vooral weer echte liefde gevoeld. Zijn nu 2 jaar weer helemaal goed en verwacht daar nog geen verandering binnenkort.
Externe factoren hebben bij ons ook zeker een grote rol gespeeld. En wij hebben daar beide verkeerde beslissingen in genomen door zowel onszelf als elkaar te verloochenen. Moet ook geen wonderen verwachten want zo'n proces van verbetering kost tijd. Zij heeft inderdaad een aantal vriendinnen waar ze weer leuke dingen mee doet de laatste tijd en heb zelf altijd al vrienden gehad en een eigen leven naast thuis.
Qua kinderen gaat het ook steeds beter. De leeftijd 1-4 was echt horror in ons geval. Zeker als het hele land op slot zit met lockdowns en je niks kan. Wij brachten ze ook niet meer weg omdat we liever hadden dat ze zich thuis misdroegen of de aandacht opeisten dan dat ze dat elders deden.
Deden we eindelijk wat samen was je alsnog in die kostbare 2 of 3 uur met die gasten bezig.
Hoewel ze dit ontkent en trouw de pil slikt heb ik soms ook wel dat ze bang is dat ze per ongeluk weer zwanger raakt. Drie van drie was een kwestie van stoppen met de pil en twee weken later positief testen. Dus heb volgende maand een afspraak gemaakt om me te laten helpen zodat ze dat stukje angst ook kan loslaten.
Haal je dat er echt uit... Waarom zou ik dan nog de moeite nemen een topic te openen en de kar vlot willen trekken?quote:
[..]
Oowwww..
Ik lees dit nu pas en besef nu pas de eigenlijke opzet van dit topic
Het was allemaal maar inleiding om op dit punt aan te komen in de hoop van: gewoon doen joh!!
Wauw.
Owwkeequote:
[..]
Wat fijn om te horen. Zo kan het dus ook!
Externe factoren hebben bij ons ook zeker een grote rol gespeeld. En wij hebben daar beide verkeerde beslissingen in genomen door zowel onszelf als elkaar te verloochenen. Moet ook geen wonderen verwachten want zo'n proces van verbetering kost tijd. Zij heeft inderdaad een aantal vriendinnen waar ze weer leuke dingen mee doet de laatste tijd en heb zelf altijd al vrienden gehad en een eigen leven naast thuis.
Qua kinderen gaat het ook steeds beter. De leeftijd 1-4 was echt horror in ons geval. Zeker als het hele land op slot zit met lockdowns en je niks kan. Wij brachten ze ook niet meer weg omdat we liever hadden dat ze zich thuis misdroegen of de aandacht opeisten dan dat ze dat elders deden.
Deden we eindelijk wat samen was je alsnog in die kostbare 2 of 3 uur met die gasten bezig.
Hoewel ze dit ontkent en trouw de pil slikt heb ik soms ook wel dat ze bang is dat ze per ongeluk weer zwanger raakt. Drie van drie was een kwestie van stoppen met de pil en twee weken later positief testen. Dus heb volgende maand een afspraak gemaakt om me te laten helpen zodat ze dat stukje angst ook kan loslaten.
Dit wordt echt steeds erger. Nu beticht je haar al van 'per ongeluk' zwanger willen raken.
Goh, wat raar dat seks zo beladen is zeg...
Ze is niet oprecht, speelt spelletjes, naait je er misschien wel in met nog een zwangerschap. Ze is je seksueel zat en ga zo maar door.
Fijne gedachtes meneer. Super fijn om seks te hebben met iemand die zo over je denkt.
Top, zou echt graag seks hebben met iemand die zo over me denkt, voelt heerlijk en vrij😳
[ Bericht 4% gewijzigd door Cause-mayhem2 op 13-03-2024 15:18:14 ]
In het begin kwam er juist seks nadat we elkaar hadden lopen opgeilen. Ik zie haar nog voor me staan dat we het rustig aan zouden doen en de volgende avond zat ze bovenop me en neukten we ons brein er uit.quote:
[..]
Dat soort plagen hoort bij een gezond seksleven idd.
En dus ook bij het weer komen tot een gezond seksleven.
Waarbij het niet perse hoeft te eindigen in neuken, of de perfecte seksuele ervaring. Maar het vrij voelt om elkaar ook seksueel aan te raken en te doen.
Nu kan zij niet spelen, want dat voelt als marteling voor jou. Het is alles of niets. Dat werkt niet.
Ga terug naar het begin. Waar je beide op klappen stond, maar dat juist heerlijk was.
Als je om wat voor reden dan ook niets wil op dat gebied respecteer ik dat maar mag je van mijn erogene zones afblijven.
Dat doe ik niet. Lees nog eens goed die posting.quote:
[..]
Owwkee
Dit wordt echt steeds erger. Nu beticht je haar al van 'per ongeluk' zwanger willen raken.
Goh, wat raar dat seks zo beladen is zeg...
Honger krijgen buiten de deur is niks mis mee zolang je maar thuis komt eten. Lullig is alleen dat thuis de koelkast leeg is.quote:
[..]
Ah, de aap komt uit de mouw...
Verlangen en schuldgevoel
Ik heb alles goed gelezen. Besef jij je wel wat je zegt?quote:
[..]
Dat doe ik niet. Lees nog eens goed die posting.
Ja?quote:
[..]
Honger krijgen buiten de deur is niks mis mee zolang je maar thuis komt eten.
Je zou het dus prima vinden als zij geil werd van die lekkere collega om dan seks met jou te hebben?
Dat ze nat wordt van hem en jij die honger mag stillen?
huh hij schrijft dat ze misschien bang is om zwanger te raken.quote:
[..]
Ik heb alles goed gelezen. Besef jij je wel wat je zegt?
Op dinsdag 25 februari 2020 12:55 schreef Pumpalov het volgende:
een beetje zo'n lichtgetinte inteeltkop als dat filosoofert heeft.
een beetje zo'n lichtgetinte inteeltkop als dat filosoofert heeft.
Dat heb je helemaal niet want ik zeg dat zij na drie heftige zwangerschappen en dito kinderen misschien bang is voor een ongewenste zwangerschap. Niet dat ik haar beticht van stiekem zwanger te willen worden.quote:
[..]
Ik heb alles goed gelezen. Besef jij je wel wat je zegt?
Geloof oprecht en dat spreekt ze ook zo uit dat dat wel het laatste is waar ze op zit te wachten.
Ja hoor. Daar is niks mis mee.quote:
[..]
Ja?
Je zou het dus prima vinden als zij geil werd van die lekkere collega om dan seks met jou te hebben?
Dat ze nat wordt van hem en jij die honger mag stillen?
Nee oprecht niet. Zij is mijn alles ondanks dat het natuurlijk wel frustreert. Zeker als je wel bepaalde aandacht krijgt buiten je huwelijk. Ik vermijd die collega ook als de pest.quote:
[..]
Je ziet natuurlijk al van mijlenver aankomen dat dit vroeg of laat fout gaat
Wil haar eerst uitgebreid de tijd geven voor ik zoiets maar zou overwegen. Het verhaal van Filosoofert laat zien dat herstel en elkaar hervinden wel degelijk mogelijk kan zijn.
Lijkt me een lastige situatie voor jullie allebei. Het lijkt me in dit geval eigenlijk nuttiger om het idee van seks gewoon even helemaal te schrappen voor een tijdje en om de focus te legen op het affectie stukje; dat is vele malen belangrijker en als dat goed zit volgt de seks (vaak) vanzelf wel weer. Jullie moeten elkaar ook weer leren vertrouwen.
Zij moet leren dat je niet elke keer seks wil als je iets van een knuffel of kus geeft/krijgt & ze moet weer ervaren hoe het is om seks te hebben zonder een druk te voelen. Jij moet leren om haar te geloven. Niet meteen van het ergste uitgaan. Je denkt dat ze spelletjes speelt, dat ze je expres lekker maakt om je vervolgens geen seks te geven, en als ze je seks geeft denk je dat ze het eigenlijk niet wil. Zij kan dan vrij makkelijk de indruk krijgen dat het nooit goed is.
Het zal je verbazen hoeveel mensen wel eens periodes hebben waarin ze een mindere libido hebben. Door oorzaken die vaak helemaal niks met de relatie te maken hebben. Ik (een man) heb ook wel eens een periode van een paar weken of zelfs enkele maanden dat mijn hoofd er gewoon niet naar staat. M'n man ook. We weten dat van elkaar en respecteren dat gewoon. Als de een opgewonden is probeert diegene het vaak wel, maar de ander voelt zich vrij genoeg om nee te zeggen als de wil er niet is (of er komt een aanbod om de ander wel even te ''helpen'' in combinatie met een ''maar zelf hoef ik niet zo nodig nu'' en dat is dan ook prima; geen van beiden ziet het dan als druk of een moetje). Geen verdere uitleg nodig, al zeggen we alsnog vaak dat het niet aan de ander ligt. Juist omdat we er dan geen punt van maken blijft de affectie en communicatie wel op pijl. We vragen wat we voor de ander kunnen doen (waarbij de focus dan niet ligt op ''ik help je, want dan krijg ik weer seks''), zijn er voor de ander en de seks komt dan vanzelf wel weer. Ik zal me pas zorgen gaan maken als de affectie (het dagelijkse knuffelen, of kussen zonder verdere hoop op meer) verdwijnt of wanneer we niet meer graag samen dingen zouden doen. De focus teveel op het gemis van seks leggen werkt enkel averechts en als je oprecht van elkaar houdt zou het ook geen probleem hoeven te zijn.
Het is echt een mythe dat het pas ''normaal'' is als beide partijen jarenlang continue zin hebben.
Kortom; je focust je veel te veel op de seks & zie eerst maar eens dat de affectie, de communicatie en het vertrouwen in elkaar weer toe neemt. Therapie is in die zin een hele goeie, dus hopelijk levert dat wat op. Succes!
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 13-03-2024 15:55:13 ]
Zij moet leren dat je niet elke keer seks wil als je iets van een knuffel of kus geeft/krijgt & ze moet weer ervaren hoe het is om seks te hebben zonder een druk te voelen. Jij moet leren om haar te geloven. Niet meteen van het ergste uitgaan. Je denkt dat ze spelletjes speelt, dat ze je expres lekker maakt om je vervolgens geen seks te geven, en als ze je seks geeft denk je dat ze het eigenlijk niet wil. Zij kan dan vrij makkelijk de indruk krijgen dat het nooit goed is.
Het zal je verbazen hoeveel mensen wel eens periodes hebben waarin ze een mindere libido hebben. Door oorzaken die vaak helemaal niks met de relatie te maken hebben. Ik (een man) heb ook wel eens een periode van een paar weken of zelfs enkele maanden dat mijn hoofd er gewoon niet naar staat. M'n man ook. We weten dat van elkaar en respecteren dat gewoon. Als de een opgewonden is probeert diegene het vaak wel, maar de ander voelt zich vrij genoeg om nee te zeggen als de wil er niet is (of er komt een aanbod om de ander wel even te ''helpen'' in combinatie met een ''maar zelf hoef ik niet zo nodig nu'' en dat is dan ook prima; geen van beiden ziet het dan als druk of een moetje). Geen verdere uitleg nodig, al zeggen we alsnog vaak dat het niet aan de ander ligt. Juist omdat we er dan geen punt van maken blijft de affectie en communicatie wel op pijl. We vragen wat we voor de ander kunnen doen (waarbij de focus dan niet ligt op ''ik help je, want dan krijg ik weer seks''), zijn er voor de ander en de seks komt dan vanzelf wel weer. Ik zal me pas zorgen gaan maken als de affectie (het dagelijkse knuffelen, of kussen zonder verdere hoop op meer) verdwijnt of wanneer we niet meer graag samen dingen zouden doen. De focus teveel op het gemis van seks leggen werkt enkel averechts en als je oprecht van elkaar houdt zou het ook geen probleem hoeven te zijn.
Het is echt een mythe dat het pas ''normaal'' is als beide partijen jarenlang continue zin hebben.
Kortom; je focust je veel te veel op de seks & zie eerst maar eens dat de affectie, de communicatie en het vertrouwen in elkaar weer toe neemt. Therapie is in die zin een hele goeie, dus hopelijk levert dat wat op. Succes!
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 13-03-2024 15:55:13 ]
Ik zou ook een beginnen bij het begin. Ik ben zelf iemand met een hoog libido en die ook altijd wel in is voor seks. Toch heeft mijn vrouw (en mijn vriendinnen/vrouw daarvoor) dat nooit als een probleem ervaren en is er geen angst dat affectie tonen tot meer gaat leiden.
De voorvraag is dus: waarom is dat ontstaan? Of is het wel ontstaan? Was er altijd al een enorm verschil aan behoefte wat geen probleem was in het begin? Vaak hoor je dat behoefteverschillen in de loop van de tijd ontstaan en dat heeft vaak dan weer te maken met de tevredenheid op seksueel vlak of relationeel vlak, of beiden. Of er is iets externs.
Ik denk zelf dus dat daar het begin van de ellende zit en op zeker moment er negatieve gevoelens gaan ontstaan. En die krijg je dus niet opgelost zonder de kern aan te pakken.
De voorvraag is dus: waarom is dat ontstaan? Of is het wel ontstaan? Was er altijd al een enorm verschil aan behoefte wat geen probleem was in het begin? Vaak hoor je dat behoefteverschillen in de loop van de tijd ontstaan en dat heeft vaak dan weer te maken met de tevredenheid op seksueel vlak of relationeel vlak, of beiden. Of er is iets externs.
Ik denk zelf dus dat daar het begin van de ellende zit en op zeker moment er negatieve gevoelens gaan ontstaan. En die krijg je dus niet opgelost zonder de kern aan te pakken.
En een open relatie? Of niks voor jullie?quote:
[..]
Honger krijgen buiten de deur is niks mis mee zolang je maar thuis komt eten. Lullig is alleen dat thuis de koelkast leeg is.
Bedankt voor je reactie.quote:Op woensdag 13 maart 2024 15:53 schreef AlwaysHappy het volgende:
Lijkt me een lastige situatie voor jullie allebei. Het lijkt me in dit geval eigenlijk nuttiger om het idee van seks gewoon even helemaal te schrappen voor een tijdje en om de focus te legen op het affectie stukje; dat is vele malen belangrijker en als dat goed zit volgt de seks (vaak) vanzelf wel weer. Jullie moeten elkaar ook weer leren vertrouwen.
Zij moet leren dat je niet elke keer seks wil als je iets van een knuffel of kus geeft/krijgt & ze moet weer ervaren hoe het is om seks te hebben zonder een druk te voelen. Jij moet leren om haar te geloven. Niet meteen van het ergste uitgaan. Je denkt dat ze spelletjes speelt, dat ze je expres lekker maakt om je vervolgens geen seks te geven, en als ze je seks geeft denk je dat ze het eigenlijk niet wil. Zij kan dan vrij makkelijk de indruk krijgen dat het nooit goed is.
Het zal je verbazen hoeveel mensen wel eens periodes hebben waarin ze een mindere libido hebben. Door oorzaken die vaak helemaal niks met de relatie te maken hebben. Ik (een man) heb ook wel eens een periode van een paar weken of zelfs enkele maanden dat mijn hoofd er gewoon niet naar staat. M'n man ook. We weten dat van elkaar en respecteren dat gewoon. Als de een opgewonden is probeert diegene het vaak wel, maar de ander voelt zich vrij genoeg om nee te zeggen als de wil er niet is (of er komt een aanbod om de ander wel even te ''helpen'' in combinatie met een ''maar zelf hoef ik niet zo nodig nu'' en dat is dan ook prima; geen van beiden ziet het dan als druk of een moetje). Geen verdere uitleg nodig, al zeggen we alsnog vaak dat het niet aan de ander ligt. Juist omdat we er dan geen punt van maken blijft de affectie en communicatie wel op pijl. We vragen wat we voor de ander kunnen doen (waarbij de focus dan niet ligt op ''ik help je, want dan krijg ik weer seks''), zijn er voor de ander en de seks komt dan vanzelf wel weer. Ik zal me pas zorgen gaan maken als de affectie (het dagelijkse knuffelen, of kussen zonder verdere hoop op meer) verdwijnt of wanneer we niet meer graag samen dingen zouden doen. De focus teveel op het gemis van seks leggen werkt enkel averechts en als je oprecht van elkaar houdt zou het ook geen probleem hoeven te zijn.
Het is echt een mythe dat het pas ''normaal'' is als beide partijen jarenlang continue zin hebben.
Kortom; je focust je veel te veel op de seks & zie eerst maar eens dat de affectie, de communicatie en het vertrouwen in elkaar weer toe neemt. Therapie is in die zin een hele goeie, dus hopelijk levert dat wat op. Succes!
Jullie seksbehoefte is zo te zien van nature aardig in balans in die zin dat jullie beiden weken of zelfs maanden zonder seks makkelijk kunnen accepteren van de ander zonder daar verder last van te hebben.
Vind oprecht zelf maar 1 keer week al een compromis. Kennelijk ligt onze seksbehoefte ver uit elkaar.
Maar ook dat er van haar kant geen begeerte meer is. Laatst was een van de kinderen ziek anderhalve week, toen zij, toen PMS en waren we al met al bijna een maand verder. Vroeger (dat wil zeggen tot 5 jaar geleden nog) konden we niet van elkaar afblijven als ik een midweek voor werk in het buitenland zat. Na die seksloze periode was er nog steeds nul begeerte en moest ik bijna smeken om een keer wat qualitytime.
Wel eens dat het een veel te prominente rol is gaan spelen en teveel gewicht op de relatieschaal legt van mijn kant, dat is in die therapie ook naar voren gekomen.
In plaats van haar daarmee steeds te confronteren ga ik wat meer masturberen. Om in elk geval het fysieke gedeelte wat meer beheersbaar te houden voor mijzelf en voor haar.
Communicatie en affectie werkten we al aan. We knuffelen, complimenteren en kussen en praten elke dag. En helemaal niet om daar constant maar seks daarmee af te dwingen want dat is inderdaad heel erg vervelend en ongemakkelijk als het alleen daarom te doen is.
Zou zelfs willen zeggen dat gevoelens van lust daar eigenlijk los van staan. Vaak heb ik gewoon oprecht en intens zin in seks met haar. Op een dierlijke level zoals je ook honger krijgt als je niet eet. Maar door te praten over hamburgers en sushi haal je de honger niet weg, in tegendeel.
Juist nu we emotioneel meer toenadering zoeken en vinden is die behoefte sterker dan ooit. Geloof ook oprecht dat ik een betere man voor haar zou kunnen zijn als dit niet zo'n issue was tussen ons.
O ja ben ook begin dit jaar naar de huisarts geweest voor iets van een libidoremmer maar die lachte me nog net niet uit en en stelde dat dat niet eenvoudig laat staan gebruikelijk is en dat een gezond libido op zich geen medisch probleem is. Er zijn wel antidepressiva die het in potentie kunnen onderdrukken maar als je verder niet depressief bent is er geen medische indicatie en krijg je het niet zomaar.
Zou ik als het blijft verslechteren voor open staan maar nu nog niet. Heb het ook nooit durven opperen dus geen idee hoe zij daarin staat. In algemene zin weet ik wel dat ze sterk hecht aan monogamie dus verwacht geen enthousiaste reactie. Helemaal niet als ik dat nu zou voorstellen. En heel eerlijk ik hoef nu zelf ook geen ander.quote:
[..]
En een open relatie? Of niks voor jullie?
Die vraag worstel ik dus ook heel erg mee.quote:
Ik zou ook een beginnen bij het begin. Ik ben zelf iemand met een hoog libido en die ook altijd wel in is voor seks.
De voorvraag is dus: waarom is dat ontstaan? Of is het wel ontstaan? Was er altijd al een enorm verschil aan behoefte wat geen probleem was in het begin? Vaak hoor je dat behoefteverschillen in de loop van de tijd ontstaan en dat heeft vaak dan weer te maken met de tevredenheid op seksueel vlak of relationeel vlak, of beiden. Of er is iets externs.
Ik denk zelf dus dat daar het begin van de ellende zit en op zeker moment er negatieve gevoelens gaan ontstaan. En die krijg je dus niet opgelost zonder de kern aan te pakken.
Nee het was altijd perfect. Sinds we een relatie kregen hadden we altijd ongeveer 2 keer per week seks. Waarbij ik vaker het initiatief nam maar zij dat ook wel deed. Dit was vanaf het prille begin als jonge twintigers tot een jaar geleden. Het was echt helemaal nooit een probleem. Soms deden we het vier keer op zaterdag en dan een week niet maar het was er altijd. We hebben ook nooit extreem veel seks gehad, zelfs niet aan het begin van de relatie toen alles spannend en nieuw was.
We hebben 3 kinderen samen dus er waren ook momenten dat het een poos écht niet kon vanuit praktisch oogpunt en dat heb ik totaal niet als vervelend of frustrerend ervaren zoals je wel eens leest. Omdat ik wist dat het goed zat.
Maar hoe handelde je dat dan in de praktijk? Raakte je niet (te) snel opgewonden als zij je casual ging knuffelen of gaf je daar expres niet aan toe op dat moment? Of vond zij het niet ongemakkelijk als je met een stijve tegen haar aan zat nadat zij je liefkozend streelde en zij totaal niet uit was op seks ? Dat soort onzin, wilde oprecht dat ik die geilheid uit kon schakelen in elk geval tijdelijk.quote:Toch heeft mijn vrouw (en mijn vriendinnen/vrouw daarvoor) dat nooit als een probleem ervaren en is er geen angst dat affectie tonen tot meer gaat leiden.
Ze heeft er gewoonweg geen zin meer in. Te druk, het is te veel gedoe, misschien vind ze je ook niet meer zo aantrekkelijk of voelt ze zichzelf ook niet helemaal vrij. Zoals ik het lees is het ook vrij druk en intensief met 3 kinderen. Dan heb je een lange dag van zorgen, werken, drukte en gedoe en dan is seks ook niet waar je aan denkt. Dan wil je misschien liever op de bank zitten en een nietszeggende serie kijken.quote:
Wat mij zo obsessief maakt en gefrustreerd is niet eens de kwantiteit maar de kwaliteit het is nooit eens compromisloos of oprecht voelt.
Verder heb ik het gevoel dat ze allerlei spelletjes speelt, smoesjes bedenkt en zelfs de kinderen gebruikt om er maar vanaf te komen.
Als ze de seks zat is of desnoods mij beu is om welke reden ook heb ik liever dat ze daar eerlijk over is.
In mijn ervaring is seks voor mannen soms een uitlaatklep (lijkt het), maar voor vrouwen (als ik voor mezelf spreek) is dat het juist niet. Ik moet me optimaal kunnen voelen als ik seks zou willen hebben en dat lukt niet zo goed als ik een kut dag heb gehad, of het heel druk heb gehad. En leven is over het algemeen best druk. Het is dan al snel te veel moeite.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Mwah, dat lees je dan verkeerd. Ik bedoel; het komt maar zelden voor dat we tegelijkertijd een periode hebben waarin het libido wat lager ligt. Zat momenten dat de één wel zin heeft, maar de ander wat minder.quote:
[..]
Bedankt voor je reactie.
Jullie seksbehoefte is zo te zien van nature aardig in balans in die zin dat jullie beiden weken of zelfs maanden zonder seks makkelijk kunnen accepteren van de ander zonder daar verder last van te hebben.
Het verschil is dan alleen dat we er geen punt van maken; we leggen er geen druk op. Heeft de ander geen zin? Dan is dat zo. Soms stelt degene die zelf wat minder zin heeft dan voor om de ander wel even te helpen (niet uit druk), en anders knuffelen we gewoon wat, of we gaan wat anders leuks doen. Als de drang te groot is dan masturbeert diegene zich gewoon even snel. Is de druk meteen weer van de ketel. En andere periodes waarin we het allebei leuk vinden om meermaals per week aan de slag te gaan. Het moet alleen geen moetje worden.
Elke week standaard meermaals seks hebben is leuk hoor, maar we linken het niet aan ons levensgeluk en het beinvloed onze affectie ons niet. Als je de seks veel groter maakt dan dat het is dan beschadig je andere zaken alleen maar, en de druk wordt meteen zo groot, daar wordt niemand beter van.
Je ervaart het nu bij je huidige vrouw en ik snap dat het dan verleidelijk is om de gedachte te krijgen dat het gras elders vast groener is en dat het aan je vrouw ligt; maar in vrijwel elke relatie zul je dit soort periodes wel hebben. Bij jullie is het uit de hand gelopen omdat er niet echt goed is gecommuniceerd en het gemis van seks toch wat werd opgeblazen waardoor het echt tussen jullie in is komen staan. Normaal zou het helemaal niet zo'n probleem hoeven te worden.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 13-03-2024 17:06:16 ]
Dit is ook een mooi inzicht toch? Dan leg je de focus ook niet op alleen het seks deel. En er lijkt een fijne basis tussen jullie te zijn met liefde voor elkaar.quote:
Ik heb deze situatie ook (deels) gehad.
Jonge kinderen, nauwelijks seks, ik wil wel maar zij niet.
Op een gegeven moment zo klaar mee dat ik het ook voor mezelf afgesloten had, dan maar geen seks meer, ik wilde niet bij d'r weg ivm kinderen en hoop dat het goed komt. Maar ik gaf dus ook 0,0 affectie, geen kus bij thuiskomst en al helemaal geen knuffel.
Toen kwam onze relatie op een punt dat we alletwee dachten, wie houden we nog voor de gek. Toen samen besloten om het nog een half jaartje door te laten sudderen (want persoonlijke redenen).
In dat half jaar ben ik (veel) meer gaan sporten, zoals ik vroeger deed, heb 3 cursussen gedaan en heb me veel gefocust op de kinderen (want ik wist dat het niet lang meer zou duren voor ik ze minder zou gaan zien).
Mijn vrouw is van baan gewisseld, ging vaker met vriendinnen wat doen en heeft ook aan zichzelf gewerkt.
Tijdens dat half jaar hebben wij onszelf verbeterd, enneh, gek hé, elkaar ook teruggevonden.
Wij kwamen erachter dat we niet blij waren met onszelf, ons leven, het "is dit alles" gevoel. Echter lag de bal voor die verandering al die tijd al bij onszelf, uiteraard.
Nu wordt er genoeg gesekst, maar vooral weer echte liefde gevoeld. Zijn nu 2 jaar weer helemaal goed en verwacht daar nog geen verandering binnenkort.
quote:
[..]
Ze heeft er gewoonweg geen zin meer in. Te druk, het is te veel gedoe, misschien vind ze je ook niet meer zo aantrekkelijk of voelt ze zichzelf ook niet helemaal vrij. Zoals ik het lees is het ook vrij druk en intensief met 3 kinderen. Dan heb je een lange dag van zorgen, werken, drukte en gedoe en dan is seks ook niet waar je aan denkt. Dan wil je misschien liever op de bank zitten en een nietszeggende serie kijken.
In mijn ervaring is seks voor mannen soms een uitlaatklep (lijkt het), maar voor vrouwen (als ik voor mezelf spreek) is dat het juist niet. Ik moet me optimaal kunnen voelen als ik seks zou willen hebben en dat lukt niet zo goed als ik een kut dag heb gehad, of het heel druk heb gehad. En leven is over het algemeen best druk. Het is dan al snel te veel moeite.Vermoedelijk is het vooral die drukte inderdaad en het gedoe. Wellicht ook nog wel wat hormonale veranderingen. De therapeut zei in ons gesprek ook dat de afgewezen partner vaak heel sterk de neiging heeft de schuld naar zich toe te trekken zoals ik doe, terwijl dat in zijn realiteit van 28 jaar counseling eigenlijk maar heel zelden voor komt dat de wederhelft de oorzaak is van het gebrek aan libido.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Op zich een geruststellende gedachte maar ook beangstigend in de zin dat er misschien wel helemaal geen probleem is dat opgelost hoeft te worden vanuit haar perspectief. Behalve een man die zeurt om meer seks.
Sporten doe ik trouwens ook 4 keer per week maar dat zorgt alleen maar voor meer testosteron en libido heb ik het idee haha.
Niet gelijk qua momentum maar jullie kunnen je er makkelijk overheen zetten in elk geval dat is ook balans. En de ander in zo'n geval zo nu en dan met de hand bevredigen is ook seks.quote:
[..]
Mwah, dat lees je dan verkeerd. Ik bedoel; het komt maar zelden voor dat we tegelijkertijd een periode hebben waarin het libido wat lager ligt. Zat momenten dat de één wel zin heeft, maar de ander wat minder.
Het verschil is dan alleen dat we er geen punt van maken; we leggen er geen druk op. Heeft de ander geen zin? Dan is dat zo. Soms stelt degene die zelf wat minder zin heeft dan voor om de ander wel even te helpen (niet uit druk), en anders knuffelen we gewoon wat, of we gaan wat anders leuks doen. Als de drang te groot is dan masturbeert diegene zich gewoon even snel. Is de druk meteen weer van de ketel. En andere periodes waarin we het allebei leuk vinden om meermaals per week aan de slag te gaan. Het moet alleen geen moetje worden.
Elke week standaard meermaals seks hebben is leuk hoor, maar we linken het niet aan ons levensgeluk en het beinvloed onze affectie ons niet. Als je de seks veel groter maakt dan dat het is dan beschadig je andere zaken alleen maar, en de druk wordt meteen zo groot, daar wordt niemand beter van.
Je ervaart het nu bij je huidige vrouw en ik snap dat het dan verleidelijk is om de gedachte te krijgen dat het gras elders vast groener is en dat het aan je vrouw ligt; maar in vrijwel elke relatie zul je dit soort periodes wel hebben.
Heb dat ook nog aangegeven bij haar, we hoeven echt niet elke keer uren stomende seks te hebben en het kan in 5 minuten gepiept zijn. Dat is voorgekomen maar dan heb ik de neiging om haar ook aan te raken en te laten komen. Om haar niet onbevredigd achter te laten maar geen idee of dat achteraf nou zo slim was.
Weet niet of het opgeblazen is. Dat libido is echt en er altijd geweest. Kan dat wel gaan analyseren en zitten onderdrukken en de situatie bagatelliserend maar wie hou je daarmee uiteindelijk voor de gek?quote:Bij jullie is het uit de hand gelopen omdat er niet echt goed is gecommuniceerd en het gemis van seks toch wat werd opgeblazen waardoor het echt tussen jullie in is komen staan.
Maar wat is normaal? Je hebt toch ook mensen die het drie keer per dag doen? Of de aseksuele die helemaal nooit wil.quote:Normaal zou het helemaal niet zo'n probleem hoeven te worden.
Normaal is waar je je beide prettig bij voelt. Met 1 keer liefdevolle seks per week zou ik prima kunnen leven. Met een keer per maand niet, in elk geval niet op dit moment. Daarom maak ik me er ook zo druk om, het is in potentie een killer voor ons huwelijk.
Het is niet zo dat ik als een jonge hond bij iedere knuffel tegen haar been ga oprijden. Het loopt gewoon heel natuurlijk. Als een van ons aanstalten maakt en de ander reageert daar niet op, dan niet. Dat leidt ook niet tot frustratie ofzo. Ik heb ook wel altijd relaties gehad met vrouwen die een hoog libido hebben. Maar dat heeft denk ik ook gewoon te maken met de selectie vooraf en het leuk houden tijdens. En een beetje geluk dat er geen mentale of fysieke problemen zijn geweest voor langere periodes.quote:
Maar hoe handelde je dat dan in de praktijk? Raakte je niet (te) snel opgewonden als zij je casual ging knuffelen of gaf je daar expres niet aan toe op dat moment? Of vond zij het niet ongemakkelijk als je met een stijve tegen haar aan zat nadat zij je liefkozend streelde en zij totaal niet uit was op seks ? Dat soort onzin, wilde oprecht dat ik die geilheid uit kon schakelen in elk geval tijdelijk.
Haha nee vanzelfsprekend niet. Voor de duidelijkheid zelf ook nooit last van gehad hoor toen alles nog natuurlijk ging. Heerlijk tegen elkaar aanslapen en knuffelen tot we een ons wogen.quote:
[..]
Het is niet zo dat ik als een jonge hond bij iedere knuffel tegen haar been ga oprijden. Het loopt gewoon heel natuurlijk. Als een van ons aanstalten maakt en de ander reageert daar niet op, dan niet. Dat leidt ook niet tot frustratie ofzo. Ik heb ook wel altijd relaties gehad met vrouwen die een hoog libido hebben. Maar dat heeft denk ik ook gewoon te maken met de selectie vooraf en het leuk houden tijdens. En een beetje geluk dat er geen mentale of fysieke problemen zijn geweest voor langere periodes.
Maar na drie weken onthouding is er nog maar weinig fantasie voor nodig om de boel daar beneden wakker te schudden en een enorme seksuele craving te krijgen.
Op zo'n moment heb ik ook liever niet dat ze me sensueel aanraakt tenzij we daadwerkelijk gaan seksen. Maar daardoor heeft zij vervolgens weer het gevoel in te moeten boeten op intimiteit. Prijs je gelukkig dat het bij jou altijd in balans is geweest met je partner want dat is echt een zegen blijkt wel.
Even een update.: De relatietherapie lijkt hier nog niet echt het gewenste effect te hebben. Zij voelt zich alleen maar verder onder druk gezet terwijl ik haar nu juist oprecht de ruimte wil geven en er samen het beste van te maken en te werken aan de issues die er kennelijk zijn. Al moet er drie maanden geen seks zijn om dat te realiseren.
De door haar geïnitieerde afspraak wekelijks samen tijd te hebben is inmiddels ook alweer van tafel. Alles wat ik onderneem is in haar ogen een boos plan om mijn zin door te drammen en te krijgen wat ik wil geeft ze aan.
Ondertussen heb ik het gevoel dat ik op eieren loop letterlijk en figuurlijk. Onderneem ik ook niks meer naar haar toe qua intimiteit. . Bang voor afwijzing, bang dat ik haar onder druk zet, bang dat ik het verder verkloot en inmiddels ook bang voor de gevoelens die het los maakt in mezelf.
Slaap amper nog en ben 15 kilo afgevallen in de afgelopen 2 maanden. De huisarts heeft omdat ook het werk er onder begon te lijden 50 mg oxazepam voorgeschreven maar dat is voor maximaal 2 weken.
Vraag me oprecht af waar aan ik dit verdiend heb, zelfs als ik in haar ogen dingen niet tactisch zou hebben aangepakt zou er toch ergens bij haar een soort besef moeten zijn dat we er samen aan moeten werken wil deze relatie blijven voortbestaan?
De door haar geïnitieerde afspraak wekelijks samen tijd te hebben is inmiddels ook alweer van tafel. Alles wat ik onderneem is in haar ogen een boos plan om mijn zin door te drammen en te krijgen wat ik wil geeft ze aan.
Ondertussen heb ik het gevoel dat ik op eieren loop letterlijk en figuurlijk. Onderneem ik ook niks meer naar haar toe qua intimiteit. . Bang voor afwijzing, bang dat ik haar onder druk zet, bang dat ik het verder verkloot en inmiddels ook bang voor de gevoelens die het los maakt in mezelf.
Slaap amper nog en ben 15 kilo afgevallen in de afgelopen 2 maanden. De huisarts heeft omdat ook het werk er onder begon te lijden 50 mg oxazepam voorgeschreven maar dat is voor maximaal 2 weken.
Vraag me oprecht af waar aan ik dit verdiend heb, zelfs als ik in haar ogen dingen niet tactisch zou hebben aangepakt zou er toch ergens bij haar een soort besef moeten zijn dat we er samen aan moeten werken wil deze relatie blijven voortbestaan?
Ai dat klinkt naar allemaal. Voor welke gevoelens in jezelf ben je bang? Het klinkt alsof je heel erg uit balans bent en veel stress ervaart nu, zo erg dat het je opbreekt en dat kan niet de bedoeling zijn in een relatie. Misschien is het ook goed om individuele therapie te overwegen om je te helpen omgaan met de stress en emoties die je ervaart als eerste stap? Of heb je enig idee hoe je het voor jezelf wat oké kunt maken?
Relatietherapie heeft volgens mij nog nooit iemand geholpen, integendeel. Alleen denk ik dat dit nu wel een enorm dingetje aan het worden is binnen jullie relatie en dat dit alleen maar slepender wordt. Nu al lijd je er flink onder, tot aan de oxazepam aan toe. Jij wordt wanhopiger en zij vijandiger.quote:
Even een update.: De relatietherapie lijkt hier nog niet echt het gewenste effect te hebben. Zij voelt zich alleen maar verder onder druk gezet terwijl ik haar nu juist oprecht de ruimte wil geven en er samen het beste van te maken en te werken aan de issues die er kennelijk zijn. Al moet er drie maanden geen seks zijn om dat te realiseren.
De door haar geïnitieerde afspraak wekelijks samen tijd te hebben is inmiddels ook alweer van tafel. Alles wat ik onderneem is in haar ogen een boos plan om mijn zin door te drammen en te krijgen wat ik wil geeft ze aan.
Ondertussen heb ik het gevoel dat ik op eieren loop letterlijk en figuurlijk. Onderneem ik ook niks meer naar haar toe qua intimiteit. . Bang voor afwijzing, bang dat ik haar onder druk zet, bang dat ik het verder verkloot en inmiddels ook bang voor de gevoelens die het los maakt in mezelf.
Slaap amper nog en ben 15 kilo afgevallen in de afgelopen 2 maanden. De huisarts heeft omdat ook het werk er onder begon te lijden 50 mg oxazepam voorgeschreven maar dat is voor maximaal 2 weken.
Vraag me oprecht af waar aan ik dit verdiend heb, zelfs als ik in haar ogen dingen niet tactisch zou hebben aangepakt zou er toch ergens bij haar een soort besef moeten zijn dat we er samen aan moeten werken wil deze relatie blijven voortbestaan?
Le Diable
Ik krijg wel heel erge jeuk van de insteek van de therapie en ook van het merendeel van de reacties hier. Zal wel een teken van de tijd zijn maar het lijkt wel of iedereen er vooral op gebrand is om uit te lichten wat jij fout doet en wat jij moet veranderen.
Erg weinig begrip en sympathie voor jouw kant, lijkt wel alsof het idee van ‘samen’ zijn tegenwoordig vooral draait om ‘haar’ beleving en hoe ‘hij’ zich daar maar op alle manieren aan moet aanpassen.
Dat je uiteindelijk aan de pammetjes moet omdat alles belangrijker is dan jouw perceptie van een goede relatie, koekoek..
Erg weinig begrip en sympathie voor jouw kant, lijkt wel alsof het idee van ‘samen’ zijn tegenwoordig vooral draait om ‘haar’ beleving en hoe ‘hij’ zich daar maar op alle manieren aan moet aanpassen.
Dat je uiteindelijk aan de pammetjes moet omdat alles belangrijker is dan jouw perceptie van een goede relatie, koekoek..
En wat is jouw advies?quote:
Ik krijg wel heel erge jeuk van de insteek van de therapie en ook van het merendeel van de reacties hier. Zal wel een teken van de tijd zijn maar het lijkt wel of iedereen er vooral op gebrand is om uit te lichten wat jij fout doet en wat jij moet veranderen.
Erg weinig begrip en sympathie voor jouw kant, lijkt wel alsof het idee van ‘samen’ zijn tegenwoordig vooral draait om ‘haar’ beleving en hoe ‘hij’ zich daar maar op alle manieren aan moet aanpassen.
Dat je uiteindelijk aan de pammetjes moet omdat alles belangrijker is dan jouw perceptie van een goede relatie, koekoek..
Geen, ik ben geen therapeut, ik ken de situatie van TS en zijn vrouw niet en ik zie ook absoluut niet hoe uit een topic als dit een oplossing komt voor TS en zijn vrouw.quote:
Prettig om van je af te kunnen schrijven omdat je het onder woorden moet brengen en voor wat duiding van bepaalde visies maar daar houdt het wel op.
Ik spreek gewoon mijn verbazing uit over hoe makkelijk de behoefte van mannen aan liefde, genegenheid, waardering en affectie (niet eens aan seks al focust iedereen zich daarop) binnen een relatie tegenwoordig bijna vanzelfsprekend geaccepteerd afwezig is want het is allemaal al zo zwaar voor haar maar o wee als het andersom is.
Iedere man weet dat na de (laatste) kinderen het seksleven zo goed als over is.
Gewoon accepteren of anders een nieuwe kut, maar kost je de hut.
Gewoon accepteren of anders een nieuwe kut, maar kost je de hut.
Vakman pur sang
Vooral de implicaties van een eventuele (vecht)scheiding en mijn mentale en lichamelijke gezondheid op de korte termijn. Val wel doodmoe in slaap maar na 2/3 uur ben ik weer klaarwakker en kom ik niet meer in slaap.quote:
Ai dat klinkt naar allemaal. Voor welke gevoelens in jezelf ben je bang? Het klinkt alsof je heel erg uit balans bent en veel stress ervaart nu, zo erg dat het je opbreekt en dat kan niet de bedoeling zijn in een relatie. Misschien is het ook goed om individuele therapie te overwegen om je te helpen omgaan met de stress en emoties die je ervaart als eerste stap? Of heb je enig idee hoe je het voor jezelf wat oké kunt maken?
Het financiële gedeelte en met name de gevolgen ook voor de kinderen lig ik wakker van. We hebben twee jaar geleden dit huis gekocht en dat was redelijk op de max dus de boel verkopen en vervolgens iets geschikts vinden zal voor beiden niet eenvoudig zijn. De appartementen beginnen hier in de regio bij 350k en je hebt 3 kleine kinderen.
Maar ook minder praktische dingen passeren de revue. Zaken als zie ik mijn kinderen straks alleen nog in het weekend? Wie krijgt de hond? Maar ook emotioneel, gevoelens van afwijzing woede en onmacht die adrenaline aanmaken waardoor de slaap vatten niet te doen is.
Ben door de huisarts doorverwezen naar GGZ Centraal maar er is een wachtlijst van een vier maanden tot een half jaar als je niet een acuut gevaar voor jezelf of de samenleving bent.
Heb wel (mail)contact met iemand via Psyned waar ik gelukkig wel direct terecht kan dus dat is fijn, hoewel die behandelingen niet vergoed worden vanuit de zorgverzekering.
Slaap nu een paar nachten op de bank dat scheelt wel iets qua spanning. Eigenlijk wil ik gewoon weg en bij een vriend logeren of een hotel pakken maar ben bang dat ze dan verkeerde conclusies trekt dat ik bij een andere vrouw ben.
Vreselijk ja. Het is een doos van Pandora gebleken letterlijk.quote:
[..]
Relatietherapie heeft volgens mij nog nooit iemand geholpen, integendeel. Alleen denk ik dat dit nu wel een enorm dingetje aan het worden is binnen jullie relatie en dat dit alleen maar slepender wordt. Nu al lijd je er flink onder, tot aan de oxazepam aan toe. Jij wordt wanhopiger en zij vijandiger.
De vraag is hoe je elkaar ooit weer kunt vinden.
Terug naar de seks. Zij gaf wel aan tijdens de laatste therapiesessie dat ze zich al langere tijd enorm onder druk gezet heeft gevoeld. Ze vergeleek me met rupsje nooitgnoeg. En dat ze met dat aspect van de relatie helemaal klaar was.
Voorbeelden:
-Dat ik over agendaseks begon vond ze uitermate vervelend. Zij wil spontane seks zoals vroeger, dat daar in de praktijk helemaal geen ruimte voor is met drie kinderen waarvoor de jongsten constant aandacht opeisen lijkt ze niet te beseffen.
- Dat ik (we hebben het samen besproken, maar goed) therapie geïnitieerd heb vond ze ook (natuurlijk achteraf) ook een fout, Ze heeft eigenlijk niet de behoefte om diepgaande gesprekken over gevoelens laat staan seks te hebben met een vreemde.
- Teveel vragen in haar ogen. Heb gezegd dat ik soms inderdaad de regie nam omdat er anders wekenlang niks vanuit haar kwam. En dat als er zich een kans voor deed ze er als de kippen bij was om dat momentum om zeep te helpen. Door het bed te ontvluchten, doodleuk een van de kinderen te roepen of een of ander fysiek ongemak te veinzen. Dat triggerde bij mij gevoelens van afwijzing zeker als het alweer wat langer geleden was.
Ze gaf ook nog een voorbeeld een poos terug vanuit de praktijk waarbij iets mankeerde (blaasontsteking en er was nog iets dacht ik, ziek geweest wellicht). In elk geval konden we langere tijd geen vaginale seks hebben, wat natuurlijk vervelend is maar vanzelfsprekend respecteer.
Toen was ik op een zondagochtend geil en zoenden we, ze trok ze me (nadat ik het vroeg) wat af. Vervolgens vroeg ik een blowjob en of ik in haar mond mocht komen. Niet dat ze me zovaak pijpte hooguit een of twee keer per jaar maar in het verleden was dat geen punt. Dat wilde ze nu echter niet, pijpen wel maar klaarkomen er in niet. . Waarop ik schijnbaar iets heb gezegd zou hebben in de trend van ahw jammer want dan kom ik heftiger, wat prima kan want dat is gewoon echt zo !
Vervolgens tijdens de actie keurig aangegeven dat ik kwam en hem er uit gehaald dus niks aan de hand maar kennelijk vond zij dat ook alweer een geval van ontzettend je hand overspelen.
Zelf zie ik dat anders namelijk communiceren over iets wat je lekker vindt. Iets waar zij zich nog nooit over heeft uitgesproken maar wat ik door de jaren heen zelf heb moeten ontdekken. Gesprekken over seks reageert ze enorm awkward op dan gaat ze op haar telefoon zitten alsof het een onzekere puber is.
Vind het maar lastig te interpreteren. Blijkbaar wil zij de volledige regie over het momentum en controle over mijn pik of zo en moet ik verder haar niet lastig vallen?
Voorbeelden:
-Dat ik over agendaseks begon vond ze uitermate vervelend. Zij wil spontane seks zoals vroeger, dat daar in de praktijk helemaal geen ruimte voor is met drie kinderen waarvoor de jongsten constant aandacht opeisen lijkt ze niet te beseffen.
- Dat ik (we hebben het samen besproken, maar goed) therapie geïnitieerd heb vond ze ook (natuurlijk achteraf) ook een fout, Ze heeft eigenlijk niet de behoefte om diepgaande gesprekken over gevoelens laat staan seks te hebben met een vreemde.
- Teveel vragen in haar ogen. Heb gezegd dat ik soms inderdaad de regie nam omdat er anders wekenlang niks vanuit haar kwam. En dat als er zich een kans voor deed ze er als de kippen bij was om dat momentum om zeep te helpen. Door het bed te ontvluchten, doodleuk een van de kinderen te roepen of een of ander fysiek ongemak te veinzen. Dat triggerde bij mij gevoelens van afwijzing zeker als het alweer wat langer geleden was.
Ze gaf ook nog een voorbeeld een poos terug vanuit de praktijk waarbij iets mankeerde (blaasontsteking en er was nog iets dacht ik, ziek geweest wellicht). In elk geval konden we langere tijd geen vaginale seks hebben, wat natuurlijk vervelend is maar vanzelfsprekend respecteer.
Toen was ik op een zondagochtend geil en zoenden we, ze trok ze me (nadat ik het vroeg) wat af. Vervolgens vroeg ik een blowjob en of ik in haar mond mocht komen. Niet dat ze me zovaak pijpte hooguit een of twee keer per jaar maar in het verleden was dat geen punt. Dat wilde ze nu echter niet, pijpen wel maar klaarkomen er in niet. . Waarop ik schijnbaar iets heb gezegd zou hebben in de trend van ahw jammer want dan kom ik heftiger, wat prima kan want dat is gewoon echt zo !
Vervolgens tijdens de actie keurig aangegeven dat ik kwam en hem er uit gehaald dus niks aan de hand maar kennelijk vond zij dat ook alweer een geval van ontzettend je hand overspelen.
Zelf zie ik dat anders namelijk communiceren over iets wat je lekker vindt. Iets waar zij zich nog nooit over heeft uitgesproken maar wat ik door de jaren heen zelf heb moeten ontdekken. Gesprekken over seks reageert ze enorm awkward op dan gaat ze op haar telefoon zitten alsof het een onzekere puber is.
Vind het maar lastig te interpreteren. Blijkbaar wil zij de volledige regie over het momentum en controle over mijn pik of zo en moet ik verder haar niet lastig vallen?
Zou graag willen. Mijn oprechte intentie is het afgelopen anderhalf jaar steeds geweest om dingen beter of tenminste werkbaar te maken zonder daarbij mijzelf volledig weg te cijferen of haar gevoelens te kwetsen. Maar compleet het tegendeel lijkt inmiddels gerealiseerd. Goed bezig!quote:
Wil je wel verder en is er nog een realistisch pad waarin jullie verder kunnen?
En stel dat zij morgen een een complete omslag maakt of we op de een of andere manier wel weer de connectie zouden terugvinden kan ik op dit moment ook nog geen inschatting maken van de schade die ontstaan is op emotioneel vlak qua vertrouwen. Laat staan of we ooit weer intiem kunnen zijn op een gezonde manier. Van mij hoeft dat nu oprecht niet meer.
Op de achtergrond zal ik in elk geval aan een exit strategie blijven werken voor het praktische aspect.
Verlies jezelf niet aan het trekken aan een dood paard.quote:
[..]
Zou graag willen. Mijn oprechte intentie is het afgelopen anderhalf jaar steeds geweest om dingen beter of tenminste werkbaar te maken zonder daarbij mijzelf volledig weg te cijferen of haar gevoelens te kwetsen. Maar compleet het tegendeel lijkt inmiddels gerealiseerd. Goed bezig!
En stel dat zij morgen een een complete omslag maakt of we op de een of andere manier wel weer de connectie zouden terugvinden kan ik op dit moment ook nog geen inschatting maken van de schade die ontstaan is op emotioneel vlak qua vertrouwen. Laat staan of we ooit weer intiem kunnen zijn op een gezonde manier. Van mij hoeft dat nu oprecht niet meer.
Op de achtergrond zal ik in elk geval aan een exit strategie blijven werken voor het praktische aspect.
Nee klopt, het pijnlijke is dat we altijd een goed team waren voor 20 jaar lang nooit geen issues en aan een half woord vaak genoeg. Maar qua dit is het of onze hersenen totaal anders werken want we voelen ons beiden enorm gekwetst en onbegrepen en gestrest.quote:
[..]
Verlies jezelf niet aan het trekken aan een dood paard.
Daarom ook die gesprekken om elkaar in dat opzicht beter te begrijpen en wellicht een compromis te bereiken maar dat therapie het veel erger zou maken had ik nooit kunnen voorzien.
Ik heb het ook wel eens gedaan: relatietherapie. Ik ben sindsdien gescheiden (en inmiddels ook weer hertrouwd, jonger, leuker en nog mooier… het is kut om doorheen te moeten en kut voor mijn kinderen, maar het kan ook weer wat moois brengen in de toekomst).quote:
[..]
Nee klopt, het pijnlijke is dat we altijd een goed team waren voor 20 jaar lang nooit geen issues en aan een half woord vaak genoeg. Maar qua dit is het of onze hersenen totaal anders werken want we voelen ons beiden enorm gekwetst en onbegrepen en gestrest.
Daarom ook die gesprekken om elkaar in dat opzicht beter te begrijpen en wellicht een compromis te bereiken maar dat therapie het veel erger zou maken had ik nooit kunnen voorzien.
Maar die wordt ook weer oud en zuur.quote:
[..]
Ik heb het ook wel eens gedaan: relatietherapie. Ik ben sindsdien gescheiden (en inmiddels ook weer hertrouwd, jonger, leuker en nog mooier… het is kut om doorheen te moeten en kut voor mijn kinderen, maar het kan ook weer wat moois brengen in de toekomst).
Soms is het nodig om te scheiden. Soms is er een kutperiode die je doormoet. Er kan zomaar ineens 3 jaar zonder seks zijn en daarna 3 fantastische jaren. Ik denk dat je als man moet beseffen dat je geen recht hebt op seks ofzo. En soms je heil anders moet zoeken. Mannen en vrouwen zijn fisiek en mentaal anders, ik denk dat na het laatste kind er een psychische verandering/hormoon loskomt bij vrouwen waarbij ze een tijd walgen van seks (met de eigen partner) en dit is iets hormonaals/natuurlijks.
Vakman pur sang
Jonger, leuker, mooier 😅 Want daar gaat het om als je een relatie van 20 jaar hebt met 3 kinderen.quote:
[..]
Ik heb het ook wel eens gedaan: relatietherapie. Ik ben sindsdien gescheiden (en inmiddels ook weer hertrouwd, jonger, leuker en nog mooier… het is kut om doorheen te moeten en kut voor mijn kinderen, maar het kan ook weer wat moois brengen in de toekomst).
Het is moeilijk. Het komt op mij over alsof ze eigenlijk simpelweg geen zin heeft in seks. En áls ze dan ‘zin maakt’ of in ieder geval over een bepaalde blokkade van zichzelf heenstapt voor jou, het best irritant is als je vraagt voor ‘meer’. Omdat het voor haar al een opgave is om het te doen en het niet uit pure lust is ofzo. Dat heeft niet zoveel met regie willen te maken, maar meer dat ze eigenlijk niets tegen haar zin in wil doen.quote:
Terug naar de seks. Zij gaf wel aan tijdens de laatste therapiesessie dat ze zich al langere tijd enorm onder druk gezet heeft gevoeld. Ze vergeleek me met rupsje nooitgnoeg. En dat ze met dat aspect van de relatie helemaal klaar was.
Voorbeelden:
-Dat ik over agendaseks begon vond ze uitermate vervelend. Zij wil spontane seks zoals vroeger, dat daar in de praktijk helemaal geen ruimte voor is met drie kinderen waarvoor de jongsten constant aandacht opeisen lijkt ze niet te beseffen.
- Dat ik (we hebben het samen besproken, maar goed) therapie geïnitieerd heb vond ze ook (natuurlijk achteraf) ook een fout, Ze heeft eigenlijk niet de behoefte om diepgaande gesprekken over gevoelens laat staan seks te hebben met een vreemde.
- Teveel vragen in haar ogen. Heb gezegd dat ik soms inderdaad de regie nam omdat er anders wekenlang niks vanuit haar kwam. En dat als er zich een kans voor deed ze er als de kippen bij was om dat momentum om zeep te helpen. Door het bed te ontvluchten, doodleuk een van de kinderen te roepen of een of ander fysiek ongemak te veinzen. Dat triggerde bij mij gevoelens van afwijzing zeker als het alweer wat langer geleden was.
Ze gaf ook nog een voorbeeld een poos terug vanuit de praktijk waarbij iets mankeerde (blaasontsteking en er was nog iets dacht ik, ziek geweest wellicht). In elk geval konden we langere tijd geen vaginale seks hebben, wat natuurlijk vervelend is maar vanzelfsprekend respecteer.
Toen was ik op een zondagochtend geil en zoenden we, ze trok ze me (nadat ik het vroeg) wat af. Vervolgens vroeg ik een blowjob en of ik in haar mond mocht komen. Niet dat ze me zovaak pijpte hooguit een of twee keer per jaar maar in het verleden was dat geen punt. Dat wilde ze nu echter niet, pijpen wel maar klaarkomen er in niet. . Waarop ik schijnbaar iets heb gezegd zou hebben in de trend van ahw jammer want dan kom ik heftiger, wat prima kan want dat is gewoon echt zo !
Vervolgens tijdens de actie keurig aangegeven dat ik kwam en hem er uit gehaald dus niks aan de hand maar kennelijk vond zij dat ook alweer een geval van ontzettend je hand overspelen.
Zelf zie ik dat anders namelijk communiceren over iets wat je lekker vindt. Iets waar zij zich nog nooit over heeft uitgesproken maar wat ik door de jaren heen zelf heb moeten ontdekken. Gesprekken over seks reageert ze enorm awkward op dan gaat ze op haar telefoon zitten alsof het een onzekere puber is.
Vind het maar lastig te interpreteren. Blijkbaar wil zij de volledige regie over het momentum en controle over mijn pik of zo en moet ik verder haar niet lastig vallen?
Maar ik ben haar niet. Dit is meer mijn vrouwelijke kijk erop, vanuit mijn perspectief en snap wel dat het irritant is dat als je ergens al geen zin in hebt, het vervelend is als iemand ‘meer’ wil.
Het gaat in ieder geval niet werken zo: jij voelt je alleen en denk ik afgewezen en je gaat er inmiddels aan onderdoor. En ook zij voelt zich rot en opgejaagd, gaat misschien ook wel over grenzen heen (en jij uiteraard ook van jezelf). Er is vast veel spanning tussen jullie, dat voelen jullie kinderen misschien ook?
Ik denk dat jullie eerlijk moeten kijken hoe het verder kan en als jullie dat willen samen, hoe jullie ervoor kunnen vechten met elkaar dat het wel werkt en jullie beide behoeften en verlangens worden gehoord. Hoe kan het eventueel wel werken? Wat is ervoor nodig? Of werkt het gewoon niet? Kunnen jullie daar eerlijk naar kijken? Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik. Ik hoop het beste voor jullie in ieder geval.
Ja daar gaat het in de basis inderdaad over, moet je jaren lang jezelf opbranden bij iemand die je niet waardeert en ziet staan behalve voor de zaken waar zij je voor nodig heeft? Ben je niet beter voor jezelf én je kinderen als je in plaats daarvan jezelf vrijmaakt en een leuker iemand vindt uiteindelijk?quote:
[..]
Jonger, leuker, mooier 😅 Want daar gaat het om als je een relatie van 20 jaar hebt met 3 kinderen.
Wat jij zegt is iets anders dan specifiek ‘leuker, jonger, mooier’ iemand treffen. Je zelfvertrouwen verliezen bij iemand, je niet geliefd voelen, dat is niet goed in een relatie. En als het zo’n groot negatief effect heeft en je komt er niet uit, dan is het inderdaad beter (uiteindelijk ook voor kinderen) om gescheiden verder te gaan. Maar dat heeft niks te maken met een jonger, mooier of leuker iemand treffen. Ik vind dat zo gek klinken, alsof het daarom draait als je al zo lang samsn bent.quote:
[..]
Ja daar gaat het in de basis inderdaad over, moet je jaren lang jezelf opbranden bij iemand die je niet waardeert en ziet staan behalve voor de zaken waar zij je voor nodig heeft? Ben je niet beter voor jezelf én je kinderen als je in plaats daarvan jezelf vrijmaakt en een leuker iemand vindt uiteindelijk?
Ik denk dat je onderschat hoe belangrijk en ruim ‘leuker’ is als definitie van wat mannen zouden willen vinden in hun relatie. Je slaat misschien aan op jonger en mooier maar is het gek dat je toch wel graag iemand hebt die leuk genoeg is om ook, binnen de perken, consessies aan te doen en hier wat voor terug krijgt (wederom: niet per se seks)?quote:
[..]
Wat jij zegt is iets anders dan specifiek ‘leuker, jonger, mooier’ iemand treffen. Je zelfvertrouwen verliezen bij iemand, je niet geliefd voelen, dat is niet goed in een relatie. En als het zo’n groot negatief effect heeft en je komt er niet uit, dan is het inderdaad beter (uiteindelijk ook voor kinderen) om gescheiden verder te gaan. Maar dat heeft niks te maken met een jonger, mooier of leuker iemand treffen. Ik vind dat zo gek klinken, alsof het daarom draait als je al zo lang samsn bent.
Jouw ervaring hoeft niet de mijne te zijn.quote:
[..]
Maar die wordt ook weer oud en zuur.
Soms is het nodig om te scheiden. Soms is er een kutperiode die je doormoet. Er kan zomaar ineens 3 jaar zonder seks zijn en daarna 3 fantastische jaren. Ik denk dat je als man moet beseffen dat je geen recht hebt op seks ofzo. En soms je heil anders moet zoeken. Mannen en vrouwen zijn fisiek en mentaal anders, ik denk dat na het laatste kind er een psychische verandering/hormoon loskomt bij vrouwen waarbij ze een tijd walgen van seks (met de eigen partner) en dit is iets hormonaals/natuurlijks.
Mijn ex-vrouw werd niet zuur. We waren gewoon klaar met elkaar. Seksueel was het prima, maar nadat er kinderen kwamen veranderde de dynamiek enorm. Mijn ex die graag kinderen wilde vond het helemaal niets in de praktijk en ze wilde haar vrijheid weer terug. Dat is haar ook weer tegengevallen, maar goed…
Mijn huidige vrouw had niets met de scheiding te maken. Ik heb haar pas veel later ontmoet en in de tussentijd nog wat andere relaties gehad.quote:
[..]
Jonger, leuker, mooier 😅 Want daar gaat het om als je een relatie van 20 jaar hebt met 3 kinderen.
Dat is wel tegennatuurlijk ja.quote:
[..]
Jouw ervaring hoeft niet de mijne te zijn.
Mijn ex-vrouw werd niet zuur. We waren gewoon klaar met elkaar. Seksueel was het prima, maar nadat er kinderen kwamen veranderde de dynamiek enorm. Mijn ex die graag kinderen wilde vond het helemaal niets in de praktijk en ze wilde haar vrijheid weer terug. Dat is haar ook weer tegengevallen, maar goed…
Vakman pur sang
Ja dat kan ook altijd nog maar is niet mijn insteek. Niets mis mee maar dan kan je ook beter niet in gemeenschap van goederen trouwen als elke x jaar een vers bloemetje je levensmotto is.quote:
[..]
Ik heb het ook wel eens gedaan: relatietherapie. Ik ben sindsdien gescheiden (en inmiddels ook weer hertrouwd, jonger, leuker en nog mooier… het is kut om doorheen te moeten en kut voor mijn kinderen, maar het kan ook weer wat moois brengen in de toekomst).
Waarom ben je van je vrouw gescheiden dan als ik vragen mag?
Dat zou me oprecht verbazen. Als we seks hebben, of hadden dan kostte het me nauwelijks moeite om haar opgewonden te krijgen of klaar te laten komen.quote:
[..]
Het is moeilijk. Het komt op mij over alsof ze eigenlijk simpelweg geen zin heeft in seks. En áls ze dan ‘zin maakt’ of in ieder geval over een bepaalde blokkade van zichzelf heenstapt voor jou, het best irritant is als je vraagt voor ‘meer’. Omdat het voor haar al een opgave is om het te doen en het niet uit pure lust is ofzo. Dat heeft niet zoveel met regie willen te maken, maar meer dat ze eigenlijk niets tegen haar zin in wil doen.
Maar ik ben haar niet. Dit is meer mijn vrouwelijke kijk erop, vanuit mijn perspectief en snap wel dat het irritant is dat als je ergens al geen zin in hebt, het vervelend is als iemand ‘meer’ wil.
Het gaat in ieder geval niet werken zo: jij voelt je alleen en denk ik afgewezen en je gaat er inmiddels aan onderdoor. En ook zij voelt zich rot en opgejaagd, gaat misschien ook wel over grenzen heen (en jij uiteraard ook van jezelf). Er is vast veel spanning tussen jullie, dat voelen jullie kinderen misschien ook?
Ik denk dat jullie eerlijk moeten kijken hoe het verder kan en als jullie dat willen samen, hoe jullie ervoor kunnen vechten met elkaar dat het wel werkt en jullie beide behoeften en verlangens worden gehoord. Hoe kan het eventueel wel werken? Wat is ervoor nodig? Of werkt het gewoon niet? Kunnen jullie daar eerlijk naar kijken? Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik. Ik hoop het beste voor jullie in ieder geval.
Feit is dat de pil in principe libidoverlagend kan werken maar dat is eigenlijk nog nooit een issue geweest.
Heb haar toen er kinderen moeten komen ook seksueel ervaren zonder pil en het was los van de routinematige seks die je dan hebt rond de eisprong niet ineens een wezenlijk andere ervaring. Ook niet tijdens de zwangerschap. De seks bleef altijd vrij consistent een tot twee keer week. Na alle bevallingen hadden we ook na twee tot drie weken weer gewoon seks op haar initiatief.
We hebben gisterenavond nog even wat gepraat op een normale manier omdat ze zich toch wel zorgen maakte om me (goh) .
Ze sprak niet helemaal vrijuit maar het kwam er op neer dat ze oprecht de overtuiging heeft dat ik:
- ben vreemdgegaan
- haar totaal niet meer zie zitten
- mezelf niet ben
- haar de les wil lezen/ de baas wil spelen
- mijn intenties niet zuiver zijn
Dit alles is een optelsom/conclusie van mijn gedrag van de afgelopen 2 jaar.
Het klopt dat ik veranderingen heb toegepast maar totaal niet met de intenties die zij er achter zoekt.
Zeker na corona was ik echt teveel een hubby geworden. Lief voor haar lief voor de kinderen maar iets te begripvol en te volgzaam. Sporten deed ik niet meer en hoewel ik redelijk atletisch was toen ik haar leerde kennen nu dus een gezellig buikje ontwikkeld en mijn sociale leven speelde zich primair in en rond het huis af, en vooral rondom haar en wat zij wilde.
Toen zij nadat de kinderen wat ouder waren wat meer met vriendinnen ging doen heb ik ook wat sociale contacten afgestoft en ben ik vaker gaan sporten. Plan regelmatig zelf activiteiten en ging ook weer op stap.
Zeker met wie ik ging sporten betroffen dat vaak een beetje foute gasten die zij totaal niet moest of zelfs niet kende dus dat vond ze maar verdacht.
Ben me in die periode ook beter gaan verzorgen dus dure parfums, mooie kleding juist om me aantrekkelijk te maken voor haar. Zij legde dat toen al uit als een midlifecrisis en deed daar lacherig en denigrerend over maar I didn't care. Achteraf was dat waarschijnlijk wel een teken dat ze het toen al totaal niet kon waarderen.
Vervolgens begonnen dus die issues dat ze niet meer wilde vrijen en bipolaire omgangsnormen ging aannemen. Ik was haar alles, handjes vasthouden knuffelen, 10x zeggen dat ze van me hield en op een voor haar onnatuurlijke manier seks initiëren 30x appen terwijl ik aan het werk was.
En op een gegeven moment sloeg dat dus om in seks onthouden en me doodzwijgen, hele dag niet reageren op apps, waarschijnlijk omdat ze meende dat ze me daar meer mee had. Waarbij mijn opbouwende kritiek en de therapie kennelijk voor haar de doodsteek hebben gevormd en ze een soort aversie heeft opgebouwd.
Het ergste is dat ik ergens haar gedachtenkronkels nog wel volgen. We hebben allemaal een ingebouwde bullshitradar en als er zoveel dingen veranderen in een keer dan ligt daar meestal iets aan te grondslag dat buiten je relatie afspeelt en is het logisch dat je dat als potentiële bedreiging ziet. Zeker als je je zelf kwetsbaar voelt door lichamelijke en geestelijke issues.
Maar hoewel vrouwen soms met mij flirten of naar mij kijken (zij ziet dat ook) en ik makkelijk praat is vreemdgaan iets waar ik nog nooit behoefte aan gehad laat staan aan heb toegegeven.
De vraag is nu hoe ik die bullshit ooit weer uit haar hoofd ga krijgen.
Amen.quote:
[..]
Wat jij zegt is iets anders dan specifiek ‘leuker, jonger, mooier’ iemand treffen. Je zelfvertrouwen verliezen bij iemand, je niet geliefd voelen, dat is niet goed in een relatie. En als het zo’n groot negatief effect heeft en je komt er niet uit, dan is het inderdaad beter (uiteindelijk ook voor kinderen) om gescheiden verder te gaan. Maar dat heeft niks te maken met een jonger, mooier of leuker iemand treffen. Ik vind dat zo gek klinken, alsof het daarom draait als je al zo lang samsn bent.
Heb helemaal geen behoefte aan jonger, voor je het weet zit je aan een tweede leg op je vijftigste nee dank je.
Heb eerder behoefte aan (seksuele) verdieping met mijn huidige partner. Door die kinderen word je jarenlang compleet geleefd en daarvoor ben je alleen maar bezig met carrière, huis kopen, en vooral heel veel met wat anderen wel niet van je denken. Daarbij is mijn vrouw geen onaantrekkelijke vrouw om te zien, mensen schatten haar vaak 10 jaar jonger dan ze werkelijk is.
[ Bericht 2% gewijzigd door C64 op 29-03-2024 15:14:34 ]
Nee je kan in deze situatie ook alleen maar vanuit jezelf praten , niets mis mee.quote:
[..]
Het is mijn kant van het verhaal dus spreek veel vanuit de ik-persoon. Of vind je me te egoïstisch in bepaalde zaken?
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Zoals hierboven staat. Mijn vrouw vond bij nader inzien kinderen vooral een last en wilde haar vrijheid terug.quote:
[..]
Ja dat kan ook altijd nog maar is niet mijn insteek. Niets mis mee maar dan kan je ook beter niet in gemeenschap van goederen trouwen als elke x jaar een vers bloemetje je levensmotto is.
Waarom ben je van je vrouw gescheiden dan als ik vragen mag?
Die heb ik haar dan maar gegeven. Achteraf bezien ook niet naar tevredenheid, maar goed…
Het spijt me om het te zeggen, maar de kans daarop acht ik persoonlijk erg klein.quote:
De vraag is nu hoe ik die bullshit ooit weer uit haar hoofd ga krijgen.
Oei. Soms kan zo'n Uno reverse card lelijk uitpakken.quote:
[..]
Zoals hierboven staat. Mijn vrouw vond bij nader inzien kinderen vooral een last en wilde haar vrijheid terug.
Die heb ik haar dan maar gegeven. Achteraf bezien ook niet naar tevredenheid, maar goed…
Mijn punt was niet dat je dus moet scheiden daarom, maar dat je ook niet bij iemand moet blijven omdat je bang bent dat je daarna niemand leuks meer kan vinden. En er zijn veel mensen die maar door blijven gaan omdat ze bang zijn dat ze dan alleen achterblijven.quote:
[..]
Wat jij zegt is iets anders dan specifiek ‘leuker, jonger, mooier’ iemand treffen. Je zelfvertrouwen verliezen bij iemand, je niet geliefd voelen, dat is niet goed in een relatie. En als het zo’n groot negatief effect heeft en je komt er niet uit, dan is het inderdaad beter (uiteindelijk ook voor kinderen) om gescheiden verder te gaan. Maar dat heeft niks te maken met een jonger, mooier of leuker iemand treffen. Ik vind dat zo gek klinken, alsof het daarom draait als je al zo lang samsn bent.
Wat ik lees is dat TS en zijn vrouw in een neerwaardse spiraal zitten en dat wat ze er ook aan doen het niet beter gaat.
Ja, dan kun je wel blijven hopen dat het vanzelf beter zal gaan, maar ik zou niet in een slechte relatie blijven hangen in zijn situatie.
Ja waarschijnlijk en heb ook geen zin om weer als een schaap op de bank te gaan zitten. Daarbij zou ze dan de seks waarschijnlijk alsnog skippen omdat ik niet aantrekkelijk genoeg ben en slecht voor mezelf zorg. De ironie....quote:
[..]
Het spijt me om het te zeggen, maar de kans daarop acht ik persoonlijk erg klein.
Als er eenmaal stront aan de knikker is kan je het toch niet goed doen lijkt het.
Dit zijn wel dingen waar users al die tijd al achter gevraagd hebben en waar jij nooit op geantwoord hebt.quote:
Dit alles is een optelsom/conclusie van mijn gedrag van de afgelopen 2 jaar.
Het klopt dat ik veranderingen heb toegepast maar totaal niet met de intenties die zij er achter zoekt.
Zeker na corona was ik echt teveel een hubby geworden. Lief voor haar lief voor de kinderen maar iets te begripvol en te volgzaam. Sporten deed ik niet meer en hoewel ik redelijk atletisch was toen ik haar leerde kennen nu dus een gezellig buikje ontwikkeld en mijn sociale leven speelde zich primair in en rond het huis af, en vooral rondom haar en wat zij wilde.
Toen zij nadat de kinderen wat ouder waren wat meer met vriendinnen ging doen heb ik ook wat sociale contacten afgestoft en ben ik vaker gaan sporten. Plan regelmatig zelf activiteiten en ging ook weer op stap.
Zeker met wie ik ging sporten betroffen dat vaak een beetje foute gasten die zij totaal niet moest of zelfs niet kende dus dat vond ze maar verdacht.
Ben me in die periode ook beter gaan verzorgen dus dure parfums, mooie kleding juist om me aantrekkelijk te maken voor haar. Zij legde dat toen al uit als een midlifecrisis en deed daar lacherig en denigrerend over maar I didn't care. Achteraf was dat waarschijnlijk wel een teken dat ze het toen al totaal niet kon waarderen.
Vervolgens begonnen dus die issues dat ze niet meer wilde vrijen en bipolaire omgangsnormen ging aannemen. Ik was haar alles, handjes vasthouden knuffelen, 10x zeggen dat ze van me hield en op een voor haar onnatuurlijke manier seks initiëren 30x appen terwijl ik aan het werk was.
En op een gegeven moment sloeg dat dus om in seks onthouden en me doodzwijgen, hele dag niet reageren op apps, waarschijnlijk omdat ze meende dat ze me daar meer mee had. Waarbij mijn opbouwende kritiek en de therapie kennelijk voor haar de doodsteek hebben gevormd en ze een soort aversie heeft opgebouwd.
Je bent dus van liefdevolle hubby en papa veranderd in een op stap gaande, foute vrienden hebbende, lekker ruikende fitboy..
Ze heeft daar eerst in paniek op gereageerd door extreme toenadering te zoeken en toen dat niet hielp is ze zich gaan afsluiten.
En zoals je zelf al zegt: ik snap de gedachtensprongen wel.
Ik ook...
Ik denk wel dat dit gesprek zeer waardevol was en hier moeten jullie iets mee gaan doen!
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
In de OP zeg je dit maar vervolgens komen er meerdere voorbeelden voorbij waar nou niet bepaald naar voren komt hoe goed jullie met elkaar praten (of iig duidelijk communiceren en elkaar ook daadwerkelijk begrijpen) met als toppunt deze:quote:
We hebben dus nooit ruzie en ik zou de relatie los van de intimiteit wel als heel respectvol en liefdevol willen omschrijven. T.a.v. elkaar en ook richting de kinderen. We kunnen goed lachen en goed praten samen.
Klinkt heel liefdevol en respectvol..quote:
Ben me in die periode ook beter gaan verzorgen dus dure parfums, mooie kleding juist om me aantrekkelijk te maken voor haar. Zij legde dat toen al uit als een midlifecrisis en deed daar lacherig en denigrerend over maar I didn't care.
Wel fijn dat ze eindelijk eens eerlijk tegen je zegt wat het ‘probleem’ nou eigenlijk is.quote:
Ze sprak niet helemaal vrijuit maar het kwam er op neer dat ze oprecht de overtuiging heeft dat ik:
- ben vreemdgegaan
- haar totaal niet meer zie zitten
- mezelf niet ben
- haar de les wil lezen/ de baas wil spelen
- mijn intenties niet zuiver zijn
Dit alles is een optelsom/conclusie van mijn gedrag van de afgelopen 2 jaar.
Welke bullshit? Dat ze bovenstaande denkt of dat ze je blijkbaar totaal niet meer vertrouwt en niet gelooft in je oprechtheid? Dat ze ervoor kiest om je te veroordelen zonder hier open en eerlijk over te praten?quote:De vraag is nu hoe ik die bullshit ooit weer uit haar hoofd ga krijgen.
Als, en dan ook echt áls, je uit haar hoofd weet te praten dat je ontrouw bent geweest of dit zou willen hoe sta je dan tegenover het feit dat ze dit blijkbaar wel over je dacht en op deze manier heeft gehandeld?
Ik denk dat je je ernstig hebt vergist in hoe goed jullie relatie is/was als ze dit zolang heeft laten sudderen totdat de bom een keer barst en dat jij ook ziende blind bent geweest..
Ik snap alleen niet waarom daar niet volwassen over kan worden gecommuniceerd…quote:
[..]
Dit zijn wel dingen waar users al die tijd al achter gevraagd hebben en waar jij nooit op geantwoord hebt.
Je bent dus van liefdevolle hubby en papa veranderd in een op stap gaande, foute vrienden hebbende, lekker ruikende fitboy..
Ze heeft daar eerst in paniek op gereageerd door extreme toenadering te zoeken en toen dat niet hielp is ze zich gaan afsluiten.
En zoals je zelf al zegt: ik snap de gedachtensprongen wel.
Ik ook...
Ik denk wel dat dit gesprek zeer waardevol was en hier moeten jullie iets mee gaan doen!
Klopt.quote:
[..]
Ik snap alleen niet waarom daar niet volwassen over kan worden gecommuniceerd…
Maar zo te lezen heeft ze daar destijds over gesproken (of toch een poging gedaan op verschillende manieren -effectief of niet, dat laat ik in het midden). Niets ervan is aangekomen dus blijft er weinig meer over dan datgene wat nu aan de hand is helaas.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Even een waarderend woord voor deze reactie.quote:
[..]
Geen, ik ben geen therapeut, ik ken de situatie van TS en zijn vrouw niet en ik zie ook absoluut niet hoe uit een topic als dit een oplossing komt voor TS en zijn vrouw.
Prettig om van je af te kunnen schrijven omdat je het onder woorden moet brengen en voor wat duiding van bepaalde visies maar daar houdt het wel op.
Ik spreek gewoon mijn verbazing uit over hoe makkelijk de behoefte van mannen aan liefde, genegenheid, waardering en affectie (niet eens aan seks al focust iedereen zich daarop) binnen een relatie tegenwoordig bijna vanzelfsprekend geaccepteerd afwezig is want het is allemaal al zo zwaar voor haar maar o wee als het andersom is.
Voor beiden is dit moeilijk en ik ben het ermee eens dat in wat er geschreven wordt te weinig aandacht is voor waar de ts mee te kampen heeft. Het gevoel van afwijzing, het gevoel nooit genoeg te doen terwijl hij echt zijn best doet. Zijn emoties en behoeften.
Ts?
Jij kan niet degene zijn die alles alleen moet dragen, jij bent niet het probleem noch de grote oplossing.
Jij bent ook gewoon maar een mens en hebt ook steun, rust en ruimte nodig. Jij hebt ook behoefte nodig, iemand om op te leunen. Jij kan niet andermans problemen dragen en oplossen.
Tuurlijk kan je kijken naar hoe je de ander bij kan staan, maar ook jij hebt dat nodig.
Jij hebt ook je werk, bent vader, bent partner van en al die andere ballen die je in de lucht moet houden.
Vergeet niet dat je ook jezelf bent, dat jij ook belangrijk bent.
Waar is jouw adem ruimte? Waar is jouw dit heb ik nodig in een relatie?
Je bent niet onredelijk in je behoefte, je geeft aan met liefde een stapje meer te doen zelfs. Vergeet jezelf niet. Dat stapje meer kan alleen als jij ook gezien wordt. Dat zou wederzijds moeten zijn.
Dat is het niet.quote:
Soms lopen dingen anders dan je verwacht had. Dat is de werkelijke natuur.
Ik vind tegen natuurlijk een kut woord. Het gebeurt, dus het is natuurlijk.
Het is niet altijd wat je wilde of verwachte, maar het is wel natuurlijk en vooral waar je het mee moet doen.
Er is niets mis met je omdat iets anders liep dan je had gedacht, je moet er wat mee doen zodat het leefbaar wordt.
Het is tegen natuurlijk om als vrouw geen zorgplicht naar de kinderen te voelen.quote:
[..]
Dat is het niet.
Soms lopen dingen anders dan je verwacht had. Dat is de werkelijke natuur.
Ik vind tegen natuurlijk een kut woord. Het gebeurt, dus het is natuurlijk.
Het is niet altijd wat je wilde of verwachte, maar het is wel natuurlijk en vooral waar je het mee moet doen.
Er is niets mis met je omdat iets anders liep dan je had gedacht, je moet er wat mee doen zodat het leefbaar wordt.
Vakman pur sang
Nou nee hoor.quote:
[..]
Het is tegen natuurlijk om als vrouw geen zorgplicht naar de kinderen te voelen.
Als het tegen natuurlijk zou zijn zou het niet gebeuren.
Zie jij een olifanten kudde met meerdere volwassen mannetjes? Nee dus.
Bij mensen is veel variatie de natuurlijke staat. Mannen die niets liever willen dan vader te zijn, vrouwen die het maar niets vinden. Dat is wie we als soort zijn.
Het hele idee dat er iets mis met je is als moeder zijn je tegen valt of juist als vader een zeer betrokken ouder wil zijn slaat nergens op. Beide vallen binnen onze natuur.
En soms weet je dat niet van te voren.
Ben je die flierefluitende man en veranderd alles als je voor het eerst die baby vasthoudt. Of valt het je zwaarder dan gedacht om te zorgen voor dat kroost.
We zijn een flexibele soort, een sociale soort. Gemaakt om die variatie op te vangen.
Dat je een 'Nee' accepteren van je partner ziet als iets dat alleen kan als de seksuele behoeften van twee personen in balans zijn is heel veelzeggend en volgens mij de oorzaak van dit probleem.quote:
[..]
Bedankt voor je reactie.
Jullie seksbehoefte is zo te zien van nature aardig in balans in die zin dat jullie beiden weken of zelfs maanden zonder seks makkelijk kunnen accepteren van de ander zonder daar verder last van te hebben.
Vind oprecht zelf maar 1 keer week al een compromis. Kennelijk ligt onze seksbehoefte ver uit elkaar.
[...]
Jij vindt blijkbaar dat je er recht op hebt vanwege je vermeende seksuele behoefte en een bepaalde frequentie daarom een compromis.
Het is natuurlijk wel zo.quote:
[..]
Nou nee hoor.
Als het tegen natuurlijk zou zijn zou het niet gebeuren.
Zie jij een olifanten kudde met meerdere volwassen mannetjes? Nee dus.
Bij mensen is veel variatie de natuurlijke staat. Mannen die niets liever willen dan vader te zijn, vrouwen die het maar niets vinden. Dat is wie we als soort zijn.
Het hele idee dat er iets mis met je is als moeder zijn je tegen valt of juist als vader een zeer betrokken ouder wil zijn slaat nergens op. Beide vallen binnen onze natuur.
En soms weet je dat niet van te voren.
Ben je die flierefluitende man en veranderd alles als je voor het eerst die baby vasthoudt. Of valt het je zwaarder dan gedacht om te zorgen voor dat kroost.
We zijn een flexibele soort, een sociale soort. Gemaakt om die variatie op te vangen.
Als een klein gedeelte van de mensen wordt geboren met 6 tenen is het nog niet natuurlijk dat je met 6 tenen wordt geboren, het is een kleine uitzondering en daarmee tegen-natuurlijk.
Vakman pur sang
Dat heeft niks met (tegen-)natuurlijk te maken maar is puur statistisch en semantisch.quote:
[..]
Het is natuurlijk wel zo.
Als een klein gedeelte van de mensen wordt geboren met 6 tenen is het nog niet normaal dat je met 6 tenen wordt geboren, het is een kleine uitzondering en daarmee niet de norm/niet normaal.
bizar dit is ook precies wat ik dacht toen ik het die recente reactie van hem las...quote:
[..]
Dit zijn wel dingen waar users al die tijd al achter gevraagd hebben en waar jij nooit op geantwoord hebt.
Je bent dus van liefdevolle hubby en papa veranderd in een op stap gaande, foute vrienden hebbende, lekker ruikende fitboy..
Ze heeft daar eerst in paniek op gereageerd door extreme toenadering te zoeken en toen dat niet hielp is ze zich gaan afsluiten.
En zoals je zelf al zegt: ik snap de gedachtensprongen wel.
Ik ook...
Ik denk wel dat dit gesprek zeer waardevol was en hier moeten jullie iets mee gaan doen!
ook vrij knap dat ik (wij) blijkbaar van buitenaf instaat zijn goed te evalueren en adviseren
maar spijtig in mijn eigen situatie hier en daar toch behoorlijk wat moeite heb om het totaalplaatje te zien
al denk ik wel dat t komt doordat de persoon in kwestie altijd over meer info beschikt dan wordt gemeld
hoedanook, zou het best handig kunnen wezen dat wat hij hier heeft opgeschreven
laat lezen aan de relatie-therapeut of zelfs zijn vrouw?? (ik ben dr nog niet helemaal over uit)
Nou nee, in principe zijn wij als users geen goede adviseurs en evaluators daar we inderdaad veel te weinig info hebben, maar 1 kant horen en de persoon in kwestie zelf ook niet kennen.quote:
ook vrij knap dat ik (wij) blijkbaar van buitenaf instaat zijn goed te evalueren en adviseren
maar spijtig in mijn eigen situatie hier en daar toch behoorlijk wat moeite heb om het totaalplaatje te zien
al denk ik wel dat t komt doordat de persoon in kwestie altijd over meer info beschikt dan wordt gemeld
Gerichte vragen stellen helpt wel maar de antwoorden die daarop komen zijn vaker ook gekleurd door emotie.
Dit wil natuurlijk niet zeggen dat het allemaal waardeloos is en vaak zijn mensen al blij als ze hun hart eens anoniem kunnen luchten. En een deel van de adviezen kan in de ruimere zin toch altijd wel toegepast worden.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
ja oook wel een goed punt.. het (semi)anoniem luchten en hier en daar wat bruikbaar eruit plukken!quote:
[..]
Nou nee, in principe zijn wij als users geen goede adviseurs en evaluators daar we inderdaad veel te weinig info hebben, maar 1 kant horen en de persoon in kwestie zelf ook niet kennen.
Gerichte vragen stellen helpt wel maar de antwoorden die daarop komen zijn vaker ook gekleurd door emotie.
Dit wil natuurlijk niet zeggen dat het allemaal waardeloos is en vaak zijn mensen al blij als ze hun hart eens anoniem kunnen luchten. En een deel van de adviezen kan in de ruimere zin toch altijd wel toegepast worden.
Dat was zeker waardevol en uitermate nuttig, verder vind ik beter voor jezelf gaan zorgen niet iets slechts of verdachts. Jij en zij trouwens ook kunnen wel zeggen dat het logisch is maar dat maakt de bevindingen nog niet juist. Als je niet vreemdgaat hoef je daar niet voor gestraft te worden. Dat is bullshit. Zij komt ook wel eens half 2 thuis aangeschoten thuis als ze met vriendinnen de hort op is geweest dan ga ik ook niet gelijk concluderen dat ze met een ander in de weer is.quote:
[..]
Dit zijn wel dingen waar users al die tijd al achter gevraagd hebben en waar jij nooit op geantwoord hebt.
Je bent dus van liefdevolle hubby en papa veranderd in een op stap gaande, foute vrienden hebbende, lekker ruikende fitboy..
Ze heeft daar eerst in paniek op gereageerd door extreme toenadering te zoeken en toen dat niet hielp is ze zich gaan afsluiten.
En zoals je zelf al zegt: ik snap de gedachtensprongen wel.
Ik ook...
Ik denk wel dat dit gesprek zeer waardevol was en hier moeten jullie iets mee gaan doen!
Wel heeft ze laten doorschemeren dat ze het mij walgelijk vond als ik in haar ogen dure kleding kocht en daarin liep. Een jas van 1000 euro ze vond dat puberaal/onverantwoord gedrag vanuit financieel oogpunt. Daar heeft ze wel een punt mee.
Maar vooral dat ze het er eigenlijk niet bij kon hebben. Ze was al overprikkeld en dit gaf haar nog meer zorgen en daardoor blokkeerde ze. Teveel kritiek/transparantie en seksuele verdieping die ik zocht werd daardoor als vijandig beschouwd.
Het is nu in ek geval iets minder ijzig in huis al is het nog steeds verre van aangenaam. We zitten allebei een beetje met zo'n oké en wat nu houding.
Omdat structureel nee zeggen geen uiteindelijk oplossing is binnen een monogame relatie waarbij de andere partner nog wel behoeften heeft.quote:
[..]
Dat je een 'Nee' accepteren van je partner ziet als iets dat alleen kan als de seksuele behoeften van twee personen in balans zijn is heel veelzeggend en volgens mij de oorzaak van dit probleem.
Jij vindt blijkbaar dat je er recht op hebt vanwege je vermeende seksuele behoefte en een bepaalde frequentie daarom een compromis.
Zij heeft in de basis volledig dat recht maar dan ga je op een gegeven moment wel andere gesprekken voeren en naar andere oplossingen uitkijken.
Ik krijg het idee dat het veel meer bij jou ligt.quote:
[..]
Dat was zeker waardevol en uitermate nuttig, verder vind ik beter voor jezelf gaan zorgen niet iets slechts of verdachts. Jij en zij trouwens ook kunnen wel zeggen dat het logisch is maar dat maakt de bevindingen nog niet juist. Als je niet vreemdgaat hoef je daar niet voor gestraft te worden. Dat is bullshit. Zij komt ook wel eens half 2 thuis aangeschoten thuis als ze met vriendinnen de hort op is geweest dan ga ik ook niet gelijk concluderen dat ze met een ander in de weer is.
Wel heeft ze laten doorschemeren dat ze het mij walgelijk vond als ik in haar ogen dure kleding kocht en daarin liep. Een jas van 1000 euro ze vond dat puberaal/onverantwoord gedrag vanuit financieel oogpunt. Daar heeft ze wel een punt mee.
Maar vooral dat ze het er eigenlijk niet bij kon hebben. Ze was al overprikkeld en dit gaf haar nog meer zorgen en daardoor blokkeerde ze. Teveel kritiek/transparantie en seksuele verdieping die ik zocht werd daardoor als vijandig beschouwd.
Vertel eens het echte verhaal.
Vakman pur sang
Omdat we van nature ook wel vaak sparren en grapjes maken/plagen. Zo had ik die opmerking van die crisis dus voor mezelf uitgelegd. Als er echt dingen waren dan stonden we er voor elkaar en bespraken we dat. Tenminste dat dacht ik, misschien heb je in die laatste zin uiteindelijk wel gewoon gelijk en is er lange tijd onvoldoende oprecht over zaken gecommuniceerd waardoor er etterende wonden zijn ontstaan. Bij haar dan, want ik dacht oprecht dat we oké waren voordat zij met haar dry spell begon....quote:
[..]
In de OP zeg je dit maar vervolgens komen er meerdere voorbeelden voorbij waar nou niet bepaald naar voren komt hoe goed jullie met elkaar praten (of iig duidelijk communiceren en elkaar ook daadwerkelijk begrijpen) met als toppunt deze:
[..]
Klinkt heel liefdevol en respectvol..
[..]
Wel fijn dat ze eindelijk eens eerlijk tegen je zegt wat het ‘probleem’ nou eigenlijk is.
[..]
Welke bullshit? Dat ze bovenstaande denkt of dat ze je blijkbaar totaal niet meer vertrouwt en niet gelooft in je oprechtheid? Dat ze ervoor kiest om je te veroordelen zonder hier open en eerlijk over te praten?
Als, en dan ook echt áls, je uit haar hoofd weet te praten dat je ontrouw bent geweest of dit zou willen hoe sta je dan tegenover het feit dat ze dit blijkbaar wel over je dacht en op deze manier heeft gehandeld?
Ik denk dat je je ernstig hebt vergist in hoe goed jullie relatie is/was als ze dit zolang heeft laten sudderen totdat de bom een keer barst en dat jij ook ziende blind bent geweest..
En waar baseer je dat op?quote:
[..]
Ik krijg het idee dat het veel meer bij jou ligt.
Vertel eens het echte verhaal.
Dit is het echte verhaal.
Het blijft een eenzijdig verhaal maar ik kan nu eenmaal niet voor haar spreken.
Dat laatste hoor je wel meer (en sorry dat ik het zeg, maar vaker bij mannen). Dat de éne partner denkt dat alles ok is de ander al een hele tijd op alle mogelijke manieren wil duidelijk maken dat het niet ok is. De éne partner denkt dan hoop en al dat de vrouw weer aan het zeuren is.quote:
[..]
Omdat we van nature ook wel vaak sparren en grapjes maken/plagen. Zo had ik die opmerking van die crisis dus voor mezelf uitgelegd. Als er echt dingen waren dan stonden we er voor elkaar en bespraken we dat. Tenminste dat dacht ik, misschien heb je in die laatste zin uiteindelijk wel gewoon gelijk en is er lange tijd onvoldoende oprecht over zaken gecommuniceerd waardoor er etterende wonden zijn ontstaan. Bij haar dan, want ik dacht oprecht dat we oké waren voordat zij met haar dry spell begon....
En ineens is de relatie kapot en zegt die éne partner: hoe kan dit? Ik heb niets zien aankomen! Het was gewoon plos gedaan! Er is niet eens iets gebeurd!!
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Wie koopt er nou een jas van ¤1000? Is het het een. Gucci?quote:
[..]
En waar baseer je dat op?
Dit is het echte verhaal.
Het blijft een eenzijdig verhaal maar ik kan nu eenmaal niet voor haar spreken.
En wees eens eerlijk, tuurlijk smacht je naar seks met een andere vrouw, je zegt dat je daar 0 behoefte aan hebt. Misschien gewoon eens tegen haar uitspreken
Vakman pur sang
Dat was iig een eerlijk antwoord.quote:
[..]
Wie koopt er nou een jas van ¤1000? Is het het een. Gucci?
Dat heeft hij toch al gedaan? Begreep ik uit al die postsquote:En wees eens eerlijk, tuurlijk smacht je naar seks met een andere vrouw, je zegt dat je daar 0 behoefte aan hebt. Misschien gewoon eens tegen haar uitspreken
En niet eens altijd gesproken. Ook op andere manieren laten blijken.
En binnen een therapiesessie ook nog besproken.
Volg je het topic überhaupt?
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Nou hier zegt hij dat, ws ook naar zijn vrouw.quote:
[..]
Ben me in die periode ook beter gaan verzorgen dus dure parfums, mooie kleding juist om me aantrekkelijk te maken voor haar. Zij legde dat toen al uit als een midlifecrisis en deed daar lacherig en denigrerend over maar I didn't care. Achteraf was dat waarschijnlijk wel een teken dat ze het toen al totaal niet kon waarderen.
Vervolgens begonnen dus die issues dat ze niet meer wilde vrijen en bipolaire omgangsnormen ging aannemen. Ik was haar alles, handjes vasthouden knuffelen, 10x zeggen dat ze van me hield en op een voor haar onnatuurlijke manier seks initiëren 30x appen terwijl ik aan het werk was.
En op een gegeven moment sloeg dat dus om in seks onthouden en me doodzwijgen, hele dag niet reageren op apps, waarschijnlijk omdat ze meende dat ze me daar meer mee had. Waarbij mijn opbouwende kritiek en de therapie kennelijk voor haar de doodsteek hebben gevormd en ze een soort aversie heeft opgebouwd.
Het ergste is dat ik ergens haar gedachtenkronkels nog wel volgen. We hebben allemaal een ingebouwde bullshitradar en als er zoveel dingen veranderen in een keer dan ligt daar meestal iets aan te grondslag dat buiten je relatie afspeelt en is het logisch dat je dat als potentiële bedreiging ziet. Zeker als je je zelf kwetsbaar voelt door lichamelijke en geestelijke issues.
Maar hoewel vrouwen soms met mij flirten of naar mij kijken (zij ziet dat ook) en ik makkelijk praat is vreemdgaan iets waar ik nog nooit behoefte aan gehad laat staan aan heb toegegeven.
De vraag is nu hoe ik die bullshit ooit weer uit haar hoofd ga krijgen.
Wat hij moet zeggen, ik heb enorme drang vreemd te gaan, nu met minder seks al helemaal. Elke dag verdring ik de gedachte op pure wilskracht en de gedachte dat ik je trouw wil blijven.
Misschien is deze uitspraak, van 0 behoefte, wel de reden van wantrouwen.
Vakman pur sang
Oh maar dan begrijp ik jou verkeerd?quote:
[..]
Nou hier zegt hij dat, ws ook naar zijn vrouw.
Wat hij moet zeggen, ik heb enorme drang vreemd te gaan, nu met minder seks al helemaal. Elke dag verdring ik de gedachte op pure wilskracht en de gedachte dat ik je trouw wil blijven.
Misschien is deze uitspraak, van 0 behoefte, wel de reden van wantrouwen.
Dan bedoel je dat hij dan nu maar eens moet zeggen dat hij wél te behoefte heeft aan vreemdgaan?
(wat dan eigenlijk niet waar is, en wat in mijn ogen dan zelfs emotionele chantage zou zijn tegenover zijn vrouw/vriendin??
)
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Nee dat is natuurlijk wel zo. Elke man heeft ergens een drang alle gaten te vullen. Als TS uitgaat met dure luchtjes en kleertjes, doet hij dat vnl om indruk te maken op de vrouwtjes. Dus hij is in haar ogen onbetrouwbaar omdat een vrouw dat haarfijn aanvoelt en hij dat niet durft te zeggen.quote:
[..]
Oh maar dan begrijp ik jou verkeerd?
Dan bedoel je dat hij dan nu maar eens moet zeggen dat hij wél te behoefte heeft aan vreemdgaan?
(wat dan eigenlijk niet waar is, en wat in mijn ogen dan zelfs emotionele chantage zou zijn tegenover zijn vrouw/vriendin??
Vakman pur sang
Ehm, dus jij denkt dat de uitspraak dat TS best wel trouw is aan zijn vriendin, en dat hij eigenlijk geen behoefte heeft aan een ander, niet de waarheid is.quote:
[..]
Nee dat is natuurlijk wel zo. Elke man heeft ergens een drang alle gaten te vullen. Als TS uitgaat met dure luchtjes en kleertjes, doet hij dat vnl om indruk te maken op de vrouwtjes. Dus hij is in haar ogen onbetrouwbaar omdat een vrouw dat haarfijn aanvoelt en hij dat niet durft te zeggen.
Edit, hier zegt hij het eerder in het topic al eens:
quote:
[..]
Ja, hou zielsveel van haar. Vreemdgaan en seks elders halen is vermoedelijk geen enkel probleem. Het wrange van de hele situatie is is dat juist nu dit speelt een vrouwelijke collega die 10 jaar jonger is een oogje op me heeft en openlijk met me flirt en toespelingen doet. Om vervolgens op therapie te horen dat je je teveel opdringt aan nota bene je eigen vrouw.
Wil het alleen met haar. Wil dit proberen te laten werken en niet weglopen. Alleen krijg geen duidelijke antwoorden.
[ Bericht 36% gewijzigd door Sally op 02-04-2024 20:00:38 ]
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Geen zuivere intentiesquote:
[..]
Ehm, dus jij denkt dat de uitspraak dat TS best wel trouw is aan zijn vriendin, en dat hij eigenlijk geen behoefte heeft aan een ander, niet de waarheid is.
Edit, hier zegt hij het eerder in het topic al eens:
[..]
Vakman pur sang
quote:
quote:
Ehm, dus jij denkt dat de uitspraak [dat TS best wel trouw is aan zijn vriendin, en dat hij eigenlijk geen behoefte heeft aan een ander,] niet de waarheid is.
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Ik dacht ook altijd dat het klopt wat je zegt maar ik heb nu een man die ook alleen maar sex met mij wil en nergens behoefte voelt om 'alle gaatjes te vullen' En ik geloof hem ook. Dus ik denk dat TS wel de waarheid spreekt wat dit betreft.quote:
[..]
Nee dat is natuurlijk wel zo. Elke man heeft ergens een drang alle gaten te vullen. Als TS uitgaat met dure luchtjes en kleertjes, doet hij dat vnl om indruk te maken op de vrouwtjes. Dus hij is in haar ogen onbetrouwbaar omdat een vrouw dat haarfijn aanvoelt en hij dat niet durft te zeggen.
Maar hij zegt ook dat het wel een probleem is nu zijn vrouw amper nog zin heeft in sex. Dan ga je misschien automatisch wel met andere ogen naar andere vrouwen kijken. Misschien zelfs onbewust. Dat hij zichzelf al wat pimpt voor andere vrouwtjes, of eerst voor zijn eigen vrouwtje, en het zelf nog niet doorheeft waarom hij dat doet. Sex is inneens niet meer vanzelfsprekend.
Lastig hoor. Sterkte TS!
To BG or not to BG!
Nee geen Gucci die zijn ordinairquote:
[..]
Wie koopt er nou een jas van ¤1000? Is het het een. Gucci?
En wees eens eerlijk, tuurlijk smacht je naar seks met een andere vrouw, je zegt dat je daar 0 behoefte aan hebt. Misschien gewoon eens tegen haar uitspreken
Zijden jas van HB die was weliswaar 40% afgeprijsd maar goed alsnog een smak geld en die jas staat niet op zich dus daar in heeft op zich wel een terecht punt mee. Plus ook de tijd die in sporten ging zitten en teveel met je met jezelf bezig bent terwijl het superdruk is met kleine kinderen.
En nee, oprecht geen behoefte aan seks met een ander. Nul. Je zal het vast niet geloven maar keek ook nooit porno want doe dat veel liever samen.
Vanmorgen wel goed gesprek gehad bij PSy anderhalf uur.
Was een wat oudere man. Veel gehad over mij persoonlijk en minder over ons/haar.
Moet meer afstand nemen en voor mijzelf kiezen. Apart slapen doe ik al een poos nu en gaat beter, naast haar is om meerdere redenen confronterend en stressvol. Ook op werk nu gelukkig iets rustiger omdat er een groot project is afgerond. Gestopt met Oxazempam en Tramadol voor de slechte momenten.
Hij zegt ook ga gerust een paar dagen weg maar ik vind dat lastig met de kinderen. We werken ook veel contra dus wellicht in het weekend een keer een nachtje. Wat zij allemaal voor conclusies vormt is aan haar. Mag nee moet ik bij haar laten.
Hij denkt wel degelijk dat de seks de roze olifant in de kamer is voor ons en niet zozeer mijn gedrag of haar gevoel over mij als persoon.
Hij denkt dat het allemaal een stuk eenvoudiger ligt en zij er gewoon geen zin meer in heeft. Hoe meer ik me daar tegen verzet des te meer stress het haar weer geeft en het de relatie zal beïnvloeden. Ze was vast van plan de seks langzaam dood te laten bloeden in plaats van een confrontatie aan te gaan. Maar had niet gerekend op zoveel verzet van mijn kant.
Als ik het conflict en het verloop bekijk lijkt het daar wel alle schijn van te hebben. Hoe meer ik probeerde en push de relatie te verbeteren op dat vlak des te harder duwt zij me weg. Waarschijnlijk is het al veel langer aan de gang, zeg maar toen de jongste geboren was en seks geen praktisch doel meer diende. Van de 100 keer seks heb ik zeker 95 keer het initiatief genomen. Een statistiek die veelzeggend is.
Het is blijkbaar ook bepaald niet uniek dat vrouwen of mannen na de kinderen stoppen met seks. Een op de 5 huwelijken schijnt seksloos te zijn. Seksloos is minder dan 10x per jaar seks.
Hij denkt op basis van wat ik hem verteld heb over de situatie, en ik geloof dat wel dat er ook helemaal geen compromis mogelijk is. Zij wil de seks en het gedoe niet meer. Ze wil niet dat ik me laat helpen door er een knip in te zetten en zij kan stoppen met de pil waardoor haar libido misschien weer toeneemt. Ze wil geen agendaseks. Ze wil niet praten over haar gevoelens of hoe we de intimiteit weer terug kunnen vinden. Ze wil gewoon met rust gelaten worden op dat vlak! En heel eerlijk, ik ben ook gewoon doodmoe van het jagen en achtervolgen en afgewezen te worden, het trekken aan een dood paard zoals iemand hier mooi omschreef.
Zij heeft ook wel eens gezegd dat seks haar eigenlijk koud liet. Als het aan haar lag zouden we het maanden niet doen. Maar ze is ook weer bang om me kwijt te raken en/of de scheiding en ze wilde ook werken om die energie weer terug te vinden, zowel in zichzelf als bij elkaar. Maar dat is een poos terug en de vraag is of ze dat nou meende of niet omdat ze er nul energie in wil stoppen en op alles vijandig reageert.
Nu de vraag hoe verder. Moet ik haar direct gaan confronteren en vragen om een open relatie? Of toch de seks compleet van de agenda schrappen en meer tijd geven?
Alles wat ik tot nu toe deed met de beste bedoelingen om het beter te maken hebben het slechter gemaakt dus graag tips .
[ Bericht 1% gewijzigd door C64 op 03-04-2024 16:20:12 ]
Was een wat oudere man. Veel gehad over mij persoonlijk en minder over ons/haar.
Moet meer afstand nemen en voor mijzelf kiezen. Apart slapen doe ik al een poos nu en gaat beter, naast haar is om meerdere redenen confronterend en stressvol. Ook op werk nu gelukkig iets rustiger omdat er een groot project is afgerond. Gestopt met Oxazempam en Tramadol voor de slechte momenten.
Hij zegt ook ga gerust een paar dagen weg maar ik vind dat lastig met de kinderen. We werken ook veel contra dus wellicht in het weekend een keer een nachtje. Wat zij allemaal voor conclusies vormt is aan haar. Mag nee moet ik bij haar laten.
Hij denkt wel degelijk dat de seks de roze olifant in de kamer is voor ons en niet zozeer mijn gedrag of haar gevoel over mij als persoon.
Hij denkt dat het allemaal een stuk eenvoudiger ligt en zij er gewoon geen zin meer in heeft. Hoe meer ik me daar tegen verzet des te meer stress het haar weer geeft en het de relatie zal beïnvloeden. Ze was vast van plan de seks langzaam dood te laten bloeden in plaats van een confrontatie aan te gaan. Maar had niet gerekend op zoveel verzet van mijn kant.
Als ik het conflict en het verloop bekijk lijkt het daar wel alle schijn van te hebben. Hoe meer ik probeerde en push de relatie te verbeteren op dat vlak des te harder duwt zij me weg. Waarschijnlijk is het al veel langer aan de gang, zeg maar toen de jongste geboren was en seks geen praktisch doel meer diende. Van de 100 keer seks heb ik zeker 95 keer het initiatief genomen. Een statistiek die veelzeggend is.
Het is blijkbaar ook bepaald niet uniek dat vrouwen of mannen na de kinderen stoppen met seks. Een op de 5 huwelijken schijnt seksloos te zijn. Seksloos is minder dan 10x per jaar seks.
Hij denkt op basis van wat ik hem verteld heb over de situatie, en ik geloof dat wel dat er ook helemaal geen compromis mogelijk is. Zij wil de seks en het gedoe niet meer. Ze wil niet dat ik me laat helpen door er een knip in te zetten en zij kan stoppen met de pil waardoor haar libido misschien weer toeneemt. Ze wil geen agendaseks. Ze wil niet praten over haar gevoelens of hoe we de intimiteit weer terug kunnen vinden. Ze wil gewoon met rust gelaten worden op dat vlak! En heel eerlijk, ik ben ook gewoon doodmoe van het jagen en achtervolgen en afgewezen te worden, het trekken aan een dood paard zoals iemand hier mooi omschreef.
Zij heeft ook wel eens gezegd dat seks haar eigenlijk koud liet. Als het aan haar lag zouden we het maanden niet doen. Maar ze is ook weer bang om me kwijt te raken en/of de scheiding en ze wilde ook werken om die energie weer terug te vinden, zowel in zichzelf als bij elkaar. Maar dat is een poos terug en de vraag is of ze dat nou meende of niet omdat ze er nul energie in wil stoppen en op alles vijandig reageert.
Nu de vraag hoe verder. Moet ik haar direct gaan confronteren en vragen om een open relatie? Of toch de seks compleet van de agenda schrappen en meer tijd geven?
Alles wat ik tot nu toe deed met de beste bedoelingen om het beter te maken hebben het slechter gemaakt dus graag tips .
[ Bericht 1% gewijzigd door C64 op 03-04-2024 16:20:12 ]
Ja zo is het echt!quote:
[..]
Ik dacht ook altijd dat het klopt wat je zegt maar ik heb nu een man die ook alleen maar sex met mij wil en nergens behoefte voelt om 'alle gaatjes te vullen' En ik geloof hem ook. Dus ik denk dat TS wel de waarheid spreekt wat dit betreft.
Maar hij zegt ook dat het wel een probleem is nu zijn vrouw amper nog zin heeft in sex. Dan ga je misschien automatisch wel met andere ogen naar andere vrouwen kijken. Misschien zelfs onbewust. Dat hij zichzelf al wat pimpt voor andere vrouwtjes, of eerst voor zijn eigen vrouwtje, en het zelf nog niet doorheeft waarom hij dat doet. Sex is inneens niet meer vanzelfsprekend.
Lastig hoor. Sterkte TS!
Zal wel weer uitgelachen op niet geloofd worden maar het is net alsof die seks nodig is om emotioneel een verbinding te blijven houden. Het gaat veel verder dan even neuken en ontladen. Wij hadden voor dat er kinderen waren na de seks ook de meest diepgaande gesprekken. Urenlang konden we dan praten over dingen die ons echt bezig hielden. Het lijkt me enorm lastig om seks te hebben met een ander zonder de emotie of schuldig te voelen maar wellicht kun je dat leren .
Die gevoelens van afwijzing en zelfhaat zorgden er bij mij wel voor dat ik meer open stond voor complimentjes en flirts van het andere geslacht. Op een gegeven moment denk je echt dat er iets mis met je is, dat je niet meer aantrekkelijk bent. Maar niet op een manier om seks te krijgen maar meer als bevestiging dat je nog wel de moeite waard bent.
Het is mij even niet duidelijk of je haar al eens eerder hebt gesproken over een open relatie en wat zij toen aangaf?
Ik denk dat het wel wat confronterend is om dat zo te zeggen, zeker gezien het feit dat ze (las ik ergens) al denkt dat je bent vreemdgegaan toen je jezelf wat beter bent gaan verzorgen. Aan de andere kant is het goed om eerlijk aan te geven waar je verlangens liggen en om te laten weten dat dit voor jou zo langzamerhand wel een eventuele optie wordt/is?
Ik denk dat het wel wat confronterend is om dat zo te zeggen, zeker gezien het feit dat ze (las ik ergens) al denkt dat je bent vreemdgegaan toen je jezelf wat beter bent gaan verzorgen. Aan de andere kant is het goed om eerlijk aan te geven waar je verlangens liggen en om te laten weten dat dit voor jou zo langzamerhand wel een eventuele optie wordt/is?
Dit vind ik wel verwarrend. Hier geef je aan geen behoefte te hebben aan seks met een ander, maar in het volgende berichtje wil je het eventueel toch gaan hebben over een open relatie met haar? Of begrijp ik het verkeerd?quote:
[..]
Nee geen Gucci die zijn ordinair
Plus ook de tijd die in sporten ging zitten en teveel met je met jezelf bezig bent terwijl het superdruk is met kleine kinderen.
En nee, oprecht geen behoefte aan seks met een ander. Nul. Je zal het vast niet geloven maar keek ook nooit porno want doe dat veel liever samen.
Nee nog niet voorgesteld. Lijkt me ook niet de meest handige move (stel) dat zij gewoon oprecht tijd nodig heeft? Kan me voorstellen dat dat dan voelt als een enorme klap in het gezicht en potentieel de doodsteek voor de relatie.quote:
Het is mij even niet duidelijk of je haar al eens eerder hebt gesproken over een open relatie en wat zij toen aangaf?
Ik denk dat het wel wat confronterend is om dat zo te zeggen, zeker gezien het feit dat ze (las ik ergens) al denkt dat je bent vreemdgegaan toen je jezelf wat beter bent gaan verzorgen. Aan de andere kant is het goed om eerlijk aan te geven waar je verlangens liggen en om te laten weten dat dit voor jou zo langzamerhand wel een eventuele optie wordt/is?
Ik sta daar niet voor open zolang ik met haar een commitment heb en al helemaal niet in een proces waar we samen er aan werken om het beter te maken!. Allerliefste wil ik ook gewoon met haar.quote:
[..]
Dit vind ik wel verwarrend. Hier geef je aan geen behoefte te hebben aan seks met een ander, maar in het volgende berichtje wil je het eventueel toch gaan hebben over een open relatie met haar? Of begrijp ik het verkeerd?
Maarja, als (stel) de koek voor haar nu gewoon op is wat betreft de slaapkamer wil ik niet in een seksloze relatie blijven tot mijn dood. Liefste wil ik ook niet scheiden omdat we het verder goed hebben en dan bedoel ik niet alleen financieel of praktisch. Deze issues verneuken letterlijk de sfeer. Stel ik mag zo nu en dan buiten de deur eten en zij krijgt haar rust denk ik dat we samen nog steeds gelukkig kunnen zijn.
Kan me er nu nog niks bij voorstellen maar misschien geeft een open relatie wel ademruimte voor beiden.
Nou begin daar maar niet over.quote:
Kan me er nu nog niks bij voorstellen maar misschien geeft een open relatie wel ademruimte voor beiden.
Anders wordt het een open relatie in eigen huis.
Vakman pur sang
Mag ik vragen of je het ook over die tijd hebt gehad dat je haar met de kleine kinderen hebt 'laten zitten' en zelf de bloemetjes hebt buiten gezet? En niet gereageerd op haar smeekbedes/ paniekreacties?quote:
Vanmorgen wel goed gesprek gehad bij PSy anderhalf uur.
Was een wat oudere man. Veel gehad over mij persoonlijk en minder over ons/haar.
Moet meer afstand nemen en voor mijzelf kiezen. Apart slapen doe ik al een poos nu en gaat beter, naast haar is om meerdere redenen confronterend en stressvol. Ook op werk nu gelukkig iets rustiger omdat er een groot project is afgerond. Gestopt met Oxazempam en Tramadol voor de slechte momenten.
Hij zegt ook ga gerust een paar dagen weg maar ik vind dat lastig met de kinderen. We werken ook veel contra dus wellicht in het weekend een keer een nachtje. Wat zij allemaal voor conclusies vormt is aan haar. Mag nee moet ik bij haar laten.
Hij denkt wel degelijk dat de seks de roze olifant in de kamer is voor ons en niet zozeer mijn gedrag of haar gevoel over mij als persoon.
Hij denkt dat het allemaal een stuk eenvoudiger ligt en zij er gewoon geen zin meer in heeft. Hoe meer ik me daar tegen verzet des te meer stress het haar weer geeft en het de relatie zal beïnvloeden. Ze was vast van plan de seks langzaam dood te laten bloeden in plaats van een confrontatie aan te gaan. Maar had niet gerekend op zoveel verzet van mijn kant.
Als ik het conflict en het verloop bekijk lijkt het daar wel alle schijn van te hebben. Hoe meer ik probeerde en push de relatie te verbeteren op dat vlak des te harder duwt zij me weg. Waarschijnlijk is het al veel langer aan de gang, zeg maar toen de jongste geboren was en seks geen praktisch doel meer diende. Van de 100 keer seks heb ik zeker 95 keer het initiatief genomen. Een statistiek die veelzeggend is.
Het is blijkbaar ook bepaald niet uniek dat vrouwen of mannen na de kinderen stoppen met seks. Een op de 5 huwelijken schijnt seksloos te zijn. Seksloos is minder dan 10x per jaar seks.
Hij denkt op basis van wat ik hem verteld heb over de situatie, en ik geloof dat wel dat er ook helemaal geen compromis mogelijk is. Zij wil de seks en het gedoe niet meer. Ze wil niet dat ik me laat helpen door er een knip in te zetten en zij kan stoppen met de pil waardoor haar libido misschien weer toeneemt. Ze wil geen agendaseks. Ze wil niet praten over haar gevoelens of hoe we de intimiteit weer terug kunnen vinden. Ze wil gewoon met rust gelaten worden op dat vlak! En heel eerlijk, ik ben ook gewoon doodmoe van het jagen en achtervolgen en afgewezen te worden, het trekken aan een dood paard zoals iemand hier mooi omschreef.
Zij heeft ook wel eens gezegd dat seks haar eigenlijk koud liet. Als het aan haar lag zouden we het maanden niet doen. Maar ze is ook weer bang om me kwijt te raken en/of de scheiding en ze wilde ook werken om die energie weer terug te vinden, zowel in zichzelf als bij elkaar. Maar dat is een poos terug en de vraag is of ze dat nou meende of niet omdat ze er nul energie in wil stoppen en op alles vijandig reageert.
Nu de vraag hoe verder. Moet ik haar direct gaan confronteren en vragen om een open relatie? Of toch de seks compleet van de agenda schrappen en meer tijd geven?
Alles wat ik tot nu toe deed met de beste bedoelingen om het beter te maken hebben het slechter gemaakt dus graag tips .
Ik bedoel het niet verkeerd, wil gewoon weten of die psych het hele verhaal mee heeft gekregen?
En natuurlijk kan het kloppen, dat ze er gewoon echt mee klaar is. Dan is het inderdaad binnen een bepaalde tijd de moeite om een ander soort gesprekken te gaan hebben.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
quote:
[..]
Praat jij altijd in imperatieven ofzo?
quote:
[..]
Nou begin daar maar niet over.
Anders wordt het een open relatie in eigen huis.
Le Diable
Voelt een beetje als Q.E.D zo, hè...quote:
[ Bericht 2% gewijzigd door Sally op 03-04-2024 19:38:23 ]
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Op
Daar is helaas zou ik bijna zeggen nooit sprake van geweest toen het echt slecht ging. Ze takelde steeds verder af maar ze heeft me nooit om hulp gevraagd laat staan om hulp gesmeekt. Weet niet of dat een vrouwending is of karakter maar zij trok alles naar zich toe en loste het liever zelf op omdat ze dan tenminste de controle had.quote:
[..]
Mag ik vragen of je het ook over die tijd hebt gehad dat je haar met de kleine kinderen hebt 'laten zitten' en zelf de bloemetjes hebt buiten gezet? En niet gereageerd op haar smeekbedes/ paniekreacties?
Ik bedoel het niet verkeerd, wil gewoon weten of die psych het hele verhaal mee heeft gekregen?
En natuurlijk kan het kloppen, dat ze er gewoon echt mee klaar is. Dan is het inderdaad binnen een bepaalde tijd de moeite om een ander soort gesprekken te gaan hebben.
Als ik (of wie dan ook) aanbood haar te helpen met dingen kon je een grote mond verwachten met de mededeling dat ze dat zelf wel kon. Op een gegeven moment ga je dan los dat afgebekt worden niet fijn is geloven dat je haar vooral niet voor de voeten moet lopen omdat je haar daarmee alleen maar meer stress geeft.
Echter, en laat dit een advies zijn mocht iemand zich ooit in een soortgelijke situatie bevinden met een overspannen partner had ik haar wel degelijk dingen uit handen moeten nemen. Dus niet vragen want zij die jou om hulp vragen insinueert zwakte en/of verlies van controle. In plaats daar van neem hem of haar heel concreet dingen uit handen en ga ook in een gesprek de confrontatie aan als je merkt dat het echt slecht gaat lichamelijk en of geestelijk. Zag wel dat de stress killing was maar de triggers lagen primair in de verrotte werksfeer.
We hebben daar een tijd terug uitgebreid over gesproken en inmiddels doe ik veel meer dingen. Niet dat ik een luie flikker was en nooit wat in huis deed of dingen met de kinderen ondernam maar de hele zorg voor de kinderen was primair haar ding. Ook dat is een beetje aan haar karakter te wijten, ze stuurde gerust de kraamhulp op dag 2 na de bevalling naar huis want die vond ze dan maar vervelend en in de weg lopen. Heel erg zelfstandig een mindset dat ze het zelf wel regelt.
Die hele overspannenheid was primair te wijten aan de nieuwe leidinggevende functie die ze kreeg en een stukje is vermoed ik ook te wijten aan coronastress. Inmiddels heeft ze al ruim een jaar een andere baan en even los dat we niet meer intiem zijn een heel stuk relaxter naar mij en de kinderen. Daarom ben ik er ook nu pas over begonnen en niet 2 jaar geleden toen ze overduidelijk vast liep.
Doe maar niet.quote:
[..]
Nou begin daar maar niet over.
Anders wordt het een open relatie in eigen huis.
Als er al zo'n oplossing moet komen (geniet overduidelijk niet mijn voorkeur) dan moet dat echt 100% discreet i.v.m. de kinderen.
Nee bedoel dan kun je misschien de hut gelijk verkopen.quote:
[..]
Doe maar niet.
Als er al zo'n oplossing moet komen (geniet overduidelijk niet mijn voorkeur) dan moet dat echt 100% discreet i.v.m. de kinderen.
Vakman pur sang
Geloof niet dat haar behoefte aan seks compleet verdwenen is, maar wel de behoefte om dat met jou te doen.
Het klinkt alsof de polariteit tussen jullie volledig verdwenen is, dit kan zijn omdat zij gedurende lange tijd teveel in haar mannelijke energie heeft gestaan, door letterlijk haar mannetje te hebben moeten staan (overleven, dingen hoog houden, niet kwetsbaar kunnen opstellen). En jij teveel in je vrouwelijke energie (afhankelijkheid, afwachtende houding, passiviteit en onvoldoende daadkracht)
Daardoor krijg je onnatuurlijke verhoudingen en zal het vuurwerk verdwijnen in de slaapkamer.
Voor je denkt wat een vaag verhaal lees dit maar eens door:
https://www.liefdeinzicht(...)kracht-weer-vergroot
[ Bericht 22% gewijzigd door Elan op 05-04-2024 08:19:17 ]
Het klinkt alsof de polariteit tussen jullie volledig verdwenen is, dit kan zijn omdat zij gedurende lange tijd teveel in haar mannelijke energie heeft gestaan, door letterlijk haar mannetje te hebben moeten staan (overleven, dingen hoog houden, niet kwetsbaar kunnen opstellen). En jij teveel in je vrouwelijke energie (afhankelijkheid, afwachtende houding, passiviteit en onvoldoende daadkracht)
Daardoor krijg je onnatuurlijke verhoudingen en zal het vuurwerk verdwijnen in de slaapkamer.
Voor je denkt wat een vaag verhaal lees dit maar eens door:
https://www.liefdeinzicht(...)kracht-weer-vergroot
quote:Sommige stellen proberen elkaar te veranderen, om te blijven krijgen wat ze wensen. Er ontstaan dan conflicten. Anderen passen zichzelf aan, in de hoop dat daarmee hun behoeftes vervuld worden. Ze doen dat op dezelfde manier als ze dat als kind ook deden. De rol die je kiest in je volwassen relatie is dezelfde als de rol die je in je gezin van herkomst ook had, of zag bij de ouder van gelijke sekse: de pleaser, de redder, de strever, de zorger, de supervolwassene, de hulpeloze, het lievelingetje, de brave...
Partners verliezen daardoor hun eigenheid en komen in een bepaald rollenpatroon terecht met elkaar. Je relateert namelijk op onvolwassen kind-stukken met elkaar. Dat noemen we codependentie (codependency).
[ Bericht 22% gewijzigd door Elan op 05-04-2024 08:19:17 ]
blablablabla
quote:
Vertel je ook wat het met je doet en hoe je je erbij voelt? Of geef je alleen aan dat er te weinig affectie/seks is?Same.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.As above, so below.
Ik heb zelf ongeveer een gelijke situatie meegemaakt en er toen voor gekozen om te scheiden. Met de wijsheid van nu kan ik je zeggen dat dit het niet waard is om daardoor je kids minder vaak te kunnen zien en dan heb ik het nog niet eens over de financiele strop als man zijnde.
Ik zou in gesprek blijven gaan en bij geen verbetering een discrete sexbuddy opzoeken...
Ik zou in gesprek blijven gaan en bij geen verbetering een discrete sexbuddy opzoeken...
Een scheiding lijkt wel van tafel voorlopig godzijdank. Emotionele gesprekken gehad en dat is het nu niet waard. We zijn blijven een goed team samen en ook financieel en voor de kinderen is het beter om samen te blijven.quote:
Ik heb zelf ongeveer een gelijke situatie meegemaakt en er toen voor gekozen om te scheiden. Met de wijsheid van nu kan ik je zeggen dat dit het niet waard is om daardoor je kids minder vaak te kunnen zien en dan heb ik het nog niet eens over de financiele strop als man zijnde.
Ik zou in gesprek blijven gaan en bij geen verbetering een discrete sexbuddy opzoeken...
Maar hoe de relatie nu verder moet? Een fuckbuddy, open relatie of een prostituee bezoeken zou kunnen maar moet eerst weten wat zij nou echt wil.
Het is echt een bizarre gewaarwording voor mij, het lijkt inderdaad wel alsof seks een soort praktische taak is gelijk aan de kinderen aankleden en de was opvouwen en ze daar verder geen neuk (pun intended) om kan geven. Het heeft niet eens betrekking op mij als persoon of onze relatie zo lijkt het.
Met al mijn goede bedoelingen geloofde ik oprecht dat het een relatiecrisis was die bezworen moest worden. Maar hoewel er lichamelijk niks aan mankeert en ze laat weten dat ik er goed uit zie zit in het seksuele aspect verder totaal geen emotie vanuit haar kant. Nul. Het hoort er bij en als het uit blijft ook prima, graag zelfs! Je gaat als partner snel zo'n situatie op jezelf betrekken maar blijkbaar kan dat ook gewoon.
Als ik nu terugkijk naar de beginjaren heeft nooit veel om seks gegeven, het was altijd routinematig en vrij plichtmatig van haar kant maar ook zeker niet slecht. Naarmate ik geiler werd werd zij dat ook en vice versa vervolgens kwamen we beiden klaar. Voor mij werkte dat prima. Maar het initiatief lag wel heel erg bij mij. Ik kan me geen situaties herinneren dat zij vanuit pure geiligheid het initiatief heeft genomen. Tegelijk was dat ook nooit een issue of zo. Sommige mannen vinden dat misschien vervelend of zelfs bedreigend maar totaal niet bij stilgestaan. Ze is daarin ook vrij conservatief opgevoed heb ik het idee.
De vraag is nu hoe verder. Vooropgesteld dat ik haar niet wil kwetsen, stressen, pushen en alle ruimte en tijd en liefde wil geven van de wereld ga ik niet de rest van mijn leven seksloos of bijna seksloos. Het hoeft niet nu of de komende weken of maanden maar vroeg op laat moeten we het er weer over gaan hebben.
Heeft een scenario waarbij we afspreken met een vaste frequentie seks te hebben, ik haar verder tussendoor met rust laat denken jullie kans van slagen? Voor mij persoonlijk zou het geen zak uitmaken als ze er een plichtmatig beeld bij heeft en emotie of niet. We hebben laatst ook een keer volledig op haar initiatief gevreeën en dat voelde gewoon goed. Ik ben hard en geil, zij is geil en nat en we komen beiden vrij gemakkelijk klaar. Daarnaast zoenen we, knuffelen we, strelen we ook niet-seksueel en daarvan heeft aangegeven het wel enorm te waarderen. Als alleen de seks die hooguit een kwartiertje duurt het moetje is dan so be it. Mits zij daarmee kan leven.
Die open relatie of seks van buitenaf durf ik op dit moment echt nog niet aan te kaarten. Zij is al als de dood dat ik vreemdga als ik lach om een appje laat staan welke druk zo'n verzoek met zich mee brengt. Dat zou wat mij betreft het eindspel zijn, dus als zij aangeeft het echt niet meer op te kunnen brengen. Dan zou het de enige werkbare oplossing zijn.
Op het moment praten we ook even niet over seks, therapie wilde ze niet. Eerst maar even bij zinnen komen want het is erg emotioneel en stressvol geweest voor beiden.
Als ik denk aan het er weer over hebben vrees ik dat ze zich direct weer onder druk gezet voelt dus het zal een stuk subtieler moeten allemaal dan de vorige keer.
Mocht ze zin hebben kom maar op heb ik gezegd maar ik neem voorlopig geen initiatief.
Heb haar ook eerlijk aangegeven dat ik er zelf wel een ruk aan geef. Misschien ga ik dat wel een keer doen in haar bijzijn en als ze wil mag ze joinen of dat ik haar bijvoorbeeld mag aanraken. Wellicht voelt dat voor haar minder bedreigend dan haar direct te confronteren met de behoefte om gemeenschap te hebben dan wanneer je met een erectie tegen haar aan kruipt en een hand op haar heup legt. Ook wat dat betreft zijn tips hier welkom om het allemaal een beetje speels en laagdrempelig te houden en do's en don'ts wat dat aangaat.
Met al mijn goede bedoelingen geloofde ik oprecht dat het een relatiecrisis was die bezworen moest worden. Maar hoewel er lichamelijk niks aan mankeert en ze laat weten dat ik er goed uit zie zit in het seksuele aspect verder totaal geen emotie vanuit haar kant. Nul. Het hoort er bij en als het uit blijft ook prima, graag zelfs! Je gaat als partner snel zo'n situatie op jezelf betrekken maar blijkbaar kan dat ook gewoon.
Als ik nu terugkijk naar de beginjaren heeft nooit veel om seks gegeven, het was altijd routinematig en vrij plichtmatig van haar kant maar ook zeker niet slecht. Naarmate ik geiler werd werd zij dat ook en vice versa vervolgens kwamen we beiden klaar. Voor mij werkte dat prima. Maar het initiatief lag wel heel erg bij mij. Ik kan me geen situaties herinneren dat zij vanuit pure geiligheid het initiatief heeft genomen. Tegelijk was dat ook nooit een issue of zo. Sommige mannen vinden dat misschien vervelend of zelfs bedreigend maar totaal niet bij stilgestaan. Ze is daarin ook vrij conservatief opgevoed heb ik het idee.
De vraag is nu hoe verder. Vooropgesteld dat ik haar niet wil kwetsen, stressen, pushen en alle ruimte en tijd en liefde wil geven van de wereld ga ik niet de rest van mijn leven seksloos of bijna seksloos. Het hoeft niet nu of de komende weken of maanden maar vroeg op laat moeten we het er weer over gaan hebben.
Heeft een scenario waarbij we afspreken met een vaste frequentie seks te hebben, ik haar verder tussendoor met rust laat denken jullie kans van slagen? Voor mij persoonlijk zou het geen zak uitmaken als ze er een plichtmatig beeld bij heeft en emotie of niet. We hebben laatst ook een keer volledig op haar initiatief gevreeën en dat voelde gewoon goed. Ik ben hard en geil, zij is geil en nat en we komen beiden vrij gemakkelijk klaar. Daarnaast zoenen we, knuffelen we, strelen we ook niet-seksueel en daarvan heeft aangegeven het wel enorm te waarderen. Als alleen de seks die hooguit een kwartiertje duurt het moetje is dan so be it. Mits zij daarmee kan leven.
Die open relatie of seks van buitenaf durf ik op dit moment echt nog niet aan te kaarten. Zij is al als de dood dat ik vreemdga als ik lach om een appje laat staan welke druk zo'n verzoek met zich mee brengt. Dat zou wat mij betreft het eindspel zijn, dus als zij aangeeft het echt niet meer op te kunnen brengen. Dan zou het de enige werkbare oplossing zijn.
Op het moment praten we ook even niet over seks, therapie wilde ze niet. Eerst maar even bij zinnen komen want het is erg emotioneel en stressvol geweest voor beiden.
Als ik denk aan het er weer over hebben vrees ik dat ze zich direct weer onder druk gezet voelt dus het zal een stuk subtieler moeten allemaal dan de vorige keer.
Mocht ze zin hebben kom maar op heb ik gezegd maar ik neem voorlopig geen initiatief.
Heb haar ook eerlijk aangegeven dat ik er zelf wel een ruk aan geef. Misschien ga ik dat wel een keer doen in haar bijzijn en als ze wil mag ze joinen of dat ik haar bijvoorbeeld mag aanraken. Wellicht voelt dat voor haar minder bedreigend dan haar direct te confronteren met de behoefte om gemeenschap te hebben dan wanneer je met een erectie tegen haar aan kruipt en een hand op haar heup legt. Ook wat dat betreft zijn tips hier welkom om het allemaal een beetje speels en laagdrempelig te houden en do's en don'ts wat dat aangaat.
Hoe denk jij dat jezelf overkomt op je partnerquote:
Wat mij zo obsessief maakt en gefrustreerd is niet eens de kwantiteit maar de kwaliteit het is nooit eens compromisloos of oprecht voelt.
Verder heb ik het gevoel dat ze allerlei spelletjes speelt, smoesjes bedenkt en zelfs de kinderen gebruikt om er maar vanaf te komen.
Als ze de seks zat is of desnoods mij beu is om welke reden ook heb ik liever dat ze daar eerlijk over is.
want hier spat de frustratie ervan af
En kan me voorstellen dat je partner dit ook voelt
Vrouwen kunnen seks hebben en opgewonden raken ook al is hun hoofd totaal ergens anders, dat is geen goede graadmeter.
Zoals alles wat je hier schrijft, komt het ook echt over als IK MOET SEX
en dat gevoel zul je ook uitstralen
Lijkt mij eerlijk gezegd geen prettige energie
Thinking is difficult, that’s why most people judge
Het lijkt me niet dat er direct iets mis is met TS eerder dat hun libido's gewoon totaal niet op elkaar zijn afgestemd.quote:Op woensdag 17 april 2024 09:28 schreef greysbones het volgende:
[..]
Hoe denk jij dat jezelf overkomt op je partner
want hier spat de frustratie ervan af
En kan me voorstellen dat je partner dit ook voelt
Vrouwen kunnen seks hebben en opgewonden raken ook al is hun hoofd totaal ergens anders, dat is geen goede graadmeter.
Zoals alles wat je hier schrijft, komt het ook echt over als IK MOET SEX
en dat gevoel zul je ook uitstralen
Lijkt mij eerlijk gezegd geen prettige energie
Als jij HL (hooglibido) bent MOET je ook seks, in elk geval gevoelsmatig. Maar als zij vervolgens LL is (laaglibido) is om wat voor reden dan ook kunnen zijn initiatieven om seks te hebben haar op een gegeven moment behoorlijk de strot uit gaan hangen. Dat ligt niet aan hem.
Zij voelt zich waarschijnlijk constant onder druk gezet maar heeft (nog) wel plichtmatig het idee dat zij verantwoordelijk is omdat ze tenslotte in een monogaam huwelijk zitten. Dat hij zo bezig is met zijn uiterlijk maakt de druk alleen maar groter. Want als zij besluit om vanaf morgen geen seks meer te willen met hem is hij klaar voor een nieuwe sekspartner en kan hij haar zo inruilen. Misschien niet bewust maar onbewust zal dit ook een rol spelen bij hem dat potsierlijke/patserige gedoe. Hij zegt dat hij het alleen voor haar doet om de relatie te boosten maar daar geloof ik niks van.
En dat gecombineerd is een hele giftige cocktail. Zij zal als ze dit patroon nog jaren voortzetten uiteindelijk van hem gaan walgen en seksueel verder op slot gaan, hem gaan ontlopen en zich onveilig voelen in haar eigen relatie en alle intimiteit afstoten.
Uit angst dat ze misschien verkeerde signalen afgeeft die kunnen resulteren in seks. Misschien doet ze dat al en is het daarom geëscaleerd tussen die twee.
Hij aan de andere kant gaat door de afwijzing alleen maar harder proberen om de boel te redden. Zich niet realiserend dat hij daarmee alles alleen maar verder kapot maakt omdat hij haar verder onder druk zet.
De kans dat je dit proces op enig moment weer omkeert en terug gaat naar een gelijkwaardige, liefdevolle seksuele relatie is kleiner naarmate het langer duurt.
blablablabla
O en niet om je verder bang te maken maar het feit dat ze nu LL is voor jou wil niet zeggen dat ze dat haar seksuele vuurtje niet elk moment kan oplaaien voor/met een ander. Vaak denkt de HL partner ten onrechte dat libido iets is dat uitgeschakeld buiten zijn toedoen om, als een biologisch of hormonaal proces bij wijze van spreken.
Maar het kan soms heel persoonlijk zijn en heeft vaker niet dan wel juist betrekking op met wie je de seks hebt. Besef: Jij als HL pretendeert hier het slachtoffer te zijn maar zij zit net zo goed gevangen in een seksloze relatie.
Zou echt met haar gaan zitten en samen oprecht praten over wat jullie nou echt voelen en willen en van daaruit kijken naar een praktische oplossing.
Seks hoort vanuit de ene partner niet plichtmatig en onder druk te gebeuren en jij op jouw beurt hoort je niet bezwaard te voelen om seksuele toenadering te zoeken of je zelfs afgewezen te voelen bij je eigen vrouw. Dat is geen leven. Er is geen goed of fout in dit verhaal maar jullie verdienen allebei beter dan elkaar op deze manier ongelukkig en gefrustreerd te maken. In elk geval wat betreft de slaapkamer.
Maar het kan soms heel persoonlijk zijn en heeft vaker niet dan wel juist betrekking op met wie je de seks hebt. Besef: Jij als HL pretendeert hier het slachtoffer te zijn maar zij zit net zo goed gevangen in een seksloze relatie.
Zou echt met haar gaan zitten en samen oprecht praten over wat jullie nou echt voelen en willen en van daaruit kijken naar een praktische oplossing.
Seks hoort vanuit de ene partner niet plichtmatig en onder druk te gebeuren en jij op jouw beurt hoort je niet bezwaard te voelen om seksuele toenadering te zoeken of je zelfs afgewezen te voelen bij je eigen vrouw. Dat is geen leven. Er is geen goed of fout in dit verhaal maar jullie verdienen allebei beter dan elkaar op deze manier ongelukkig en gefrustreerd te maken. In elk geval wat betreft de slaapkamer.
blablablabla
Omdat mijn vrouw en ik beiden uit een seksloos huwelijk komen, hebben wij 12 jaar geleden een 'kaartjessysteem' ingevoerd. We hebben iedere dag seks, maar iedereen mag één dag in de week een 'sorry, vandaag niet'-kaartje inleveren. En dat werkt goed. Bij ziekte mag je meerdere kaartjes per week inleveren
Op woensdag 10 juli 2013 01:46 schreef Littlerabbit het volgende:
Djeez is een literaire grootheid. Hij weet op een poëtische wijze zelfs de schoonheid in een kinderverkrachting bloot te leggen. Tuinbeeld kopen?
Djeez is een literaire grootheid. Hij weet op een poëtische wijze zelfs de schoonheid in een kinderverkrachting bloot te leggen. Tuinbeeld kopen?
😂😂quote:
Omdat mijn vrouw en ik beiden uit een seksloos huwelijk komen, hebben wij 12 jaar geleden een 'kaartjessysteem' ingevoerd. We hebben iedere dag seks, maar iedereen mag één dag in de week een 'sorry, vandaag niet'-kaartje inleveren. En dat werkt goed. Bij ziekte mag je meerdere kaartjes per week inleveren
Leuke oplossing, ik weet echter niet of TS hiermee geholpen is (of z'n vriendin)quote:
Omdat mijn vrouw en ik beiden uit een seksloos huwelijk komen, hebben wij 12 jaar geleden een 'kaartjessysteem' ingevoerd. We hebben iedere dag seks, maar iedereen mag één dag in de week een 'sorry, vandaag niet'-kaartje inleveren. En dat werkt goed. Bij ziekte mag je meerdere kaartjes per week inleveren
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Nou dat is dan mooi dat dat duidelijk overkomt want ik voel me ook enorm gefrustreerd.quote:
[..]
Hoe denk jij dat jezelf overkomt op je partner
want hier spat de frustratie ervan af
En kan me voorstellen dat je partner dit ook voelt
Vrouwen kunnen seks hebben en opgewonden raken ook al is hun hoofd totaal ergens anders, dat is geen goede graadmeter.
Zoals alles wat je hier schrijft, komt het ook echt over als IK MOET SEX
en dat gevoel zul je ook uitstralen
Lijkt mij eerlijk gezegd geen prettige energie
Inmiddels meer nog door de afwijzing en de onduidelijkheid waarom dat nu eigenlijk is dan door het feitelijke gebrek aan seks.
Wij zitten bijna twintig jaar lang in een relatie en seks is nooit een issue geweest. Ook niet tijdens zwangerschappen en na bevallingen drie stuks zijn er lange droge periodes geweest.
Je mag me gerust een frusti vinden op basis van wat ik post maar heb altijd haar grenzen gerespecteerd. Na de geboorte van de kinderen was zij degene die me steeds besprong al na een paar weken omdat ze het niet meer hield. We hebben ook nooit een fase gehad dat we net konijnen waren ook niet aan het begin van de relatie. Het was er altijd een of twee keer per week op een volgens mij vrij natuurlijke manier.
En dan ineens checkt zij seksueel uit. Zonder daar een reden voor te geven of duidelijk aan te geven wat er nu precies speelt bij haar.
Voel me er echt heel slecht door en onzeker over mezelf en ons. Vooral de afwijzing doet ontzettend veel pijn. Na drie weken stil liggen zoek ik weer een keer toenadering en krijg het ene na het andere excuus waarom er niks gaat gebeuren. Of ze roept als ik een hand op haar kont leg een van de kinderen die rustig beneden zitten te spelen. Dat is toch bizar? Terwijl die ook al om beurten bij ons in bed slapen dus elke vorm spontaniteit vergeet het lekker.
En het was ook niet dat ik daarna gelijk weer toenadering zag. Soms een paar dagen later maar dan was ze moe van werk. Dan een week later maar dan ook nul op rekest.
Dat ging dus al ruim een jaar zo en daar kwam het idee van die therapie ook vandaan.
En weet je...Misschien pak het wel verkeerd aan, moet ik het loslaten. Of is ze simpelweg uitgekeken op me, maar dat kan je dan toch eerlijk zeggen?
Meen je dit nu serieus of is dit een geintje?quote:
Omdat mijn vrouw en ik beiden uit een seksloos huwelijk komen, hebben wij 12 jaar geleden een 'kaartjessysteem' ingevoerd. We hebben iedere dag seks, maar iedereen mag één dag in de week een 'sorry, vandaag niet'-kaartje inleveren. En dat werkt goed. Bij ziekte mag je meerdere kaartjes per week inleveren
Ik kan niet in het hoofd van je vrouw kijken en zeggen waaraan het ligt dat ze geen seks meer wilquote:
[..]
Nou dat is dan mooi dat dat duidelijk overkomt want ik voel me ook enorm gefrustreerd.
Inmiddels meer nog door de afwijzing en de onduidelijkheid waarom dat nu eigenlijk is dan door het feitelijke gebrek aan seks.
Wij zitten bijna twintig jaar lang in een relatie en seks is nooit een issue geweest. Ook niet tijdens zwangerschappen en na bevallingen drie stuks zijn er lange droge periodes geweest.
Je mag me gerust een frusti vinden op basis van wat ik post maar heb altijd haar grenzen gerespecteerd. Na de geboorte van de kinderen was zij degene die me steeds besprong al na een paar weken omdat ze het niet meer hield. We hebben ook nooit een fase gehad dat we net konijnen waren ook niet aan het begin van de relatie. Het was er altijd een of twee keer per week op een volgens mij vrij natuurlijke manier.
En dan ineens checkt zij seksueel uit. Zonder daar een reden voor te geven of duidelijk aan te geven wat er nu precies speelt bij haar.
Voel me er echt heel slecht door en onzeker over mezelf en ons. Vooral de afwijzing doet ontzettend veel pijn. Na drie weken stil liggen zoek ik weer een keer toenadering en krijg het ene na het andere excuus waarom er niks gaat gebeuren. Of ze roept als ik een hand op haar kont leg een van de kinderen die rustig beneden zitten te spelen. Dat is toch bizar? Terwijl die ook al om beurten bij ons in bed slapen dus elke vorm spontaniteit vergeet het lekker.
En het was ook niet dat ik daarna gelijk weer toenadering zag. Soms een paar dagen later maar dan was ze moe van werk. Dan een week later maar dan ook nul op rekest.
Dat ging dus al ruim een jaar zo en daar kwam het idee van die therapie ook vandaan.
En weet je...Misschien pak het wel verkeerd aan, moet ik het loslaten. Of is ze simpelweg uitgekeken op me, maar dat kan je dan toch eerlijk zeggen?
was het maar zo simpel.
Ergens lijkt er een kink in de communicatiekabel te zitten en als je niet meer kunt communiceren over dit soort zaken dan is er toch wel een probleem.
Geen idee hoe oud je kids zijn, maar als ze bij jullie in bed slapen wordt het wel een dingetje lijkt me qua seks.
Heb je wel eens 1 op 1 gesprekken met de therapeut?
want gezamenlijk lijken jullie er niet echt uit te komen, om wat voor een reden dan ook.'
Thinking is difficult, that’s why most people judge
Serieusquote:
[..]
Meen je dit nu serieus of is dit een geintje?
Op woensdag 10 juli 2013 01:46 schreef Littlerabbit het volgende:
Djeez is een literaire grootheid. Hij weet op een poëtische wijze zelfs de schoonheid in een kinderverkrachting bloot te leggen. Tuinbeeld kopen?
Djeez is een literaire grootheid. Hij weet op een poëtische wijze zelfs de schoonheid in een kinderverkrachting bloot te leggen. Tuinbeeld kopen?
De kids zijn 4,7 en 9. Die kunnen prima in hun eigen kamer slapen maar dat heeft voor haar geen prioriteit omdat ze ze een stukje geborgenheid wil bieden. Vind ik ook geen ramp verder, ze beginnen wel altijd in hun eigen bed maar vaak komen ze er uit. Met name de jongste wil überhaupt nog niet alleen slapen maar die is ook net 4 gaat voor het eerst naar school dus veel indrukken.quote:
[..]
Ik kan niet in het hoofd van je vrouw kijken en zeggen waaraan het ligt dat ze geen seks meer wil
was het maar zo simpel.
Ergens lijkt er een kink in de communicatiekabel te zitten en als je niet meer kunt communiceren over dit soort zaken dan is er toch wel een probleem.
Geen idee hoe oud je kids zijn, maar als ze bij jullie in bed slapen wordt het wel een dingetje lijkt me qua seks.
Heb je wel eens 1 op 1 gesprekken met de therapeut?
want gezamenlijk lijken jullie er niet echt uit te komen, om wat voor een reden dan ook.'
Weet niet beter is al 9 jaar zo, we deden het vaak in de weekenden tussendoor als de kids beneden waren spelen of op andere plekken in het huis onder de douche etc,
De therapie zijn we nu dus mee gestopt omdat zij dat niet meer wilde omdat ze zich onder druk gezet voelde en niet de behoefte had om uitgebreid ons seksleven en gevoelens te bespreken. Communicatie over seks is er wel maar alleen van mijn kant concreet.
We komen inhoudelijk nergens omdat zij dan onmiddellijk gaat gaslighten en de sfeer om slaat van gemoedelijk en ontspannen naar negatief:
"Praat me geen schuldgevoel aan"
" Zet me niet onder druk"
"Draait nou echt alles bij jou om seks? We zijn geen 18 meer hoor....."
"Het moet spontaan gebeuren"
Gevolg is dat ik er nu na alle ruzie niet meer over begin en het al helemaal niet meer durf te initiëren uit angst voor afwijzing of haar weer het gevoel te geven dat ze onder druk staat. Alles wat ik zeg ongeacht de intentie en of het gevoelens zijn waar ik mee worstel kunnen en zullen later tegen me gebruikt worden zo voelt het.
En dat lijkt precies het punt te zijn waar zij al die tijd naar heeft gestreefd. Want de sfeer thuis is goed ze is ontspannen en we praten weer ouderwets over allerlei zaken. Behalve dus de seks of het gebrek daar aan. Het is zelfs zo dat ze speelse aanrakingen doet zoals mijn hand strelen tijdens het autorijden of een knuffel geven.
Denk dat ik het voorlopig maar moet accepteren al stemt het me wel verdrietig en maakt het dat ik haar steeds meer ga ontlopen. Doordeweeks met veel werken gaat het wel maar de weekenden en lang samen zijn vallen me zwaar . Samen slapen lukt ook niet goed omdat ze gerust midden in de nacht tegen me aan gaat liggen en hoewel dat aan mij zal liggen voelt dat extreem confronterend.
Kan überhaupt geen kant op want een fatsoenlijk huis kan ik niet kopen in deze contreien en de kinderen alleen nog in de weekenden zien lijkt me verschrikkelijk.
[ Bericht 0% gewijzigd door C64 op 23-04-2024 17:54:54 ]
Dat is wel een heel gaaf systeem! Al geloof ik niet dat ik daar nu mee hoef aan te komen bij haar haha.quote:
Waarom noem je wat ze zegt gaslighting?quote:
[..]
De kids zijn 4,7 en 9. Die kunnen prima in hun eigen kamer slapen maar dat heeft voor haar geen prioriteit omdat ze ze een stukje geborgenheid wil bieden. Vind ik ook geen ramp verder, ze beginnen wel altijd in hun eigen bed maar vaak komen ze er uit. Met name de jongste wil überhaupt nog niet alleen slapen maar die is ook net 4 gaat voor het eerst naar school dus veel indrukken.
Weet niet beter is al 9 jaar zo, we deden het vaak in de weekenden tussendoor als de kids beneden waren spelen of op andere plekken in het huis onder de douche etc,
De therapie zijn we nu dus mee gestopt omdat zij dat niet meer wilde omdat ze zich onder druk gezet voelde en niet de behoefte had om uitgebreid ons seksleven en gevoelens te bespreken. Communicatie over seks is er wel maar alleen van mijn kant concreet.
We komen inhoudelijk nergens omdat zij dan onmiddellijk gaat gaslighten en de sfeer om slaat van gemoedelijk en ontspannen naar negatief:
"Praat me geen schuldgevoel aan"
" Zet me niet onder druk"
"Draait nou echt alles bij jou om seks? We zijn geen 18 meer hoor....."
"Het moet spontaan gebeuren"
Gevolg is dat ik er nu na alle ruzie niet meer over begin en het al helemaal niet meer durf te initiëren uit angst voor afwijzing of haar weer het gevoel te geven dat ze onder druk staat. Alles wat ik zeg ongeacht de intentie en of het gevoelens zijn waar ik mee worstel kunnen en zullen later tegen me gebruikt worden zo voelt het.
En dat lijkt precies het punt te zijn waar zij al die tijd naar heeft gestreefd. Want de sfeer thuis is goed ze is ontspannen en we praten weer ouderwets over allerlei zaken. Behalve dus de seks of het gebrek daar aan. Het is zelfs zo dat ze speelse aanrakingen doet zoals mijn hand strelen tijdens het autorijden of een knuffel geven.
Denk dat ik het voorlopig maar moet accepteren al stemt het me wel verdrietig en maakt het dat ik haar steeds meer ga ontlopen. Doordeweeks met veel werken gaat het wel maar de weekenden en lang samen zijn vallen me zwaar . Samen slapen lukt ook niet goed omdat ze gerust midden in de nacht tegen me aan gaat liggen en hoewel dat aan mij zal liggen voelt dat extreem confronterend.
Kan überhaupt geen kant op want een fatsoenlijk huis kan ik niet kopen in deze contreien en de kinderen alleen nog in de weekenden zien lijkt me verschrikkelijk.
Want ze loopt geen web van leugens op te gooien, zegt vrij duidelijk wat ze voelt.
Dat ze nu weer wat normale intimiteit zoekt lijkt me vrij positief, zonder dat is meer al helemaal niet aan de orde.
Verder lijkt het me van enorm belang dat jullie tijd hebben zonder de kinderen. Al jaren enkel even tussendoor momentjes waarbij je het van een vluggertje of een gepland nachtje zonder kinderen moet hebben. Dat klinkt niet best.
Jullie hebben dus blijkbaar al jaren niet het bed voor jezelf, geen plek om eens normaal seks te hebben?
Het moet even snel tussendoor of gepland?
Sorry, maar hoe kan je samen in therapie geweest zijn en alles zonder dat er gezegd is dat de kinderen in hun eigen bed moeten gaan slapen?
Dat er een avond stuk voor jullie en vooral ook een bedtijd voor jullie moet zijn zonder kinderen ertussen?
Je zegt hier nogal wat... Goh, de laatste 9 jaar is onze slaapkamer niet echt onze slaapkamer meer. Even stiekem en snel tussendoor is het meeste waar we op kunnen hopen. Waarom is ons seksleven toch zo achteruit gegaan?
Nou duh, er is geen plek waar je even man en vrouw kan zijn. Zelfs in je eigen slaapkamer niet
Wat ook werkt: trek eens (veel) tijd uit om haar te masseren. Dit doe ik minstens één keer per week, en minimaal een half uur. Negen van de tien keer draait het uit op spetterende seks, zoals gisteravond. Geen enkele vrouw weigert een massage, dus neem er tijd voor. Succes, kerel!quote:
[..]
Dat is wel een heel gaaf systeem! Al geloof ik niet dat ik daar nu mee hoef aan te komen bij haar haha.
Op woensdag 10 juli 2013 01:46 schreef Littlerabbit het volgende:
Djeez is een literaire grootheid. Hij weet op een poëtische wijze zelfs de schoonheid in een kinderverkrachting bloot te leggen. Tuinbeeld kopen?
Djeez is een literaire grootheid. Hij weet op een poëtische wijze zelfs de schoonheid in een kinderverkrachting bloot te leggen. Tuinbeeld kopen?
Ik zag op Instagram dat Psychologie Magazine een artikel wijdt aan het vrouwelijk libido en moest aan je denken, ts.
Dit is geen libido probleem…quote:
Ik zag op Instagram dat Psychologie Magazine een artikel wijdt aan het vrouwelijk libido en moest aan je denken, ts.
[ afbeelding ]
Zoals ik in de intro lees, wordt het probleem ook wat breder benoemd dan enkel het libido (aantrekkingskracht, psychische problemen).quote:
Gaslighting gaat in relaties niet zozeer over keihard liegen en bedriegen want leugens kunnen tenslotte vrij eenvoudig weerlegt worden met feiten.quote:
[..]
Waarom noem je wat ze zegt gaslighting?
Want ze loopt geen web van leugens op te gooien, zegt vrij duidelijk wat ze voelt.
Dat ze nu weer wat normale intimiteit zoekt lijkt me vrij positief, zonder dat is meer al helemaal niet aan de orde.
Verder lijkt het me van enorm belang dat jullie tijd hebben zonder de kinderen. Al jaren enkel even tussendoor momentjes waarbij je het van een vluggertje of een gepland nachtje zonder kinderen moet hebben. Dat klinkt niet best.
Jullie hebben dus blijkbaar al jaren niet het bed voor jezelf, geen plek om eens normaal seks te hebben?
Het moet even snel tussendoor of gepland?
Sorry, maar hoe kan je samen in therapie geweest zijn en alles zonder dat er gezegd is dat de kinderen in hun eigen bed moeten gaan slapen?
Dat er een avond stuk voor jullie en vooral ook een bedtijd voor jullie moet zijn zonder kinderen ertussen?
Je zegt hier nogal wat... Goh, de laatste 9 jaar is onze slaapkamer niet echt onze slaapkamer meer. Even stiekem en snel tussendoor is het meeste waar we op kunnen hopen. Waarom is ons seksleven toch zo achteruit gegaan?
Nou duh, er is geen plek waar je even man en vrouw kan zijn. Zelfs in je eigen slaapkamer niet
Het gaat veel subtieler en geniepiger, als een vorm van manipulatie waarbij je alle schuld voor een bepaald negatief gedrag of falen bij jezelf bij de ander legt met als doel dat de ander aan zijn eigen waarneming en emoties gaat twijfelen.
Je ziet het ook vaak bij vreemdgangers die zichzelf van de daderrol waarin ze zich feitelijk begeven in de slachtofferrol manoeuvreren door de partner te overladen met dingen waarin ze gefaald hebben in de relatie die het zover hebben doen komen. Of bij narcistische mannen met erecitiestoornissen die doodleuk gaan roepen dat hun vrouw niet meer aantrekkelijk is omdat ze een paar kilo zijn aangekomen. Terwijl zij met hun erectiestoornis die ze niet durven erkennen het het feitelijke probleem zijn.
Het probleem ligt overduidelijk bij haar. Zij heeft namelijk eenzijdig besloten om god mag weten welke reden dat seks niet langer onderdeel uit maakt van ons huwelijk. Terwijl ze dondersgoed weet dat ik dat wel nodig heb om normaal te functioneren op relationeel gebied.
Dat recht om te stoppen heeft ze natuurlijk volkomen, ze is baas over haar eigen lichaam. Maar ik moet wel echt weten waarom en hoe nu verder. Ik wil duidelijke antwoorden en van daaruit werken naar oplossingen die voor beide werken. Hoe pijnlijk en confronterend dat ook moge zijn.
Dat wij een monogaam huwelijk hebben afgesproken wil niet zeggen dat ik zonder opgave van reden celibatair ga leven de rest van ons huwelijk/leven samen. Ammehoela.
Wat betreft die kindjes in de slaapkamer dat is allemaal niet zo'n groot issue als jij doet voorkomen. Het is ten eerste geen 9 jaar aan de gang en daarbij zijn het dingen die er bij horen in de tropenjaren met drie kleine kinderen. We hebben/hadden genoeg alternatieve plekken om te seksen, waaronder een logeerkamer met tweepersoonsbed
en inmiddels gaan ze allemaal naar school dus is er in theorie overdag ook ruimte voor wat uitgebreidere intimiteit. Iets dat ze nota bene zelf voorstelde maar na een week al weer van terug kwam.Plus ze zijn inmiddels dusdanig zelfstandig dat je prima op zondagochtend even een wip kan maken zonder dat ze je daarbij storen. Maar je moet dan wel het momentum herkennen/aanvoelen. Dus heel erg spontaan is het ook weer niet. Waar je vroeger een leuke avond samen bekroonde met uitgebreide seks, dat is nu niet omdat er drie stoorzenders op de loer liggen die op elk random moment je privacy kunnen aantasten omdat ze zorg of aandacht nodig hebben. En dat geeft ook niks daar zijn het tenslotte kinderen voor.
Lichamelijke aanrakingen zijn fijn en hoeven zeker niet altijd tot seks te leiden. Maar als ze nooit tot seks leiden is het eerder een bron van frustratie voor mij dan een toevoeging aan de relatie.
Tenzij voor jou dan een open relatie bespreekbaar is, is dan toch de enige optie uit elkaar gaan?quote:
[..]
Gaslighting gaat in relaties niet zozeer over keihard liegen en bedriegen want leugens kunnen tenslotte vrij eenvoudig weerlegt worden met feiten.
Het gaat veel subtieler en geniepiger, als een vorm van manipulatie waarbij je alle schuld voor een bepaald negatief gedrag of falen bij jezelf bij de ander legt met als doel dat de ander aan zijn eigen waarneming en emoties gaat twijfelen.
Je ziet het ook vaak bij vreemdgangers die zichzelf van de daderrol waarin ze zich feitelijk begeven in de slachtofferrol manoeuvreren door de partner te overladen met dingen waarin ze gefaald hebben in de relatie die het zover hebben doen komen. Of bij narcistische mannen met erecitiestoornissen die doodleuk gaan roepen dat hun vrouw niet meer aantrekkelijk is omdat ze een paar kilo zijn aangekomen. Terwijl zij met hun erectiestoornis die ze niet durven erkennen het het feitelijke probleem zijn.
Het probleem ligt overduidelijk bij haar. Zij heeft namelijk eenzijdig besloten om god mag weten welke reden dat seks niet langer onderdeel uit maakt van ons huwelijk. Terwijl ze dondersgoed weet dat ik dat wel nodig heb om normaal te functioneren op relationeel gebied.
Dat recht om te stoppen heeft ze natuurlijk volkomen, ze is baas over haar eigen lichaam. Maar ik moet wel echt weten waarom en hoe nu verder. Ik wil duidelijke antwoorden en van daaruit werken naar oplossingen die voor beide werken. Hoe pijnlijk en confronterend dat ook moge zijn.
Dat wij een monogaam huwelijk hebben afgesproken wil niet zeggen dat ik zonder opgave van reden celibatair ga leven de rest van ons huwelijk/leven samen. Ammehoela.
Wat betreft die kindjes in de slaapkamer dat is allemaal niet zo'n groot issue als jij doet voorkomen. Het is ten eerste geen 9 jaar aan de gang en daarbij zijn het dingen die er bij horen in de tropenjaren met drie kleine kinderen. We hebben/hadden genoeg alternatieve plekken om te seksen, waaronder een logeerkamer met tweepersoonsbed
Plus ze zijn inmiddels dusdanig zelfstandig dat je prima op zondagochtend even een wip kan maken zonder dat ze je daarbij storen. Maar je moet dan wel het momentum herkennen/aanvoelen. Dus heel erg spontaan is het ook weer niet. Waar je vroeger een leuke avond samen bekroonde met uitgebreide seks, dat is nu niet omdat er drie stoorzenders op de loer liggen die op elk random moment je privacy kunnen aantasten omdat ze zorg of aandacht nodig hebben. En dat geeft ook niks daar zijn het tenslotte kinderen voor.
Lichamelijke aanrakingen zijn fijn en hoeven zeker niet altijd tot seks te leiden. Maar als ze nooit tot seks leiden is het eerder een bron van frustratie voor mij dan een toevoeging aan de relatie.
Dit soort dingen zou ik dus dolgraag willen horen van haar. Het lijkt me vreselijk om seks te moeten hebben met iemand die je totaal niet aantrekkelijk vind of misschien wel aversie tegen voelt.quote:
Ik zag op Instagram dat Psychologie Magazine een artikel wijdt aan het vrouwelijk libido en moest aan je denken, ts.
[ afbeelding ]
Het kan aan de andere kant ook nul betrekking op mij hebben en iets hormonaal of geestelijks zijn. Ze heeft bijvoorbeeld een jaar geleden vrij abrupt alle babykleertjes en de kinderwagen van de hand gedaan.
Vertel me gewoon wat het is. Of als je het echt niet weet ga dan proberen uit te zoeken wat het is.
Relatie openbreken zou als ze echt niet meer wil de beste/minst slechte optie zijn.quote:
[..]
Tenzij voor jou dan een open relatie bespreekbaar is, is dan toch de enige optie uit elkaar gaan?
Of het seksloze voor nu accepteren en op termijn toch stiekem buiten de deur gaan eten. Hoewel dat tegen mijn principes in gaat is dat voor nu toch een stuk minder pijnlijk dan scheiden.
Maar eerst heb ik antwoorden nodig wat er nou in hemelsnaam aan de hand is. Ben erg intuïtief ingesteld en voel gewoon aan alles dat er iets cruciaals speelt dat ze me nog niet wil of kan vertellen.
Bedankt!quote:
[..]
Wat ook werkt: trek eens (veel) tijd uit om haar te masseren. Dit doe ik minstens één keer per week, en minimaal een half uur. Negen van de tien keer draait het uit op spetterende seks, zoals gisteravond. Geen enkele vrouw weigert een massage, dus neem er tijd voor. Succes, kerel!
Massages al dan niet met happy end deden wij vroeger regelmatig, is heel goed om in de mood te komen of :überhaupt te ontspannen. Kan ik wel weer eens proberen kijken hoe ze reageert.
Stel me vast in op een ijskoude afwijzing dan kan het alleen maar meevallen
.
Dat stiekeme zou ik dan zelf niet doen, en daar is dan ook een gesprek voor over je relatie Open stellen.quote:
[..]
Relatie openbreken zou als ze echt niet meer wil de beste/minst slechte optie zijn.
Of het seksloze voor nu accepteren en op termijn toch stiekem buiten de deur gaan eten. Hoewel dat tegen mijn principes in gaat is dat voor nu toch een stuk minder pijnlijk dan scheiden.
Advocaat van de duivel en mss wil je je onderbuikgevoelens niet hier delen (maar wel met een therapeut):quote:Maar eerst heb ik antwoorden nodig wat er nou in hemelsnaam aan de hand is. Ben erg intuïtief ingesteld en voel gewoon aan alles dat er iets cruciaals speelt dat ze me nog niet wil of kan vertellen.
wat denk je dat er kan spelen? Of heb je echt helemaal geen clou?
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Ik zou eens beginnen met te communiceren dat dit alles voor jou onacceptabel is. Dat afwachtende terwijl jouw relatie al gedevalueerd is naar iets wat jij absoluut niet wil zonder dat er ook maar enige verbetering in zicht is... dat is alleen maar uitstel.quote:
[..]
Relatie openbreken zou als ze echt niet meer wil de beste/minst slechte optie zijn.
Of het seksloze voor nu accepteren en op termijn toch stiekem buiten de deur gaan eten. Hoewel dat tegen mijn principes in gaat is dat voor nu toch een stuk minder pijnlijk dan scheiden.
Maar eerst heb ik antwoorden nodig wat er nou in hemelsnaam aan de hand is. Ben erg intuïtief ingesteld en voel gewoon aan alles dat er iets cruciaals speelt dat ze me nog niet wil of kan vertellen.
Je kan maar beter op tijd zijn. Voordat je elkaar verwijten gaat maken. Scheiden is al lastig zat als je elkaar nog het beste gunt.
Ik geloof nooit zo in bij elkaar blijven voor de kinderen maar als je in de huidige markt heel recent een huis gekocht hebt samen zijn de financiële gevolgen toch ook niet te overzien.quote:
[..]
Ik zou eens beginnen met te communiceren dat dit alles voor jou onacceptabel is. Dat afwachtende terwijl jouw relatie al gedevalueerd is naar iets wat jij absoluut niet wil zonder dat er ook maar enige verbetering in zicht is... dat is alleen maar uitstel.
Je kan maar beter op tijd zijn. Voordat je elkaar verwijten gaat maken. Scheiden is al lastig zat als je elkaar nog het beste gunt.
Waarmee ik absoluut niet wil beweren dat seks iets triviaals is of een bijzaak. Maar ga je er gelijk alles voor opgeven? Lastig!
[ Bericht 6% gewijzigd door Elan op 24-04-2024 19:50:20 ]
blablablabla
Dat had ze toch al gezegd. Ze is ervan overtuigd dat je bent vreemdgegaan en dat jij haar niet meer moet. Dan voel je je ook niet meer geliefd en heb je er geen zin meer in.quote:
[..]
Relatie openbreken zou als ze echt niet meer wil de beste/minst slechte optie zijn.
Of het seksloze voor nu accepteren en op termijn toch stiekem buiten de deur gaan eten. Hoewel dat tegen mijn principes in gaat is dat voor nu toch een stuk minder pijnlijk dan scheiden.
Maar eerst heb ik antwoorden nodig wat er nou in hemelsnaam aan de hand is. Ben erg intuïtief ingesteld en voel gewoon aan alles dat er iets cruciaals speelt dat ze me nog niet wil of kan vertellen.
Ik heb dat met m'n ex meegemaakt helaas. Na twee kinderen kreeg ik idd echt een aversie tegen hem. Ontzettend moeilijk maar ik moest niet meer aan seks met hem dénken. Ik vond het vreselijk lullig voor hem. We hadden een koophuis, een caravan en dus twee prachtige meiden. Het heeft ontzettend lang geduurd voordat ik durfde toe te geven dat de aantrekkingskracht was omgeslagen in afkeer. We hadden verder immers alles. Toch was de weerstand tegen fysiek contact zo groot dat ik me écht niet meer tot seks kon zetten. Deed ik het toch, dan voelde ik me daarna zo naar dat ik ervan moest huilen.quote:
[..]
Dit soort dingen zou ik dus dolgraag willen horen van haar. Het lijkt me vreselijk om seks te moeten hebben met iemand die je totaal niet aantrekkelijk vind of misschien wel aversie tegen voelt.
Het kan aan de andere kant ook nul betrekking op mij hebben en iets hormonaal of geestelijks zijn. Ze heeft bijvoorbeeld een jaar geleden vrij abrupt alle babykleertjes en de kinderwagen van de hand gedaan.
Vertel me gewoon wat het is. Of als je het echt niet weet ga dan proberen uit te zoeken wat het is.
Uiteindelijk ben toch eerlijk naar hem en mezelf geweest en heb ik de relatie verbroken. Ik kon m'n gevoel niet meer ontkennen.
Ik heb ergens gelezen dat vrouwen vaak op gevoel een partner selecteren om kinderen mee te krijgen, terwijl ze voor een levenslange partnerkeuze andere criteria hanteren.
Ze heeft je echt best veel verteld, de vraag is of je het wel hoort?quote:
[..]
Dit soort dingen zou ik dus dolgraag willen horen van haar. Het lijkt me vreselijk om seks te moeten hebben met iemand die je totaal niet aantrekkelijk vind of misschien wel aversie tegen voelt.
Het kan aan de andere kant ook nul betrekking op mij hebben en iets hormonaal of geestelijks zijn. Ze heeft bijvoorbeeld een jaar geleden vrij abrupt alle babykleertjes en de kinderwagen van de hand gedaan.
Vertel me gewoon wat het is. Of als je het echt niet weet ga dan proberen uit te zoeken wat het is.
Ze denkt dat je vreemd gegaan bent. Ze heeft aangegeven teveel in mommy modus te zitten. Ze voelt zich niet sexy en geliefd.
Jij wuift dat gewoon weg, neemt het niet serieus.
Ach geeft niet dat we geen prive tijd hebben, kan toch wel even snel tussendoor terwijl je gestoord kan worden?
Nee dus, met een half oor waakzaam moeten blijven is een moodkiller. Geen prive plek hebben, kinderen in bed en het van ellende even vlot ergens anders moeten doen werkt voor de uitzondering, niet voor langere tijd.
Het idee dat je misschien vreemd gaat of iig aandacht zoekt is ook geen al te beste voor je seksleven.
En zo nog wel meer. Je wuift teveel weg van wat ze zegt omdat jij het onzin vindt.
Maar ondertussen wordt zij droger dan de Sahara erdoor. Is het voor haar dus wel een ding.
Zeker die mommy modus is echt een probleem. Vrijwel geen enkele vrouw red het om langdurig om van bezig met de kinderen naar even een half uurtje zich sexy voelen weer terug te gaan naar bezig met de kinderen, die dan ook nog tussen jullie in slapen.
Het is echt verdomd moeilijk je dan nog sexy te voelen.
Stel eens een goede avond routine in.
Kinderen gaan op tijd naar bed en blijven op een enkele uitzondering (ziek of iets anders uitzonderlijks) gewoon op hun eigen kamer. Komen niet zomaar jullie slaapkamer in, maar kloppen als er echt wat aan de hand is.
Zorg voor rust tijd en prive tijd. Niet van zorg voor de kinderen, neuk even tussendoor en daarna direct weer zorgen voor de kinderen.
En dat ze ervan overtuigd is dat jij bent vreemdgegaan: dat moet toch een enorme stempel drukken op jullie relatie en hoe jullie met elkaar omgaan?
Onze jongste heeft een uit-bed routine, telt dat ook?quote:
[..]
Ze heeft je echt best veel verteld, de vraag is of je het wel hoort?
Ze denkt dat je vreemd gegaan bent. Ze heeft aangegeven teveel in mommy modus te zitten. Ze voelt zich niet sexy en geliefd.
Jij wuift dat gewoon weg, neemt het niet serieus.
Ach geeft niet dat we geen prive tijd hebben, kan toch wel even snel tussendoor terwijl je gestoord kan worden?
Nee dus, met een half oor waakzaam moeten blijven is een moodkiller. Geen prive plek hebben, kinderen in bed en het van ellende even vlot ergens anders moeten doen werkt voor de uitzondering, niet voor langere tijd.
Het idee dat je misschien vreemd gaat of iig aandacht zoekt is ook geen al te beste voor je seksleven.
En zo nog wel meer. Je wuift teveel weg van wat ze zegt omdat jij het onzin vindt.
Maar ondertussen wordt zij droger dan de Sahara erdoor. Is het voor haar dus wel een ding.
Zeker die mommy modus is echt een probleem. Vrijwel geen enkele vrouw red het om langdurig om van bezig met de kinderen naar even een half uurtje zich sexy voelen weer terug te gaan naar bezig met de kinderen, die dan ook nog tussen jullie in slapen.
Het is echt verdomd moeilijk je dan nog sexy te voelen.
Stel eens een goede avond routine in.
Kinderen gaan op tijd naar bed en blijven op een enkele uitzondering (ziek of iets anders uitzonderlijks) gewoon op hun eigen kamer. Komen niet zomaar jullie slaapkamer in, maar kloppen als er echt wat aan de hand is.
Zorg voor rust tijd en prive tijd. Niet van zorg voor de kinderen, neuk even tussendoor en daarna direct weer zorgen voor de kinderen.
Zorgen voor de kinderen heeft nu eenmaal prioriteit. Dat geldt voor alle ouders met jonge kinderen. Tenzij je gezegend bent met voorbeeldkinderen of je een hele goede oppas hebt horen verstoringen en vermoeidheid er bij. Weet niet of je überhaupt zelf kinderen hebt en of jouw vierjarige altijd netjes op de deur klopt maar hier is daar geen sprake van kan ik je vertellen .
Is bepaald ook bepaald geen standaardsituatie geweest. Onze oudste twee gingen prima maar de jongste was iets uit een horrorfilm. Die kwam soms wel tien keer uit bed. Had als baby enorme last van reflux en later pseudokroep. Ze is in een jaar tijd vijf keer met de ambulance opgehaald en we hebben iets van elf keer op de SEH met haar gezeten.
Als je denkt dat dat het was is ze op haar tweede ook nog geopereerd omdat er een nekwervel scheef stond. Wat resulteerde in vreselijke pijn met liggen. Alleen kon ze dat niet aan papa en mama vertellen dus liep ze de halve nacht onredelijk te huilen en dronk ze soms wel 8 flesjes in de nacht. Ook wilde ze geborgenheid door bij ons te liggen en hoewel dat ongetwijfeld enorm slecht is voor het seksleven ben ik met de wetenschap van nu alleen maar ontzettend blij dat we die haar gegeven hebben
Maar weet je, dat is geweest. Wat je schrijft zou logisch zijn als het twee jaar geleden was dat dit seksloze speelde. In die periode hadden we ondanks dat we beiden doodvermoeid waren en het volkomen logisch zou zijn geweest als het er bij inteerde nog wel gewoon seks. Ik geloof ook niet in al die dooddoeners die mensen optereren dat er hele specifieke omstandigheden en een dito mindset voor nodig zijn wil een vrouw tot seks komen. Als je geil bent vind je wel een weg om te krijgen wat je wil.
Want nu gaan ze lekker naar school dus zouden we in theorie elke donderdag de halve dag geile seks kunnen hebben in het ouderlijk bed of onder de douche of waar ze maar wil zonder enige verstoring.
Ware het niet dat mama met haar vriendinnen naar een of ander groot winkelcentrum in Zoetermeer is en straks de kinderen ophaalt....
O kleine aanvulling. Dat vreemdgaan neem ik inderdaad totaal niet serieus.. Als ik niet ben vreemdgegaan ga ik me daar niet voor verdedigen of verantwoordelijkheid voor nemen. Het is uiteindelijk aan haar om me te geloven of niet.
Ja ze heeft zelfs bewijzen van drie verschillende situaties waarin ik volgens haar toch echt ben vreemdgegaan.quote:
En dat ze ervan overtuigd is dat jij bent vreemdgegaan: dat moet toch een enorme stempel drukken op jullie relatie en hoe jullie met elkaar omgaan?
Alhoewel het geen echt bewijs is maar meer iets verdachts waar zij vervolgens conclusies aan heeft verboden. Ze heeft letterlijk gezegd waar rook is = vuur. Yeah right.
Heeft ze me voor de voeten gegooid in die periode van die therapie maar daarvoor was de seks ook al knudde.
Zolang ik niet weer over seks begin of over dat vreemdgaan is de sfeer oprecht prima thuis.
Zal ooit natuurlijk wel weer aan de orde moeten komen maar hee ben net van m'n medicijnen af
Mijn eigen ervaring is dat je ook prima seks kunt hebben zonder geil te zijn.quote:
[..]
Maar weet je, dat is geweest. Wat je schrijft zou logisch zijn als het twee jaar geleden was dat dit seksloze speelde. In die periode hadden we ondanks dat we beiden doodvermoeid waren en het volkomen logisch zou zijn geweest als het er bij inteerde nog wel gewoon seks. Ik geloof ook niet in al die dooddoeners die mensen optereren dat er hele specifieke omstandigheden en een dito mindset voor nodig zijn wil een vrouw tot seks komen. Als je geil bent vind je wel een weg om te krijgen wat je wil.
Mijn man en ik zijn 25 jaar samen en er is een enorm verschil in libido. Als we het ook alleen onder de voor mij juiste voorwaarden zouden doen, zouden we het bijna nooit doen. Omdat ik heel veel van hem hou en het zeker niet onprettig is allemaal, hebben we meerdere keren per week seks. Zelfs zonder gevoelens van geilheid te hebben, reageert mijn lichaam toch wel op hem (ik heb me weleens verraden gevoeld door mijn lichaam).
Hoewel ik orgasmes lekker vind en ze dus ook kan krijgen, zijn ze voor mij niet van belang tijdens onze seks. Als er boven ons hoofd kinderen rondlopen (onze jongste is 16, heel anders dus dan bij jou), heb ik ook mijn oren buiten de slaapkamer en dan kan ik me daar niet aan overgeven. We hebben recent, want hij probeerde het toch nogal eens, heel duidelijk afgesproken dat ik het aangeef als ik wil dat hij me laat klaarkomen.
Ik vind het ook niet kunnen als in een relatie een partner eenzijdig de seks "opzegt". Dat soort scenario's ook weleens besproken met mijn man, voor als ik bijvoorbeeld in de overgang niet meer zou willen. Ik denk dat ff iets met m'n handen of mond nog wel een optie zal blijven. Gewoon, omdat ik zoveel van hem hou. Zou ik echt niks meer willen, dan mag hij het buiten onze relatie zoeken.
Nou goed, verder heb ik geen advies voor je, kan me alleen goed voorstellen dat dit je enorm frustreert.
Stiekem of niet heeft ze zelf in de hand uiteindelijk. Als ze niet wil neuken en niet wil scheiden blijven er maar twee opties over.quote:
[..]
Dat stiekeme zou ik dan zelf niet doen, en daar is dan ook een gesprek voor over je relatie Open stellen.
[..]
Advocaat van de duivel en mss wil je je onderbuikgevoelens niet hier delen (maar wel met een therapeut):
wat denk je dat er kan spelen? Of heb je echt helemaal geen clou?
Nou zij heeft via haar nieuwe baan een paar vrouwelijke collega's waar ze vrij goed mee omgaat. Zijn verder topmeiden dus dat moedig ik alleen maar aan. Maar bij eentje zit ze wel vaak en soms tot heel laat.
Die heeft ook geen man/vriend (wel FWB) en heb soms beetje gevoel dat mijn vrouw stiekem een crush op haar heeft. Niet dat het me ene reet zou boeien of jaloers ben, sterker nog zou alleen maar blij zijn voor haar, maar weet niet of in die hoek wellicht iets speelt.
Weet ook niet eens of ze bi is, kan ook zijn dat die vriendin op haar in praat om bepaalde dingen (niet) te doen. Het is wel een type met een hele sterke eigen mening en girlpower en ik merk dat mijn vrouw wel tegen haar op kijkt.
Ik doelde op: dat je het haar vertelt of niet. Of ze het eens is met die (van jouw kant uit) Open Relatie is dan een andere vraag...quote:
[..]
Stiekem of niet heeft ze zelf in de hand uiteindelijk. Als ze niet wil neuken en niet wil scheiden blijven er maar twee opties over.
Oooh... dan is dat mss nog wel wat er speelt. Je kan het haar alleen maar navragen natuurlijk.quote:Nou zij heeft via haar nieuwe baan een paar vrouwelijke collega's waar ze vrij goed mee omgaat. Zijn verder topmeiden dus dat moedig ik alleen maar aan. Maar bij eentje zit ze wel vaak en soms tot heel laat.
Die heeft ook geen man/vriend (wel FWB) en heb soms beetje gevoel dat mijn vrouw stiekem een crush op haar heeft. Niet dat het me ene reet zou boeien of jaloers ben, sterker nog zou alleen maar blij zijn voor haar, maar weet niet of in die hoek wellicht iets speelt.
Hou er rekening mee dat het wellicht iets is waar ze vol schaamte over zou kunnen zijn. Ik weet niet direct hoe je haar daarin op haar gemak zou kunnen stellen, maar als je er open in gaat...
Ook dit zijn dingen die je aan je vrouw moet vragen. Aangezien je het niet zeker weet.quote:Weet ook niet eens of ze bi is, kan ook zijn dat die vriendin op haar in praat om bepaalde dingen (niet) te doen. Het is wel een type met een hele sterke eigen mening en girlpower en ik merk dat mijn vrouw wel tegen haar op kijkt.
Alleen zij weet het antwoord daarop.
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Ja maar hoe vraag je dat subtiel? Dan insinueer je weer direct dat ze vreemdgaat. Ik weet uit eigen ervaring hoe schijtirritant dat is.quote:
[..]
Ik doelde op: dat je het haar vertelt of niet. Of ze het eens is met die (van jouw kant uit) Open Relatie is dan een andere vraag...
[..]
Oooh... dan is dat mss nog wel wat er speelt. Je kan het haar alleen maar navragen natuurlijk.
Hou er rekening mee dat het wellicht iets is waar ze vol schaamte over zou kunnen zijn. Ik weet niet direct hoe je haar daarin op haar gemak zou kunnen stellen, maar als je er open in gaat...
[..]
Ook dit zijn dingen die je aan je vrouw moet vragen. Aangezien je het niet zeker weet.
Alleen zij weet het antwoord daarop.
Het is dat jij vroeg qua intuïtie dan denk ik sinds ze goed met die vriendin om gaat is de seks opeens moeilijk. Maar mensen kunnen ook op je inpraten of een bepaalde energie met zich mee brengen of er kan letterlijk nul causaal verband zijn.
Je kan een open vraag stellen over haar voorkeur voor een man of vrouw? Of beiden?quote:
[..]
Ja maar hoe vraag je dat subtiel? Dan insinueer je weer direct dat ze vreemdgaat. Ik weet uit eigen ervaring hoe schijtirritant dat is.
Het is dat jij vroeg qua intuïtie dan denk ik sinds ze goed met die vriendin om gaat is de seks opeens moeilijk. Maar mensen kunnen ook op je inpraten of een bepaalde energie met zich mee brengen of er kan letterlijk nul causaal verband zijn.
Zoiets... Want daarmee insinueer je imo niet dat ze (ook) vreemd gaat.
Van de andere kant, als je vrouw denkt dat jij vreemd bent gegaan en dat besproken heeft met die vriendin (inmiddels soort BFF geworden - ik noem maar iets), dan kan het zo zijn dat die vriendin wel 'goede adviezen' geeft om je links te laten liggen.
Van de andere kant is er wel weer wat toenadering op het fysieke intimiteit gebied qua aanraking van haar kant.
Er zijn wel sprankjes aan de horizon. Maar ja, als zij zit met een identiteitscrisis op seksuele voorkeur gebied, kan ik me ook dan wel voorstellen dat er van alles in het koppie rond gaat. En dat het mss verraad is als zij dan seks met je heeft.
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Wat ontzettend verdrietig voor jullie allebei.quote:
[..]
Ik heb dat met m'n ex meegemaakt helaas. Na twee kinderen kreeg ik idd echt een aversie tegen hem. Ontzettend moeilijk maar ik moest niet meer aan seks met hem dénken. Ik vond het vreselijk lullig voor hem. We hadden een koophuis, een caravan en dus twee prachtige meiden. Het heeft ontzettend lang geduurd voordat ik durfde toe te geven dat de aantrekkingskracht was omgeslagen in afkeer. We hadden verder immers alles. Toch was de weerstand tegen fysiek contact zo groot dat ik me écht niet meer tot seks kon zetten. Deed ik het toch, dan voelde ik me daarna zo naar dat ik ervan moest huilen.
Uiteindelijk ben toch eerlijk naar hem en mezelf geweest en heb ik de relatie verbroken. Ik kon m'n gevoel niet meer ontkennen.
Ik heb ergens gelezen dat vrouwen vaak op gevoel een partner selecteren om kinderen mee te krijgen, terwijl ze voor een levenslange partnerkeuze andere criteria hanteren.
Waarom ben je op hem gevallen of voelde je je in eerst instantie lichamelijk wel aangetrokken dan? Is hij enorm veranderd lichamelijk of geestelijk? Of heeft hij je slecht behandeld tijdens de relatie (hoef je niet te vertellen!) ?
Heb dit gevoel ook wel eens bij haar al heb ik haar nog niet zien huilen gelukkig. Misschien komt dat nog
Als ik seks met haar heb/had dan vreet ik haar bij wijze van spreken het liefste op. Veel strelen en aanraking, zoenen op lichaam terwijl zij mijn lichaam totaal negeert en gelijk voor mijn pik gaat. Ze raakt uiteindelijk wel opgewonden en nat maar nooit meer van te voren. Het is dat ik haar lichaam inmiddels vrij goed ken en daardoor kan berusten op een stuk techniek/ritme om haar ook geil te laten worden te laten klaarkomen.
Vond jij je man/vriend nog wel knap/aantrekkelijk dan los van de seks waarin je van hem walgde? Soms als we bijvoorbeeld wat gaan drinken of een dagje weg gaan en ik draag weer te dure kleren een te duur luchtje zie ik haar wel kijken op een bepaalde manier en krijg ik een complimentje of even een arm om me heen of knijpt ze in mijn billen.
Maar in de slaapkamer is dat echt nooit meer. Dat mis ik misschien nog wel het meeste. De begeerte van haar kant. Het gevoel dat iemand je echt wil. Elke vrijpartij voelde alsof ze me daarmee vooral een dienst aan het bewijzen was en daardoor niet oprecht.
Wauw! Je man mag in zijn handen knijpen met jou. Wat ontzettend liefdevol hoe je er mee om gaat. En zonder jezelf te verliezen ook. Echt respect.quote:
[..]
Mijn eigen ervaring is dat je ook prima seks kunt hebben zonder geil te zijn.
Mijn man en ik zijn 25 jaar samen en er is een enorm verschil in libido. Als we het ook alleen onder de voor mij juiste voorwaarden zouden doen, zouden we het bijna nooit doen. Omdat ik heel veel van hem hou en het zeker niet onprettig is allemaal, hebben we meerdere keren per week seks. Zelfs zonder gevoelens van geilheid te hebben, reageert mijn lichaam toch wel op hem (ik heb me weleens verraden gevoeld door mijn lichaam).
Hoewel ik orgasmes lekker vind en ze dus ook kan krijgen, zijn ze voor mij niet van belang tijdens onze seks. Als er boven ons hoofd kinderen rondlopen (onze jongste is 16, heel anders dus dan bij jou), heb ik ook mijn oren buiten de slaapkamer en dan kan ik me daar niet aan overgeven. We hebben recent, want hij probeerde het toch nogal eens, heel duidelijk afgesproken dat ik het aangeef als ik wil dat hij me laat klaarkomen.
Ik vind het ook niet kunnen als in een relatie een partner eenzijdig de seks "opzegt". Dat soort scenario's ook weleens besproken met mijn man, voor als ik bijvoorbeeld in de overgang niet meer zou willen. Ik denk dat ff iets met m'n handen of mond nog wel een optie zal blijven. Gewoon, omdat ik zoveel van hem hou. Zou ik echt niks meer willen, dan mag hij het buiten onze relatie zoeken.
Nou goed, verder heb ik geen advies voor je, kan me alleen goed voorstellen dat dit je enorm frustreert.
Pubers schijnen nog lastiger te zijn dan kleine kinderen want hoewel je die kan leren kloppen zijn die veel bewuster en blijven ze ook nog eens later op
De soort thema's die jij aangeeft heb ik ook wel met haar besproken. Over hoe ze haar eigen seksualiteit nou eigenlijk ziet en vervolgens ons samen. Ook de frequentie besproken. Gezegd dat ze haar grenzen moet aangeven. Of er dingen zijn die we kunnen toevoegen om het leuker te maken enz.
Maar waar jij heel duidelijk bent naar je man en waar jouw grenzen liggen is zij voortdurend bezig geweest met hoe ze het mij naar de zin moet maken. Het zou mij niet verbazen dat de periode toen ze echt overspannen was en oververmoeid ze een soort aversie heeft ontwikkeld jegens seks met mij door toch maar te gaan seksen. Toen werd het op een gegeven moment echt ongezellig en onpersoonlijk.
Ze is nu bijna 40 dus zaken als overgang en libidoveranderingen/ hormonale veranderingen gaan een grotere rol spelen als ze dat niet al doen. Daarover communiceren is belangrijk, waar je in de jonge jaren de natuur zijn werk nog wel kon laten doen.
Hmmmm zal eens vragen als er zich een momentje voor doet. Heb in het verleden wel eens gevraagd of ze wel eens bi-gevoelens had maar ze moest er (toen) niet aan denken.quote:
[..]
Je kan een open vraag stellen over haar voorkeur voor een man of vrouw? Of beiden?
Zoiets... Want daarmee insinueer je imo niet dat ze (ook) vreemd gaat.
Van de andere kant, als je vrouw denkt dat jij vreemd bent gegaan en dat besproken heeft met die vriendin (inmiddels soort BFF geworden - ik noem maar iets), dan kan het zo zijn dat die vriendin wel 'goede adviezen' geeft om je links te laten liggen.
Van de andere kant is er wel weer wat toenadering op het fysieke intimiteit gebied qua aanraking van haar kant.
Er zijn wel sprankjes aan de horizon. Maar ja, als zij zit met een identiteitscrisis op seksuele voorkeur gebied, kan ik me ook dan wel voorstellen dat er van alles in het koppie rond gaat. En dat het mss verraad is als zij dan seks met je heeft.
Vreemdgaan ook niet, als we dat bijvoorbeeld op tv ziet moet ze helemaal niet aan denken zegt ze iets van nou waar je allemaal zin in hebt. Of gewoon gadverdamme! .
Weet niet of ik hoop moet gaan putten uit die fysieke aanrakingen. Valt me op dat ze dat altijd doet in een veilige omgeving met anderen er bij. Vervolgens thuis in een setting waarin van het een het ander zou kunnen komen raakt ze me met geen vinger meer aan en doet ze kil en afstandelijk.
Weet niet of je als vrouw die dingen totaal los kan zien van elkaar. Ik zou als man niet intiem knuffelen met een vreemde vrouw of eentje waar ik geen seks mee zou willen.
De prijzen exploderen momenteel. Dus dat zal allemaal wel meevallen.quote:
[..]
Ik geloof nooit zo in bij elkaar blijven voor de kinderen maar als je in de huidige markt heel recent een huis gekocht hebt samen zijn de financiële gevolgen toch ook niet te overzien.
Waarmee ik absoluut niet wil beweren dat seks iets triviaals is of een bijzaak. Maar ga je er gelijk alles voor opgeven? Lastig!
Een slechte relatie opgeven is niet ‘alles opgeven’. Dat is ruimte maken. Op zijn minst moet dat op tafel liggen, want als het geen optie is, dan krijgt zijn vrouw precies wat zij wil.
En het is ook niet gek dat je opdroogt van iemand die akkoord gaat hiermee. Die niet duidelijk grenzen stelt.
De woningprijzen exploderen inderdaad dus dat maakt iets terugkopen een stuk ingewikkelder als je niet een shitload aan overwaarde en/of dito inkomen hebt. Van wat ik begreep wonen ze er anderhalf jaar en hebben duur gekocht dus dat zal nu sowieso nog niet het geval zijn.quote:
[..]
De prijzen exploderen momenteel. Dus dat zal allemaal wel meevallen.
Een slechte relatie opgeven is niet ‘alles opgeven’. Dat is ruimte maken. Op zijn minst moet dat op tafel liggen, want als het geen optie is, dan krijgt zijn vrouw precies wat zij wil.
En het is ook niet gek dat je opdroogt van iemand die akkoord gaat hiermee. Die niet duidelijk grenzen stelt.
Jij bent vast nog in een makkelijkere periode gescheiden dat een eigen plek geen probleem was en er huizen zat waren.
Mijn ouders zijn 20 jaar geleden gescheiden, mijn pa kon particulier huren tegen een fatsoenlijke maandhuurhuur en daarna vrij snel weer wat terugkopen mede dankzij de overwaarde die in het huis zat dat ze samen 15 jaar hadden.
Mijn moeder kreeg binnen een maand of drie een sociale huurwoning op 100 meter afstand van waar we zijn opgegroeid met tuintje en alles er op en er aan.
Dat maakt de keuze om er een punt achter te zetten wel een stuk eenvoudiger.
Ik zeg niet dat het niet kan maar als je noodgedwongen 40 kilometer verderop in een 60/70 vierkante meter appartement moet gaan zitten met 3 kleine kinderen omdat je in je eentje niks dat voldoet kunt kopen of huren is dat wel ernstig interen op je kwaliteit van leven en dat van je kinderen. Woon zelf ook in zo'n appartement (zonder kinderen) en het sterft hier de laatste jaren van de alleenstaanden met klein spul terwijl er toen ik hier 10 jaar geleden kwam wonen louter alleenstaanden woonden. Want dure regio
Geen idee waar TS precies woont maar voor een heel simpel rijtjeshuis moet je hier 5 ton lenen bij de bank. En stel dat je dat allemaal voor goed mekaar krijgt en je ziet ze alleen nog in de weekenden of om de week is dat ook wel een pijnpunt voor beiden.
Dan kun je als de relatie verder normaal functioneert toch veel beter zeggen we blijven als huisgenootjes bij elkaar en je wipt af en toe maar buiten de deur.
blablablabla
Dank je.quote:
[..]
Wauw! Je man mag in zijn handen knijpen met jou. Wat ontzettend liefdevol hoe je er mee om gaat. En zonder jezelf te verliezen ook. Echt respect.
Pubers schijnen nog lastiger te zijn dan kleine kinderen want hoewel je die kan leren kloppen zijn die veel bewuster en blijven ze ook nog eens later op
Dat doet hij hoor. En andersom ik ook.
Het klopt, onze kinderen kloppen heel netjes op de slaapkamerdeur maar blijven later op. Ze gaan regelmatig later naar bed dan wij.
Dus onze seks is tegenwoordig eigenlijk altijd in bed, haha.
Ook wij hebben onze slaapkamer jaren met de kinderen gedeeld (wij hebben er vier) en dan deden we het wel op de bank of in de badkamer. Dat doen we nu niet meer.
Wat je zegt over dat ze maar moeilijk haar grenzen aangeeft; dat heeft bij mij ook lang geduurd hoor. Ik word van de zomer 50 en dat van het klaarkomen heb ik bijv pas recentelijk aangegeven. Hoewel hij natuurlijk wel wist dat dat voor mij geen belangrijke factor was.
Verder heb ik het ook heel lang moeilijk gevonden dat ik maar heel, heel zelden echt geil word. En vooral als ik het dan vergeleek met de seksbeleving van mijn man. Dat gunde ik mezelf ook en ik heb echt heel wat tranen gelaten omdat ik het allemaal zo ingewikkeld vond. Maar het is wel altijd zo geweest dat ik het wilde verbeteren. Ik heb nooit gedacht "laat maar zitten."
Ik heb laatste de documentaire "Mijn seks is stuk" van Lize Korpershoek gekeken. Dat wilde ik eigenlijk al toen ze hem gemaakt had, maar het had blijkbaar toch 4 jaar nodig. En hoewel haar verhaal niet helemaal gelijk is aan het mijne, heeft het me wel geholpen wat meer te accepteren dat hoe het gaat nou eenmaal mijn seks is.
Ik ben helemaal niet in een makkelijke tijd gescheiden als het om woningen ging. Huis stond een half miljoen onder water en ik heb mijn ex daarin achter gelaten (met achterlating van een lieve duit). Maar goed, bij eigen bv’s is het makkelijk lenen. Dus ook weer niet te vergelijken met TS.quote:
[..]
De woningprijzen exploderen inderdaad dus dat maakt iets terugkopen een stuk ingewikkelder als je niet een shitload aan overwaarde en/of dito inkomen hebt. Van wat ik begreep wonen ze er anderhalf jaar en hebben duur gekocht dus dat zal nu sowieso nog niet het geval zijn.
Jij bent vast nog in een makkelijkere periode gescheiden dat een eigen plek geen probleem was en er huizen zat waren.
Mijn ouders zijn 20 jaar geleden gescheiden, mijn pa kon particulier huren tegen een fatsoenlijke maandhuurhuur en daarna vrij snel weer wat terugkopen mede dankzij de overwaarde die in het huis zat dat ze samen 15 jaar hadden.
Mijn moeder kreeg binnen een maand of drie een sociale huurwoning op 100 meter afstand van waar we zijn opgegroeid met tuintje en alles er op en er aan.
Dat maakt de keuze om er een punt achter te zetten wel een stuk eenvoudiger.
Ik zeg niet dat het niet kan maar als je noodgedwongen 40 kilometer verderop in een 60/70 vierkante meter appartement moet gaan zitten met 3 kleine kinderen omdat je in je eentje niks dat voldoet kunt kopen of huren is dat wel ernstig interen op je kwaliteit van leven en dat van je kinderen. Woon zelf ook in zo'n appartement (zonder kinderen) en het sterft hier de laatste jaren van de alleenstaanden met klein spul terwijl er toen ik hier 10 jaar geleden kwam wonen louter alleenstaanden woonden. Want dure regio
En stel dat je dat allemaal voor goed mekaar krijgt en je ziet ze alleen nog in de weekenden of om de week is dat ook wel een pijnpunt voor beiden.
Dan kun je als de relatie verder normaal functioneert toch veel beter zeggen we blijven als huisgenootjes bij elkaar en je wipt af en toe maar buiten de deur.
Tussen het besluit en dat ik de nieuwe woning in kon zat iets van 6 maanden. God, wat waren wij beiden blij dat het erop zat. Niet omdat we een hekel aan elkaar hadden (bleven gewoon bij elkaar in bed slapen en hadden ook nog wel seks), maar je wil gewoon door met je leven. Zeker toen ik een nieuwe vriendin had was ik er wel klaar mee.
Samenwonen is al lastig zat als de relatie goed loopt. Maar als dat weg is, dan zit je elkaar in de weg en de kleine irritante gewoontes van de ander zie je dan niet meer door de bril van een geliefde (ach, kan mij het schelen), maar door de bril van iemand met een indringer in zijn huis (heb je die kut weer met haar irritante gedrag!).
Bedenk ook dat als hij duidelijk maakt dat het ofwel samen de relatie redden of uit elkaar gaan is, dat zij dan gemotiveerd kan raken. Waar ze dat nu niet is. Terecht of niet…
Had een heel verhaal getypt over mitsen en maten en afwegingen maar eigenlijk heb je gewoon gelijk ook.quote:
[..]
Ik ben helemaal niet in een makkelijke tijd gescheiden als het om woningen ging. Huis stond een half miljoen onder water en ik heb mijn ex daarin achter gelaten (met achterlating van een lieve duit). Maar goed, bij eigen bv’s is het makkelijk lenen. Dus ook weer niet te vergelijken met TS.
Tussen het besluit en dat ik de nieuwe woning in kon zat iets van 6 maanden. God, wat waren wij beiden blij dat het erop zat. Niet omdat we een hekel aan elkaar hadden (bleven gewoon bij elkaar in bed slapen en hadden ook nog wel seks), maar je wil gewoon door met je leven. Zeker toen ik een nieuwe vriendin had was ik er wel klaar mee.
Samenwonen is al lastig zat als de relatie goed loopt. Maar als dat weg is, dan zit je elkaar in de weg en de kleine irritante gewoontes van de ander zie je dan niet meer door de bril van een geliefde (ach, kan mij het schelen), maar door de bril van iemand met een indringer in zijn huis (heb je die kut weer met haar irritante gedrag!).
Bedenk ook dat als hij duidelijk maakt dat het ofwel samen de relatie redden of uit elkaar gaan is, dat zij dan gemotiveerd kan raken. Waar ze dat nu niet is. Terecht of niet…
Die seks stopt niet zomaar. Of ze hem nu uitkotst omdat hij is vreemd gegaan of omdat ze op hem is uitgekeken maakt geen zak uit. Vanuit moreel oogpunt is het dan beter om beiden een nieuwe leven te beginnen met de bijbehorende vrijheden en niet aan elkaar te blijven plakken en elkaar te belemmeren.
Of ze moet echt gewoon geen behoefte meer hebben aan seks in welke vorm dan ook. Dat het iets lichamelijks is
Hoewel dat me sterk lijkt zou hij het dan wellicht buiten de deur kunnen zoeken en de relatie kunnen aanhouden. Maar ook dan zit hij zichzelf eigenlijk weer in de weg want hij kan uiteindelijk geen nieuw leven starten met een andere vrouw omdat hij zich aan zijn huidige partner gecommitteerd heeft.
Beste is een advocaat in de armen nemen en zo snel mogelijk beginnen met een scheiding op papier te zetten. En wie weet ziet ze daardoor wel ineens het licht en besluit ze hem zijn seks terug te geven.
blablablabla
Ik heb deze hele discussie eens doorgelezen. Nu heb ik zelf weinig ervaring met relaties/sex en relatie-/ sexproblemen en ik heb in mijn omgeving ook weinig mensen gekend met relatie-/sexproblemen, dus ik heb er alle begrip voor als men niet al te veel waarde aan mijn mening hecht.
Het advies dat ik TS zou geven, en dit is ongetwijfeld makkelijker gezegd dan gedaan, is om in de relatie met zijn vrouw zoveel mogelijk te doen alsof het hem totaal niets meer kan schelen dat ze geen sex meer wil. Dus in gesprekken nooit meer zeggen dat hij de sex mist, en in bed nooit meer sex initiëren. Op een gegeven moment gaat zij de sex missen en gaat zij sex initiëren. Op zo'n moment moet TS er dan niet als een uitgehongerd paard op ingaan, maar de avances van zijn vrouw afwijzen. Dan maakt zij ook een keer mee hoe het is als hij sex weigert op een moment dat zij wil. Op die manier leert ze dat sex met TS niet vanzelfsprekend is. Ze zal het gevoel krijgen dat ze TS aan het verliezen is en ze zal dan haar best gaan doen om hem terug te veroveren. Ze zal dan meer en vaker sex initiëren. Op die manier kan TS haar sexueel terugwinnen. Voorwaarde is wel dat hij het initiatief aan haar laat en het ook af en toe weigert.
Het advies dat ik TS zou geven, en dit is ongetwijfeld makkelijker gezegd dan gedaan, is om in de relatie met zijn vrouw zoveel mogelijk te doen alsof het hem totaal niets meer kan schelen dat ze geen sex meer wil. Dus in gesprekken nooit meer zeggen dat hij de sex mist, en in bed nooit meer sex initiëren. Op een gegeven moment gaat zij de sex missen en gaat zij sex initiëren. Op zo'n moment moet TS er dan niet als een uitgehongerd paard op ingaan, maar de avances van zijn vrouw afwijzen. Dan maakt zij ook een keer mee hoe het is als hij sex weigert op een moment dat zij wil. Op die manier leert ze dat sex met TS niet vanzelfsprekend is. Ze zal het gevoel krijgen dat ze TS aan het verliezen is en ze zal dan haar best gaan doen om hem terug te veroveren. Ze zal dan meer en vaker sex initiëren. Op die manier kan TS haar sexueel terugwinnen. Voorwaarde is wel dat hij het initiatief aan haar laat en het ook af en toe weigert.
Oef, dat is een gewaagd "experiment" (in mijn ogen).....quote:
Ik heb deze hele discussie eens doorgelezen. Nu heb ik zelf weinig ervaring met relaties/sex en relatie-/ sexproblemen en ik heb in mijn omgeving ook weinig mensen gekend met relatie-/sexproblemen, dus ik heb er alle begrip voor als men niet al te veel waarde aan mijn mening hecht.
Het advies dat ik TS zou geven, en dit is ongetwijfeld makkelijker gezegd dan gedaan, is om in de relatie met zijn vrouw zoveel mogelijk te doen alsof het hem totaal niets meer kan schelen dat ze geen sex meer wil. Dus in gesprekken nooit meer zeggen dat hij de sex mist, en in bed nooit meer sex initiëren. Op een gegeven moment gaat zij de sex missen en gaat zij sex initiëren. Op zo'n moment moet TS er dan niet als een uitgehongerd paard op ingaan, maar de avances van zijn vrouw afwijzen. Dan maakt zij ook een keer mee hoe het is als hij sex weigert op een moment dat zij wil. Op die manier leert ze dat sex met TS niet vanzelfsprekend is. Ze zal het gevoel krijgen dat ze TS aan het verliezen is en ze zal dan haar best gaan doen om hem terug te veroveren. Ze zal dan meer en vaker sex initiëren. Op die manier kan TS haar sexueel terugwinnen. Voorwaarde is wel dat hij het initiatief aan haar laat en het ook af en toe weigert.
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Letterlijk het allerdomste wat je kan doen in een situatie waarin je partner aangeeft geen seks meer te willen.quote:
Ik heb deze hele discussie eens doorgelezen. Nu heb ik zelf weinig ervaring met relaties/sex en relatie-/ sexproblemen en ik heb in mijn omgeving ook weinig mensen gekend met relatie-/sexproblemen, dus ik heb er alle begrip voor als men niet al te veel waarde aan mijn mening hecht.
Het advies dat ik TS zou geven, en dit is ongetwijfeld makkelijker gezegd dan gedaan, is om in de relatie met zijn vrouw zoveel mogelijk te doen alsof het hem totaal niets meer kan schelen dat ze geen sex meer wil. Dus in gesprekken nooit meer zeggen dat hij de sex mist, en in bed nooit meer sex initiëren. Op een gegeven moment gaat zij de sex missen en gaat zij sex initiëren. Op zo'n moment moet TS er dan niet als een uitgehongerd paard op ingaan, maar de avances van zijn vrouw afwijzen. Dan maakt zij ook een keer mee hoe het is als hij sex weigert op een moment dat zij wil. Op die manier leert ze dat sex met TS niet vanzelfsprekend is. Ze zal het gevoel krijgen dat ze TS aan het verliezen is en ze zal dan haar best gaan doen om hem terug te veroveren. Ze zal dan meer en vaker sex initiëren. Op die manier kan TS haar sexueel terugwinnen. Voorwaarde is wel dat hij het initiatief aan haar laat en het ook af en toe weigert.
Emotionele spelletjes spelen die je eigen moraal ondermijnen en vervolgens zelf gefrustreerd door het leven gaan omdat de reactie waar je op hoopte totaal achterwege blijft.
Besef er zijn ontzettend veel huwelijken waarin mensen 2, 5 of 10 jaar lang de ander met geen vinger aanraken zonder daar ook maar een centje pijn van te hebben.
Uit onderzoek blijkt zelfs dat hoe minder vaak je het doet des te groter is de kans dat je het helemaal nooit meer doet. De drempel komt alleen maar hoger te liggen.
blablablabla
Of ze voelt zich erg comfortabel en initieert niks meer.quote:
Ik heb deze hele discussie eens doorgelezen. Nu heb ik zelf weinig ervaring met relaties/sex en relatie-/ sexproblemen en ik heb in mijn omgeving ook weinig mensen gekend met relatie-/sexproblemen, dus ik heb er alle begrip voor als men niet al te veel waarde aan mijn mening hecht.
Het advies dat ik TS zou geven, en dit is ongetwijfeld makkelijker gezegd dan gedaan, is om in de relatie met zijn vrouw zoveel mogelijk te doen alsof het hem totaal niets meer kan schelen dat ze geen sex meer wil. Dus in gesprekken nooit meer zeggen dat hij de sex mist, en in bed nooit meer sex initiëren. Op een gegeven moment gaat zij de sex missen en gaat zij sex initiëren. Op zo'n moment moet TS er dan niet als een uitgehongerd paard op ingaan, maar de avances van zijn vrouw afwijzen. Dan maakt zij ook een keer mee hoe het is als hij sex weigert op een moment dat zij wil. Op die manier leert ze dat sex met TS niet vanzelfsprekend is. Ze zal het gevoel krijgen dat ze TS aan het verliezen is en ze zal dan haar best gaan doen om hem terug te veroveren. Ze zal dan meer en vaker sex initiëren. Op die manier kan TS haar sexueel terugwinnen. Voorwaarde is wel dat hij het initiatief aan haar laat en het ook af en toe weigert.
Dan word het een broer/zus relatie.
Zulke spelletjes zijn een relatie killer.
Ja, ik weet waar ik het over heb.
Had zo'n ex, ipv eraan te werken vond hij het ook wel prima en resultaat was 3 jaar lang geen seks. Ondanks gesprekken erover.
Mijn zin was gezakt door stress en ik voelde me gewoon niet lekker in mijn vel, ik gaf hem aan hoe ik dacht/voelde hoe dit aan te pakken maar nee, meneer legde het initiatief bij mij.
Resultaat.....einde relatie.
Dus TS, blijf eraan werken, blijf praten. Probeer erachter te komen wat haar triggert om weer zin te krijgen.
Life is a highway...let's ride it!
Zo werkt dat echt niet.quote:
Ik heb deze hele discussie eens doorgelezen. Nu heb ik zelf weinig ervaring met relaties/sex en relatie-/ sexproblemen en ik heb in mijn omgeving ook weinig mensen gekend met relatie-/sexproblemen, dus ik heb er alle begrip voor als men niet al te veel waarde aan mijn mening hecht.
Het advies dat ik TS zou geven, en dit is ongetwijfeld makkelijker gezegd dan gedaan, is om in de relatie met zijn vrouw zoveel mogelijk te doen alsof het hem totaal niets meer kan schelen dat ze geen sex meer wil. Dus in gesprekken nooit meer zeggen dat hij de sex mist, en in bed nooit meer sex initiëren. Op een gegeven moment gaat zij de sex missen en gaat zij sex initiëren. Op zo'n moment moet TS er dan niet als een uitgehongerd paard op ingaan, maar de avances van zijn vrouw afwijzen. Dan maakt zij ook een keer mee hoe het is als hij sex weigert op een moment dat zij wil. Op die manier leert ze dat sex met TS niet vanzelfsprekend is. Ze zal het gevoel krijgen dat ze TS aan het verliezen is en ze zal dan haar best gaan doen om hem terug te veroveren. Ze zal dan meer en vaker sex initiëren. Op die manier kan TS haar sexueel terugwinnen. Voorwaarde is wel dat hij het initiatief aan haar laat en het ook af en toe weigert.
Er ia duidelijk een probleem en dat moet naar de oppervlakte komen om opgelost te kunnen worden. Als het oplosbaar is… want dat is het vaak ook niet. En dan is naar mijn mening uit elkaar gaan het beste.
Klopt allemaal wel maar volgens mij is het verhaal van TS wel een ontzettend klassieke man/vrouw dynamiek die bijna niet op te lossen is.quote:
[..]
Letterlijk het allerdomste wat je kan doen in een situatie waarin je partner aangeeft geen seks meer te willen.
Emotionele spelletjes spelen die je eigen moraal ondermijnen en vervolgens zelf gefrustreerd door het leven gaan omdat de reactie waar je op hoopte totaal achterwege blijft.
Besef er zijn ontzettend veel huwelijken waarin mensen 2, 5 of 10 jaar lang de ander met geen vinger aanraken zonder daar ook maar een centje pijn van te hebben.
Uit onderzoek blijkt zelfs dat hoe minder vaak je het doet des te groter is de kans dat je het helemaal nooit meer doet. De drempel komt alleen maar hoger te liggen.
De man probeert wanhopig het gesprek aan te gaan en er nog iets van te maken, de vrouw vindt het allemaal maar gezeur en gedoe en denkt: Laat me met rust. Vaak ook een dynamiek die ontstaat bij vrouwen die penetratie niet zoveel aan vinden. Dan sta je als man sowieso al met 5-0 achter.
Je kunt lullen als Brugman maar de vrouw zal al die pogingen alleen maar als gezeur beschouwen als ze zelf niet echt van seks geniet. Al mijn vrienden klagen hierover dus het is niet bepaald een nieuw fenomeen. Als je dan ook nog een flinke dosis feminisme toevoegt (veel aanwezig bij hoogopgeleide vrouwen) waarbij de boodschap eigenlijk is dat het vooral om de vrouw draait en mannen het maar beter kunnen accepteren wordt het helemaal een kansloze zaak.
Oplossing: Scheiden en een geschiktere bedpartner vinden (die zeker na de 40 steeds zeldzamer worden) of accepteren dat dit het is.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 29-04-2024 10:53:36 ]
Ik denk dat dit zelden lang goed blijft gaan. Geeft te veel lading en gezeik. Of je moet allebei zo totaal apathisch en onverschillig in de wedstrijd zitten dat je dat kunt loslaten maar ik geloof er niet in.quote:
Dan kun je als de relatie verder normaal functioneert toch veel beter zeggen we blijven als huisgenootjes bij elkaar en je wipt af en toe maar buiten de deur.
In de ideale wereld zou het een prima oplossing zijn denk ik, maar mensen zijn mensen.
Het kan volgens mij prima. Ik denk zelf dat zo’n vrouw dan ook weer de zin bij iemand anders kan vinden, want het is uiteraard gewoon een wisselwerking.quote:
[..]
Ik denk dat dit zelden lang goed blijft gaan. Geeft te veel lading en gezeik. Of je moet allebei zo totaal apathisch en onverschillig in de wedstrijd zitten dat je dat kunt loslaten maar ik geloof er niet in.
In de ideale wereld zou het een prima oplossing zijn denk ik, maar mensen zijn mensen.
Enlighten me, ervaring mee als vrouw?quote:
[..]
Het kan volgens mij prima. Ik denk zelf dat zo’n vrouw dan ook weer de zin bij iemand anders kan vinden, want het is uiteraard gewoon een wisselwerking.
Ik zou zeggen dat het altijd gezeik oplevert want jaloezie van beide kanten. Geloof niet zo in open relaties.
Vreemdgaan is dan natuurlijk ook nog een optie maar dat levert ook alleen maar weer stress en krampachtigheid op.
Jij kan misschien niet geloven in open relaties, maar wij hebben al zeer lang een open relatie en voelen ons er beide zeer happy bij. Wel erbij gezegd, dat onze open relatie de laatste jaren vrijwel uitsluitend in parenclubs is. Ook op vrijgezellen avonden op parenclubs met of zonder miss Sakura.quote:
[..]
Enlighten me, ervaring mee als vrouw?
Ik zou zeggen dat het altijd gezeik oplevert want jaloezie van beide kanten. Geloof niet zo in open relaties.
Vreemdgaan is dan natuurlijk ook nog een optie maar dat levert ook alleen maar weer stress en krampachtigheid op.
We zijn ooit begonnen met partnerruil in de thuis situaties en vaak trio's MVM.
Wat imho wel zeer belangrijk is, is dat je met open relatie begint op het moment dat je relatie ijzersterk is en beide partners er voor 100% voor zijn.
In alle andere gevallen is het vrijwel zeker de eerste stap naar het einde van je relatie (net als vreemdgaan uiteraard)
[ Bericht 4% gewijzigd door Sakura op 30-04-2024 09:55:22 (Trio toevoeging) ]
Wie is jouw favoriete sprookjesfiguur, Sinterklaas, Hans en Grietje, Roodkapje, of Jezus?
Het valt me vooral op dat heel veel vrouwen totaal niet eerlijk zijn over de dingen waar ze tegenaan lopen waardoor ze een laag libido krijgen.quote:
[..]
Klopt allemaal wel maar volgens mij is het verhaal van TS wel een ontzettend klassieke man/vrouw dynamiek die bijna niet op te lossen is.
De man probeert wanhopig het gesprek aan te gaan en er nog iets van te maken, de vrouw vindt het allemaal maar gezeur en gedoe en denkt: Laat me met rust. Vaak ook een dynamiek die ontstaat bij vrouwen die penetratie niet zoveel aan vinden. Dan sta je als man sowieso al met 5-0 achter.
Je kunt lullen als Brugman maar de vrouw zal al die pogingen alleen maar als gezeur beschouwen als ze zelf niet echt van seks geniet. Al mijn vrienden klagen hierover dus het is niet bepaald een nieuw fenomeen. Als je dan ook nog een flinke dosis feminisme toevoegt (veel aanwezig bij hoogopgeleide vrouwen) waarbij de boodschap eigenlijk is dat het vooral om de vrouw draait en mannen het maar beter kunnen accepteren wordt het helemaal een kansloze zaak.
Oplossing: Scheiden en een geschiktere bedpartner vinden (die zeker na de 40 steeds zeldzamer worden) of accepteren dat dit het is.
Seks doen ze af als bijzaak en de ware gevoelens van hun kant die spelen worden niet uitgesproken. De impact die het op de man heeft is ook totaal niet belangrijk. Zoals bij een paar dames in dit topic worden de problemen pas concreet gemaakt nadat de relatie lang en breed voorbij is.
Waarbij het achteraf allemaal de schuld van de ex is die dingen niet goed heeft aangepakt. Het is toch geen schande als jij toegeeft dat je (seksueel) bent uitgekeken op je vent?
En als dat niet aan de orde is is maar zijn gedrag niet bevorderlijk is voor je libido of hij een slechte bedpartner is neem hem dan bij de hand en zorg dat hij voor jou qua partnerrelatie de beste versie van zichzelf kan worden. Voor jou. Voor jullie.
Ook dat of eigenlijk juist dat vrij en eerlijk kunnen uitspreken is vrouwenemancipatie op zijn mooist.
Maar het is in plaats daarvan allemaal slachtoffertje spelen in plaats van gericht op herstel van de balans in de relatie .
blablablabla
(Laat me even voor mijzelf als vrouw spreken)quote:
[..]
Het valt me vooral op dat heel veel vrouwen totaal niet eerlijk zijn over de dingen waar ze tegenaan lopen waardoor ze een laag libido krijgen.
Seks doen ze af als bijzaak en de ware gevoelens van hun kant die spelen worden niet uitgesproken. De impact die het op de man heeft is ook totaal niet belangrijk. Zoals bij een paar dames in dit topic worden de problemen pas concreet gemaakt nadat de relatie lang en breed voorbij is.
Waarbij het achteraf allemaal de schuld van de ex is die dingen niet goed heeft aangepakt. Het is toch geen schande als jij toegeeft dat je (seksueel) bent uitgekeken op je vent?
En als dat niet aan de orde is is maar zijn gedrag niet bevorderlijk is voor je libido of hij een slechte bedpartner is neem hem dan bij de hand en zorg dat hij voor jou qua partnerrelatie de beste versie van zichzelf kan worden. Voor jou. Voor jullie.
Ook dat of eigenlijk juist dat vrij en eerlijk kunnen uitspreken is vrouwenemancipatie op zijn mooist.
Maar het is in plaats daarvan allemaal slachtoffertje spelen in plaats van gericht op herstel van de balans in de relatie .
Van de ene kant weet ik niet of ik kon duiden waarom ik geen zin meer had in mn toenmalige partner...
Maar,... achteraf bleek dat mn libido door de anticonceptiepil tot een dieptepuntje gezakt was (ja, achteraf en ook JAAAAREN later pas, want toen was ik pas gestopt met de pil - en de relatie al jaren uit. Ik had niet beseft wat die pil had gedaan, mede omdat ik m al sinds mn jeugd gebruik en het was niet echt eerder opgevallen.)
Toen ik gestopt was met de pil ging ik pas weer 'leven' en merkte ik wat ik eigenlijk had gemist (en mn partner dus ook, maar toen was het al veel te laat).
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
En als je dan wel eerlijk bent en je krijgt er niet de respons op dan is het ook klaar.quote:
[..]
Het valt me vooral op dat heel veel vrouwen totaal niet eerlijk zijn over de dingen waar ze tegenaan lopen waardoor ze een laag libido krijgen.
Seks doen ze af als bijzaak en de ware gevoelens van hun kant die spelen worden niet uitgesproken. De impact die het op de man heeft is ook totaal niet belangrijk. Zoals bij een paar dames in dit topic worden de problemen pas concreet gemaakt nadat de relatie lang en breed voorbij is.
Waarbij het achteraf allemaal de schuld van de ex is die dingen niet goed heeft aangepakt. Het is toch geen schande als jij toegeeft dat je (seksueel) bent uitgekeken op je vent?
En als dat niet aan de orde is is maar zijn gedrag niet bevorderlijk is voor je libido of hij een slechte bedpartner is neem hem dan bij de hand en zorg dat hij voor jou qua partnerrelatie de beste versie van zichzelf kan worden. Voor jou. Voor jullie.
Ook dat of eigenlijk juist dat vrij en eerlijk kunnen uitspreken is vrouwenemancipatie op zijn mooist.
Maar het is in plaats daarvan allemaal slachtoffertje spelen in plaats van gericht op herstel van de balans in de relatie .
Life is a highway...let's ride it!
Dat vind ik wel vreemd eerlijk gezegd. Aangezien de relatie van pil tot een laag libido vrij algemeen bekend is.quote:
[..]
(Laat me even voor mijzelf als vrouw spreken)
Van de ene kant weet ik niet of ik kon duiden waarom ik geen zin meer had in mn toenmalige partner...
Maar,... achteraf bleek dat mn libido door de anticonceptiepil tot een dieptepuntje gezakt was (ja, achteraf en ook JAAAAREN later pas, want toen was ik pas gestopt met de pil - en de relatie al jaren uit. Ik had niet beseft wat die pil had gedaan, mede omdat ik m al sinds mn jeugd gebruik en het was niet echt eerder opgevallen.)
Toen ik gestopt was met de pil ging ik pas weer 'leven' en merkte ik wat ik eigenlijk had gemist (en mn partner dus ook, maar toen was het al veel te laat).
Het is ook een van de eerste dingen die je had gelezen als je simpelweg even op Google had gekeken. Of die was jullie was aangereikt wanneer je hulp had gezocht.
blablablabla
Ik was 17 jaar toen ik aan de pil ging (pijnlijke en hevige menstruatie). Ik heb er echt niet bij stilgestaan wat het met een libido deed. Wat deed ik nou aan seks op mn 17e?quote:
[..]
Dat vind ik wel vreemd eerlijk gezegd. Aangezien de relatie van pil tot een laag libido vrij algemeen bekend is.
Het is ook een van de eerste dingen die je had gelezen als je simpelweg even op Google had gekeken. Of die was jullie was aangereikt wanneer je hulp had gezocht.
Dat was pas later, al had ik er niet veel problemen mee. Maar nog weer decennia later wel. En ook zal 'sleur' wel meegeholpen hebben.
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Zou je denken he.quote:
[..]
En als je dan wel eerlijk bent en je krijgt er niet de respons op dan is het ook klaar.
Maar veel vrouwen blijven in zo'n situatie liever aanmodderen en maken hun man in het proces seksloos.
Verder vraag ik me af hoe eerlijk en duidelijk die communicatie nu daadwerkelijk is. Mannen zijn over het algemeen in hun denken gezien veel meer probleem
versus oplossing gericht dan vrouwen.
Dat verwijt krijg ik tenminste regelmatig. Dat zij 'gewoon haar verhaal wil doen' en ik kom gelijk met een shitload aan praktische oplossingen terwijl zij simpelweg gehoord wil worden.
TS heeft nog steeds geen concrete antwoorden terwijl zij kennelijk compleet uitdroogt van onder. Vind ik wel bijzonder. Als je hem haat spreek dat dan uit en stop er lekker mee in plaats van cryptische antwoorden te geven en vaag te blijven.
blablablabla
Snap oprecht niet waarom je dan geen hulp zoekt in zo'n situatie waarin je amper libido hebt en je partner daar de dupe van is.quote:
[..]
Ik was 17 jaar toen ik aan de pil ging (pijnlijke en hevige menstruatie). Ik heb er echt niet bij stilgestaan wat het met een libido deed. Wat deed ik nou aan seks op mn 17e?
Precies mn initiële punt eigenlijk over hoe veel vrouwen met zo'n situatie dealen.
blablablabla
Ehm, ik wist het niet want mn partner zei er niks van.... Dat hoor je dan ook... achteraf.quote:
[..]
Snap oprecht niet waarom je dan geen hulp zoekt in zo'n situatie waarin je amper libido hebt en je partner daar de dupe van is.
Precies mn initiële punt eigenlijk over hoe veel vrouwen met zo'n situatie dealen.
Als/toen de relatie al lang en breed voorbij was.
Wie was in mijn geval dan 'de schuldige'....?
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Ik ken jouw specifieke situatie niet dus daar ga ik niets over zeggen maar wat valt er op een gegeven nog te zeggen als zij nooit eens zin heeft en daar kennelijk ook geen oplossing voor wil zoeken en jou ook nog de schuld geeft ?quote:
[..]
Ehm, ik wist het niet want mn partner zei er niks van.... Dat hoor je dan ook... achteraf.
Als de relatie voorbij is.
Wie was in mijn geval dan 'de schuldige'....?
Want zo gaat het in 9/10 gevallen waarin de relatie seksloos is.
blablablabla
Ik haakte in op 'waarom zegt de vrouw niet waar het aan ligt?" - dat was in mijn geval dus dat ik het gewoon niet doorhad dan wel ook niet wist wáárdoor.quote:
[..]
Ik ken jouw specifieke situatie niet dus daar ga ik niets over zeggen maar wat valt er op een gegeven nog te zeggen als zij nooit eens zin heeft en daar kennelijk ook geen oplossing voor wil zoeken en jou ook nog de schuld geeft ?
Want zo gaat het in 9/10 gevallen waarin de relatie seksloos is.
Ja, achteraf kon ik het wel bedenken. Maar dat was dus járen later.
En laat ik het daar dan maar bij laten
Ik kan TS ook niet meer helpen. Of voor diens vriendin dingen in gaan vullen (wat ik niet wil).
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Hij luistert niet, dat is iets anders. Zij zegt dat hij is vreemdgegaan en dat daar onder andere de oorzaak ligt dat ze zich niet goed genoeg voelt. Dat ze veel zorgtaken heeft. Maar daar wil hij niet aan, als in: doet ‘ie helemaal niks mee want het is toch onzin, hij is namelijk niet vreemdgegaan.quote:
[..]
Zou je denken he.
Maar veel vrouwen blijven in zo'n situatie liever aanmodderen en maken hun man in het proces seksloos.
Verder vraag ik me af hoe eerlijk en duidelijk die communicatie nu daadwerkelijk is. Mannen zijn over het algemeen in hun denken gezien veel meer probleem
versus oplossing gericht dan vrouwen.
Dat verwijt krijg ik tenminste regelmatig. Dat zij 'gewoon haar verhaal wil doen' en ik kom gelijk met een shitload aan praktische oplossingen terwijl zij simpelweg gehoord wil worden.
TS heeft nog steeds geen concrete antwoorden terwijl zij kennelijk compleet uitdroogt van onder. Vind ik wel bijzonder. Als je hem haat spreek dat dan uit en stop er lekker mee in plaats van cryptische antwoorden te geven en vaag te blijven.
Ik zou overigens moe worden van dit gedoe over seks steeds, zeker als je gewoon een druk leven hebt waarin je verplichtingen hebt en kinderen. Je raakt je partner 1 keer aan en het is al mis want behoefte aan seks (lees ik in zijn verhalen). Alsof je met een puber van 16 bent vind ik, alles wordt zo enorm beladen op deze manier. Dat is gewoon niet fijn meer.
Mijn punt is dat jij heel stellig over de pil als schuldige van het libido probleem en de post daarna haalde je de sleur er al bij. Durf te wedden dat als we nog even door zouden kletsen er veel meer boven tafel zou komen. Maar de achteraf is toch vooral dat hij meer had moeten doorvragen???quote:
[..]
Ik haakte in op 'waarom zegt de vrouw niet waar het aan ligt?" - dat was in mijn geval dus dat ik het gewoon niet doorhad dan wel ook niet wist wáárdoor.
Ja, achteraf kon ik het wel bedenken. Maar dat was dus járen later.
En laat ik het daar dan maar bij laten
Ik kan TS ook niet meer helpen. Of voor diens vriendin dingen in gaan vullen (wat ik niet wil).
Misschien ligt dat aan ons of het verschil in sekse maar ik vind vrouwen soms ook wel lastig te volgen qua manier van communiceren en snel wijzen naar hoe dom mannen zijn.
blablablabla
Ik zei niet dat mannen dom zijn...quote:
[..]
Mijn punt is dat jij heel stellig over de pil als schuldige van het libido probleem en de post daarna haalde je de sleur er al bij. Durf te wedden dat als we nog even door zouden kletsen er veel meer boven tafel zou komen. Maar de achteraf is toch vooral dat hij meer had moeten doorvragen???
Misschien ligt dat aan ons of het verschil in sekse maar ik vind vrouwen soms ook wel lastig te volgen qua manier van communiceren en snel wijzen naar hoe dom mannen zijn.
Communicatieverschillen zijn er wel, en in geval van TS en diens vriendin lijkt me dat ook een van de problemen.
Mannen zijn meer oplossingsgericht dan vrouwen, die vaak alleen hun ei kwijt willen - klopt ook.
Maar... een "waarom"- of een "waardoor"-vraag is an sich al een k*tvraag. Die gaat namelijk inspelen op andermans geweten.
In dit geval voelde ik me even aangesproken [om mijn kant van het verhaal te vertellen].
[ Bericht 1% gewijzigd door Sally op 30-04-2024 14:25:28 ]
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Wat kan hij er precies aan doen als zij zich dingen in haar hoofd haalt?quote:
[..]
Hij luistert niet, dat is iets anders. Zij zegt dat hij is vreemdgegaan en dat daar onder andere de oorzaak ligt dat ze zich niet goed genoeg voelt. Dat ze veel zorgtaken heeft. Maar daar wil hij niet aan, als in: doet ‘ie helemaal niks mee want het is toch onzin, hij is namelijk niet vreemdgegaan.
Precies door dit soort bullshit worden mensen in seksloze relaties gesleurd.quote:Ik zou overigens moe worden van dit gedoe over seks steeds, zeker als je gewoon een druk leven hebt waarin je verplichtingen hebt en kinderen. Je raakt je partner 1 keer aan en het is al mis want behoefte aan seks (lees ik in zijn verhalen). Alsof je met een puber van 16 bent vind ik, alles wordt zo enorm beladen op deze manier. Dat is gewoon niet fijn meer.
Alsof een gezond seksleven niet gewoon cruciaal is voor je relatie.
Daar hoort initiatief en wederzijds verlangen bij zonder dat je gelijk als een zeikerd of geile puber wordt neergezet.
blablablabla
Ja, dat is zijn verhaal. Nou ja, als je partner ervan overtuigd is dat je bent vreemdgegaan. Is het best vreemd dat je het daarbij laat en zegt: denk dat maar. Zeker als het grote gevolgen heeft voor iemand en de relatie.quote:
[..]
Wat kan hij er precies aan doen als zij zich dingen in haar hoofd haalt?
[..]
Precies door dit soort bullshit worden mensen in seksloze relaties gesleurd.
Alsof een gezond seksleven niet gewoon cruciaal is voor je relatie.
Daar hoort initiatief en wederzijds verlangen bij zonder dat je gelijk als een zeikerd of geile puber wordt neergezet.
Het wordt dan wel een raar verhaal.
Seks is zeker belangrijk in een relatie, maar goed ik zou hier echt krankzinnig van worden als partner. Geen zin is geen zin, maar onbewust is er dan toch steeds een druk. Een normale knuffel kan al niet meer bijna, omdat er een verlangen is naar sek. Dat zou voor mij niet leefbaar zijn en zou spanning met zich meedragen.
Daarom zou ik een open relatie dan wel een optie vinden (als de relatie verder sterk is), omdat ik niet zou willen dat mijn partner zijn behoeften opzij moet zetten voor mij. Maar in deze relatie speelt veel meer lijkt het, en denk ergens dat niet alle info wordt gegeven.
Dat is helemaal geen kutvraag. Alleen als je eerlijk antwoord geeft op dat soort gewetensvragen kun je namelijk tot de kern komen van dingen die jouw levensgeluk van jou en je partner het meest beïnvloeden .quote:
[..]
Ik zei niet dat mannen dom zijn...
Communicatieverschillen zijn er wel, en in geval van TS en diens vriendin lijkt me dat ook een van de problemen.
Mannen zijn meer oplossingsgericht dan vrouwen, die vaak alleen hun ei kwijt willen - klopt ook.
Maar... een "waarom"- of een "waardoor"-vraag is an sich al een k*tvraag. Die gaat namelijk inspelen op andermans geweten.
In dit geval voelde ik me even aangesproken.
Zelfs wanneer die antwoorden betekenen dat de relatie uiteindelijk tot een einde komt.
blablablabla
Binnen de hulpverlening wordt de Waarom-vraag vermeden.quote:
[..]
Dat is helemaal geen kutvraag. Alleen als je eerlijk antwoord geeft op dat soort gewetensvragen kun je namelijk tot de kern komen van dingen die jouw levensgeluk van jou en je partner het meest beïnvloeden .
Zelfs wanneer die antwoorden betekenen dat de relatie uiteindelijk tot een einde komt.
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Is dat zo. Vandaar zeker dat relatietherapie vaker faalt dan slaagt.quote:
[..]
Binnen de hulpverlening wordt de Waarom-vraag vermeden.
Je komt helemaal nergens met iemand als je in beginsel al niet eens compleet eerlijk kunt zijn over je eigen gevoelens.
blablablabla
Vind ik ook een raar verhaal maar ga er maar vanuit dat hij eerlijk is over dat vreemdgaan.quote:
[..]
Ja, dat is zijn verhaal. Nou ja, als je partner ervan overtuigd is dat je bent vreemdgegaan. Is het best vreemd dat je het daarbij laat en zegt: denk dat maar. Zeker als het grote gevolgen heeft voor iemand en de relatie.
Het wordt dan wel een raar verhaal.
Seks is zeker belangrijk in een relatie, maar goed ik zou hier echt krankzinnig van worden als partner. Geen zin is geen zin, maar onbewust is er dan toch steeds een druk. Een normale knuffel kan al niet meer bijna, omdat er een verlangen is naar sek. Dat zou voor mij niet leefbaar zijn en zou spanning met zich meedragen.
Daarom zou ik een open relatie dan wel een optie vinden (als de relatie verder sterk is), omdat ik niet zou willen dat mijn partner zijn behoeften opzij moet zetten voor mij. Maar in deze relatie speelt veel meer lijkt het, en denk ergens dat niet alle info wordt gegeven.
Dat libido verschilt in een relatie is al problematisch genoeg. Als je dat elkaar vervolgens ook nog voor de voeten gaat gooien komt het echt nooit meer goed.
Mijn partner en ik zitten redelijk op een lijn qua seks en intimiteit maar als we een tijdje droog staan om wat voor reden dan ook krijgt knuffelen hier ook een extra lading. Gelukkig voor beiden dus het gevolg is dan standaard een geile partij seks
. Dat is als ik hem goed lees waar TS over valt. Na wekenlang geen seks initiatief nemen om vervolgens keihard te worden afgwezen. Het kan wel werken zo een disbalans maar dan moet je daar wel liefdevol en respectvol mee om gaan en een vorm van overeenstemming over bereiken die voor beide partners werkt.
blablablabla
Ook hier wel weer het verschil tussen een man en vrouw. Een man rukt zich suf op zijn 17e en zou bij een lager libido onmiddelijk op zoek gaan naar de oorzaak.quote:
[..]
Dat vind ik wel vreemd eerlijk gezegd. Aangezien de relatie van pil tot een laag libido vrij algemeen bekend is.
Het is ook een van de eerste dingen die je had gelezen als je simpelweg even op Google had gekeken. Of die was jullie was aangereikt wanneer je hulp had gezocht.
Een vrouw laat het rustig 10 jaar aanmodderen, komt er dan achter dat het toch niet helemaal normaal is.
Dat ja. Als jij als vrouw zeikerig reageert nadat je man wekenlang heeft gewacht om weer eens heel voorzichtig een poging te wagen dan reageer je ook helemaal verkeerd. Dan erken je onderliggende gevoelens van frustratie ook totaal niet, waarbij TS zoals ik het lees ook nog zeer flexibel is geweest en die frustratie knap bij zichzelf heeft gehouden.quote:
[..]
Vind ik ook een raar verhaal maar ga er maar vanuit dat hij eerlijk is over dat vreemdgaan.
Dat libido verschilt in een relatie is al problematisch genoeg. Als je dat elkaar vervolgens ook nog voor de voeten gaat gooien komt het echt nooit meer goed.
Mijn partner en ik zitten redelijk op een lijn qua seks en intimiteit maar als we een tijdje droog staan om wat voor reden dan ook krijgt knuffelen hier ook een extra lading. Gelukkig voor beiden dus het gevolg is dan standaard een geile partij seks
Dat is als ik hem goed lees waar TS over valt. Na wekenlang geen seks initiatief nemen om vervolgens keihard te worden afgwezen. Het kan wel werken zo een disbalans maar dan moet je daar wel liefdevol en respectvol mee om gaan en een vorm van overeenstemming over bereiken die voor beide partners werkt.
En daar gaat het ook vaak fout. Sla een arm om je vriend heen, erken zijn gevoelens en belangrijk: Praat over een oplossing.
En als daar uit komt dat je in bed echt met geen vlammenwerper meer op te warmen bent moet je misschien je partner ook gewoon de vrijheid gunnen om het ergens anders te zoeken.
Maar dat doen vrouwen ook niet (want de stabiliteit die de man verder biedt is toch wel heel lekker) en vervolgens natuurlijk wel woest als de man een scharreltje tegenkomt.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 01-05-2024 19:42:55 ]
Helemaal mee eens. Je moet erkennen dat je onvrede bij je man creëert op het moment dat je hem afwijst. Serieus erkennen dat het vrouwelijk libido gemiddeld gezien flink lager ligt helpt trouwens ook veel. Ik zie heel veel mensen ook verwoede pogingen doen (waarom?) om dat biologische gegeven te ontkennen.quote:
[..]
Het valt me vooral op dat heel veel vrouwen totaal niet eerlijk zijn over de dingen waar ze tegenaan lopen waardoor ze een laag libido krijgen.
Seks doen ze af als bijzaak en de ware gevoelens van hun kant die spelen worden niet uitgesproken. De impact die het op de man heeft is ook totaal niet belangrijk. Zoals bij een paar dames in dit topic worden de problemen pas concreet gemaakt nadat de relatie lang en breed voorbij is.
Waarbij het achteraf allemaal de schuld van de ex is die dingen niet goed heeft aangepakt. Het is toch geen schande als jij toegeeft dat je (seksueel) bent uitgekeken op je vent?
En als dat niet aan de orde is is maar zijn gedrag niet bevorderlijk is voor je libido of hij een slechte bedpartner is neem hem dan bij de hand en zorg dat hij voor jou qua partnerrelatie de beste versie van zichzelf kan worden. Voor jou. Voor jullie.
Ook dat of eigenlijk juist dat vrij en eerlijk kunnen uitspreken is vrouwenemancipatie op zijn mooist.
Maar het is in plaats daarvan allemaal slachtoffertje spelen in plaats van gericht op herstel van de balans in de relatie .
Overigens ben ik het ook niet zo eens met dat mannen er niet over praten. Ze praten er wel over, het bevalt de vrouw alleen niet want die vindt de status quo eigenlijk wel prima. En waarom zou je ook zelf wat meer naar je man komen of geïnteresseerd zijn in zijn behoeftes als toch alles aan het patriarchaat ligt?
Je moet als vrouw ook kunnen communiceren hoe je opgewarmd raakt.quote:
[..]
Dat ja. Als jij als vrouw zeikerig reageert nadat je man wekenlang heeft gewacht om weer eens heel voorzichtig een poging te wagen dan reageer je ook helemaal verkeerd. Dan erken je onderliggende gevoelens van frustratie ook totaal niet, waarbij TS zoals ik het lees ook nog zeer flexibel is geweest en die frustratie knap bij zichzelf hebt gehouden.
En daar gaat het ook vaak fout. Sla een arm om je vriend heen, erken zijn gevoelens en belangrijk: Praat over een oplossing.
En als daar uit komt dat je in bed echt met geen vlammenwerper meer op te warmen bent moet je misschien je partner ook gewoon de vrijheid gunnen om het ergens anders te zoeken.
Maar dat doen vrouwen ook niet (want de stabiliteit die de man verder biedt is toch wel heel lekker) en vervolgens natuurlijk wel woest als de man een scharreltje tegenkomt.
De ene is van het laten sudderen, dus in de ochtend bijvoorbeeld al beginnen met wat speelse berichtjes of een aanraking. En sommige vrouwen zijn van de wat meer directere aanpak.
Ik heb mijn vriend aan het begin meteen verteld hoe hij mijn motor kan starten.
En we hebben verteld wat we lekker vinden, doen we nog steeds.
Er zijn mannen die denken dat vrouwen net zo snel opgewarmd zijn als zij zelf.
En als de vrouw dan niks zegt....ja dan blijft het zo.
Mijn ex dacht dat ik geil werd door alleen zijn stijve piemel te zien
Meerdere malen aangegeven dat dat niet werkt en wat dan wel maar hij deed er niks mee. Ja dan droog je op.
Life is a highway...let's ride it!
Het is inderdaad zo dat de meeste vrouwen niet zo snel geil zijn als mannen en meer opwarming nodig hebben. Als de man daar daadwerkelijk echt helemaal niets mee wil doen, dan luisteren ze slecht en denken ze niet goed na over een oplossing.quote:
[..]
Je moet als vrouw ook kunnen communiceren hoe je opgewarmd raakt.
De ene is van het laten sudderen, dus in de ochtend bijvoorbeeld al beginnen met wat speelse berichtjes of een aanraking. En sommige vrouwen zijn van de wat meer directere aanpak.
Ik heb mijn vriend aan het begin meteen verteld hoe hij mijn motor kan starten.
En we hebben verteld wat we lekker vinden, doen we nog steeds.
Er zijn mannen die denken dat vrouwen net zo snel opgewarmd zijn als zij zelf.
En als de vrouw dan niks zegt....ja dan blijft het zo.
Mijn ex dacht dat ik geil werd door alleen zijn stijve piemel te zien
Meerdere malen aangegeven dat dat niet werkt en wat dan wel maar hij deed er niks mee. Ja dan droog je op.
Vaak is het echter ook zo dat vrouwen dat zelf ook niet zo communiceren. Het blijft dan bij een 'nee vandaag geen zin, probeer het volgende week nog eens' (hé wat een verrassing, dan heeft ze weer geen zin) en om elkaar heen draaien. Of dat open en vrije gesprek nou echt zo vaak door vrouwen geïnitieerd wordt waag ik te betwijfelen.
Verder: Wat bij seks denk ik wel belangrijk is, is dat het opwarmen ook een eindpunt (het orgasme) heeft. En dat is ook weer het totale verschil tussen mannen en vrouwen, een vrouw kan zich die frustratie echt niet goed voorstellen. Het beloningssysteem van een man werkt nou eenmaal anders. Een grote berg opwinding creëren waarbij een vrouw na een massage zegt 'ik vind het eigenlijk wel goed zo' vind ik egoïstisch. Dan neem je de man niet serieus.
Mannen denken heel oplossingsgericht. Oké wat is er nodig om weer seks te hebben, geef maar aan wat je nodig hebt. En wat je dan heel vaak hoort is 'ja maar zo werkt het niet!!!'. Ja sorry, zo werkt het in de echte wereld wel. Als jij van je man een uur voorspel vraagt en vervolgens toch weer de deur dichtgooit maak je het erg lastig voor jezelf. Dat oplossingsgerichte denken daar kunnen vrouwen echt wat van leren.
Ik denk overigens niet dat dit in jouw relatie speelt maar het is wel vaak een probleem.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 01-05-2024 09:54:40 ]
Nee, de meeste vrouwen communiceren niet over hoe en wat.quote:
[..]
Het is inderdaad zo dat de meeste vrouwen niet zo snel geil zijn als mannen en meer opwarming nodig hebben. Als de man daar daadwerkelijk echt helemaal niets mee wil doen, dan luisteren ze slecht en denken ze niet goed na over een oplossing.
Vaak is het echter ook zo dat vrouwen dat zelf ook niet zo communiceren. Het blijft dan bij een 'nee vandaag geen zin, probeer het volgende week nog eens' (hé wat een verrassing, dan heeft ze weer geen zin) en om elkaar heen draaien. Of dat open en vrije gesprek nou echt zo vaak door vrouwen geïnitieerd wordt waag ik te betwijfelen.
Verder: Wat bij seks denk ik wel belangrijk is, is dat het opwarmen ook een eindpunt (het orgasme) heeft. En dat is ook weer het totale verschil tussen mannen en vrouwen, een vrouw kan zich die frustratie echt niet goed voorstellen. Het beloningssysteem van een man werkt nou eenmaal anders. Een grote berg opwinding creëren waarbij een vrouw na een massage zegt 'ik vind het eigenlijk wel goed zo' vind ik egoïstisch. Dan neem je de man niet serieus.
Mannen denken heel oplossingsgericht. Oké wat is er nodig om weer seks te hebben, geef maar aan wat je nodig hebt. En wat je dan heel vaak hoort is 'ja maar zo werkt het niet!!!'. Ja sorry, zo werkt het in de echte wereld wel. Als jij van je man een uur voorspel vraagt en vervolgens toch weer de deur dichtgooit maak je het erg lastig voor jezelf. Dat oplossingsgerichte denken daar kunnen vrouwen echt wat van leren.
Ik denk overigens niet dat dit in jouw relatie speelt maar het is wel vaak een probleem.
Nu is mijn vriend niet altijd gericht op zijn hoogtepunt. Soms vind ie de seks wel lekker en geniet ie ervan dat ik geniet en klaar kom maar dan wilt hij niet klaar komen....ja raar he.
Hij voelt het dan als prestatiedruk. Oké prima, dan is knuffelen ook wel fijn en ik hoef hem daar niet voor af te wijzen.
Sommige (veel) vrouwen zien het dan als afwijzing want ja de seks is niet lekker genoeg, nee dat is het punt dus niet.
Life is a highway...let's ride it!
Waarom zou dat gek zijn? Het is toch doodnormaal om af en toe je partner bv oraal te bevredigen en dan klaar? Of zijn er nog echt mensen die het alleen normaal vinden bij de man?quote:
[..]
Nee, de meeste vrouwen communiceren niet over hoe en wat.
Nu is mijn vriend niet altijd gericht op zijn hoogtepunt. Soms vind ie de seks wel lekker en geniet ie ervan dat ik geniet en klaar kom maar dan wilt hij niet klaar komen....ja raar he.
Hij voelt het dan als prestatiedruk. Oké prima, dan is knuffelen ook wel fijn en ik hoef hem daar niet voor af te wijzen.
Sommige (veel) vrouwen zien het dan als afwijzing want ja de seks is niet lekker genoeg, nee dat is het punt dus niet.
Het wordt ook wel gruwelijk ingewikkeld gemaakt allemaal soms.quote:
[..]
Nee, de meeste vrouwen communiceren niet over hoe en wat.
Nu is mijn vriend niet altijd gericht op zijn hoogtepunt. Soms vind ie de seks wel lekker en geniet ie ervan dat ik geniet en klaar kom maar dan wilt hij niet klaar komen....ja raar he.
Hij voelt het dan als prestatiedruk. Oké prima, dan is knuffelen ook wel fijn en ik hoef hem daar niet voor af te wijzen.
Sommige (veel) vrouwen zien het dan als afwijzing want ja de seks is niet lekker genoeg, nee dat is het punt dus niet.
Even terug naar de basis: Seks is lekker, geniet ervan. Einde. Maar goed, lichaam en geest werken nou eenmaal ook niet altijd samen. Dat maakt het ingewikkeld. En er eindeloos over blijven lullen helpt dan ook niet.
Er zijn zat vrouwen die verwachten dat de man klaar komt tijdens de seks.quote:
[..]
Waarom zou dat gek zijn? Het is toch doodnormaal om af en toe je partner bv oraal te bevredigen en dan klaar? Of zijn er nog echt mensen die het alleen normaal vinden bij de man?
Het is niet alleen oraal wat hij dan doet, er vind dan ook penetratie plaats.
Ik maak me er niet druk om, ja het is zeker lekker als ie klaar komt maar als hij het dan niet wilt ook goed.
En soms komt hij alleen doordat ik hem pijp.
Life is a highway...let's ride it!
Dat is niet alleen omdat het een vrouw is die faalt dat ze het laat aanmodderen maar door hoe de verschillende seksen hun seksualiteit ervaren.quote:
[..]
Ook hier wel weer het verschil tussen een man en vrouw. Een man rukt zich suf op zijn 17e en zou bij een lager libido onmiddelijk op zoek gaan naar de oorzaak.
Een vrouw laat het rustig 10 jaar aanmodderen, komt er dan achter dat het toch niet helemaal normaal is.
Vrouwen hebben (over het algemeen) een emotionele verbinding nodig om tot seks te komen en mannen leggen middels seks diezelfde emotionele verbinding.
Dus als een vrouw zich richting de partner niet veilig of verbonden voelt dan zal haar libido (in elk geval richting haar partner) gigantisch afnemen.
Uiteindelijk voelen ze zich beiden verwaarloosd.
Daarbij spelen hormonen ook een grote rol bij vrouwen. Als hij zegt dat zij vorig jaar de kinderkleding heeft weggedaan en 40+ is dan kan de (pre)menopauze ook nog wel eens een rol spelen. Zeker als ze daarnaast nog aan de pil is ook.
Mannen pieken gemiddeld seksueel 10 jaar later dan vrouwen.
Laat staan als zij daarbij ook nog eens denkt dat hij het met anderen doet. Hoeveel red flags wil je hebben qua potentiële libidokillers
blablablabla
Vermoedelijk hebben ze oprecht niet door welke gevoelens het losmaakt in zo'n situatie.quote:
[..]
Dat ja. Als jij als vrouw zeikerig reageert nadat je man wekenlang heeft gewacht om weer eens heel voorzichtig een poging te wagen dan reageer je ook helemaal verkeerd. Dan erken je onderliggende gevoelens van frustratie ook totaal niet, waarbij TS zoals ik het lees ook nog zeer flexibel is geweest en die frustratie knap bij zichzelf hebt gehouden.
En daar gaat het ook vaak fout. Sla een arm om je vriend heen, erken zijn gevoelens en belangrijk: Praat over een oplossing.
En als daar uit komt dat je in bed echt met geen vlammenwerper meer op te warmen bent moet je misschien je partner ook gewoon de vrijheid gunnen om het ergens anders te zoeken.
Maar dat doen vrouwen ook niet (want de stabiliteit die de man verder biedt is toch wel heel lekker) en vervolgens natuurlijk wel woest als de man een scharreltje tegenkomt.
Voor mensen die constant worden afgewezen (man of vrouw) kan het eigenlijk bijna niet pijnlijker.
Het valt me ook op dat het over het algemeen de mensen met een LL zijn die seks bagatelliseren en doen alsof het maar een bijzaak is in de relatie.
blablablabla
Dat laatste is ergens niet heel vreemd omdat je als mens denk ik altijd wel vanuit behoeftes redeneert. Maar goed, je moet ook in staat zijn om de ander wat te gunnen/geven of op z'n minst een poging te doen. Die bereidheid zie je vaak niet eens. En daarom vind ik de progressieve cultuur die eigenlijk gewoon zegt dat mannen maar op moeten flikkeren als ze vaker zin hebben ook niet gezond.quote:
[..]
Vermoedelijk hebben ze oprecht niet door welke gevoelens het losmaakt in zo'n situatie.
Voor mensen die constant worden afgewezen (man of vrouw) kan het eigenlijk bijna niet pijnlijker.
Het valt me ook op dat het over het algemeen de mensen met een LL zijn die seks bagatelliseren en doen alsof het maar een bijzaak is in de relatie.
Een man gaat nog niet eens naar de dokter als zijn ballen 10cm groter worden johquote:
[..]
Ook hier wel weer het verschil tussen een man en vrouw. Een man rukt zich suf op zijn 17e en zou bij een lager libido onmiddelijk op zoek gaan naar de oorzaak.
Of als ze al een dag niet meer kunnen plassen.
Als je als jonge jongen niet echt veel zin hebt dan stel je je daar geen vragen bij, net hetzelfde bij de vrouw. Je denkt dat het normaal is en dat je gewoon een niet zo hoog libido hebt.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Wil er geen vrouwenhaattopic van maken. In de kern heb je wel gelijk wat betreft dingen voor elkaar over hebben. Het idee van een relatie is wel dat je elkaar aanvult volgens mij. Dus niet alleen met je eigen gevoelens en behoeften/belangen bezig bent. Hier gaat zeker tegenwoordig wel heel vaak mis aangezien veel mensen zich centraal stellen in hun eigen universum.quote:
[..]
Dat laatste is ergens niet heel vreemd omdat je als mens denk ik altijd wel vanuit behoeftes redeneert. Maar goed, je moet ook in staat zijn om de ander wat te gunnen/geven of op z'n minst een poging te doen. Die bereidheid zie je vaak niet eens. En daarom vind ik de progressieve cultuur die eigenlijk gewoon zegt dat mannen maar op moeten flikkeren als ze vaker zin hebben ook niet gezond.
Dat blindstaren op communicatie is dan ook flauwekul. Het is veel belangrijker dat je elkaar aanvoelt, aanhoort en compassie toont. Je kunt communiceren wat je wil als de ander je niet verstaat kom je er nog niet uit.
Qua seks snap ik oprecht niet waarom als je weet dat dat belangrijk is voor je partner je dat willens en wetens weg zou willen houden. Laat staan als hij of zij doodongelukkig is zonder. Ik ben oprecht gelukkig als zij dat is dus het zou ingaan tegen al mijn principes.
Al hoeven we bepaald geen medelijden te hebben met wie dit overkomt. Je kiest er zelf voor in een dergelijke situatie te blijven.
blablablabla
Voorzichtig positieve ontwikkelingen aan het front!
Afgelopen weekend hadden we een verjaardag en toen door een gemeenschappelijke vriendin de vraag gesteld werd of er wellicht nog een vierde kind kwam heb ik wat cynisch gereageerd dat dat direct een echtscheiding zou betekenen.
Toen die vriendin wat geshockeerd reageerde uitgelegd dat ik echt geen kind van een ander ga opvoeden snapte ze de hint denk ik wel .
Na thuiskomst is daar vervolgens een enorme ruzie over gekomen omdat ik haar kennelijk schoffeer in het openbaar. Terwijl ze normaal alles bespreekt met die vriendin ook seksdingen.
Toen ben ik keihard geweest en heb gezegd dat ik op deze manier niet meer verder wil. Het is dat ik gedronken had anders was ik meteen al weg gegaan.
Via via kan ik tijdelijk een woning huren in de buurt maar ik ga eerst een poosje bij vrienden logeren totdat rond is.
Heb de kinderen wel even gebeld dat papa voor werk even weg moet opdat zij zich geen zorgen gaan maken maar inhoudelijk geen woord met haar gesproken.
Woensdag even thuis geweest om te bespreken hoe nu verder inhoudelijk.
Ze had een compleet andere attitude als waaraan ik inmiddels gewend was geraakt. Ze was erg emotioneel terwijl ik haar jaren niet heb zien huilen en legde de fout bij haarzelf en gaf aan dat ze aan zichzelf moest gaan werken. Wat mij ook weer raakte dus we hebben samen een potje zitten janken haha
De drie situaties waarin ik zou zijn vreemdgegaan zijn ook de revue gepasseerd. Heb vrijwel alles kunnen weerleggen met feiten. E.e.a. bleek toch allemaal net even anders te zijn gegaan dan dat zij dacht. Misschien heeft dat haar ook op andere gedachten gebracht maar dat weet ik nog niet.
Vervolgens toen ik ging douchen kwam ze er bij en hebben we daarna de beste seks in jaren gehad. Ik sputterde nog wat tegen wat tegen maar ze legde haar vingers op mijn lippen en bezwoor me dat dat het goed zou maken met me. Het was passievol en geil maar voor mij belangrijker ze leek emotioneel weer aanwezig. Na afloop gaf ze ook aan dat ze alles om haar heen even kwijt was en helemaal op kon gaan in het moment en dat dat lang geleden was.
In de ochtend nog een keertje gedaan en zelfde gevoel. Vroeg ook aan haar zo ben je er weer? Want zo kende ik de persoon weer op wie ik ooit verliefd ben geworden. Niet de kille en afstandelijke vrouw die seks en gevoelens als een last is gaan zien.
Ontzettend tof allemaal maar heel eerlijk gezegd vind ik wel eng die omslag en ben ik nog steeds ontzettend op mijn hoede. Het is toch raar dat iemand zonder persoonlijkheidsstoornis zo rigoureus een knop om kan zetten? De gesprekken zijn in die zin wel veelbelovend want waar ze normaal sceptisch reageerde is ze nu veel meer open minded. En ook bewust van haar eigen rol en aandeel in plaats van gelijk te wijzen op wat ik nu weer verkeerd doe. Het voelt weer als samen in plaats van een eenzame strijd.
Afgelopen weekend hadden we een verjaardag en toen door een gemeenschappelijke vriendin de vraag gesteld werd of er wellicht nog een vierde kind kwam heb ik wat cynisch gereageerd dat dat direct een echtscheiding zou betekenen.
Toen die vriendin wat geshockeerd reageerde uitgelegd dat ik echt geen kind van een ander ga opvoeden snapte ze de hint denk ik wel .
Na thuiskomst is daar vervolgens een enorme ruzie over gekomen omdat ik haar kennelijk schoffeer in het openbaar. Terwijl ze normaal alles bespreekt met die vriendin ook seksdingen.
Toen ben ik keihard geweest en heb gezegd dat ik op deze manier niet meer verder wil. Het is dat ik gedronken had anders was ik meteen al weg gegaan.
Via via kan ik tijdelijk een woning huren in de buurt maar ik ga eerst een poosje bij vrienden logeren totdat rond is.
Heb de kinderen wel even gebeld dat papa voor werk even weg moet opdat zij zich geen zorgen gaan maken maar inhoudelijk geen woord met haar gesproken.
Woensdag even thuis geweest om te bespreken hoe nu verder inhoudelijk.
Ze had een compleet andere attitude als waaraan ik inmiddels gewend was geraakt. Ze was erg emotioneel terwijl ik haar jaren niet heb zien huilen en legde de fout bij haarzelf en gaf aan dat ze aan zichzelf moest gaan werken. Wat mij ook weer raakte dus we hebben samen een potje zitten janken haha
De drie situaties waarin ik zou zijn vreemdgegaan zijn ook de revue gepasseerd. Heb vrijwel alles kunnen weerleggen met feiten. E.e.a. bleek toch allemaal net even anders te zijn gegaan dan dat zij dacht. Misschien heeft dat haar ook op andere gedachten gebracht maar dat weet ik nog niet.
Vervolgens toen ik ging douchen kwam ze er bij en hebben we daarna de beste seks in jaren gehad. Ik sputterde nog wat tegen wat tegen maar ze legde haar vingers op mijn lippen en bezwoor me dat dat het goed zou maken met me. Het was passievol en geil maar voor mij belangrijker ze leek emotioneel weer aanwezig. Na afloop gaf ze ook aan dat ze alles om haar heen even kwijt was en helemaal op kon gaan in het moment en dat dat lang geleden was.
In de ochtend nog een keertje gedaan en zelfde gevoel. Vroeg ook aan haar zo ben je er weer? Want zo kende ik de persoon weer op wie ik ooit verliefd ben geworden. Niet de kille en afstandelijke vrouw die seks en gevoelens als een last is gaan zien.
Ontzettend tof allemaal maar heel eerlijk gezegd vind ik wel eng die omslag en ben ik nog steeds ontzettend op mijn hoede. Het is toch raar dat iemand zonder persoonlijkheidsstoornis zo rigoureus een knop om kan zetten? De gesprekken zijn in die zin wel veelbelovend want waar ze normaal sceptisch reageerde is ze nu veel meer open minded. En ook bewust van haar eigen rol en aandeel in plaats van gelijk te wijzen op wat ik nu weer verkeerd doe. Het voelt weer als samen in plaats van een eenzame strijd.
"Vroeg ook aan haar zo ben je er weer? "
Hm, zelf wat allergisch voor een dergelijke woordkeuze en -volgorde Komt beschuldigend over.
Had er dan liever van gemaakt: "Hey schat, ben je weer? Wat fijn!" (en verder niet meer of minder)
Verder wel een goede ontwikkeling zo.
Laat het maar even los, op je hoede zijn is leuk maar nog niet helpend om kenbaar te maken (lijkt me).
Hm, zelf wat allergisch voor een dergelijke woordkeuze en -volgorde
Komt beschuldigend over.Had er dan liever van gemaakt: "Hey schat, ben je weer? Wat fijn!" (en verder niet meer of minder)
Verder wel een goede ontwikkeling zo.
Laat het maar even los, op je hoede zijn is leuk maar nog niet helpend om kenbaar te maken (lijkt me).
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Haha zei dat totaal niet op een cynische manier meer op een "wauw" manier! Loslaten kan ik echt nog niet daarvoor is er teveel voorgevallen.quote:
"Vroeg ook aan haar zo ben je er weer? "
Hm, zelf wat allergisch voor een dergelijke woordkeuze en -volgorde
Had er dan liever van gemaakt: "Hey schat, ben je weer? Wat fijn!" (en verder niet meer of minder)
Verder wel een goede ontwikkeling zo.
Laat het maar even los, op je hoede zijn is leuk maar nog niet helpend om kenbaar te maken (lijkt me).
We blijven natuurlijk in gesprek en als ik wat kan of moet doen om haar of ons te helpen doe ik dat maar de bal ligt nu bij haar. Misschien werkt dat ook wel beter voor haar dat zij op die manier het dichtbij zichzelf kan houden.
Nu ja, hier is het platte tekst, zonder intonatiequote:
[..]
Haha zei dat totaal niet op een cynische manier meer op een "wauw" manier!
Ik doelde op dat je jouw twijfels nog niet moet delen met haar. Dus dat je op je hoede bent. Dat kan je zijn, en mag ook, maar vertel het niet aan haar.quote:Loslaten kan ik echt nog niet daarvoor is er teveel voorgevallen.
Denk dat dat niet goed zal vallen bij haar.
Wie weet!quote:We blijven natuurlijk in gesprek en als ik wat kan of moet doen om haar of ons te helpen doe ik dat maar de bal ligt nu bij haar. Misschien werkt dat ook wel beter voor haar dat zij op die manier het dichtbij zichzelf kan houden.
[ Bericht 0% gewijzigd door Sally op 02-05-2024 20:17:48 (Typo) ]
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Het feit dat nu een echtscheiding ook echt op tafel ligt maakt dat er nu ook noodzaak is om te kijken wat iemand wil. Niet om mijn gelijk te halen, maar ik heb dat een tijdje terug ook aangegeven. Op het moment dat een relatie moet slagen is alles geoorloofd.quote:
Ontzettend tof allemaal maar heel eerlijk gezegd vind ik wel eng die omslag en ben ik nog steeds ontzettend op mijn hoede. Het is toch raar dat iemand zonder persoonlijkheidsstoornis zo rigoureus een knop om kan zetten? De gesprekken zijn in die zin wel veelbelovend want waar ze normaal sceptisch reageerde is ze nu veel meer open minded. En ook bewust van haar eigen rol en aandeel in plaats van gelijk te wijzen op wat ik nu weer verkeerd doe. Het voelt weer als samen in plaats van een eenzame strijd.
Nu sta je eigenlijk weer aan het begin: kiezen we voor elkaar. Of niet? En dat is beiden ok. Natuurlijk snap ik dat je een voorkeur hebt, maar kiezen voor elkaar betekent ook dat je weer echt beiden de schouders eronder zet.
Shocktherapie wil wel eens helpen ja, even keihard wakker geschud worden door wat de gevolgen kunnen zijn van iets.
Even extra edit: helpt alleen als het echt is, niet gewoon dreigen natuurlijk.
In jouw geval was DE druppel gevallen en is het ontploft met onmiddellijke gevolgen. Zeer echt dus en zeer confronterend.
Even extra edit: helpt alleen als het echt is, niet gewoon dreigen natuurlijk.
In jouw geval was DE druppel gevallen en is het ontploft met onmiddellijke gevolgen. Zeer echt dus en zeer confronterend.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Dat waren inderdaad sterke posts van jou. Het lijkt ergens wel iets met macht/kracht ook te maken te hebben. Een beetje mopperen dat je ontevreden bent of keihard met je vuist op tafel slaan en haar voor de keuze stellen zijn twee totaal verschillende dingen. Die realisatie is er nu denk ik wel bij haar.quote:
[..]
Het feit dat nu een echtscheiding ook echt op tafel ligt maakt dat er nu ook noodzaak is om te kijken wat iemand wil. Niet om mijn gelijk te halen, maar ik heb dat een tijdje terug ook aangegeven. Op het moment dat een relatie moet slagen is alles geoorloofd.
Nu sta je eigenlijk weer aan het begin: kiezen we voor elkaar. Of niet? En dat is beiden ok. Natuurlijk snap ik dat je een voorkeur hebt, maar kiezen voor elkaar betekent ook dat je weer echt beiden de schouders eronder zet.
Maar eigenlijk vind ik het vrij triest dat het zover heeft moeten komen. Lijkt mij ook geen gezonde basis in een gelijkwaardige relatie.
Sowieso niet te vroeg juichen want goedmaakseks met een hoge emotionele intensiteit is de beste seks die je kunt hebben. Maar als alles weer veilig en vertrouwd voelt zitten we zo weer vast in dezelfde patronen.
Of dat een mannending is of iets persoonlijks weet ik niet maar ik kan prima leven met de standaardseks zonder die intense emotie of spanning. Natuurlijk (h)erken ik wel de extra lading die het geeft, net als seks met een nieuwe partner maar dan moet je elk jaar of elke twee jaar een nieuwe partner zoeken of conflicten aan gaan vanwege de seks die daarop volgt. Hou veel meer van liefdevolle seks onder een stabiele basis maar daar ligt saaiheid weer op de loer.
Effectief is het wel. Maar ook treurig dat je je levenspartner zo onder druk moet zetten wil ze een keer in beweging komen en ook haar eigen aandeel erkennen.quote:
Shocktherapie wil wel eens helpen ja, even keihard wakker geschud worden door wat de gevolgen kunnen zijn van iets.
Even extra edit: helpt alleen als het echt is, niet gewoon dreigen natuurlijk.
In jouw geval was DE druppel gevallen en is het ontploft met onmiddellijke gevolgen. Zeer echt dus en zeer confronterend.
Ik zou het zo niet bekijken. Soms sluipt zoiets er in en jullie zijn ook al echt lang samen. Dus er is ook een grote mate van comfort, vertrouwen, berusting, enz...quote:
[..]
Effectief is het wel. Maar ook treurig dat je je levenspartner zo onder druk moet zetten wil ze een keer in beweging komen en ook haar eigen aandeel erkennen.
Degene die de seks niet mist voelt het niet en kan zo lekker doorkabbelen terwijl bij de ander steeds druppels vallen in de emmer.
Langs de andere kant heb jij ook nu pas echt degelijke uitleg gegeven over het zogezegde vreemdgaan terwijl zij er ook lang over heeft gezeurd en jij het weg wuifde.
Soms is flink wakker geschud worden gewoon nodig helaas.
Ik lees dat je nu weer aan het twijfelen bent over de geladen seks? Niet doen... Verpest het nu niet..
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Dat vreemdgaan heeft ze nooit eerder met mij willen delen. Het ging om een keer dat ik schijnbaar met een jong ding heb staan staan dansen op een bedrijfsfeestje wat een vriendin van haar die daar getuige van was aan haar heeft gerapporteerd. Eigenlijk kan ik daar alleen om lachen, was in een Skihut-achtige tent met allemaal foute liedjes en ik heb ladderzat Los Ketchup en andere dansjes oefenen, erg intiem .....quote:
[..]
Ik zou het zo niet bekijken. Soms sluipt zoiets er in en jullie zijn ook al echt lang samen. Dus er is ook een grote mate van comfort, vertrouwen, berusting, enz...
Degene die de seks niet mist voelt het niet en kan zo lekker doorkabbelen terwijl bij de ander steeds druppels vallen in de emmer.
Langs de andere kant heb jij ook nu pas echt degelijke uitleg gegeven over het zogezegde vreemdgaan terwijl zij er ook lang over heeft gezeurd en jij het weg wuifde.
Soms is flink wakker geschud worden gewoon nodig helaas.
En kort daarna ben ik na het stappen bij een vriendin van vroeger blijven slapen of eigenlijk out gegaan, op de bank na de nodige shotjes goldstrike wel te verstaan, terwijl zij seks had met een gast waar ze nu van in verwachting is en mee gaat trouwen haha
Ze reageerde de laatste jaren sowieso tamelijk spastisch als ik ook maar ergens langer dan vijf minuten stond te praten met een vrouw. Gelijk een sneer van; En was het gezellig?
Ehhh ja hoor Omdat ze daar blijkbaar ontzettend goed op gaat seksueel dan, honderd keer beter dan elk romantisch initiatief of poging tot begrip van mijn kant. Het is ook aan mij hoe we de spanning terug krijgen. Helaas is ze verder nogal gesloten en praat ze niet veel over seks of wat ze spannend en geil vindt.quote:Ik lees dat je nu weer aan het twijfelen bent over de geladen seks? Niet doen... Verpest het nu niet..
Treurig is het inderdaad. Maar voor sommige vrouwen is sex nu eenmaal niet iets waar ze op zichzelf van genieten, maar vooral een middel om iets te bereiken, bijvoorbeeld om een man aan zich te binden. Zodra ze een man aan zich gebonden heeft en de relatie met die man als het ware iets vanzelfsprekends is geworden, verdwijnt de interesse in sex.quote:
[..]
Effectief is het wel. Maar ook treurig dat je je levenspartner zo onder druk moet zetten wil ze een keer in beweging komen en ook haar eigen aandeel erkennen.
Uit het hele verhaal wat je hier verteld hebt, krijg ik de indruk dat ze je vooral niet kwijt wil. Nu is het maar hopen dat ze zich blijft realiseren dat daar toch regelmatige sex bij hoort als ze je wil houden.
Het is heel simpel. Zij heeft geen behoefte meer aan sex en jij wel. Je wilt het niet met een ander doen en zij wil het niet met jou doen. Je hebt al het mogelijke geprobeerd en daardoor is het alleen maar erger geworden. Ze wil het echt niet en je kunt haar niet dwingen.quote:
Vanmorgen wel goed gesprek gehad bij PSy anderhalf uur.
Was een wat oudere man. Veel gehad over mij persoonlijk en minder over ons/haar.
Moet meer afstand nemen en voor mijzelf kiezen. Apart slapen doe ik al een poos nu en gaat beter, naast haar is om meerdere redenen confronterend en stressvol. Ook op werk nu gelukkig iets rustiger omdat er een groot project is afgerond. Gestopt met Oxazempam en Tramadol voor de slechte momenten.
Hij zegt ook ga gerust een paar dagen weg maar ik vind dat lastig met de kinderen. We werken ook veel contra dus wellicht in het weekend een keer een nachtje. Wat zij allemaal voor conclusies vormt is aan haar. Mag nee moet ik bij haar laten.
Hij denkt wel degelijk dat de seks de roze olifant in de kamer is voor ons en niet zozeer mijn gedrag of haar gevoel over mij als persoon.
Hij denkt dat het allemaal een stuk eenvoudiger ligt en zij er gewoon geen zin meer in heeft. Hoe meer ik me daar tegen verzet des te meer stress het haar weer geeft en het de relatie zal beïnvloeden. Ze was vast van plan de seks langzaam dood te laten bloeden in plaats van een confrontatie aan te gaan. Maar had niet gerekend op zoveel verzet van mijn kant.
Als ik het conflict en het verloop bekijk lijkt het daar wel alle schijn van te hebben. Hoe meer ik probeerde en push de relatie te verbeteren op dat vlak des te harder duwt zij me weg. Waarschijnlijk is het al veel langer aan de gang, zeg maar toen de jongste geboren was en seks geen praktisch doel meer diende. Van de 100 keer seks heb ik zeker 95 keer het initiatief genomen. Een statistiek die veelzeggend is.
Het is blijkbaar ook bepaald niet uniek dat vrouwen of mannen na de kinderen stoppen met seks. Een op de 5 huwelijken schijnt seksloos te zijn. Seksloos is minder dan 10x per jaar seks.
Hij denkt op basis van wat ik hem verteld heb over de situatie, en ik geloof dat wel dat er ook helemaal geen compromis mogelijk is. Zij wil de seks en het gedoe niet meer. Ze wil niet dat ik me laat helpen door er een knip in te zetten en zij kan stoppen met de pil waardoor haar libido misschien weer toeneemt. Ze wil geen agendaseks. Ze wil niet praten over haar gevoelens of hoe we de intimiteit weer terug kunnen vinden. Ze wil gewoon met rust gelaten worden op dat vlak! En heel eerlijk, ik ben ook gewoon doodmoe van het jagen en achtervolgen en afgewezen te worden, het trekken aan een dood paard zoals iemand hier mooi omschreef.
Zij heeft ook wel eens gezegd dat seks haar eigenlijk koud liet. Als het aan haar lag zouden we het maanden niet doen. Maar ze is ook weer bang om me kwijt te raken en/of de scheiding en ze wilde ook werken om die energie weer terug te vinden, zowel in zichzelf als bij elkaar. Maar dat is een poos terug en de vraag is of ze dat nou meende of niet omdat ze er nul energie in wil stoppen en op alles vijandig reageert.
Nu de vraag hoe verder. Moet ik haar direct gaan confronteren en vragen om een open relatie? Of toch de seks compleet van de agenda schrappen en meer tijd geven?
Alles wat ik tot nu toe deed met de beste bedoelingen om het beter te maken hebben het slechter gemaakt dus graag tips .
Het is heel gek met vrouwen. Sex is voor mannen een manier van ontspannen, ontladen. Iets waar je energie van krijgt. Maar voor veel vrouwen is het iets wat juist energie kost. Ik denk dat veel vrouwen nooit geleerd hebben om ervan te genieten en het als ontspanning te gebruiken. Ze hebben geleerd dat ze het moeten gebruiken om hun partner te behouden. Als je vrouw al het gevoel heeft dat alles haar energie kost (kinderen, werk, huishouden en dan ook nog een man die wil neuken) dan wordt het op een gegeven moment teveel.
Wat veel vrouwen niet op tijd inzien, is dat ze de prioriteiten verkeerd leggen. Ze geven voorrang aan de kinderen, de huishouding, hun werk. Terwijl je relatie de basis van alles is. Die moet dus de eerste prioriteit krijgen. Als jullie op zondagochtend aan het vozen zijn in de slaapkamer, en er staat een kind aan de deur te janken, dan moet dat kind maar even wachten. Maar veel (misschien wel de meeste) vrouwen met kinderen hebben niet in de gaten dat ze door de prioriteiten verkeerd te stellen, hun relatie in gevaar brengen.
Je bent nu aan het nadenken of scheiden misschien een optie is. Maar feitelijk was je relatie al voorbij toen je lange tijd geen sex kreeg. Een relatie zonder sex is geen relatie. Dan ben je gewoon een stel vrienden dat in een huis woont. Wat prima is, zolang beide partners ermee kunnen leven. Maar dat is bij jullie dus niet het geval.
Wat je moet doen, is kijken wat je met de rest van je leven wil. Als jij de rest van je leven zonder sex kunt, dan kun je bij haar blijven, al moet je niet raar staan te kijken als ze dan zelf een keer bij je weggaat. Maar ik denk dat je zelf het antwoord al weet. Tijd om een ouderschapsplan op te stellen en een ander te zoeken, dit komt echt niet meer goed.
Het gekke is dat vrouwen na zo'n scheiding dan ineens weer snel een nieuwe partner hebben waarmee ook geneukt wordt. Dus dan kan het ineens weer wel. Al die scheidingsellende had eenvoudig voorkomen kunnen worden door je partner af en toe zijn zin te geven, maar bij vrouwen moet het op de een of andere manier altijd via de moeilijkste weg.
Je begrijpt het vast wel, door de manier waarop ik erover praat. Ik heb precies hetzelfde meegemaakt als jij. Jarenlang droog gestaan, tot wanhoop aan toe. Altijd trouw geweest, alles gedaan voor haar, de kinderen en het gezin, zelfs een vasectomie ondergaan zodat zij kon stoppen met de pil. Het is nooit in me opgekomen om weg te gaan. En toen ging zij ineens weg. Al die moeite, al die moeilijke jaren, voor niks. Maar: dat hadden we JAREN eerder moeten doen. Enorm opgeleefd daarna, een hele leuke vriendin gehad die wel plenty sex wilde. Ik denk dat ik met haar in 3 jaar meer sex heb gehad dan met de vorige in 12 jaar. En dus alsnog heel veel plezier gehad van de vasectomie, alleen niet op de manier die ik in gedachten had.
Ik wil je niet ontmoedigen, maar ik heb er een heel hard hoofd in dat deze ontwikkeling zich lang voortzet. Doordat het woord 'scheiding' nu is gevallen wordt ze even met haar neus op de feiten gedrukt: jij bent niet blij in deze relatie. Ze wil je waarschijnlijk niet kwijt, dus nu worden even alle zeilen bijgezet om je aan boord te houden. Maar er gebruik van, je hebt wat in te halen. Maar ga er maar niet vanuit dat het blijft. Zodra ze het idee heeft dat de kust weer veilig is, zal het spelletje van afwijzen en veinzen weer beginnen. Ik hoop het niet voor je, maar dit is nu eenmaal hoe (de meeste) vrouwen werken.quote:
[...]
Ontzettend tof allemaal maar heel eerlijk gezegd vind ik wel eng die omslag en ben ik nog steeds ontzettend op mijn hoede. Het is toch raar dat iemand zonder persoonlijkheidsstoornis zo rigoureus een knop om kan zetten? De gesprekken zijn in die zin wel veelbelovend want waar ze normaal sceptisch reageerde is ze nu veel meer open minded. En ook bewust van haar eigen rol en aandeel in plaats van gelijk te wijzen op wat ik nu weer verkeerd doe. Het voelt weer als samen in plaats van een eenzame strijd.
En dit blijft zo. Want je kunt straks misschien prima een nieuwe vriendin vinden, maar je zult nooit 100% voor haar kunnen kiezen omdat je al kinderen elders hebt. Als zij die ook heeft, kun je wel in rustiger vaarwater terechtkomen, maar de kans is groot dat dit tegenvalt. En natuurlijk krijg je op een gegeven moment ook weer, na een paar jaar, dat ook in je nieuwe relatie de spanning wegzakt en de sex weer in het vooronder wordt opgesloten. Dan weet je dat het tijd is om het uit te maken, zodat je met de volgende weer volle kracht vooruit kunt. Als er geen gezamenlijke kinderen zijn, is de behoefte om bij elkaar te willen blijven veel minder. Relaties worden steeds minder stabiel naarmate je ouder wordt, heb ik het idee...
https://vm.tiktok.com/ZIJng2c2N/
Waarom vrouwen zich minder seksueel aangetrokken voelen tot iemand waarvoor ze moeten 'zorgen'.
Waarom vrouwen zich minder seksueel aangetrokken voelen tot iemand waarvoor ze moeten 'zorgen'.
Dat behoefte qua seks verandert naarmate je ouder wordt klopt.quote:
[..]
Ik wil je niet ontmoedigen, maar ik heb er een heel hard hoofd in dat deze ontwikkeling zich lang voortzet. Doordat het woord 'scheiding' nu is gevallen wordt ze even met haar neus op de feiten gedrukt: jij bent niet blij in deze relatie. Ze wil je waarschijnlijk niet kwijt, dus nu worden even alle zeilen bijgezet om je aan boord te houden. Maar er gebruik van, je hebt wat in te halen. Maar ga er maar niet vanuit dat het blijft. Zodra ze het idee heeft dat de kust weer veilig is, zal het spelletje van afwijzen en veinzen weer beginnen. Ik hoop het niet voor je, maar dit is nu eenmaal hoe (de meeste) vrouwen werken.
En dit blijft zo. Want je kunt straks misschien prima een nieuwe vriendin vinden, maar je zult nooit 100% voor haar kunnen kiezen omdat je al kinderen elders hebt. Als zij die ook heeft, kun je wel in rustiger vaarwater terechtkomen, maar de kans is groot dat dit tegenvalt. En natuurlijk krijg je op een gegeven moment ook weer, na een paar jaar, dat ook in je nieuwe relatie de spanning wegzakt en de sex weer in het vooronder wordt opgesloten. Dan weet je dat het tijd is om het uit te maken, zodat je met de volgende weer volle kracht vooruit kunt. Als er geen gezamenlijke kinderen zijn, is de behoefte om bij elkaar te willen blijven veel minder. Relaties worden steeds minder stabiel naarmate je ouder wordt, heb ik het idee...
Maar het hoeft niet af te nemen.
Het is een wisselwerking tussen beiden en ook een verwachtingspatroon.
Als je iets verwacht maar er niet over praat wordt het lastig.
Ik kan er met mijn huidige partner prima over praten.
Het is niet alleen aan de vrouw, de man zal ook moeten luisteren en het beste is samen ontdekken hoe je het liefste opgewarmd wilt worden.
Als dat duidelijk is heb je al heel wat gewonnen.
Sommige mannen denken dat door even te friemelen de vrouw opgewonden is en ze dan tot neuken over kunnen gaan, maar zo werkt het vaak niet bij de vrouwen, die hebben iets meer tijd nodig.
En als er dan niet over gepraat wordt leidt het tot frustraties en uiteindelijk geen seks meer.
Life is a highway...let's ride it!
Dan maak je de seks transactioneel, een heitje voor een karweitje.quote:
https://vm.tiktok.com/ZIJng2c2N/
Waarom vrouwen zich minder seksueel aangetrokken voelen tot iemand waarvoor ze moeten 'zorgen'.
Hans heeft vandaag goed zijn best gedaan in het huishouden dus mag hij er even op klimmen vanavond.
Zowel vanuit het perspectief van de vrouw als vanuit de man is dat toch totaal niet geil?
blablablabla
Als je het puur doet met als doel het hebben van seks wel.quote:
[..]
Dan maak je de seks transactioneel, een heitje voor een karweitje.
Hans heeft vandaag goed zijn best gedaan in het huishouden dus mag hij er even op klimmen vanavond.
Zowel vanuit het perspectief van de vrouw als vanuit de man is dat toch totaal niet geil?
Maar je kunt je ook realiseren wat hebben van een gelijkwaardige relatie op een dieper niveau blijkbaar doet met een vrouw.
In mijn optiek hoeft dit niet eens puur om het huishouden te gaan btw.
Het gaat mij persoonlijk meer om het idee dat we beiden op onze eigen manier bijdragen aan het gezinsleven en dat van elkaar waarderen. En uitspreken.
Mijn vriend en ik hebben een vrij traditionele rolverdeling maar we realiseren ons dat we daarvoor voor elkaar mogelijk maken wat we graag doen. Hij vindt zijn werk leuk en is door mijn focus op het huis en gezin in staat om zonder schuldgevoel lange dagen te maken en ik voel me op mijn beurt door zijn inkomen vrij om een stabiele thuisbasis te bieden, elke avond gezond te koken, lekker in de tuin bezig te zijn en tussendoor m'n bedrijfje te runnen. Daar word ik blij van.
Dit voelt evenwichtig en gelijkwaardig.
Ik kan me voorstellen dat als het niet meer gelijkwaardig voelt je je als vrouw niet meer aangetrokken voelt tot je partner. Of dit andersom voor mannen ook geldt weet ik niet. Ik denk minder. (Wat niet wil zeggen dat het ook gelijkwaardig ís. Maar dan kun je daarover in gesprek.)
Dus ondanks het feit dat ik zijn onderbroeken was, vind ik hem nog steeds seksueel aantrekkelijk.
Je moet toch wat, als het werkt dan werkt het. (In vrijwel elk ander alternatief is het sowieso 0 seks)quote:
[..]
Dan maak je de seks transactioneel, een heitje voor een karweitje.
Hans heeft vandaag goed zijn best gedaan in het huishouden dus mag hij er even op klimmen vanavond.
Zowel vanuit het perspectief van de vrouw als vanuit de man is dat toch totaal niet geil?
Traditionele waarden zijn zo slecht nog niet.quote:
[..]
Als je het puur doet met als doel het hebben van seks wel.
Maar je kunt je ook realiseren wat hebben van een gelijkwaardige relatie op een dieper niveau blijkbaar doet met een vrouw.
In mijn optiek hoeft dit niet eens puur om het huishouden te gaan btw.
Het gaat mij persoonlijk meer om het idee dat we beiden op onze eigen manier bijdragen aan het gezinsleven en dat van elkaar waarderen. En uitspreken.
Mijn vriend en ik hebben een vrij traditionele rolverdeling maar we realiseren ons dat we daarvoor voor elkaar mogelijk maken wat we graag doen. Hij vindt zijn werk leuk en is door mijn focus op het huis en gezin in staat om zonder schuldgevoel lange dagen te maken en ik voel me op mijn beurt door zijn inkomen vrij om een stabiele thuisbasis te bieden, elke avond gezond te koken, lekker in de tuin bezig te zijn en tussendoor m'n bedrijfje te runnen. Daar word ik blij van.
Dit voelt evenwichtig en gelijkwaardig.
Ik kan me voorstellen dat als het niet meer gelijkwaardig voelt je je als vrouw niet meer aangetrokken voelt tot je partner. Of dit andersom voor mannen ook geldt weet ik niet. Ik denk minder. (Wat niet wil zeggen dat het ook gelijkwaardig ís. Maar dan kun je daarover in gesprek.)
Dus ondanks het feit dat ik zijn onderbroeken was, vind ik hem nog steeds seksueel aantrekkelijk.
Zag laatst een survey bij een of ander artikel waarom vrouwen aangaven te weinig seks te hebben en liefst 70% gaf vermoeidheid aan als belangrijkste factor.
Zeker met 3 kleine kinderen en een gewezen burnout zou ik als man eens beginnen met proberen mijn vrouw minder te laten werken. Of een schoonmaakster regelen. Dan komt er wat meer ruimte en lucht in haar koppie en wie weet daardoor ook meer ruimte voor intimiteit.
Je mag het van de feministische beweging vast niet zeggen maar misschien is de zorg voor kleine kinderen, een huishouden runnen en een fulltime carrière ambiëren wel gewoon te veel van het goede.
blablablabla
Natuurlijk is het lastig om al die ballen in de lucht te houden, maar dan moet je prioriteiten gaan stellen. Er zijn genoeg opties. Hulp in de huishouding nemen, kinderen naar de opvang, desnoods minder gaan werken. Of gewoon minder hoge eisen stellen. Vrouwen hebben de neiging om alles perfect te willen doen, zeker als er kinderen zijn. De wc hoeft niet elke dag geboend. De vloer niet elke dag gestofzuigd. De kinderen kunnen best een dag extra naar de opvang. Je leven gaat net zo makkelijk door als het allemaal wat minder perfect is.quote:
[..]
Traditionele waarden zijn zo slecht nog niet.
Zag laatst een survey bij een of ander artikel waarom vrouwen aangaven te weinig seks te hebben en liefst 70% gaf vermoeidheid aan als belangrijkste factor.
Zeker met 3 kleine kinderen en een gewezen burnout zou ik als man eens beginnen met proberen mijn vrouw minder te laten werken. Of een schoonmaakster regelen. Dan komt er wat meer ruimte en lucht in haar koppie en wie weet daardoor ook meer ruimte voor intimiteit.
Je mag het van de feministische beweging vast niet zeggen maar misschien is de zorg voor kleine kinderen, een huishouden runnen en een fulltime carrière ambiëren wel gewoon te veel van het goede.
Maar je man sex onthouden is op termijn echt het recept voor een echtscheiding of vreemdgaan. Mannen hebben sex nodig en veel vrouwen realiseren zich dat niet. Als je relatie de basis voor alles is (wat veel vrouwen wel beweren), geef er dan ook de juiste prioriteit aan.
Laten we er niet een vrouwenprobleem van maken . Het zijn niet alleen mannen die dit overkomt, zo'n 20% die ongewenst sexloos is in een relatie is vrouw. Die voelen zich net zo slecht als mannen in een dergelijke situatie, afwijzing is een pijnlijk iets. Je moet je in zo'n situatie niks wijs laten maken dat het aan jou ligt, het "maar sex is" en eisen dat ze hun shit op orde krijgen.quote:
[..]
Natuurlijk is het lastig om al die ballen in de lucht te houden, maar dan moet je prioriteiten gaan stellen. Er zijn genoeg opties. Hulp in de huishouding nemen, kinderen naar de opvang, desnoods minder gaan werken. Of gewoon minder hoge eisen stellen. Vrouwen hebben de neiging om alles perfect te willen doen, zeker als er kinderen zijn. De wc hoeft niet elke dag geboend. De vloer niet elke dag gestofzuigd. De kinderen kunnen best een dag extra naar de opvang. Je leven gaat net zo makkelijk door als het allemaal wat minder perfect is.
Maar je man sex onthouden is op termijn echt het recept voor een echtscheiding of vreemdgaan. Mannen hebben sex nodig en veel vrouwen realiseren zich dat niet. Als je relatie de basis voor alles is (wat veel vrouwen wel beweren), geef er dan ook de juiste prioriteit aan.
Willen ze er vervolgens niet aan werken en blijven ze de bal terugkaatsen dan bij diegene weg gaan of tenminste eisen dat de relatie kan worden opengebroken. Geen simp worden in de relatie en de hele dag tevergeefs smeken om een potje neuken terwijl de tijd doortikt.
Genoeg eenzame vrouwen en mannen die je die aandacht en sex waarnaar je zo hunkert in je relatie met alle liefde willen geven.
blablablabla
Het spijt me wel, maar ik betwijfel of er genoeg eenzame vrouwen zijn die je met alle liefde de aandacht en sex willen geven die je zo graag wil.quote:
Genoeg eenzame vrouwen en mannen die je die aandacht en sex waarnaar je zo hunkert in je relatie met alle liefde willen geven.
Waarom niet als hij fit is 40 is valt er vast nog genoeg te neuken? Vooral als je niks te verliezen hebt omdat je het thuis toch niet krijgt.....quote:
[..]
Het spijt me wel, maar ik betwijfel of er genoeg eenzame vrouwen zijn die je met alle liefde de aandacht en sex willen geven die je zo graag wil.
blablablabla
Ik ken natuurlijk alleen de situatie dat de vrouw niet wil, andersom zal het zeker ook voorkomen.quote:
[..]
Laten we er niet een vrouwenprobleem van maken . Het zijn niet alleen mannen die dit overkomt, zo'n 20% die ongewenst sexloos is in een relatie is vrouw. Die voelen zich net zo slecht als mannen in een dergelijke situatie, afwijzing is een pijnlijk iets. Je moet je in zo'n situatie niks wijs laten maken dat het aan jou ligt, het "maar sex is" en eisen dat ze hun shit op orde krijgen.
Willen ze er vervolgens niet aan werken en blijven ze de bal terugkaatsen dan bij diegene weg gaan of tenminste eisen dat de relatie kan worden opengebroken. Geen simp worden in de relatie en de hele dag tevergeefs smeken om een potje neuken terwijl de tijd doortikt.
Genoeg eenzame vrouwen en mannen die je die aandacht en sex waarnaar je zo hunkert in je relatie met alle liefde willen geven.
Maar wat ik niet helemaal begrijp, is waarom. Het klinkt vast heel onrespectvol, zo is het niet bedoeld. Maar waarom zou je als vrouw niet 1 of 2x per week je man z'n zin geven? Als je zelf geen energie hebt om ervan te genieten, is de drempel dan zo hoog om je man even z'n gang te laten gaan? Het is je eigen man, je hebt het (als het goed is) al talloze keren met hem gedaan. Wat maakt het dan nog uit? In het geval van de TS kun je er waarschijnlijk je relatie mee redden. Je kunt vast met 'm afspreken dat hij zo snel mogelijk moet komen. En er is altijd een kans dat je er uiteindelijk wel van geniet en het misschien wel weer lekker of fijn gaat vinden.
In een relatie moet je geven en nemen, ik heb de indruk dat veel vrouwen die langere tijd een relatie hebben, het belang van 'geven' ernstig onderschatten. Of ze vinden dat ze tot niks verplicht zijn ofzo? Ik begrijp het gewoon niet zo goed. Ik heb later een vriendin gehad die wel 'gaf', ook als ze zelf geen zin had. Maar ze vond het wel elke keer fijn.
Omdat zij binnen de relatie sex een hele andere waarde toe dichten dan ons. Het is veel meer exclusief en emotioneel terwijl het voor mannen meer dierlijk en primair is.quote:
[..]
Ik ken natuurlijk alleen de situatie dat de vrouw niet wil, andersom zal het zeker ook voorkomen.
Maar wat ik niet helemaal begrijp, is waarom. Het klinkt vast heel onrespectvol, zo is het niet bedoeld. Maar waarom zou je als vrouw niet 1 of 2x per week je man z'n zin geven? Als je zelf geen energie hebt om ervan te genieten, is de drempel dan zo hoog om je man even z'n gang te laten gaan? Het is je eigen man, je hebt het (als het goed is) al talloze keren met hem gedaan. Wat maakt het dan nog uit? In het geval van de TS kun je er waarschijnlijk je relatie mee redden. Je kunt vast met 'm afspreken dat hij zo snel mogelijk moet komen. En er is altijd een kans dat je er uiteindelijk wel van geniet en het misschien wel weer lekker of fijn gaat vinden.
In een relatie moet je geven en nemen, ik heb de indruk dat veel vrouwen die langere tijd een relatie hebben, het belang van 'geven' ernstig onderschatten. Of ze vinden dat ze tot niks verplicht zijn ofzo? Ik begrijp het gewoon niet zo goed. Ik heb later een vriendin gehad die wel 'gaf', ook als ze zelf geen zin had. Maar ze vond het wel elke keer fijn.
Zij willen zich eerst gezien en begrepen voelen als partner, niet alleen als een warm gat waarmee wij aan onze behoefte kunnen komen. Want dat gevoel van een kut om je pik in te steken kan letterlijke elke andere willekeurige vrouw in de wereld ons ook geven.
Zij willen niet elke andere willekeurige vrouw in de wereld zijn, zij willen zich speciaal voelen om tot de daad te komen met ons. Het is vanuit dat perspectief ook tamelijk irrationeel om de hele week lekker te doen wat je wil en nul affectie te tonen richting haar en dan zaterdagavond boos te zijn dat je er niet op mag. Zij voelt zich dan een sexobject en ergens kan je haar ook geen ongelijk geven.
Simpel gezegd vrouwen hebben eerst een emotionele verbinding nodig om tot sex te komen en mannen leggen die band juist door sex te hebben met hun vrouw. En die verschillen maken het soms lastig want je zit ondanks de beste bedoelingen elkaar eigenlijk chronisch in de weg.
Maar los van die hele dynamiek gebruikt een deel van de vrouwen sex ook gewoon ordinair als wapen om bijvoorbeeld de baas te spelen in de relatie, dingen voor elkaar te krijgen en te manipuleren.
Bewust en onbewust weten ze dat ze ons via onze lul het beste kunnen bespelen. Straffen en belonen van gedrag door seks te geven of dat juist weg te houden als het ze niet aan staat.
blablablabla
Tot op zekere hoogte is dat wel waar, maar het is echt het fijnst met je eigen partner. Sex is zoveel beter als je op elkaar ingespeeld bent en van elkaar weet wat je nodig bent. Sex binnen een relatie is uniek.quote:
[..]
Omdat zij binnen de relatie sex een hele andere waarde toe dichten dan ons. Het is veel meer exclusief en emotioneel terwijl het voor mannen meer dierlijk en primair is.
Zij willen zich eerst gezien en begrepen voelen als partner, niet alleen als een warm gat waarmee wij aan onze behoefte kunnen komen. Want dat gevoel van een kut om je pik in te steken kan letterlijke elke andere willekeurige vrouw in de wereld ons ook geven.
Maar andersom werkt het niet, zie het geval van de TS. Je kunt je uitsloven wat je wilt, attent zijn, vervelende klusjes voor haar doen, aandacht geven etc. Maar toch krijgt de TS geen sex. Dus vrouwen willen zich graag speciaal voelen begrijpelijk, maar geven dat speciaal voelen niet altijd terug.quote:Zij willen niet elke andere willekeurige vrouw in de wereld zijn, zij willen zich speciaal voelen om tot de daad te komen met ons. Het is vanuit dat perspectief ook tamelijk irrationeel om de hele week lekker te doen wat je wil en nul affectie te tonen richting haar en dan zaterdagavond boos te zijn dat je er niet op mag. Zij voelt zich dan een sexobject en ergens kan je haar ook geen ongelijk geven.
Veel vrouwen overspelen hun hand hierbij. Je kunt je man tot op zekere hoogte sex onthouden, maar als je dat teveel doet, dan komt er een moment dat hij het ergens anders gaat zoeken. Voor een man is het een primaire behoefte. En als de vrouw dan ineens wel sex wil (zoals in het geval van TS bij dreigen met een scheiding) dan is dat juist de bevestiging dat je uit elkaar moet gaan, want blijkbaar gebruikt ze sex dan alleen om jou te behouden, niet omdat ze er zin in heeft. En dat vervalt op termijn toch weer.quote:Simpel gezegd vrouwen hebben eerst een emotionele verbinding nodig om tot sex te komen en mannen leggen die band juist door sex te hebben met hun vrouw. En die verschillen maken het soms lastig want je zit ondanks de beste bedoelingen elkaar eigenlijk chronisch in de weg.
Maar los van die hele dynamiek gebruikt een deel van de vrouwen sex ook gewoon ordinair als wapen om bijvoorbeeld de baas te spelen in de relatie, dingen voor elkaar te krijgen en te manipuleren.
Bewust en onbewust weten ze dat ze ons via onze lul het beste kunnen bespelen. Straffen en belonen van gedrag door seks te geven of dat juist weg te houden als het ze niet aan staat.
TS heeft ook wel veel tijd voor zichzelf nodig. Misschien kan hij in plaats van naast zijn werk flaneren voor/met de dames en in de sportschool/kroeg wat meer thuis zijn en daadwerkelijk emotioneel beschikbaar zijn. Neem de kinderen een dag mee en kijk of zij wellicht wat minder kan gaan werken. Haal de stress en druk bij haar weg en wie weet komt de sex dan ook terug. Zij heeft van alles om zich druk om te maken en hij gedraagt zich als een puber die ook constant wat wil. Of dat nou sex is of allerlei andere vormen aandacht, doodvermoeiend.quote:
[..]
Tot op zekere hoogte is dat wel waar, maar het is echt het fijnst met je eigen partner. Sex is zoveel beter als je op elkaar ingespeeld bent en van elkaar weet wat je nodig bent. Sex binnen een relatie is uniek.
[..]
Maar andersom werkt het niet, zie het geval van de TS. Je kunt je uitsloven wat je wilt, attent zijn, vervelende klusjes voor haar doen, aandacht geven etc. Maar toch krijgt de TS geen sex. Dus vrouwen willen zich graag speciaal voelen begrijpelijk, maar geven dat speciaal voelen niet altijd terug.
[..]
Veel vrouwen overspelen hun hand hierbij. Je kunt je man tot op zekere hoogte sex onthouden, maar als je dat teveel doet, dan komt er een moment dat hij het ergens anders gaat zoeken. Voor een man is het een primaire behoefte. En als de vrouw dan ineens wel sex wil (zoals in het geval van TS bij dreigen met een scheiding) dan is dat juist de bevestiging dat je uit elkaar moet gaan, want blijkbaar gebruikt ze sex dan alleen om jou te behouden, niet omdat ze er zin in heeft. En dat vervalt op termijn toch weer.
Zij aan de andere kant moet sex niet misbruiken om hem te straffen maar blijkbaar heeft ze zo tenminste zijn aandacht gekregen.
blablablabla
Ik vind je vrij mild voor de dame in kwestie. In theorie heb je wel gelijk, het proberen af te dwingen door een 'seks hoort er nou eenmaal bij dus geef maar' werkt natuurlijk ook voor geen meter. Zeker in 2024 niet.quote:
[..]
TS heeft ook wel veel tijd voor zichzelf nodig. Misschien kan hij in plaats van naast zijn werk flaneren voor/met de dames en in de sportschool/kroeg wat meer thuis zijn en daadwerkelijk emotioneel beschikbaar zijn. Neem de kinderen een dag mee en kijk of zij wellicht wat minder kan gaan werken. Haal de stress en druk bij haar weg en wie weet komt de sex dan ook terug. Zij heeft van alles om zich druk om te maken en hij gedraagt zich als een puber die ook constant wat wil. Of dat nou sex is of allerlei andere vormen aandacht, doodvermoeiend.
Zij aan de andere kant moet sex niet misbruiken om hem te straffen maar blijkbaar heeft ze zo tenminste zijn aandacht gekregen.
Wel ben ik het volledig met @R16 eens dat vrouwen het er zich makkelijk vanaf maken en in vroegere tijden 'voor wat hoort wat' wel degelijk meer vanzelfsprekend was. Man werkt zich uit de naad, vrouw voorziet hem (en zichzelf, als ze er superveel lol in heeft) van seks. Het is ook de huidige cultuur die vrouwen vrijpleit van verantwoordelijkheid in een relatie.
En natuurlijk ben ik het ook met jou eens dat het genot van de vrouw belangrijk is en dat dit tegenwoordig meer op de voorgrond staat maar veel vrouwen interesseert het zelfs binnen die context gewoon niet zoveel. Zeker niet na de kinderen.
Dan is het echt helemaal niet zo'n gekke gedachte dat je óf iets teruggeeft aan je man óf hem vrij laat. Ontzettend gevoelig onderwerp maar met alleen vrouwen in een slachtofferrol zetten komen we er ook niet.
Even advocaat van de duivel spelen.quote:
[..]
Ik vind je vrij mild voor de dame in kwestie. In theorie heb je wel gelijk, het proberen af te dwingen door een 'seks hoort er nou eenmaal bij dus geef maar' werkt natuurlijk ook voor geen meter. Zeker in 2024 niet.
Wel ben ik het volledig met @:R16 eens dat vrouwen het er zich makkelijk vanaf maken en in vroegere tijden 'voor wat hoort wat' wel degelijk meer vanzelfsprekend was. Man werkt zich uit de naad, vrouw voorziet hem (en zichzelf, als ze er superveel lol in heeft) van seks. Het is ook de huidige cultuur die vrouwen vrijpleit van verantwoordelijkheid in een relatie.
En natuurlijk ben ik het ook met jou eens dat het genot van de vrouw belangrijk is en dat dit tegenwoordig meer op de voorgrond staat maar veel vrouwen interesseert het zelfs binnen die context gewoon niet zoveel. Zeker niet na de kinderen.
Dan is het echt helemaal niet zo'n gekke gedachte dat je óf iets teruggeeft aan je man óf hem vrij laat. Ontzettend gevoelig onderwerp maar met alleen vrouwen in een slachtofferrol zetten komen we er ook niet.
Wat ik begrijp uit zijn verhaal werken ze allebei. De klassieke rolverdeling van hij voorziet in inkomen en zij zorgt voor de rest is hier dus al niet van toepassing.
Zij is op enig moment compleet vastgelopen in haar leven en hij schittert in afwezigheid. Voor haar maar ook in de zorg voor de kinderen. Gaat intensief sporten en wat al niet waar hij haar had moeten ontlasten om bij haar positieven te komen. Vervolgens boos want geen of weinig sex/aandacht en begint op allerlei manier zijn ongenoegen kenbaar te maken.
Dus nog meer drama, precies waar je op zit te wachten als het even heel slecht met je gaat, toch?
Hij beroept zich ook constant op het feit dat sex nooit een probleem was en nu wel, alsof garanties uit het verleden zekerheden geven voor het hier en nu.
Hebben niet genoeg stellen een periode met weinig of geen sex als er lichamelijke of geestelijke problemen spelen en dat vervolgens een graadmeter voor de rest van je relatie? Lijkt me niet toch??
Mijn zus heeft wel eens in vertrouwen vertelt dat zij en mijn zwager tijdens de zwangerschap van hun tweede kindje bijna een jaar geen sex hebben gehad. Voornamelijk omdat zij zich totaal niet lekker voelde. Hij heeft die situatie geaccepteerd en gedragen als een man, nooit geklaagd en daarna is het gewoon weer teruggekomen. Waar TS alleen maar bezig is met zijn zin (sex) er doorheen drammen.
Zelfs nu hij eindelijk zijn zin heeft en ze sex hebben gehad is het nog niet goed voor meneer en zijn er direct weer tal van beren op de weg
blablablabla
Stel je voor dat je midden in een burnout/depressie zit en alle zeilen bij moet zetten om jezelf +gezin overeind te houden en je moet je constant verantwoorden aan je man, tot therapie aan toe, waarom je nou eigenlijk geen zin hebt in geile sex.
Ja duh.
Ja duh.
blablablabla
Ik weet niet of het inderdaad zo is, maar er schijnt een soort gezegde te zijn dat mannen liefde geven om sex te krijgen en dat vrouwen sex geven om liefde te krijgen.quote:
Simpel gezegd vrouwen hebben eerst een emotionele verbinding nodig om tot sex te komen en mannen leggen die band juist door sex te hebben met hun vrouw.
Voor eenzame vrouwen die af en toe behoefte hebben aan een wip is het makkelijk om die te krijgen Die hoeven zich als het ware alleen maar aan te bieden en ze hebben genoeg keuze aan mannen die het ze aan willen bieden. Die zitten echt niet te wachten op een gefrustreerde man die geen sex meer van zijn vrouw krijgt.quote:
[..]
Waarom niet als hij fit is 40 is valt er vast nog genoeg te neuken? Vooral als je niks te verliezen hebt omdat je het thuis toch niet krijgt.....
Je hebt tegenwoordig toch allemaal van die vreemdga-apps, daar kun je vast als fitte veertiger nog wel wat te neuken scoren. Zeker als je tijdens je zoektocht lagere standaarden hanteert en niet te kritisch doet qua uiterlijk.quote:
[..]
Voor eenzame vrouwen die af en toe behoefte hebben aan een wip is het makkelijk om die te krijgen Die hoeven zich als het ware alleen maar aan te bieden en ze hebben genoeg keuze aan mannen die het ze aan willen bieden. Die zitten echt niet te wachten op een gefrustreerde man die geen sex meer van zijn vrouw krijgt.
En anders is er altijd nog de optie om voor betaalde sex te gaan. Waar je het ook zoekt om de romantiek en de liefde is het toch niet te doen zolang je vast zit in een huwelijk.
Dan moet je eerst scheiden en het serieus gaan aanpakken met vrouwen die dat ook willen en op zoek zijn naar nieuw levensgeluk.
blablablabla
Het gaat goed hier
Zij is half Noors en zijn een weekend samen naar Noorwegen geweest waar haar ouders een vakantiehuisje hebben, prachtig tussen de fjorden. Zonder kinderen. Afgesproken om alles op tafel te gooien.
Het hele probleem met de seks had op zich minder met mijn persoon van doen dan ik vooraf dacht.
Zij wilde het liefste gewoon helemaal geen seks meer. Lang verhaal kort maar het komt er in grote lijnen op neer dat zij het banaal en teveel gedoe vindt. Het heeft totaal geen prioriteit meer nu ze toch niet meer zwanger wil worden. Haar biologische rol is voldaan.
Al is het niet dat ze lichamelijk niet van de seks kon genieten als we eenmaal bezig waren maar ze heeft altijd een drempeltje gehad om op dat punt te komen. Dat drempeltje werd elk jaar hoger en door de aanwezigheid van kinderen in huis en het drukke leven is dat drempeltje van weleer een enorme berg geworden.
Heel soms overkomt de geiligheid haar nog wel en doet ze solo maar dat is puur fysiek en altijd wanneer ik aan het werk was was en wanneer de kinderen naar school waren en het stil is in huis.
Penetratie boeit haar niet ze kan niet klaarkomen op die manier en voegt vanuit haar perspectief eigenlijk niks toe. Ook gaf ze aan dat klaarkomen voor haar helemaal niet zo relevant is, ze waardeert het als ik de moeite neem maar hecht er eigenlijk weinig waarde aan. Ze kent haar eigen lichaam het beste en als ze incidenteel wel behoefte heeft aan een orgasme kan ze dat zelf het beste oplossen, zonder hele polonaise aan haar lijf.
Hoewel dat natuurlijk een pessimistisch beeld schetst voor de toekomst van de relatie heb ik ook mijn perspectief op seks wel goed aan haar kunnen duidelijk maken. Dat het voor mij wel ontzettend belangrijk is. Dat is zonder regelmatig seks niet kan verbinden met haar. Wat de afwijzing gevoelsmatig deed. Wat het bagatelliseren en kleineren van mijn seksuele behoeften deed met de vertrouwensband. De somberheid en leegte die er bij kwam kijken en nog veel meer.
Zij had al die tijd geen notie van welke impact het had qua gevoel, vanuit haar perspectief kun je er even een ruk aan kan geven onder de douche als het teveel werd. Heel praktisch en dan hoeft zij geen gedoe aan haar lijf en kan ze lekker Netflixen of slapen .
Het hele 'drama' er om heen met coaching, met gesprekken heeft ze dus ook nooit begrepen en zag ze alleen maar als een extra last in een toch al ontzettend druk bestaan.
Nu ze dat weet heeft ze aangegeven gewoon met me te willen blijven vrijen. Uit liefde, omdat ze weet dat het mij gelukkig maakt en dus uiteindelijk belangrijk is voor ons. Als verbindende factor niet als verplichting.
En dat voelt goed. Ze toont initiatief en de seks is liefdevoller dan ik me ooit kan herinneren. In plaats van "nou vooruit deze keer maar wees snel" maken we er samen tijd voor vrij. Ze streelt me en kust me weer, iets dat ze al jaren eigenlijk niet meer deed.
En wat ook ontzettend helpt, de jongste kinderen slapen samen op een kamer en hoewel ze soms nog even komen buurten midden in de nacht is het bed in principe weer van ons
.
Zij is half Noors en zijn een weekend samen naar Noorwegen geweest waar haar ouders een vakantiehuisje hebben, prachtig tussen de fjorden. Zonder kinderen. Afgesproken om alles op tafel te gooien.
Het hele probleem met de seks had op zich minder met mijn persoon van doen dan ik vooraf dacht.
Zij wilde het liefste gewoon helemaal geen seks meer. Lang verhaal kort maar het komt er in grote lijnen op neer dat zij het banaal en teveel gedoe vindt. Het heeft totaal geen prioriteit meer nu ze toch niet meer zwanger wil worden. Haar biologische rol is voldaan.
Al is het niet dat ze lichamelijk niet van de seks kon genieten als we eenmaal bezig waren maar ze heeft altijd een drempeltje gehad om op dat punt te komen. Dat drempeltje werd elk jaar hoger en door de aanwezigheid van kinderen in huis en het drukke leven is dat drempeltje van weleer een enorme berg geworden.
Heel soms overkomt de geiligheid haar nog wel en doet ze solo maar dat is puur fysiek en altijd wanneer ik aan het werk was was en wanneer de kinderen naar school waren en het stil is in huis.
Penetratie boeit haar niet ze kan niet klaarkomen op die manier en voegt vanuit haar perspectief eigenlijk niks toe. Ook gaf ze aan dat klaarkomen voor haar helemaal niet zo relevant is, ze waardeert het als ik de moeite neem maar hecht er eigenlijk weinig waarde aan. Ze kent haar eigen lichaam het beste en als ze incidenteel wel behoefte heeft aan een orgasme kan ze dat zelf het beste oplossen, zonder hele polonaise aan haar lijf.
Hoewel dat natuurlijk een pessimistisch beeld schetst voor de toekomst van de relatie heb ik ook mijn perspectief op seks wel goed aan haar kunnen duidelijk maken. Dat het voor mij wel ontzettend belangrijk is. Dat is zonder regelmatig seks niet kan verbinden met haar. Wat de afwijzing gevoelsmatig deed. Wat het bagatelliseren en kleineren van mijn seksuele behoeften deed met de vertrouwensband. De somberheid en leegte die er bij kwam kijken en nog veel meer.
Zij had al die tijd geen notie van welke impact het had qua gevoel, vanuit haar perspectief kun je er even een ruk aan kan geven onder de douche als het teveel werd. Heel praktisch en dan hoeft zij geen gedoe aan haar lijf en kan ze lekker Netflixen of slapen
. Het hele 'drama' er om heen met coaching, met gesprekken heeft ze dus ook nooit begrepen en zag ze alleen maar als een extra last in een toch al ontzettend druk bestaan.
Nu ze dat weet heeft ze aangegeven gewoon met me te willen blijven vrijen. Uit liefde, omdat ze weet dat het mij gelukkig maakt en dus uiteindelijk belangrijk is voor ons. Als verbindende factor niet als verplichting.
En dat voelt goed. Ze toont initiatief en de seks is liefdevoller dan ik me ooit kan herinneren. In plaats van "nou vooruit deze keer maar wees snel" maken we er samen tijd voor vrij. Ze streelt me en kust me weer, iets dat ze al jaren eigenlijk niet meer deed.
En wat ook ontzettend helpt, de jongste kinderen slapen samen op een kamer en hoewel ze soms nog even komen buurten midden in de nacht is het bed in principe weer van ons
.
Snap ik ook! Het is ontzettend lastig voor beide partners. Als ik een kutdag heb op mijn werk heb kan ik door een potje seks juist heerlijk ontspannen. Dat heeft zij totaal niet, het kost haar eerder energie.quote:
Stel je voor dat je midden in een burnout/depressie zit en alle zeilen bij moet zetten om jezelf +gezin overeind te houden en je moet je constant verantwoorden aan je man, tot therapie aan toe, waarom je nou eigenlijk geen zin hebt in geile sex.
Ja duh.
De hele machtsdynamiek die bij vrouwen ligt was wel een lastig dingetje voor haar. Als zij op enig moment totaal geen zin heeft dan stelt ze mij dus teleur en als het alweer even geleden is dan 'moet het er eigenlijk wel weer een keer van komen'. Anders verzaak je in je relatie en zit je met een gefrustreerde partner opgescheept.
Mijn vrouw gaf aan dat dat bij haar totaal niet werkte. Noem het intuïtie maar had het altijd gelijk door als seks de inzet was van wat ik dan dan ook deed. Kreeg ze alleen maar minder zin omdat je je in haar ogen dan anders voor deed dan je was om iets voor elkaar te krijgen, en dat is in haar woordenboek maar misschien wel algemeen beschouwd een teken van emotionele zwakte.quote:
https://vm.tiktok.com/ZIJng2c2N/
Waarom vrouwen zich minder seksueel aangetrokken voelen tot iemand waarvoor ze moeten 'zorgen'.
Plus als ze geen zin heeft in seks dan ga je dat ook echt niet realiseren door taken af te strepen. Dan eindig je als een soort hamster in zo'n radje die eindeloos aan het rennen is maar zelf geen idee heeft dat hij helemaal nergens komt. Want laten we wel zijn, stofzuigen heeft niks met neuken te maken.
Weet niet of dat een mannending is maar die neiging had ik aan het begin wel heel erg. Het altijd maar goed willen doen. Dat was ook de reden dat ik het spuugzat was op een gegeven moment. Je wordt er door geleefd, constant op je hoede zijn dat je niks verkeerd doet of zegt. En dan alsnog meestal een ijskoude afwijzing in bed..
Dat is wel iets dat ik geleerd heb van deze hele situatie. Als je merkt dat je moet vechten voor intimiteit en seks dan moet je nodig op de rem trappen en de relatie gaan evalueren.
Maar wat je omschrijft is wel een beetje het probleem van ons mannen. Wij maken ons zelf wijs dat als we een X periode er niet overheen mogen onze zak uit elkaar klapt. We raken gefrustreerd en in de meeste gevallen is dat terug te leiden naar hoe we in de relatie staan en onze partner benaderen.quote:
[..]
Snap ik ook! Het is ontzettend lastig voor beide partners. Als ik een kutdag heb op mijn werk heb kan ik door een potje seks juist heerlijk ontspannen. Dat heeft zij totaal niet, het kost haar eerder energie.
De hele machtsdynamiek die bij vrouwen ligt was wel een lastig dingetje voor haar. Als zij op enig moment totaal geen zin heeft dan stelt ze mij dus teleur en als het alweer even geleden is dan 'moet het er eigenlijk wel weer een keer van komen'. Anders verzaak je in je relatie en zit je met een gefrustreerde partner opgescheept.
De dag dat en de dag nadat er geneukt is loop je als man fluitend door het huis en doe je alles voor haar. Als het twee weken geleden is hangt er een lading van frustratie om je heen en zijn een hoop kerels niet te genieten.
Voor haar is dat op natuurlijk simpel te lossen door sex met je te hebben. Alleen komt het dan niet voor uit oprechte geiligheid maar vooral om jou te kalmeren en de sfeer in huis te verbeteren. Geen wonder dat veel vrouwen seks als een taak gaan beschouwen en het als dusdanig beleven.
Je moet dus uit die dynamiek proberen te raken waarin je elkaar constant maar iets verschuldigd bent. Is ook voor jezelf gezonder want wat streef je nu precies na met je seksuele drift? Intimiteit of is het puur de dierlijke lust naar penetratie?
Intimiteit kan ook op andere manieren. Meer knuffelen etc. Je zal zien dat zij daar veel beter op gaat dan wanneer je haar constant als een lustobject neer zet en bij elke aanraking een toespeling volgt naar meer.
Eigenlijk ben je door zo obsessief met seks bezig te zijn alleen maar je dopamineverslaving in stand aan het houden. En bevestiging aan het zoeken . Het is misschien natuurlijk maar uiteindelijk niet gezond voor de relatie.
blablablabla
Het zal wel aan mij liggen, maar doet het niets met jou dat ze eigenlijk helemaal geen zin meer heeft in seks met jou (ook niet met anderen, maar dat is volgens mij helemaal niet zo relevant voor mijn vraag)? Ik zou dan zelf namelijk ook geen seks meer met die persoon willen hebben. Graag of niet.quote:
Het gaat goed hier
Zij is half Noors en zijn een weekend samen naar Noorwegen geweest waar haar ouders een vakantiehuisje hebben, prachtig tussen de fjorden. Zonder kinderen. Afgesproken om alles op tafel te gooien.
Het hele probleem met de seks had op zich minder met mijn persoon van doen dan ik vooraf dacht.
Zij wilde het liefste gewoon helemaal geen seks meer. Lang verhaal kort maar het komt er in grote lijnen op neer dat zij het banaal en teveel gedoe vindt. Het heeft totaal geen prioriteit meer nu ze toch niet meer zwanger wil worden. Haar biologische rol is voldaan.
Al is het niet dat ze lichamelijk niet van de seks kon genieten als we eenmaal bezig waren maar ze heeft altijd een drempeltje gehad om op dat punt te komen. Dat drempeltje werd elk jaar hoger en door de aanwezigheid van kinderen in huis en het drukke leven is dat drempeltje van weleer een enorme berg geworden.
Heel soms overkomt de geiligheid haar nog wel en doet ze solo maar dat is puur fysiek en altijd wanneer ik aan het werk was was en wanneer de kinderen naar school waren en het stil is in huis.
Penetratie boeit haar niet ze kan niet klaarkomen op die manier en voegt vanuit haar perspectief eigenlijk niks toe. Ook gaf ze aan dat klaarkomen voor haar helemaal niet zo relevant is, ze waardeert het als ik de moeite neem maar hecht er eigenlijk weinig waarde aan. Ze kent haar eigen lichaam het beste en als ze incidenteel wel behoefte heeft aan een orgasme kan ze dat zelf het beste oplossen, zonder hele polonaise aan haar lijf.
Hoewel dat natuurlijk een pessimistisch beeld schetst voor de toekomst van de relatie heb ik ook mijn perspectief op seks wel goed aan haar kunnen duidelijk maken. Dat het voor mij wel ontzettend belangrijk is. Dat is zonder regelmatig seks niet kan verbinden met haar. Wat de afwijzing gevoelsmatig deed. Wat het bagatelliseren en kleineren van mijn seksuele behoeften deed met de vertrouwensband. De somberheid en leegte die er bij kwam kijken en nog veel meer.
Zij had al die tijd geen notie van welke impact het had qua gevoel, vanuit haar perspectief kun je er even een ruk aan kan geven onder de douche als het teveel werd. Heel praktisch en dan hoeft zij geen gedoe aan haar lijf en kan ze lekker Netflixen of slapen
Het hele 'drama' er om heen met coaching, met gesprekken heeft ze dus ook nooit begrepen en zag ze alleen maar als een extra last in een toch al ontzettend druk bestaan.
Nu ze dat weet heeft ze aangegeven gewoon met me te willen blijven vrijen. Uit liefde, omdat ze weet dat het mij gelukkig maakt en dus uiteindelijk belangrijk is voor ons. Als verbindende factor niet als verplichting.
En dat voelt goed. Ze toont initiatief en de seks is liefdevoller dan ik me ooit kan herinneren. In plaats van "nou vooruit deze keer maar wees snel" maken we er samen tijd voor vrij. Ze streelt me en kust me weer, iets dat ze al jaren eigenlijk niet meer deed.
En wat ook ontzettend helpt, de jongste kinderen slapen samen op een kamer en hoewel ze soms nog even komen buurten midden in de nacht is het bed in principe weer van ons
Eerlijk? Niet zoveel. Ben blij dat ze nu eindelijk duidelijk haar gevoelens heeft uitgesprokenquote:
[..]
Het zal wel aan mij liggen, maar doet het niets met jou dat ze eigenlijk helemaal geen zin meer heeft in seks met jou (ook niet met anderen, maar dat is volgens mij helemaal niet zo relevant voor mijn vraag)? Ik zou dan zelf namelijk ook geen seks meer met die persoon willen hebben. Graag of niet.
. Het is ook meer dat er bij haar geen spontane organische behoefte ontstaat, niet dan dat ze er helemaal niet van kan genieten of seks altijd met tegenzin doet.
Zij kan prima zonder, ik niet. Dus dan moet er een compromis komen wil je de relatie samen voortzetten. Niet uit medelijden maar omdat je op andere vlakken wel een hele fijne relatie hebt die je wil behouden. Geven en nemen. Seks is niet alles wat een relatie definieert.
Alleen is zij nu de gever en jij de nemer en definieert seks de relatie wel voor jou want anders was het niet zo belangrijk voor je.quote:
[..]
Eerlijk? Niet zoveel. Ben blij dat ze nu eindelijk duidelijk haar gevoelens heeft uitgesproken
Het is ook meer dat er bij haar geen spontane organische behoefte ontstaat, niet dan dat ze er helemaal niet van kan genieten of seks altijd met tegenzin doet.
Zij kan prima zonder, ik niet. Dus dan moet er een compromis komen wil je de relatie samen voortzetten. Niet uit medelijden maar omdat je op andere vlakken wel een hele fijne relatie hebt die je wil behouden. Geven en nemen. Seks is niet alles wat een relatie definieert.
Als jullie een compromis hebben gevonden en de relatie is weer in balans:
Maar onthoud bovenstaande wel.
En ik welk aspect ben jij nu de gever? Meer hulp in huis? Meer doen met de kinderen? Ben gewoon benieuwd.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Sorry maar ik kan niet liefdevol en intens knuffelen met mijn vrouw als ik weken laat staan maanden geen seks heb gehad (want dan ontstaat er hoe dan ook geiligheid en dat is lastig te verhullen als manquote:
[..]
Maar wat je omschrijft is wel een beetje het probleem van ons mannen. Wij maken ons zelf wijs dat als we een X periode er niet overheen mogen onze zak uit elkaar klapt. We raken gefrustreerd en in de meeste gevallen is dat terug te leiden naar hoe we in de relatie staan en onze partner benaderen.
De dag dat en de dag nadat er geneukt is loop je als man fluitend door het huis en doe je alles voor haar. Als het twee weken geleden is hangt er een lading van frustratie om je heen en zijn een hoop kerels niet te genieten.
Voor haar is dat op natuurlijk simpel te lossen door sex met je te hebben. Alleen komt het dan niet voor uit oprechte geiligheid maar vooral om jou te kalmeren en de sfeer in huis te verbeteren. Geen wonder dat veel vrouwen seks als een taak gaan beschouwen en het als dusdanig beleven.
Je moet dus uit die dynamiek proberen te raken waarin je elkaar constant maar iets verschuldigd bent. Is ook voor jezelf gezonder want wat streef je nu precies na met je seksuele drift? Intimiteit of is het puur de dierlijke lust naar penetratie?
Intimiteit kan ook op andere manieren. Meer knuffelen etc. Je zal zien dat zij daar veel beter op gaat dan wanneer je haar constant als een lustobject neer zet en bij elke aanraking een toespeling volgt naar meer.
Eigenlijk ben je door zo obsessief met seks bezig te zijn alleen maar je dopamineverslaving in stand aan het houden. En bevestiging aan het zoeken . Het is misschien natuurlijk maar uiteindelijk niet gezond voor de relatie.
) . Op het moment dat zij dat voelt dan zal ze zich conform jouw lezing van het geheel vast direct weer emotioneel onder druk gezet worden en alleen maar verder op slot gaan. Zelfde met de liefdevolle partner acteren terwijl je diep van binnen intens seksueel gefrustreerd bent door gebrek aan. Zal nooit gaan werken op die manier. Voor sommigen misschien wel maar niet bij mij. Ga geen verstoppertje spelen voor mijn eigen gevoelens. Is voor haar ook niet eerlijk.
O en het is niet zo dat gelijk na een paar weken dat gedrag op komt want het is meer als van haar kant seks afhouden nergens op slaat. Genoeg periodes gehad (denk aan geboorte van kinderen) waarop er ook een periode even geen seks was. Dan liep ik echt niet gelijk als gefrustreerde hork door het huis te banjeren.
Ik vind dit wel een mooie post, mag gezegd wordenquote:
[..]
Maar wat je omschrijft is wel een beetje het probleem van ons mannen. Wij maken ons zelf wijs dat als we een X periode er niet overheen mogen onze zak uit elkaar klapt. We raken gefrustreerd en in de meeste gevallen is dat terug te leiden naar hoe we in de relatie staan en onze partner benaderen.
De dag dat en de dag nadat er geneukt is loop je als man fluitend door het huis en doe je alles voor haar. Als het twee weken geleden is hangt er een lading van frustratie om je heen en zijn een hoop kerels niet te genieten.
Voor haar is dat op natuurlijk simpel te lossen door sex met je te hebben. Alleen komt het dan niet voor uit oprechte geiligheid maar vooral om jou te kalmeren en de sfeer in huis te verbeteren. Geen wonder dat veel vrouwen seks als een taak gaan beschouwen en het als dusdanig beleven.
Je moet dus uit die dynamiek proberen te raken waarin je elkaar constant maar iets verschuldigd bent. Is ook voor jezelf gezonder want wat streef je nu precies na met je seksuele drift? Intimiteit of is het puur de dierlijke lust naar penetratie?
Intimiteit kan ook op andere manieren. Meer knuffelen etc. Je zal zien dat zij daar veel beter op gaat dan wanneer je haar constant als een lustobject neer zet en bij elke aanraking een toespeling volgt naar meer.
Eigenlijk ben je door zo obsessief met seks bezig te zijn alleen maar je dopamineverslaving in stand aan het houden. En bevestiging aan het zoeken . Het is misschien natuurlijk maar uiteindelijk niet gezond voor de relatie.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Is het ook. Omdat een liefdesrelatie op een andere manier geen zin heeft. Wat ben je zonder seks? Huisgenoten, goede vrienden op zijn best?quote:
[..]
Alleen is zij nu de gever en jij de nemer en definieert seks de relatie wel voor jou want anders was het niet zo belangrijk voor je.
Als jullie een compromis hebben gevonden en de relatie is weer in balans:
Maar onthoud bovenstaande wel.
En ik welk aspect ben jij nu de gever? Meer hulp in huis? Meer doen met de kinderen? Ben gewoon benieuwd.
Er is hier helemaal geen sprake van een compromis want als zij geen seks meer wil dan is het voorbij. Het is niet dat we in de verkennende fase zitten van de relatie. Ze weet precies waar ze voor getekend heeft en heeft nog nooit moeilijk gedaan.
Als ze zich na 20 jaar ineens om god weet wat voor reden teveel onder druk gezet voelt dan heeft zij alle recht om te scheiden van me. Zelfde als ze het (zonder medische complicaties) niet meer op kan of wil brengen om te vrijen. Ik dwing niemand om seks met mij te hebben.
Ga niet meer doen want doe genoeg, werk me een slag in de rondte. probeer haar emotioneel te steunen, zorg voor de kinderen, zieke moeder etc.
Ben ook zo demiseksueel als de pest dus de seks loskoppelen van de rest van de relatie (bijv een open relatie of prostitutie) om haar en mezelf daarin te ontzien is ook geen optie.
Ik denk oprecht dat de dynamiek die jij beschrijft een veelvoorkomende oorzaak is van elkaar qua seksueel verlangen mislopen. Het rijmt ook met dit soort onderzoeken: https://www.libelle.nl/li(...)huishouden~bae6f7d8/quote:
[..]
Maar wat je omschrijft is wel een beetje het probleem van ons mannen. Wij maken ons zelf wijs dat als we een X periode er niet overheen mogen onze zak uit elkaar klapt. We raken gefrustreerd en in de meeste gevallen is dat terug te leiden naar hoe we in de relatie staan en onze partner benaderen.
De dag dat en de dag nadat er geneukt is loop je als man fluitend door het huis en doe je alles voor haar. Als het twee weken geleden is hangt er een lading van frustratie om je heen en zijn een hoop kerels niet te genieten.
Voor haar is dat op natuurlijk simpel te lossen door sex met je te hebben. Alleen komt het dan niet voor uit oprechte geiligheid maar vooral om jou te kalmeren en de sfeer in huis te verbeteren. Geen wonder dat veel vrouwen seks als een taak gaan beschouwen en het als dusdanig beleven.
Je moet dus uit die dynamiek proberen te raken waarin je elkaar constant maar iets verschuldigd bent. Is ook voor jezelf gezonder want wat streef je nu precies na met je seksuele drift? Intimiteit of is het puur de dierlijke lust naar penetratie?
Intimiteit kan ook op andere manieren. Meer knuffelen etc. Je zal zien dat zij daar veel beter op gaat dan wanneer je haar constant als een lustobject neer zet en bij elke aanraking een toespeling volgt naar meer.
Eigenlijk ben je door zo obsessief met seks bezig te zijn alleen maar je dopamineverslaving in stand aan het houden. En bevestiging aan het zoeken . Het is misschien natuurlijk maar uiteindelijk niet gezond voor de relatie.
Achterliggend onderzoek waar het Libelle-artikel over gaat: https://www.tandfonline.c(...)0224499.2022.2079111
In een huishouden met jonge kinderen waar de zorgtaken niet evenwichtig zijn verdeeld heeft menig vrouw amper tijd voor haarzelf. Je brein is je belangrijkste seksuele orgaan, dus een overvol hoofd is voor veel mensen een libidokiller. Als je het evenwichtiger weet te verdelen kun je nog steeds samen zo uitgeblust zijn dat het bij knuffelen blijft, maar dan zit je iig wel op dezelfde golflengte. Zodra er weer meer tijd en ruimte is zal je elkaar dan weer vaker seksueel weten te vinden.
Als de dynamiek die jij beschrijft intrede heeft gedaan gaat dat niet vanzelf. Dan moet je er samen actief aan gaan werken en een lange adem hebben om het tij weer te keren. Hulp van een professional zoals een seksuoloog lijkt me in een geval als bij TS daarom ook niet overbodig, want wij als mensen zijn nu eenmaal slecht in zelf gedrag veranderen dat een gewoonte is geworden of waarbij al een bepaalde dynamiek is ontstaan. En je wilt niet de hoop en het geduld verliezen, omdat zelf aanklooien met de dynamiek veranderen niet werkt .
heb ik zo mijn eigen mening overquote:
[..]
In een huishouden met jonge kinderen waar de zorgtaken niet evenwichtig zijn verdeeld heeft menig vrouw amper tijd voor haarzelf. Je brein is je belangrijkste seksuele orgaan, dus een overvol hoofd is voor veel mensen een libidokiller. Als je het evenwichtiger weet te verdelen kun je nog steeds samen zo uitgeblust zijn dat het bij knuffelen blijft, maar dan zit je iig wel op dezelfde golflengte. Zodra er weer meer tijd en ruimte is zal je elkaar dan weer vaker seksueel weten te vinden.
ik ben het er zeker mee eens dat een vol hoofd een libido killer is, echter ben je zelf verantwoordelijk voor het vullen van je hoofd. Dit is mijn inziens ook waar het bij veel vrouwen misgaat. ipv gewoon ff niks te doen en los te laten niet kunnen accepteren dat sommige klusjes nog niet gedaan zijn of niet gedaan zijn op precies de manier die jij voor ogen hebt. Als dit loslaten/in balans krijgen van de gedachten en zelfverzonnen taakjes weer in verhouding is ga je vanzelf weer meer zin krijgen. Betekent niet perse dat de man meer moet doen, maar vooral dat je, als vrouw, bij jezelf te raden moet gaan waarom alles op jouw manier moet lopen
hardcoholic
Als je denkt dat dat een maakbare realiteit is leef je in een droomwereld. Een moeder van drie jonge kinderen die daarnaast werkt heeft maar heel echt zelden de luxe om even niks te doen of te denken.quote:
[..]
heb ik zo mijn eigen mening over
Als dit loslaten/in balans krijgen van de gedachten en zelfverzonnen taakjes weer in verhouding is ga je vanzelf weer meer zin krijgen. Betekent niet perse dat de man meer moet doen, maar vooral dat je, als vrouw, bij jezelf te raden moet gaan waarom alles op jouw manier moet lopen
Als je vervolgens uitgeteld op bed eindelijk een uurtje voor jezelf hebt en lekker Netflix wil kijken en je kerel wil ook nog elke keer iets van je (seks) zal hij daarmee onbedoeld elk restje libido dat nog over is spontaan de kop indrukken. Zeker met de wetenschap dat wanneer je hem te lang of te vaak afwijst er een rotsfeer in huis ontstaat is er dan niets vrijblijvends meer aan. Als man moet je dat aanvoelen en beseffen dat de tropenjaren niet eeuwig zullen duren en je eigen belangen tijdelijk even op een tweede plan zetten. Ook tijdens zwangerschappen is dit enorm van toepassing.
Het is natuurlijk niet voor niks dat zij aangeeft soms te masturberen als er niemand in huis is wanneer ze echt een momentje voor zichzelf heeft. Ontzettend veelzeggend over hoe ze haar seksualiteit ervaart en wat er aan schort tussen hun. Er is geen rust, geen ontspanning en er zijn geen veilige kaders.
De 'werkbare' situatie die hij nu denkt 'samen' gecreëerd te hebben door haar nog weer verder onder druk te zetten om aan zijn gerief te komen zal een ware Pyrrusoverwinning blijken. Het kan nog een poosje goed gaan maar 100% dat zij zal hem uiteindelijk hierom zal gaan haten en bij hem weg gaat als zij daar klaar voor is.
blablablabla
Gezin met 2 jonge kids hier, kan me niks voorstellen van de situatie die je schetst.quote:
[..]
Als je denkt dat dat een maakbare realiteit is leef je in een droomwereld. Een moeder van drie jonge kinderen die daarnaast werkt heeft maar heel echt zelden de luxe om even niks te doen of te denken.
Als je vervolgens uitgeteld op bed eindelijk een uurtje voor jezelf hebt en lekker Netflix wil kijken en je kerel wil ook nog elke keer iets van je (seks) zal hij daarmee onbedoeld elk restje libido dat nog over is spontaan de kop indrukken. Zeker met de wetenschap dat wanneer je hem te lang of te vaak afwijst er een rotsfeer in huis ontstaat is er dan niets vrijblijvends meer aan. Als man moet je dat aanvoelen en beseffen dat de tropenjaren niet eeuwig zullen duren en je eigen belangen tijdelijk even op een tweede plan zetten. Ook tijdens zwangerschappen is dit enorm van toepassing.
Het is natuurlijk niet voor niks dat zij aangeeft soms te masturberen als er niemand in huis is wanneer ze echt een momentje voor zichzelf heeft. Ontzettend veelzeggend over hoe ze haar seksualiteit ervaart en wat er aan schort tussen hun. Er is geen rust, geen ontspanning en er zijn geen veilige kaders.
De 'werkbare' situatie die hij nu denkt 'samen' gecreëerd te hebben door haar nog weer verder onder druk te zetten om aan zijn gerief te komen zal een ware Pyrrusoverwinning blijken. Het kan nog een poosje goed gaan maar 100% dat zij zal hem uiteindelijk hierom zal gaan haten en bij hem weg gaat als zij daar klaar voor is.
Mocht je denken in een traditioneel gezinssetting waar de vrouw het huishouden runt en de man de hele week van huis is en bij het avondeten de deur komt binnenvallen snap ik je gedachte. Maar enige balans is toch wel normaal tegenwoordig? Ik werk 4x 9 en hou zeeen van tijd over. Geen tijd voor elkaar hebben is een kwestie van keuzes maken en vooral dingen laten. Daar schort het veelal aan.
Je kunt natuurlijk als vrouw ook gewoon nadenken over welke ”zelf bedachte moetjes” niet of minder kunnen om zo tijd over te houden voor elkaar. Ga boodschappen bestellen ipv uren in de supermarkt. Hou op met je druk maken over ieder rommeltje in huis, kap met verplichte familiebezoekjes of druk van andere wat je in het weekend moet doen. En stop vooral met klusjes lijstjes denken wat enkel frustratie oplevert als de dag anders gaat dan vooraf bedacht.
Je zult zien dat als je je veel relaxter voelt als je geen verplichtingen naar jezelf voelt en daarmee komt je libido (als er nog sprake is van aantrekkingskracht) vanzelf terug
hardcoholic
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |