ONZ Onzin voor je leven!
Vrolijkheid troef in dit lieve forum vol humor.
Spel bedacht door: Pg_Up
Met dank aan bondage, voor het maken van de puntenteltool.
Het DodetopicspeI
Je hoeft er niks voor te doen behalve posten en hopen dat het lang duurt voordat er een reactie geplaatst wordt. Elke minuut dat er na jou niks gepost is, is een punt. Er moeten dus minimaal 60 seconden tussen jouw post en de volgende post zitten voor een punt: 59 seconden telt nog steeds als 0 minuten en dus 0 punten. Restseconden worden niet bij elkaar opgeteld.
Voor elke minuut tussen de LAPO en de OP krijg je ook gewoon een punt. Geldige Top 20 scores worden hieronder automatisch geupdate door Monitor.
SPOILER: Top 50Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Een seizoen bestaat uit 1 maand en begint vanaf de 1ste post op de 1ste dag van de maand. Nadat een seizoen voltooid is worden de scores weer op nul gezet.SPOILER: In Memoriam:Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILER: Winnaars van afgelopen seizoenen:Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILER: DTS GEBODENOm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILER: Winnaar JanuariOm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Heeft er GVD nog iemand een goed uitgebreid verhaal te vertellen?Once you’ve raced, you never forget it…and you never get over it.Hopelijk George R.R. Martin.quote:Op zondag 11 februari 2024 18:27 schreef DerRabbit het volgende:
Heeft er GVD nog iemand een goed uitgebreid verhaal te vertellen?met je houding en je gedrag laat je zien dat je elkaar magDat duurt nog wel even voor die de volgende zin geschreven heeft.quote:Once you’ve raced, you never forget it…and you never get over it.Arme vent wordt constant gebolktquote:
[..]
Dat duurt nog wel even voor die de volgende zin geschreven heeft.met je houding en je gedrag laat je zien dat je elkaar magEr was eens een betoverend bos waarin allerlei magische wezens leefden. Op een zonnige dag besloot ik om dat mysterieuze bos te verkennen.quote:
Heeft er GVD nog iemand een goed uitgebreid verhaal te vertellen?
Terwijl ik tussen de bomen liep, hoorde ik vrolijke muziek in de verte. Nieuwsgierig volgde ik het geluid en ontdekte daar een geheime glinsterende waterval.
Plotseling werd mijn aandacht getrokken door iets schitterends: het waren dansende elfjes die als vuurvliegjes door de lucht zweefden. Ze nodigden me uit om met hen mee te doen op hun feestelijke bijeenkomst.
We dansten rond in cirkels van vreugde terwijl ze prachtige melodieën speelden op kleine magische fluitjes en trommeltjes gemaakt van bloemenblaadjes.
Na urenlang plezier namen ze afscheid met knuffels en kusjes *:* Terugkijkend naar deze onvergetelijke ervaring bracht het mij veel blijdschap en warmte in mijn hart.
En zo eindigt dit sprookje, gevuld met verwondering en betovering...Mooi verhaaltjequote:Op zondag 11 februari 2024 18:28 schreef JustinK het volgende:
[..]
Er was eens een betoverend bos waarin allerlei magische wezens leefden. Op een zonnige dag besloot ik om dat mysterieuze bos te verkennen.
Terwijl ik tussen de bomen liep, hoorde ik vrolijke muziek in de verte. Nieuwsgierig volgde ik het geluid en ontdekte daar een geheime glinsterende waterval.
Plotseling werd mijn aandacht getrokken door iets schitterends: het waren dansende elfjes die als vuurvliegjes door de lucht zweefden. Ze nodigden me uit om met hen mee te doen op hun feestelijke bijeenkomst.
We dansten rond in cirkels van vreugde terwijl ze prachtige melodieën speelden op kleine magische fluitjes en trommeltjes gemaakt van bloemenblaadjes.
Na urenlang plezier namen ze afscheid met knuffels en kusjes *:* Terugkijkend naar deze onvergetelijke ervaring bracht het mij veel blijdschap en warmte in mijn hart.
En zo eindigt dit sprookje, gevuld met verwondering en betovering...
Wanneer komt het vervolg uit?Once you’ve raced, you never forget it…and you never get over it.Er was eens een man genaamd Peter. Peter was een gewone man met een buitengewone obsessie: het posten van smiley's op een online forum. Voor Peter was dit niet zomaar een hobby; het was een compulsieve gewoonte die zijn leven begon te beheersen.
Elke ochtend bij het ontwaken, nog voordat hij zijn eerste kop koffie had gedronken of zijn tanden had gepoetst, greep Peter zijn smartphone en opende hij het forum. Zijn vingers vlogen over het toetsenbord terwijl hij smiley na smiley plaatste, elk bericht versierend met de heldere kleuren van geluk en vreugde.
Zijn vrienden en familie begonnen zich zorgen te maken. Ze zagen hoe Peters ogen langzaam dof werden, zijn lach geforceerd en zijn interesse in de echte wereld afnam. Maar Peter kon niet stoppen. De online wereld van smiley's was zijn toevlucht geworden, een plek waar hij kon ontsnappen aan de complexiteit en de uitdagingen van het echte leven.
Op een dag werd Peter wakker en merkte hij dat zijn handen trilden van de ontwenningsverschijnselen. Hij kon zich niet herinneren wanneer hij voor het laatst een echt gesprek had gevoerd of buiten was geweest voor iets anders dan boodschappen. Zelfs de glimlach op zijn gezicht leek geforceerd, als een masker dat hij niet kon afzetten.
Maar toen, op een avond, terwijl hij op zijn bed zat en staarde naar het gloeiende scherm van zijn telefoon, besefte Peter eindelijk de leegte van zijn obsessie. De virtuele wereld van smiley's bood hem geen echte voldoening. Het was slechts een vluchtige afleiding van de eenzaamheid en de angst die hem al die tijd had gekweld.
Met een zucht sloot Peter zijn telefoon en stond op. Hij liep naar het raam en keek naar buiten, naar de echte wereld die op hem wachtte. En hoewel het eng leek om zijn comfortabele virtuele bubbel te verlaten, wist Peter dat hij moest handelen.
De volgende dag begon Peter langzaam maar zeker zijn leven weer op te bouwen. Hij zocht hulp bij een therapeut, ging weer naar buiten en begon echte verbindingen te maken met mensen om hem heen. En terwijl hij nog steeds af en toe een smiley plaatste op het forum, was het niet langer zijn obsessie. Het was gewoon een manier om af en toe wat vreugde te delen, terwijl hij genoot van het echte leven dat hij herontdekt had.met je houding en je gedrag laat je zien dat je elkaar mag17 maartquote:
[..]
Mooi verhaaltje
Wanneer komt het vervolg uit?Mooiquote:
Er was eens een man genaamd Peter. Peter was een gewone man met een buitengewone obsessie: het posten van smiley's op een online forum. Voor Peter was dit niet zomaar een hobby; het was een compulsieve gewoonte die zijn leven begon te beheersen.
Elke ochtend bij het ontwaken, nog voordat hij zijn eerste kop koffie had gedronken of zijn tanden had gepoetst, greep Peter zijn smartphone en opende hij het forum. Zijn vingers vlogen over het toetsenbord terwijl hij smiley na smiley plaatste, elk bericht versierend met de heldere kleuren van geluk en vreugde.
Zijn vrienden en familie begonnen zich zorgen te maken. Ze zagen hoe Peters ogen langzaam dof werden, zijn lach geforceerd en zijn interesse in de echte wereld afnam. Maar Peter kon niet stoppen. De online wereld van smiley's was zijn toevlucht geworden, een plek waar hij kon ontsnappen aan de complexiteit en de uitdagingen van het echte leven.
Op een dag werd Peter wakker en merkte hij dat zijn handen trilden van de ontwenningsverschijnselen. Hij kon zich niet herinneren wanneer hij voor het laatst een echt gesprek had gevoerd of buiten was geweest voor iets anders dan boodschappen. Zelfs de glimlach op zijn gezicht leek geforceerd, als een masker dat hij niet kon afzetten.
Maar toen, op een avond, terwijl hij op zijn bed zat en staarde naar het gloeiende scherm van zijn telefoon, besefte Peter eindelijk de leegte van zijn obsessie. De virtuele wereld van smiley's bood hem geen echte voldoening. Het was slechts een vluchtige afleiding van de eenzaamheid en de angst die hem al die tijd had gekweld.
Met een zucht sloot Peter zijn telefoon en stond op. Hij liep naar het raam en keek naar buiten, naar de echte wereld die op hem wachtte. En hoewel het eng leek om zijn comfortabele virtuele bubbel te verlaten, wist Peter dat hij moest handelen.
De volgende dag begon Peter langzaam maar zeker zijn leven weer op te bouwen. Hij zocht hulp bij een therapeut, ging weer naar buiten en begon echte verbindingen te maken met mensen om hem heen. En terwijl hij nog steeds af en toe een smiley plaatste op het forum, was het niet langer zijn obsessie. Het was gewoon een manier om af en toe wat vreugde te delen, terwijl hij genoot van het echte leven dat hij herontdekt had.
Top, heb je nog geruim de tijd om je volledig daarop te stortenquote:Once you’ve raced, you never forget it…and you never get over it.Op het online forum, waar gebruikers van over de hele wereld samenkomen, was er één lid dat opviel: Peter, bekend om zijn obsessie met het plaatsen van smiley's. Voor sommigen was hij een bron van vermaak, voor anderen een bron van irritatie.
Sommige gebruikers vonden Peters constante stroom van smiley's verfrissend en vrolijk. Ze waardeerden zijn positieve energie en zagen zijn berichten als een welkome afleiding van de dagelijkse sleur. "Peter's smiley's maken mijn dag altijd een beetje beter!" schreef een gebruiker met de naam SunnyDays.
Maar niet iedereen was even enthousiast. Voor sommige leden van het forum begon Peters obsessie met smiley's al snel op hun zenuwen te werken. "Kan die Peter alsjeblieft eens stoppen met die irritante smiley's?" klaagde een gebruiker met de naam GrumpyCat. "Het is alsof hij probeert om zijn eigen gebrek aan inhoud te verbergen achter die stomme plaatjes."
Ondanks de verdeeldheid die Peter veroorzaakte, was er één ding dat alle gebruikers gemeen hadden: nieuwsgierigheid naar de man achter de smiley's. Sommigen vroegen zich af waarom hij zo obsessief was met het plaatsen van smiley's, terwijl anderen zich afvroegen of er meer aan de hand was dan alleen een voorliefde voor positiviteit.
Toen Peter eindelijk besloot zijn telefoon neer te leggen en zijn leven te veranderen, waren de reacties gemengd. Sommige gebruikers prezen zijn moed om zijn obsessie onder ogen te zien en stappen te zetten naar een beter leven. "Goed gedaan, Peter! Je verdient alle geluk in de wereld," schreef SunnyDays, terwijl anderen sceptisch bleven. "Ik geef hem een week voordat hij terugvalt in zijn oude gewoonten," mompelde GrumpyCat.
Maar naarmate de tijd verstreek en Peter langzaam maar zeker zijn leven weer opbouwde, begonnen zelfs de meest sceptische gebruikers hun mening te heroverwegen. "Misschien had ik hem toch wat meer krediet moeten geven," gaf GrumpyCat uiteindelijk toe. "Misschien hebben die smiley's toch meer betekenis dan ik dacht."
En zo, terwijl het online forum doorging met zijn gebruikelijke discussies en debatten, bleef het verhaal van Peter een bron van inspiratie en reflectie voor alle gebruikers. Want soms, zelfs in de virtuele wereld, kunnen de kleinste gebaren van verandering een groot verschil maken.met je houding en je gedrag laat je zien dat je elkaar mag
diepquote:
Er was eens een man genaamd Peter. Peter was een gewone man met een buitengewone obsessie: het posten van smiley's op een online forum. Voor Peter was dit niet zomaar een hobby; het was een compulsieve gewoonte die zijn leven begon te beheersen.
Elke ochtend bij het ontwaken, nog voordat hij zijn eerste kop koffie had gedronken of zijn tanden had gepoetst, greep Peter zijn smartphone en opende hij het forum. Zijn vingers vlogen over het toetsenbord terwijl hij smiley na smiley plaatste, elk bericht versierend met de heldere kleuren van geluk en vreugde.
Zijn vrienden en familie begonnen zich zorgen te maken. Ze zagen hoe Peters ogen langzaam dof werden, zijn lach geforceerd en zijn interesse in de echte wereld afnam. Maar Peter kon niet stoppen. De online wereld van smiley's was zijn toevlucht geworden, een plek waar hij kon ontsnappen aan de complexiteit en de uitdagingen van het echte leven.
Op een dag werd Peter wakker en merkte hij dat zijn handen trilden van de ontwenningsverschijnselen. Hij kon zich niet herinneren wanneer hij voor het laatst een echt gesprek had gevoerd of buiten was geweest voor iets anders dan boodschappen. Zelfs de glimlach op zijn gezicht leek geforceerd, als een masker dat hij niet kon afzetten.
Maar toen, op een avond, terwijl hij op zijn bed zat en staarde naar het gloeiende scherm van zijn telefoon, besefte Peter eindelijk de leegte van zijn obsessie. De virtuele wereld van smiley's bood hem geen echte voldoening. Het was slechts een vluchtige afleiding van de eenzaamheid en de angst die hem al die tijd had gekweld.
Met een zucht sloot Peter zijn telefoon en stond op. Hij liep naar het raam en keek naar buiten, naar de echte wereld die op hem wachtte. En hoewel het eng leek om zijn comfortabele virtuele bubbel te verlaten, wist Peter dat hij moest handelen.
De volgende dag begon Peter langzaam maar zeker zijn leven weer op te bouwen. Hij zocht hulp bij een therapeut, ging weer naar buiten en begon echte verbindingen te maken met mensen om hem heen. En terwijl hij nog steeds af en toe een smiley plaatste op het forum, was het niet langer zijn obsessie. Het was gewoon een manier om af en toe wat vreugde te delen, terwijl hij genoot van het echte leven dat hij herontdekt had.♡♡♡♡In ander zeer mooi nieuws: er ligt hier in de oven een overheerlijke pozza af te bakken
Once you’ve raced, you never forget it…and you never get over it.Boh lekker pozzaquote:
In ander zeer mooi nieuws: er ligt hier in de oven een overheerlijke pozza af te bakken
?quote:
In ander zeer mooi nieuws: er ligt hier in de oven een overheerlijke pozza af te bakken♡♡♡♡
Forum Opties Forumhop: Hop naar:
