[Dieetclub] #967 januari drukte like whoaaa

Ik eet wel vaak te veel met avondeten. Toch dat "bord moet leeg" syndroom

Februari begint positief, toch nog 2,5 kilo lager dan 1 januari. Ik wil het nog geen afvallen noemen, want het zal voornamelijk vocht zijn, maar het geeft wel moed

quote:

Op maandag 31 januari 2022 15:37 schreef Morrigan het volgende:

[..]
Ik heb juist het omgekeerde. Ontbijten en lunchen doe ik wel standaard, al dan niet vrij laat vergeleken met de meesten. Maar avondeten is bij mij altijd vrij minimaal. Combinatie van weinig trek en liever met andere dingen bezig.

Daarom vind ik het wel een goede ontwikkeling dat er wat meer nadruk lijkt te komen liggen op "volg je lichaam" en wat minder op "iK DeED diT dIEet eN ViEL 3kg aF!".

Avondeten is dan ook het lekkerste eten.

Zeg SQ, je schreef eerder dat je dochter ontbijt had gemaakt en je het IF voor die dag even liet varen. Roept bij mij de vraag op, hoeveel krijgen ze van jouw afvallen mee?

quote:

Op dinsdag 1 februari 2022 09:04 schreef IJsdraakje het volgende:

[..]
Daarom vind ik het wel een goede ontwikkeling dat er wat meer nadruk lijkt te komen liggen op "volg je lichaam" en wat minder op "iK DeED diT dIEet eN ViEL 3kg aF!".

Echt hoor. Thuis kan ik het eten prima laten staan maar in een restaurant heb ik daar dan weer meer moeite mee.

Vind het ook altijd zo typisch dat als iemand bijv op fb zegt dat ie x kilo is afgevallen dat er dan meteen een hoop mensen reageren van oh wat knap, hoe heb je dat gedaan? Dan denk ik altijd wat verwacht je nu? Een magic pil? Of erger, als ze zeggen: wat fijn voor je. Ja ik kan dat niet want *insert slap excuus*.

quote:

Op dinsdag 1 februari 2022 09:24 schreef Nanuke het volgende:
Avondeten is dan ook het lekkerste eten.

Zeg SQ, je schreef eerder dat je dochter ontbijt had gemaakt en je het IF voor die dag even liet varen. Roept bij mij de vraag op, hoeveel krijgen ze van jouw afvallen mee?

Zo weinig mogelijk. Ik praat er in elk geval nooit over. Het enige wat ze zien is dat ik soms op de weegschaal sta en soms dat ik eten afweeg, maar ik vertel nooit dat dat met afvallen te maken heeft. Ik zal mezelf ook nooit te dik of te zwaar noemen.
Ze grappen wel eens over mijn dikke buik maar als ik dan zeg dat daar drie baby's in gewoond hebben vinden ze dat ook wel weer logisch

quote:

Op dinsdag 1 februari 2022 09:39 schreef Pinuts het volgende:

[..]
Echt hoor. Thuis kan ik het eten prima laten staan maar in een restaurant heb ik daar dan weer meer moeite mee.

Vind het ook altijd zo typisch dat als iemand bijv op fb zegt dat ie x kilo is afgevallen dat er dan meteen een hoop mensen reageren van oh wat knap, hoe heb je dat gedaan? Dan denk ik altijd wat verwacht je nu? Een magic pil? Of erger, als ze zeggen: wat fijn voor je. Ja ik kan dat niet want *insert slap excuus*.

De meeste mensen willen / hopen op een quick fix ja. En het is altijd heel makkelijk en comfortabel om te zeggen dat je iets niet kan, want dan kun je het lekker afschuiven en hoef je er geen moeite voor te doen. Is heel natuurlijk menselijk gedrag overigens, niet alleen als het om afvallen gaat, maar het is helaas ook niet echt gedrag dat je verder brengt in het leven.

1,7 eraf sinds 5 januari, maar ook hier waarschijnlijk vocht, zeker met het vele trainen.
Vandaag eet ik in ieder geval een rauwe ham tosti en skyr met dingen erin. Ik ga ook trainen. Afhankelijk van de avondplanning is vanavond sushi-avond of tomatensoep met broodje kaas.

Nou ja als we rond de 2 kilo per maand kunnen aanhouden zijn we in december ook slank toch @Lonaa

Edit: het zou me op een bmi van 23 brengen haha as if.

Maar het klinkt haalbaar, so why not try.

quote:

Op dinsdag 1 februari 2022 09:04 schreef IJsdraakje het volgende:

[..]
Daarom vind ik het wel een goede ontwikkeling dat er wat meer nadruk lijkt te komen liggen op "volg je lichaam" en wat minder op "iK DeED diT dIEet eN ViEL 3kg aF!".

Helemaal mee eens.

quote:

Op dinsdag 1 februari 2022 09:24 schreef Nanuke het volgende:
Avondeten is dan ook het lekkerste eten.

Ik weet niet hoor, maar bij smaakt eten ‘s avonds niet lekkerder dan in de middag.

quote:

Op dinsdag 1 februari 2022 09:39 schreef Pinuts het volgende:

[..]
Echt hoor. Thuis kan ik het eten prima laten staan maar in een restaurant heb ik daar dan weer meer moeite mee.

Vind het ook altijd zo typisch dat als iemand bijv op fb zegt dat ie x kilo is afgevallen dat er dan meteen een hoop mensen reageren van oh wat knap, hoe heb je dat gedaan? Dan denk ik altijd wat verwacht je nu? Een magic pil? Of erger, als ze zeggen: wat fijn voor je. Ja ik kan dat niet want *insert slap excuus*.

Check. Het hele "ik heb stap voor stap dingen aangepast en dat is *blijvend*" willen de meesten gewoon niet weten.

Niet dat ik daar altijd even goed in ben hoor, die zogenaamd blijvende aanpassingen volhouden, maar m'n gewicht blijft nu in ieder geval steken op halverwege de 80kg ipv ergens in de 100+.

quote:

Op dinsdag 1 februari 2022 09:24 schreef Nanuke het volgende:
Zeg SQ, je schreef eerder dat je dochter ontbijt had gemaakt en je het IF voor die dag even liet varen. Roept bij mij de vraag op, hoeveel krijgen ze van jouw afvallen mee?

Je stelt deze vraag niet aan mij, maar ik heb me zelf wel beziggehouden met de vraag wat ik vind dat de kinderen mee mogen krijgen. Ze zien nu dat ik m'n calorieen bijhoud met een app en dat ik snacks soms laat staan, bijv. chips op zaterdagavond bij de film die we dan kijken. Ik heb ze uitgelegd dat ik door de pandemie een ander ritme heb gekregen waardoor ik minder beweeg en meer eet, wat niet goed is omdat je dan ongemerkt aan kunt komen en minder fit en ongezonder kunt worden. Ik houd m'n eten bij om weer in het gareel te komen en m'n horloge helpt me om m'n activiteit op peil te houden. Dat vinden ze heel plausibel. We hebben het niet over afvallen of dunner worden.

quote:

Op dinsdag 1 februari 2022 09:58 schreef Claudia_x het volgende:

[..]
Je stelt deze vraag niet aan mij, maar ik heb me zelf wel beziggehouden met de vraag wat ik vind dat de kinderen mee mogen krijgen. Ze zien nu dat ik m'n calorieen bijhoud met een app en dat ik snacks soms laat staan, bijv. chips op zaterdagavond bij de film die we dan kijken. Ik heb ze uitgelegd dat ik door de pandemie een ander ritme heb gekregen waardoor ik minder beweeg en meer eet, wat niet goed is omdat je dan ongemerkt aan kunt komen en minder fit en ongezonder kunt worden. Ik houd m'n eten bij om weer in het gareel te komen en m'n horloge helpt me om m'n activiteit op peil te houden. Dat vinden ze heel plausibel. We hebben het niet over afvallen of dunner worden.

Maar wel gelinkt aan niet zwaarder willen worden dus?
Ja ik blijf dat heel tricky vinden. Ik ben daardoor echt helemaal verfuckt in mijn kindertijd dus ik noem het gewoon helemaal niet. Geen verband tussen eten en dik/dun zijn, ik probeer alleen nog maar voor te leven. Maar wellicht verandert dat nog wel als mijn kinderen ouder worden en meer door krijgen.

Nouja, ik ontbijt dus ook meestal niet (ik slik nu AB dus moet wel), maar dat valt mijn oudste inmiddels dus wel op. En die vraagt er dan naar, waarom eet je niet, gister at je wel, heb je geen honger, etc. Ik wil hem ook zo min mogelijk betrekken bij het hele dik/dun/calorieën tellen/afvallen, maar ik wil wel ook eerlijk zijn. Ik worstel daar soms een beetje mee, want in principe is gezond eten en lekker bewegen wel iets wat ik mee wil geven. En ik denk dat dat in meer zit dan alleen in afdwingen (dus nee zeggen als ze om snoepjes vragen 10minuten nadat ze hun ogen open doen) en voorleven. Maar waar de grens is tussen informeren en een gezond patroon meegeven en ergens een ding van maken, weet ik niet. Vandaar dat ik benieuwd was naar ervaringen.

quote:

Op dinsdag 1 februari 2022 09:53 schreef SQ het volgende:
Nou ja als we rond de 2 kilo per maand kunnen aanhouden zijn we in december ook slank toch @:Lonaa

Edit: het zou me op een bmi van 23 brengen haha as if.

Maar het klinkt haalbaar, so why not try.

Alsnog BMI van 27 en een beetje.
Zou er voor tekenen though

quote:

Op dinsdag 1 februari 2022 10:31 schreef Nanuke het volgende:
Nouja, ik ontbijt dus ook meestal niet (ik slik nu AB dus moet wel), maar dat valt mijn oudste inmiddels dus wel op. En die vraagt er dan naar, waarom eet je niet, gister at je wel, heb je geen honger, etc. Ik wil hem ook zo min mogelijk betrekken bij het hele dik/dun/calorieën tellen/afvallen, maar ik wil wel ook eerlijk zijn. Ik worstel daar soms een beetje mee, want in principe is gezond eten en lekker bewegen wel iets wat ik mee wil geven. En ik denk dat dat in meer zit dan alleen in afdwingen (dus nee zeggen als ze om snoepjes vragen 10minuten nadat ze hun ogen open doen) en voorleven. Maar waar de grens is tussen informeren en een gezond patroon meegeven en ergens een ding van maken, weet ik niet. Vandaar dat ik benieuwd was naar ervaringen.

Maar... ben je dik? En dan bedoel ik echt wel overgewicht, niet "ik kijk in de spiegel en zie alleen maar rollen maar ik heb ook gewoon een BMI van 24"-dik.
Nou ja, ik wil gewoon niet dat mijn kinderen daar mee bezig zijn. Ik heb mijn leven lang eten alleen maar gelinkt aan wel/niet dik worden. Eten = schuldgevoel. Altijd. Dus dat is ook mijn drijver om het helemaal niet te noemen. Maar goed. Mochten mijn kinderen zelf ooit ziekelijk eetgedrag ontwikkelen of overgewicht krijgen zal ik mijn aanpak moeten aanpassen, maar voor nu werkt het best.

Ik ben wel dik. Flink ook.
En mijn kinderen weten dat ik daar mee worstel. Jarenlang zat de snoep hier in een kist met cijfercode waarvan zij wel de code hadden en ik niet. We hebben het er over. Ik mopper er over. Ik benoem mijn dikke reet heel vaak. In de zin van 'Ja, m'n reet! En die is heel groot!'.

Mijn jongste zit op topsportonderwijs, dus eten en wat het met je lijft doet en wat ongezond is komt hier regelmatig ter sprake.

Scheelt denk ik wel dat het jongens zijn en dat die er op een andere manier mee bezig zijn dan dat het meiden zouden zijn.
Ik eet al zo lang als zij er zijn niet samen met ze tijdens ontbijt en lunch, ze weten niet beter. Maar mijn lieftallige trouwens ook niet hoor. We zijn niet zo van het samen eten zeg maar.

even een aanvulling op het bovengenoemde: ik was namelijk nooit dik. Ik zat nooit aan de magere kant van het spectrum, maar ik heb me altijd dik gevoeld omdat eten altijd gekoppeld was aan dik worden. Mijn ouders waren niet dik en mijn broers waren niet dik.

En toch zijn we uiteindelijk allemaal dik geworden. (geen BMI's van 50 hoor, maar toch wel allemaal 30+). Waar zit dat dan in? We zijn slecht voorgeleefd en eten is altijd gekoppeld geweest aan schuldgevoel. Borden moesten leeg waardoor je went aan meer eten dan je nodig hebt. Dus ik wil dat echt zo, zo graag helemaal loslaten. Het ligt echt enorm gevoelig voor mij

quote:

Op dinsdag 1 februari 2022 10:47 schreef SQ het volgende:
even een aanvulling op het bovengenoemde: ik was namelijk nooit dik. Ik zat nooit aan de magere kant van het spectrum, maar ik heb me altijd dik gevoeld omdat eten altijd gekoppeld was aan dik worden. Mijn ouders waren niet dik en mijn broers waren niet dik.

En toch zijn we uiteindelijk allemaal dik geworden. (geen BMI's van 50 hoor, maar toch wel allemaal 30+). Waar zit dat dan in? We zijn slecht voorgeleefd en eten is altijd gekoppeld geweest aan schuldgevoel. Borden moesten leeg waardoor je went aan meer eten dan je nodig hebt. Dus ik wil dat echt zo, zo graag helemaal loslaten. Het ligt echt enorm gevoelig voor mij

Mijn vader had vroeger een bierbuikje, maar nooit enorm. Mijn moeder lijnde af en toe wel, maar was ook nooit mega-dik. Mijn oma van mijn vaders kan wel, dat was echt zo'n gezellig schommelende oma als ze liep.
En mijn zus en ik zijn allebei dik geworden. En verder niemand in de familie. Geen tantes, geen andere nichtjes, alleen wij twee... Geen idee waarom.

Oh, en pas na mijn twintigste trouwens... als kind noemden ze me 'spillebeen' en als puber was ik average zeg maar.

quote:

Op dinsdag 1 februari 2022 10:52 schreef BE het volgende:

[..]
Mijn vader had vroeger een bierbuikje, maar nooit enorm. Mijn moeder lijnde af en toe wel, maar was ook nooit mega-dik. Mijn oma van mijn vaders kan wel, dat was echt zo'n gezellig schommelende oma als ze liep.
En mijn zus en ik zijn allebei dik geworden. En verder niemand in de familie. Geen tantes, geen andere nichtjes, alleen wij twee... Geen idee waarom.

Oh, en pas na mijn twintigste trouwens... als kind noemden ze me 'spillebeen' en als puber was ik average zeg maar.

Nou ja je zus en jij zijn in een ander gezin opgegroeid dan je nichtjes, dus daar zie ik al een aardig punt
Ik heb dunne nichtjes en dikke nichtjes maar dat zie ik maar even los van mijn persoonlijke situatie.

Er was bij ons thuis op een gegeven moment ook altijd VEEEEEL eten. Veel te veel. En mijn moeder haatte verspilling dus ALLES MOEST OP. En natuurlijk het koppelen van eten aan gezelligheid. Zonder veel eten kon het niet gezellig zijn. En met veel eten was het altijd gezellig.
(dit laatste issue heb ik ook met alcohol ontwikkeld overigens - maar daar heb ik doorheen kunnen breken. Al val ik daar soms nog wel eens in terug.)

quote:

Op dinsdag 1 februari 2022 10:56 schreef SQ het volgende:

[..]
Nou ja je zus en jij zijn in een ander gezin opgegroeid dan je nichtjes, dus daar zie ik al een aardig punt
Ik heb dunne nichtjes en dikke nichtjes maar dat zie ik maar even los van mijn persoonlijke situatie.

Er was bij ons thuis op een gegeven moment ook altijd VEEEEEL eten. Veel te veel. En mijn moeder haatte verspilling dus ALLES MOEST OP. En natuurlijk het koppelen van eten aan gezelligheid. Zonder veel eten kon het niet gezellig zijn. En met veel eten was het altijd gezellig.
(dit laatste issue heb ik ook met alcohol ontwikkeld overigens - maar daar heb ik doorheen kunnen breken. Al val ik daar soms nog wel eens in terug.)

Touche!

Het drank-gen hebben mijn ouders gelukkig alleen aan mijn zus doorgegeven. Die is nu zelfs vinologe.

quote:

Op dinsdag 1 februari 2022 09:56 schreef IJsdraakje het volgende:

[..]
Check. Het hele "ik heb stap voor stap dingen aangepast en dat is *blijvend*" willen de meesten gewoon niet weten.

Niet dat ik daar altijd even goed in ben hoor, die zogenaamd blijvende aanpassingen volhouden, maar m'n gewicht blijft nu in ieder geval steken op halverwege de 80kg ipv ergens in de 100+.

Ja, dat vooral.
Het gaat best wel weer eens mis met het volhouden van de blijvende aanpassingen Maar het gaat niet enorm mis, ik pak het wel telkens weer op en dat maakt wel echt verschil. En dat vind ik ķķk een blijvende aanpassing

Het "bord leegeten" is hier wel een sterke geweest, gecombineerd met dat ik gewoon serieus anders functioneer dan m'n moeder. Inmiddels herken ik wel íets van een "joh, genoeg zo"-seintje, maar m'n moeder heeft altijd een duidelijke rem gehad (m'n pa ook niet, maar die zagen we overdag nooit), dus mja. Hoe ga je daar mee om als je niet de nadruk op gewicht wil leggen, want het was vooral het "normale avondeten" (vooral vlees en dingen als pasta/rijst/aardappel, weinig groente), dus voor zover zij wist ook niet ongezond.

Maar, als keerzijde, ik voel me "pas" sinds m'n late tienerjaren te dik en het hele eet/beweeggedoe is een soort van hobby geworden ook? Ik moet alleen blijkbaar gaan leren herkennen wanneer ik bepaalde stofjes tekort kom, chocolade willen inhaleren terwijl m'n ijzer gewoon laag is, is ook een beetje onhandig.

Mijn vader is een enorme jojo, hij kan heeel goed afvallen met bij wijze van spreken een halve aardappel als avondeten en alle extra’s inclusief alcohol laten staan. En dan laat hij het weer los en komt het er weer aan en heeft hij voor de tigste keer een nieuwe garderobe nodig omdat hij de te grote kleding weggegeven had. Vanaf dat mijn zusje en ik daar een beetje besef van kregen hebben we ons daar nooit wat van aangetrokken. Mijn moeder moest altijd moeite doen om niet te mager te worden en dat die altijd laat ‘s avonds wat extra at was ook volkomen normaal. Als puber deed ik vrolijk met haar mee, al pakte ik dan wel alleen boterhammen want ik had echt honger, waar zij ook wel chips of blokjes kaas of (als mijn vader weer ‘normaal’ deed) iets van de snackbar nam.
Gek eigenlijk hoe dat soort dingen verschillende invloeden kunnen hebben, naast waarschijnlijk ook genen.

quote:

Op dinsdag 1 februari 2022 10:05 schreef SQ het volgende:

[..]
Maar wel gelinkt aan niet zwaarder willen worden dus?
Ja ik blijf dat heel tricky vinden. Ik ben daardoor echt helemaal verfuckt in mijn kindertijd dus ik noem het gewoon helemaal niet. Geen verband tussen eten en dik/dun zijn, ik probeer alleen nog maar voor te leven. Maar wellicht verandert dat nog wel als mijn kinderen ouder worden en meer door krijgen.

Voor mij is dit ook een gevoelig punt. Beide kinderen waren te zwaar toen ze klein waren en ik heb daar veel gezeur over gehad met het consultatiebureau. Ik heb mijn kinderen moeten beschermen tegen het dieetregime van het consultatiebureau (begeleiding door een diëtist, promotie van lightproducten, bangmakerij t.a.v. het risico op obesitas, gerelateerde ziekten en vroegtijdig overlijden).

Dat is goed gelukt: het zijn gezonde kinderen geworden met een gemiddelde BMI die het gezeur over hun gewicht nooit mee hebben gekregen. En dat wil ik niet verpesten door zelf structureel ontevreden te zijn over m'n gewicht en alsmaar zichtbaar bezig te zijn met diëten. Maar inmiddels vind ik het ook niet gek dat ze merken dat gezondheid en fitheid niet per definitie gegeven zijn, maar dat je er soms bewust mee bezig moet zijn. En het is niet zo verschrikkelijk aanwezig in ons huishouden doordat we onze maaltijden niet aanpassen en ik elke maaltijd gewoon mee-eet. We hebben bijvoorbeeld geen dieetproducten in huis.

Uiteindelijk lijkt dit net zoiets te zijn als de erfelijke afwijking die ik heb: ik heb me lang afgevraagd of ik het er wel met m'n kinderen over moest hebben - ik wilde ze niet bang maken - maar het erover praten ging op een luchtige manier en het onderwerp is voor hen totaal niet beladen.

Ja, ik probeer het ook wel op de gezondheidsaspecten te spelen. Zo praten we vaak over gezond of minder gezond eten, maar dan nooit over het effect "dik worden". Wel over vitaminen en vezels en andere voedingsstoffen. Ze weten dat er altijd ruimte is voor iets lekkers, maar dat dat naast het normale eten bestaat. Ik zal ook nooit zeggen dat snoep of friet slecht voor je is. Maar wel dat het weinig nuttige voedingsstoffen bevat voor je lichaam en dat je dus beter niet alleen maar snoep kan eten.
Maar doorgaans praten we er dus niet heel veel over en eten ze elke dag een snoepje. Maar ook elke dag fruit, groenten en andere normale voedingsmiddelen.