quote:
Op dinsdag 14 juni 2022 12:41 schreef oppiedoppie het volgende:Soms lijkt het net of alle vrouwen na een scheiding de man financieel willen uitkleden maar dat is dus niet altijd zo.
Bij mij was het namelijk precies andersom. Vader is gelijk gestopt met werken zodat hij geen allimentatie (voor zijn kind, niet voor mij, niet nodig want ik werk gewoon) hoefde te betalen en is daarnaast een rechtzaak tegen mij begonnen, hij kreeg een advocaat van onvermogen, en ik heb me jaren scheel betaald aan een advocaat. Gelukkig heeft hij die rechtzaak verloren anders was ik failliet geweest. Heeft me totaal ruim 25.000 aan advocaat gekost. Samen met mijn inverstering in het huis heeft alles bij elkaar me 75.000 gekost. Had een mooie nieuwe start kunnen worden maar de advocaten hebben alles gekregen. Als we getrouwd waren geweest had ik allimentatie voor hem erbij kunnen betalen dus blij dat ik niet wilde trouwen. Hij heeft zijn kind gewoon altijd via een omgangsregeling gezien, daar heb ik nooit moeilijk over gedaan ondanks zijn geetter maar zijn kind heeft op 14 jarige leeftijd besloten om hem nooit meer te willen zien. Heb nooit slecht over hem gepraat, wat moeilijk was, maar wilde niet tussen hun in staan. Maar hij heeft dus geprobeert om me alles af te pakken terwijl ik voor zijn kind moest zorgen. Snap dat nog steeds niet na 19 jaar. Maar karma heeft zijn werk gedaan want hij woont nu bij een instelling op een kamer en niemand gaat nog met hem om, vind het inmiddels nog zielig ook. .
Als ik hier soms lees over al die zielige mannen die door hun ex worden uitgekleed wordt ik soms wel eens pissig want soms is het ook andersom. Meestal niet natuurlijk want de vrouw heeft met een kind een soort van troef in handen maar soms is het echt andersom.
Ik was hier als vrouw de kostwinner, en het werd heel dubbel door alle emotie. Aan de ene kant had ik door hem jarenlang het thuisfront gedekt en had daardoor carričre kunnen maken. Maar het was ook de lul die vreemdging en steeds vervelender gedrag begon te vertonen.
Ik heb -met de hand op mijn hart- mijn best gedaan om die twee zaken te scheiden en om hem te doen toekomen waar hij recht op had en heb dus over de financiėle dingen en de omgang niet moeilijk gedaan. Als voorbeeld hoe het niet moest had ik een kennis in mijn omgeving die tijdens zijn scheiding zich helemaal verloor in rancune en actief zorgde dat hij minder inkomsten had op papier. Een geweldige puinhoop werd dat. Dat wilde ik echt niet, niet voor hem, niet voor de kinderen en ook niet voor mij natuurlijk.
TO heeft hier nu niks aan, maar onderaan de streep wordt bijna altijd wel duidelijk wie echt het beste met de kinderen voorhad en wie vooral aan zichzelf dacht. Mijn ex is nog steeds niet zelfredzaam, vreselijk in de omgang, ook voor de kinderen die hem niet of nauwelijks willen zien, en nu hij ouder wordt wordt het echt heel nijpend voor hem zo want eerder beunde hij er nog bij zodat hij twee, drie keer zoveel verdiende en dan kon ik hem nog alimentatie geven ook. Niet eerlijk, maar ik heb besloten dat het mijn energie niet waard was.
Het begon in elk geval met een eigen advocaat, zodat mijn belangen goed gedekt werden. Mediation werd door hem ook gesaboteerd en dan gaan ze de rek zoeken bij de ander leek het. Als je het in beginsel goed vastlegt, kun je er later een stuk minder uit emotie mee omgaan.
TO, sterkte!