Just me was erg bijzonder. Ze was een gezellige vrouw, altijd in voor een geintje, en ook erg geëngageerd.
Toen ik in 2021 ernstig ziek ben geweest, belde ze me een paar keer in de week op, om te vragen hoe het ging, en was ze mijn uitlaadklep. Dat zal ik nooit vergeten.
Ben diverse keren bij haar geweest, en zij bij mij. En we hebben verschillende gezamenlijke meets gehad.
Ook zijn we samen een paar keer naar de Efteling geweest. We hadden ook daarvoor al een nieuwe afspraak staan, maar helaas heeft die niet meer kunnen doorgaan. Eerst moest deze verzet worden omdat ze een etentje had met het golfen. Dit was echt haar passie, en ze deed hier dan ook enorm veel voor.
Toen ik afgelopen zaterdag bij haar was, ben ik enorm geschrokken van wat ik zag. Ik herkende haar bijna niet terug.
Wij zullen haar bij de radio ook enorm gaan missen. Ze was toch een beetje de Godmother van Radio 49.
Maar haar grootste trots waren toch wel haar kabouters. Ze zat er vol van.

Ze vertelde dan dat ze op ging passen, en hoe ze daar van genoot.
Het is onbeschrijfelijk hoe snel haar ziekbed is gegaan, maar ik weet zeker dat ze nu op een fijne plek is, waar ze zal waken over haar kinderen, kabouters en alle mede Fok!kers.
Rust zacht, lieve Just me. Ik zal je in ieder geval nooit vergeten!