Hoe hebben jouw ouders jou verpest?

Te veel religie en nooit fatsoenlijk conflicten uitpraten hooguit schreeuwen.

Mijn moeder heeft veel last van angsten en daar heeft ze me mee willen opzadelen. Sommige angsten zijn blijven hangen, sommigen niet. Daarentegen werd er in ons Nord-Hollandse huishouden nooit iets besproken mbt je geestelijke gezondheid. Gewoon je kop in het zand steken en doen alsof er niks aan de hand was. En dat met een dysfunctioneel gezin. Dat heeft me ook mede als kind geleerd dat we er alleen voor stonden, dat ik geen hulp kon vragen en heb ik als volwassene zelfs nu nog moeite daar vanaf te komen.

Mijn moeder is van 1946, net na de oorlog dus en ik heb het nooit met haar besproken, want ze zweeg altijd over alles wat moeilijk was, maar er mocht nooit eten op een bord achterblijven, het mocht niet verspild worden. Zij schepte letterlijk alles op wat er op alle borden bleef liggen en at dat vervolgens allemaal op. Zo heeft ze me ingeprent dat het zonde is om je bord niet leeg te eten, ook al zit je vol. Een keer in de zoveel tijd moet ik mezelf weer eens hard inprinten dat als ik vol zit, ik eten gewoon mag laten liggen. Ik weet niet of zij en haar ouders de hongerwinter hebben meegemaakt, volgens mij is ze daar te laat voor geboren, maar ik weet niet hoe haar ouders daarmee omgingen.

Mijn ouders hebben me nooit geleerd zelfstandig te worden. Kleedgeld krijgen (1 keer toegekend gekregen, daarna werd het weer ontnomen), zelf leren koken, meehelpen in het huishouden, je eigen administratieve zaken regelen, ik heb het allemaal pas geleerd toen ik bij mijn huidige partner ging wonen.

[ Bericht 3% gewijzigd door SEMTEX op 29-03-2023 11:54:14 ]

Eigenlijk wel prima ouders, maar toch heb ik de nodige angsten en zelfhaat.

Weird.

quote:

Op dinsdag 28 maart 2023 13:58 schreef SEMTEX het volgende:

Mijn ouders hebben me nooit geleerd zelfstandig te worden. Kleedgeld krijgen (1 keer toegekend gekregen, daarna werd het weer ontnomen), zelf leren koken, meehelpen in het huishouden, je eigen administratieve zaken regelen, ik heb het allemaal pas geleerd toen ik bij mijn huidige partner ging wonen.

Tja, dingen laat leren.

Dat zijn er sowieso veel (o.k., huishoudelijke juist dingen weer niet). Een ervan is de hele organisatie achter 'op vakantie gaan', met alle haken en ogen die eraan vast zitten. Omdat m'n ouders op vakantie gaan niet leuk vinden (vroeger ook al niet), is dat van huis uit nooit geleerd.

Gelukkig kon ik een paar keer naar een bungalowpark met een oom, tante en nicht, maar de logistiek/administratie erachter bleef natuurlijk daar.

Aangezien m'n interesse in dingen van buiten de directe omgeving een stuk groter is dan bij m'n ouders, en ik iig jaarlijks naar een vakantie over de grens streef, ben ik daar wel tegenaan gelopen.

[ Bericht 2% gewijzigd door Eightyone op 30-03-2023 08:07:14 ]

quote:

Op dinsdag 28 maart 2023 13:58 schreef SEMTEX het volgende:
maar er mocht nooit eten op een bord achterblijven, het mocht niet verspild worden. Zij schepte letterlijk alles op wat er op alle borden bleef liggen en at dat vervolgens allemaal op. Zo heeft ze me ingeprent dat het zonde is om je bord niet leeg te eten, ook al zit je vol. Een keer in de zoveel tijd moet ik mezelf weer eens hard inprinten dat als ik vol zit, ik eten gewoon mag laten liggen. Ik weet niet of zij en haar ouders de hongerwinter hebben meegemaakt, volgens mij is ze daar te laat voor geboren, maar ik weet niet hoe haar ouders daarmee omgingen.

Zo was tot in de jaren zestig en zelfs zeventig de hele maatschappij. Toen het argument 'wij hadden dat graag willen eten in de oorlog' een beetje te oubollig werd kwam Biafra als vervanger voor het verplichte schuldgevoel dat wij wel voldoende te eten hadden.

Ook op school werd ons regelmatig ingewreven dat wij gelukkig waren omdat we zo'n rijke jeugd hadden in tegenstelling tot onze ouders en de juffrouw die de jeugd in de oorlog hadden gehad. Nu best wel begrip voor, puber / adolescent in de oorlog is suboptimaal natuurlijk maar een schuldgevoel aanpraten had niet gehoeven natuurlijk.

quote:

Op woensdag 8 maart 2023 18:07 schreef Hexagon het volgende:
Hoe zijn zulke wereldvreemde schijtouders ontstaan vraag ik me af. Hoe hebben ze elkaar ontmoet en hoe waren ze zelf ooit jong vraag ik me dan af.

Mijn ouders waren in zekere zin ook al vernaggeld. Mijn grootvader was vanaf 1933 t/m einde WO2 lid van de NSB, dat heeft een giga stempel op mijn ene ouder gedrukt. Mijn andere ouder kwam van een boerderij waar de armoe van de muren afdroop: iets met de crisis in de jaren '30 en een oord (in de polder) waar amper enige andere mensen kwamen en alles "bij het oude gehouden werd ".

De rest volgt nog: mijn jeugd. eerst even naar de sportclub, tot zo.

1. Gekleineerd, wekelijks geslagen en vernederd worden, waar anderen bij waren.

2. We mochten niets en konden niets. Als ik de band van mijn fiets plakte, kreeg ik een draai om mijn oren, want "dat kon ik niet". Dat ie gewoon gerepareerd was, deed daar niets aan af. Klussen en tuinieren (thans mijn hobbies) mocht al helemaal niet.

3. Gierig leven. Mijn zus, mocht af en toe wat kleding bij C&A kopen. Haar schoolvriendinnen mochten in boetiekjes leuke kleren kopen, op school had ze daar echt last van.

4. Buiten het dorp school het gevaar, enge ziektes en criminelen. Op vakantie gaan ging niet verder dan Zuid Limburg en dan nog deed mijn vader dat met tegenzin. Toen mij broer een brommer had en met een paar andere jongen op de brommer naar de camping gingen, reden mijn ouders achter hen aan om te kijken wat er gebeurde.

5. Moeten eten: mijn vader kneep mijn neus dicht, zodat ik mijn mond open moest doen en ie het eten naar binnen propte.

6. Angst voor ziektes: we moesten sinaasappelsap drinken van wege de vitamine C. Zonder dat, zouden we scheurbuik krijgen. Mijn vader nam ons mee naar de huisarts voor een verwijsbriefje voor een kinderarts/specialist. Dat wilde de HA niet (we mankeerden niets), met als gevolg dat mijn vader ruzie met de HA kreeg en we naar een andere HA moesten. Weer hetzelfde.....

7. Mijn broer wilde niks anders eten dan "chinees". Met als gevolg dat we wekenlang alleen bami, nasi en spaghetti aten. Soms nam mijn vader hem mee naar de snackbar en kreeg ie snack in de snackbar, terwijl wij (ik en zus) gewoon thuis aardappelen met sperziebonen moesten eten.

8. We moesten geloven in een fictief opperwezen met alle wetmatigheden en rituelen die daarbij hoorden.

quote:

Op woensdag 29 maart 2023 10:30 schreef blomke het volgende:

8. We moesten geloven in een fictief opperwezen met alle wetmatigheden en rituelen die daarbij hoorden.

quote:

Op woensdag 29 maart 2023 10:30 schreef blomke het volgende:

8. We moesten geloven in een fictief opperwezen met alle wetmatigheden en rituelen die daarbij hoorden.

Ik denk dat deze anno 2023 nog schrikbarend veel voorkomt; ik woon in een refo-dorp en elke zondagochtend zie je de zwarte hoedjes, jurkjes en kousen weer voorbij schuifelen met het hele gezin.

Leuk klagen over je ouwelui, ik doe mee.
Pa had een KZ syndroom, ma had een incest verleden. Ik heb een ass en in een tijd dat men hier nog niks over wist, was dat wel een probleem dat ik zelf maar moest op zien te lossen.
Pa en ma hebben vast wel hun best gedaan en mijn jeugd had veel erger kunnen zijn.
Heb ik klachten over mijn ouders ? Ja

Hmm de vraag was hoe hebben ze je verpest ?
Nou dat mijn ma graag vertelde over haar zware leven ( dingen die een kind helemaal niet zou moeten horen/weten) en ook hoe verschrikkelijk het was voor haar om te ontdekken dat ze zwanger was van mij, terwijl dat haar helemaal niet uitkwam en ze via periodieke onthouding een zeer ongewenste zwangerschap helaas toch niet had kunnen voorkomen. Die wetenschap heeft mij geen goed gedaan.

Dat mijn broer en zus waarschijnlijk nog eerder dan ik, op de hoogte waren van deze akelige tegenvaller en mij dat duidelijk lieten weten was ook minder.

Mijn ouders hebben me veel te vrij gelaten vroeger terwijl ik eigenlijk meer sturing nodig had..
Ik weet nogsteeds niet wat ik aanmoet met mn leven.

Hoe niet? Vader drugsjunkie, moeder narcistisch/bipolair en zeer emotioneel gewelddadig vanaf dat ik klein was. Gelukkig beide onder de groene zoden nu, mooiste geschenk.

Zonder mijn moeder was ik nu in de gevangenis beland of erger.

Mijn vader tsja, gespleten persoonlijkheid, als de man een bui had of alcohol op had verberg je dan maar, beste man is overleden in 2019, voor de rest ga ik er niks over zeggen, ik laat het verleden liever rusten, ik had leuke vriendjes waar ik nog steeds contact mee heb.

verpest? nee
wellicht wel wat te beschermend geweest en mij niet genoeg gepushed hebben om zaken te ondernemen, maar dat kwam niet uit kwade wil ofzo

Ts heeft de film Dread gekeken ?

Ze hadden me wel wat brutaler mogen laten zijn.
Het zit niet in me, in m’n vrouw ook niet echt maar wil m’n kinderen dit wel graag meegeven. Maar geen idee hoe