Hoe een "nieuwe manier van leven" creëeren?

Tja, waar moet ik beginnen… Kei lang verhaal. Onder deze kloon typt een man, single, bijna 39 jaar, kerngezond tot een jaar geleden, al 8,5 jaar een koopwoning, vaste baan, beide ouders nog in leven (kan me geen betere wensen), dan zul je zeggen: alles goed op de rit, je mag niet klagen. Wil ik ook niet. Zeker niet als je andermans situaties hoort. Ik heb geen gevoel dat ik iets mis. Ja, een relatie (en kinderen) heb ik niet, maar momenteel geen tot weinig behoefte aan. Kinderwens heb ik sowieso niet.

Toch zit ik het laatste jaar niet lekker in mijn vel. Ik zoek tips om de invulling / mindset in mijn huidige leven te veranderen. Natuurlijk moet verandering vanuit jezelf komen, maar niet altijd weet je hoe je moet veranderen, dan zijn handvaten van anderen handig. Achter mijn persoon gaat (ging) een aparte levensstijl schuil. Ik plan mijn hele leven in. En daarbij prefereer ik om alle dingen alleen te doen en uit te zoeken, zodat ik alles zelf over mijn leven kon bepalen. Veel vrienden heb ik dus niet. Dit is al eigenlijk in mijn middelbare schooltijd begonnen (we kregen als aanrader tijdschema’s van ons huiswerk te maken. Dat beviel me zo goed, dat ik ook mijn vrije tijd in tijdschema’s ging zetten), en is daarna steeds dominanter in mijn leven geworden, met als ultieme climax de laatste 8,5 jaar waarin ik na het einde van een lange relatie alleen woon. Het was ook geen wonder dat ik een jaar of 10 geleden ben gediagnosticeerd met een lichte vorm van het syndroom van Asperger. Die mensen houden van schema’s, routine en structuren, en raken ook vaak in paniek als er ongeplande dingen op hun pad komen.

Jarenlang heb ik mezelf overtuigd dat dit dé beste manier van leven voor mezelf was. Er zijn zat mensen die me al jaren aan het zeggen zijn dat ik moest minderen met al die planningen (omdat “ik mezelf ermee gek / gestresst maakte”), maar gijs eigenwijs ging gewoon door. Er is nou eenmaal zó veel dat ik wil doen / weten / volgen. Ook mijn financiën plan ik in, en als er steeds iets onverwachts gebeurt, dan pas ik dit weer aan, puur om elk jaar “mijn doelen te halen” (lees: genoeg geld wil over houden voor leuke dingen). Ik heb het idee dat ik de laatste 8,5 jaar zo veel gepland heb dat mijn brein er overprikkeld van is geraakt: mijn (oude) levensstijl is mijn valkuil geworden.

Mensen zouden mijn agenda eens moeten zien. Ik plande dermate alles in, dat op elke dag / avond / weekend elke minuut “bezet” was met iets doen. Want als ik me vroeger al éven verveelde, dan kreeg ik automatisch een slechte bui en voelde het net alsof mijn leven maar “leeg” was. Wellicht heb ik ook te lang als dertiger “als twintiger door geleefd”: veel reizen, veel tripjes weg, veel festivals etc. Niks mis mee natuurlijk, want ik wil van het leven genieten, maar ik heb ook te weinig rekening met “rustmomenten” gehouden. Vaak ging het ook ten koste van mijn slaap. Vorig jaar ben ik er achter gekomen: hoe meer dingen ik inplande, hoe meer ik mezelf dingen opdwong in plaats van écht van te genieten.

Vanaf vorig jaar is er sowieso wel een en ander veranderd. Mijn lichaam begon op de stopknop te drukken, en dat heeft toch wel wat invloed op me gehad. De tol van het ouder worden lijk ik nu te betalen. Het begon met permanent oorsuizen in mijn rechteroor (tja, vind je het gek, met al die herrie festivals in het verleden, en je krijgt op lange termijn tinnitus van veel piekeren en je brein overprikkelen), waar ik an sich weinig last van beleef. Van februari tot en met mei heb ik het gevoel gehad dat er “iets in mijn lichaam zat”, tenminste dat voelde ik. Verder van tijd tot tijd wat lichte lichamelijke klachten (die ook vanzelf weer weg gingen) zoals benauwdheid of buikpijn. Ook heb ik vanaf mei al periodes spierpijn op diverse plekken (schurende pijn in rechter zij en af en toe steken in linker arm), die ook komt en gaat (soms een paar weken last, soms niks, vaak overdag last en ’s avonds niks). Ben onder behandeling geweest van een fysio, maar los van alle goede behandelingen en adviezen is deze pijn dus nog niet helemaal weg. Derhalve blijf ik oefeningen trouw elke dag doen. De last is soms irritant, maar er valt mee te leven. Heeft misschien ook te maken met mijn werkhouding / werkplek / verkeerd zitten. Werkgever / Arbo gaan daar achter aan. Zat er ook aan te denken een andere matras aan te schaffen, de huidige is al weer meer dan 10 jaar oud.

Terug naar eind mei: na een avondje misselijkheid heb ik toen een “inzinking” gehad, ik was er helemaal klaar mee: met al die tijdschema’s, het ging ten koste van mijn gezondheid en gemoedstoestand, en ik besefte meteen dat ik mijn manier van leven moest veranderen. Weekje ziek thuis gezeten, en daarna weer met halve / driekwart dagen aan het werk gegaan, en al vrij snel weer fulltime. Ik werk al 14 jaar lang voor dezelfde werkgever, die heel begripvol en flexibel met de situatie omging / omgaat. Daarna geprobeerd zo rustig mogelijk aan te doen, minder hooi op de vork te nemen, en een ander voedingspatroon aangenomen (via een orthomoleculair specialist waar ik nog steeds onder behandeling ben). Gecombineerd met mijn aparte levensstijl heb ik mijn voedingspatroon ook jarenlang heel eenzijdig gemaakt, als gevolg daarvan kwam / komt uit het orthomoleculair bloedonderzoek dat mijn lichaam veel belangrijke stoffen en vitamines tekort kwam (serotonine, B12, D etc.). Ik ben natuurlijke supplementen gaan slikken en ben veel meer gevarieerd gaan eten en drinken. En verder proberen de levensstijl te veranderen, maar het blijft moeilijk. Maar ook daarover geeft mijn orthomoleculair therapeut af en toe adviezen en nieuwe inzichten. Maar ik ben wel gaan beseffen dat je eetpatroon veel belangrijker is dan je denkt. Mensen overschatten de importantie van voeding ontzettend.

De pandemie zal ook meer met me hebben gedaan dan ik wellicht denk of wil toegeven, maar de afgelopen anderhalf jaar zijn er (op een paar korte periodes na) best wel wat vaste uitlaatkleppen (naar het voetbal, festivals, theater etc.) weg gevallen. Dat doet uiteindelijk toch wat met je gemoedstoestand, en zeker als je dingen graag plant, en uiteindelijk door de situatie zoals een lockdown van alles moet cancelen of aanpassen. Ik zei altijd wel stoer: “Och ik verveel mij nooit”, en dat klopt ook wel, maar het feit dat bepaalde zaken tegenwoordig niet meer vanzelfsprekend zijn, doet veel met iedereen, mij incluis.

Een dik half jaar en tig huilbuien (meer dan in de 10 jaar ervoor, zegt genoeg) verder: 2 mooie vakanties gehad (ondanks de pandemie toch kunnen doen), iets beter in mijn vel, maar de planningen zijn vooralsnog gebleven. Heb een aantal keer geprobeerd er afstand van te doen, maar uiteindelijk val ik steeds terug door die agenda vol te kalken, omdat ik zó veel dingen wil doen en volgen: muziek, sport, social media, de dagelijkse dingen, hobby’s etc. Het is moeilijk om dingen los te laten. Desondanks is de invulling van mijn tijd al ten opzichte van een jaar geleden wel iets veranderd, iets minder druk en met iets minder dwang. Maar nog niet genoeg voor mijn gevoel. Had me al eind 2021 voorgenomen om vanaf de eerste volle week van dit jaar (nu dus) in de avonden en weekenden bijna NIKS in mijn agenda neer te zetten en vanaf nu mijn “problemen” écht eens aan te gaan pakken. Niet alleen qua mindset, maar ook fysiek.

Het is in ieder geval time for change. 2021 was het jaar van het besef en al kleine aanpassingen, 2022 moet het jaar van de échte verandering worden. Maar ja, het is moeilijk om een mindset / levensstijl waarin je je meer dan 20 jaar lang aan hebt “gehouden” te veranderen. En natuurlijk is er nog een bepaalde aard van het beestje, waardoor je ook niet 180 graden kunt veranderen. Hoeft ook niet. Ik wil nu écht veranderen, om meer rust te krijgen, maar hoe??

Inmiddels ook al wat zelfhulpboeken aangeschaft die verband hebben met “meer rust in het hoofd te creëren”), prima boeken, maar ik merk dat er een groot verschil is tussen theorie (boek) en je eigen leven. Daarom wil ik ook op andere manieren wat meer tips / “handvaten” krijgen, bijvoorbeeld van andere, objectieve mensen die wat verder van de situatie af staan. Vandaar dit topic. Excuus voor het lange en misschien wel warrige verhaal (al kan ik nóg uren over mijn psyche door lullen, want jullie weten nog lang niet alles) maar alleen maar door alles uitgebreid uit te leggen, hoop ik dat mensen snappen hoe een en ander in mijn kop de afgelopen jaren heeft gewerkt en hoe dat het laatste jaar is “doorgewerkt” naar mijn lichaam, al kan ik gelukkig nog verder goed functioneren in algemene zin.

Vragen mbt onduidelijkheden / details, en suggesties / tips mbt veranderen zijn welkom. Alvast bedankt.

Toevoeging aan mijn OP (want ik had hem al eerder geschreven): niet alleen wil ik mijn mindset veranderen, maar ook de eerder genoemde spierpijnen, en sinds oktober is er ook een “raar” gevoel in mijn hoofd bij gekomen. Wellicht een gevolg van het (voor mijn begrippen) heftige jaar dat ik heb gehad?? Het is geen echte pijn maar meer tintelingen / “licht gevoel” / beetje dul / duizelig, en de ene dag / week meer dan de andere dag / week. Heel soms ben ik ook wat benauwd. Voel ook een bepaalde stijfheid in mijn nek, het zou natuurlijk via die spieren vandaan kunnen komen. Zal wellicht toch een gevolg zijn van al die jaren “te veel willen doen” en de houding waarin ik soms zit (vooral op het werk).

In oktober, november en vandaag bij de huisarts geweest, hij houdt het op een combinatie tussen stress, spanningshoofdpijnen en een vastzittende kou. Voor mijn gemoedsrust stuurt hij me door naar een neuroloog, plus hij beveelt me fysio / massage aan. Hopelijk maakt de neuroloog een scan van mijn hoofd. Maar oké, in verband met mijn tinnitus heb ik in mei al een scan gehad (om een goedaardige brughoektumor uit te sluiten), die was prima. Mijn tinnitus is overigens de laatste maanden erg verminderd. Komt denk ik toch mede door de voedingssupplementen. Ik ga ook eigenlijk uit van niks ernstigs, probeer gewoon zo veel mogelijk te ontspannen: minder hooi op de vork nemen, en een aantal keer per week wat ontspannings- en rekoefeningen te doen (o.a. Jacobsen) en binnenkort dus weer fysiotherapie / van allerlei spieren laten los masseren. Indien iemand wel eens soortgelijke klachten heeft gehad en er van af is gekomen: tips w.b. oefeningen om meer ontspanning te krijgen zijn welkom. Ben zelf sowieso vaak onzeker of ik bepaalde oefeningen “goed” uitvoer. En ik weet momenteel ook even niet welke oefeningen ook echt bij me passen. Kan wel iets op Google of YT opzoeken, maar wie zegt wat wel of niet goed werkt he… Maja, dat zal ik binnenkort ook wel van de fysio / masseur horen…

quote:

Op dinsdag 4 januari 2022 20:24 schreef SjoukjeHooynaayer het volgende:
Hoe zit dat met die 8,5 jaar? Dat komt twee keer terug: een keer ivm de woning en de tweede keer ivm de relatie.

Wat was dat voor relatie en waarom is die beëindigd?

Is dus bijna 9 jaar geleden beëindigd. Daarna appartement voor mezelf gekocht. Tja, en waarom ging het na 5,5 jaar uit? Gewoon, het was gewoon op. Steeds meer ruzie, niet meer op één lijn, ieder een ander toekomstbeeld, waren niet meer happy met elkaar.
Daarna is het plannen steeds obsessiever geworden, maar goed, tijd om er van af te stappen.

Met "goede professional" wat hier eerder boven stond, tja een psych zeker? Sluit ik zeker niet uit. Maar het is niet zo dat ik gek ben of zo. Heb/had gewoon een a-typische levensstijl, daar wil ik gewoon wat meer van af.

Ik vraag me gewoon af hoe dat bij andere mensen gaat die hele dag: ál die prikkels en hoe ze dat in "goede banen" leiden: je baan, al het nieuws, al die vriendengroepen waarin geappt wordt, al die meldingen op je telefoon, je interesses / hobby's... Ik heb soms het idee dat ik "te veel wil volgen / doen", en dan nóg niet alles meekrijg of "niet met de tijd mee ga". En dan heb ik niet eens kinderen / een relatie, moet je nagaan.

quote:

Op dinsdag 4 januari 2022 20:32 schreef Leyap het volgende:
Yoga gaan doen en een cranio sacraal therapeut opzoeken.

Een cran-wat? Sorry, nooit van gehoord. Zal het eens opzoeken.

quote:

Op dinsdag 4 januari 2022 20:45 schreef Postbus100 het volgende:
Want dat is wel een beetje wat me bijblijft in je verhaal: kan je een beetje genieten van de dingen in je leven? Of is het steeds meer moeten moeten moeten? Kan je wel eens rustig op een bankje zitten en naar een zonsondergang kijken?

Dat is dus een beetje de "clou" waar ik afgelopen jaar achter ben gekomen. Ik drong mezelf van alles op "omdat het van mezelf moest" ipv ervan te genieten. Ik "moest" 4x per week sporten (want bewegen is belangrijk), ik "moest" elke dag Journaal kijken (keek ik vroeger nooit, en dan kijk je op het einde van het jaar het Nieuwsjaaroverzicht, en dan kom je erachter dat je driekwart van al het nieuws gemist hebt ), ik "moest" elke dag social media checken. Etc. etc. En dan komen er nog dingen als huishouden, eten, familie, vrienden, hobby's etc. er ook nog bij. Omdat ik zo veel dingen wilde doen, ga je maar planningen met tijdsloten maken, zodat je voor alles tijd maakte. De dingen waarvan ik écht genoot vielen grotendeels weg (voetbal, festivals etc.) door de pandemie.

Huishoudelijke dingen, daar heb ik (nog steeds) een hekel aan, die heb ik ook in een schema zitten, als stok achter de deur. Ik doe ze plichtmatig, omdat ik in een net en schoon appartement wil leven. Maar wel in zo min mogelijk tijd, waardoor er genoeg tijd voor leuke dingen over blijft. Daarom at ik vroeger ook al zo eenzijdig: ik maakte gewoon een pan spaghetti voor de hele week (5 avonden, rest vd avonden werden ook op een of andere manier gevuld) zodat ik maar 1x per week hoefde te koken. En dan de week erna een pan tagliatelle of zo, en dan de week erna een ovenschotel voor 4 avonden. Ook overdag, altijd was het 6 boterhammen, 2 bananen en een soepje Achteraf als ik nu terugkijk: bizar eigenlijk. Alleen tijdtechnisch effectief, meer niet. Met als gevolg dat ik dus constant dezelfde voedingsstoffen binnen kreeg. Gewoon, omdat makkelijk, omdat tijd. Gelukkig is mijn eetpatroon inmiddels best veranderd. Meer verschillende voedingsstoffen, meer gevarieerd, dus gezondere darmflora, hogere "vitaminenvoorraadjes" etc.

Ik was (ben) echt obsessed van tijd. Maar goed, ik ben het steeds meer aan het loslaten. Zoals hierboven staat: een hele dag helemaal niks plannen, daar wil ik misschien wel heen. Of een paar dingen per avond / weekend opschrijven wat je wil doen, en de rest zie ik wel. Maja, klinkt best saai eigenlijk. Maar oke, ben bijna 39, en geen 23 meer. Het is lastig om het allemaal in één keer los te laten. Daarom vraag ik me juist af hoe anderen dit doen: hoe "manage" je die hele berg informatie die elke dag binnenkomt (werk, meldingen op telefoon, berichten in apps, nieuws etc.) en hoe houd je dat in de balans met "je eigen leven" / dagelijkse activiteiten??

quote:

Op dinsdag 4 januari 2022 21:24 schreef Mrmime het volgende:
Lukt het je om tijd te blokken om dan niks te (hoeven) doen?

In het verleden helemaal niet, alles "moest" gevuld zijn. En vaak wás ook veel tijd al automatisch gevuld met hobby's / interesses. Maar ik probeer het wel nu wel te doen ja.
Ik heb bijvoorbeeld een tijdje het laatste uurtje van de dag (tussen 11 en 12) "geblokt" om "af te schakelen" van alles: alleen maar muziekje luisteren, of boekje lezen, aansluitend tanden poetsen waardoor ik uiterlijk 12 in bed lag. Dat probeer ik weer op te pakken.
Mijn orthomoleculair adviseur heeft wel eens gezegd: "verveling is briljant". Op het moment dat ze dat zei dacht ik: zo heb ik het nog nooit bekeken. Ik dacht altijd: hoe meer verveling, hoe leger en saaier je leven. Maar verveling hoeft niet saai te zijn, en is niet hetzelfde als "niets doen". Ik begin steeds meer te leren dat pak 'm beet elke dag "niets doen" juist niet slecht hoeft te zijn, zeker niet als je ouder wordt. Nu maar proberen het wat meer "in de praktijk" te brengen. Maar idd niet te obsessief...

quote:

Op dinsdag 4 januari 2022 21:29 schreef Bargehassus het volgende:
Wat mij enorm geholpen heeft is een contact met een iemand die een kenner is op het gebied van ASS. Die persoon heeft mij veel handvatten gegeven om om te gaan met prikkels en om de grens te zoeken met wat je wel en niet aan kan.

Mocht ik er "op mezelf" niet uitkomen, dan is dit zeker wel een optie om bij zo iemand in de leer te gaan. En hoe vind je die dan?

quote:

Op dinsdag 4 januari 2022 22:10 schreef Geitenyoghurt het volgende:
Aan meditatie / mindfulness gedacht? Dat kan wellicht helpen.

Mooi verhaal trouwens! Je komt over als iemand die alles uit het leven wilt halen. Wellicht kan meditatie / mindfulness hierbij helpen dat het niet allemaal per se "moet" en hiermee creëer je vanzelf de rustmomenten die je nodig hebt heb ik het idee.

Dank. Ja, mijn motto was (is) om er alles uit te halen, je leeft maar één keer, yolo. Maar de manier waarop is de laatste jaren misschien wat "té absurd" geweest. Misschien heb ik ook niet willen accepteren dat ik ouder word.
Mindfulness is iets wat mensen al jaren geleden tegen mij geroepen hebben, zelfs al 10 jaar terug. Destijds wel boeken aangeschaft, maar nooit iets mee gedaan. Maar oké, het valt te proberen.
Het hoeven niet per se absurd grote veranderingen te zijn. Maar ik vond veranderen altijd eng, omdat ik maar één manier van leven zag. Vorig jaar ben ik toch tot het besef gekomen dat het anders moet...

quote:

Op dinsdag 4 januari 2022 23:26 schreef Lenny77 het volgende:
Even over die B12: neem/ krijg je daar iets voor? Want sommige van je symptomen lijken wel op een tekort.
Pillen zijn vaak niet voldoende.

Ik slikte van de zomer een tijdje B12 Combi 6.000 met folaat/P5P. Laatste 2 maanden slikte ik Methylation Essentials. Allemaal op advies van mijn orthomoleculair adviseur. Inmiddels zijn deze tabletten op. Maar slik ook serotonine tabletten, en Vitamine D tabletten. Ook elke avond voor het slapen een zakje Metarelax. Allemaal omdat ik daarin ontzettende tekorten had, omdat ik heel eenzijdig at. Als alle tabletten op zijn, krijg ik weer een nieuw behandelplan. Maar mettertijd bouwen we alles af.
Maar goed, ieder mens heeft tekorten in iets. Alle tabletten zijn obv natuurlijke kruiden, maar ze hebben geen bijwerkingen. Ook best duur vind ik ze. Maar goed, je merkt wel dat je rustiger bent.

quote:

Op woensdag 5 januari 2022 08:08 schreef Cockwhale het volgende:
Je agenda in een kluis stoppen of ritueel verbranden. Het is alsof je als alcoholist een fles drank in huis hebt staan.

Haha echt he. Naja, ik vind het wel handig om afspraken, vrije dagen en data van sportwedstrijden erin te zetten. Maar tot voor kort ging ik dan alle avonden en weekenden met tijdschema's volkalken. Nu probeer ik dat te beperken door maximaal een paar dingen per avond erin te zetten, zonder tijden erbij. Maar oke. dit heb ik eind 2021 al een paar keer eerder zo gedaan, en toen viel ik weer in het "oude patroon". Al was ik er in de laatste weken van 2021 wel klaar mee, met al die tijdsloten. Daarom heb ik nu wel wat meer vertrouwen dat het veranderen gaat lukken.

quote:

Op woensdag 5 januari 2022 11:01 schreef Gordeldiertje het volgende:
Heb je hulp gehad na je diagnose en psycho educatie? Ik denk dat professionele hulp van iemand die bekend is met asperger jou het beste kan helpen.

Nee, niet echt. De diagnose werd gesteld en ik ben verder gaan leven. Maar heb ook nog wel eens een assertiviteitscursus gevolgd. En ook nog vaker naar een psych gegaan omdat ik niet goed in mijn vel zat. Maar dat is al lang geleden, toen ik nog een relatie had.

quote:

Op donderdag 6 januari 2022 20:34 schreef Scary_Mary het volgende:
Ik hoop voor jou dat deze tekorten wel op een officiële manier zijn vastgesteld en niet via (nog) niet erkende testen. Dit kan belangrijk zijn voor diagnostiek in de reguliere zorg en daarmee ook voor je dossier naar ARBO/werkgever toe.
Zijn er daarna nog testen gedaan om te meten of al die tabletten echt werken? Bij aanzienlijke tekorten kun je je afvragen in hoeverre vrij verkrijgbare middelen dat daadwerkelijk op kunnen vangen. Zeker als er eventuele andere oorzaken mbt opname en omzetting niet meegenomen zijn..?

Er is bloed geprikt, naar het lab gestuurd, en van de uitkomst heeft ze een analyse / uitgebreid rapport gemaakt. Ik ga er toch wel van uit dat dat volgens de officiële regels gaat? We hebben nu (ongeveer een half jaar later) nog geen nieuw bloed geprikt om te kijken hoe de tekorten zijn aangevuld. In oktober/november of zo heb ik gevraagd aan haar of we dat eens moesten doen, toen was dat schijnbaar nog te vroeg...
Ik begrijp niet zo goed dat er een "relatie" moet zijn tussen dit onderzoek en diagnostiek in de reguliere zorg / ARBO etc.??

quote:

Verder zijn er nog een aantal dingen niet genoemd, zoals haptonomie (meer in contact komen met je lijf en gevoel) en ergotherapie (kijken naar je belastingspatroon, hoeveel en hoe je dingen doet enzo). Daarvoor moet je misschien eerst psychisch een en ander verwerken om daar optimaal mee aan de slag te kunnen. Dat geldt misschien ook voor de zelfhulpboeken. Is er overleg mogelijk, bijvoorbeeld met een praktijkondersteuner? Dat er wel iemand met je meekijkt en je niet de ene obsessie met een andere verruilt zeg maar.

Bedoel je dat ik nog niet kan/mag beginnen met die boeken voordat ik dit met iemand overlegd heb? Waar moet ik me melden voor een "praktijkondersteuner"? Momenteel ligt er hier een hele stapel boeken te wachten, maar weet ff niet zo goed waar ik het beste mee kan beginnen.

Nog veel vragen, ik probeer momenteel zo min mogelijk tijdsplanningen te maken. Maar als ik bepaalde posts met aanbevelingen van jullie lees, merk ik dat ik wellicht momenteel een beetje sturing mis "in welke hoek ik het moet zoeken". Maar goed, misschien hoef ik ook niet zo ver te gaan, en als ik het een aantal maanden "wat rustiger aan doe" en minder plan, dat ik dan vanzelf in een andere levensstijl val... Eind januari heb ik in ieder geval een afspraak met een neuroloog (omdat ik al een aantal maanden een rare druk in mijn hoofd voel). Verder weer eens met mijn orthomoleculair adviseur overleggen. En verder, tja, rustig aan doen.

Wandelen doe ik elke dag wel een stukje. Maar vooral 's avonds in het donker omdat ik full time werk. Gelukkig worden de dagen weer langer. Ben net echt een "wintermens", weet ik al jaren.

Wat betreft mijn Asperger, het is maar een lichte vorm. Ik neem vooral veel dingen letterlijk. Als mensen iets "abstracts" met moeilijke termen aan me uitleggen, raak ik vaak snel de draad kwijt. Ook al ben ik hoog opgeleid, mijn woordenschat is ook vrij laag. (Deze laatste alinea is gewoon ff wat achtergrondinfo, wilde ik al eerder melden, maar vergat ik).

Tja, en seksleven... Naja, als je al bijna 9 jaar alleen bent, dan laat zich dat raden...

quote:

Op zondag 9 januari 2022 12:18 schreef Claudia_x het volgende:
Je kunt je afvragen hoe je toe kunt geven aan je behoefte aan structuur zonder jezelf gek te maken. Dat antwoord is volgens mij niet zo moeilijk: plan niet te veel in, plan terugkerende activiteiten in die je rustig maken en plan 'vrije ruimte' in. Als je niet goed weet hoe je je vrije ruimte in moet vullen, dan heb je een opdracht voor jezelf: probeer iets te ontdekken waar je in op kunt gaan. Voor mij is dat bijvoorbeeld tuinieren.

Dit ben ik dus vanaf dit jaar aan het doen. Ipv tijdsloten maak ik voor elke avond lijstjes met niet al te veel dingen, rekening houdend met de “vrije ruimte” in de tijd. Weekenden houd ik zo veel mogelijk leeg, tenminste, ik schrijf niks op, maar in mijn hoofd weet ik al ongeveer wat ik dan ga doen, maar probeer ook hier voldoende tijdruimte te houden. Maar goed, zeker door de lockdown en omdat diverse sporten nog stil liggen (ben een sportfreak) is het momenteel nog best rustig in mijn vrije tijd. Benieuwd hoe dat over een aantal maanden is. Al heb ik me wel voorgenomen: meer zin, minder dwang. Als ik eens geen zin heb om iets wat niet moet te doen of te kijken, dan gewoon niet doen, en gewoon iets doen waar ik wél zin in heb. Of stel dat ik maar wat thuis hang, en een vriend belt op: “Zin om wat te gaan eten?” (ik noem maar iets)… Vroeger zei ik dan 9 van de 10 keer nee, want “de planning is heilig”. Ik wil meer naar een mindset toe dat ik mijn eigen dingen meer los laat en (indien ik er zin in heb) dat dus wél ga doen.

quote:

Dan alle gezondheidssores. Je legt verbanden die je in mijn optiek niet kunt leggen. Je slikt voedingssupplementen en je tinnitus wordt erger, dus het een heeft het ander tot gevolg. Fout. Dat weet je helemaal niet. Laat eerst maar eens al je aannames los en stop om alles onder een vergrootglas te leggen. Ga terug naar de basis: geen drank, geen drugs, zorg voor genoeg slaap, beweeg elke dag en eet gezond. Ga niet obsessief sporten, maar neem elke dag een wandeling.

Nee, mijn tinnitus is juist verminderd de laatste maanden, zie post 2. Sowieso had ik er voorheen weinig last van, althans: ik probeer het te negeren en er niet naar te luisteren. Heb destijds ook het boek van Sandra Posthumus aangeschaft, daar staan genoeg tips in. Het enige waar ik al enige tijd last van heb zijn wat pijnen in bepaalde spieren (maar dat had ik voor mijn inzinking al) en dus dat lichte gevoel in mijn hoofd, wat de laatste dagen al een stuk minder is. Komt misschien toch door een kou of dat ik minder gestresst ben… We gaan het zien hoe het zich ontwikkelt de komende tijd.

Ik probeer in ieder geval elke dag een blokje om te gaan van 20 minuten. En soms als het een dagje niet lukt dan de dag erna wat langer (bijvoorbeeld in het weekend). Wat betreft de rest van de dingen die je opnoemt: geen probleem mee, dat deed ik al. Diëten doe ik sowieso niet, niet nodig, en ik vind dat echt zo’n “vicieus cirkel gedoe”. Maar dat “obsessief sporten” zoals je noemt, dat deed ik dus vroeger. Ik heb een hometrainer thuis en moest van mezelf daar 4x per week op knallen. “Want calorieën, en je hebt een zittend beroep.” Terwijl ik nu heb geleerd dat calorieën knallen minder belangrijk is dan dat je elke dag zo veel mogelijk spieren gebruikt, zoals wandelen of zwemmen.

quote:

De belangrijkste vraagt blijft dan nog openstaan: wat heb je nodig om het gevoel te krijgen dat je een bevredigend leven leidt? Mis je het om een relatie te hebben? Wil je meer vrienden? Haal je geen bevrediging uit je werk? Ik denk dat je daar grip op moet proberen te krijgen. Je kunt een leeg leven wel opvullen met diverse zelfontplooiingsactiviteiten, maar zijn die niet louter afleiding? De zelfhulpboeken lijken me een zoveelste manifestatie ervan. Vergeet alles wat je hebt geleerd over wat een leven de moeite waard maakt. Wat wil jij?

Tja, goede vragen. Misschien kan ik daar momenteel nog niet overal antwoord op geven, ben zoekende. Maar wat ik wil… Tja, gewoon, zo veel mogelijk genieten. Maar misschien met een minder druk schema. Maar ook meer rust. Ook eens “even niks”. Komt misschien omdat we ouder worden, dat je daar meer behoefte aan hebt. Ik heb het nooit gemist een relatie te hebben. Misschien dat als het allemaal wat minder druk maak, ik op den duur iemand om me heen mis en er wel meer open voor sta. Maar misschien ook niet. Meer vrienden? Mja, misschien. Nooit verkeerd om nieuwe mensen te leren kennen. Of bepaalde vriendschappen wat “versterken”, kan ook.

quote:

Op zondag 9 januari 2022 13:08 schreef Tengano het volgende:
En zorg dat je dagelijks investeert in rust in je hoofd en rust in je lijf. Ik hoorde je dat je drie keer in de week iets van oefeningen doet... Je rust zou momenteel eigenlijk op de eerste plaats moeten komen. En vanuit die rust kun je alles weer ondernemen zoals jij het graag wilt en waar je je goed bij voelt.

Herhaling: Je basis zou imo dus rust moeten zijn.

En die krijg je door te mediteren, buiten in de natuur te gaan wandelen. Beweging buiten. Verdiep je in ademshalings oefeningen en het focussen op je ademhaling zodat je leert je brein op pauze te zetten en even geen gedachten te hebben van wat je allemaal moet doen. Dus bewegen en bewust ademen om rust te krijgen als basis zou ik je als mijn beste advies willen geven, omdat daar mijns inziens de wortel van je probleem zit. Los je dat op, dan zal ook de rest veel beter gaan.

En zorg ook dat je hobby's of activiteiten hebt, waar je energie van krijgt. Ga dansen op muziek die jij leuk vindt, of tuinieren oid. Piano spelen werkt ook heel heilzaam. Ik hou zelf van soep maken bijvoorbeeld als ik mijn zinnen wil verzetten. Gewoon een grote pan en dan de hele middag en avond in de weer zijn voor een lekkere pan soep. Maar ik hoop dat jij iets kunt vinden wat goed bij jou past.

En als laatste punt wil ik benoemen dat je ook met je hardnekkige twijfel aan de slag moet. Zolang die blijft maakt het niet uit wat je doet en gaat het alles wat je doet of verandert ondermijnen. Werk dus met nieuwe helpende overtuigingen waarin je gaat vertrouwen op jezelf en je jezelf gerust stelt.

"Ik doe het goed"
"Het voelt allemaal best eng, maar ik doe het goed."
"Ik sta mezelf toe al deze emoties te voelen, en het is allemaal ok en ik ben ok. Ik doe het goed."
"Ik ben rustig en ik ben ok. Alles is goed zoals het NU is."

Mooie post, bedankt voor al deze tips. Ik denk graag vooruit, en wil naar dingen uitkijken, maar het is belangrijk dat ik inderdaad ook wat meer “in het nu” leef, en dat ik wat positiever in mijn energie ga staan. Misschien me ook iets meer “laat leven” ipv constant die controle vasthouden. Maja, ook deels aard van het beestje.

quote:

Op maandag 10 januari 2022 09:21 schreef YuckFou het volgende:

[..]
Splitsen tussen wel/niet belangrijk, meldingen sowieso uitzetten, nieuws met een half oog volgen en vooral doen, lezen en kijken wat ik zelf belangrijk vind in plaats van wat voorgekauwd wordt opgedrongen.

Mja, ik heb ook bijna alle meldingen uit staan, maar ik wil ook weer niks missen. Probeer alles maar eens mee te krijgen in deze wereld waarin alles zo snel gaat qua informatie en iedereen daar weer dan zijn/haar mening over heeft. Los van alle dingen die je op een dag wilt doen, los van je werk, los van alle chats die lopen, etc. Vind het soms moeilijk om te filteren belangrijk / niet belangrijk.

quote:

Op maandag 10 januari 2022 19:33 schreef RM-rf het volgende:
Daar geloof ik geen zier van... ik zie werkelijk geen enkele motivatie of handling die me de indruk wekt dat jij verandering nastreeft.
Evenmin mis ik een doel wat je wil bereiken (ja, iemand die 'niet plant en lekker spontaan is', maar dat ben je nu eenmaal niet)

Moet ik dan per se een doel hebben dan? Ik ben wel inderdaad zoals ik ben. Een bepaalde aard van het beestje verandert niet. Maar ik denk dat ik met “minder hooi op de vork nemen” en “meer dingen loslaten” al een heel grote verandering voor me is. Letterlijk élke minuut van mijn agenda zat vroeger vol. Dat wil ik niet meer.

Excuus verder dat ik niet op alle posts reageer, ik lees ze allemaal wel, maar ik reageer alleen op de posts waar ik alleen maar wat op te zeggen heb.