F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Het is pas een wonder als die zaken ineens weg zijn.quote:Op maandag 25 december 2023 23:39 schreef Libertarisch het volgende:
Het poollicht:
[ afbeelding ]
is nog steeds een wonder.
[ afbeelding ]
De sterrenhemel, blijft het magische gevoel geven (terecht).
Merry christmas
Nee, jij maakt een klassieke denkfout. Ik zal even uitleggen waarom (nu we toch in het filosofie forum zitten). We kunnen onderscheid maken tussen twee dingen: een fenomeen an sich en het gedrag van het fenomeen. Dan nemen we het voorbeeld van het waarneembare universum. Het waarneembare universum (waaronder de sterrenhemel) is het fenomeen op zichzelf. Wat wij de natuurwetten noemen is het gedrag van het fenomeen. Neem voorbeelden zoals de aarde die om de zon draait. We weten zeker dat het vanavond weer donker is en morgenochtend wordt het weer licht.quote:
[..]
Het is pas een wonder als die zaken ineens weg zijn.
Maar het fenomeen op zich is fundamenteel onverklaarbaar. Het is dus op zichzelf wonderbaarlijk. Het blijft wonderbaarlijk ook als je het gedrag van het fenomeen hebt weten te ontcijferen.
Wat een wonderlijke reactie.quote:
[..]
Nee, jij maakt een klassieke denkfout. Ik zal even uitleggen waarom (nu we toch in het filosofie forum zitten). We kunnen onderscheid maken tussen twee dingen: een fenomeen an sich en het gedrag van het fenomeen. Dan nemen we het voorbeeld van het waarneembare universum. Het waarneembare universum (waaronder de sterrenhemel) is het fenomeen op zichzelf. Wat wij de natuurwetten noemen is het gedrag van het fenomeen. Neem voorbeelden zoals de aarde die om de zon draait. We weten zeker dat het vanavond weer donker is en morgenochtend wordt het weer licht.
Maar het fenomeen op zich is fundamenteel onverklaarbaar. Het is dus op zichzelf wonderbaarlijk. Het blijft wonderbaarlijk ook als je het gedrag van het fenomeen hebt weten te ontcijferen.
Fata Morgana.
Sprite Lightning
Weddingdress waterfall (Peru)
Ultra rare Rainbow Cloud
Multi Tornado
Sinkhole
Microburst Precitipation Shaft
Bioluminescent Beach
Forest Fireflies
As above, so below.
De legende van de vliegende Hollander was een fata morgana. Volgens mij is die vervorming en vergroting van objecten aan de horizon ook waarom we fenomenen als de supermaan zien.
“Als de Zon niet iedere dag op zou komen,” schrijft de legendarische samurai Miyamoto Musashi, “dan zou men ook dat een wonder noemen.”
Het voornaamste verschil dus, tussen wonderen en reguliere verschijnselen, is de regelmaat waarin ze voorkomen (zoals ook aan de overeenkomst tussen de woorden regulier en regelmatig te horen is). Je hebt het dan simpelweg over zaken die minder vaak voorkomen dan andere.
Maar hoe vaak iets voorkomt, of dat nu iedere seconde is of één keer in de miljard jaar, objectief gesproken zou het niets uit moeten maken. Vanuit een neutraal oogpunt, op het niveau waarop natuurwetten zouden opereren is het ene niet specialer dan het andere. Het zijn allebei gewoon dingen die gebeuren. Vanuit ons eigen oogpunt echter, het enige waarover we beschikken, hebben we de neiging om de vaak voorkomende dingen als ‘natuurlijker’ dan de minder vaak voorkomende dingen te beschouwen. Niet geheel terecht, want eigenlijk zijn de regelmatig voorkomende dingen net zo wonderbaarlijk als de zeldzame. Ook die zijn onbeschrijflijk mooi en onvoorstelbaar uniek, maar we zijn er zo aan gewend dat we dat niet altijd even goed beseffen. Misschien toch eens wat beter kijken naar de pracht van de opkomende Zon.
Het voornaamste verschil dus, tussen wonderen en reguliere verschijnselen, is de regelmaat waarin ze voorkomen (zoals ook aan de overeenkomst tussen de woorden regulier en regelmatig te horen is). Je hebt het dan simpelweg over zaken die minder vaak voorkomen dan andere.
Maar hoe vaak iets voorkomt, of dat nu iedere seconde is of één keer in de miljard jaar, objectief gesproken zou het niets uit moeten maken. Vanuit een neutraal oogpunt, op het niveau waarop natuurwetten zouden opereren is het ene niet specialer dan het andere. Het zijn allebei gewoon dingen die gebeuren. Vanuit ons eigen oogpunt echter, het enige waarover we beschikken, hebben we de neiging om de vaak voorkomende dingen als ‘natuurlijker’ dan de minder vaak voorkomende dingen te beschouwen. Niet geheel terecht, want eigenlijk zijn de regelmatig voorkomende dingen net zo wonderbaarlijk als de zeldzame. Ook die zijn onbeschrijflijk mooi en onvoorstelbaar uniek, maar we zijn er zo aan gewend dat we dat niet altijd even goed beseffen. Misschien toch eens wat beter kijken naar de pracht van de opkomende Zon.
Eens, en totdat je dus "egoloss" ziet begrijp je daarom wat ze met "nieuwe aarde" bedoelen ook. Omdat dán álles weer "nieuw" en interessant wordt, en alles ook belachelijk eenvoudig wordt, je kijkt letterlijk weer uit de ogen van hoe je als kind dat deed.. De eerste keer dat ik t ervaarde was veruit het heftigst ook, en werd zelfs sochtends wakker gehouden door fluitende vogeltjes, iets waar ik normaal gewoon doorheen slaap. Ik had een oorverdovende stilte, je merkt ook pas hoeveel ruis de mind maakt zodra het wegvalt, hetzelfde idee als een afzuigkap die al even aan staat weer uitzetten.quote:
“Als de Zon niet iedere dag op zou komen,” schrijft de legendarische samurai Miyamoto Musashi, “dan zou men ook dat een wonder noemen.”
Het voornaamste verschil dus, tussen wonderen en reguliere verschijnselen, is de regelmaat waarin ze voorkomen (zoals ook aan de overeenkomst tussen de woorden regulier en regelmatig te horen is). Je hebt het dan simpelweg over zaken die minder vaak voorkomen dan andere.
Maar hoe vaak iets voorkomt, of dat nu iedere seconde is of één keer in de miljard jaar, objectief gesproken zou het niets uit moeten maken. Vanuit een neutraal oogpunt, op het niveau waarop natuurwetten zouden opereren is het ene niet specialer dan het andere. Het zijn allebei gewoon dingen die gebeuren. Vanuit ons eigen oogpunt echter, het enige waarover we beschikken, hebben we de neiging om de vaak voorkomende dingen als ‘natuurlijker’ dan de minder vaak voorkomende dingen te beschouwen. Niet geheel terecht, want eigenlijk zijn de regelmatig voorkomende dingen net zo wonderbaarlijk als de zeldzame. Ook die zijn onbeschrijflijk mooi en onvoorstelbaar uniek, maar we zijn er zo aan gewend dat we dat niet altijd even goed beseffen. Misschien toch eens wat beter kijken naar de pracht van de opkomende Zon.
As above, so below.
Ik zie dat ook als een constante, ik zou bijna zeggen strijd, worsteling, om dat gevoel van waardering en het je laten raken door de fascinatie voor de zogenaamde ‘kleine dingen’ – die dus eigenlijk helemaal niet klein zijn – in leven te houden. Om dat gevoel wakker te houden, om wakker te blijven dus eigenlijk. Vooral vanuit de moderne technologie maar ook gewoon vanuit de dagelijkse beslommeringen van het leven gaat een constante drang uit, wordt je de hele tijd omlaag getrokken als het ware, verleid om in slaap te sukkelen en alles maar voor lief te nemen en als ‘gewoontjes’ te bestempelen. “Het is nu eenmaal zo...”quote:
[..]
Eens, en totdat je dus "egoloss" ziet begrijp je daarom wat ze met "nieuwe aarde" bedoelen ook. Omdat dán álles weer "nieuw" en interessant wordt, en alles ook belachelijk eenvoudig wordt, je kijkt letterlijk weer uit de ogen van hoe je als kind dat deed.. De eerste keer dat ik t ervaarde was veruit het heftigst ook, en werd zelfs sochtends wakker gehouden door fluitende vogeltjes, iets waar ik normaal gewoon doorheen slaap. Ik had een oorverdovende stilte, je merkt ook pas hoeveel ruis de mind maakt zodra het wegvalt, hetzelfde idee als een afzuigkap die al even aan staat weer uitzetten.
Een deel van waarom dat zo gevaarlijk is, in de zin van waarom dat zo gemakkelijk kan gebeuren, is dat het ‘objectief’ of ‘neutraal’ gezien niet eens per se verkeerd is om dat te doen, om dat te denken. In zekere zin klopt het ook gewoon, dat het allemaal niet zoveel voorstelt en niet zoveel waard is, en in zekere zin kun je ook gewoon slaapwandelend door het leven te gaan als je dat zou willen. Maar je hoeft maar een keer goed je ogen te openen, een keer diep adem te halen, om te ervaren dat er zoveel meer aan de hand is dan dat, en hoe zonde het eigenlijk is om je er niet door te laten verwonderen.
Stel je voor dat je de wereld als baby zou zien. Alsof je helemaal geen kennis hebt en voor het eerst een sterrenhemel of zonsondergang zou zien. Hoe zou dat zijn?quote:
[..]
Ik zie dat ook als een constante, ik zou bijna zeggen strijd, worsteling, om dat gevoel van waardering en het je laten raken door de fascinatie voor de zogenaamde ‘kleine dingen’ – die dus eigenlijk helemaal niet klein zijn – in leven te houden. Om dat gevoel wakker te houden, om wakker te blijven dus eigenlijk. Vooral vanuit de moderne technologie maar ook gewoon vanuit de dagelijkse beslommeringen van het leven gaat een constante drang uit, wordt je de hele tijd omlaag getrokken als het ware, verleid om in slaap te sukkelen en alles maar voor lief te nemen en als ‘gewoontjes’ te bestempelen. “Het is nu eenmaal zo...”
Een deel van waarom dat zo gevaarlijk is, in de zin van waarom dat zo gemakkelijk kan gebeuren, is dat het ‘objectief’ of ‘neutraal’ gezien niet eens per se verkeerd is om dat te doen, om dat te denken. In zekere zin klopt het ook gewoon, dat het allemaal niet zoveel voorstelt en niet zoveel waard is, en in zekere zin kun je ook gewoon slaapwandelend door het leven te gaan als je dat zou willen. Maar je hoeft maar een keer goed je ogen te openen, een keer diep adem te halen, om te ervaren dat er zoveel meer aan de hand is dan dat, en hoe zonde het eigenlijk is om je er niet door te laten verwonderen.
De strekking van de vorige post lijkt van wat ik eruit haal, dat een natuurkundig fenomeen dagelijks kan optreden, jaarlijks kan optreden (en alles ertussenin) maar ook met een lagere frequentie of onregelmatig.quote:
[..]
Eens, en totdat je dus "egoloss" ziet begrijp je daarom wat ze met "nieuwe aarde" bedoelen ook. Omdat dán álles weer "nieuw" en interessant wordt, en alles ook belachelijk eenvoudig wordt, je kijkt letterlijk weer uit de ogen van hoe je als kind dat deed.. De eerste keer dat ik t ervaarde was veruit het heftigst ook, en werd zelfs sochtends wakker gehouden door fluitende vogeltjes, iets waar ik normaal gewoon doorheen slaap. Ik had een oorverdovende stilte, je merkt ook pas hoeveel ruis de mind maakt zodra het wegvalt, hetzelfde idee als een afzuigkap die al even aan staat weer uitzetten.
Dat veel wat vroeger aan het “bovennatuurlijke” (fata morgana’s, bolbliksem, kometen, etc) werd toegeschreven maar dit net zo natuurlijk is omdat bovennatuurlijke ook weleens betekent “dit begrijpen we nog niet” Al moet daar ook wel de kanttekening bij dat we veel best begrijpen al, maar dat de populariteitsprijs nu niet meteen ligt bij hetgeen willen begrijpen en de mysteries beter scoren.
En daaronder valt ook alles wat we nu nog niet kennen of zich moeilijker laat onderzoeken in het wild ivm de lage frequentie van zo’n verschijning.
Regen van kikkers en vissen gebeurt af en toe nog wel eens door een windhoos die een meer opslurpt met alles wat er in zit.quote:
Regen van vissen/kikker/spinnen.
Regen van bloed.
Al die mensen die in 1999 naar Frankrjk gingen om de zonsverduistering te zien liepen daarna te pas en te onpas te roepen dat het zo'n spirituele ervaring was, dus zonsverduisteringen waarschijnlijk ook wel.
Regen van bloed kan door rood woestijnzand komen.
Maar ja, op de grond geworpen staffen die dan als slangen wegkronkelen is weer wat lastiger.quote:
[..]
Regen van kikkers en vissen gebeurt af en toe nog wel eens door een windhoos die een meer opslurpt met alles wat er in zit.
Regen van bloed kan door rood woestijnzand komen.
Een baby ziet niet zo veel hoor. Laat staan een sterrenhemel.quote:
[..]
Stel je voor dat je de wereld als baby zou zien. Alsof je helemaal geen kennis hebt en voor het eerst een sterrenhemel of zonsondergang zou zien. Hoe zou dat zijn?
Kijk, er zitten twee kanten aan de bedrieglijkheid van woorden. Het is waar dat ze de werkelijkheid verdraaien. Maar het is aan de andere kant ook waar dat er zonder die woorden helemaal geen werkelijkheid zou zijn. Woorden vormen ook de concepten die we waarnemen, pas als woord zijn wij in staat ze te bevatten. Het is dus heel erg dubbel, en het is zaak om niet van het ene uiterste naar het andere te springen maar om zeer zorgvuldig de balans te houden tussen spreken aan de ene kant en woordloosheid aan de andere.
Het is: spreken is zilver, zwijgen is goud. Het is niet: spreken is oud ijzer. Het heeft wel degelijk waarde.
Zonder woorden is er nog steeds de objectieve realiteit (die trouwens niet objectief is, maar we weten wat we hier bedoelen: de 'echte' realiteit). Het probleem met concepten is dat ze altijd een interpretatie zijn van de realiteit, wat in de praktijk neerkomt op een verdraaiing van de realiteit.quote:
[..]
Een baby ziet niet zo veel hoor. Laat staan een sterrenhemel.
Kijk, er zitten twee kanten aan de bedrieglijkheid van woorden. Het is waar dat ze de werkelijkheid verdraaien. Maar het is aan de andere kant ook waar dat er zonder die woorden helemaal geen werkelijkheid zou zijn. Woorden vormen ook de concepten die we waarnemen, pas als woord zijn wij in staat ze te bevatten. Het is dus heel erg dubbel, en het is zaak om niet van het ene uiterste naar het andere te springen maar om zeer zorgvuldig de balans te houden tussen spreken aan de ene kant en woordloosheid aan de andere.
Het is: spreken is zilver, zwijgen is goud. Het is niet: spreken is oud ijzer. Het heeft wel degelijk waarde.
Er bestaat geen "de" realiteit, er bestaat alleen maar interpretatie. Dat idee van een realiteit los van interpretatie is een illusie die gecreëerd wordt door de taal. Taal wil je wijsmaken dat er een moment bestond vòòr de taal. Maar dat moment bestaat niet.quote:
[..]
Zonder woorden is er nog steeds de objectieve realiteit (die trouwens niet objectief is, maar we weten wat we hier bedoelen: de 'echte' realiteit). Het probleem met concepten is dat ze altijd een interpretatie zijn van de realiteit, wat in de praktijk neerkomt op een verdraaiing van de realiteit.
verwijder dit account.
Als ik van een hoog gebouw spring val ik dood. Er is dus een realiteit wat los staat van woorden, meningen en interpretaties. De enige vraag die dan overblijft is: wat is de aard van de realiteit?quote:Op maandag 15 januari 2024 16:28 schreef CharlesKinbote het volgende:
[..]
Er bestaat geen "de" realiteit, er bestaat alleen maar interpretatie. Dat idee van een realiteit los van interpretatie is een illusie die gecreëerd wordt door de taal. Taal wil je wijsmaken dat er een moment bestond vòòr de taal. Maar dat moment bestaat niet.
Zolang je vallende bent is dat nog steeds geen realiteit, je gaat niet dood van de sprong en niet van de val. Wanneer je pech hebt overleef je afhankelijk van waarop en hoe je terecht komt die impact niet. In dit specifieke geval bestaat jouw realteit dus uit een kansberekening uit vooropgestelde natuurkundige en biologische/scheikundige modellen. Zoals de gravitatieveldsterkte en de massadichtheid van het menselijk lichaam. 99% kans dat je dit niet overleeft de realiteit zit in de overige 1%.quote:
[..]
Als ik van een hoog gebouw spring val ik dood. Er is dus een realiteit wat los staat van woorden, meningen en interpretaties. De enige vraag die dan overblijft is: wat is de aard van de realiteit?
https://www.ad.nl/buitenl(...)%2Fwww.google.com%2F
https://www.rtlnieuws.nl/(...)californie-bijzonder
https://www.demorgen.be/n(...)-105-meter~b2840de2/
https://www.rtlnieuws.nl/(...)ters-overleefd-naast
De wonderen zijn de wereld nog niet uit...
[ Bericht 0% gewijzigd door Watuntrik op 16-01-2024 10:21:00 ]
Ja, ons lichaam is zacht en kwetsbaar. Als het een klap krijgt van een hard object raakt het beschadigd of sterft het af.quote:
[..]
Zolang je vallende bent is dat nog steeds geen realiteit, je gaat niet dood van de sprong en niet van de val. Wanneer je pech hebt overleef je afhankelijk van waarop en hoe je terecht komt die impact niet. In dit specifieke geval bestaat jouw realteit dus uit een kansberekening uit vooropgestelde natuurkundige en biologische/scheikundige modellen. Zoals de gravitatieveldsterkte en de massadichtheid van het menselijk lichaam. 99% kans dat je dit niet overleeft de realiteit zit in de overige 1%.
https://www.ad.nl/buitenl(...)%2Fwww.google.com%2F
https://www.rtlnieuws.nl/(...)californie-bijzonder
https://www.demorgen.be/n(...)-105-meter~b2840de2/
https://www.rtlnieuws.nl/(...)ters-overleefd-naast
De wonderen zijn de wereld nog niet uit...
Nee, zoals Charles al aangeeft is er niet zoiets als een scheiding tussen de ‘echte wereld’ aan de ene kant, en onze interpretatie daarvan aan de andere. Dat is een ouderwets idee dat nu achterhaald is, het is een vorm van idealisme die het nog prima doet als beeldspraak, als een “bij wijze van spreken”, maar die geen autoriteit meer draagt.quote:
Zonder woorden is er nog steeds de objectieve realiteit (die trouwens niet objectief is, maar we weten wat we hier bedoelen: de 'echte' realiteit). Het probleem met concepten is dat ze altijd een interpretatie zijn van de realiteit, wat in de praktijk neerkomt op een verdraaiing van de realiteit.
Onze interpretatie van de wereld is de wereld. En ook het concept van een “echte wereld” is zo’n interpretatie.
Het is waar dat er een kunstmatige, illusionaire wereld door spraak opgeworpen kan worden, dus is het logisch om te denken dat er dus een “echte” wereld over zou blijven, als je die illusie ervan af zou trekken. Maar die idee, hoe mooi ook, is uiteindelijk onhoudbaar gebleken, omdat je dat helemaal niet kunt doen. Je kunt onze woorden helemaal niet uit de werkelijkheid wegdenken, ze zijn niet zomaar een of andere betekenisloze toevalligheid, ze zijn geen kosmische grap zonder significantie, nee, ze zijn een onmisbaar onderdeel van het universum, ze behoren tot de fundamenten van het bestaan zelf. Ook ‘werkelijkheid’ is een woord.
Je merkt denkt ik zelf ook wel de inherente tegenspraak in het concept dat je hier probeert te verdedigen. Het is alsof je op de duikplank bent geklommen, maar nu op het randje staat te twijfelen of je nu wel of niet zal springen. Doe het gewoon, als je het niet zou durven was je ook niet omhoog geklommen.quote:
de objectieve realiteit (die trouwens niet objectief is
Allemaal woorden, en verder niets. Je haalt je een hypothetische situatie voor de geest, je verzint, met je fantasie, “wat er zou gebeuren als”, terwijl je dat in werkelijkheid niet eens van plan bent. Geloof me als ik zeg dat je de werkelijkheid niet in dat soort geconstrueerde voorstellingen zult kunnen vinden, (“als dit, dan dat”, alsof de wereld een bordspelletje is, of een rekensom), nee, de werkelijkheid is alleen in het hier en nu te vinden, in de ervaring zelf.quote:
Als ik van een hoog gebouw spring val ik dood. Er is dus een realiteit wat los staat van woorden, meningen en interpretaties. De enige vraag die dan overblijft is: wat is de aard van de realiteit?
De wereld is een interpretatie van onze zintuigen, en verschillende diersoorten nemen een andere wereld waar. Maar toch schijnt dezelfde zon voor alle dieren. De zon is dus een onderdeel van de objectieve wereld. Of ga ik hier de mist in?quote:
[..]
Nee, zoals Charles al aangeeft is er niet zoiets als een scheiding tussen de ‘echte wereld’ aan de ene kant, en onze interpretatie daarvan aan de andere. Dat is een ouderwets idee dat nu achterhaald is, het is een vorm van idealisme die het nog prima doet als beeldspraak, als een “bij wijze van spreken”, maar die geen autoriteit meer draagt.
Onze interpretatie van de wereld is de wereld. En ook het concept van een “echte wereld” is zo’n interpretatie.
Onze plasmabol is het enige wat zonder kritiek aanbeden mag worden.quote:
[..]
De wereld is een interpretatie van onze zintuigen, en verschillende diersoorten nemen een andere wereld waar. Maar toch schijnt dezelfde zon voor alle dieren. De zon is dus een onderdeel van de objectieve wereld. Of ga ik hier de mist in?
Nee, dat klopt wel, je moet alleen ‘objectieve wereld’ niet te letterlijk nemen (ook interpreteren de zintuigen zelf niet, maar dat terzijde).quote:
De wereld is een interpretatie van onze zintuigen, en verschillende diersoorten nemen een andere wereld waar. Maar toch schijnt dezelfde zon voor alle dieren. De zon is dus een onderdeel van de objectieve wereld. Of ga ik hier de mist in?
Die zogenaamde ‘objectieve wereld’ bestaat in relatie tot de mensen en dieren die haar waarnemen, niet op zichzelf. Ook de Zon zelf, zelfs de Zon zelf, heeft geen zelfstandig bestaan. Het is een relatie, een wisselwerking, een over-en-weer.
Je kent het voorbeeld van de boom die omvalt in het bos, maar er is niemand om dat te horen? Die maakt geen geluid, want geluid is pas geluid als iemand het waarneemt. Op die manier, op de manier waarop de boom pas geluid maakt als iemand hem hoort, zo ook bestaat de Zon alleen in relatie tot de levende wezens die hem waarnemen.
Je moet daarbij niet uitschieten naar de andere kant, alsof onze waarneming de Zon zou creëren, nee, ook de andere kant op is geen oorspronkelijkheid te vinden. Het is een wederzijds afhankelijke relatie tussen ons en de Zon, en allen de relatie zelf is werkelijk.
Zoals licht geen licht zou kunnen zijn zonder iets om te verlichten, zo bestaat alles enkel in relatie tot iets anders.
Miracle(s) of the gapsquote:
[..]
De strekking van de vorige post lijkt van wat ik eruit haal, dat een natuurkundig fenomeen dagelijks kan optreden, jaarlijks kan optreden (en alles ertussenin) maar ook met een lagere frequentie of onregelmatig.
Dat veel wat vroeger aan het “bovennatuurlijke” (fata morgana’s, bolbliksem, kometen, etc) werd toegeschreven maar dit net zo natuurlijk is omdat bovennatuurlijke ook weleens betekent “dit begrijpen we nog niet” Al moet daar ook wel de kanttekening bij dat we veel best begrijpen al, maar dat de populariteitsprijs nu niet meteen ligt bij hetgeen willen begrijpen en de mysteries beter scoren.
En daaronder valt ook alles wat we nu nog niet kennen of zich moeilijker laat onderzoeken in het wild ivm de lage frequentie van zo’n verschijning.
It ain't what you don't know that gets you into trouble. It's what you know for sure that just ain't so - Mark Twain
Kun je dat toelichten? Ik lees "er bestaat geen moment voor de taal" als "tijd is begonnen met het ontstaan van taal".quote:
[..]
Er bestaat geen "de" realiteit, er bestaat alleen maar interpretatie. Dat idee van een realiteit los van interpretatie is een illusie die gecreëerd wordt door de taal. Taal wil je wijsmaken dat er een moment bestond vòòr de taal. Maar dat moment bestaat niet.
It ain't what you don't know that gets you into trouble. It's what you know for sure that just ain't so - Mark Twain
Oh wow, die regenboog wolk!quote:Op zaterdag 13 januari 2024 12:54 schreef Mijk het volgende:
[ afbeelding ]
Fata Morgana.
[ afbeelding ]
Sprite Lightning
[ afbeelding ]
Weddingdress waterfall (Peru)
[ afbeelding ]
Ultra rare Rainbow Cloud
[ afbeelding ]
Multi Tornado
[ afbeelding ]
Sinkhole
[ afbeelding ]
Microburst Precitipation Shaft
[ afbeelding ]
Bioluminescent Beach
[ afbeelding ]
Forest Fireflies
Eigenlijk zijn er best veel wonderen op deze aarde.
Tuurlijk zijn ze te verklaren, maar je bent toch gezegend als je ze mag aanschouwen?
Dan voel je toch dat het leven, de aarde en alles wat mogelijk is wonderlijk is?
Moet een wonder perse 'bovennatuurlijk' zijn? Wat is boven natuurlijk eigenlijk?
Gaat het niet vooral over wat het teweeg brengt in jezelf?
Zonder enig wonder of uitzonderlijk fenomeen. Zo heb ik ooit op het centraal massief gestaan ergens op een puntje, een Vallei in de laagte uitgestrekt voor me. Dat was een wonder op zichzelf. Dat doet wat met je als mens.
|
|
