R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Voor de duidelijkheid, er staat een vraagteken achter omdat het niet de diagnose is, want die heb ik namelijk niet, volgens de GGZ vallen mijn aanvallen nergens onder, ben getest op verschillende persoonlijkheidsstoornissen maar val nergens onder, ik had ooit Borderlne maar dat is in regressie
Mijn aanvallen zijn een lange tijd rustig geweest maar komen de laatste maanden weer meer terug, waarvan die van vorige week wel behoorlijk heftig was omdat die doorging toen de aanval in principe voorbij was.
Wat zijn die aanvallen precies, ik lijk dan de controle over mezelf te verliezen en te switchen naar een andere persoonlijkheid, ze zijn niet langer dan een half uur vaak en ik ben door omstanders die weten wat ze moeten doen er uit te halen.
Ik twijfel wat ik doen moet, bij de GGZ kreeg ik toen tussen neus en lippen te horen dat ik het maar moest handelen en er mee moet leren leven maar dat is niet altijd gemakkelijk vandaar dat ik twijfel om er toch weer mee naar de huisarts te gaan, aan de andere kant heb ik ook niet echt heel veel trek in weer een nieuw traject waar aan je getrokken gaat worden, ik doe het zonder therapie( al ruim een jaar’) best goed en denk dan ook, misschien moet ik het gewoon zo laten en inderdaad accepteren
Mijn aanvallen zijn een lange tijd rustig geweest maar komen de laatste maanden weer meer terug, waarvan die van vorige week wel behoorlijk heftig was omdat die doorging toen de aanval in principe voorbij was.
Wat zijn die aanvallen precies, ik lijk dan de controle over mezelf te verliezen en te switchen naar een andere persoonlijkheid, ze zijn niet langer dan een half uur vaak en ik ben door omstanders die weten wat ze moeten doen er uit te halen.
Ik twijfel wat ik doen moet, bij de GGZ kreeg ik toen tussen neus en lippen te horen dat ik het maar moest handelen en er mee moet leren leven maar dat is niet altijd gemakkelijk vandaar dat ik twijfel om er toch weer mee naar de huisarts te gaan, aan de andere kant heb ik ook niet echt heel veel trek in weer een nieuw traject waar aan je getrokken gaat worden, ik doe het zonder therapie( al ruim een jaar’) best goed en denk dan ook, misschien moet ik het gewoon zo laten en inderdaad accepteren
Mijn ervaring met mijn "stoornissen". Helemaal weg gaan ze nooit, mss zijn bij jouw die aanvallen overgebleven en als ik zo lees ga je daar best goed mee om.
Hetzelfde heb ik met mijn rest symptomen die nu en dan wat heftiger zijn. Ik weet wat ik moet doen of juist niet doen en kan er op die manier goed mee leven.
Maar als die aanvallen steeds vaker komen en steeds sneller op elkaar.. dan wel de GGZ inschakelen om een mogelijke terugval op tijd te stoppen.
Hetzelfde heb ik met mijn rest symptomen die nu en dan wat heftiger zijn. Ik weet wat ik moet doen of juist niet doen en kan er op die manier goed mee leven.
Maar als die aanvallen steeds vaker komen en steeds sneller op elkaar.. dan wel de GGZ inschakelen om een mogelijke terugval op tijd te stoppen.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | https://mdj-stek.nl
Kun je wat preciezer beschrijven wat je ervaart tijdens zo'n aanval? Wat voel je en wat denk je? Wat verandert er? Kun je nog op je omgeving reageren? Hoe halen mensen je eruit?
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik verander naar een andere persoonlijkheid, als omstanders zeggen dat ik E heet dan zeg ik dat E dood is en ik M ben, ik ga mezelf soms pijn doen en doe pogingen mijn eigen keel dicht te knijpen, wat ik voel en denk weet ik niet, als ik bijkom weet ik er niets meer van, wat ik nu vertel hoor ik van anderen.quote:Op dinsdag 9 januari 2024 16:32 schreef kuolema het volgende:
Kun je wat preciezer beschrijven wat je ervaart tijdens zo'n aanval? Wat voel je en wat denk je? Wat verandert er? Kun je nog op je omgeving reageren? Hoe halen mensen je eruit?
Reageren op omgeving doe ik blijkbaar amper, mensen halen me eruit door op me in te blijven praten dat ik E ben en waar ik ben, terug brengen in de werkelijkheid dus, op een gegeven moment reageer ik daar wel op, ook aanrakingen op de schouder kunnen helpend zijn
Dat klinkt heftig... Ik kan me niet voorstellen dat daar niets aan te doen is. Misschien kun je om een second opinion vragen?quote:
[..]
Ik verander naar een andere persoonlijkheid, als omstanders zeggen dat ik E heet dan zeg ik dat E dood is en ik M ben, ik ga mezelf soms pijn doen en doe pogingen mijn eigen keel dicht te knijpen, wat ik voel en denk weet ik niet, als ik bijkom weet ik er niets meer van, wat ik nu vertel hoor ik van anderen.
Reageren op omgeving doe ik blijkbaar amper, mensen halen me eruit door op me in te blijven praten dat ik E ben en waar ik ben, terug brengen in de werkelijkheid dus, op een gegeven moment reageer ik daar wel op, ook aanrakingen op de schouder kunnen helpend zijn
Het is voor mij deels herkenbaar, als ik dissocieer.
Voel je het aankomen? Dan zijn er vast wel trucjes aan te leren om helder te blijven, te voorkomen dat je wegraakt.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ja ik voel het wel vaak aankomen en heb diverse trucjes om te voorkomen dat ik er eentje krijg, toch lukt het niet altijdquote:Op dinsdag 9 januari 2024 16:58 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dat klinkt heftig... Ik kan me niet voorstellen dat daar niets aan te doen is. Misschien kun je om een second opinion vragen?
Het is voor mij deels herkenbaar, als ik dissocieer.
Voel je het aankomen? Dan zijn er vast wel trucjes aan te leren om helder te blijven, te voorkomen dat je wegraakt.
Klinkt als een vorm van dissociatie ( na trauma?)quote:
[..]
Ja ik voel het wel vaak aankomen en heb diverse trucjes om te voorkomen dat ik er eentje krijg, toch lukt het niet altijd
Neem eigenlijk aan dat je borderline ook trauma/slechte jeugd/geen veilig thuis gerelateerd was
Als je het niet kunt oplossen, is het geen probleem.
Dissociatie is het ook niet volgens onderzoek, maar het lijkt er wel erg op inderdaadquote:Op vrijdag 12 januari 2024 13:24 schreef greysbones het volgende:
[..]
Klinkt als een vorm van dissociatie ( na trauma?)
Neem eigenlijk aan dat je borderline ook trauma/slechte jeugd/geen veilig thuis gerelateerd was
De borderline was ook trauma gerelateerd inderdaad
Heb je meerdere zorgverleners gehadquote:
[..]
Dissociatie is het ook niet volgens onderzoek, maar het lijkt er wel erg op inderdaad
De borderline was ook trauma gerelateerd inderdaad
Of altijd bij dezelfde
Anders zou ik zeker eens overwegen om eens een ander te proberen ( ja je moet opnieuw je hele shit voorleggen en dat is zwaar k.. , snap ik)
Klinkt toch echt als een dissociatieve identiteits stoornis
( lekker scrabble woord
)
Als je het niet kunt oplossen, is het geen probleem.
Ik heb altijd dezelfde zorgverlener gehad, ik twijfel om me elders aan te melden maar mijn verleden is best stevig en ik zie er tegen op om weer mijn verhaal te moeten doen en de wachttijden zijn vaak ook langquote:
[..]
Heb je meerdere zorgverleners gehad
Of altijd bij dezelfde
Anders zou ik zeker eens overwegen om eens een ander te proberen ( ja je moet opnieuw je hele shit voorleggen en dat is zwaar k.. , snap ik)
Klinkt toch echt als een dissociatieve identiteits stoornis
( lekker scrabble woord
Snap ikquote:
[..]
Ik heb altijd dezelfde zorgverlener gehad, ik twijfel om me elders aan te melden maar mijn verleden is best stevig en ik zie er tegen op om weer mijn verhaal te moeten doen en de wachttijden zijn vaak ook lang
Het is ook enorm vervelend als je weer alles moet uitleggen
Ik zou er in jouw geval wel over na denken
Als je ( zoals ik het lees niet gezien wordt ) heb je niet genoeg aan je huidige hulp
Als je het niet kunt oplossen, is het geen probleem.
Het heeft wel erg met borderline te maken. Het neigt ook een beetje naar dissociatieve identiteitsstoornis. Maar welk label mensen eraan plakken: het gaat erom wat erachter zit.
Ik herken het gelazer met de GGZ. Als ik dit van jou zo lees, denk ik persoonlijk dat jij intensieve hulp nodig hebt om ten eerste het trauma beter te kunnen verwerken en ten tweede om jezelf (opnieuw) te leren kennen. Geen wazige uitspraken als "Je moet van jezelf leren houden", want dat gaat niet als je worstelt met overtuigingen dat je een heel slecht mens bent. Juist dat moet worden uitgediept. Ik denk dat als je daadwerkelijk zo slecht zou zijn als je gelooft, je dat allang van jezelf had kunnen aanvaarden. Mensen zoals Jozef Fritzl hebben absoluut niet dezelfde psychische klachten als jij. Zijn slachtoffers daarentegen kunnen zich er beter mee identificeren.
Wat je kan doen, is hiermee naar de huisarts en aangeven dat je de zorg wilt hebben die jij nodig hebt en of hij/zij contact opneemt met de GGZ-instantie waarom dat tot nu toe niet gebeurt. Dat weet je waarschijnlijk wel, want je zal vrees ik wel vaker aangehoord hebben dat jij een 'complex geval' bent (daartoe worden alle mensen met meerdere diagnoses gerekend). Het is echter belangrijk - ook voor jouw persoonlijke ontwikkeling - dat je je daar niet door laat ondermijnen en gaat claimen waar je recht op hebt. Als jij dat niet alleen kunt, neem dan iemand mee die jou erbij kan ondersteunen.
Juist omdat het in jouw verleden was geëscaleerd waardoor je bepaalde dingen deed met ernstige consequenties voor jezelf en anderen, vind ik het nu van hen ontzettend onverantwoord dat ze jou met jezelf laten aanmodderen. Het kan jou niet verweten worden dat jij jouw verantwoordelijkheid niet neemt. Ik vind nu vooral dat zij degenen zijn die het laten afweten. Kunnen ze zich wel weer verdedigen met "we volgen het protocol op en de werkdruk is al zo hoog". Zij hebben toch echt zelf voor hun beroep gekozen.
Overigens maak ik mij niet zoveel zorgen dat jij een gevaar zou kunnen zijn voor anderen. Ik maak mij wel zorgen om jou en ik gun het jou dat het iig dit jaar bergopwaarts gaat met jou.
Het enige advies wat ik jou kan geven, is: claim jouw recht! Makkelijk gezegd hoor en in de praktijk ontzettend lastig. Maar je hebt dit wel nodig om te kunnen (over)leven.
Ik herken het gelazer met de GGZ. Als ik dit van jou zo lees, denk ik persoonlijk dat jij intensieve hulp nodig hebt om ten eerste het trauma beter te kunnen verwerken en ten tweede om jezelf (opnieuw) te leren kennen. Geen wazige uitspraken als "Je moet van jezelf leren houden", want dat gaat niet als je worstelt met overtuigingen dat je een heel slecht mens bent. Juist dat moet worden uitgediept. Ik denk dat als je daadwerkelijk zo slecht zou zijn als je gelooft, je dat allang van jezelf had kunnen aanvaarden. Mensen zoals Jozef Fritzl hebben absoluut niet dezelfde psychische klachten als jij. Zijn slachtoffers daarentegen kunnen zich er beter mee identificeren.
Wat je kan doen, is hiermee naar de huisarts en aangeven dat je de zorg wilt hebben die jij nodig hebt en of hij/zij contact opneemt met de GGZ-instantie waarom dat tot nu toe niet gebeurt. Dat weet je waarschijnlijk wel, want je zal vrees ik wel vaker aangehoord hebben dat jij een 'complex geval' bent (daartoe worden alle mensen met meerdere diagnoses gerekend). Het is echter belangrijk - ook voor jouw persoonlijke ontwikkeling - dat je je daar niet door laat ondermijnen en gaat claimen waar je recht op hebt. Als jij dat niet alleen kunt, neem dan iemand mee die jou erbij kan ondersteunen.
Juist omdat het in jouw verleden was geëscaleerd waardoor je bepaalde dingen deed met ernstige consequenties voor jezelf en anderen, vind ik het nu van hen ontzettend onverantwoord dat ze jou met jezelf laten aanmodderen. Het kan jou niet verweten worden dat jij jouw verantwoordelijkheid niet neemt. Ik vind nu vooral dat zij degenen zijn die het laten afweten. Kunnen ze zich wel weer verdedigen met "we volgen het protocol op en de werkdruk is al zo hoog". Zij hebben toch echt zelf voor hun beroep gekozen.
Overigens maak ik mij niet zoveel zorgen dat jij een gevaar zou kunnen zijn voor anderen. Ik maak mij wel zorgen om jou en ik gun het jou dat het iig dit jaar bergopwaarts gaat met jou.
Het enige advies wat ik jou kan geven, is: claim jouw recht! Makkelijk gezegd hoor en in de praktijk ontzettend lastig. Maar je hebt dit wel nodig om te kunnen (over)leven.
Alien hand syndrome (AHS)?quote:
doe pogingen mijn eigen keel dicht te knijpen
As above, so below.
Heb je EMDR wel eens overwogen?quote:
Voor de duidelijkheid, er staat een vraagteken achter omdat het niet de diagnose is, want die heb ik namelijk niet, volgens de GGZ vallen mijn aanvallen nergens onder, ben getest op verschillende persoonlijkheidsstoornissen maar val nergens onder, ik had ooit Borderlne maar dat is in regressie
Mijn aanvallen zijn een lange tijd rustig geweest maar komen de laatste maanden weer meer terug, waarvan die van vorige week wel behoorlijk heftig was omdat die doorging toen de aanval in principe voorbij was.
Wat zijn die aanvallen precies, ik lijk dan de controle over mezelf te verliezen en te switchen naar een andere persoonlijkheid, ze zijn niet langer dan een half uur vaak en ik ben door omstanders die weten wat ze moeten doen er uit te halen.
Ik twijfel wat ik doen moet, bij de GGZ kreeg ik toen tussen neus en lippen te horen dat ik het maar moest handelen en er mee moet leren leven maar dat is niet altijd gemakkelijk vandaar dat ik twijfel om er toch weer mee naar de huisarts te gaan, aan de andere kant heb ik ook niet echt heel veel trek in weer een nieuw traject waar aan je getrokken gaat worden, ik doe het zonder therapie( al ruim een jaar’) best goed en denk dan ook, misschien moet ik het gewoon zo laten en inderdaad accepteren
Dat heb ik gehadquote:
[..]
Heb je EMDR wel eens overwogen?
Dank je wel, dan ga ik denk ik maar eens afspraak maken met mijn huisarts en vragen wat de mogelijkheden zijn met mijn klachtenquote:
Het heeft wel erg met borderline te maken. Het neigt ook een beetje naar dissociatieve identiteitsstoornis. Maar welk label mensen eraan plakken: het gaat erom wat erachter zit.
Ik herken het gelazer met de GGZ. Als ik dit van jou zo lees, denk ik persoonlijk dat jij intensieve hulp nodig hebt om ten eerste het trauma beter te kunnen verwerken en ten tweede om jezelf (opnieuw) te leren kennen. Geen wazige uitspraken als "Je moet van jezelf leren houden", want dat gaat niet als je worstelt met overtuigingen dat je een heel slecht mens bent. Juist dat moet worden uitgediept. Ik denk dat als je daadwerkelijk zo slecht zou zijn als je gelooft, je dat allang van jezelf had kunnen aanvaarden. Mensen zoals Jozef Fritzl hebben absoluut niet dezelfde psychische klachten als jij. Zijn slachtoffers daarentegen kunnen zich er beter mee identificeren.
Wat je kan doen, is hiermee naar de huisarts en aangeven dat je de zorg wilt hebben die jij nodig hebt en of hij/zij contact opneemt met de GGZ-instantie waarom dat tot nu toe niet gebeurt. Dat weet je waarschijnlijk wel, want je zal vrees ik wel vaker aangehoord hebben dat jij een 'complex geval' bent (daartoe worden alle mensen met meerdere diagnoses gerekend). Het is echter belangrijk - ook voor jouw persoonlijke ontwikkeling - dat je je daar niet door laat ondermijnen en gaat claimen waar je recht op hebt. Als jij dat niet alleen kunt, neem dan iemand mee die jou erbij kan ondersteunen.
Juist omdat het in jouw verleden was geëscaleerd waardoor je bepaalde dingen deed met ernstige consequenties voor jezelf en anderen, vind ik het nu van hen ontzettend onverantwoord dat ze jou met jezelf laten aanmodderen. Het kan jou niet verweten worden dat jij jouw verantwoordelijkheid niet neemt. Ik vind nu vooral dat zij degenen zijn die het laten afweten. Kunnen ze zich wel weer verdedigen met "we volgen het protocol op en de werkdruk is al zo hoog". Zij hebben toch echt zelf voor hun beroep gekozen.
Overigens maak ik mij niet zoveel zorgen dat jij een gevaar zou kunnen zijn voor anderen. Ik maak mij wel zorgen om jou en ik gun het jou dat het iig dit jaar bergopwaarts gaat met jou.
Het enige advies wat ik jou kan geven, is: claim jouw recht! Makkelijk gezegd hoor en in de praktijk ontzettend lastig. Maar je hebt dit wel nodig om te kunnen (over)leven.
Op
Wat hoop je te bereiken als je er een label op kunt plakken?
Zit je dan niet nog steeds in het schuitje: 'leer er mee leven' en de mensen om je heen die weten schijnbaar al hoe ze je eruit moeten halen.
Je hebt al veel therapieen geprobeerd, maar daarmee is het niet over gegaan. Zal het met andere therapieen dan wel over gaan? Is het niet beter te kijken hoe je er het beste mee om kunt gaan, en hoe je triggers kunt vermijden?
Zit je dan niet nog steeds in het schuitje: 'leer er mee leven' en de mensen om je heen die weten schijnbaar al hoe ze je eruit moeten halen.
Je hebt al veel therapieen geprobeerd, maar daarmee is het niet over gegaan. Zal het met andere therapieen dan wel over gaan? Is het niet beter te kijken hoe je er het beste mee om kunt gaan, en hoe je triggers kunt vermijden?
Beetje te makkelijk, als dit door trauma komt en niet lichamelijk is, is het op te lossen.quote:
Wat hoop je te bereiken als je er een label op kunt plakken?
Zit je dan niet nog steeds in het schuitje: 'leer er mee leven' en de mensen om je heen die weten schijnbaar al hoe ze je eruit moeten halen.
Je hebt al veel therapieen geprobeerd, maar daarmee is het niet over gegaan. Zal het met andere therapieen dan wel over gaan? Is het niet beter te kijken hoe je er het beste mee om kunt gaan, en hoe je triggers kunt vermijden?
As above, so below.
De gebeurtenis, of gebeurtenissen, die het trauma heeft veroorzaakt blijft bestaan. En het is niet eens duidelijk of het een trauma is. TS lijkt op zoek naar een label, niet naar een oorzaak. Eerste stap lijkt me de oorzaak te zoeken, niet naar een label. Maar als er schijnbaar geen aanwijsbare oorzaak is, dan moet je na gaan denken hoe je er het beste mee kunt leven, en hoe je kunt vermijden in een aanval te glijden.quote:Op zondag 14 januari 2024 23:12 schreef Mijk het volgende:
[..]
Beetje te makkelijk, als dit door trauma komt en niet lichamelijk is, is het op te lossen.
Ik ga een afspraak maken bij de huisarts en leg uit wat er aan de hand is, kijken wat hij zegt en hoe hij het beoordeeld,quote:
[..]
De gebeurtenis, of gebeurtenissen, die het trauma heeft veroorzaakt blijft bestaan. En het is niet eens duidelijk of het een trauma is. TS lijkt op zoek naar een label, niet naar een oorzaak. Eerste stap lijkt me de oorzaak te zoeken, niet naar een label. Maar als er schijnbaar geen aanwijsbare oorzaak is, dan moet je na gaan denken hoe je er het beste mee kunt leven, en hoe je kunt vermijden in een aanval te glijden.
Lijkt me een verstandige stap, en ik hoop dat zijn verwijzing jou verder zal helpen dit goed onder controle te krijgen, of er nu een label op komt of niet.quote:
[..]
Ik ga een afspraak maken bij de huisarts en leg uit wat er aan de hand is, kijken wat hij zegt en hoe hij het beoordeeld,
goed van jequote:
[..]
Ik ga een afspraak maken bij de huisarts en leg uit wat er aan de hand is, kijken wat hij zegt en hoe hij het beoordeeld,
misschien weet hij of zij ook nog een goede behandelaar
Want trigger vermijdend leven is niet te doen
Als je het niet kunt oplossen, is het geen probleem.
zonder label geen (vergoede) behandelingquote:
[..]
Lijkt me een verstandige stap, en ik hoop dat zijn verwijzing jou verder zal helpen dit goed onder controle te krijgen, of er nu een label op komt of niet.
Als je het niet kunt oplossen, is het geen probleem.
Wellicht heb je eerdere topics van TS niet meegekregen. Hij heeft nogal wat ellendige dingen meegemaakt, dus het is wel waarschijnlijk dat het met trauma's heeft te maken.quote:
[..]
De gebeurtenis, of gebeurtenissen, die het trauma heeft veroorzaakt blijft bestaan. En het is niet eens duidelijk of het een trauma is.
De gebeurtenissen blijven inderdaad bestaan. Een trauma of persoonlijkheidsstoornis wat daarvan het gevolg is en wat een rol blijft spelen in het heden, kan daarentegen wel degelijk aangepakt worden. Waarom zou dat niet kunnen?
En wat bedoel je precies met "lijkt op zoek naar een label"? Kan je dat toelichten?
Klopt inderdaad, heb de eerdere topics niet meegekregen volgens mij.quote:
[..]
Wellicht heb je eerdere topics van TS niet meegekregen. Hij heeft nogal wat ellendige dingen meegemaakt, dus het is wel waarschijnlijk dat het met trauma's heeft te maken.
De gebeurtenissen blijven inderdaad bestaan. Een trauma of persoonlijkheidsstoornis wat daarvan het gevolg is en wat een rol blijft spelen in het heden, kan daarentegen wel degelijk aangepakt worden. Waarom zou dat niet kunnen?
En wat bedoel je precies met "lijkt op zoek naar een label"? Kan je dat toelichten?
Dit doet mij denken dat TS op zoek is naar een label:
Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Diagnose > behandeling > goed een normaal leven leiden, maar ook bijv: leren hoe aanvallen te vermijden en ermee om te gaan > goed een normaal leven leiden (waarbij er uiteraard later nog wel een label opgeplakt kan worden).quote:Voor de duidelijkheid, er staat een vraagteken achter omdat het niet de diagnose is, want die heb ik namelijk niet, volgens de GGZ vallen mijn aanvallen nergens onder, ben getest op verschillende persoonlijkheidsstoornissen maar val nergens onder, ik had ooit Borderlne maar dat is in regressie
Een label kan natuurlijk helpen met vergoedingen van een zorgverzekering, maar dat iets vergoed wordt wilt niet gelijk zeggen dat het helpt, en dat iets niet vergoed kan worden, wilt ook niet zeggen dat het niet helpt. En als iets helpt je leven te verbeteren, zou je er dan niet wat voor over hebben om daarin te investeren?
Het blijft natuurlijk lastig, en ik hoop dat TS verder geholpen kan worden door de huisarts, en dat er een weg is waarbij de zorgverzekering (vrijwel) alles vergoedt, maar ik zou me daar niet afhankelijk van maken.
Als het inderdaad zo is dat TS een label wilt hebben, lijkt mij dat ook hier weer de GGZ daartoe aanleiding geeft.
Dus als ze hem zonodig willen labelen, kom dan aan met iets wat duidelijk is.
Maar goed ... het heeft weinig zin om hierover door te emmeren. Dit is nou eenmaal het systeem in de maatschappij. Niet alleen de GGZ, want dit is overal. Als het uiteindelijk wel leidt tot een goede behandeling, dan is dit ook wel te overzien toch?
Als ik zoiets te horen zou krijgen, zou ik mij daar ontzettend klote bij voelen. Sterker nog, ik weet hoe het voelt, want het komt mij zo bekend voor. Als ik dit van TS lees en ik zou zelf geen ervaring hebben met de GGZ, zou ik denken dat hij het gewoon verzint of op zijn minst dramatiseert. Ik heb nog steeds de neiging om dat te bedenken, ondanks dat ik het zelf heb meegemaakt, want het is zo niet te bevatten dat dit wel de realiteit is.quote:Voor de duidelijkheid, er staat een vraagteken achter omdat het niet de diagnose is, want die heb ik namelijk niet, volgens de GGZ vallen mijn aanvallen nergens onder, ben getest op verschillende persoonlijkheidsstoornissen maar val nergens onder, ik had ooit Borderlne maar dat is in regressie
Dus als ze hem zonodig willen labelen, kom dan aan met iets wat duidelijk is.
Maar goed ... het heeft weinig zin om hierover door te emmeren. Dit is nou eenmaal het systeem in de maatschappij. Niet alleen de GGZ, want dit is overal. Als het uiteindelijk wel leidt tot een goede behandeling, dan is dit ook wel te overzien toch?
nogmaalsquote:
[..]
Klopt inderdaad, heb de eerdere topics niet meegekregen volgens mij.
Dit doet mij denken dat TS op zoek is naar een label:
[..]
Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Diagnose > behandeling > goed een normaal leven leiden, maar ook bijv: leren hoe aanvallen te vermijden en ermee om te gaan > goed een normaal leven leiden (waarbij er uiteraard later nog wel een label opgeplakt kan worden).
Een label kan natuurlijk helpen met vergoedingen van een zorgverzekering, maar dat iets vergoed wordt wilt niet gelijk zeggen dat het helpt, en dat iets niet vergoed kan worden, wilt ook niet zeggen dat het niet helpt. En als iets helpt je leven te verbeteren, zou je er dan niet wat voor over hebben om daarin te investeren?
Het blijft natuurlijk lastig, en ik hoop dat TS verder geholpen kan worden door de huisarts, en dat er een weg is waarbij de zorgverzekering (vrijwel) alles vergoedt, maar ik zou me daar niet afhankelijk van maken.
zonder label zul je nooit een behandeling krijgen
( die vergoedt wordt)
Als je het niet kunt oplossen, is het geen probleem.
Als je voor de keuze stond:quote:
[..]
nogmaals
zonder label zul je nooit een behandeling krijgen
( die vergoedt wordt)
Zonder label nu een manier vinden om met je problemen te leren leven, en eventuele kosten daarvoor uit eigen zak betalen, of, jaren blijven emmeren om eerst een label te krijgen, zodat alles vergoed wordt. Wat zou je kiezen?
Hoe wil je dat doen dan zonder hulp?quote:
[..]
Als je voor de keuze stond:
Zonder label nu een manier vinden om met je problemen te leren leven, en eventuele kosten daarvoor uit eigen zak betalen, of, jaren blijven emmeren om eerst een label te krijgen, zodat alles vergoed wordt. Wat zou je kiezen?
want het zelf betalen moet je een beste zak meenemen
Als je het niet kunt oplossen, is het geen probleem.
Voor alle duidelijkheid ik ben niet op zoek naar een label
Bij de huisarts geweest vandaag en we hebben besloten het voorlopig te laten rusten en er geen nieuwe GGZ behandeling op los te laten, de redenen
- wachttijden zijn lang
- heeft het nut om alles weer omhoog te gooien wat het misschien ook erger kan maken
- ik doe het ondanks dit best goed
- M meer naar de voorgrond laten komen kan averechts werken
Bij de huisarts geweest vandaag en we hebben besloten het voorlopig te laten rusten en er geen nieuwe GGZ behandeling op los te laten, de redenen
- wachttijden zijn lang
- heeft het nut om alles weer omhoog te gooien wat het misschien ook erger kan maken
- ik doe het ondanks dit best goed
- M meer naar de voorgrond laten komen kan averechts werken
Je hoeft niet persé een nieuwe GGZ-behandeling aan te gaan om aan jezelf te kunnen werken.quote:
Voor alle duidelijkheid ik ben niet op zoek naar een label
Bij de huisarts geweest vandaag en we hebben besloten het voorlopig te laten rusten en er geen nieuwe GGZ behandeling op los te laten, de redenen
- wachttijden zijn lang
- heeft het nut om alles weer omhoog te gooien wat het misschien ook erger kan maken
- ik doe het ondanks dit best goed
- M meer naar de voorgrond laten komen kan averechts werken
Ik vind het wel een dooddoener als er wordt gezegd dat je het ondanks dit best goed doet. Daar gaat het helemaal niet om. Het gaat om jouw mentale gezondheid. Als jij worstelt met psychische problemen waardoor jij jezelf wilt wurgen, dan is daar duidelijk iets mee aan de hand. Welk label er ook aan gekoppeld wordt, het is hoe dan ook duidelijk dat jij erg met jezelf worstelt en daar behoorlijk onder lijdt. Je gaat immers niet voor de lol jezelf wurgen.
Elke keer tevergeefs aankloppen bij de GGZ lijkt mij inderdaad zinloos. Maar laat het er niet bij zitten. Dan moet je op een andere manier aan jezelf werken. Als je uiteindelijk echt behandeling nodig hebt, is het misschien een idee dat je een 1e lijns psycholoog kan benaderen die niet voor de GGZ werkt maar bijvoorbeeld een zelfstandige praktijk heeft. Het is weliswaar niet genoeg voor jou om behandeld te worden, maar misschien wel om de hele situatie duidelijker in kaart te brengen. Als die persoon constateert dat jouw situatie ernstig genoeg is waardoor een intensievere behandeling absoluut nodig is en hij/zij maakt daarvan een rapport, sta je veel sterker.
Je kan ook proberen contact op te nemen met MIND Korrelatie
Je kan je ook eens orienteren op haptonomie of lichaamsgerichte therapie.
Hoe is jouw manier van leven verder? Heb jij dagbesteding in een gezonde omgeving? Met dat laatste bedoel ik dat je daarbij te maken krijgt met mensen die een gezonde invloed hebben op jou. Regelmatig naar een dagbestedingscentrum gaan voor mensen met psychische problemen waarbij je vooral te maken krijgt met cliënten die cognitief veel beperkter zijn dan jij, is geen gezonde omgeving. Jij bent dan namelijk altijd degene die zich naar hen moet aanpassen, terwijl het me voor jou juist belangrijk lijkt dat je meer gelijkwaardig in contact staat met anderen.
Dank je wel voor de behulpzaamheidquote:
[..]
Je hoeft niet persé een nieuwe GGZ-behandeling aan te gaan om aan jezelf te kunnen werken.
Ik vind het wel een dooddoener als er wordt gezegd dat je het ondanks dit best goed doet. Daar gaat het helemaal niet om. Het gaat om jouw mentale gezondheid. Als jij worstelt met psychische problemen waardoor jij jezelf wilt wurgen, dan is daar duidelijk iets mee aan de hand. Welk label er ook aan gekoppeld wordt, het is hoe dan ook duidelijk dat jij erg met jezelf worstelt en daar behoorlijk onder lijdt. Je gaat immers niet voor de lol jezelf wurgen.
Elke keer tevergeefs aankloppen bij de GGZ lijkt mij inderdaad zinloos. Maar laat het er niet bij zitten. Dan moet je op een andere manier aan jezelf werken. Als je uiteindelijk echt behandeling nodig hebt, is het misschien een idee dat je een 1e lijns psycholoog kan benaderen die niet voor de GGZ werkt maar bijvoorbeeld een zelfstandige praktijk heeft. Het is weliswaar niet genoeg voor jou om behandeld te worden, maar misschien wel om de hele situatie duidelijker in kaart te brengen. Als die persoon constateert dat jouw situatie ernstig genoeg is waardoor een intensievere behandeling absoluut nodig is en hij/zij maakt daarvan een rapport, sta je veel sterker.
Je kan ook proberen contact op te nemen met MIND Korrelatie
Je kan je ook eens orienteren op haptonomie of lichaamsgerichte therapie.
Hoe is jouw manier van leven verder? Heb jij dagbesteding in een gezonde omgeving? Met dat laatste bedoel ik dat je daarbij te maken krijgt met mensen die een gezonde invloed hebben op jou. Regelmatig naar een dagbestedingscentrum gaan voor mensen met psychische problemen waarbij je vooral te maken krijgt met cliënten die cognitief veel beperkter zijn dan jij, is geen gezonde omgeving. Jij bent dan namelijk altijd degene die zich naar hen moet aanpassen, terwijl het me voor jou juist belangrijk lijkt dat je meer gelijkwaardig in contact staat met anderen.
Ik ga regelmatig naar een inloop waar mensen komen met een psychische kwetsbaarheid, eerlijk gezegd vind ik dat wel prettig omdat ik dan met lotgenoten kan praten
Ik ga nog nadenken of ik verdere stappen nemen om hulp te zoeken zoals jij aangeeft
Als je er aan gaat werken heb je inderdaad dikke kans dat je oud zeer naar boven haaltquote:
Voor alle duidelijkheid ik ben niet op zoek naar een label
Bij de huisarts geweest vandaag en we hebben besloten het voorlopig te laten rusten en er geen nieuwe GGZ behandeling op los te laten, de redenen
- wachttijden zijn lang
- heeft het nut om alles weer omhoog te gooien wat het misschien ook erger kan maken
- ik doe het ondanks dit best goed
- M meer naar de voorgrond laten komen kan averechts werken
En hierdoor tijdelijk wat terug valt
Misschien via de praat groep wat tips vragen?
Als je het niet kunt oplossen, is het geen probleem.
Ik ben nog aan het afwegen, donderdagnacht weer een paar van die aanvallen gehad en dan ben je de dag erop gewoon brak, maar de vraag is inderdaad of ik het niet erger ga maken als ik er aan ga werken terwijl het in principe redelijk te doen is nuquote:
[..]
Als je er aan gaat werken heb je inderdaad dikke kans dat je oud zeer naar boven haalt
En hierdoor tijdelijk wat terug valt
Misschien via de praat groep wat tips vragen?
Klopt, het trauma rond M blijft lastig te behappen voor me, het is de vraag of dat beter gaat worden, ik neig er naar om voor de veilige weg te kiezen en het verder te laten rusten omdat ik vrees dat meer aandacht er naar meer ellende gaat opleveren voor mequote:
In ieder geval duidelijk dat je je trauma('s) nog totaal niet hebt kunnen verwerken.
Want dat heeft je nu veel opgeleverd, het wegstoppen?quote:
[..]
Klopt, het trauma rond M blijft lastig te behappen voor me, het is de vraag of dat beter gaat worden, ik neig er naar om voor de veilige weg te kiezen en het verder te laten rusten omdat ik vrees dat meer aandacht er naar meer ellende gaat opleveren voor me
Nee, maar het oprakelen kan het erger maken, nu is het nog beheersbaarquote:
[..]
Want dat heeft je nu veel opgeleverd, het wegstoppen?
Kan*quote:
[..]
Nee, maar het oprakelen kan het erger maken, nu is het nog beheersbaar
Feit is dat je nu geen enkele manier hebt om dit aan te pakken en de kans is groot dat met 'niets doen' en wegstoppen de klachten op den duur heftiger zullen worden. Wellicht dat je door de zure appel moet bijten, op kort termijn een heftigere periode tegemoet gaat, maar op lang termijn meer voordeel eruit zal halen. Maar goed, dat is aan jou.
Of je het nou wegstopt of niet, de wond is er.quote:
[..]
Nee, maar het oprakelen kan het erger maken, nu is het nog beheersbaar
Het klopt inderdaad dat als je de confrontatie met het verleden aangaat, je daardoor aangedaan kunt raken en wellicht ook nachtmerries en herbelevingen kunt krijgen. Daarom is het belangrijk dat je die confrontatie aangaat bij mensen die je kunt vertrouwen en die jou kunnen opvangen voor het geval dat gaat gebeuren. Om die reden vind ik de manier hoe jij bent behandeld door de GGZ echt schandalig. Het enige wat ik kan doen voor jou, is je bewust maken dat jij je daar niet persé bij neer hoeft te leggen. De huisarts heeft een zorgplicht en daarvoor een eed afgelegd. Jij hebt net als iedereen recht op zorg als je ernstige psychische problemen hebt waardoor je mogelijk een gevaar voor jezelf en anderen zou kunnen zijn. De huisarts kan jou wel aanpraten dat het goed gaat met jou en dat je die zorg niet nodig hebt, maar je weet zelf dat hij/zij poep praat.
Het zou overigens best kunnen dat er miscommunicatie is. Als jij je tegenover zo'n persoon heel onverschillig uitdrukt, kan hij/zij daaruit interpreteren dat jij vindt dat je geen zorg nodig hebt en denkt de arts jou te helpen door jou daarin gelijk te geven. Ik zeg niet dat jij iets fout hebt gedaan. Het zou best kunnen dat jij dit onbewust doet om bevestiging te krijgen voor de overtuiging dat jij het niet verdient om geholpen te worden. En uiteraard is het op zich al een hele moeilijke confrontatie.
Je hoeft niet persé de volgende keer met heel veel drama bij de huisarts langs te gaan. Je kan op papier dezelfde dingen opschrijven die je hier in dit topic hebt gepost, want hier denken de meeste mensen namelijk wel dat jij hulp nodig hebt.
Als de huisarts er dan nog steeds tegenin gaat, kan je hem/haar erop wijzen dat hij/zij een eed heeft afgelegd en verplicht is jou de zorg te bieden die je nodig hebt. In dit geval houdt dat een doorverwijzing in naar iets of iemand die daarin is gespecialiseerd. Het klopt inderdaad dat het huisartsen nogal moeilijk wordt gemaakt, maar dat is niet jouw probleem. Je hebt lang genoeg jezelf onderworpen aan problemen. Als je dan toch elke keer moet knokken, vecht dan eens een keer VOOR jezelf ipv tegen jezelf.
Je hebt misschien een punt dat ik met mijn probleem wat te luchtig naar de huisarts gegaan ben waardoor hij het ook lichter beoordeelde misschien.quote:
[..]
Of je het nou wegstopt of niet, de wond is er.
Het klopt inderdaad dat als je de confrontatie met het verleden aangaat, je daardoor aangedaan kunt raken en wellicht ook nachtmerries en herbelevingen kunt krijgen. Daarom is het belangrijk dat je die confrontatie aangaat bij mensen die je kunt vertrouwen en die jou kunnen opvangen voor het geval dat gaat gebeuren. Om die reden vind ik de manier hoe jij bent behandeld door de GGZ echt schandalig. Het enige wat ik kan doen voor jou, is je bewust maken dat jij je daar niet persé bij neer hoeft te leggen. De huisarts heeft een zorgplicht en daarvoor een eed afgelegd. Jij hebt net als iedereen recht op zorg als je ernstige psychische problemen hebt waardoor je mogelijk een gevaar voor jezelf en anderen zou kunnen zijn. De huisarts kan jou wel aanpraten dat het goed gaat met jou en dat je die zorg niet nodig hebt, maar je weet zelf dat hij/zij poep praat.
Het zou overigens best kunnen dat er miscommunicatie is. Als jij je tegenover zo'n persoon heel onverschillig uitdrukt, kan hij/zij daaruit interpreteren dat jij vindt dat je geen zorg nodig hebt en denkt de arts jou te helpen door jou daarin gelijk te geven. Ik zeg niet dat jij iets fout hebt gedaan. Het zou best kunnen dat jij dit onbewust doet om bevestiging te krijgen voor de overtuiging dat jij het niet verdient om geholpen te worden. En uiteraard is het op zich al een hele moeilijke confrontatie.
Je hoeft niet persé de volgende keer met heel veel drama bij de huisarts langs te gaan. Je kan op papier dezelfde dingen opschrijven die je hier in dit topic hebt gepost, want hier denken de meeste mensen namelijk wel dat jij hulp nodig hebt.
Als de huisarts er dan nog steeds tegenin gaat, kan je hem/haar erop wijzen dat hij/zij een eed heeft afgelegd en verplicht is jou de zorg te bieden die je nodig hebt. In dit geval houdt dat een doorverwijzing in naar iets of iemand die daarin is gespecialiseerd. Het klopt inderdaad dat het huisartsen nogal moeilijk wordt gemaakt, maar dat is niet jouw probleem. Je hebt lang genoeg jezelf onderworpen aan problemen. Als je dan toch elke keer moet knokken, vecht dan eens een keer VOOR jezelf ipv tegen jezelf.
Het blijft desondanks wel een beetje een tweestrijd in mezelf maar ik zal zeker de argumenten die je aangeeft meenemen in mijn overweging
Is je aanval wel eens gefilmd? Heb je gezien wat je lichaam (met je) doet?
♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
Cup
Mag ik vragen wat je al aan therapie hebt gehad ?
En in hoeverre dit je wat heeft opgeleverd ?
Wat ik vooral zie is dat er echt wel goede plekken zijn waar ze je zeker zouden kunnen helpen
Maar niet elke plek is een geschikte
Er zitten veel zakkenvullers tussen
Mag ik vragen wat je al aan therapie hebt gehad ?
En in hoeverre dit je wat heeft opgeleverd ?
Wat ik vooral zie is dat er echt wel goede plekken zijn waar ze je zeker zouden kunnen helpen
Maar niet elke plek is een geschikte
Er zitten veel zakkenvullers tussen
Als je het niet kunt oplossen, is het geen probleem.
En heb je het idee dat je ‘aanvallen’ toenemen of blijft het gelijk ?
Als je het niet kunt oplossen, is het geen probleem.
Nee nog nooitquote:
Is je aanval wel eens gefilmd? Heb je gezien wat je lichaam (met je) doet?
Voorheen had ik meerdere aanvallen per dag, nu gemiddeld 1 of 2 keer per weekquote:
Cup
Mag ik vragen wat je al aan therapie hebt gehad ?
En in hoeverre dit je wat heeft opgeleverd ?
Wat ik vooral zie is dat er echt wel goede plekken zijn waar ze je zeker zouden kunnen helpen
Maar niet elke plek is een geschikte
Er zitten veel zakkenvullers tussen
De laatste maanden lijkt het wat meer toe te nemen, er zijn periodes geweest waarin ik ze gewoon een paar weken niet had
Nee niet bewust, je moet er ook maar net aan denken om het te filmen, denk dat de mensen om me heen er zoveel mogelijk aan denken me er snel uit te halenquote:
|
|
