Verdwijnt vanzelf als er een recessie komtquote:Op maandag 28 november 2022 09:52 schreef HSG het volgende:
Zojuist heb ik op LinkedIn gelezen dat een familielid van mij een nieuwe functie heeft.
Diversiteit & Inclusisiteit specialist.
Werkelijk..... dat een bedrijf zo'n functie in het leven roept.
Wat doe je dan eigenlijk de hele dag? Hoe vul je 40 uur?quote:Op maandag 28 november 2022 09:52 schreef HSG het volgende:
Zojuist heb ik op LinkedIn gelezen dat een familielid van mij een nieuwe functie heeft.
Diversiteit & Inclusisiteit specialist.
Werkelijk..... dat een bedrijf zo'n functie in het leven roept.
https://www.linkedin.com/(...)edium=member_androidquote:666 👹
Daar stonden we dan, in Veenendaal. Een heuse theatershow voor kids/families, want daar zijn we voor volgend theaterseizoen druk mee bezig.
Zoals altijd stond Steven licht gespannen in de coulissen. Als het goed is, had hij alle trucs goed in zijn hoofd. Voor events gebruik je immers geen kindertrucs, dus die routines moet je dan altijd weer even 'opfrissen'.
De show vloog voorbij en het publiek ging enthousiast de zaal uit. Vrijwel iedereen bleef plakken voor een fotootje en handtekening, dat is altijd een goed teken. Wij dachten: Hey, geslaagde show dus!
Totdat ik op LinkedIn een berichtje binnenkreeg: "Hele leuke show, maar wel wat gewaagd, om die act met dat tellen hier in het gelovige Veenendaal te doen".
Wat bleek: Tijdens een act komt er opzettelijk een discussietje tussen Steven en de kids. Steven zegt dan dat we bij 7 waren met tellen, de kinderen zijn er echter zeker van dat we bij 6 waren.
Fanatiek roept hij: "Neehee, het is 7 - 7 - 7!"
Waarop de kinderen dan nóg fanatieker terugroepen: "Nee, 666!"
Een hele zaal 666 laten roepen middenin de Biblebelt is natuurlijk één van de domste dingen die een mens kan doen. Wat een beroepsidioten zijn we ook, dat we aan alles voor de show hebben gedacht, behalve daaraan!
Gelukkig gaan we dit nooit meer vergeten en zal het dan ook in de toekomst niet meer gebeuren. Thank God ;-)
Geen idee wat ze dan doet. Aanwijzen wie kleur heeft en wie niet?quote:Op maandag 28 november 2022 15:32 schreef Duiveltja het volgende:
[..]
Wat doe je dan eigenlijk de hele dag? Hoe vul je 40 uur?
Waarom staat Darth Maul naast 666?quote:Op maandag 28 november 2022 15:35 schreef HSG het volgende:
[..]
https://www.linkedin.com/(...)edium=member_android
Alstjeblief zeg.
[..]
Geen idee wat ze dan doet. Aanwijzen wie kleur heeft en wie niet?
Vegen meer niet vroeger heette die functie interieurverzorgster.quote:Op maandag 28 november 2022 15:32 schreef Duiveltja het volgende:
[..]
Wat doe je dan eigenlijk de hele dag? Hoe vul je 40 uur?
De tering, dit is wel weer een nieuw dieptepuntje qua aandachtshoererij hier hoorquote:Op donderdag 24 november 2022 08:20 schreef HSG het volgende:
[..]
https://www.linkedin.com/(...)edium=member_android
Huh wat? Gaat alles goed met je?
Dit zijn van die managers die zich overal mee gaan bemoeien zodat het lijkt alsof ze een belangrijke functie hebbenquote:Op maandag 28 november 2022 15:32 schreef Duiveltja het volgende:
[..]
Wat doe je dan eigenlijk de hele dag? Hoe vul je 40 uur?
Vergaderen, en meetings met andere mensen die specialist zijn.quote:Op maandag 28 november 2022 09:52 schreef HSG het volgende:
Zojuist heb ik op LinkedIn gelezen dat een familielid van mij een nieuwe functie heeft.
Diversiteit & Inclusisiteit specialist.
Werkelijk..... dat een bedrijf zo'n functie in het leven roept.
https://www.linkedin.com/(...)83807717458984961%29quote:Waarom praten mensen over laagopgeleiden en hoogopgeleiden?
Wat denken jullie over ons?
En wat nou als je helemaal niet bent opgeleid?
Waarom hebben we het er over en waarom zijn er mensen die het verschil moeten uitleggen?
Om je alsnog in een hokje te plaatsen?
Hoogopgeleid
Laagopgeleid
Minderopgeleid
Helemaal niet opgeleid!
Wij zijn allemaal 1.
https://www.linkedin.com/(...)edium=member_androidquote:Na een periode van zwijgen, is het eindelijk tijd om open kaart te spelen.
De afgelopen maanden zonk ik dieper dan ooit. Verstrengeld tussen een depressie, burn-out en eetstoornis verloor ik de grip op mijn leven en het zicht op mijn toekomst. Het licht ging uit. Mijn vuur was gedoofd.
Mijn leven kwam tot volledige stilstand en ik belandde in een medische molen waarvan ik hoopte er nooit meer in te komen. Een spoed behandeltraject in het Prinses Maxima Centrum en de eetstoorniskliniek volgden. Ik leefde op de automatische piloot van ziekenhuisbezoek naar ziekenhuisbezoek, iets wat bijna niemand wist. Tot nu.
De hulp die ik al die jaren juist heb afgehouden, leek nu bijna te laat te komen. Elke dag worstelde ik met de mentale gevolgen van de kanker, anorexia en depressie. Het was alsof ik in mijn eentje tegen drie kwaden moest opboksen — een gevecht dat ik louter kon verliezen.
Totdat het keerpunt aanbrak. Het besef dat ik hulp moest gaan accepteren. Het besef dat als ík niet verander, er niks zal veranderen. Het besef dat ik geen negen levens heb – slechts één – waarin ik mijzelf al in bonustijd waan.
De negatieve gedachten en emoties kunnen er zijn. Ze zullen er altijd zijn. Het zijn tekenen van menselijkheid — gevoelens van puur en oprecht leven. Wat we echter met die gedachten doen, en hoe we daar naar handelen, hebben we zelf in de hand.
Inmiddels heb ik mijn angst vervangen door hoop. Mijn verdriet heeft plaatsgemaakt voor veerkracht. Het licht aan het einde van de tunnel wordt steeds een stukje feller.
Mijn behandelingen gaan nog wekelijks door en het traject is nog lang, maar ik probeer mijn leven rustig weer op te pakken.
Ik ben dankbaar voor de steun die ik krijg van mijn vrienden, familie en artsen — zonder jullie had ik dit nooit kunnen typen. Het voelt tevens als een bevrijding om eindelijk eerlijk te zijn naar de buitenwereld. Het is immers onderdeel van wie ik ben. Het vormt mij. Ik ben me daarnaast ook bewust van het feit dat er een taboe ligt op alle bovenstaande benoemde onderwerpen, maar juist daarom deel ik mijn verhaal. Wellicht biedt dit hoop c.q. perspectief aan anderen.
Enfin. Het is oké om op de rem te trappen. Het is oké om even niet oké te zijn. Mijn advies is: praat met elkaar, open de dialoog, stel je kwetsbaar op. Wees niet bang om hulp te zoeken — je hoeft niet alles alleen te doen. Jouw gevoelens zijn valide, zij mogen er zijn. Bovenal: jij mag er zijn.
Het leven is simpelweg te mooi om aan je voorbij te laten glippen. 🌻
PS: mocht je ooit willen praten, advies willen of enkel een luisterend oor verlangen, schroom dan niet om mij een bericht te sturen. Of we elkaar nou kennen of niet.
Die PS op het einde... dit is een coach in de dopquote:Op donderdag 1 december 2022 22:52 schreef HSG het volgende:
[..]
https://www.linkedin.com/(...)edium=member_android
Lief dagboek,
Vandaag schrijf ik een Facebook-achtig-verhaal op LinkedIn.
Al die suffe beschrijvingen zoals dit:quote:Op vrijdag 2 december 2022 08:40 schreef Phaidra het volgende:
[..]
Die PS op het einde... dit is een coach in de dop
quote:De negatieve gedachten en emoties kunnen er zijn. Ze zullen er altijd zijn. Het zijn tekenen van menselijkheid — gevoelens van puur en oprecht leven. Wat we echter met die gedachten doen, en hoe we daar naar handelen, hebben we zelf in de hand.
En natuurlijk alom lof in de comments "dapper, kwetsbaar, trots, respect, power", etcquote:Het voelt tevens als een bevrijding om eindelijk eerlijk te zijn naar de buitenwereld. Het is immers onderdeel van wie ik ben. Het vormt mij.
Kots....braak...quote:Op vrijdag 2 december 2022 08:58 schreef boskameel het volgende:
[..]
Al die suffe beschrijvingen zoals dit:
[..]
[..]
En natuurlijk alom lof in de comments "dapper, kwetsbaar, trots, respect, power", etc.
Als je leven volledig tot stilstand komt, dan ben je dood. Dom gelul.quote:Op donderdag 1 december 2022 22:52 schreef HSG het volgende:
[..]
https://www.linkedin.com/(...)edium=member_android
Lief dagboek,
Vandaag schrijf ik een Facebook-achtig-verhaal op LinkedIn.
Maarrrrr... Het Prinses Maxima Centrum is een ziekenhuis voor kinderoncologie. Die kanker zie ik niet voorbij komen in het eetstoornisverhaal?quote:Op donderdag 1 december 2022 22:52 schreef HSG het volgende:
[..]
https://www.linkedin.com/(...)edium=member_android
Lief dagboek,
Vandaag schrijf ik een Facebook-achtig-verhaal op LinkedIn.
Er staat wel dat ze in het verleden kanker heeft gehad, misschien ging dit over een controle of misschien een gesprek als onderdeel van nazorg of iets (ben niet zo bekend met wat ze precies doen).quote:Op vrijdag 2 december 2022 10:40 schreef Yozzz het volgende:
[..]
Maarrrrr... Het Prinses Maxima Centrum is een ziekenhuis voor kinderoncologie. Die kanker zie ik niet voorbij komen in het eetstoornisverhaal?
https://www.linkedin.com/(...)edium=member_androidquote:Een tijd getwijfeld, maar na de veel geziene trend waarin men op LinkedIn een kleine blik in “de persoon achter de professional” geeft, wil ik toch iets met jullie delen.
Hier zie je een jonge (nou ja, jong?) moeder met haar 3 jarige. Dit ben ik met mijn jongste dochter. Ze is goed ziek en wat ze dan ook mag hebben, ze heeft het stevig te pakken.
Na “aflossing van de wacht” waarin ik eerst paar uur op kantoor efficiënt heb kunnen doorpakken, zit zij nu even aan mij geplakt.
En zal ik je wat vertellen? Wij mama’s zijn creatieve multitaskers. Wij zijn probleemoplossend. Doorpakkers.
Want terwijl zij een tukkie doet in de draagdoek, heb ik mijn handen vrij om nog wat werk te verzetten. En als het moet, klap ik vanavond nog mijn laptop open, of morgen op mijn normaal gesproken vrije dag. En dat doe ik zonder twijfel en volledig op eigen initiatief.
Waarom er bij zoveel organisaties nog altijd een drempel is om als jonge ouders aan het werk te gaan snap ik dan ook niet goed. Heb het wel degelijk aan den lijve ondervonden, waarvan de moed mij soms in de schoenen zakte.
Maar met wat geduld, doorzetting en support (lees: mijn man die mij altijd heeft toegejuicht en mij hielp mijn motivatie terug te krijgen) heb je ook wat!
Ik ben mijn huidige werkgever erg dankbaar in het vertrouwen en de kans die ze mij hebben gegeven om te laten zien welke waarde ik kan brengen in de organisatie en de ruimte krijg mij te ontwikkelen.
Ja, soms roept ‘het thuisfront’ mijn aandacht, maar ik vind ook altijd weer de ruimte om die tijd en taken in te halen. Ook als dit soms buiten reguliere tijden is. Vertrouwen en inzet komen van beide kanten.
Ik ben gemotiveerd om te werken. Ik wíl werken. Mijn werk geeft mij energie. Ik ben een leukere moeder en een fijner mens met mijn baan. Ik voel mij betrokken en voldaan in mijn werk. Daarbij werken we gewoon aan een keigoed en nodig initiatief.
En ik geloof echt oprecht dat er nog vele jonge moeders/ouders zijn die met wederzijds vertrouwen en flexibiliteit net zo gemotiveerd voor een werkgever aan de slag gaan.
Ik zou zeggen: werkgever, probeer het eens!
En nu weer terug naar de orde van de dag 👋
#werkendemoeders #dankaanwerkgever
quote:En als het moet, klap ik vanavond nog mijn laptop open, of morgen op mijn normaal gesproken vrije dag. En dat doe ik zonder twijfel en volledig op eigen initiatief.
The little things that get you promotedquote:
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |