TDF Tour de France 2025
Op naar Parijs. Wie gaat er winnen? Wie gaat er gepakt worden met doping? Genoeg te bespreken dus. :)
Etappe 2: Roskilde - Nyborg, 202,2 km
Nou, de Tour is zo'n beetje op de slechtst denkbare wijze begonnen. De buitengewoon onsympathieke klootzak Yves Lampaert is heel verrassend met de tijdritzege en de gele trui gaan lopen. Nu weet de niet al te vaste kijker wellicht niet waarom Yves Lampaert een klootzak is, daarom een korte toelichting: tijdens de afgelopen Ronde van België, beter bekend als de Baloise Belgium Tour, waren er in de laatste rit onderweg een aantal bonificatieseconden te verdienen. Tim Wellens, van Lotto-Soudal, kon de leiding nog overnemen van Mauro Schmid, een renner van Quick Step. In een poging de leidende positie van Schmid te beschermen ging Lampaert tot twee keer toe in de fout ten opzichte van Wellens. Hij probeerde hem klem te zetten en gebruikte daarbij zijn ellebogen. Hier zijn de beelden, mocht u wat meer context nodig hebben. Dit gedrag is onacceptabel, het is immers wielrennen en geen rugby. Het erge was dat Lampaert slaagde in zijn opzet en dat zijn ploeggenoot daardoor de koers won. Naderhand werd Lampaert - geheel terecht - gediskwalificeerd door de jury, waar Wellens verder niet veel mee opschoot. In principe had het dan al klaar kunnen zijn, Lampaert had toe kunnen geven dat het niet heel netjes was en dat hij het in het vervolg niet meer zou doen, maar nee, hij kroop een paar dagen later flink in de slachtofferrol. "Ik ben een beetje geschrokken van de reacties", aldus Lampaert. "Het is uitvergroot geweest. Als ik de beelden terugzie, kan ik het wel begrijpen. Het was kantje boord, een grijze zone. Maar om zo op de brandstapel te komen, vond ik een beetje overdreven. Maar ik heb me neergelegd bij de beslissing van de jury en heb mijn straf aanvaard." Brandstapel, over het uitvergroten van zaken gesproken. Yves had een paar dagen de tijd om te reflecteren op zijn eigen gedrag en na een stevig denkproces besloot hij dat hij eigenlijk zelf niets had misdaan, maar dat het allemaal de schuld was van de media. Geen zelfreflectie, wel de slachtofferrol. Dat maakt hem in mijn ogen een buitengewoon minderwaardig mens. Geef gewoon je fout toe, idioot. Maar nee, het is onderdeel van 'de koers' en de volgende keer beukt hij gewoon weer iemand van de weg als het nodig is. Yves sloot zo af: "Ik hoop dat we dat nu kunnen achterwege laten, op naar de volgende koersen." Nou, dat is gelukt, want Renaat en José hebben het geen moment over dit incident gehad. De wandaden van de Belg worden met de mantel der liefde bedekt, of eerder nog onder het tapijt geveegd. Dat wringt, het had op z'n minst een keer benoemd mogen worden. Vooral omdat er nog een onderzoek van de UCI loopt naar aanleiding van dit incident, het zou best kunnen dat hij over een tijd nog een schorsing van een maand of iets in die geest aan zijn broek krijgt. Dat onderzoek zou ook op niets kunnen uitlopen, maar er loopt dus wel gewoon een onderzoek. Had je mogen noemen, op z'n minst. Daarnaast is Yves Lampaert ook nog eens een boerenzoon met een voorliefde voor John Deere's, hoeveel redenen kan een mens hebben om iemand te haten? Lampaert is dus bepaald niet de gedroomde winnaar van deze tijdrit, mocht hij achteraf nog tegen een schorsing aanlopen zou je zelfs de vraag kunnen stellen of hij hier überhaupt had mogen zijn. Achter Lampaert werd Wout van Aert maar weer eens tweede, dat begint wel sneu te worden. Hij kreeg het eindelijk voor elkaar om Ganna te kloppen en zelfs Pogacar was hij te snel af, maar dan komt er ineens weer uit het niets een Lampaert tevoorschijn. Werkelijk geen idee hoe dat kan, ik had hem niet opgeschreven en ik denk niet dat überhaupt iemand hem had opgeschreven. Het blijft een merkwaardige sport, zullen we maar zeggen. Een bittere pil voor Van Aert, waar hij dan maar hoop uit moet putten is dat zijn achterstand op Lampaert dusdanig klein is dat hij de volgende dagen dan toch eindelijk een keer de gele trui zou kunnen pakken. Pogacar deelde verder de eerste klap uit aan de concurrentie, hij is de beste van de klassementsrenners. Ofschoon hij als een hark door de bochten ging stond er toch weer geen maat op, dat moet demotiverend zijn voor de concurrentie. Het gaat maar om een paar tellen, maar gevoelsmatig is de eindwinst nu eigenlijk alweer vergeven. De vierde plaats van Ganna viel toch lichtjes tegen, al waren de weersomstandigheden niet direct in zijn voordeel. Nouja, van bijna niemand, maar bij hem zagen de bochten er nog slechter uit. Het excuus schijnt te zijn dat Ganna een leegloper had, zou op zich wel iets verklaren. Van der Poel ondanks slechte benen een vijfde plaats, je zou voor minder.
Niet de leukste tijdrit ooit. De weersomstandigheden speelden hun rol, door de regen zag je veel renners behoedzaam door de bochten gaan. Enkele renners namen iets meer risico en gingen dan pardoes op hun snufferd, al viel het aantal valpartijen mij eigenlijk nog mee. Stefan Bissegger ging twee keer onderuit, terwijl ook Laporte een keer vallend in beeld kwam. Dat is de grootste 'wat als' van de dag, want Laporte had een snellere tussentijd dan Lampaert. Had zomaar kunnen winnen, maar dankzij zijn schuiver zullen we dat nooit weten. Het was een korte tijdrit, dus bleven de verschillen tussen de renners ook vrij beperkt. Toch deelde Pogacar dus een eerste tik uit, hij was acht seconden sneller dan Vingegaard en pakt negen tellen ten opzichte van Roglic. Vingegaard dus net marginaal sneller dan Roglic, ook interessant voor de onderlinge verhoudingen bij Jumbo. Adam Yates reed erg sterk en verloor 16 seconden, Thomas 18, Vlasov 24, en nouja, de rest meer dan dat. Al bij al toch al een serieuze achterstand voor iedereen achter Vlasov, de kans dat deze Tour heel spannend ging worden was al niet groot en is alleen maar kleiner geworden. Wel gelachen om alle renners die vroeg van start wilden gaan omdat het pas later zou gaan regenen, de weergoden laten zich niet in de maling nemen. Vroeg regen en daarna droog, precies andersom. Sta je dan, met al je weerapps. Aangezien alle favorieten kort achter elkaar van start gingen had het gelukkig weinig invloed, al leek Lampaert wel even te rijden tijdens een iets drogere periode, al was daar volgens hemzelf geen sprake van. Tegen het eind werd het serieus droger, maar toen stonden er eigenlijk alleen maar krabbelaars aan het vertrek. Dat was wel slecht voor het kijkplezier, de tijdrit was eigenlijk al klaar na de finish van Lampaert en het laatste uur keken we nergens naar. Er is heel veel gegokt en nogal wat verloren, zo ook bij Specialized. Een nieuwe helm met een of andere bivakmuts eronder, het zag er niet uit en de enige renner op een Specialized die besloot de boel te negeren won de tijdrit. Wel een winnaar en een tijdrit om snel te vergeten, terwijl Pogacar alvast heeft laten zien wat hij de komende drie weken van plan is. Van Aert zal teleurgesteld zijn, maar hij krijgt meteen een herkansing. Hoewel ik het eigenlijk wel minachting van de kijker vind dat hij zo goed reed, je kunt niet een week lang klagen over je knie en dan zo schroeien. Neem een ander in de maling. Enfin, we gaan beginnen aan de tweede rit, de eerste rit in lijn. Een lange rit van net iets meer dan 200 kilometer, met aan het eind de brug waar iedereen het al een eeuwigheid over heeft. Als de wind goed staat gaan we waaiers krijgen, zo niet dan wordt het een massasprint.
De eerste rit in lijn gaat van start in Roskilde (spreek uit: roskiele), een stad waar om precies te zijn 51.916 mensen wonen, gelegen in de Deense regio Seeland. Het is een van de oudste steden van Denemarken. De plaats grenst in het noorden aan de Roskildefjord. Roskilde is tevens de hoofdstad van het gelijknamige Bisdom Roskilde van de Deense Volkskerk. In de hele commune Roskilde wonen ongeveer 88.000 mensen, het is zeker geen dooie boel in deze plaats met de nodige geschiedenis. Volgens Wikipedia ontwikkelde Roskilde zich al zeer vroeg als knooppunt van de handelsroutes van de Vikingen over land en zee, waardoor het dus een van 's lands oudste steden is. Volgens Adam van Bremen en de Saxo Grammaticus werd de stad rond 980 gesticht door Harald I van Denemarken. Hij zou een houten kerk hebben gebouwd bij de haven, waarin hij later begraven werd. Sinds die tijd was Roskilde de residentie van de koning en hoofdstad van Denemarken. In 1020 benoemde Knoet de Grote Roskilde tot zetel van een bisdom, waarmee het een hoge nationale status kreeg. Absalon, de bisschop, bouwde in 1170 een stenen kerk op de plek van Haralds kerk. In 1275 werd deze kathedraal voltooid. Door Absalons invloed werden in de buurt nog vele kerken gebouwd waardoor de stad de belangrijkste plaats van Seeland werd. Sven III van Denemarken bouwde in het midden van de 12e eeuw een vesting rond de stad. In de eeuwen daarna werd Kopenhagen belangrijker, in Roskilde ging daardoor de boel flink achteruit. Een tijd lang kon men profiteren van de haven en was Roskilde een belangrijke industreistad, met onder meer tabaksfabrieken en ijzergieterijen, maar omdat de haven te klein was en het Roskildefjord te ondiep konden de schepen hier niet meer terecht en trok de industrie weg. In de jaren zeventig profiteerde de stad van de aanleg van de snelweg Primærrute 21 en van de stichting van de Universiteit van Roskilde. Sinds de jaren tachtig heeft de dienstensector de industriesector grotendeels vervangen als belangrijkste tewerkstellingssector. Het is maar dat je het weet. Roskilde is gelegen in het noorden van het eiland Seeland aan het zuidelijke uiteinde van de Roskildefjord, die zelf dan weer een zuidelijke zijtak vormt van de Isefjord. Het stadscentrum rond de kathedraal ligt zo'n 40 meter boven het zeeniveau. De helling naar de haven kent een aantal bronnen, waarvan Maglekilde de krachtigste is. Krachtige bronnen, het is net Wikipedia. Onder de bezienswaardigheden rekenen we de kathedraal van Roskilde, alwaar bijna alle vorsten van Denemarken vanaf de middeleeuwen begraven liggen. De kerk was eerst een eenvoudig houten gebouw, maar werd later uitgebreid tot de kerk die hij nu is. Het gebouw staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Daarnaast zijn er nog wat andere kerken die de moeite waard moeten zijn, maar ons hart gaat vooral sneller kloppen van de lokale musea. Er is een vikingmuseum waarin onder meer vijf Vikinschepen uit de elfde eeuw te zien zijn en er is het museum Ragnarock over rock, pop en jeugdcultuur, jawel. Over rock, pop en jeugdcultuur gesproken, dan moeten we natuurlijk meteen door naar het Roskilde Festival.
Het Roskilde Festival is een popfestival dat jaarlijks plaatsvindt in de Deense stad Roskilde, ten westen van de hoofdstad Kopenhagen. Met zo'n 100.000 bezoekers is het Roskilde Festival een van de grootste rockfestivals van Europa. De eerste editie vond plaats in 1971. Het festival duurt vier dagen (van woensdag t/m zaterdag), maar vanaf de zaterdag ervoor is de bijhorende camping al open. De zaterdag valt altijd op de eerste zaterdag van de maand juli. Er komen bezoekers vanuit heel Europa naar Roskilde. Het unieke aan het Roskilde Festival is dat het niet commercieel is. Het festival wordt grotendeels draaiende gehouden door vrijwilligers. Deze ongeveer 30.000 vrijwilligers werken tijdens het festival een aantal dagen en worden hiervoor beloond met een vrijkaartje. De drank- en etenskraampjes worden bemand door lokale verenigingen. De opbrengst van het festival gaat naar goede doelen. Elk jaar kiest de organisatie een thema gekoppeld aan één of meer goede doelen waarnaar het grootste deel van de opbrengst gaat. Het festival telt zes podia: Orange (mainstage), Apollo, Arena, Gloria, Avalon en Pavilion. In 2000 gebeurde er op het festival een ongeval met dodelijke afloop. Bij het optreden van Pearl Jam kwamen negen mensen om het leven doordat ze werden verdrukt in de menigte. Sindsdien heeft de veiligheid een hoge prioriteit. Hoewel het ongeval niet door crowdsurfen werd veroorzaakt, was dit ongeval wel de aanleiding om crowdsurfen op de meeste Europese festivals te verbieden. Uh, oké. Op de zaterdag van het festival vindt de 'Nøgenløb' plaats. Ongeveer twintig personen, verdeeld over gelijke aantallen mannen en vrouwen, lopen naakt drie rondjes rond het radiogebouw. En wat wil het toeval? Het Roskilde festival is nú aan de gang. Als de renners op zaterdag van start gaan in Roskilde zijn ze op het festival bezig aan hun laatste dag. Ik stel voor dat we alle renners van Bahrein mee laten doen met de naakte rondjes. Shame, shame, shame! Op de afsluitende zaterdag treden acts als The Strokes, St. Vincent en Haim op, geen kattenpis, al zou ik zelf eerder naar Big Thief, Kings of Convenience en IDLES uitkijken. Op de dagen er voor kwamen onder meer Dua Lipa, Chvrches en Fontaines D.C. langs, maar ook een hoop bagger. Post Malone als headliner, nee, dat kan niet. Maar afijn, het is dit weekend dus dubbel feest in Roskilde: het lokale festival vindt plaats en voor het eerst in de historie komt de Tour de France op bezoek! Al zijn ze hier wel een beetje bekend met de koers, zo komt de Ronde van Denemarken hier met enige regelmaat langs. Met Bekim Christensen en Nicolai Bo Larsen komen er twee voormalig profs uit de stad, vooral Bo Larsen heeft de nodige leuke verhalen te vertellen. Gereden voor Amore & Vita, TVM, CSC, Gerolsteiner en tussendoor gepakt met een te hoge hematocrietwaarde. Kevin Magnussen is ook uit deze stad afkomstig, maar zoals we dit jaar ook weer kunnen bevestigen is autootje rijden geen sport.
Tijdens de neutralisatie rijden de renners een omslachtig rondje dwars door Roskilde, waarna aan de rand van de stad de rit officieel van start zal gaan. In de eerste kilometers van de rit rijden de renners over brede en behoorlijk rechte wegen, het is geen ingewikkelde start. De eerste kilometers doet de rit bijna Nederlands aan, het is zodra we de stad verlaten vooral een rechte tocht over een brede en vlakke weg in de polders. De organisatie heeft er verder wel goed aan gedaan om in het vervolg van de rit een paar bergsprintjes neer te leggen, waardoor er wellicht wat renners in de aanval willen gaan. Zonder die bergpunten was het niet direct de meest inspirerende rit geworden, nu zien we wellicht een aantal renners die graag in de kopgroep willen zitten. De bomen langs de weg staan er ook Nederlands bij, minutieus geordend, om de zoveel meter weer een nieuwe boom. Het terrein is daardoor behoorlijk open, maar de wind staat toch verkeerd dus we schieten er niets mee op. Desondanks verwacht ik een nerveuze dag, met tal van valpartijen. De Tour, he? In de buurt van Lejre slaan de renners rechtsaf, waarna ze door open terrein over een minimaal glooiende weg naar Gevninge rijden. Toch even wennen, al die Deense namen. De Deense wegen liggen er voorlopig keurig bij, daar ligt het niet aan. Een dodelijk saai landschap wel, daar hoef je Denemarken niet voor te bezoeken. Voorbij Gevninge zetten we koers richting de kust, want het idee was dat dit een waaierrit zou worden. Over een gigantisch brede weg rijden de renners een paar kilometer rechtdoor, terwijl er ineens best veel begroeiing te vinden is. Aan het eind van deze weg komen we een paar bochten tegen en dan rijden we ineens weer dwars door een polderlandschap. Na door een dorpje als Rye gereden te zijn komen de renners even later uit bij de Munkholmbroen, een brug. Kicken bruggetje hoor, en kicken water. Zouden we iets aan hebben als de wind gunstig staat, maar de weergoden haten Gouvenou. En terecht. Voorbij de brug rijden we zo goed als rechtdoor Holbæk binnen, na 30 kilometer koers. Hier zal de helikopter ons een beeld gaan tonen van Chris Anker Sørensen, de voormalige prof van CSC en een renner waar Karsten Kroon nog bij in de ploeg heeft gezeten. Vorig jaar kwam Sørensen in België om het leven, toen hij door een bestelbusje werd geschept. Na zijn carrière was Sørensen werkzaam voor de Deense tv en in die hoedanigheid zou hij verslag gaan doen van het WK in België, maar dat ging dus niet door. In Denemarken is men hem niet vergeten en twee mannen zijn een heel project begonnen om hem een waardig eerbetoon te geven. Holbæk is een vrij willekeurig uitgekozen locatie, Sørensen heeft er zelf geen link mee. De mannen die het hebben bedacht waren simpelweg op zoek naar een geschikte plek voor hun eerbetoon, op een moment in de koers dat het rustig is en dat er dus genoeg tijd is voor de helikopter om hun project aan de wereld te tonen. Een kunstwerk van 40 bij 25 meter, 200 liter verf, maar dan heb je ook wat. Chris Anker kwam dus helemaal niet uit Holbæk, maar weet je wie wel? Nou, daar komt ie hoor: Michael Rasmussen! De enige echte chicken, de man die in 2007 eigenlijk de Tour aan het winnen was, maar toen uit koers werd gehaald omdat ie was gezien in Italië terwijl ie had gezegd in Mexico te zijn. Consternatie alom, de Deentjes waren toen niet blij met ONS. Benieuwd of Rasmussen aan bod gaat komen, de Deen was ondanks zijn capriolen toch een vermakelijke renner. De raids waar hij aan begon missen we tegenwoordig wel. Al komt ie eigenlijk uit een dorpje net iets verderop, Tølløse, maar hij was wel lid van de plaatselijke fietsclub in Holbæk, dus dat telt ook. Uit dat Tølløse is overigens nog een andere semi-bekende renner afkomstig, een of andere Mads Pedersen ofzo. Nooit van gehoord. Holbæk heeft overigens nog een anekdote die de moeite van het vertellen waard is. In de Ronde van Denemarken van 2013 werd hier een tijdrit verreden. Wie won die tijdrit? Nou, dat was dus Wilco Kelderman. Een van zijn vier zeges als prof, zomaar, hier, ergens in Denemarken.
Holbæk ligt aan het Holbæk fjord, we zijn aangekomen in het land van de fjordenneukers. Na de doortocht in de stad rijden we een tijd langs het fjord af, waarna we over brede en goeddeels rechte wegen door een monoculturistisch landschap naar het volgende fjord fietsen, het Lammefjord. In Gundestrup bereiken we dit fjord, terwijl we geen moment het water gaan zien omdat er een dijk ligt langs de weg. Ergens in deze omgeving slaan we linksaf een iets smallere weg in, die de renners naar Grevinge zal brengen. Eenmaal in Grevinge hebben we alweer 50 totaal niet memorabele kilometers afgewerkt, het terrein blijft te vergelijken met een polderlandschap, met af en toe passage door een omgeving die wat meer bomen kent. Ter hoogte van Grevinge gaat het voor de koplopers wel iets spannender worden, want de eerste klimmetjes van deze Tour komen eraan. Na een rotonde (jawel, die hebben ze ook in Denemarken!) en een paar bochtjes rijden we Asnæs binnen, ik haat die tyfusdenen met hun walgelijk interessantdoenerige kutletters raaaaaaah. Maar dit even terzijde. In het centrumpje van Asnæs gaat het naar rechts, waarna we even later uitkomen in Høve. Dan vallen die Fransen met hun graves, aigu's en circonflexjes nog wel mee. Eenmaal in Høve slaan de renners rechtsaf, en bijna meteen daarna duiken ze linksaf een smal weggetje in. De weg liep in en rond Høve omhoog, maar de smalle weg loopt dan weer omlaag richting Asnæs Indelukke, alwaar we rechtsaf slaan om vervolgens aan de wereldberoemde Côte de Asnæs Indelukke te beginnen. Een beestachtige klim van liefst 1,1 kilometer. Gemiddeld gaat het aan 5,4% omhoog, dat wordt aanpoten jongens. Nee, serieus wel eigenlijk, want het gaat richting de top zelfs serieus steil omhoog. Eenmaal boven, na 62 kilometer, mag er om het eerste bergpuntje gesprint worden. Voorbij de top gaat het naar links, waarna de renners weer een tijd over een smallere weg mogen rijden. Dit duurt tot ze een gehucht bereiken, alwaar een bijzonder haakse bocht naar links op ze wacht. Na deze lastige bocht gaat het goeddeels rechtdoor verder over een iets bredere weg naar Jyderup, grotendeels in licht dalende lijn maar ook wel met wat knikjes omhoog tussendoor. Zachtjes glooiend, geen zware beproeving. In Jyderup gaat het naar links, waarna het opnieuw over een smalle weg verder zal gaan. Deze licht bochtige weg brengt de coureurs naar Høve Strand en van Høve Strand rijdt men over een brede weg naar Asnæs Indelukke, bekend van die côte. Een côte die overigens wel eens in de koers heeft gezeten, Magnus Cort won boven op dit klimmetje in 2013 een rit in de Ronde van Denemarken. Toe maar. De Ronde van Denemarken keerde in 2019 nog eens terug naar deze plek, toen won Jasper De Buyst. Hij versloeg bij die gelegenheid Amaury Capiot en ONZE Huub Duyn. Ene Jonas Vingegaard werd vierde, zo zie je maar weer. Vrij open terrein en het gaat een tijdje zo goed als rechtdoor, dat zou dit klimmetje extra lastig moeten maken.
We hebben inmiddels 70 kilometer afgelegd en gaan toewerken naar de volgende Deense berg. Hoewel, toewerken, we rijden voorbij Høve Strand gewoon over een brede weg, die na een tijd omhoog begint te lopen. Rechtdoor omhoog over een brede weg, waardoor het niet eens zo zwaar omhoog lijkt te lopen, toch gaat het 800 meter omhoog aan 6%. Vlak voor de top wordt bereikt slaat men in Høve rechtsaf en dan bereiken we een paar meter later de top van de Côte d'Høve Stræde. Uitstekende naam weer, laat dat maar aan de imperialistische Fransen over. Een klimmetje van de vierde categorie, net als het vorige klimmetje. Veel punten zijn er niet te rapen, waardoor we op ieder klimmetje een gevecht op en leven en dood te zien zullen krijgen tussen de koplopers. Na dit klimmetje rijden de renners een aantal kilometer relatief rechtdoor over een iets smallere weg, door een glooiend terrein. We komen nog een paar korte hellinkjes tegen, waar geen punten te verdienen zijn. Veel akkers in deze omgeving, en veel nietige dorpjes. Van Veddinge gaat het naar Ordrup, waar het even wat bochtiger wordt alvorens we af gaan dalen naar de kust. Plotseling fietst men door een mooi bos, niet veel later komt zelfs de zee in beeld. Een tijdje rijden de renners langs een stukje water dat men Nekselø Bugt noemt. Lang kunnen we niet genieten van de zee, want vrij snel slaat men linksaf een smalle weg in en dan beginnen we direct aan de laatste officiële klim van de dag, de Côte de Kårup Strandbakke. Dit klimmetje van de vierde categorie is 1,3 kilometer lang, gemiddel gaat het aan 5,8% omhoog. Nog best een aardig klimmetje dus, tevens een klimmetje dat ook ooit in de Ronde van Denemarken zat aangezien de naam van Cort op het asfalt staat gekalkt en gezien het feit dat er nogal wat fraaie foto's van de klim met op de achtergrond de zee te vinden zijn. Een klim in twee trapjes, een steil eerste deel, dan een vlak stuk en een steiler einde. Leuk voor de bollenbattle. Na 84 kilometer komen we boven op deze klim, waarna we eigenlijk zo'n beetje al het klimwerk van deze rit al hebben gehad. Hoewel, we moeten nog over die ene brug. Maarja, dat duurt nog een kilometer of 100.
Na de klim rijden de renners een tijdje verder over een plateautje, via een wat smallere en bochtigeree weg. Even later bereiken ze in de buurt van Ris een bredere weg, die in dalende lijn naar Farevejl Kirkeby voert, ofzo. Hier slaat men dan weer rechtsaf, waarna we via Stubberup en Vindekilde een paar kilometer zo goed als rechtdoor over een vlakke weg naar de kust fietsen. Het terrein is hier behoorlijk open, ook al komen we genoeg bomen tegen. Voorbij Vindekilde kunnen we in de verte de zee zien liggen, verder valt er niet veel te beleven. Tenzij de wind gunstig staat, maar zoveel mazzel hebben we niet. Een tijd later komen de renners uit in Starreklinte, je kan er maar geweest zijn. Een bocht naar rechts hier, om vervolgens even later uit te komen op een iets smallere weg die een meter of vijf van de zee ligt. Een beetje een flinke golf en de renners worden nat, dat zou wel lachen zijn. Een tijdje gaat het rechtdoor langs het water tot in Havnsø, een havenstad waar de mensen van onder de indruk zijn. Haven, zo. In Havnsø hebben we bijna 100 kilometer afgewerkt en zijn we ook bijna op de helft van de rit, dat vieren we met een bijzonder bochtige tocht door deze plek aan de kust. Een mooie plaats is het niet, asgrauw vind ik een vrij treffende omschrijving. Enfin, we veranderen wel een paar keer van richting en dat lijkt me toch ook gedaan om eventuele waaiers uit te lokken. Alle richtingen pakken we in dit deel van de rit wel mee, al duurt dat niet altijd even lang. Uiteindelijk zetten we toch weer vooral koers naar het zuiden, na ons rondje in Havnsø gaat het rechtdoor naar beneden richting Føllenslev. Rechte, brede weg voor een aantal kilometer met volledig open terrein. Eenmaal in Føllenslev slaan we na een paar bochten in het centrum uiteindelijk rechtsaf en gaat het een tijdje verder naar het westen, grotendeels rechtdoor in een open vlakte. Veel akkers hier, en dus vrij spel voor eventuele wind. De weg voert naar Eskebjerg en even later komen we uit in Kaldred, alwaar er iets meer bomen te vinden zijn. Even later komen we uit in Smakkerup, ze krijgen het hier wel verzonnen. Niet lang daarna slaan we een keer rechtsaf en bereiken we een gigantisch brede weg, die rechtdoor naar Kalundburg zal voeren. Een relevante plaats, want hier zal de tussensprint van de dag plaatsvinden na 127 kilometer. Uit Kalundborg is Christoffer Lisson afkomstig, een renner van het continentale Riwal. Werd een paar weken terug nog 34e in de ZLM Tour, nou, dat is dus iemand die je om een boodschap kan sturen. De Ronde van Denemarken komt hier ook graag voorbij, zo wist de Amerikaan Colin Joyce hier vorig jaar nog een rit te winnen. Casper Pedersen was in 2017 dan weer net het aanstormende peloton te snel af. Na een paar kilometer rechtdoor te hebben gereden bereiken we aan de buitenrand van Kalundborg een rotonde, waar het naar rechts gaat. Daarna rijden we over een weg met een aantal rotondes het centrum binnen, waar uiteindelijk na een paar haakse bochten gesprint mag worden.
Kalunborg was in het verleden een verkeersknooppunt tussen Seeland en Jutland. Vanaf het station vertrokken veerboten naar meerdere plaatsen in Jutland. De laatste veerverbinding met Jutland, naar Aarhus, werd gestaakt in 2012. Er varen nog wel veerboten tussen Kalundborg en het eiland Samsø. Het is een haven- en industriestad, waar volgens Wikipedia het nodige te doen valt. Zo beschikken ze sinds een paar jaar over een nieuwe zeehaven met containerterminal, staat er een van de belangrijkste olieraffinaderijen van Denemarken (bah) en staat hier ook een van de fabrieken van Novo Nordisk. Shout-out naar de diabetesboys van Team Novo Nordisk. Tevens heeft het bedrijfsleven in de stad Kalundborg Eco-industrial Park in het leven geroepen. Eén en ander ging uit van de sedert 1959 in de stad staande kolencentrale Asnæsværket. Het concept is, dat de bedrijven gemeenschappelijk grondstoffen bewerken of gebruiken en zo mogelijk elkaars afvalstoffen. Het afval van het ene bedrijf is dan grondstof voor het andere. Deze industriële symbiose zorgt voor minder afval en is dus beter voor het milieu. Nou, schitterend hoor. Met je olieraffinaderij. Met een aantal vakwerkhuizen in het centrum en een kerk met vijf torens proberen ze de boel te redden. De lokale kerk geldt als een van de markantste gebouwen van Scandinavië, nouja, eerlijk is eerlijk, hij valt wel op. Gebouwd circa 1170-1190 in opdracht van Esbjörn Snare, naast diens kasteel. Oh, vandaar. Goed, na de tussensprint verlaten we snel de stad. Paar bochten op het lokale industrieterrein, maar daarna volgen we flink wat kilometers dezelfde brede weg. Via Rørby, Ugerløse en Svallerup rijden we toch vooral rechtdoor over een weg die vrij goed is afgescherm door bomen en bebouwing. Een paar kleine open stukjes, maar dit is niet het deel van de rit om je waaieralarm voor klaar te zetten. Als we Svallerup zijn gepasseerd wordt het wat interessanter, maar vooral na een bocht naar rechts in Bjerge zal het terrein een tijdje zo goed als volledig open zijn. Moet de wind nog wel meewerken natuurlijk. Een vrij eindeloze lege vlakte vol akkers en weilanden, met af en toe een paar willekeurige bomen. De weg leidt naar Bjerge Sydstrand en kent wel wat bochten, maar verder valt er weinig over te zeggen. Nouja, dat we een tijdje practisch langs het water rijden en daar geen zee aantreffen, maar wel een bos. Een paar bochten later rijden we dan weer iets verder van de kust vandaan en bevinden we ons juist wel weer in de open vlakte. Ter hoogte van Dalby, na ongeveer 150 kilometer koers, zie ik een fraai stuk met waaierpotentie. Mits de omstandigheden meewerken, ik wil niemand onnodig enthousiasmeren. In deze omgeving veranderen we ook een paar keer van richting, de wind kan derhalve van meerdere kanten komen. Met iets meer dan 50 kilometer koers te gaan toch maar eens richting het puntje van de stoel schuiven. Met wind vanuit zee zijn er hier een paar stroken waar de wind schuin in de rug kan staan. En open terrein genoeg, daar ligt het niet aan. De Flevopolder is er niets bij. In Dalby, eigenlijk maar gewoon een piepklein gehucht, slaan de renners rechtsaf, waarna we weer naar het zuiden gaan rijden, richting de kust. Aan het terrein zal niets veranderen, als de Deense boeren ook boos zijn kunnen we in deze omgeving genoeg trekkers aantreffen. Het terrein blijft open, de wegen zo goed als vlak op wat licht glooiend werk na. Af en toe een bochtje, maar niet te gek. Toch wel een beetje van die wegen die je doorgaans ziet tijdens de eerste ritten van Parijs-Nice. Ideaal waaierterrein, mits, tenzij, enzovoort. Na 154 kilometer komen de renners uit in Mullerup Strand, een klein plaatsje met enkele houten huisjes aan de zee. Dichter bij het water, maar opnieuw meer beschutting. Als er in de kilometers ervoor iets is gebeurd kan het hier weer rustig worden.
Van Mullerup Strand rijdt het peloton naar Mullerup, over een rechte weg die aan weerszijden is omgeven door bomen. Vlak voor Mullerup wordt het terrein wel weer iets meer open, terwijl we momenteel naar het oosten fietsen. In Mullerup zelf slaan we na 156,2 kilometer rechtsaf en gaat het opnieuw naar het zuiden. Een brede en rechte weg in een oneindige leegte, op een vluchtige passage in een dorpje na. Drøsselbjerg, toch al snel tien huizen groot. Tussen de gehuchten door is het kaal, leeg en agrarisch. Iets minder brede weg na dat dorpje, met af en toe een lichte kromming. Ik moet toch echt denken aan zo'n typische rit in Parijs tegen Nice, waar je eigenlijk ook bijna altijd waaiers te zien krijgt. Het idee van deze rit is duidelijk, voor een goede uitvoering ontbreekt er alleen nog wel één heel belangrijk element. Le vent. En als die wind er is valt alles rond Kelstrup weer stil. Dit plaatsje bereiken we na 165 kilometer en in het stuk voor Kelstrup rijden we praktisch langs de zee, waar heel veel bomen zijn te vinden, en heel veel vakantieverblijven. Als je een sommer hus wil huren moet je in deze omgeving zijn, ze zijn er op overschot. Geen waaiers rond Kelstrup dus, hoe de wind ook staat. Bomen en bebouwing, streep erdoor. Aan het eind van Kelstrup komt de zee even in beeld, heel kort. We fietsen daarna weer wat verder landinwaarts, maar zitten dan opnieuw opgesloten tussen bomen en bebouwing. Pas bij een bocht naar rechts richting Næsby Strand worden we weer getrakteerd op een weg zonder omhulsels. Een paar kilometer open terrein, al bereiken we het volgende dorp ook wel weer vrij snel. Een brede en rechte weg nu, terwijl we de brug der bruggen al bijna kunnen ruiken. Buiten Næsby Strand is het weer even wat meer open, waarna er op ongeveer 30 kilometer van het eind een bocht naar rechts volgt. We bereiken dan weer een iets smallere weg die ons westwaarts naar de kust brengt. Weinig open terrein, alleen vlak voor we Frølunde bereiken een korte passage langs het water. Wel weer zo dicht langs het water dat het geen overbodig advies kan zijn om een zwembroek mee te nemen. Duurt alleen wel maar een paar hectometer, want dan duiken we weer landinwaarts, richting Frølunde dus. Dit is wel weer een gevaarlijk punt voor eventuele waaiers, het is in deze omgeving open. In het dorp zelf natuurlijk niet, terwijl we buiten het dorp bijna meteen het volgende dorp bereiken. Svenstrup, een plaatsje met een bochtig centrum. Hoe de wind ook staat, de aanloop naar de brug kan hectisch worden. In de kilometers voor de brug is het bochtig, ook na de technische passage in Svenstrup laat de volgende bochtenrijke fase niet lang op zich wachten. Nadat we even verderop over een viaduct zijn gereden slaat men meteen rechtsaf en dan komen we uit in Halsskov, aan de voet van de brug.
In en rond Halsskov pakken we nog een paar bochten mee, waarna we op de grote weg terechtkomen die direct naar de brug leidt. Als ik de kaart van de organisatie mag geloven gaan we op DE BRUG spookrijden. We zouden moeten uitkomen op de twee linkerbanen, na een paar stevige bochten. Als ik de beelden van DE BRUG bekijk krijg ik het wel benauwd, want naast de weg zie ik een spitsstrook, daarna zie ik een railing en dan niets. Het valt toch te hopen dat er niet gevallen wordt op de brug, want voor je het weet lig je in de zee en dan ben je hartstikke dood. De railing zou in principe moeten volstaan, maar er zijn gekkere dingen gebeurd. Het zou geen slecht idee zijn om de weg af te sluiten bij de spitsstrook en zo een buffer te laten ontstaan, maar goed, dat is zomaar even een hersenspinsel. Op welke BRUG bevinden we ons eigenlijk? Nou, op de Storebæltsbroen. Oftewel, de Grote Beltbrug. Dit is een hangbrug tussen de eilanden Funen en Seeland. De brug, als onderdeel van de E20, werd in juli 1998 voor auto's en ander gemotoriseerd vervoer opengesteld. De Grote Beltbrug vervangt de historische veerverbinding van Knudshoved naar Halskov. Door de realisatie van deze brugverbinding, en sinds de opening van de Sontbrug, kan het verkeer uit West-Europa over de weg heel Scandinavië bereiken. De verbinding bestaat uit twee bruggen van 6,6 en 6,8 kilometer lengte, die beide op het eilandje Sprogø uitkomen. De lengte van de verbinding is 18 kilometer. Ook het treinvervoer maakt sinds 1997 gebruik van de brug (ten westen van het eilandje) en de 8 kilometer lange spoortunnel tussen Sprogø en Seeland. Om de internationale scheepvaart niet te hinderen, hangt de brug aan de oostzijde voor het wegverkeer hoog boven de Grote Belt. De bouwkosten bedroegen circa 4,2 miljard euro, en om deze terug te verdienen wordt tol geheven. De kosten voor deze verbinding zijn tussen de 16 en 51 euro, afhankelijk van de grootte van het voertuig (prijzen 2018). Voetgangers en fietsers worden op de brug niet toegelaten maar kunnen de trein gebruiken. Voor de Tour wordt dus een uitzondering gemaakt, wat fantastisch. En de renners hoeven geen tol te betalen, mazzelaars. Op 2 januari 2019 vond er op de Grote Beltbrug een treinongeluk plaats dat aan acht mensen het leven kostte. Oh, da's dan weer minder. Laten we hopen dat er ook nu geen slachtoffers vallen. Tevens staat de brug sinds 2011 afgebeeld op het bankbiljet van 1.000 Deense kroon. Nou, ik bedoel maar.
Wat kan ik verder over deze brug vertellen? Hij is dus 18 kilometer lang en het gaat voornamelijk rechtdoor. Stiekem moet er ook nog wat geklommen worden, want de brug is dus speciaal voor de scheepvaart vrij hoog gemaakt. Vooral in het begin van de brug loopt het omhoog, maar daarna loopt het richting het eilandje Sprogø ook weer naar beneden. Over dit eilandje valt wel het een en ander te vertellen, vooral dat het tussen 1923 en 1961 werd gebruikt voor de gedwongen opvang van vrouwen die seksueel losbandig leven voorstonden. De belangrijkste reden daarvoor was om ongewenste zwangerschappen te voorkomen. Het gesticht was een zogenaamde Keller-instelling. Sterilisatie der "moreel zwakzinnigen" kon een onderdeel vormen van de opvang op initiatief van de directie op basis van de Deense sterilisatiewet van 1929. Deze handelingswijze werd destijds beschouwd als humaan, aangezien het alternatief was dat de vrouwen werden opgesloten in de gevangenis. De gedwongen sterilisaties duurden ook voort na 1961 en werden in 1967 stopgezet. Verspreid over deze periode werden circa 500 verschillende vrouwen gehuisvest. Koekoek! Knettergek, die Denen. Heden ten dage heeft het eiland geen permanente bewoners meer. Het is in gebruik van door het bedrijf Sund og Baelt, dat eigenaar is van de Grote Beltbrug. Het is tevens een natuurreservaat. Er worden trips naar het eiland georganiseerd. Je hebt wel kans dat je na zo'n trip ineens gesteriliseerd bent, maar afijn. Er staat wel een schattig vuurtorentje op dit eiland, om het toch nog van enige charme te voorzien. Eenmaal op het eiland en ook weer voorbij het eiland wordt de brug niet meer zo hoog, je kunt nu weer veilig in zee vallen. Vooral het eerste deel van de brug kan voor poep in de broek zorgen, eenmaal op Sprogø zijn we veilig, met uitzondering van onze edele delen. Op het eiland groeit niet veel, dus het terrein is continu open. Ook op het restant van de brug is dat uiteraard zo, de wind heeft 18 kilometer lang volledig vrij spel. Men hoopte op wind schuin in de rug, wat in deze tijd van het jaar nooit het geval schijnt te zijn op deze brug. Dat is jammer, Thierry. Nouja, goed, in eerste instantie dus een kleine zeven kilometer brug met klim en afdaling, dan een tocht over het eilandje en daarna nog eens een kleine zeven kilometer brug, maar dan vlak. De oorspronkelijke bedoeling was dat we op de brug zouden finishen, maar dat was toch niet mogelijk. Dus werken we bij het verlaten van de brug nog iets meer dan drie kilometer af. Op grofweg 3,5 kilometer van het eind moeten we helemaal links aanhouden, wat een wegversmalling oplevert. Een stressmomentje, stel ik me zo voor. We rijden in licht dalende lijn over de afrit, waarna we aan het eind rechtsaf slaan, onder de grote weg door. We rijden daarna ook nog onder het spoor door en slaan direct linksaf, terwijl we ons al op minder dan drie kilometer van het eind bevinden. Door vrij leeg terrein rijden we nu quasi rechtdoor tot de slotkilometer, tot het allerlaatste moment zou de wind z'n rol kunnen spelen. Op een paar amper waarneembare flauwe bochtjes na gaat het eigenlijk tot echt rechtdoor tot in de laatste kilometer, terwijl er tegen die tijd wel wat bebouwing verschijnt. Campings en bomen, het is hier enigszins toeristisch. Eenmaal in de laatste kilometer volgt er een flauw bochtje naar rechts en bijna direct daarna een stevige bocht naar links, op pakweg 650 meter van het eind. Na deze bocht rijden we over een viaduct en dus gaat het in de slotkilometer zelfs nog een paar meter omhoog. Aan de andere kant van het viaduct gaat het dan weer naar beneden, logischerwijs. Op ongeveer 300 meter van het eind bevindt zich een lange, lopende bocht naar rechts, een bocht waar we ons dankzij een klein stukje in dalende lijn in hoge vaart doorheen zullen werken. Daarna wordt de weg heel kort voor de finish pas weer helemaal recht, een ietwat merkwaardige aankomst eigenlijk. Wel bij de Lidl voor de deur, volgens de aloude theorie zal dus een renner van Quick Step deze rit gaan winnen.
Finishen doen we dus niet op de brug, maar net na de brug in Nyborg. Dit is een stad in de regio Zuid-Denemarken waar ongeveer 17.000 mensen wonen. In de hele gemeente Nyborg, op het eiland Funen aan de Grote Belt wonen in totaal ongeveer 32.000 mensen. Volgens Wikipedia verschijnt de naam Nyborg voor het eerst in 1193 en is het afkomstig van het gelijknamige kasteel Nyborg Slot. Dit kasteel - waarvan een gedeelte bewaard is gebleven - is rond 1170 gebouwd. De eerste nederzetting ontstond aan de noordzijde van het kasteel, waar enkele jaren na de bouw van het kasteel een kerkje was gesticht. In de 13e eeuw groeide Nyborg verder uit aan de oostzijde van het kasteel - waar het huidige centrum van Nyborg ligt - en kreeg het een tweede kerk. Nyborg als stad wordt voor het eerst in 1202 genoemd en kreeg in 1271 stadsrechten. De gunstige ligging midden in Denemarken en aan de veerbootroute van Seeland naar Funen maakte Nyborg tot een geschikte locatie voor het jaarlijkse Danehof, een soort parlement waar koning en edelen bijeenkwamen om te vergaderen over nieuwe wetgeving. Van 1284 tot 1413 vonden deze vergaderingen plaats in Nyborg Slot. Nouja zeg, gewoon een plaats met historie! Ook minder leuke stukken historie, zo ging een deel van de stad in 1534 in vlammen op en werd dat deel daarna helemaal niet meer herbouwd. In de 17e eeuw was Nyborg een van de drie belangrijkste vestingsteden van Denemarken. Samen met Fredericia en Kopenhagen konden de drie belangrijke zeestraten worden beschermd. In 1659 werd de stad echter ingenomen door de Zweden. De stad werd hierop ontzet met behulp van een Nederlandse vloot onder aanvoering van admiraal Michiel de Ruyter. Nederland was destijds een bondgenoot van Denemarken. Er valt dus ook een link te leggen met ONS. Nou, dat lijkt me een extra argument om Jakobsen vandaag te laten winnen. De zilvervloot vaart binnen, niets meer aan te doen. In 1867 werd de vesting opgeheven en de zuidelijke vestingwerken werden afgebroken om ruimte te maken voor stadsuitbreiding. De overgebleven gedeelten van de vesting vormen tegenwoordig het decor van het jaarlijkse openluchttheater met de naam Nyborg Voldspil. Dat zijn toch goede dingen om te weten. Hebben we Wikipedia afgevinkt en gaan we door naar het roadbook. Het roadbook weet te melden dat Nicolaj Ernst uit Nyborg komt, de man die in 1897 handbal bedacht. Dat claimen de Denen in ieder geval, Wikipedia denkt dan weer dat handbal ooit in Duitsland is bedacht. Linksom of rechtsom, geen sport. Nyborg is tegenwoordig vooral bekend vanwege de brug, DE BRUG. Die kennen we na de rit van haver tot gort. Het eerste deel van de brug, het hangbruggedeelte, is volgens het roadbook de op drie na langste hangbrug van de wereld, sick man. Mocht je in Nyborg terechtkomen en meer willen zien dan de brug alleen moet je natuurlijk sowieso het restant van het kasteel bekijken, daarnast zou de lokale kerk de moeite waard moeten zijn en is er een museum. Borgmestergarden, een museum waar je alles over de lokale historie kunt vinden. Gevestigd in een prachtig pand. Een stukje ten zuiden van de stad vinden we het kasteel van Holckenhavn, dat ziet er echt prachtig uit. Qua bekende mensen uit Nyborg hebben we nog Christiaan II van Denemarken in de aanbieding, koning van Denemarken, Noorwegen en Zweden ergens in de 16e eeuw. Meer recent kunnen ze hier pronken met Elsebeth Egholm, een schrijfster van misdaadromans. Ze heeft een hele reeks geschreven waar later ook een serie van is gemaakt, Dicte. Tot zover Nyborg. Groetjes aan Birgitte.
Ditmaal geen late start, om 12:15 staan de renners aan het vertrek in Roskilde. Ze beginnen aan een neutralisatie van 20 minuten, waarna de rit om 12:35 pas officieel van start zal gaan. De NOS en Sporza gaan pas rond 13:30 live, terwijl Eurosport 1 nog steeds balletje meppen zal uitzenden. Om de hele rit te kunnen zien bent u dus afhankelijk van de PLAYER, GCN of DISCOVERY PLUS. Kost wat, maar dan heb je ook wat. Een uur luisteren naar Jan en Bobbie, wie wil dat nou niet? De aankomst in Nyborg wordt verwacht tussen 16:59 en 17:24, in de tussenliggende uren zal het vooral over het weer gaan. Krijgen we waaiers? We pakken het weerbericht er even bij. Laten we beginnen met het nieuws dat het in ieder geval een droge dag lijkt te worden. Een graadje of 22 in Roskilde en een graadje of 21 in Nyborg, dat maakt elkaar niet veel. Dan het belangrijkste, de wind. Gedurende de hele rit lijkt de wind toch vooral uit het zuidwesten te komen, wat wil zeggen dat er praktisch de hele dag tegenwind zal zijn. Gedurende de dag gaat het harder waaien en rond de tijd dat we Nyborg bereiken zal het zelfs vrij hard waaien. Op de brug komt daar dan nog een schepje bovenop, daar zal de invloed van de wind helemaal merkbaar zijn. Maar, we rijden in westelijke richting over de brug en aangezien de wind uit het zuidwesten komt staat die dus schuin tegen. Waaiertechnisch gezien hebben we daar he-le-maal niets aan. Tegenwind op de brug, dat wordt een langzame finale. Ook bijna het gehele stuk langs de kust zal er vooral sprake zijn van tegenwind. Het is in de paar korte stukken in oostelijke richting dat er een waaierkansje is, dan staat de wind dus wel schuin in de rug. Er zijn een paar kleine stukjes waar we waaiers kunnen zien, ter hoogte van Mullerup of Kelstrup bijvoorbeeld, maar in volle finale zal er vooral tegenwind zijn. Ik verwacht daarom eigenlijk geen waaiers, en als er toch waaiers zijn zal alles vanwege de tegenwind aan het eind weer samensmelten. Desondanks gaat het hoe dan ook nerveus zijn in het peloton, en dat kan ook voor verschillen zorgen. Is het niet door valpartijen dan wel door een continu hoog tempo. Al zou daar met zoveel tegenwind eigenlijk geen sprake van moeten zijn, dus ligt het toch echt het meest voor de hand dat we een bijzonder gesloten koers krijgen. Thierry Gouvenou die de weergoden denkt te bespelen en het deksel op de neus krijgt, een terugkerend verhaal.
De eerste rit in lijn van de Tour, dus ik voorspel alvast minstens drie massale valpartijen. Dat maakt deze rit zelfs zonder waaiers een loterij. Verder heeft het er toch echt alle schijn van dat we naar een massasprint gaan kijken. Tegenwind, en niet zo'n beetje ook. Op DE BRUG gaat het zelfs nog harder waaien, het gaat echt niemand lukken om in zo'n situatie uit de greep van het peloton te blijven. Nee, het meesterplan van de organisatie kan de prullenbak in. Laten we hopen op de wind zodat Pogacar een keer niet wint, maar dan houden ze geen rekening met het feit dat Pogacar zo goed is dat hij zelfs de windrichting kan sturen. Een massasprint dus, met wellicht een paar ontbrekende sprinters vanwege een onvermijdelijke chute her en der. Nerveus wordt het toch wel, het is de eerste dagen vaak niet aangenaam om naar de Tour te kijken. Hopelijk valt de schade mee en zien we een zo groot mogelijk peloton de ietwat ongebruikelijke sprint afwerken in Nyborg.
1. Jakobsen. De snelste man van het hele peloton. Zijn eerste Tour, dus op dit niveau heeft hij nog iets te bewijzen, maar dat gaat geen enkel probleem volgen. Sterke ploeg in dienst, de beste lead-out en zelf gewoon de rapste. Eitje. Bovendien finishen we dus voor de Lidl, dit kan niet meer mis.
2. Ewan. De erg lelijke naakte molrat gaat er alles aan doen om in de sprint het wiel van Jakobsen te vinden, waarna hij gaat proberen de Nederlander in de laatste vijf meter voorbij te steken en dat gaat NIET lukken. Wel gaat het hem deze keer lukken om op de fiets te blijven zitten, wat al een hele prestatie is.
3. Philipsen. Die gaat deze Tour weer een recordaantal tweede en derde plaatsen verzamelen. Aardig snel en kan zich ook behoorlijk goed plaatsen, heeft ook geen onaardige trein mee, maar de topsnelheid ontbreekt. Tegen het geweld van een Jakobsen kan hij over het algemeen weinig beginnen.
4. Van Aert. Die gaat alles op alles zetten voor geel en groen, maar tijdens de eerste massasprint is iedereen nog fris en dan verwacht ik niet direct dat hij sneller is dan Jakobsen en co.
5. Pedersen. Want Deen in Denemarken. Dat kan niet missen.
Nou, de Tour is zo'n beetje op de slechtst denkbare wijze begonnen. De buitengewoon onsympathieke klootzak Yves Lampaert is heel verrassend met de tijdritzege en de gele trui gaan lopen. Nu weet de niet al te vaste kijker wellicht niet waarom Yves Lampaert een klootzak is, daarom een korte toelichting: tijdens de afgelopen Ronde van België, beter bekend als de Baloise Belgium Tour, waren er in de laatste rit onderweg een aantal bonificatieseconden te verdienen. Tim Wellens, van Lotto-Soudal, kon de leiding nog overnemen van Mauro Schmid, een renner van Quick Step. In een poging de leidende positie van Schmid te beschermen ging Lampaert tot twee keer toe in de fout ten opzichte van Wellens. Hij probeerde hem klem te zetten en gebruikte daarbij zijn ellebogen. Hier zijn de beelden, mocht u wat meer context nodig hebben. Dit gedrag is onacceptabel, het is immers wielrennen en geen rugby. Het erge was dat Lampaert slaagde in zijn opzet en dat zijn ploeggenoot daardoor de koers won. Naderhand werd Lampaert - geheel terecht - gediskwalificeerd door de jury, waar Wellens verder niet veel mee opschoot. In principe had het dan al klaar kunnen zijn, Lampaert had toe kunnen geven dat het niet heel netjes was en dat hij het in het vervolg niet meer zou doen, maar nee, hij kroop een paar dagen later flink in de slachtofferrol. "Ik ben een beetje geschrokken van de reacties", aldus Lampaert. "Het is uitvergroot geweest. Als ik de beelden terugzie, kan ik het wel begrijpen. Het was kantje boord, een grijze zone. Maar om zo op de brandstapel te komen, vond ik een beetje overdreven. Maar ik heb me neergelegd bij de beslissing van de jury en heb mijn straf aanvaard." Brandstapel, over het uitvergroten van zaken gesproken. Yves had een paar dagen de tijd om te reflecteren op zijn eigen gedrag en na een stevig denkproces besloot hij dat hij eigenlijk zelf niets had misdaan, maar dat het allemaal de schuld was van de media. Geen zelfreflectie, wel de slachtofferrol. Dat maakt hem in mijn ogen een buitengewoon minderwaardig mens. Geef gewoon je fout toe, idioot. Maar nee, het is onderdeel van 'de koers' en de volgende keer beukt hij gewoon weer iemand van de weg als het nodig is. Yves sloot zo af: "Ik hoop dat we dat nu kunnen achterwege laten, op naar de volgende koersen." Nou, dat is gelukt, want Renaat en José hebben het geen moment over dit incident gehad. De wandaden van de Belg worden met de mantel der liefde bedekt, of eerder nog onder het tapijt geveegd. Dat wringt, het had op z'n minst een keer benoemd mogen worden. Vooral omdat er nog een onderzoek van de UCI loopt naar aanleiding van dit incident, het zou best kunnen dat hij over een tijd nog een schorsing van een maand of iets in die geest aan zijn broek krijgt. Dat onderzoek zou ook op niets kunnen uitlopen, maar er loopt dus wel gewoon een onderzoek. Had je mogen noemen, op z'n minst. Daarnaast is Yves Lampaert ook nog eens een boerenzoon met een voorliefde voor John Deere's, hoeveel redenen kan een mens hebben om iemand te haten? Lampaert is dus bepaald niet de gedroomde winnaar van deze tijdrit, mocht hij achteraf nog tegen een schorsing aanlopen zou je zelfs de vraag kunnen stellen of hij hier überhaupt had mogen zijn. Achter Lampaert werd Wout van Aert maar weer eens tweede, dat begint wel sneu te worden. Hij kreeg het eindelijk voor elkaar om Ganna te kloppen en zelfs Pogacar was hij te snel af, maar dan komt er ineens weer uit het niets een Lampaert tevoorschijn. Werkelijk geen idee hoe dat kan, ik had hem niet opgeschreven en ik denk niet dat überhaupt iemand hem had opgeschreven. Het blijft een merkwaardige sport, zullen we maar zeggen. Een bittere pil voor Van Aert, waar hij dan maar hoop uit moet putten is dat zijn achterstand op Lampaert dusdanig klein is dat hij de volgende dagen dan toch eindelijk een keer de gele trui zou kunnen pakken. Pogacar deelde verder de eerste klap uit aan de concurrentie, hij is de beste van de klassementsrenners. Ofschoon hij als een hark door de bochten ging stond er toch weer geen maat op, dat moet demotiverend zijn voor de concurrentie. Het gaat maar om een paar tellen, maar gevoelsmatig is de eindwinst nu eigenlijk alweer vergeven. De vierde plaats van Ganna viel toch lichtjes tegen, al waren de weersomstandigheden niet direct in zijn voordeel. Nouja, van bijna niemand, maar bij hem zagen de bochten er nog slechter uit. Het excuus schijnt te zijn dat Ganna een leegloper had, zou op zich wel iets verklaren. Van der Poel ondanks slechte benen een vijfde plaats, je zou voor minder.
Niet de leukste tijdrit ooit. De weersomstandigheden speelden hun rol, door de regen zag je veel renners behoedzaam door de bochten gaan. Enkele renners namen iets meer risico en gingen dan pardoes op hun snufferd, al viel het aantal valpartijen mij eigenlijk nog mee. Stefan Bissegger ging twee keer onderuit, terwijl ook Laporte een keer vallend in beeld kwam. Dat is de grootste 'wat als' van de dag, want Laporte had een snellere tussentijd dan Lampaert. Had zomaar kunnen winnen, maar dankzij zijn schuiver zullen we dat nooit weten. Het was een korte tijdrit, dus bleven de verschillen tussen de renners ook vrij beperkt. Toch deelde Pogacar dus een eerste tik uit, hij was acht seconden sneller dan Vingegaard en pakt negen tellen ten opzichte van Roglic. Vingegaard dus net marginaal sneller dan Roglic, ook interessant voor de onderlinge verhoudingen bij Jumbo. Adam Yates reed erg sterk en verloor 16 seconden, Thomas 18, Vlasov 24, en nouja, de rest meer dan dat. Al bij al toch al een serieuze achterstand voor iedereen achter Vlasov, de kans dat deze Tour heel spannend ging worden was al niet groot en is alleen maar kleiner geworden. Wel gelachen om alle renners die vroeg van start wilden gaan omdat het pas later zou gaan regenen, de weergoden laten zich niet in de maling nemen. Vroeg regen en daarna droog, precies andersom. Sta je dan, met al je weerapps. Aangezien alle favorieten kort achter elkaar van start gingen had het gelukkig weinig invloed, al leek Lampaert wel even te rijden tijdens een iets drogere periode, al was daar volgens hemzelf geen sprake van. Tegen het eind werd het serieus droger, maar toen stonden er eigenlijk alleen maar krabbelaars aan het vertrek. Dat was wel slecht voor het kijkplezier, de tijdrit was eigenlijk al klaar na de finish van Lampaert en het laatste uur keken we nergens naar. Er is heel veel gegokt en nogal wat verloren, zo ook bij Specialized. Een nieuwe helm met een of andere bivakmuts eronder, het zag er niet uit en de enige renner op een Specialized die besloot de boel te negeren won de tijdrit. Wel een winnaar en een tijdrit om snel te vergeten, terwijl Pogacar alvast heeft laten zien wat hij de komende drie weken van plan is. Van Aert zal teleurgesteld zijn, maar hij krijgt meteen een herkansing. Hoewel ik het eigenlijk wel minachting van de kijker vind dat hij zo goed reed, je kunt niet een week lang klagen over je knie en dan zo schroeien. Neem een ander in de maling. Enfin, we gaan beginnen aan de tweede rit, de eerste rit in lijn. Een lange rit van net iets meer dan 200 kilometer, met aan het eind de brug waar iedereen het al een eeuwigheid over heeft. Als de wind goed staat gaan we waaiers krijgen, zo niet dan wordt het een massasprint.
De eerste rit in lijn gaat van start in Roskilde (spreek uit: roskiele), een stad waar om precies te zijn 51.916 mensen wonen, gelegen in de Deense regio Seeland. Het is een van de oudste steden van Denemarken. De plaats grenst in het noorden aan de Roskildefjord. Roskilde is tevens de hoofdstad van het gelijknamige Bisdom Roskilde van de Deense Volkskerk. In de hele commune Roskilde wonen ongeveer 88.000 mensen, het is zeker geen dooie boel in deze plaats met de nodige geschiedenis. Volgens Wikipedia ontwikkelde Roskilde zich al zeer vroeg als knooppunt van de handelsroutes van de Vikingen over land en zee, waardoor het dus een van 's lands oudste steden is. Volgens Adam van Bremen en de Saxo Grammaticus werd de stad rond 980 gesticht door Harald I van Denemarken. Hij zou een houten kerk hebben gebouwd bij de haven, waarin hij later begraven werd. Sinds die tijd was Roskilde de residentie van de koning en hoofdstad van Denemarken. In 1020 benoemde Knoet de Grote Roskilde tot zetel van een bisdom, waarmee het een hoge nationale status kreeg. Absalon, de bisschop, bouwde in 1170 een stenen kerk op de plek van Haralds kerk. In 1275 werd deze kathedraal voltooid. Door Absalons invloed werden in de buurt nog vele kerken gebouwd waardoor de stad de belangrijkste plaats van Seeland werd. Sven III van Denemarken bouwde in het midden van de 12e eeuw een vesting rond de stad. In de eeuwen daarna werd Kopenhagen belangrijker, in Roskilde ging daardoor de boel flink achteruit. Een tijd lang kon men profiteren van de haven en was Roskilde een belangrijke industreistad, met onder meer tabaksfabrieken en ijzergieterijen, maar omdat de haven te klein was en het Roskildefjord te ondiep konden de schepen hier niet meer terecht en trok de industrie weg. In de jaren zeventig profiteerde de stad van de aanleg van de snelweg Primærrute 21 en van de stichting van de Universiteit van Roskilde. Sinds de jaren tachtig heeft de dienstensector de industriesector grotendeels vervangen als belangrijkste tewerkstellingssector. Het is maar dat je het weet. Roskilde is gelegen in het noorden van het eiland Seeland aan het zuidelijke uiteinde van de Roskildefjord, die zelf dan weer een zuidelijke zijtak vormt van de Isefjord. Het stadscentrum rond de kathedraal ligt zo'n 40 meter boven het zeeniveau. De helling naar de haven kent een aantal bronnen, waarvan Maglekilde de krachtigste is. Krachtige bronnen, het is net Wikipedia. Onder de bezienswaardigheden rekenen we de kathedraal van Roskilde, alwaar bijna alle vorsten van Denemarken vanaf de middeleeuwen begraven liggen. De kerk was eerst een eenvoudig houten gebouw, maar werd later uitgebreid tot de kerk die hij nu is. Het gebouw staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Daarnaast zijn er nog wat andere kerken die de moeite waard moeten zijn, maar ons hart gaat vooral sneller kloppen van de lokale musea. Er is een vikingmuseum waarin onder meer vijf Vikinschepen uit de elfde eeuw te zien zijn en er is het museum Ragnarock over rock, pop en jeugdcultuur, jawel. Over rock, pop en jeugdcultuur gesproken, dan moeten we natuurlijk meteen door naar het Roskilde Festival.
Het Roskilde Festival is een popfestival dat jaarlijks plaatsvindt in de Deense stad Roskilde, ten westen van de hoofdstad Kopenhagen. Met zo'n 100.000 bezoekers is het Roskilde Festival een van de grootste rockfestivals van Europa. De eerste editie vond plaats in 1971. Het festival duurt vier dagen (van woensdag t/m zaterdag), maar vanaf de zaterdag ervoor is de bijhorende camping al open. De zaterdag valt altijd op de eerste zaterdag van de maand juli. Er komen bezoekers vanuit heel Europa naar Roskilde. Het unieke aan het Roskilde Festival is dat het niet commercieel is. Het festival wordt grotendeels draaiende gehouden door vrijwilligers. Deze ongeveer 30.000 vrijwilligers werken tijdens het festival een aantal dagen en worden hiervoor beloond met een vrijkaartje. De drank- en etenskraampjes worden bemand door lokale verenigingen. De opbrengst van het festival gaat naar goede doelen. Elk jaar kiest de organisatie een thema gekoppeld aan één of meer goede doelen waarnaar het grootste deel van de opbrengst gaat. Het festival telt zes podia: Orange (mainstage), Apollo, Arena, Gloria, Avalon en Pavilion. In 2000 gebeurde er op het festival een ongeval met dodelijke afloop. Bij het optreden van Pearl Jam kwamen negen mensen om het leven doordat ze werden verdrukt in de menigte. Sindsdien heeft de veiligheid een hoge prioriteit. Hoewel het ongeval niet door crowdsurfen werd veroorzaakt, was dit ongeval wel de aanleiding om crowdsurfen op de meeste Europese festivals te verbieden. Uh, oké. Op de zaterdag van het festival vindt de 'Nøgenløb' plaats. Ongeveer twintig personen, verdeeld over gelijke aantallen mannen en vrouwen, lopen naakt drie rondjes rond het radiogebouw. En wat wil het toeval? Het Roskilde festival is nú aan de gang. Als de renners op zaterdag van start gaan in Roskilde zijn ze op het festival bezig aan hun laatste dag. Ik stel voor dat we alle renners van Bahrein mee laten doen met de naakte rondjes. Shame, shame, shame! Op de afsluitende zaterdag treden acts als The Strokes, St. Vincent en Haim op, geen kattenpis, al zou ik zelf eerder naar Big Thief, Kings of Convenience en IDLES uitkijken. Op de dagen er voor kwamen onder meer Dua Lipa, Chvrches en Fontaines D.C. langs, maar ook een hoop bagger. Post Malone als headliner, nee, dat kan niet. Maar afijn, het is dit weekend dus dubbel feest in Roskilde: het lokale festival vindt plaats en voor het eerst in de historie komt de Tour de France op bezoek! Al zijn ze hier wel een beetje bekend met de koers, zo komt de Ronde van Denemarken hier met enige regelmaat langs. Met Bekim Christensen en Nicolai Bo Larsen komen er twee voormalig profs uit de stad, vooral Bo Larsen heeft de nodige leuke verhalen te vertellen. Gereden voor Amore & Vita, TVM, CSC, Gerolsteiner en tussendoor gepakt met een te hoge hematocrietwaarde. Kevin Magnussen is ook uit deze stad afkomstig, maar zoals we dit jaar ook weer kunnen bevestigen is autootje rijden geen sport.
Tijdens de neutralisatie rijden de renners een omslachtig rondje dwars door Roskilde, waarna aan de rand van de stad de rit officieel van start zal gaan. In de eerste kilometers van de rit rijden de renners over brede en behoorlijk rechte wegen, het is geen ingewikkelde start. De eerste kilometers doet de rit bijna Nederlands aan, het is zodra we de stad verlaten vooral een rechte tocht over een brede en vlakke weg in de polders. De organisatie heeft er verder wel goed aan gedaan om in het vervolg van de rit een paar bergsprintjes neer te leggen, waardoor er wellicht wat renners in de aanval willen gaan. Zonder die bergpunten was het niet direct de meest inspirerende rit geworden, nu zien we wellicht een aantal renners die graag in de kopgroep willen zitten. De bomen langs de weg staan er ook Nederlands bij, minutieus geordend, om de zoveel meter weer een nieuwe boom. Het terrein is daardoor behoorlijk open, maar de wind staat toch verkeerd dus we schieten er niets mee op. Desondanks verwacht ik een nerveuze dag, met tal van valpartijen. De Tour, he? In de buurt van Lejre slaan de renners rechtsaf, waarna ze door open terrein over een minimaal glooiende weg naar Gevninge rijden. Toch even wennen, al die Deense namen. De Deense wegen liggen er voorlopig keurig bij, daar ligt het niet aan. Een dodelijk saai landschap wel, daar hoef je Denemarken niet voor te bezoeken. Voorbij Gevninge zetten we koers richting de kust, want het idee was dat dit een waaierrit zou worden. Over een gigantisch brede weg rijden de renners een paar kilometer rechtdoor, terwijl er ineens best veel begroeiing te vinden is. Aan het eind van deze weg komen we een paar bochten tegen en dan rijden we ineens weer dwars door een polderlandschap. Na door een dorpje als Rye gereden te zijn komen de renners even later uit bij de Munkholmbroen, een brug. Kicken bruggetje hoor, en kicken water. Zouden we iets aan hebben als de wind gunstig staat, maar de weergoden haten Gouvenou. En terecht. Voorbij de brug rijden we zo goed als rechtdoor Holbæk binnen, na 30 kilometer koers. Hier zal de helikopter ons een beeld gaan tonen van Chris Anker Sørensen, de voormalige prof van CSC en een renner waar Karsten Kroon nog bij in de ploeg heeft gezeten. Vorig jaar kwam Sørensen in België om het leven, toen hij door een bestelbusje werd geschept. Na zijn carrière was Sørensen werkzaam voor de Deense tv en in die hoedanigheid zou hij verslag gaan doen van het WK in België, maar dat ging dus niet door. In Denemarken is men hem niet vergeten en twee mannen zijn een heel project begonnen om hem een waardig eerbetoon te geven. Holbæk is een vrij willekeurig uitgekozen locatie, Sørensen heeft er zelf geen link mee. De mannen die het hebben bedacht waren simpelweg op zoek naar een geschikte plek voor hun eerbetoon, op een moment in de koers dat het rustig is en dat er dus genoeg tijd is voor de helikopter om hun project aan de wereld te tonen. Een kunstwerk van 40 bij 25 meter, 200 liter verf, maar dan heb je ook wat. Chris Anker kwam dus helemaal niet uit Holbæk, maar weet je wie wel? Nou, daar komt ie hoor: Michael Rasmussen! De enige echte chicken, de man die in 2007 eigenlijk de Tour aan het winnen was, maar toen uit koers werd gehaald omdat ie was gezien in Italië terwijl ie had gezegd in Mexico te zijn. Consternatie alom, de Deentjes waren toen niet blij met ONS. Benieuwd of Rasmussen aan bod gaat komen, de Deen was ondanks zijn capriolen toch een vermakelijke renner. De raids waar hij aan begon missen we tegenwoordig wel. Al komt ie eigenlijk uit een dorpje net iets verderop, Tølløse, maar hij was wel lid van de plaatselijke fietsclub in Holbæk, dus dat telt ook. Uit dat Tølløse is overigens nog een andere semi-bekende renner afkomstig, een of andere Mads Pedersen ofzo. Nooit van gehoord. Holbæk heeft overigens nog een anekdote die de moeite van het vertellen waard is. In de Ronde van Denemarken van 2013 werd hier een tijdrit verreden. Wie won die tijdrit? Nou, dat was dus Wilco Kelderman. Een van zijn vier zeges als prof, zomaar, hier, ergens in Denemarken.
Holbæk ligt aan het Holbæk fjord, we zijn aangekomen in het land van de fjordenneukers. Na de doortocht in de stad rijden we een tijd langs het fjord af, waarna we over brede en goeddeels rechte wegen door een monoculturistisch landschap naar het volgende fjord fietsen, het Lammefjord. In Gundestrup bereiken we dit fjord, terwijl we geen moment het water gaan zien omdat er een dijk ligt langs de weg. Ergens in deze omgeving slaan we linksaf een iets smallere weg in, die de renners naar Grevinge zal brengen. Eenmaal in Grevinge hebben we alweer 50 totaal niet memorabele kilometers afgewerkt, het terrein blijft te vergelijken met een polderlandschap, met af en toe passage door een omgeving die wat meer bomen kent. Ter hoogte van Grevinge gaat het voor de koplopers wel iets spannender worden, want de eerste klimmetjes van deze Tour komen eraan. Na een rotonde (jawel, die hebben ze ook in Denemarken!) en een paar bochtjes rijden we Asnæs binnen, ik haat die tyfusdenen met hun walgelijk interessantdoenerige kutletters raaaaaaah. Maar dit even terzijde. In het centrumpje van Asnæs gaat het naar rechts, waarna we even later uitkomen in Høve. Dan vallen die Fransen met hun graves, aigu's en circonflexjes nog wel mee. Eenmaal in Høve slaan de renners rechtsaf, en bijna meteen daarna duiken ze linksaf een smal weggetje in. De weg liep in en rond Høve omhoog, maar de smalle weg loopt dan weer omlaag richting Asnæs Indelukke, alwaar we rechtsaf slaan om vervolgens aan de wereldberoemde Côte de Asnæs Indelukke te beginnen. Een beestachtige klim van liefst 1,1 kilometer. Gemiddeld gaat het aan 5,4% omhoog, dat wordt aanpoten jongens. Nee, serieus wel eigenlijk, want het gaat richting de top zelfs serieus steil omhoog. Eenmaal boven, na 62 kilometer, mag er om het eerste bergpuntje gesprint worden. Voorbij de top gaat het naar links, waarna de renners weer een tijd over een smallere weg mogen rijden. Dit duurt tot ze een gehucht bereiken, alwaar een bijzonder haakse bocht naar links op ze wacht. Na deze lastige bocht gaat het goeddeels rechtdoor verder over een iets bredere weg naar Jyderup, grotendeels in licht dalende lijn maar ook wel met wat knikjes omhoog tussendoor. Zachtjes glooiend, geen zware beproeving. In Jyderup gaat het naar links, waarna het opnieuw over een smalle weg verder zal gaan. Deze licht bochtige weg brengt de coureurs naar Høve Strand en van Høve Strand rijdt men over een brede weg naar Asnæs Indelukke, bekend van die côte. Een côte die overigens wel eens in de koers heeft gezeten, Magnus Cort won boven op dit klimmetje in 2013 een rit in de Ronde van Denemarken. Toe maar. De Ronde van Denemarken keerde in 2019 nog eens terug naar deze plek, toen won Jasper De Buyst. Hij versloeg bij die gelegenheid Amaury Capiot en ONZE Huub Duyn. Ene Jonas Vingegaard werd vierde, zo zie je maar weer. Vrij open terrein en het gaat een tijdje zo goed als rechtdoor, dat zou dit klimmetje extra lastig moeten maken.
We hebben inmiddels 70 kilometer afgelegd en gaan toewerken naar de volgende Deense berg. Hoewel, toewerken, we rijden voorbij Høve Strand gewoon over een brede weg, die na een tijd omhoog begint te lopen. Rechtdoor omhoog over een brede weg, waardoor het niet eens zo zwaar omhoog lijkt te lopen, toch gaat het 800 meter omhoog aan 6%. Vlak voor de top wordt bereikt slaat men in Høve rechtsaf en dan bereiken we een paar meter later de top van de Côte d'Høve Stræde. Uitstekende naam weer, laat dat maar aan de imperialistische Fransen over. Een klimmetje van de vierde categorie, net als het vorige klimmetje. Veel punten zijn er niet te rapen, waardoor we op ieder klimmetje een gevecht op en leven en dood te zien zullen krijgen tussen de koplopers. Na dit klimmetje rijden de renners een aantal kilometer relatief rechtdoor over een iets smallere weg, door een glooiend terrein. We komen nog een paar korte hellinkjes tegen, waar geen punten te verdienen zijn. Veel akkers in deze omgeving, en veel nietige dorpjes. Van Veddinge gaat het naar Ordrup, waar het even wat bochtiger wordt alvorens we af gaan dalen naar de kust. Plotseling fietst men door een mooi bos, niet veel later komt zelfs de zee in beeld. Een tijdje rijden de renners langs een stukje water dat men Nekselø Bugt noemt. Lang kunnen we niet genieten van de zee, want vrij snel slaat men linksaf een smalle weg in en dan beginnen we direct aan de laatste officiële klim van de dag, de Côte de Kårup Strandbakke. Dit klimmetje van de vierde categorie is 1,3 kilometer lang, gemiddel gaat het aan 5,8% omhoog. Nog best een aardig klimmetje dus, tevens een klimmetje dat ook ooit in de Ronde van Denemarken zat aangezien de naam van Cort op het asfalt staat gekalkt en gezien het feit dat er nogal wat fraaie foto's van de klim met op de achtergrond de zee te vinden zijn. Een klim in twee trapjes, een steil eerste deel, dan een vlak stuk en een steiler einde. Leuk voor de bollenbattle. Na 84 kilometer komen we boven op deze klim, waarna we eigenlijk zo'n beetje al het klimwerk van deze rit al hebben gehad. Hoewel, we moeten nog over die ene brug. Maarja, dat duurt nog een kilometer of 100.
Na de klim rijden de renners een tijdje verder over een plateautje, via een wat smallere en bochtigeree weg. Even later bereiken ze in de buurt van Ris een bredere weg, die in dalende lijn naar Farevejl Kirkeby voert, ofzo. Hier slaat men dan weer rechtsaf, waarna we via Stubberup en Vindekilde een paar kilometer zo goed als rechtdoor over een vlakke weg naar de kust fietsen. Het terrein is hier behoorlijk open, ook al komen we genoeg bomen tegen. Voorbij Vindekilde kunnen we in de verte de zee zien liggen, verder valt er niet veel te beleven. Tenzij de wind gunstig staat, maar zoveel mazzel hebben we niet. Een tijd later komen de renners uit in Starreklinte, je kan er maar geweest zijn. Een bocht naar rechts hier, om vervolgens even later uit te komen op een iets smallere weg die een meter of vijf van de zee ligt. Een beetje een flinke golf en de renners worden nat, dat zou wel lachen zijn. Een tijdje gaat het rechtdoor langs het water tot in Havnsø, een havenstad waar de mensen van onder de indruk zijn. Haven, zo. In Havnsø hebben we bijna 100 kilometer afgewerkt en zijn we ook bijna op de helft van de rit, dat vieren we met een bijzonder bochtige tocht door deze plek aan de kust. Een mooie plaats is het niet, asgrauw vind ik een vrij treffende omschrijving. Enfin, we veranderen wel een paar keer van richting en dat lijkt me toch ook gedaan om eventuele waaiers uit te lokken. Alle richtingen pakken we in dit deel van de rit wel mee, al duurt dat niet altijd even lang. Uiteindelijk zetten we toch weer vooral koers naar het zuiden, na ons rondje in Havnsø gaat het rechtdoor naar beneden richting Føllenslev. Rechte, brede weg voor een aantal kilometer met volledig open terrein. Eenmaal in Føllenslev slaan we na een paar bochten in het centrum uiteindelijk rechtsaf en gaat het een tijdje verder naar het westen, grotendeels rechtdoor in een open vlakte. Veel akkers hier, en dus vrij spel voor eventuele wind. De weg voert naar Eskebjerg en even later komen we uit in Kaldred, alwaar er iets meer bomen te vinden zijn. Even later komen we uit in Smakkerup, ze krijgen het hier wel verzonnen. Niet lang daarna slaan we een keer rechtsaf en bereiken we een gigantisch brede weg, die rechtdoor naar Kalundburg zal voeren. Een relevante plaats, want hier zal de tussensprint van de dag plaatsvinden na 127 kilometer. Uit Kalundborg is Christoffer Lisson afkomstig, een renner van het continentale Riwal. Werd een paar weken terug nog 34e in de ZLM Tour, nou, dat is dus iemand die je om een boodschap kan sturen. De Ronde van Denemarken komt hier ook graag voorbij, zo wist de Amerikaan Colin Joyce hier vorig jaar nog een rit te winnen. Casper Pedersen was in 2017 dan weer net het aanstormende peloton te snel af. Na een paar kilometer rechtdoor te hebben gereden bereiken we aan de buitenrand van Kalundborg een rotonde, waar het naar rechts gaat. Daarna rijden we over een weg met een aantal rotondes het centrum binnen, waar uiteindelijk na een paar haakse bochten gesprint mag worden.
Kalunborg was in het verleden een verkeersknooppunt tussen Seeland en Jutland. Vanaf het station vertrokken veerboten naar meerdere plaatsen in Jutland. De laatste veerverbinding met Jutland, naar Aarhus, werd gestaakt in 2012. Er varen nog wel veerboten tussen Kalundborg en het eiland Samsø. Het is een haven- en industriestad, waar volgens Wikipedia het nodige te doen valt. Zo beschikken ze sinds een paar jaar over een nieuwe zeehaven met containerterminal, staat er een van de belangrijkste olieraffinaderijen van Denemarken (bah) en staat hier ook een van de fabrieken van Novo Nordisk. Shout-out naar de diabetesboys van Team Novo Nordisk. Tevens heeft het bedrijfsleven in de stad Kalundborg Eco-industrial Park in het leven geroepen. Eén en ander ging uit van de sedert 1959 in de stad staande kolencentrale Asnæsværket. Het concept is, dat de bedrijven gemeenschappelijk grondstoffen bewerken of gebruiken en zo mogelijk elkaars afvalstoffen. Het afval van het ene bedrijf is dan grondstof voor het andere. Deze industriële symbiose zorgt voor minder afval en is dus beter voor het milieu. Nou, schitterend hoor. Met je olieraffinaderij. Met een aantal vakwerkhuizen in het centrum en een kerk met vijf torens proberen ze de boel te redden. De lokale kerk geldt als een van de markantste gebouwen van Scandinavië, nouja, eerlijk is eerlijk, hij valt wel op. Gebouwd circa 1170-1190 in opdracht van Esbjörn Snare, naast diens kasteel. Oh, vandaar. Goed, na de tussensprint verlaten we snel de stad. Paar bochten op het lokale industrieterrein, maar daarna volgen we flink wat kilometers dezelfde brede weg. Via Rørby, Ugerløse en Svallerup rijden we toch vooral rechtdoor over een weg die vrij goed is afgescherm door bomen en bebouwing. Een paar kleine open stukjes, maar dit is niet het deel van de rit om je waaieralarm voor klaar te zetten. Als we Svallerup zijn gepasseerd wordt het wat interessanter, maar vooral na een bocht naar rechts in Bjerge zal het terrein een tijdje zo goed als volledig open zijn. Moet de wind nog wel meewerken natuurlijk. Een vrij eindeloze lege vlakte vol akkers en weilanden, met af en toe een paar willekeurige bomen. De weg leidt naar Bjerge Sydstrand en kent wel wat bochten, maar verder valt er weinig over te zeggen. Nouja, dat we een tijdje practisch langs het water rijden en daar geen zee aantreffen, maar wel een bos. Een paar bochten later rijden we dan weer iets verder van de kust vandaan en bevinden we ons juist wel weer in de open vlakte. Ter hoogte van Dalby, na ongeveer 150 kilometer koers, zie ik een fraai stuk met waaierpotentie. Mits de omstandigheden meewerken, ik wil niemand onnodig enthousiasmeren. In deze omgeving veranderen we ook een paar keer van richting, de wind kan derhalve van meerdere kanten komen. Met iets meer dan 50 kilometer koers te gaan toch maar eens richting het puntje van de stoel schuiven. Met wind vanuit zee zijn er hier een paar stroken waar de wind schuin in de rug kan staan. En open terrein genoeg, daar ligt het niet aan. De Flevopolder is er niets bij. In Dalby, eigenlijk maar gewoon een piepklein gehucht, slaan de renners rechtsaf, waarna we weer naar het zuiden gaan rijden, richting de kust. Aan het terrein zal niets veranderen, als de Deense boeren ook boos zijn kunnen we in deze omgeving genoeg trekkers aantreffen. Het terrein blijft open, de wegen zo goed als vlak op wat licht glooiend werk na. Af en toe een bochtje, maar niet te gek. Toch wel een beetje van die wegen die je doorgaans ziet tijdens de eerste ritten van Parijs-Nice. Ideaal waaierterrein, mits, tenzij, enzovoort. Na 154 kilometer komen de renners uit in Mullerup Strand, een klein plaatsje met enkele houten huisjes aan de zee. Dichter bij het water, maar opnieuw meer beschutting. Als er in de kilometers ervoor iets is gebeurd kan het hier weer rustig worden.
Van Mullerup Strand rijdt het peloton naar Mullerup, over een rechte weg die aan weerszijden is omgeven door bomen. Vlak voor Mullerup wordt het terrein wel weer iets meer open, terwijl we momenteel naar het oosten fietsen. In Mullerup zelf slaan we na 156,2 kilometer rechtsaf en gaat het opnieuw naar het zuiden. Een brede en rechte weg in een oneindige leegte, op een vluchtige passage in een dorpje na. Drøsselbjerg, toch al snel tien huizen groot. Tussen de gehuchten door is het kaal, leeg en agrarisch. Iets minder brede weg na dat dorpje, met af en toe een lichte kromming. Ik moet toch echt denken aan zo'n typische rit in Parijs tegen Nice, waar je eigenlijk ook bijna altijd waaiers te zien krijgt. Het idee van deze rit is duidelijk, voor een goede uitvoering ontbreekt er alleen nog wel één heel belangrijk element. Le vent. En als die wind er is valt alles rond Kelstrup weer stil. Dit plaatsje bereiken we na 165 kilometer en in het stuk voor Kelstrup rijden we praktisch langs de zee, waar heel veel bomen zijn te vinden, en heel veel vakantieverblijven. Als je een sommer hus wil huren moet je in deze omgeving zijn, ze zijn er op overschot. Geen waaiers rond Kelstrup dus, hoe de wind ook staat. Bomen en bebouwing, streep erdoor. Aan het eind van Kelstrup komt de zee even in beeld, heel kort. We fietsen daarna weer wat verder landinwaarts, maar zitten dan opnieuw opgesloten tussen bomen en bebouwing. Pas bij een bocht naar rechts richting Næsby Strand worden we weer getrakteerd op een weg zonder omhulsels. Een paar kilometer open terrein, al bereiken we het volgende dorp ook wel weer vrij snel. Een brede en rechte weg nu, terwijl we de brug der bruggen al bijna kunnen ruiken. Buiten Næsby Strand is het weer even wat meer open, waarna er op ongeveer 30 kilometer van het eind een bocht naar rechts volgt. We bereiken dan weer een iets smallere weg die ons westwaarts naar de kust brengt. Weinig open terrein, alleen vlak voor we Frølunde bereiken een korte passage langs het water. Wel weer zo dicht langs het water dat het geen overbodig advies kan zijn om een zwembroek mee te nemen. Duurt alleen wel maar een paar hectometer, want dan duiken we weer landinwaarts, richting Frølunde dus. Dit is wel weer een gevaarlijk punt voor eventuele waaiers, het is in deze omgeving open. In het dorp zelf natuurlijk niet, terwijl we buiten het dorp bijna meteen het volgende dorp bereiken. Svenstrup, een plaatsje met een bochtig centrum. Hoe de wind ook staat, de aanloop naar de brug kan hectisch worden. In de kilometers voor de brug is het bochtig, ook na de technische passage in Svenstrup laat de volgende bochtenrijke fase niet lang op zich wachten. Nadat we even verderop over een viaduct zijn gereden slaat men meteen rechtsaf en dan komen we uit in Halsskov, aan de voet van de brug.
In en rond Halsskov pakken we nog een paar bochten mee, waarna we op de grote weg terechtkomen die direct naar de brug leidt. Als ik de kaart van de organisatie mag geloven gaan we op DE BRUG spookrijden. We zouden moeten uitkomen op de twee linkerbanen, na een paar stevige bochten. Als ik de beelden van DE BRUG bekijk krijg ik het wel benauwd, want naast de weg zie ik een spitsstrook, daarna zie ik een railing en dan niets. Het valt toch te hopen dat er niet gevallen wordt op de brug, want voor je het weet lig je in de zee en dan ben je hartstikke dood. De railing zou in principe moeten volstaan, maar er zijn gekkere dingen gebeurd. Het zou geen slecht idee zijn om de weg af te sluiten bij de spitsstrook en zo een buffer te laten ontstaan, maar goed, dat is zomaar even een hersenspinsel. Op welke BRUG bevinden we ons eigenlijk? Nou, op de Storebæltsbroen. Oftewel, de Grote Beltbrug. Dit is een hangbrug tussen de eilanden Funen en Seeland. De brug, als onderdeel van de E20, werd in juli 1998 voor auto's en ander gemotoriseerd vervoer opengesteld. De Grote Beltbrug vervangt de historische veerverbinding van Knudshoved naar Halskov. Door de realisatie van deze brugverbinding, en sinds de opening van de Sontbrug, kan het verkeer uit West-Europa over de weg heel Scandinavië bereiken. De verbinding bestaat uit twee bruggen van 6,6 en 6,8 kilometer lengte, die beide op het eilandje Sprogø uitkomen. De lengte van de verbinding is 18 kilometer. Ook het treinvervoer maakt sinds 1997 gebruik van de brug (ten westen van het eilandje) en de 8 kilometer lange spoortunnel tussen Sprogø en Seeland. Om de internationale scheepvaart niet te hinderen, hangt de brug aan de oostzijde voor het wegverkeer hoog boven de Grote Belt. De bouwkosten bedroegen circa 4,2 miljard euro, en om deze terug te verdienen wordt tol geheven. De kosten voor deze verbinding zijn tussen de 16 en 51 euro, afhankelijk van de grootte van het voertuig (prijzen 2018). Voetgangers en fietsers worden op de brug niet toegelaten maar kunnen de trein gebruiken. Voor de Tour wordt dus een uitzondering gemaakt, wat fantastisch. En de renners hoeven geen tol te betalen, mazzelaars. Op 2 januari 2019 vond er op de Grote Beltbrug een treinongeluk plaats dat aan acht mensen het leven kostte. Oh, da's dan weer minder. Laten we hopen dat er ook nu geen slachtoffers vallen. Tevens staat de brug sinds 2011 afgebeeld op het bankbiljet van 1.000 Deense kroon. Nou, ik bedoel maar.
Wat kan ik verder over deze brug vertellen? Hij is dus 18 kilometer lang en het gaat voornamelijk rechtdoor. Stiekem moet er ook nog wat geklommen worden, want de brug is dus speciaal voor de scheepvaart vrij hoog gemaakt. Vooral in het begin van de brug loopt het omhoog, maar daarna loopt het richting het eilandje Sprogø ook weer naar beneden. Over dit eilandje valt wel het een en ander te vertellen, vooral dat het tussen 1923 en 1961 werd gebruikt voor de gedwongen opvang van vrouwen die seksueel losbandig leven voorstonden. De belangrijkste reden daarvoor was om ongewenste zwangerschappen te voorkomen. Het gesticht was een zogenaamde Keller-instelling. Sterilisatie der "moreel zwakzinnigen" kon een onderdeel vormen van de opvang op initiatief van de directie op basis van de Deense sterilisatiewet van 1929. Deze handelingswijze werd destijds beschouwd als humaan, aangezien het alternatief was dat de vrouwen werden opgesloten in de gevangenis. De gedwongen sterilisaties duurden ook voort na 1961 en werden in 1967 stopgezet. Verspreid over deze periode werden circa 500 verschillende vrouwen gehuisvest. Koekoek! Knettergek, die Denen. Heden ten dage heeft het eiland geen permanente bewoners meer. Het is in gebruik van door het bedrijf Sund og Baelt, dat eigenaar is van de Grote Beltbrug. Het is tevens een natuurreservaat. Er worden trips naar het eiland georganiseerd. Je hebt wel kans dat je na zo'n trip ineens gesteriliseerd bent, maar afijn. Er staat wel een schattig vuurtorentje op dit eiland, om het toch nog van enige charme te voorzien. Eenmaal op het eiland en ook weer voorbij het eiland wordt de brug niet meer zo hoog, je kunt nu weer veilig in zee vallen. Vooral het eerste deel van de brug kan voor poep in de broek zorgen, eenmaal op Sprogø zijn we veilig, met uitzondering van onze edele delen. Op het eiland groeit niet veel, dus het terrein is continu open. Ook op het restant van de brug is dat uiteraard zo, de wind heeft 18 kilometer lang volledig vrij spel. Men hoopte op wind schuin in de rug, wat in deze tijd van het jaar nooit het geval schijnt te zijn op deze brug. Dat is jammer, Thierry. Nouja, goed, in eerste instantie dus een kleine zeven kilometer brug met klim en afdaling, dan een tocht over het eilandje en daarna nog eens een kleine zeven kilometer brug, maar dan vlak. De oorspronkelijke bedoeling was dat we op de brug zouden finishen, maar dat was toch niet mogelijk. Dus werken we bij het verlaten van de brug nog iets meer dan drie kilometer af. Op grofweg 3,5 kilometer van het eind moeten we helemaal links aanhouden, wat een wegversmalling oplevert. Een stressmomentje, stel ik me zo voor. We rijden in licht dalende lijn over de afrit, waarna we aan het eind rechtsaf slaan, onder de grote weg door. We rijden daarna ook nog onder het spoor door en slaan direct linksaf, terwijl we ons al op minder dan drie kilometer van het eind bevinden. Door vrij leeg terrein rijden we nu quasi rechtdoor tot de slotkilometer, tot het allerlaatste moment zou de wind z'n rol kunnen spelen. Op een paar amper waarneembare flauwe bochtjes na gaat het eigenlijk tot echt rechtdoor tot in de laatste kilometer, terwijl er tegen die tijd wel wat bebouwing verschijnt. Campings en bomen, het is hier enigszins toeristisch. Eenmaal in de laatste kilometer volgt er een flauw bochtje naar rechts en bijna direct daarna een stevige bocht naar links, op pakweg 650 meter van het eind. Na deze bocht rijden we over een viaduct en dus gaat het in de slotkilometer zelfs nog een paar meter omhoog. Aan de andere kant van het viaduct gaat het dan weer naar beneden, logischerwijs. Op ongeveer 300 meter van het eind bevindt zich een lange, lopende bocht naar rechts, een bocht waar we ons dankzij een klein stukje in dalende lijn in hoge vaart doorheen zullen werken. Daarna wordt de weg heel kort voor de finish pas weer helemaal recht, een ietwat merkwaardige aankomst eigenlijk. Wel bij de Lidl voor de deur, volgens de aloude theorie zal dus een renner van Quick Step deze rit gaan winnen.
Finishen doen we dus niet op de brug, maar net na de brug in Nyborg. Dit is een stad in de regio Zuid-Denemarken waar ongeveer 17.000 mensen wonen. In de hele gemeente Nyborg, op het eiland Funen aan de Grote Belt wonen in totaal ongeveer 32.000 mensen. Volgens Wikipedia verschijnt de naam Nyborg voor het eerst in 1193 en is het afkomstig van het gelijknamige kasteel Nyborg Slot. Dit kasteel - waarvan een gedeelte bewaard is gebleven - is rond 1170 gebouwd. De eerste nederzetting ontstond aan de noordzijde van het kasteel, waar enkele jaren na de bouw van het kasteel een kerkje was gesticht. In de 13e eeuw groeide Nyborg verder uit aan de oostzijde van het kasteel - waar het huidige centrum van Nyborg ligt - en kreeg het een tweede kerk. Nyborg als stad wordt voor het eerst in 1202 genoemd en kreeg in 1271 stadsrechten. De gunstige ligging midden in Denemarken en aan de veerbootroute van Seeland naar Funen maakte Nyborg tot een geschikte locatie voor het jaarlijkse Danehof, een soort parlement waar koning en edelen bijeenkwamen om te vergaderen over nieuwe wetgeving. Van 1284 tot 1413 vonden deze vergaderingen plaats in Nyborg Slot. Nouja zeg, gewoon een plaats met historie! Ook minder leuke stukken historie, zo ging een deel van de stad in 1534 in vlammen op en werd dat deel daarna helemaal niet meer herbouwd. In de 17e eeuw was Nyborg een van de drie belangrijkste vestingsteden van Denemarken. Samen met Fredericia en Kopenhagen konden de drie belangrijke zeestraten worden beschermd. In 1659 werd de stad echter ingenomen door de Zweden. De stad werd hierop ontzet met behulp van een Nederlandse vloot onder aanvoering van admiraal Michiel de Ruyter. Nederland was destijds een bondgenoot van Denemarken. Er valt dus ook een link te leggen met ONS. Nou, dat lijkt me een extra argument om Jakobsen vandaag te laten winnen. De zilvervloot vaart binnen, niets meer aan te doen. In 1867 werd de vesting opgeheven en de zuidelijke vestingwerken werden afgebroken om ruimte te maken voor stadsuitbreiding. De overgebleven gedeelten van de vesting vormen tegenwoordig het decor van het jaarlijkse openluchttheater met de naam Nyborg Voldspil. Dat zijn toch goede dingen om te weten. Hebben we Wikipedia afgevinkt en gaan we door naar het roadbook. Het roadbook weet te melden dat Nicolaj Ernst uit Nyborg komt, de man die in 1897 handbal bedacht. Dat claimen de Denen in ieder geval, Wikipedia denkt dan weer dat handbal ooit in Duitsland is bedacht. Linksom of rechtsom, geen sport. Nyborg is tegenwoordig vooral bekend vanwege de brug, DE BRUG. Die kennen we na de rit van haver tot gort. Het eerste deel van de brug, het hangbruggedeelte, is volgens het roadbook de op drie na langste hangbrug van de wereld, sick man. Mocht je in Nyborg terechtkomen en meer willen zien dan de brug alleen moet je natuurlijk sowieso het restant van het kasteel bekijken, daarnast zou de lokale kerk de moeite waard moeten zijn en is er een museum. Borgmestergarden, een museum waar je alles over de lokale historie kunt vinden. Gevestigd in een prachtig pand. Een stukje ten zuiden van de stad vinden we het kasteel van Holckenhavn, dat ziet er echt prachtig uit. Qua bekende mensen uit Nyborg hebben we nog Christiaan II van Denemarken in de aanbieding, koning van Denemarken, Noorwegen en Zweden ergens in de 16e eeuw. Meer recent kunnen ze hier pronken met Elsebeth Egholm, een schrijfster van misdaadromans. Ze heeft een hele reeks geschreven waar later ook een serie van is gemaakt, Dicte. Tot zover Nyborg. Groetjes aan Birgitte.
Ditmaal geen late start, om 12:15 staan de renners aan het vertrek in Roskilde. Ze beginnen aan een neutralisatie van 20 minuten, waarna de rit om 12:35 pas officieel van start zal gaan. De NOS en Sporza gaan pas rond 13:30 live, terwijl Eurosport 1 nog steeds balletje meppen zal uitzenden. Om de hele rit te kunnen zien bent u dus afhankelijk van de PLAYER, GCN of DISCOVERY PLUS. Kost wat, maar dan heb je ook wat. Een uur luisteren naar Jan en Bobbie, wie wil dat nou niet? De aankomst in Nyborg wordt verwacht tussen 16:59 en 17:24, in de tussenliggende uren zal het vooral over het weer gaan. Krijgen we waaiers? We pakken het weerbericht er even bij. Laten we beginnen met het nieuws dat het in ieder geval een droge dag lijkt te worden. Een graadje of 22 in Roskilde en een graadje of 21 in Nyborg, dat maakt elkaar niet veel. Dan het belangrijkste, de wind. Gedurende de hele rit lijkt de wind toch vooral uit het zuidwesten te komen, wat wil zeggen dat er praktisch de hele dag tegenwind zal zijn. Gedurende de dag gaat het harder waaien en rond de tijd dat we Nyborg bereiken zal het zelfs vrij hard waaien. Op de brug komt daar dan nog een schepje bovenop, daar zal de invloed van de wind helemaal merkbaar zijn. Maar, we rijden in westelijke richting over de brug en aangezien de wind uit het zuidwesten komt staat die dus schuin tegen. Waaiertechnisch gezien hebben we daar he-le-maal niets aan. Tegenwind op de brug, dat wordt een langzame finale. Ook bijna het gehele stuk langs de kust zal er vooral sprake zijn van tegenwind. Het is in de paar korte stukken in oostelijke richting dat er een waaierkansje is, dan staat de wind dus wel schuin in de rug. Er zijn een paar kleine stukjes waar we waaiers kunnen zien, ter hoogte van Mullerup of Kelstrup bijvoorbeeld, maar in volle finale zal er vooral tegenwind zijn. Ik verwacht daarom eigenlijk geen waaiers, en als er toch waaiers zijn zal alles vanwege de tegenwind aan het eind weer samensmelten. Desondanks gaat het hoe dan ook nerveus zijn in het peloton, en dat kan ook voor verschillen zorgen. Is het niet door valpartijen dan wel door een continu hoog tempo. Al zou daar met zoveel tegenwind eigenlijk geen sprake van moeten zijn, dus ligt het toch echt het meest voor de hand dat we een bijzonder gesloten koers krijgen. Thierry Gouvenou die de weergoden denkt te bespelen en het deksel op de neus krijgt, een terugkerend verhaal.
De eerste rit in lijn van de Tour, dus ik voorspel alvast minstens drie massale valpartijen. Dat maakt deze rit zelfs zonder waaiers een loterij. Verder heeft het er toch echt alle schijn van dat we naar een massasprint gaan kijken. Tegenwind, en niet zo'n beetje ook. Op DE BRUG gaat het zelfs nog harder waaien, het gaat echt niemand lukken om in zo'n situatie uit de greep van het peloton te blijven. Nee, het meesterplan van de organisatie kan de prullenbak in. Laten we hopen op de wind zodat Pogacar een keer niet wint, maar dan houden ze geen rekening met het feit dat Pogacar zo goed is dat hij zelfs de windrichting kan sturen. Een massasprint dus, met wellicht een paar ontbrekende sprinters vanwege een onvermijdelijke chute her en der. Nerveus wordt het toch wel, het is de eerste dagen vaak niet aangenaam om naar de Tour te kijken. Hopelijk valt de schade mee en zien we een zo groot mogelijk peloton de ietwat ongebruikelijke sprint afwerken in Nyborg.
1. Jakobsen. De snelste man van het hele peloton. Zijn eerste Tour, dus op dit niveau heeft hij nog iets te bewijzen, maar dat gaat geen enkel probleem volgen. Sterke ploeg in dienst, de beste lead-out en zelf gewoon de rapste. Eitje. Bovendien finishen we dus voor de Lidl, dit kan niet meer mis.
2. Ewan. De erg lelijke naakte molrat gaat er alles aan doen om in de sprint het wiel van Jakobsen te vinden, waarna hij gaat proberen de Nederlander in de laatste vijf meter voorbij te steken en dat gaat NIET lukken. Wel gaat het hem deze keer lukken om op de fiets te blijven zitten, wat al een hele prestatie is.
3. Philipsen. Die gaat deze Tour weer een recordaantal tweede en derde plaatsen verzamelen. Aardig snel en kan zich ook behoorlijk goed plaatsen, heeft ook geen onaardige trein mee, maar de topsnelheid ontbreekt. Tegen het geweld van een Jakobsen kan hij over het algemeen weinig beginnen.
4. Van Aert. Die gaat alles op alles zetten voor geel en groen, maar tijdens de eerste massasprint is iedereen nog fris en dan verwacht ik niet direct dat hij sneller is dan Jakobsen en co.
5. Pedersen. Want Deen in Denemarken. Dat kan niet missen.
Je hebt in totaal 88 likes gekregen van onze moderators.
Hebben jullie de tv of stream al af gezet? 
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Tussensprint komt eraanquote:Op zaterdag 2 juli 2022 15:23 schreef H.Vviv het volgende:
De klassementsploegen melden zich van voren.
Moet ie toch weer een jaartje door.quote:Op zaterdag 2 juli 2022 15:12 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
[ twitter ]
Movistar heeft een groot probleem.
klooienquote:
[..]
Wat gaan de klassementsploegen daar doen?
Weg met de riooljournalistiek. Klik er niet op. Ze vergiftigen de maatschappij.
Bij de tussensprints moeten ze ook maar gewoon de puntentelling van de Vuelta aanhouden, op deze manier is meedoen al wel genoeg, zoveel verlies je dan niet
Risico's uitsluiten.quote:
[..]
Wat gaan de klassementsploegen daar doen?
Hangt een beetje af wat de bedoeling is van die trui, is ie bestemd voor de beste sprinter of is het een soort regelmatigheidsklassement?quote:
Bij de tussensprints moeten ze ook maar gewoon de puntentelling van de Vuelta aanhouden, op deze manier is meedoen al wel genoeg, zoveel verlies je dan niet
Il mondo apre le porte
Pace totalitaria
Solo l'odore della morte.
Pace totalitaria
Solo l'odore della morte.
Maarten op de motor.
Einde tijdperk varkenshoofd?
Einde tijdperk varkenshoofd?
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Gezellig afwisselen!quote:
Maarten op de motor.
Einde tijdperk varkenshoofd?
Er staan veel mensen langs de kant van de weg.quote:
Maarten gaat ons alles vertellen wat we al in beeld hebben gezien.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Perfect getimed, net thuis van zelf een rondje fietsen. Precies op tijd bij het debuut van Maarten op de motor, God bestaat.
The owls are not what they seem
Aparte is dat ze aan de finish het verschil tussen 1 en 2 enorm groot hebben gemaakt qua punten, maar in de tussensprints maar 1 punt verschil per klassering waardoor je amper iets verliest als je er 3/4 plekken achter zitquote:
[..]
Hangt een beetje af wat de bedoeling is van die trui, is ie bestemd voor de beste sprinter of is het een soort regelmatigheidsklassement?
Dacht ik ook net aan. Vrees dat er nog wel wat gaat komen, hopelijk minder erg dan vorig jaar.quote:
Als dom zijn pijn zou doen, dan slikte Teuns de hele dag aspirientjes
The owls are not what they seem
Morfine, denk ik.quote:
Als dom zijn pijn zou doen, dan slikte Teuns de hele dag aspirientjes
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Zo, ik kijk nu ook even.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Straks duiken ze de zee inquote:
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Drinker Wiggo aan tafel, sla maar een extra vat in
Lekker zuipen, lekker dansen en daarna lekker neuken.
Uiteraard is het Tusveld, want die kan niet sturen.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Chute
Edit: spuit 11
Edit: spuit 11
No Dyson Barrier is going to stop me!
UI: FlippingCoin in ONZ / Ik bepaal hier welk dier jij bent
UI: FlippingCoin in ONZ / Ik bepaal hier welk dier jij bent
Zal mij niks verbazen als ze met een relatief gezapig tempo over de brug gaan
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Kan wel zwemmen toch? En snel ook met dat aerokapsel van 'm.quote:
Tusveld moet niet te dicht bij de rand gaan rijden op de brug.
Zouden we hem missen?quote:
Tusveld moet niet te dicht bij de rand gaan rijden op de brug.
Over een week pas gaat iemand roepen daar in ploeg van euh waar is ie nou weer
quote:
Stukje road rage daar, iemand raakte die EF en pakte z'n helm.
Lampaard zit al klaar om wat beuken uit te delen
Lekker zuipen, lekker dansen en daarna lekker neuken.
Wij niet en zijn ploeg ook niet. Zijn familie misschien wel.quote:
[..]
Zouden we hem missen?
Over een week pas gaat iemand roepen daar in ploeg van euh waar is ie nou weer
Nu hebben de Belgen het wel over geruzie, gisteren hebben we niks gehoord
Lekker zuipen, lekker dansen en daarna lekker neuken.
Ja, bizar dat het niet continu over een beuk in de fucking ronde van België op Tim Wellens gaat.quote:Op zaterdag 2 juli 2022 16:33 schreef naatje_1 het volgende:
De Belgen hebben het over akkefietjes die zijn gebeurd in de koers, maar de beuk van Lompaard wordt niet genoemd
Edit: en ze hebben het natuurlijk wel al vermeld
Oh, het was bij Guerreiro.
Die is sowieso niet zo populair in het peloton.
Die is sowieso niet zo populair in het peloton.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
quote:
Oh, het was bij Guerreiro.
Die is sowieso niet zo populair in het peloton.
Guerrero?
4,2 miljard, zo veel is dat niet als je er een megabrug voor terugkrijgt. Knooppunt Hoevelaken verbouwen kost ook 1 miljard en dan heb je nog niets.
"van onze belastingcenten"
Een dergelijke uitspraak zul je in de Scandinavische landen ook wel eens horen, maar wat minder dan bij ons.
Een dergelijke uitspraak zul je in de Scandinavische landen ook wel eens horen, maar wat minder dan bij ons.
Ik doe het ff rustig aan.
Ach nee, Uran Uran Uran.
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Het gaat om het proces, niet om hoe snel een wiel wordt verwisseld.quote:
Weinig cooperation bij de mechaniekers van DSM. Kevin staat er helemaal alleen voor.
Zeg Maarten, maak je eens nuttig en ga eens naar het tweede peloton
Lekker zuipen, lekker dansen en daarna lekker neuken.
En de val.
"The man who never alters his opinion is like standing water, and breeds reptiles of the mind." - William Blake, The Marriage of Heaven and Hell.
Enige manier waarop EF een rol kan spelen in 2022
The average burglar breaks in and leaves clues everywhere. But not me. I'm completely clueless.
.
Renaat wil dat ze wachten!
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
lampaart komt er wel weer bij
Weg met de riooljournalistiek. Klik er niet op. Ze vergiftigen de maatschappij.
U569 Morkov op kop zetten bij Lampaert. Nu moet Fabio maar hopen dat Senechal het niet verleerd is leadouts met hem te doen
"Und Niemals Vergessen - Eisern Union!"
Waren we Turgis toch bijna verloren. Doodeng.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Jakobsen mag het dan ook zonder morkov doen
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Wasr blijven de waaiers?
No Dyson Barrier is going to stop me!
UI: FlippingCoin in ONZ / Ik bepaal hier welk dier jij bent
UI: FlippingCoin in ONZ / Ik bepaal hier welk dier jij bent
Mah, denk dat er nu wel herstel kan plaatsvindenquote:Op zaterdag 2 juli 2022 16:49 schreef franklop het volgende:
Jakobsen mag het dan ook zonder morkov doen
Is weer eens wat anders dan een lokale ondernemer die z'n vrachtwagen langs het parcours parkeert.quote:
Gratis piepschuimkorrels voor iedereenquote:
[..]
Maersked.
Beetje containers over boord lozen.
Nogal ja, op 10km van de meet nog wel.quote:
Een heuse #howcanimakeitaboutme van Renaat
Hij had een hele zware dag zo te horen!quote:
Een heuse #howcanimakeitaboutme van Renaat
"The man who never alters his opinion is like standing water, and breeds reptiles of the mind." - William Blake, The Marriage of Heaven and Hell.
Verlang je al terug naar de Sjiero?quote:
Dit is een ergere flopshow dan verwacht.
De Tour wacht op niemandquote:
Ik kan mij geen sprintetappe herinneren met een toeristentempo op 8km van de streep.
Tegenwind. Worden ze moe van.quote:
Ik kan mij geen sprintetappe herinneren met een toeristentempo op 8km van de streep.
Je hebt in totaal 88 likes gekregen van onze moderators.
Ik heb er spijt van dat ik daadwerkelijk het stuk over de brug ben gaan bekijken. Gewoon inschakelen voor de laatste 3km was voldoende.
jaquote:
een brug in deze etappe zetten voor waaiers terwijl de wind bijna nooit goed staat in de zomer voor waaiers
dan zal die superberg en kasseien en al die andere etappes ook tegen vallen
Groot fan van User Wotte
Wat gaan we nu de komende drie weken kijken?quote:
[..]
ja
een brug in deze etappe zetten voor waaiers terwijl de wind bijna nooit goed staat in de zomer voor waaiers
dan zal die superberg en kasseien en al die andere etappes ook tegen vallen
Je hebt in totaal 88 likes gekregen van onze moderators.
Een kasseienrit in een grote ronde is sowieso kut, bij voorbaat al.quote:
[..]
ja
een brug in deze etappe zetten voor waaiers terwijl de wind bijna nooit goed staat in de zomer voor waaiers
dan zal die superberg en kasseien en al die andere etappes ook tegen vallen
le tourquote:
[..]
Wat gaan we nu de komende drie weken kijken?
Groot fan van User Wotte
Zet maar vrouwenvoetbal op danquote:
[..]
ja
een brug in deze etappe zetten voor waaiers terwijl de wind bijna nooit goed staat in de zomer voor waaiers
dan zal die superberg en kasseien en al die andere etappes ook tegen vallen
mooie timing van die kapitein op 't MAERSK container schip
wel een paar mooie plaatjesquote:
Ik heb er spijt van dat ik daadwerkelijk het stuk over de brug ben gaan bekijken. Gewoon inschakelen voor de laatste 3km was voldoende.
Weg met de riooljournalistiek. Klik er niet op. Ze vergiftigen de maatschappij.
Wat een chaos, gelukkig is de weg zo breed.
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Dat is natuurlijk ook gewoon een reden om te kijken.quote:
mooie timing van die kapitein op 't MAERSK container schip
[..]
wel een paar mooie plaatjes
Ga daar maar even liggen
Un dann rettet kein Kavallerie,
keine Zorro kümmert sich dodrömm.
Dä piss höchstens e " Zet " en der Schnie
keine Zorro kümmert sich dodrömm.
Dä piss höchstens e " Zet " en der Schnie
Flinke chute 
No Dyson Barrier is going to stop me!
UI: FlippingCoin in ONZ / Ik bepaal hier welk dier jij bent
UI: FlippingCoin in ONZ / Ik bepaal hier welk dier jij bent
Groenewegen in het goede peloton. 
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Eens, gewoon uit de Tour mikken die kneus.quote:
Remmen tijdens het uitwaaieren moet DSQ worden.
Lol.quote:
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa kobsen.
"The man who never alters his opinion is like standing water, and breeds reptiles of the mind." - William Blake, The Marriage of Heaven and Hell.
Fabiotjeeee 
Un dann rettet kein Kavallerie,
keine Zorro kümmert sich dodrömm.
Dä piss höchstens e " Zet " en der Schnie
keine Zorro kümmert sich dodrömm.
Dä piss höchstens e " Zet " en der Schnie
Fabio held
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Was te verwachten he, met een Lidl in de buurt.
Un dann rettet kein Kavallerie,
keine Zorro kümmert sich dodrömm.
Dä piss höchstens e " Zet " en der Schnie
keine Zorro kümmert sich dodrömm.
Dä piss höchstens e " Zet " en der Schnie
Groenewegen uiteraard hopeloos slechte plaatsing
The average burglar breaks in and leaves clues everywhere. But not me. I'm completely clueless.
Dat een weiland niet betaalt voor een aankomst.quote:
Wat is er toch zo lastig aan een aankomst op een rechte weg van minstens 500m leggen
Nou inderdaadquote:
Hoog tijd voor een herhaling jongens
Op
Lijkt er op dat ze dan niet zeker zijn in de jurywagen. Fotofinish x1000quote:
Hoog tijd voor een herhaling jongens
"Und Niemals Vergessen - Eisern Union!"
