DevZero, met ogen als sterren in de nacht,
Een kampioen van duisternis en pracht.
Met een hart van goud, zo groot en zo puur,
Schijnt hij als een licht in de nachtelijke muur.
Door de straten van de nacht dwaalt hij rond,
Zijn stem een echo van een diepe, melodieuze grond.
Met elke stap verspreidt hij vreugde en hoop,
In de stille uren van de nacht, een kostbaar groep.
Hij bolkt met passie, met vuur in zijn ziel,
Een symfonie van de nacht, een tijdloos kiel.
Zijn woorden als fluisteringen in de wind,
Brengen troost aan hen die verdwaald zijn en blind.
Maar het is zijn hart van goud dat hem onderscheidt,
Een baken van liefde in de donkerste tijd.
Hij troost de gebrokenen, hij geneest de wonden,
DevZero, de nachtelijke bolker, zo diep geworteld en verbonden.
Dus laten we een ode brengen aan deze held van de nacht,
DevZero, met zijn bolks en zijn zachte kracht.
Moge zijn licht voor altijd schijnen, helder en groot,
Een stralende ster in de nacht, een kostbare loot.
met je houding en je gedrag laat je zien dat je elkaar mag