SEX Seksualiteit
Seks! Vrijwel iedereen doet het of heeft het erover. Maar wat betekent seks nu voor jou (en je partner)? Meningen, ideeën, vragen en discussies zijn welkom. Geen puberaal gedrag aub.
Om met de deur in huis te vallen. Liefste heb ik zo'n beetje om de dag seks of in elk geval twee keer per week. En dan niet alleen een of twee standjes maar wat meer experimenteren met elkaars en je eigen lichaam. Mijn partner is daarin echter behoorlijk behoudend en ook wel afhoudend en neemt eigenlijk nooit het initiatief. Waardoor het veel stiller is in de slaapkamer dan ik zou wensen.
Het is (nog) niet zo dat ze me seksueel keihard afwijst maar ze doet wel spastisch en een tikkeltje kleinerend waarbij en probeert de situatie zo te beïnvloeden dat het er niet van kan komen. Bijvoorbeeld door eerder naar bed te gaan of snel uit bed te gaan. PMS te gebruiken, hoofdpijn, moeheid eigenlijk alle klassieke voorbeelden. Ik krijg hoewel ze dit niet zo uitspreekt non-verbaal heel sterk het gevoel heb je die zeurpiet weer die moet wat van me. Terwijl seks voor mij juist binding binnen de relatie definieert op een diep emotioneel level.
Heb een langere periode geprobeerd om stukje seksen dan maar bij haar te laten en vooral niet er telkens zelf mee te komen maar dan doen we het hooguit eens in de twee weken/maand. Wat ik te weinig vind. Vooral omdat het dan ook vaak nog wederzijdse masturbatie betreft en geen gemeenschap tenzij ik daar (gaan we weer) expliciet om vraag.
We hebben er over gepraat, (dat wil zeggen ik heb het aangekaart) maar zij zei eigenlijk alleen dat ze er aan moest werken. Omdat ze moe en druk is met de kinderen en werk. Waarop ik heb gezegd dat het geen moeten moet zijn dat ze zelf ook moet willen. Maar zei vond stellig dat het haar taak was. Ze gaf toen aan dat ze het wel fijn/lekker vond als we het deden en bereikt ook eigenlijk altijd wel een orgasme maar gaf aan het boeide haar niet zo?? Wat ik vervolgens dan weer niet snap als je er wel van kan genieten. Wellicht sprake van een laag of lager libido....
Maar los van de seks wat eigenlijk pijnlijker is snak ik naar een oprechte knuffel of een oprecht compliment dat een keer niet gaat over de vaatwasser die ik gerepareerd heb het huishouden of zaken gerelateerd aan de kinderen.
De manier van liefhebben doet mij meer moederlijk aan dan als een liefdespartner. Ze geniet er bijvoorbeeld van om voor me te zorgen en lekker te koken, strijkt mijn kleding, maar er is niets sensueels of seksueels meer aan.
Ik probeer naar haar toe wel die affectie te blijven tonen door plagende appjes te sturen (als ze vrij is), complimentjes te geven of haar regelmatig spontaan te zoenen/knuffelen/strelen/masseren en waar mogelijk taken uit handen te nemen.
Maar het is al jaren eenrichtingsverkeer. En dat elke vorm van initiatief bij ligt ben ik spuugzat.
Merk ook dat ik fysiek en emotioneel steeds meer blokkeer als ze dan wel een keer na weken of een maand halfslachtig initiatief neemt tot seks. Ik wil niet plichtmatig vrijen omdat ze dat als haar taak ziet en ik anders misschien wel de buurvrouw ga neuken. Misschien totale bullshit maar zo voelt het.
Haar afwijzen doe ik echter ook niet op zo'n moment. Enerzijds omdat het toch wel geil is na langere periode zonder maar belangrijker om dat ik haar niet wil kwetsen of misschien wel mijn eigen glazen in wil gooien.
Maar het voelt niet fijn, het voelt voor mij alsof ik zoals je wel eens ziet in films opgesloten zit onderwater in een aquarium en eens in de paar weken een hap adem kan nemen. Om vervolgens weer onderwater benauwd te moeten zijn.
Hoe komen we hier in godsnaam ooit samen uit zonder scheiding of vreemdgaan?
We hebben dus nooit ruzie en ik zou de relatie los van de intimiteit wel als heel respectvol en liefdevol willen omschrijven. T.a.v. elkaar en ook richting de kinderen. We kunnen goed lachen en goed praten samen. Ik mis alleen enorm de sensuele en seksuele affectie die ik wel richting haar voel maar nooit echt terugkrijg.
Het is (nog) niet zo dat ze me seksueel keihard afwijst maar ze doet wel spastisch en een tikkeltje kleinerend waarbij en probeert de situatie zo te beïnvloeden dat het er niet van kan komen. Bijvoorbeeld door eerder naar bed te gaan of snel uit bed te gaan. PMS te gebruiken, hoofdpijn, moeheid eigenlijk alle klassieke voorbeelden. Ik krijg hoewel ze dit niet zo uitspreekt non-verbaal heel sterk het gevoel heb je die zeurpiet weer die moet wat van me. Terwijl seks voor mij juist binding binnen de relatie definieert op een diep emotioneel level.
Heb een langere periode geprobeerd om stukje seksen dan maar bij haar te laten en vooral niet er telkens zelf mee te komen maar dan doen we het hooguit eens in de twee weken/maand. Wat ik te weinig vind. Vooral omdat het dan ook vaak nog wederzijdse masturbatie betreft en geen gemeenschap tenzij ik daar (gaan we weer) expliciet om vraag.
We hebben er over gepraat, (dat wil zeggen ik heb het aangekaart) maar zij zei eigenlijk alleen dat ze er aan moest werken. Omdat ze moe en druk is met de kinderen en werk. Waarop ik heb gezegd dat het geen moeten moet zijn dat ze zelf ook moet willen. Maar zei vond stellig dat het haar taak was. Ze gaf toen aan dat ze het wel fijn/lekker vond als we het deden en bereikt ook eigenlijk altijd wel een orgasme maar gaf aan het boeide haar niet zo?? Wat ik vervolgens dan weer niet snap als je er wel van kan genieten. Wellicht sprake van een laag of lager libido....
Maar los van de seks wat eigenlijk pijnlijker is snak ik naar een oprechte knuffel of een oprecht compliment dat een keer niet gaat over de vaatwasser die ik gerepareerd heb het huishouden of zaken gerelateerd aan de kinderen.
De manier van liefhebben doet mij meer moederlijk aan dan als een liefdespartner. Ze geniet er bijvoorbeeld van om voor me te zorgen en lekker te koken, strijkt mijn kleding, maar er is niets sensueels of seksueels meer aan.
Ik probeer naar haar toe wel die affectie te blijven tonen door plagende appjes te sturen (als ze vrij is), complimentjes te geven of haar regelmatig spontaan te zoenen/knuffelen/strelen/masseren en waar mogelijk taken uit handen te nemen.
Maar het is al jaren eenrichtingsverkeer. En dat elke vorm van initiatief bij ligt ben ik spuugzat.
Merk ook dat ik fysiek en emotioneel steeds meer blokkeer als ze dan wel een keer na weken of een maand halfslachtig initiatief neemt tot seks. Ik wil niet plichtmatig vrijen omdat ze dat als haar taak ziet en ik anders misschien wel de buurvrouw ga neuken. Misschien totale bullshit maar zo voelt het.
Haar afwijzen doe ik echter ook niet op zo'n moment. Enerzijds omdat het toch wel geil is na langere periode zonder maar belangrijker om dat ik haar niet wil kwetsen of misschien wel mijn eigen glazen in wil gooien.
Maar het voelt niet fijn, het voelt voor mij alsof ik zoals je wel eens ziet in films opgesloten zit onderwater in een aquarium en eens in de paar weken een hap adem kan nemen. Om vervolgens weer onderwater benauwd te moeten zijn.
Hoe komen we hier in godsnaam ooit samen uit zonder scheiding of vreemdgaan?
We hebben dus nooit ruzie en ik zou de relatie los van de intimiteit wel als heel respectvol en liefdevol willen omschrijven. T.a.v. elkaar en ook richting de kinderen. We kunnen goed lachen en goed praten samen. Ik mis alleen enorm de sensuele en seksuele affectie die ik wel richting haar voel maar nooit echt terugkrijg.
Het speelt vermoed ik achteraf al wat langer zo'n 3 jaar. Kort na de komst van ons derde kind. We zijn 14 jaar samen.. Ze heeft ook een stevige burn-out gehad waarbij ze aangaf dat het snel teveel werd.. Dat zoiets tijd en energie kost is evident echter ondanks dat de kinderen al lang en breed naar school zijn en zij allang een andere baan heeft lijkt het eerder bergafwaarts te gaan dan dat er licht is aan de horizon.quote:Op donderdag 7 maart 2024 16:47 schreef VEM2012 het volgende:
Is dit nieuw, of eigenlijk altijd zo geweest (op de eerste x maanden na)?
Het is mijn kant van het verhaal dus spreek veel vanuit de ik-persoon. Of vind je me te egoïstisch in bepaalde zaken?quote:
pfoe, dat zijn een hele hoop 'ikjes' in de OP, daar schrik ik van
Vertel je ook wat het met je doet en hoe je je erbij voelt? Of geef je alleen aan dat er te weinig affectie/seks is?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Dan lijkt het mij dat daar het probleem zit. En de hamvraag is dan: wat heeft zij nodig om weer bergop te geraken?quote:
[..]
Het speelt vermoed ik achteraf al wat langer zo'n 3 jaar. Kort na de komst van ons derde kind. We zijn 14 jaar samen.. Ze heeft ook een stevige burn-out gehad waarbij ze aangaf dat het snel teveel werd.. Dat zoiets tijd en energie kost is evident echter ondanks dat de kinderen al lang en breed naar school zijn en zij allang een andere baan heeft lijkt het eerder bergafwaarts te gaan dan dat er licht is aan de horizon.
ik heb al 'ns 'n dergelijk topic gelezen met ongeveer dezelfde grondslag: vrouw heeft geen zinquote:
Omdat ze moe en druk is met de kinderen en werk.
dit zal ook wel niet 't laatste topic zijn dat over 'n vrouw gaat die geen zin heeft in sex, want daar komt 't gewoon op neer, ze heeft geen zin
betekent vaak, of voorzichtig gezegd, soms, einde relatie.
zo zijn vrouwen en zo werken de hormonen, als ze zwanger zijn geweest en kinderen hebben die alle aandacht opeisen is sex niet meer belangrijk.
dan wordt sex 'n soort bindmiddel van de relatie. ze wil niet maar ze moet wel want anders gaat de man weg. dan wordt sex voor de vrouw 'n noodzakelijk kwaad.
dan houdt de vrouw de man aan 't lijntje.
je krijgt de minimale dosis die nodig is om te zorgen dat je haar niet verlaat.
volgende stap is relatietherapeut en uiteindelijk scheiden want de man wil graag veel sex en de vrouw niet.
en zo loopt de relatie op de klippen vanwege sex.
en daarom scheiden mensen vaak, want de man wil op z'n minst dagelijks sex en als de vrouw dat niet meer wil dan is dat voor de man 't seintje om 'n andere vrouw te zoeken.
er zijn ook mannen die met minder genoegen nemen en zo is 't mogelijk dat 'n koppel levenslang bij elkaar blijft.
Biden zegt dat 't geheim van 'n goed huwelijk goede sex is.
Dus, dan kan je zeggen dat sex wel 'n middel is wat kan resulteren in 'n vaste relatie waarbij sex de beslissende factor is voor 't bij elkaar blijven.
Is de sex niet meer goed/fijn, dan is dat 'n serieuze reden tot 't beëindigen van de relatie.
Dus nu is de vraag, houden jullie van elkaar op 'n manier waarbij sex niet belangrijk is.
Oftewel, neem je genoegen met handje vasthouden
https://charlottelabeesup(...)rmate-je-ouder-wordt
[ Bericht 3% gewijzigd door sturmpie op 07-03-2024 18:16:29 ]
vrede, voedsel, vrijheid, veiligheid, vooruitgang
Ik heb ook meestal niet vaker dan één keer per week seks. Maar we houden zielsveel van elkaar. 
Mijn libido is zó laag dat ik meestal gewoon mijn vriendje wil laten genieten. Dat vind ik ook gewoon leuk.
Dit hebben we besproken en zo is 't prima.
Mijn libido is zó laag dat ik meestal gewoon mijn vriendje wil laten genieten. Dat vind ik ook gewoon leuk.
Dit hebben we besproken en zo is 't prima.
MNy paws caiuse aaS ;lotr of typo'zx 🦊
Zegt degene met Ik als begin van zijn usernamequote:
pfoe, dat zijn een hele hoop 'ikjes' in de OP, daar schrik ik van
Everything you want is on the other side of fear.
Ik ben niet onhandelbaar, ik ben gewoon een grote uitdaging.
Ik ben niet onhandelbaar, ik ben gewoon een grote uitdaging.
Seksualiteit komt niet zomaar terug na 14 haar huwelijk, 3 kinderen en een stevige burn-out. Ik denk dat je vrouw qua seksualiteit heel ver van zichzelf af is gaan staan en dat de gedachte aan seks haar meer stress dan plezier oplevert. Misschien dient de overgang zich aan? Het kan natuurlijk zijn dat ze ooit een herontdekking gaat doen en dat hoop ik dan ook voor je. Ik denk alleen dat zoals het er nu voor staat, je toch echt bij jezelf ten rade moet gaan over hoe je jouw behoefte aan seks kan vervullen, misschien bij een andere vrouw indien je hier geen morele bezwaren tegen hebt natuurlijk.quote:
[..]
Het speelt vermoed ik achteraf al wat langer zo'n 3 jaar. Kort na de komst van ons derde kind. We zijn 14 jaar samen.. Ze heeft ook een stevige burn-out gehad waarbij ze aangaf dat het snel teveel werd.. Dat zoiets tijd en energie kost is evident echter ondanks dat de kinderen al lang en breed naar school zijn en zij allang een andere baan heeft lijkt het eerder bergafwaarts te gaan dan dat er licht is aan de horizon.
Le Diable
Allereerst bedankt voor alle reacties. Ik zal straks nog apart op wat quotes en vragen in gaan.
Afgelopen vrijdag hebben wij relatietherapie gehad om dit aspect van de relatie bespreekbaar te maken. Wij hebben 15 minuten apart gesproken en 20 minuten samen.
Hier is wel een en ander naar voren gekomen en niet de dingen die we vooraf hadden verwacht. Hij legde eigenlijk direct de vinger op de zere plek.
Haar gebrek aan interesse zit vooral dat ik de dingen niet goed heb aangepakt. Namelijk door mijn levensgeluk te koppelen aan seks met haar en de manier waarop ik reageerde als het er vervolgens weer een keer niet van kwam.
Zeker in een situatie met hele jonge kinderen die constant iets moeten en een baan die baan die veel stress gaf tot het punt van burnout aan toe gaf dat haar het gevoel dat ze er nog een extra taak bij kreeg terwijl het in haar hoofd al overvol was en er geen ruimte was.
Plus dat ik daardoor een ongezonde relatie t.a.v. onze seksualiteit ontwikkeld heb! Als ik seks initieerde en het kwam er niet van gevoelens van frustratie en onmacht en als het er wel van kwam ontlading maar nog steeds een onvoldaan gevoel en het hele ritueel herhaalt zich na enkele dagen weer van voren. Het is letterlijk een soort drugs geworden.
Omdat wederzijdse emotionele en seksuele intimiteit over het algemeen gezien niet gekoppeld is aan gevoelens van afhankelijkheid door/voor één van beide partners is dat helemaal scheefgegroeid. Ook van mijn kant overigens want ik streefde al die tijd juist het gevoel na om weer begeerd te voelen.
Inmiddels zijn de kinderen iets minder hulpbehoevend gaan naar school en de stress rondom werk is veel minder, maar de situatie die ontstaan is tussen lost zichzelf natuurlijk niet vanzelf op.
Hoewel ik me herken in de patronen die omschreven zijn door de therapeut en deze erken is het wel een beetje een mixed bag vanuit mijn kant.
-Wanneer je in een monogame relatie zit dan ben je toch afhankelijk van je partner voor seks en intimiteit (masturbatie daargelaten)? Zijn mijn behoeften irrelevant en moet ik die wegcijferen?
- Ben nooit boos geworden omdat er geen seks was, hooguit wat in mezelf gekeerd. Dan ging ik maar met de hond een stuk lopen want de telleurstelling en frustratie was er wel degelijk. Niet met een boze smoel of door met deuren te slaan maar blijkbaar heeft ze dat alsnog gevoeld en daar aanstoot aan gegeven.
- Ook een hele poos niets laten merken vrolijk gedaan en zelf leuke dingen gaan doen maar dan zocht ze me op voor seks omdat ze bang was dat ik vreemd ging omdat ik me niet druk maakte terwijl ze weet dat het belangrijk is voor me.
Het afgelopen weekend hebben we gepraat en gesekst maar de verwarring is bij mij eigenlijk alleen maar groter geworden. Haar gedrag rondom mij en de seks was ronduit bizar. Alsof ze totaal zichzelf niet was.
Volgende week staat er een nieuwe therapiesessie op de planning. Zij heeft ondertussen aangeboden om elke donderdag als ze vrij is en ik thuis werk qualitytijd voor elkaar te maken. Maar ik weet niet of ik nog wel seks wil met haar op dit moment ik voel erg onzeker en als het van haar kant kennelijk een 'moetje' is om mij te pleasen of kalm te houden laat dan maar helemaal zitten. Met die insteek kan ik geen seks hebben of überhaupt intiem zijn op welke manier dan ook.
Het voelt echt alsof we ons in de meest bizarre bochten moeten wringen om op dat vlak tot elkaar te komen.
[ Bericht 0% gewijzigd door C64 op 11-03-2024 16:15:56 ]
Afgelopen vrijdag hebben wij relatietherapie gehad om dit aspect van de relatie bespreekbaar te maken. Wij hebben 15 minuten apart gesproken en 20 minuten samen.
Hier is wel een en ander naar voren gekomen en niet de dingen die we vooraf hadden verwacht. Hij legde eigenlijk direct de vinger op de zere plek.
Haar gebrek aan interesse zit vooral dat ik de dingen niet goed heb aangepakt. Namelijk door mijn levensgeluk te koppelen aan seks met haar en de manier waarop ik reageerde als het er vervolgens weer een keer niet van kwam.
Zeker in een situatie met hele jonge kinderen die constant iets moeten en een baan die baan die veel stress gaf tot het punt van burnout aan toe gaf dat haar het gevoel dat ze er nog een extra taak bij kreeg terwijl het in haar hoofd al overvol was en er geen ruimte was.
Plus dat ik daardoor een ongezonde relatie t.a.v. onze seksualiteit ontwikkeld heb! Als ik seks initieerde en het kwam er niet van gevoelens van frustratie en onmacht en als het er wel van kwam ontlading maar nog steeds een onvoldaan gevoel en het hele ritueel herhaalt zich na enkele dagen weer van voren. Het is letterlijk een soort drugs geworden.
Omdat wederzijdse emotionele en seksuele intimiteit over het algemeen gezien niet gekoppeld is aan gevoelens van afhankelijkheid door/voor één van beide partners is dat helemaal scheefgegroeid. Ook van mijn kant overigens want ik streefde al die tijd juist het gevoel na om weer begeerd te voelen.
Inmiddels zijn de kinderen iets minder hulpbehoevend gaan naar school en de stress rondom werk is veel minder, maar de situatie die ontstaan is tussen lost zichzelf natuurlijk niet vanzelf op.
Hoewel ik me herken in de patronen die omschreven zijn door de therapeut en deze erken is het wel een beetje een mixed bag vanuit mijn kant.
-Wanneer je in een monogame relatie zit dan ben je toch afhankelijk van je partner voor seks en intimiteit (masturbatie daargelaten)? Zijn mijn behoeften irrelevant en moet ik die wegcijferen?
- Ben nooit boos geworden omdat er geen seks was, hooguit wat in mezelf gekeerd. Dan ging ik maar met de hond een stuk lopen want de telleurstelling en frustratie was er wel degelijk. Niet met een boze smoel of door met deuren te slaan maar blijkbaar heeft ze dat alsnog gevoeld en daar aanstoot aan gegeven.
- Ook een hele poos niets laten merken vrolijk gedaan en zelf leuke dingen gaan doen maar dan zocht ze me op voor seks omdat ze bang was dat ik vreemd ging omdat ik me niet druk maakte terwijl ze weet dat het belangrijk is voor me.
Het afgelopen weekend hebben we gepraat en gesekst maar de verwarring is bij mij eigenlijk alleen maar groter geworden. Haar gedrag rondom mij en de seks was ronduit bizar. Alsof ze totaal zichzelf niet was.
Volgende week staat er een nieuwe therapiesessie op de planning. Zij heeft ondertussen aangeboden om elke donderdag als ze vrij is en ik thuis werk qualitytijd voor elkaar te maken. Maar ik weet niet of ik nog wel seks wil met haar op dit moment ik voel erg onzeker en als het van haar kant kennelijk een 'moetje' is om mij te pleasen of kalm te houden laat dan maar helemaal zitten. Met die insteek kan ik geen seks hebben of überhaupt intiem zijn op welke manier dan ook.
Het voelt echt alsof we ons in de meest bizarre bochten moeten wringen om op dat vlak tot elkaar te komen.
[ Bericht 0% gewijzigd door C64 op 11-03-2024 16:15:56 ]
Zo te lezen mist zij het ook maar wist ze niet meer hoe het te doorbreken en de therapeut die dan de vinger op de zere plek legt kan best een verademing zijn dan op dat moment. Ze is nu waarschijnlijk gaan bedenken hoe ze weer seks met je kan hebben. En niet omdat het een moetje is.quote:
Allereerst bedankt voor alle reacties. Ik zal straks nog apart op wat quotes en vragen in gaan.
Afgelopen vrijdag hebben wij relatietherapie gehad om dit aspect van de relatie bespreekbaar te maken. Wij hebben 15 minuten apart gesproken en 20 minuten samen.
Hier is wel een en ander naar voren gekomen en niet de dingen die we vooraf hadden verwacht. Hij legde eigenlijk direct de vinger op de zere plek.
Haar gebrek aan interesse zit vooral dat ik de dingen niet goed heb aangepakt. Namelijk door mijn levensgeluk te koppelen aan seks met haar en de manier waarop ik reageerde als het er vervolgens weer een keer niet van kwam.
Zeker in een situatie met hele jonge kinderen die constant iets moeten en een baan die baan die veel stress gaf tot het punt van burnout aan toe gaf dat haar het gevoel dat ze er nog een extra taak bij kreeg terwijl het in haar hoofd al overvol was en er geen ruimte was.
Plus dat ik daardoor een ongezonde relatie t.a.v. onze seksualiteit ontwikkeld heb! Als ik seks initieerde en het kwam er niet van gevoelens van frustratie en onmacht en als het er wel van kwam ontlading maar nog steeds een onvoldaan gevoel en het hele ritueel herhaalt zich na enkele dagen weer van voren. Het is letterlijk een soort drugs geworden.
Omdat wederzijdse emotionele en seksuele intimiteit over het algemeen gezien niet gekoppeld is aan gevoelens van afhankelijkheid door/voor één van beide partners is dat helemaal scheefgegroeid. Ook van mijn kant overigens want ik streefde al die tijd juist het gevoel na om weer begeerd te voelen.
Inmiddels zijn de kinderen iets minder hulpbehoevend gaan naar school en de stress rondom werk is veel minder, maar de situatie die ontstaan is tussen lost zichzelf natuurlijk niet vanzelf op.
Hoewel ik me herken in de patronen die omschreven zijn door de therapeut en deze erken is het wel een beetje een mixed bag vanuit mijn kant.
-Wanneer je in een monogame relatie zit dan ben je toch afhankelijk van je partner voor seks en intimiteit (masturbatie daargelaten)? Zijn mijn behoeften irrelevant en moet ik die wegcijferen?
- Ben nooit boos geworden omdat er geen seks was, hooguit wat in mezelf gekeerd. Dan ging ik maar met de hond een stuk lopen want de telleurstelling en frustratie was er wel degelijk. Niet met een boze smoel of door met deuren te slaan maar blijkbaar heeft ze dat alsnog gevoeld en daar aanstoot aan gegeven.
- Ook een hele poos niets laten merken vrolijk gedaan en zelf leuke dingen gaan doen maar dan zocht ze me op voor seks omdat ze bang was dat ik vreemd ging omdat ik me niet druk maakte terwijl ze weet dat het belangrijk is voor me.
Het afgelopen weekend hebben we gepraat en gesekst maar de verwarring is bij mij eigenlijk alleen maar groter geworden. Haar gedrag rondom mij en de seks was ronduit bizar. Alsof ze totaal zichzelf niet was.
Volgende week staat er een nieuwe therapiesessie op de planning. Zij heeft ondertussen aangeboden om elke donderdag als ze vrij is en ik thuis werk qualitytijd voor elkaar te maken. Maar ik weet niet of ik nog wel seks wil met haar op dit moment ik voel erg onzeker en als het van haar kant kennelijk een 'moetje' is om mij te pleasen of kalm te houden laat dan maar helemaal zitten. Met die insteek kan ik geen seks hebben of überhaupt intiem zijn op welke manier dan ook.
Het voelt echt alsof we ons in de meest bizarre bochten moeten wringen om op dat vlak tot elkaar te komen.
Zoiets als: als je van het paard valt moet je er meteen weer op. Waarom? Om angst en onzekerheid tegen te gaan. Zij klimt nu spreekwoordelijk weer terug het paard op maar wel met wat onzekerheid en een beetje angst.
Life is a highway...let's ride it!
hij geeft ook aan dat t de affectie is die hij mist....quote:
[..]
ik heb al 'ns 'n dergelijk topic gelezen met ongeveer dezelfde grondslag: vrouw heeft geen zin
dit zal ook wel niet 't laatste topic zijn dat over 'n vrouw gaat die geen zin heeft in sex, want daar komt 't gewoon op neer, ze heeft geen zin
betekent vaak, of voorzichtig gezegd, soms, einde relatie.
zo zijn vrouwen en zo werken de hormonen, als ze zwanger zijn geweest en kinderen hebben die alle aandacht opeisen is sex niet meer belangrijk.
dan wordt sex 'n soort bindmiddel van de relatie. ze wil niet maar ze moet wel want anders gaat de man weg. dan wordt sex voor de vrouw 'n noodzakelijk kwaad.
dan houdt de vrouw de man aan 't lijntje.
je krijgt de minimale dosis die nodig is om te zorgen dat je haar niet verlaat.
volgende stap is relatietherapeut en uiteindelijk scheiden want de man wil graag veel sex en de vrouw niet.
en zo loopt de relatie op de klippen vanwege sex.
en daarom scheiden mensen vaak, want de man wil op z'n minst dagelijks sex en als de vrouw dat niet meer wil dan is dat voor de man 't seintje om 'n andere vrouw te zoeken.
er zijn ook mannen die met minder genoegen nemen en zo is 't mogelijk dat 'n koppel levenslang bij elkaar blijft.
Biden zegt dat 't geheim van 'n goed huwelijk goede sex is.
Dus, dan kan je zeggen dat sex wel 'n middel is wat kan resulteren in 'n vaste relatie waarbij sex de beslissende factor is voor 't bij elkaar blijven.
Is de sex niet meer goed/fijn, dan is dat 'n serieuze reden tot 't beëindigen van de relatie.
Dus nu is de vraag, houden jullie van elkaar op 'n manier waarbij sex niet belangrijk is.
Oftewel, neem je genoegen met handje vasthouden
https://charlottelabeesup(...)rmate-je-ouder-wordt
dus een gemeende niet gescripte knuffel of zoen, zoals hij dat wel doet!
van seks geniet ze wel zegt hij, alleen is het voor haar minder belangrijk dan voor hem
dat lijkt me vrij normaal, gelukkig (of t waar is tenminste) geniet ze er nog wel van
denk dat de liefde gewoon beetje foetsie is van haar kan...
vraag me meer af hoe t ging tussen kind 1 en 2
hoeveel tijd zat hier tussen etc.
kan zijn dat ze bij 3 een soort van postnatale depressie heeft opgelopen
hopelijk in haar geval een vrij matige, die wel resulteert in de huidige situatie
ze moeten idd meer praten
misschien moet hij haar een brief schrijven
want met woorden kan je cruciale info vergeten
waardoor het nogsteeds onduidelijk blijft
EDIT: ik lees nu pas zijn toevoeging over de therapie...
fijn te horen dat t wat ogen heeft geopend...
maar je moet niet verwachten dat t meteen resultaat heeft
dat jullie direct of vrij vlot hebben proberen te seksen
heeft het niet makkelijker gemaakt
wellicht was 2e afspraak afwachten beter?
die geplande donderdag tja het heeft voor en nadelen
1 je hoeft de andere dagen niks te verwachten of ondernemen
kunt dus vooruitkijken naar die donderdag iets waar je zin in hebt
zo erg is het voor haar ook niet al is het een semi-moetje
dan heeft ze 6dagen rust aan dr kop
misschien gaat ze het langzaamaan weer leuk vinden
en pakken jullie tzt de maandag er ook bij
[ Bericht 11% gewijzigd door #ANONIEM op 11-03-2024 18:45:07 ]
Heb zoiets ook gehad met een ex. Die wilde graag elke dag en probeerde het ook elke dag want 'nee heb je en ja kun je krijgen' was zijn 'motto' als ik het wilde bespreken.
Op een gegeven moment werd het stomvervelend en durfde ik hem niet meer aan te raken want elke kus of aanraking van mijn kant werd gezien als mogelijk startpunt van sex. Zeer vervelende situatie vond ik het en die relatie had oa daardoor geen schijn van kans.
Blij dat mijn huidige man en ik er gelijk in staan kwa libido. Moet hem soms zelfs overhalen als hij moe is. Wat altijd lukt overigens.
Op een gegeven moment werd het stomvervelend en durfde ik hem niet meer aan te raken want elke kus of aanraking van mijn kant werd gezien als mogelijk startpunt van sex. Zeer vervelende situatie vond ik het en die relatie had oa daardoor geen schijn van kans.
Blij dat mijn huidige man en ik er gelijk in staan kwa libido. Moet hem soms zelfs overhalen als hij moe is. Wat altijd lukt overigens.
To BG or not to BG!
shit ik besef dat ik dit tot op zekere hoogte bij een ex ook heb gedaan...quote:
Heb zoiets ook gehad met een ex. Die wilde graag elke dag en probeerde het ook elke dag want 'nee heb je en ja kun je krijgen' was zijn 'motto' als ik het wilde bespreken.
Op een gegeven moment werd het stomvervelend en durfde ik hem niet meer aan te raken want elke kus of aanraking van mijn kant werd gezien als mogelijk startpunt van sex. Zeer vervelende situatie vond ik het en die relatie had oa daardoor geen schijn van kans.
Blij dat mijn huidige man en ik er gelijk in staan kwa libido. Moet hem soms zelfs overhalen als hij moe is. Wat altijd lukt overigens.
maar ik moet toegeven dat als ze vaker thuis was geweest
ik ook prima ff dagje (of meer) haar met rust had kunnen laten...
vooral toen ze in de laatste 1+ jaar van onze relatie maar 1dag in de week hier was
moest ik er wel even bovenop, jammer maar had gewoon behoeftes
dat snapte ze ook wel begreep daardoor wel dat de lol er beetje af was
lastige is dat ik in mijn huidige situatie de dame 1x per 'alleen' zie...
dan is er ook altijd wel sex, in mijn verdediging ziet ze ons als FWB
dus dan kan ze het ook wel verwachten...
daarnaast zie ik haar ook vrij regelmatig bij iemand anders (haar vriendinnen)
of met haar dochtertje dus dan gebeurt er sowieso niks
toch bedankt dat je mij er over hebt laten nadenken
het is iets waar ik zeker moet proberen mee rekening te houden
Begin eens met het verschil te zien en te maken tussen affectie en seks.
Als affectie moet uitdraaien op seks,of zelfs wordt ingezet om seks te krijgen, krijg je daar als vrouw een afkeer van.
[ Bericht 46% gewijzigd door Ziedezon op 12-03-2024 10:48:15 (Toevoeging) ]
Als affectie moet uitdraaien op seks,of zelfs wordt ingezet om seks te krijgen, krijg je daar als vrouw een afkeer van.
[ Bericht 46% gewijzigd door Ziedezon op 12-03-2024 10:48:15 (Toevoeging) ]
Is het wel echt zo dat de conclusies die je hier trekt vanuit de therapeut komen? Of is het jouw invulling? Want als het niet jouw invulling is, dan komt het op mij niet over als een goede therapeut.quote:
Allereerst bedankt voor alle reacties. Ik zal straks nog apart op wat quotes en vragen in gaan.
Afgelopen vrijdag hebben wij relatietherapie gehad om dit aspect van de relatie bespreekbaar te maken. Wij hebben 15 minuten apart gesproken en 20 minuten samen.
Hier is wel een en ander naar voren gekomen en niet de dingen die we vooraf hadden verwacht. Hij legde eigenlijk direct de vinger op de zere plek.
Haar gebrek aan interesse zit vooral dat ik de dingen niet goed heb aangepakt. Namelijk door mijn levensgeluk te koppelen aan seks met haar en de manier waarop ik reageerde als het er vervolgens weer een keer niet van kwam.
Zeker in een situatie met hele jonge kinderen die constant iets moeten en een baan die baan die veel stress gaf tot het punt van burnout aan toe gaf dat haar het gevoel dat ze er nog een extra taak bij kreeg terwijl het in haar hoofd al overvol was en er geen ruimte was.
Plus dat ik daardoor een ongezonde relatie t.a.v. onze seksualiteit ontwikkeld heb! Als ik seks initieerde en het kwam er niet van gevoelens van frustratie en onmacht en als het er wel van kwam ontlading maar nog steeds een onvoldaan gevoel en het hele ritueel herhaalt zich na enkele dagen weer van voren. Het is letterlijk een soort drugs geworden.
Omdat wederzijdse emotionele en seksuele intimiteit over het algemeen gezien niet gekoppeld is aan gevoelens van afhankelijkheid door/voor één van beide partners is dat helemaal scheefgegroeid. Ook van mijn kant overigens want ik streefde al die tijd juist het gevoel na om weer begeerd te voelen.
Inmiddels zijn de kinderen iets minder hulpbehoevend gaan naar school en de stress rondom werk is veel minder, maar de situatie die ontstaan is tussen lost zichzelf natuurlijk niet vanzelf op.
Hoewel ik me herken in de patronen die omschreven zijn door de therapeut en deze erken is het wel een beetje een mixed bag vanuit mijn kant.
-Wanneer je in een monogame relatie zit dan ben je toch afhankelijk van je partner voor seks en intimiteit (masturbatie daargelaten)? Zijn mijn behoeften irrelevant en moet ik die wegcijferen?
- Ben nooit boos geworden omdat er geen seks was, hooguit wat in mezelf gekeerd. Dan ging ik maar met de hond een stuk lopen want de telleurstelling en frustratie was er wel degelijk. Niet met een boze smoel of door met deuren te slaan maar blijkbaar heeft ze dat alsnog gevoeld en daar aanstoot aan gegeven.
- Ook een hele poos niets laten merken vrolijk gedaan en zelf leuke dingen gaan doen maar dan zocht ze me op voor seks omdat ze bang was dat ik vreemd ging omdat ik me niet druk maakte terwijl ze weet dat het belangrijk is voor me.
Het afgelopen weekend hebben we gepraat en gesekst maar de verwarring is bij mij eigenlijk alleen maar groter geworden. Haar gedrag rondom mij en de seks was ronduit bizar. Alsof ze totaal zichzelf niet was.
Volgende week staat er een nieuwe therapiesessie op de planning. Zij heeft ondertussen aangeboden om elke donderdag als ze vrij is en ik thuis werk qualitytijd voor elkaar te maken. Maar ik weet niet of ik nog wel seks wil met haar op dit moment ik voel erg onzeker en als het van haar kant kennelijk een 'moetje' is om mij te pleasen of kalm te houden laat dan maar helemaal zitten. Met die insteek kan ik geen seks hebben of überhaupt intiem zijn op welke manier dan ook.
Het voelt echt alsof we ons in de meest bizarre bochten moeten wringen om op dat vlak tot elkaar te komen.
Wat een mooie metafoor, hoop echt dat dat aan de gang is.quote:Op maandag 11 maart 2024 17:47 schreef Luuntje het volgende:
[..]
Zo te lezen mist zij het ook maar wist ze niet meer hoe het te doorbreken en de therapeut die dan de vinger op de zere plek legt kan best een verademing zijn dan op dat moment. Ze is nu waarschijnlijk gaan bedenken hoe ze weer seks met je kan hebben. En niet omdat het een moetje is.
Zoiets als: als je van het paard valt moet je er meteen weer op. Waarom? Om angst en onzekerheid tegen te gaan. Zij klimt nu spreekwoordelijk weer terug het paard op maar wel met wat onzekerheid en een beetje angst.
Misschien omdat ik man ben of te simpel of een combinatie daarvan maar ik begrijp oprecht niet hoe je je seksualiteit kan kwijt kan raken. Wel dat het te druk is in je hoofd en/of je te moe bent maar niet dat het daarna niet weer vanzelf terugkeert.
Is het wellicht vanuit jouw redenatie verstandig om het initiatief vanaf nu dan ook voorlopig bij haar te laten omdat ze zich anders misschien weer onder druk gezet voelt?
Ik geef wel affectie in de zin van een knuffel en een kus maar het kan zijn dat zij bang is dat het uitdraait op meer en dat ze daarom behoudend is ten aanzien van dat stukje. Praten doen we wel over haar gevoel over mijn gevoel maar hoewel ze te herkennen wat ik zeg kan ze er moeilijk vrijuit over praten. We komen te snel op het punt dat ze zegt dat zij daar iets mee moet.quote:
[..]
hij geeft ook aan dat t de affectie is die hij mist....
dus een gemeende niet gescripte knuffel of zoen, zoals hij dat wel doet!
van seks geniet ze wel zegt hij, alleen is het voor haar minder belangrijk dan voor hem
dat lijkt me vrij normaal, gelukkig (of t waar is tenminste) geniet ze er nog wel van
denk dat de liefde gewoon beetje foetsie is van haar kan...
vraag me meer af hoe t ging tussen kind 1 en 2
hoeveel tijd zat hier tussen etc.
kan zijn dat ze bij 3 een soort van postnatale depressie heeft opgelopen
hopelijk in haar geval een vrij matige, die wel resulteert in de huidige situatie
ze moeten idd meer praten
misschien moet hij haar een brief schrijven
want met woorden kan je cruciale info vergeten
waardoor het nogsteeds onduidelijk blijft
misschien gaat ze het langzaamaan weer leuk vinden
en pakken jullie tzt de maandag er ook bij
Zij stelde dit voor in de auto op de terugweg. Maar het lijkt me eerlijk gezegd ook niet de juiste manier. Maar als zij dit voorstelt neem ik aan dat het voor haar goed voelt?quote:EDIT: ik lees nu pas zijn toevoeging over de therapie...
fijn te horen dat t wat ogen heeft geopend...
maar je moet niet verwachten dat t meteen resultaat heeft
dat jullie direct of vrij vlot hebben proberen te seksen
heeft het niet makkelijker gemaakt
wellicht was 2e afspraak afwachten beter?
die geplande donderdag tja het heeft voor en nadelen
1 je hoeft de andere dagen niks te verwachten of ondernemen
kunt dus vooruitkijken naar die donderdag iets waar je zin in hebt
zo erg is het voor haar ook niet al is het een semi-moetje
dan heeft ze 6dagen rust aan dr kop'
Het is ook wel raar als ik graag meer seks en intimiteit wil en zij doet een heel concreet voorstel en dan ga ik zeggen laten we dat maar niet.
Verder was ze gisteren al wat aan het terugkrabbelen. Namelijk als zij andere afspraken had dan slaan we over want het moet geen verplichting worden. Misschien gemeen van mij om gelijk zo negatief te denken maar een afspraak is zo gemaakt en dan heb je zo weer een week rust.
Misschien even afspreken om een tijdje helemaal geen seks te hebben. Maar wel andere intimiteit zoals knuffelen etc op te bouwen?
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
Deels ben ik het met hem eens dat ik de seks met haar veel te groot heb gemaakt. Het is daadwerkelijk een soort obsessie geworden. En dat de rol van mijn gedrag daarin te wensen over liet waardoor bij haar de passie wellicht bedaard is..quote:
[..]
Is het wel echt zo dat de conclusies die je hier trekt vanuit de therapeut komen? Of is het jouw invulling? Want als het niet jouw invulling is, dan komt het op mij niet over als een goede therapeut.
Tegelijk vind ik dat als er gewoon seks was geweest het helemaal niet zover had hoeven komen. Zeker omdat wanneer we dan eindelijk seks hebben zij altijd kletsnat is en in no time een of meerdere orgasmes bereikt.
Je kan heel erg gaan inzoomen op wie wat precies doet en wanneer maar je zit nu eenmaal samen in een monogame relatie daar hoort seks voor mij bij en dat weet ze .
Mijn vertrouwen heeft in die zin ook wel een deuk opgelopen maar het gaat bij die therapie vooral over hoe zij zich voelt en hoe we haar samen kunnen helpen. .
Heb ik maanden terug al eens voorgesteld. Om haar de ruimte te geven en tot rust te komen.quote:
Misschien even afspreken om een tijdje helemaal geen seks te hebben. Maar wel andere intimiteit zoals knuffelen etc op te bouwen?
Maar dan gaat ze zelf seks initiëren, vermoedelijk omdat ze bang is dat ik het elders ga halen.
Maar in mijn ogen geen oprechte seks die energie is dan walgelijk.
Wat mij zo obsessief maakt en gefrustreerd is niet eens de kwantiteit maar de kwaliteit het is nooit eens compromisloos of oprecht voelt.
Verder heb ik het gevoel dat ze allerlei spelletjes speelt, smoesjes bedenkt en zelfs de kinderen gebruikt om er maar vanaf te komen.
Als ze de seks zat is of desnoods mij beu is om welke reden ook heb ik liever dat ze daar eerlijk over is.
Verder heb ik het gevoel dat ze allerlei spelletjes speelt, smoesjes bedenkt en zelfs de kinderen gebruikt om er maar vanaf te komen.
Als ze de seks zat is of desnoods mij beu is om welke reden ook heb ik liever dat ze daar eerlijk over is.
ja maar als ik t zo lees maak je het dan nog lastiger...quote:
Misschien even afspreken om een tijdje helemaal geen seks te hebben. Maar wel andere intimiteit zoals knuffelen etc op te bouwen?
tuurlijk wilt ie die knuffel en kussen...
dan wil je toch al snel meer lijkt me...
geeft ze alleen maar meer blauwe ballen haha
En heb je haar dat al eens gevraagd?quote:
Als ze de seks zat is of desnoods mij beu is om welke reden ook heb ik liever dat ze daar eerlijk over is.
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Erg herkenbaar.. Ik durfde hem ook niet meer aan te raken want je wist dan dat je hem in een splitseconde 'aanzette' en het risico lopen om hem daarna dan te moeten afwijzen was nog erger.quote:
Op een gegeven moment werd het stomvervelend en durfde ik hem niet meer aan te raken want elke kus of aanraking van mijn kant werd gezien als mogelijk startpunt van sex. Zeer vervelende situatie vond ik het en die relatie had oa daardoor geen schijn van kans.
Ook van zijn kant was een kus of knuffel nooit zomaar een kus of knuffel.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Nuja dit krijg je dan dusquote:
[..]
ja maar als ik t zo lees maak je het dan nog lastiger...
tuurlijk wilt ie die knuffel en kussen...
dan wil je toch al snel meer lijkt me...
geeft ze alleen maar meer blauwe ballen haha
Maar jij bent dan ook wel behoorlijk seksueel. In jouw eigen topics loopt er een grote rode draad en die gaat over seks, ook al lijken de verhalen problemen te vertellen buiten de slaapkamer en met verschillende partners: je hebt het erg veel over seks met hun op welke manier dan ook.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ik DENK dat ze meteen na het gesprek met de therapeut enorm opgelucht was omdat de spreekwoordelijke olifant in de kamer is besproken en dat ze daardoor dat van de vaste donderdag in iets teveel enthousiasme heeft voorgesteld.quote:
Verder was ze gisteren al wat aan het terugkrabbelen. Namelijk als zij andere afspraken had dan slaan we over want het moet geen verplichting worden. Misschien gemeen van mij om gelijk zo negatief te denken maar een afspraak is zo gemaakt en dan heb je zo weer een week rust.
Iets later gaat het stof weer neerdwarrelen en voel je je weer als ervoor want ook al is er wel wat van je schouders gevallen: het probleem is nog niet weg.
Dit gaat niet over zijn in een vingerknip helaas. En zeker iets om verder te bespreken in de therapie.
Haal ook zeker jouw 'nieuwe' onzekerheid aan die je na dat gesprek en tijdens de seks hebt gekregen. Je geeft aan dat het om haar gaat in de therapie, maar jij bent van even groot belang in de relatie dus jouw gevoelens moeten zeker mee genomen worden!
En zoals je zo mooi zegt: ik begrijp niet hoe je je seksualiteit zo kwijt kan raken. Ja dat kan dus wel en behoorlijk snel zelfs. Misschien nog makkelijker voor een vrouw daar seksualiteit voor een groot deel in ons hoofd speelt en niet in ons kruis.
(Een beetje zoals dat een vrouw aan een man vraagt: waar denk je aan? En dat de man dan zegt: niets.
En het stomme is: dat klopt dus he? Een man kan letterlijk aan niets denken
Ook zoiets wat voor menig vrouw onbegrijpelijk is, want aan niets denken is onmogelijk
)[ Bericht 0% gewijzigd door Lenny77 op 13-03-2024 09:38:49 ]
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Relatie-advies van Joe Biden? Het moet niet gekker worden. Die man is dement en slaapt 90% van de dag.quote:
Biden zegt dat 't geheim van 'n goed huwelijk goede sex is.
true daarom zou ik nooit lang zonder kunnen...quote:
[..]
Nuja dit krijg je dan dus
Maar jij bent dan ook wel behoorlijk seksueel. In jouw eigen topics loopt er een grote rode draad en die gaat over seks, ook al lijken de verhalen problemen te vertellen buiten de slaapkamer en met verschillende partners: je hebt het erg veel over seks met hun op welke manier dan ook.
behalve als die persoon op vakantie is
of door nood-omstandigheden kan ik me prima aanpassen
vooral als je gek op die persoon bent...
nu moet ik wel verklappen, dat ik nog nooit seks heb gehad
met iemand waar ik geen gevoelens voor had
voel eigenlijk direct aan of er een sterkte band is
(helaas heb ik me wel eens vergist en komt het alleen van mijn kant)
als de dame van te voren zou zeggen op date 1
nu ik hier toch ben laten we maar seks hebben
aangezien ik je toch niet meer wil zien voor date 2
dan is de kans enorm groot dat ik dr meteen eruit knal
Ik denk ook wel altijd aan iets...quote:
[..]
Ik DENK dat ze meteen na het gesprek met de therapeut enorm opgelucht was omdat de spreekwoordelijke olifant in de kamer is besproken en dat ze daardoor dat van de vaste donderdag in iets teveel enthousiasme heeft voorgesteld.
Iets later gaat het stof weer neerdwarrelen en voel je je weer als ervoor want ook al is er wel wat van je schouders gevallen: het probleem is nog niet weg.
Dit gaat niet over zijn in een vingerknip helaas. En zeker iets om verder te bespreken in de therapie.
Haal ook zeker jouw 'nieuwe' onzekerheid aan die je na dat gesprek en tijdens de seks hebt gekregen. Je geeft aan dat het om haar gaat in de therapie, maar jij bent van even groot belang in de relatie dus jouw gevoelens moeten zeker mee genomen worden!
En zoals je zo mooi zegt: ik begrijp niet hoe je je seksualiteit zo kwijt kan raken. Ja dat kan dus wel en behoorlijk snel zelfs. Misschien nog makkelijker voor een vrouw daar seksualiteit voor een groot deel in ons hoofd speelt en niet in ons kruis.
(Een beetje zoals dat een vrouw aan een man vraagt: waar denk je aan? En dat de man dan zegt: niets.
En het stomme is: dat klopt dus he? Een man kan letterlijk aan niets denken
Ook zoiets wat voor menig vrouw onbegrijpelijk is, want aan niets denken is onmogelijk
voornamelijk aan de vrouw die ik date zullen we maar zeggen
de enige manier om tzt eroverheen te komen
is iemand anders zoeken, zo heb ik t helaas altijd al moeten doen
Dat lijkt me in dit geval dan "gelukkig voor jou"?quote:
[..]
Ja natuurlijk. Maar dat is helemaal niet aan de orde volgens haar.
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Zij reageert dus ook zo spastisch op mijn knuffels, ik voel haar lichaam letterlijk verkrampen. Terwijl ik helemaal niet elke keer seks wil na een knuffel.quote:
[..]
Erg herkenbaar.. Ik durfde hem ook niet meer aan te raken want je wist dan dat je hem in een splitseconde 'aanzette' en het risico lopen om hem daarna dan te moeten afwijzen was nog erger.
Ook van zijn kant was een kus of knuffel nooit zomaar een kus of knuffel.
Geen idee of dat gelukkig is of niet, het helpt ons samen in elk geval geen stap verder. Op dit moment is voor mij een stuk duidelijkheid en perspectief het allerbelangrijkste.quote:
[..]
Dat lijkt me in dit geval dan "gelukkig voor jou"?
Als dat zou inhouden dat ze op mij is uitgekeken of ik het verpest heb dan is dan pijnlijk maar so be it. Kun je in elk geval verder met die info.
Ik heb deze situatie ook (deels) gehad.
Jonge kinderen, nauwelijks seks, ik wil wel maar zij niet.
Op een gegeven moment zo klaar mee dat ik het ook voor mezelf afgesloten had, dan maar geen seks meer, ik wilde niet bij d'r weg ivm kinderen en hoop dat het goed komt. Maar ik gaf dus ook 0,0 affectie, geen kus bij thuiskomst en al helemaal geen knuffel.
Toen kwam onze relatie op een punt dat we alletwee dachten, wie houden we nog voor de gek. Toen samen besloten om het nog een half jaartje door te laten sudderen (want persoonlijke redenen).
In dat half jaar ben ik (veel) meer gaan sporten, zoals ik vroeger deed, heb 3 cursussen gedaan en heb me veel gefocust op de kinderen (want ik wist dat het niet lang meer zou duren voor ik ze minder zou gaan zien).
Mijn vrouw is van baan gewisseld, ging vaker met vriendinnen wat doen en heeft ook aan zichzelf gewerkt.
Tijdens dat half jaar hebben wij onszelf verbeterd, enneh, gek hé, elkaar ook teruggevonden.
Wij kwamen erachter dat we niet blij waren met onszelf, ons leven, het "is dit alles" gevoel. Echter lag de bal voor die verandering al die tijd al bij onszelf, uiteraard.
Nu wordt er genoeg gesekst, maar vooral weer echte liefde gevoeld. Zijn nu 2 jaar weer helemaal goed en verwacht daar nog geen verandering binnenkort.
Jonge kinderen, nauwelijks seks, ik wil wel maar zij niet.
Op een gegeven moment zo klaar mee dat ik het ook voor mezelf afgesloten had, dan maar geen seks meer, ik wilde niet bij d'r weg ivm kinderen en hoop dat het goed komt. Maar ik gaf dus ook 0,0 affectie, geen kus bij thuiskomst en al helemaal geen knuffel.
Toen kwam onze relatie op een punt dat we alletwee dachten, wie houden we nog voor de gek. Toen samen besloten om het nog een half jaartje door te laten sudderen (want persoonlijke redenen).
In dat half jaar ben ik (veel) meer gaan sporten, zoals ik vroeger deed, heb 3 cursussen gedaan en heb me veel gefocust op de kinderen (want ik wist dat het niet lang meer zou duren voor ik ze minder zou gaan zien).
Mijn vrouw is van baan gewisseld, ging vaker met vriendinnen wat doen en heeft ook aan zichzelf gewerkt.
Tijdens dat half jaar hebben wij onszelf verbeterd, enneh, gek hé, elkaar ook teruggevonden.
Wij kwamen erachter dat we niet blij waren met onszelf, ons leven, het "is dit alles" gevoel. Echter lag de bal voor die verandering al die tijd al bij onszelf, uiteraard.
Nu wordt er genoeg gesekst, maar vooral weer echte liefde gevoeld. Zijn nu 2 jaar weer helemaal goed en verwacht daar nog geen verandering binnenkort.
Op dinsdag 25 februari 2020 12:55 schreef Pumpalov het volgende:
een beetje zo'n lichtgetinte inteeltkop als dat filosoofert heeft.
een beetje zo'n lichtgetinte inteeltkop als dat filosoofert heeft.
Dus als ze haar best doet om over haar drempel heen te komen en misschien ietwat ongemakkelijk haar hand uitreikt zie jij dat als niet oprecht? Als walgelijk zelfs?quote:
Wat mij zo obsessief maakt en gefrustreerd is niet eens de kwantiteit maar de kwaliteit het is nooit eens compromisloos of oprecht voelt.
Verder heb ik het gevoel dat ze allerlei spelletjes speelt, smoesjes bedenkt en zelfs de kinderen gebruikt om er maar vanaf te komen.
Als ze de seks zat is of desnoods mij beu is om welke reden ook heb ik liever dat ze daar eerlijk over is.
Heb je er weleens aan gedacht dat het gewoon die eerste paar keer spannend, onwennig en een beetje eng kan zijn? Dat ze het oprecht probeert, maar het gewoonweg niet gelijk helemaal vrij voelt?
De druk is zo hoog, niet alleen moet er seks zijn, maar het moet ook nog eens helemaal perfect zijn. De verbinding helen, heerlijk zijn, foutloos zijn, een behoefte vervullen die een eigen leven is gaan leiden.
Dat is nogal wat zeg...
Waar is de ruimte voor verlegenheid, humor, klungeligheid, voor voorzichtig en liefdevol tot elkaar komen? Voor imperfectie?
Dit klinkt zo als ze moet voldoen aan x om het ok te maken. Hoe kan iemand voldoen aan iets dat jij zo enorm hebt gemaakt in jouw hoofd?
Als zij zenuwachtig is en daar overheen probeert te stappen trek jij je mentaal terug. Denkt negatief (spelletjes, niet oprecht). Als zij een stap naar voren zet zet jij een stap naar achteren. En andersom hetzelfde.
Mijn advies, klungel gewoon weer eens lekker. Waardeer de poging van de ander om het goed te doen.
Het hoeft niet perfect te zijn, jullie moeten leren elkaar weer toe te laten.
Maar je zegt net dat je dat gevraagd hebt, en dat dit niet het geval is?quote:
[..]
Geen idee of dat gelukkig is of niet, het helpt ons samen in elk geval geen stap verder. Op dit moment is voor mij een stuk duidelijkheid en perspectief het allerbelangrijkste.
Als dat zou inhouden dat ze op mij is uitgekeken of ik het verpest heb dan is dan pijnlijk maar so be it. Kun je in elk geval verder met die info.
Dat is iig al 1 deel duidelijk. Of 2, zo je wil.
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Of je gelooft haar gewoon dat dat niet het geval is.quote:
[..]
Geen idee of dat gelukkig is of niet, het helpt ons samen in elk geval geen stap verder. Op dit moment is voor mij een stuk duidelijkheid en perspectief het allerbelangrijkste.
Als dat zou inhouden dat ze op mij is uitgekeken of ik het verpest heb dan is dan pijnlijk maar so be it. Kun je in elk geval verder met die info.
Mooie zienswijzequote:
[..]
Dus als ze haar best doet om over haar drempel heen te komen en misschien ietwat ongemakkelijk haar hand uitreikt zie jij dat als niet oprecht? Als walgelijk zelfs?
Heb je er weleens aan gedacht dat het gewoon die eerste paar keer spannend, onwennig en een beetje eng kan zijn? Dat ze het oprecht probeert, maar het gewoonweg niet gelijk helemaal vrij voelt?
De druk is zo hoog, niet alleen moet er seks zijn, maar het moet ook nog eens helemaal perfect zijn. De verbinding helen, heerlijk zijn, foutloos zijn, een behoefte vervullen die een eigen leven is gaan leiden.
Dat is nogal wat zeg...
Waar is de ruimte voor verlegenheid, humor, klungeligheid, voor voorzichtig en liefdevol tot elkaar komen? Voor imperfectie?
Dit klinkt zo als ze moet voldoen aan x om het ok te maken. Hoe kan iemand voldoen aan iets dat jij zo enorm hebt gemaakt in jouw hoofd?
Als zij zenuwachtig is en daar overheen probeert te stappen trek jij je mentaal terug. Denkt negatief (spelletjes, niet oprecht). Als zij een stap naar voren zet zet jij een stap naar achteren. En andersom hetzelfde.
Mijn advies, klungel gewoon weer eens lekker. Waardeer de poging van de ander om het goed te doen.
Het hoeft niet perfect te zijn, jullie moeten leren elkaar weer toe te laten.
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Blijkbaar kan het.quote:
[..]
Ik DENK dat ze meteen na het gesprek met de therapeut enorm opgelucht was omdat de spreekwoordelijke olifant in de kamer is besproken en dat ze daardoor dat van de vaste donderdag in iets teveel enthousiasme heeft voorgesteld.
Iets later gaat het stof weer neerdwarrelen en voel je je weer als ervoor want ook al is er wel wat van je schouders gevallen: het probleem is nog niet weg.
Dit gaat niet over zijn in een vingerknip helaas. En zeker iets om verder te bespreken in de therapie.
Haal ook zeker jouw 'nieuwe' onzekerheid aan die je na dat gesprek en tijdens de seks hebt gekregen. Je geeft aan dat het om haar gaat in de therapie, maar jij bent van even groot belang in de relatie dus jouw gevoelens moeten zeker mee genomen worden!
En zoals je zo mooi zegt: ik begrijp niet hoe je je seksualiteit zo kwijt kan raken. Ja dat kan dus wel en behoorlijk snel zelfs. Misschien nog makkelijker voor een vrouw daar seksualiteit voor een groot deel in ons hoofd speelt en niet in ons kruis.
(Een beetje zoals dat een vrouw aan een man vraagt: waar denk je aan? En dat de man dan zegt: niets.
En het stomme is: dat klopt dus he? Een man kan letterlijk aan niets denken
Ook zoiets wat voor menig vrouw onbegrijpelijk is, want aan niets denken is onmogelijk
Het was al heel lang zo dat we eigenlijk niet meer lief voor elkaar waren.
Intimiteit en affectie was er amper. Twee jaar lang niets samen gedaan behalve tv kijken. Zelfs geen kus meer voor en na werk op een gegeven moment.
Seks was er vreemd genoeg nog wel, maar het was plichtmatige ontlading en meer niet. Niet eens in bed maar stiekem onder de douche of logeerkamer want in "ons" bed lag namelijk altijd wel een kind te slapen.
Ruzie maken deden we niet maar ontwijken des te meer. Ik ging steeds meer en langer werken en als ik een keer thuis kwam was er meer oog voor bier en sport dan voor haar. Moet wel zeggen dit was ook in de Coronatijd dus ik gok dat meer mensen (zeker met jonge kinderen) daar niet bepaald positieve herinneringen aan hebben.
Op een gegeven moment is er kort na het veel te jong overlijden van een goede vriend van mij vorig jaar zomer een moment van realisatie gekomen waar de neuk we nou eigenlijk mee bezig waren ten aanzien van elkaar. Was dit alles??
Toen pas werd mij pijnlijk duidelijk hoe ver zij eigenlijk heen was. Met het werk, de kinderen en waarschijnlijk ook met mij. Wat volgde was een emotionele epos van beide kanten en veel gepraat en veel meer oprechte aandacht en liefde voor elkaar.
Sindsdien hebben zijn we daar beide aan gaan werken en dat zorgt echt voor een stuk verdieping maar is het fysieke stuk van de relatie compleet verstoord geraakt. Heb haar op de vrouw afgevraagd of ze een aversie tegen me heeft opgebouwd door hoe het ging, of wellicht mij zelfs haat maar dat is het schijnbaar niet.
Heb ook ruimhartig aan haar toegegeven dat ik fouten heb gemaakt door haar te laten spartelen. Ze trok alles naar zich toe en ik liet dat gebeuren. Omdat als ik haar vroeg om hulp ze me kwaad wegstuurde. Achteraf had ik bepaalde dingen vooral rondom de kinderen moeten doen en niet moeten vragen.
Maar we hebben wel gewoon seks gehad, niet in de kwantiteit of kwaliteit die ik zou wensen maar alsnog, hoezo moet ze dan wennen?quote:
[..]
Dus als ze haar best doet om over haar drempel heen te komen en misschien ietwat ongemakkelijk haar hand uitreikt zie jij dat als niet oprecht? Als walgelijk zelfs?
Heb je er weleens aan gedacht dat het gewoon die eerste paar keer spannend, onwennig en een beetje eng kan zijn? Dat ze het oprecht probeert, maar het gewoonweg niet gelijk helemaal vrij voelt?
De druk is zo hoog, niet alleen moet er seks zijn, maar het moet ook nog eens helemaal perfect zijn. De verbinding helen, heerlijk zijn, foutloos zijn, een behoefte vervullen die een eigen leven is gaan leiden.
Dat is nogal wat zeg...
Waar is de ruimte voor verlegenheid, humor, klungeligheid, voor voorzichtig en liefdevol tot elkaar komen? Voor imperfectie?
Dit klinkt zo als ze moet voldoen aan x om het ok te maken. Hoe kan iemand voldoen aan iets dat jij zo enorm hebt gemaakt in jouw hoofd?
Als zij zenuwachtig is en daar overheen probeert te stappen trek jij je mentaal terug. Denkt negatief (spelletjes, niet oprecht). Als zij een stap naar voren zet zet jij een stap naar achteren. En andersom hetzelfde.
Mijn advies, klungel gewoon weer eens lekker. Waardeer de poging van de ander om het goed te doen.
Het hoeft niet perfect te zijn, jullie moeten leren elkaar weer toe te laten.
Zij mag zenuwachtig zijn maar ik ben dat ook. En sceptisch ook. Want ik snap oprecht nog steeds het probleem niet. Als we vrijen is ze opgewonden. Dus laag libido of geestelijke/fysieke blokkade is het niet. Soms geilt ze me op door over mijn bovenbeen te strelen nabij de erogene zones om dan na 5 minuten op te staan met de mededeling: Welterusten! Hopelijk is daar geen sprake van maar het voelt op die momenten als pesten.
Wees ook niet te streng voor jezelf.quote:
[..]
Blijkbaar kan het.
Het was al heel lang zo dat we eigenlijk niet meer lief voor elkaar waren.
Intimiteit en affectie was er amper. Twee jaar lang niets samen gedaan behalve tv kijken. Zelfs geen kus meer voor en na werk op een gegeven moment.
Seks was er vreemd genoeg nog wel, maar het was plichtmatige ontlading en meer niet. Niet eens in bed maar stiekem onder de douche of logeerkamer want in "ons" bed lag namelijk altijd wel een kind te slapen.
Ruzie maken deden we niet maar ontwijken des te meer. Ik ging steeds meer en langer werken en als ik een keer thuis kwam was er meer oog voor bier en sport dan voor haar. Moet wel zeggen dit was ook in de Coronatijd dus ik gok dat meer mensen (zeker met jonge kinderen) daar niet bepaald positieve herinneringen aan hebben.
Op een gegeven moment is er kort na het veel te jong overlijden van een goede vriend van mij vorig jaar zomer een moment van realisatie gekomen waar de neuk we nou eigenlijk mee bezig waren ten aanzien van elkaar. Was dit alles??
Toen pas werd mij pijnlijk duidelijk hoe ver zij eigenlijk heen was. Met het werk, de kinderen en waarschijnlijk ook met mij. Wat volgde was een emotionele epos van beide kanten en veel gepraat en veel meer oprechte aandacht en liefde voor elkaar.
Sindsdien hebben zijn we daar beide aan gaan werken en dat zorgt echt voor een stuk verdieping maar is het fysieke stuk van de relatie compleet verstoord geraakt. Heb haar op de vrouw afgevraagd of ze een aversie tegen me heeft opgebouwd door hoe het ging, of wellicht mij zelfs haat maar dat is het schijnbaar niet.
Heb ook ruimhartig aan haar toegegeven dat ik fouten heb gemaakt door haar te laten spartelen. Ze trok alles naar zich toe en ik liet dat gebeuren. Omdat als ik haar vroeg om hulp ze me kwaad wegstuurde. Achteraf had ik bepaalde dingen vooral rondom de kinderen moeten doen en niet moeten vragen.
In dit leven doet iedereen gewoon maar wat.
Je hebt geen fy gedaan, je deed wat op dat moment het enige mogelijke leek.
Soms is dat achteraf 'fout', maar he, zo is het leven.
Het verleden kan je niet veranderen, de toekomst is vaag. Je hebt alleen vandaag, alleen nu.
Wees een beetje lief voor jezelf en voor je partner.
Ondanks die 'fouten' willen jullie nog, proberen jullie nog, zit er nog liefde tussen jullie.
Ik heb op zeer andere gebieden veel gewerkt met mensen met angsten en gedoe. En heb geleerd dat we allemaal geneigd zijn teveel aandacht te leggen op wat beter moet ipv wat wel goed gaat.
Leren om meer aandacht te hebben voor wat wel goed gaat helpt. Vier die kleine momenten, bouw die uit. Vanuit een positief gevoel.
Naast frustratie en gemis lees ik ook liefde in jouw woorden. Is dat niet een veel betere grond om op te bouwen?
Maar het is niet goed genoeg voor je...quote:
[..]
Maar we hebben wel gewoon seks gehad, niet in de kwantiteit of kwaliteit die ik zou wensen maar alsnog, hoezo moet ze dan wennen?
Zij mag zenuwachtig zijn maar ik ben dat ook. En sceptisch ook. Want ik snap oprecht nog steeds het probleem niet. Als we vrijen is ze opgewonden. Dus laag libido of geestelijke/fysieke blokkade is het niet. Soms geilt ze me op door over mijn bovenbeen te strelen nabij de erogene zones om dan na 5 minuten op te staan met de mededeling: Welterusten! Hopelijk is daar geen sprake van maar het voelt op die momenten als pesten.
Een beetje plagen zou juist super zijn als het goed voelt.
Speelsheid ipv druk.
Vraag is of ze het uiteindelijk meent natuurlijk.quote:
[..]
Maar je zegt net dat je dat gevraagd hebt, en dat dit niet het geval is?
Dat is iig al 1 deel duidelijk. Of 2, zo je wil.
Want tegelijk heeft ze wel bij die therapie laten doorschemeren dat ik kennelijk teveel vraag en me hulpbehoevend opstel.
Voel me er niet goed onder weet niet wat ik moet doen om het goed te maken. Spontaniteit is weg. Vroeger nam ik nog wel eens een mooi setje lingerie mee. Maar nee, daar mee wek je alleen maar verkeerde signalen of dram je je ding er mee door.
Knuffelen en kussen mag maar mijn seksualiteit doet er vervolgens niet toe. Hoef niks te verwachten. Je kwetsbaar opstellen door er over te praten en aangeven dat je tekort komt is drammen en werkt óók weer averechts.
De dingen op zijn beloop laten en niet zo spastisch doen door het los te laten en de bal bij haar leggen resulteert vervolgens weer in een onbevredigd seksleven.
En de antwoorden over het precieze hoe en waarom (hoe pijnlijk die ook mogen) zijn komen ook niet.
Op die manier plagen is leuk als je daaromheen een gezond seksleven hebt. Als jouw partner jou seks gaat onthouden neigt plagen eerder naar marteling.quote:
[..]
Maar het is niet goed genoeg voor je...
Een beetje plagen zou juist super zijn als het goed voelt.
Speelsheid ipv druk.
Ja, hou zielsveel van haar. Vreemdgaan en seks elders halen is vermoedelijk geen enkel probleem. Het wrange van de hele situatie is is dat juist nu dit speelt een vrouwelijke collega die 10 jaar jonger is een oogje op me heeft en openlijk met me flirt en toespelingen doet. Om vervolgens op therapie te horen dat je je teveel opdringt aan nota bene je eigen vrouw.quote:
[..]
Wees ook niet te streng voor jezelf.
In dit leven doet iedereen gewoon maar wat.
Je hebt geen fy gedaan, je deed wat op dat moment het enige mogelijke leek.
Soms is dat achteraf 'fout', maar he, zo is het leven.
Het verleden kan je niet veranderen, de toekomst is vaag. Je hebt alleen vandaag, alleen nu.
Wees een beetje lief voor jezelf en voor je partner.
Ondanks die 'fouten' willen jullie nog, proberen jullie nog, zit er nog liefde tussen jullie.
Ik heb op zeer andere gebieden veel gewerkt met mensen met angsten en gedoe. En heb geleerd dat we allemaal geneigd zijn teveel aandacht te leggen op wat beter moet ipv wat wel goed gaat.
Leren om meer aandacht te hebben voor wat wel goed gaat helpt. Vier die kleine momenten, bouw die uit. Vanuit een positief gevoel.
Naast frustratie en gemis lees ik ook liefde in jouw woorden. Is dat niet een veel betere grond om op te bouwen?
Wil het alleen met haar. Wil dit proberen te laten werken en niet weglopen. Alleen krijg geen duidelijke antwoorden.
Maar daar gaan jullie nu wel mee aan de slagquote:
[..]
Vraag is of ze het uiteindelijk meent natuurlijk.
Want tegelijk heeft ze wel bij die therapie laten doorschemeren dat ik kennelijk teveel vraag en me hulpbehoevend opstel.
Voel me er niet goed onder weet niet wat ik moet doen om het goed te maken. Spontaniteit is weg. Vroeger nam ik nog wel eens een mooi setje lingerie mee. Maar nee, daar mee wek je alleen maar verkeerde signalen of dram je je ding er mee door.
Knuffelen en kussen mag maar mijn seksualiteit doet er vervolgens niet toe. Hoef niks te verwachten. Je kwetsbaar opstellen door er over te praten en aangeven dat je tekort komt is drammen en werkt óók weer averechts.
De dingen op zijn beloop laten en niet zo spastisch doen door het los te laten en de bal bij haar leggen resulteert vervolgens weer in een onbevredigd seksleven.
En de antwoorden over het precieze hoe en waarom (hoe pijnlijk die ook mogen) zijn komen ook niet.
Wacht gewoon even af hoe het de volgende tijd gaat evolueren. En wees inderdaad lief voor elkaar en voor jezelf
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ff advocaat van de duivel, als je jaren geen seks hebt en er wordt op die manier naar je gecommuniceerd is het niet gek dat dat wat met je doet.quote:
[..]
Ja, hou zielsveel van haar. Vreemdgaan en seks elders halen is vermoedelijk geen enkel probleem. Het wrange van de hele situatie is is dat juist nu dit speelt een vrouwelijke collega die 10 jaar jonger is een oogje op me heeft en openlijk met me flirt en toespelingen doet. Om vervolgens op therapie te horen dat je je teveel opdringt aan nota bene je eigen vrouw.
Wil het alleen met haar. Wil dit proberen te laten werken en niet weglopen. Alleen krijg geen duidelijke antwoorden.
Op dinsdag 25 februari 2020 12:55 schreef Pumpalov het volgende:
een beetje zo'n lichtgetinte inteeltkop als dat filosoofert heeft.
een beetje zo'n lichtgetinte inteeltkop als dat filosoofert heeft.
Je ziet natuurlijk al van mijlenver aankomen dat dit vroeg of laat fout gaatquote:
[..]
Ja, hou zielsveel van haar. Vreemdgaan en seks elders halen is vermoedelijk geen enkel probleem. Het wrange van de hele situatie is is dat juist nu dit speelt een vrouwelijke collega die 10 jaar jonger is een oogje op me heeft en openlijk met me flirt en toespelingen doet. Om vervolgens op therapie te horen dat je je teveel opdringt aan nota bene je eigen vrouw.
Wil het alleen met haar. Wil dit proberen te laten werken en niet weglopen. Alleen krijg geen duidelijke antwoorden.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |