https://www.telegraaf.nl/(...)-zelf-aan-de-knoppenIn Australie hebben ze geen stikstof
Maar ook geen landbouwsubside
quote:
Boerengezin liet Groningen achter zich: 'In Australië zelf aan de knoppen'
Vorig jaar liet de boerenfamilie Pol Groningen achter zich om een nieuw en vrijer bestaan op te bouwen in Australië.
Geen seconde hebben ze er spijt van gehad, zeker niet nu ze zien hoe hun collega's in Nederland het zwaar voor de kiezen krijgen in de stikstofcrisis. ,,Onze toekomst is nu veiliggesteld."
Albert en Carin Pol vertrokken met hun kinderen Nico, Harm-Jan en Jacquelien (van boven naar beneden) naar Australië om een melkveehouderij te runnen zonder verstikkende regels. ,,
De waardering voor de boeren is hier volop."
Albert en Carin Pol vertrokken met hun kinderen Nico, Harm-Jan en Jacquelien (van boven naar beneden) naar Australië om een melkveehouderij te runnen zonder verstikkende regels. ,,De waardering voor de boeren is hier volop.
De familie Pol, bestaande uit vader Albert (53), moeder Carin (51) en hun drie kinderen (23, 20, 17) uit het Groningse Oldehove zagen de afgelopen jaren met lede ogen aan hoe de situatie voor boeren als zij aan het veranderen was in Nederland.
De volgens hen onbetrouwbaarheid van de politiek en de verregaande wet- en regelgeving zorgden er uiteindelijk voor dat ze in 2021 hun melkveebedrijf verkochten en vertrokken naar het Australische Jancourt East, een gebied ten westen van Melbourne.
De Groningers kochten zonder het vooraf te hebben bekeken een melkveebedrijf. Albert: ,,Het was vol in coronatijd.
Daarvoor hadden we als gezin door Australië gereisd en besloten te emigreren, maar het daadwerkelijk bezichtigen van bedrijven lukte niet door de pandemie." Via een bevriende boer en het bedrijf Interfarms, dat hielp met de aankoop, kochten ze het. Ze moeten er allebei om lachen, want het pakte goed uit.
,,Wij zijn zo blij dat onze oudste zoon zijn toekomst als boer niet in Nederland zag, dat hij dat uitgesproken heeft naar ons, daarom zijn wij nu hier in dit prachtige land", zegt Albert. ,,Onze toekomst, de toekomst van ons boerengezin is nu veiliggesteld."
Koeien
Maar liefst 200 hectare in plaats van de 34 hectare in Oldehove.
En geen 90 maar 300 koeien. ,,Het is anders boeren, geen gebouwen maar alleen een melkstal.
En de koeien staan altijd buiten, dag en nacht", vertelt Carin. De boomwallen geven beschutting voor het vee op warme en nattere dagen.
Haar man vult met een glimlach aan: ,,Het belangrijkste: er is een last van onze schouders gevallen, omdat er geen beknellende wet- en regelgeving is zoals in Nederland.
Je kunt echt met je vak bezig zijn. En de waardering voor de boeren door Australiërs is hier volop, wat in Nederland heel ver te zoeken is. De vrijheid, de rust en ruimte, letterlijk en figuurlijk, zijn voor ons en onze kinderen een verademing."
quote:
,,Jullie zijn mooi op tijd weg", zeggen bevriende boeren uit Nederland nu. ,,
Maar emigratie is een proces, dat doe je niet zomaar", vertelt Albert. ,,
Je ziet in Nederland dat veel opvolgers zeggen 'het hoeft niet meer op deze manier', dan is het einde verhaal. Wat een ellende."
Albert en Carin volgen het nieuws van de boeren in Nederland op de voet. Ze zijn niet te spreken over de aanpak van de overheid. De boeren die ze de afgelopen week in het nieuws zagen, al dan niet bij het huis van stikstofminister Van der Wal of op de snelwegen, raken het echtpaar. Albert: ,,Het is een wanhopige reactie, ze zien geen uitweg meer. Het gaat voor ons niet om het wel of niet goedkeuren van deze acties. Wij zien dat deze boeren ten einde raad zijn."
"'De vrijheid, rust en ruimte zijn letterlijk een verademing'"
Zijn vrouw vult hem aan. ,,Ik kan het mij voorstellen, de boeren zijn machteloos en gefrustreerd. Snap niet dat de overheid dat niet inziet. Het beleid is onvoorspelbaar, de boeren weten niet waar ze aan toe zijn. Ik vind het triest, beschamend, te gek voor woorden na alle inspanningen van de boeren. Er wordt zo makkelijk gedacht vanuit de overheid. Je wordt in de hoek gedrukt van krimpen of verkopen."
Volgens het echtpaar is stikstof niet alleen een probleem van de boeren, maar ook van de industrie. Albert: ,,De overheid zegt wat er moet gebeuren, maar komt niet met goede voorstellen. Plat gezegd betekent dit beleid 'opsodemieteren'.
De boeren zijn bereid om te praten. Er zijn genoeg andere mogelijkheden, maar de overheid doet daar niets mee. Het gaat hun niet om stikstof, ze gebruiken het als stok om de hond mee te slaan." De overheid gaat te makkelijk voorbij aan het feit dat het niet zomaar een bedrijf is, meent Albert. ,,Vaak is het bedrijf bij boeren heel lang in de familie.
Het is een manier van leven.
Natuurlijk moet je als ondernemer realistisch zijn en aan de regels voldoen. Maar iets wat je met bloed, zweet en tranen opgebouwd hebt, waar je dag en nacht krom voor ligt, geef je niet zomaar op. Dat je dan te horen krijgt 'je zit op de verkeerde plek, je doet het niet goed'... Dat doet ons pijn."
Vanuit hun woonkamer in Australië kijkt het Groningse boerenechtpaar met twinkelende ogen de camera in. ,,
Wij blijven nuchter van aard, maar we genieten zo dat wij deze periode mogen meemaken: dat je eigen baas bent.
Wij draaien aan de knoppen, niet geregeerd door de overheid."
'Crimineel'
,,Het boeren zit in ons, dat doen wij vanuit ons hart, en als dat je onmogelijk wordt gemaakt en je met de nek wordt aangekeken alsof je een crimineel bent..."
Albert valt even stil. ,,Als ik daaraan terugdenk dan raakt mij dat diep."
Carin schudt haar hoofd. ,,Ook al zitten wij op zo'n afstand en voelt het boerenleven hier als een geschenk.
Wij leven mee met de boeren in Nederland."
When people do counterfeiting , they go to jail , when public servants do that they get re-elected