[CUL SC] bbq's

Aanbod liggen van Amsterdam. Per sept 1 dag p/w (meer past niet ivm huidig werk tm nov) en vanaf dec 4 dagen per week, waarvan 3 onderwijs en 1 onderzoek. Hou dan in Leiden nog 1 dag onderwijs in eerste instantie; kan altijd kijken of ik daar wat in uren terug ga. Moet eind juli daar wat laten horen, anders gaan ze een vacature openzetten.
Eerste gesprek in Nijmegen gehad voor universitair docent positie (stapje hoger). Daar gingen ze behoorlijk door op het onderwijs en wat ik daarin nog aan ervaring mis, dus ik denk dat ik daar niet voor tweede ronde uitgenodigd word. Mogelijk wel voor tweede ronde als postdoc onderzoeker, dat zou 3 dagen onderzoek, 1 dag onderwijs zijn. Vandaag was overleg, vrijdag zijn al tweede gesprekken en in aug. Hoop dus morgen wat te horen. Maar als het postdoc wordt ga ik dat niet doen, want moet juist voor m'n cv meer ervaring met onderwijs opdoen om de stap naar universitair docent kansrijker te maken.
Ook gesolliciteerd op vacature in Rotterdam voor universitair docent. Sloot afgelopen zondag. Startdatum is 1 september, dus hoop dat ze snel zijn en ik deze week nog wat hoor van ze.

Over Amsterdam ben ik wel echt enthousiast, maar die andere twee zijn wel een hogere positie én meer onderzoekstijd. Als ik eind juli niet voldoende weet van Nijmegen en Rotterdam, ga ik bij Amsterdam gewoon ja zeggen. Het is een mooie kans om meer onderwijservaring op te doen en er komen de komende jaren ook universitair docent posities beschikbaar daar.

Ik had gevraagd in welke schaal de functie bij Amsterdam zou vallen, omdat ik al even in schaal 11 zit (letterlijk zo gezegd). Toen mailde ze terug dat we wel uit het salaris komen. Vandaag sprak ik haar, en zei ze 'je zit nu in 10-5 toch?' dus ik gaf aan nee, in schaal 11. Ze gaat, als ik de baan wil, bij HR schaal 11 voorstellen, maar dat is normaal gesproken bij hen schaal voor universitair docent. Ze vroeg waar ik nu zit, dat aangegeven (kan ze ook makkelijk terugrekenen vanaf promotie want redelijk standaard; wel de trede genoemd waar ik per dec heen zou gaan bij Utrecht). Schaal 10 en 11 overlappen wel, 10-9 is zelfde bedrag als 11-2, alleen is doorgroei natuurlijk beperkter. Schaal 10 loopt tot 10-12. Aan ene kant wil ik niet terug naar schaal 10, en denk ik als het toch zelfde bedrag is wat maakt het dan uit of je me in 11-2 of 10-9 zet. Aan andere kant zijn de salarisstappen voor de komende 4 jaar hetzelfde of ik nou in 10 of 11 zit, en ga ik daar toch zeker niet 4 jaar als docent zitten. Eerder één of twee jaar en dan intern of extern doorgroeien naar universitair docent, en dan ga je sowieso naar schaal 11. Ze had iig wel gezegd dat als HR schaal 11 niet accepteert ze dan wel in schaal 10 in trede zetten overeenkomstig met salaris dat ik nu heb genoemd (waar ik per dec heen zou gaan dus bij Utrecht).

Ik had vandaag een kennismakingsgesprek dacht ik, maar het bleek een arbeidsvoorwaardengesprek

Ik had daar eerder al aangegeven dat ik eigenlijk een salarisschaal hoger wilde, maar kreeg toen te horen dat dat niet ging gebeuren. Dus ik had voor mezelf een minimum in de lage schaal gesteld (trede 5) met het idee daar flink over te moeten onderhalen. En toen boden ze zo hop meteen het maximum van de schaal

Toen was er ook niet zoveel te onderhandelen meer

Ik had vandaag een kennismakingsgesprek dacht ik, maar het bleek een arbeidsvoorwaardengesprek

Toen was er ook niet zoveel te onderhandelen meer

Daar zit nou juist deel van het probleem helaas.

Grgr een trainer zonder enig diploma in die richting

Maar ik mag met mijn weinig relevante en inmiddels twee decennia oude WO diploma wel WO stagiaires begeleiden

Gewoon cv. Zonder caps en punten. Gaat 8 vd 10 keer fout

Bij Amsterdam heb ik een heel goed gevoel. Ik kan er veel onderwijs geven, waar ik nog wat ervaring in mis, maar wel ook een dag onderzoek doen. En in 2023 en 2024 komen daar ook weer Universitair Docent plekken vrij waar ik dan mogelijk naar zou kunnen doorgroeien.
Nijmegen doet ook leuk onderzoek, en als ik daar een aanbod als universitair docent zou krijgen is het voordeel dat ik meer onderzoekstijd krijg, meteen al de hogere functie krijg (met uitzicht op vast na 18 maanden) en ook veel onderwijservaring op kan doen. Nadeel is wat langere reistijd. Exact die punten gelden ook als ik bij Rotterdam een aanbod voor universitair docent zou krijgen.
Gevoel bij Amsterdam is nu beter, maar is ook omdat dat gesprek met heel ander uitgangspunt was (zij willen mij overtuigen dat ik daar moet komen werken, ipv dat ik hun moet overtuigen mij aan te nemen) en ik ken die mensen al een beetje. Bij Nijmegen heb ik ook nog niet gepraat met degene waar ik dan daadwerkelijk bij zou gaan werken, dus fijn dat ik daar morgen betere indruk van kan krijgen. En bij Rotterdam überhaupt nog geen uitnodiging gehad oid, al ken ik wel iemand die daar werkt en die heeft het goed naar haar zin. Zowel Nijmegen als Rotterdam staan ook goed bekend en Nijmegen heeft als voordeel nog wat meer onderzoek te hebben als universitair docent (50/50 ipv 60/40 onderwijs/onderzoek).

Salaris zal bij allemaal ongeveer hetzelfde zijn. Reiskostenvergoeding beter bij Nijmegen dan bij de andere twee.

Hoop vooral duidelijkheid te hebben over Nijmegen en liefst ook Rotterdam voor eind juli, zodat ik met alle kennis beslissing kan maken. Anders moet ik ofwel kiezen voor zekerheid (aanbod Amsterdam) met potentieel laten liggen van een universitair docent positie, ofwel kiezen voor potentiële universitair docent positie maar dan waarschijnlijk wel de zekerheid van Amsterdam verliezen (dan komt er dus echt een vacature en wervingsprocedure). Ga morgen dat ook wel aangeven bij gesprek met Nijmegen, dat ik bij andere procedure eind juli uiterlijk war moet laten weten.

Onder een lampje naast mijn bed. Dat kan kantelen voor aan en andere kant op voor uit.
De ring lag eronder, buiten zicht. Nu ook het laatje uitgeruimd waar de ring niet lag.
Nogmaals pffft.

[ link | afbeelding ]
Onder een lampje naast mijn bed. Dat kan kantelen voor aan en andere kant op voor uit.
De ring lag eronder, buiten zicht. Nu ook het laatje uitgeruimd waar de ring niet lag.
Nogmaals pffft.

Vorige week schreef ik hoe je als ‘kantoor-boomer’ (ouwe zak) het beste kan omgaan met jonge collega’s. Nou, dat heb ik geweten. Iedereen boos. Woe-den-de reacties op Twitter en LinkedIn.

Van millennials die beledigd waren omdat ze over één kam geschoren werden met de generatie X, Y en de Z’tjes; van zestigers die mij even kwamen uitleggen dat boomers OUDER ZIJN DAN 75 EN DUS ALLANG VERDWENEN ZIJN VAN DE WERKVLOER en van twintigers die niet voor millennial uitgescholden wilden worden. Man, man, man. Generatieproblemen zijn blijkbaar nogal precair op het werk. En dat terwijl generaties niet eens bestaan, en de verschillen binnen generaties groter zijn dan die ertussen!

Des te meer reden, leek mij, om ook eens de andere kant van het verhaal te laten zien en wat tips te geven hoe je als jonkie het beste met oudere collega’s kunt omgaan. Met de ‘kantoor-boomers’.

En nee, die zijn dus niet boven de 75 – het woord ‘boomer’ wordt tegenwoordig ook overdrachtelijk gebruikt. Meestal voor vijftigers en zestigers, maar soms zelfs voor veertigers, twintigers en dertigers – voor iedereen die zichzelf heel serieus en verstandig vindt. De mensen die dat nog niet wisten, hoeven deze tips niet te lezen. Want het gaat over jullie, haha. Echt. Komen ze.

1 Ja, kantoor-boomers zijn langzaam, zeg maar gerust traag.
Traag in het aanleren van nieuwe dingen, traag met digitaliseren, traag in hun verhalen, breedsprakig ook, zo hoorde ik toen ik er een aantal jonge collega’s naar vroeg.

Erger je daar niet aan, maar leer ervan. Want traag zijn is hartstikke slim – het voorkomt burn-outs. Lach boomers dus niet uit als ze een dutje doen, maar ga er lekker naast zitten tukken – hartstikke goed voor je brein. Dutten is het nieuwe mindful!

2 Neem ze mee naar de kroeg
Gooi er wijn in. Dan worden ze week. Zeker als je vervolgens over hun gesjeesde kinderen begint, over Bob Dylan, de Stones, Bruce Springsteen of een andere held uit de prehistorie. Daarna kun je elk idee of lastige kwestie doordrukken – ze hebben dan geen enkele weerstand meer.

3 Vijftigers zijn het makkelijkst te manipuleren
Die hebben het het zwaarst. Niet alleen op werk, ook in het leven. Ze hebben namelijk vaak nog hoogbejaarde ouders voor wie ze moeten zorgen, de fut is uit hun relatie, ze hebben pubers thuis die hen haten en hun baas is een millennial. Als je ze wat aandacht geeft, bloeien ze op als bloemen in een woestijn na regenval. Maak daar misbruik van.

4 Want het loont om bij vijftigers te slijmen
Ze hebben een groot netwerk; ze kennen de baas nog uit de kroeg. Als je aardig voor ze bent, helpen ze je graag – ze hoeven zelf niks meer te bereiken.

Hoe je het beste kan slijmen?
Zeg bijvoorbeeld dat je gehoord hebt dat ze vroeger in een band hebben gespeeld, of dat ze een ruig studentenleven hebben geleid – niets zo triest als boomers die vertellen over hun studentenleven, maar het werkt.

Je kunt ook vragen naar campingtips in Frankrijk. Of: „Goh, hoe deden jullie dat vroeger zonder mail? Een fax? Ren je Rot? Stuif es in? Vertel daar eens wat over!”

5 Zeg sowieso altijd ‘goedemorgen’ en ‘tot ziens’ tegen kantoor-boomers en reageer op hun mails
Schrijf ‘leuk, doen we!’ of ‘komt voor elkaar!’ – dan fleuren ze helemaal op. Controleer wel alles wat je schrijft op taalfouten. En o ja, interpunctie – dat is iets met hoofdletters en punten. Super ouderwets. Maar anders nemen ze je niet serieus.

6 Ze nemen je sowieso niet serieus
Hang dus een briefje boven je bureau met daarop: „Nee, ik ben geen stagiair, ik werk hier al vier jaar”, „Nee, ik woon niet meer bij mijn ouders”, „Nee, ik ben geen single”, en „Ja, ik wil ook wel eens een compliment over werk in plaats van over mijn uiterlijk”. Dat helpt.

7 Zeg af en toe dat je in het weekend na twee biertjes al naar bed bent gegaan
Ook al zat je na 20 bier, twee tanks lachgas en een half uur slaap zo fris als een hoentje om negen uur op kantoor – dan voelen ze zich niet zo oud. Zeg ook geen ‘u’, maar ‘jij’ en vraag nooit wanneer ze met pensioen gaan. Dat is nodeloos grievend.

Lach hen niet uit als ze helemaal losgaan op het personeelsfeest – het is waarschijnlijk hun enige uitje in het jaar.

8 Als ze over hun pensioen beginnen („ik moet nog zeven jaar”), vraag dan wat een pensioen is, en zeg dat je dat zelf niet hebt
Als ze dan nóg doorgaan, zeg dan dat je weg moet om iets te printen. Printen is heilig voor ze.

9 Erger je er niet aan dat ze alles uitprinten
Mails, memo’s, PowerPoints, WhatsApp-gesprekken in de groepsapp. Dat heeft geen zin. Geef ze liever een plastic mapje. Dan denken ze dat ze overzicht hebben. Laat ze in die waan.

10 Probeer je überhaupt niet te veel te ergeren
Ja, ze hebben de planeet verpest met hun bbq’s en vliegvakanties, en ja, ze konden in 1999 nog een huis kopen met een paar gulden in een oude sok. Maar hun dat verwijten, brengt je niets verder.

11 Begin er nooit over dat al hun voorbeelden en vrienden witte mensen van hun leeftijd of ouder zijn en dat ze op hun plek zitten dankzij hun goede opleidingen, koophuizen en Nederlandse achtergrond
Ze vinden namelijk allemaal dat ze keihard hebben moeten knokken voor hun plek. Dat vindt namelijk iedereen, dat vindt Amalia zelfs.

12 Heb (wat) coulance met ‘bepaalde’ witte mannen boven de 55 die niet doorhebben dat de wereld veranderd is toen zij even niet opletten
Seksuele intimidatie en badinerende grapjes hoef je uiteraard niet te pikken, maar discussies ‘dat je niks meer mag zeggen tegenwoordig’ – laat het gaan. Hun tijd is geweest. Dat weten zij niet, maar jij wel.

13 Praat niet te veel over veganisme, vaginisme, menstruatie, het drinken van moedermelk en het eten van placenta’s, zeker niet tijdens de lunch
Ik heb dit uit de hand zien lopen. Doe dat lekker binnen je eigen generatie. Niet alles hoeft te worden gedeeld.

14 Besef dat je een kleuter bent
Trek het aantal jaren dat jij jonger bent van je eigen leeftijd af. Ben jij 32 en zijn zij 52? Dan zien ze jou dus zoals jij een twaalfjarige ziet. Echt? Ja echt.

Weet dat er een moment zal komen dat jij ook zo wordt als zij. En dat als je niet oppast, je al zo bent.

Uithuilen kun je bij je generatiegenoten.

Twintig jaar geleden zette je een vacature op een website en dan kwamen er vanzelf hordes jonge mensen op af. Tegenwoordig mag je al blij zijn als er één verdwaalde millennial reageert op 63 pogingen, en dat die niet na twee jaar alweer weg is naar zijn volgende baan.

Ja. Er zijn veertigers en vijftigers genoeg op het werk – een jonge collega noemde ze laatst ‘kantoorboomers’ (ouwe zakken). En zonder hen zou Nederland tot stilstand komen. Maar zonder jonge mensen kunnen we over tien jaar overál in het land het licht uitdoen.

En dus leek het me goed eens op een rijtje te zetten hoe je als ‘ervaren senior’ het beste met juniors kan omgaan op je werk. Zodat ze komen én blijven. Zodat jij misschien ook ooit met pensioen kan. Schrijven jullie allemaal even mee?

1 Realiseer je allereerst dat we niet zonder de jonkies kunnen
Maar echt. Dat klinkt nu hysterisch. Dat er over vijftien jaar niemand meer is om je rijbewijs te verlengen, een vaccin te ontwikkelen, je wc te repareren en je vader te reanimeren, maar geloof me, die tijd komt. Bekijk de bevolkingspiramide van het CBS en je weet: jongeren worden schaars. Elke baby op je werk is er één.

2 Wees dus dankbaar en gelukkig met elke nozem beneden de dertig op je werk.
Nederigheid, lieve mensen. Geef jongeren het gevoel dat ze welkom zijn. Koester hun jeugd, hun energie, hun kledingkeuze, dat ze nog iets willen met hun leven en überhaupt nog wel eens iets beleven – ze houden je jong.

3 Ja, het zijn watjes.
En ze zijn snel overspannen. Maar dat was je zelf ook toen je dertig was en nog geen idee had. En jij hebt nog een ‘zoek het lekker zelf uit’-opvoeding gehad.

De jongste lichting heeft curling-ouders. Die elk oneffenheidje voor ze wegnemen. Die met hun baas bellen als ze ziek zijn. Die hun scheenbeschermers inpakken als ze voetbaltraining hebben. Die nog steeds hun brood smeren én komen nabrengen als ze het vergeten zijn, want ja, ze wonen nog thuis omdat er geen huis voor hen is. Een beetje respect dus graag, voor de generatie die nooit leerde zélf haar problemen op te lossen. De wortel werkt beter dan de stok.

4 Ze zuipen, kotsen en roken niet meer.
Klopt. Maar dat is niet saai, dat is slim. Prijs ze dus liever, als ze vroeg weggaan van de vrijmibo, in plaats van ze uit te lachen. Ze leven langer en dat is broodnodig voor de toekomst van dit land. Wat ik wel zorgelijk vind: ontspannen kunnen ze niet meer. Leer hun dat dus. Dat je daar geen pilletje voor hoeft te slikken.

Leer ze mijmeren, leer ze lummelen, leer ze overdag een dutje doen, leer ze wie Van Kooten en De Bie zijn en leer ze dat niet alles bloedserieus is en ‘zelfontwikkeling’. Daar hebben ze iets aan. Hun toekomst is immers een stuk somberder dan de jouwe.

5 De meeste jonge mensen hebben tijdens corona geen collega gezien.
Ze hebben dus amper een netwerk, hebben van niemand de kunst af kunnen kijken en weten dus ook niet wat ‘normale productiviteit’ is. Leer hun dat.

Leer hun dus spellen, met kritiek omgaan, verantwoordelijkheid nemen en breng ze plichtsbesef bij – je bent kantoorboomer of je bent het niet.

6 Ja ze zijn ‘woke’.
En ze slaan soms door. En? Dat is de nieuwe tijd. Wen er maar aan. Over tien jaar zijn al die zeikerds je baas.

Besef dat je zelf een dinosaurus bent. Heeft allemaal niks met jong van geest te maken, als je weet hoe een inbelmodem klonk, kom je gewoon van een andere planeet, klaar. Vind je dat je heel wat voorstelt? Met je lease auto, je koophuis en je ‘vakkennis’? Realiseer je hoeveel jaar ouder je bent en tel die jaren bij je eigen leeftijd op. Ben je 52 en zijn zij 22? Dan zien ze jou dus zoals jij een 82-jarige ziet, haha. Echt!

7 Herinner je hoe je zélf tegen oudere collega’s aankeek.
Zat je toen ook geregeld te gapen om hun suffe grapjes? Lachte je hen toen ook geregeld achter hun rug uit – zo denken ze ook over jou.

Dat betekent ook dat ze een stuk beter dan jij weten hoe techniek werkt, dat jouw kennis over Twitter, PowerPoint of tv-shows uit de jaren tachtig totaal geen indruk op ze maakt, en dat jouw geintje alleen voor jou een geintje is. Dat is niet omdat ze niet tegen een geintje kunnen, maar omdat ze het gewoon niet snappen.

8 Pas sowieso op met geintjes.
Slechte grappen accepteren ze niet meer. Hoe precairder het onderwerp – #metoo, gender, discriminatie – hoe beter de grap moet zijn. Boomers die roepen dat je „tegenwoordig niks meer mag zeggen”, hebben gewoon slechte humor – denk Johan Derksen. Ga dus niet lopen klagen over hun gebrek aan ironie, maar doe gewoon eens wat beter je best.

9 O, dat zou ik bijna vergeten: generaties bestaan niet, en generaliseren en karikaturen helpen niemand.
Ieder mens is anders, collega’s van 52 kunnen kinderachtiger zijn dan dertigers (duh) en jongeren van twintig kunnen al boomers zijn – denk aan de jongerenafdeling van het CDA.

Wat ik bedoel: je bent pas écht verloren als je alle jongeren als een groot geheel gaat zien waar je niks meer van begrijpt. Tenzij alle vrouwen echt van Venus komen, alle ambtenaren lui zijn, alle Fransen chagrijnig zijn en alle IT’ers een Tesla rijden. Dan heb ik niks gezegd.

Jullie komen er verder wel uit hè?

Ik ben niet zo blij met het nieuwe rooster. Ik heb 6 weekenden achter elkaar, en ook nog doordeweeks een onmogelijk rooster gekregen. En ik moet nog verhuizen en shit. Leuk dat de helft van mijn collega's een burn-out heeft, weggaat of.... maar dat wordt nu een beetje mijn probleem en dat vind ik maar matig.