40+ 40+ - Memory Lane
Midden in een midlife crisis? Moet je die nog krijgen of ben je die al voorbij? Hier kun je je ei kwijt over ouder worden en herinneringen aan vervlogen tijden.
Dag allemaal.
Ik ben een groot fan van de serie van Little house on the prairie. Ik leef helemaal mee en ik moet eerlijk bekennen dat ik af en toe zat te janken voor de tv, toen Mary bijvoorbeeld ziek werd en er geen geld was (oh, wat wilde ik toen graag geld storten), of dat er weer een baby stierf. Natuurlijk weet ik dat het gespeeld was, maar ze waren er wel heel erg goed in. Het is zo jammer dat de herhaling van de serie een paar weken terug alweer geëindigd is.
Bij deze een review.
Laat ik maar eerst bij het slechtste beginnen: de afleveringen van season 9, met als dieptepunten die clown en de oeran oetang die Mr. Edwards adopteerde. De laatste had ook een kanjer van een fout: Deze aapsoort komt niet uit Afrika, zoals beweerd werd. Jammer, maar goed. Het is niet de eerste keer dat apen meededen, in the episode "The circus man" kwam een chimpansee voor. Zielig, moeten ze niet doen. Season 9 was een erg donker seizoen, met een Laura die gewoon doodleuk dr. Hiram Baker een enorme trap gaf (na de dood van haar baby, waar hij niets aan kon doen), terwijl hij 20 jaar lang altijd voor haar was in het dorp.
De eerste seasons waren heerlijk onschuldig, daar was de serie volgens mij ook voor bedoeld. Langzamerhand kwamen er behoorlijk zware onderwerpen aan de orde, zoals verkrachting, racisme en verslaving. Ik snap wel dat het moraliserend bedoeld is, maar naar deze serie kijk je ontspannend. Sommige zaken strookten gewoon niet met de karakters zoals ze waren neergezet. Dr. Baker verachtte een negroïde collega, omdat hij zwart was. Dat was iets dat totaal niet in de aard lag van zijn karakter, dus dat kwam erg ongeloofwaardig over.
De karakters en mijn review hierover.
Eerst: de serie zelf. Die was op een gegeven moment een opeenstapeling van rampen en ellende. Als je het goed bekijkt, maakt de gemiddelde mens deze stapel aan rampspoed helemaal niet mee. Ok, we leven in een moderne tijd en de 19e eeuw was een ander verhaal, maar ik kan me niet voorstellen dat er zoveel doden, zoveel rampen, droogtes, mislukte oogsten, sneeuwstormen, branden en oplichters allemaal binnen één mensenleven voorbij komen. Ik geloof veel, maar dit niet.
Charles, pa. Heel goed neergezet. Wat ik vreemd was dat ik dit karakter erg intelligent inschatte, maar hij modderde maar wat aan in het leven (net zoals de echte Charles in de 19e eeuw). Voortdurend elk dubbeltje omdraaien. Maar ik denk dat als hij zijn verstand beter inzette, hij veel verder zou komen in het leven.
Wat een beetje ongeloofwaardig overkwam is dat hij altijd met de oplossing kwam op alles. Heel vreemd, zelfs in zaken waar een dokter of een geestelijke veel meer verstand van heeft, wist hij toch maar weer de boel op te lossen, een spoor van verbijstering achterlatend. Aan het eind van het verhaal, kwam Charles tevoorschijn in al zijn wijsheid, het dorpshoofd.
Caroline, ma. Eigenlijk de wijste van het hele groepje. Nuchter, en straalde helaas geen "seks" uit, ze was in feite een seksloos wezen. Het verstand ging voor op de emotie. En dan die jurken, die de middenrand tot boven de onderkant van haar borsten kwam, om het neutrale plaatje compleet te maken. In de aflevering dat ze bijna stervende was door een ontsteking aan haar been, zag ik plotseling een andere, kwetsbare Caroline.
Een enorme domper was dat ze plotseling verdween in season 9, om totaal onverklaarbare redenen. En dat gaf een inslag in de serie die fataal en dodelijk was. Dit was de voorbode van het einde.
Mary, de oudste. Wat in eerste instantie opviel is dat ze fysiek nogal verschilde van Laura. Ook haar haarkleur wisselde regelmatig, terwijl er toen helemaal geen haarverf bestond. In het begin was ze hoogblond, aan het einde was ze donkerharig. Knap van moeder natuur. Wat bijblijft is natuurlijk haar blind worden, maar ook haar eerste relatie met de schrijfgetalenteerde jongen. Ook weer zoiets ongeloofwaardigs: dat hij haar dumpte tijdens het dansfeest. Dat paste totaal niet in zijn karakter. Hij had van nature een goed moraal, zo iemand zou nooit zoiets doen. Heel jammer dat ze iets na het midden van de serie eruit werd geschreven. Waarom? Geen flauw idee.
Laura, de tweede, groeide tot de ster. Ze was de schrijfster van de boeken waarop de serie is gebaseerd. Ook hier weer een vreemd conflict in het karakter: die werd als zuiver afgeschilderd, maar ja, iedereen heeft fouten. Maar ze had af en toe wel heel erg lelijke karaktertrekken, zoals vergaande jaloezie, haat en wrok. Ook dat spoorde totaal niet met haar karakter. Dat stoorde een beetje. Opvallend was dat ze groeide van een "lelijk eendje" tot een prachtige zwaan. De kentering was wel toen ze voor het laatst haar vlechten droeg. Daarna werd ze volwassen, of werd, het was van dag één op dag twee. Dat was veel te plotseling. De ene episode was ze nog kind en de volgende episode gedroeg ze zich plotseling als een volwassen vrouw. Het is een voorbeeld van waarschijnlijk de onervarenheid en de bruuske impulsiteit van producer/regisseur/hoofdman Michael Landon.
Carrie. Tja, dat was een verwend kreng van de eerste orde. En niet zo gek. In de eerste seasons was ze steevast te zien op de schoot van ma, vertroeteld en geborsteld. Prima verder, maar ze begon praatjes te krijgen. De overgang naar een zelfstandig kind dat plotseling pratend naar school ging, was al even abrupt als de verandering van Laura.
Albert. Onbegrijpelijk karakter. Straatjongen die voor heel veel ellende zorgde. Het was nog wel grappig als hij af en toe met zijn streetwisdom Ms. Olegron om de oren sloeg, dat had ze verdiend, maar dat de jongen normaal verder leefde nadat hij de dood van twee mensen (waaronder een baby) op zijn geweten had, vond ik onbegrijpelijk.
Harriet Oleson. Geweldige actrice. De slechte mens in vorm. Er zaten wel missers bij: Nadat ze eenmaal genezen was van racisme (de blindenschool) en alles goed leek te zijn, trapte ze nog een keer in hetzelfde gat en ging weer eens tekeer tegen een negroïde persoon. Onbegrijpelijk, want ze was eerder tot inkeer gekomen. Vreemd.
Nels Oleson. Hoe die het volhoudt in het huwelijk, knap. De hele serie door foetert hij op zijn vrouw en toch komt het allemaal weer goed.
Dominee Alden. Veel vraagtekens. Veel dingen kloppen niet. In een episode trouwt hij met een vrouw. Heel mooi, maar de vrouw zien we daarna nooit meer terug. Alden krijgt zelfs later een huis van de bischop. Bischop? Hoe kan dat nou, want hij is protestants. En waar is zijn vrouw? In de serie worden continu rooms-katholieke termen door elkaar gehaald met protestantse in de Nederlandse vertaling. In een episode krijgt hij ook een orgel. Het orgel is daarna waarschijnlijk opgenomen in de hemel, want hij is nooit meer te zien, behalve in de eennalaatste episode, waarin Willie trouwt.
Eh, ik maak deze review later wel even af.
Ik ben een groot fan van de serie van Little house on the prairie. Ik leef helemaal mee en ik moet eerlijk bekennen dat ik af en toe zat te janken voor de tv, toen Mary bijvoorbeeld ziek werd en er geen geld was (oh, wat wilde ik toen graag geld storten), of dat er weer een baby stierf. Natuurlijk weet ik dat het gespeeld was, maar ze waren er wel heel erg goed in. Het is zo jammer dat de herhaling van de serie een paar weken terug alweer geëindigd is.
Bij deze een review.
Laat ik maar eerst bij het slechtste beginnen: de afleveringen van season 9, met als dieptepunten die clown en de oeran oetang die Mr. Edwards adopteerde. De laatste had ook een kanjer van een fout: Deze aapsoort komt niet uit Afrika, zoals beweerd werd. Jammer, maar goed. Het is niet de eerste keer dat apen meededen, in the episode "The circus man" kwam een chimpansee voor. Zielig, moeten ze niet doen. Season 9 was een erg donker seizoen, met een Laura die gewoon doodleuk dr. Hiram Baker een enorme trap gaf (na de dood van haar baby, waar hij niets aan kon doen), terwijl hij 20 jaar lang altijd voor haar was in het dorp.
De eerste seasons waren heerlijk onschuldig, daar was de serie volgens mij ook voor bedoeld. Langzamerhand kwamen er behoorlijk zware onderwerpen aan de orde, zoals verkrachting, racisme en verslaving. Ik snap wel dat het moraliserend bedoeld is, maar naar deze serie kijk je ontspannend. Sommige zaken strookten gewoon niet met de karakters zoals ze waren neergezet. Dr. Baker verachtte een negroïde collega, omdat hij zwart was. Dat was iets dat totaal niet in de aard lag van zijn karakter, dus dat kwam erg ongeloofwaardig over.
De karakters en mijn review hierover.
Eerst: de serie zelf. Die was op een gegeven moment een opeenstapeling van rampen en ellende. Als je het goed bekijkt, maakt de gemiddelde mens deze stapel aan rampspoed helemaal niet mee. Ok, we leven in een moderne tijd en de 19e eeuw was een ander verhaal, maar ik kan me niet voorstellen dat er zoveel doden, zoveel rampen, droogtes, mislukte oogsten, sneeuwstormen, branden en oplichters allemaal binnen één mensenleven voorbij komen. Ik geloof veel, maar dit niet.
Charles, pa. Heel goed neergezet. Wat ik vreemd was dat ik dit karakter erg intelligent inschatte, maar hij modderde maar wat aan in het leven (net zoals de echte Charles in de 19e eeuw). Voortdurend elk dubbeltje omdraaien. Maar ik denk dat als hij zijn verstand beter inzette, hij veel verder zou komen in het leven.
Wat een beetje ongeloofwaardig overkwam is dat hij altijd met de oplossing kwam op alles. Heel vreemd, zelfs in zaken waar een dokter of een geestelijke veel meer verstand van heeft, wist hij toch maar weer de boel op te lossen, een spoor van verbijstering achterlatend. Aan het eind van het verhaal, kwam Charles tevoorschijn in al zijn wijsheid, het dorpshoofd.
Caroline, ma. Eigenlijk de wijste van het hele groepje. Nuchter, en straalde helaas geen "seks" uit, ze was in feite een seksloos wezen. Het verstand ging voor op de emotie. En dan die jurken, die de middenrand tot boven de onderkant van haar borsten kwam, om het neutrale plaatje compleet te maken. In de aflevering dat ze bijna stervende was door een ontsteking aan haar been, zag ik plotseling een andere, kwetsbare Caroline.
Een enorme domper was dat ze plotseling verdween in season 9, om totaal onverklaarbare redenen. En dat gaf een inslag in de serie die fataal en dodelijk was. Dit was de voorbode van het einde.
Mary, de oudste. Wat in eerste instantie opviel is dat ze fysiek nogal verschilde van Laura. Ook haar haarkleur wisselde regelmatig, terwijl er toen helemaal geen haarverf bestond. In het begin was ze hoogblond, aan het einde was ze donkerharig. Knap van moeder natuur. Wat bijblijft is natuurlijk haar blind worden, maar ook haar eerste relatie met de schrijfgetalenteerde jongen. Ook weer zoiets ongeloofwaardigs: dat hij haar dumpte tijdens het dansfeest. Dat paste totaal niet in zijn karakter. Hij had van nature een goed moraal, zo iemand zou nooit zoiets doen. Heel jammer dat ze iets na het midden van de serie eruit werd geschreven. Waarom? Geen flauw idee.
Laura, de tweede, groeide tot de ster. Ze was de schrijfster van de boeken waarop de serie is gebaseerd. Ook hier weer een vreemd conflict in het karakter: die werd als zuiver afgeschilderd, maar ja, iedereen heeft fouten. Maar ze had af en toe wel heel erg lelijke karaktertrekken, zoals vergaande jaloezie, haat en wrok. Ook dat spoorde totaal niet met haar karakter. Dat stoorde een beetje. Opvallend was dat ze groeide van een "lelijk eendje" tot een prachtige zwaan. De kentering was wel toen ze voor het laatst haar vlechten droeg. Daarna werd ze volwassen, of werd, het was van dag één op dag twee. Dat was veel te plotseling. De ene episode was ze nog kind en de volgende episode gedroeg ze zich plotseling als een volwassen vrouw. Het is een voorbeeld van waarschijnlijk de onervarenheid en de bruuske impulsiteit van producer/regisseur/hoofdman Michael Landon.
Carrie. Tja, dat was een verwend kreng van de eerste orde. En niet zo gek. In de eerste seasons was ze steevast te zien op de schoot van ma, vertroeteld en geborsteld. Prima verder, maar ze begon praatjes te krijgen. De overgang naar een zelfstandig kind dat plotseling pratend naar school ging, was al even abrupt als de verandering van Laura.
Albert. Onbegrijpelijk karakter. Straatjongen die voor heel veel ellende zorgde. Het was nog wel grappig als hij af en toe met zijn streetwisdom Ms. Olegron om de oren sloeg, dat had ze verdiend, maar dat de jongen normaal verder leefde nadat hij de dood van twee mensen (waaronder een baby) op zijn geweten had, vond ik onbegrijpelijk.
Harriet Oleson. Geweldige actrice. De slechte mens in vorm. Er zaten wel missers bij: Nadat ze eenmaal genezen was van racisme (de blindenschool) en alles goed leek te zijn, trapte ze nog een keer in hetzelfde gat en ging weer eens tekeer tegen een negroïde persoon. Onbegrijpelijk, want ze was eerder tot inkeer gekomen. Vreemd.
Nels Oleson. Hoe die het volhoudt in het huwelijk, knap. De hele serie door foetert hij op zijn vrouw en toch komt het allemaal weer goed.
Dominee Alden. Veel vraagtekens. Veel dingen kloppen niet. In een episode trouwt hij met een vrouw. Heel mooi, maar de vrouw zien we daarna nooit meer terug. Alden krijgt zelfs later een huis van de bischop. Bischop? Hoe kan dat nou, want hij is protestants. En waar is zijn vrouw? In de serie worden continu rooms-katholieke termen door elkaar gehaald met protestantse in de Nederlandse vertaling. In een episode krijgt hij ook een orgel. Het orgel is daarna waarschijnlijk opgenomen in de hemel, want hij is nooit meer te zien, behalve in de eennalaatste episode, waarin Willie trouwt.
Eh, ik maak deze review later wel even af.
Daar heb ik naar zitten zoeken.quote:Op donderdag 2 december 2021 19:55 schreef RedFever007 het volgende:
Hadden we hier niet een subforum voor?
Het is nog op tv bij SBS6 hoor.quote:
Op
|| FOK!Stok || tatatatatataatatatattaaaaapiediedieuwtididipieuwpidibididi She said I'll throw myself away pididididum They're just photos after all! || Den Helder || Winnaar VBL Wijndal-award 2020: beste AZ-user! || Mijn concertstatistieken ||
Nee joh leuk toch ik zet hem wel ff daar naar toe.quote:Op donderdag 2 december 2021 22:16 schreef -Sigaartje het volgende:
[..]
oh sorry. Dan kan dit topic dicht.
Al kon tv ook best.
Dank je!quote:
[..]
Nee joh leuk toch ik zet hem wel ff daar naar toe.
Al kon tv ook best.
Hele goede review trouwens, petje af! Vroeger heb ik het ook gekeken, maar de helft wist ik niet meer en was me ook niet opgevallen, enige wat me nog echt bij was gebleven is dat Mary blind werd en later schooljuf.quote:
Dat van Albert kan ik me echt niet meer herinneren. Leukste personage achteraf vond ik denk ik Nellie, daar maak je een foutje
want je noemt haar Carrie. Tenzij je iemand anders bedoelt. 
En toen ik het opzocht zag ik dat ze door 2 actrices werd gespeeld, dat wist ik dus ook niet meer.
Leuk weetje misschien: Laura (Melissa Gilbert) is getrouwd geweest met Captain Sheridon uit Babylon 5 (Bruce Boxleitner).
[ Bericht 4% gewijzigd door Karina op 03-12-2021 08:04:19 ]
Heerlijke serie inderdaad Sigaartje.
Heb vanaf begin dit jaar de hele serie gekeken op een van de rtl's.
Naarmate de seizoenen vorderden werden de verhalen steeds ietwat ongeloofwaardiger, met als hoogtepunt voor mij dat Charles helemaal in de Here gaat en zijn zoveelste aangenomen kind van een verlamming geneest!
Wat je zegt over Albert viel mij ook op, zijn personage laat nooit meer iets zien van spijt vanwege de brand met dodelijke slachtoffers, heel gek!
In seizoen 9 zijn Charles en Caroline verhuisd en worden de verhaallijntjes slapstick-achtig helaas.
Maarrrrrrrrrr, we hebben het uitgezeten
Heb vanaf begin dit jaar de hele serie gekeken op een van de rtl's.
Naarmate de seizoenen vorderden werden de verhalen steeds ietwat ongeloofwaardiger, met als hoogtepunt voor mij dat Charles helemaal in de Here gaat en zijn zoveelste aangenomen kind van een verlamming geneest!
Wat je zegt over Albert viel mij ook op, zijn personage laat nooit meer iets zien van spijt vanwege de brand met dodelijke slachtoffers, heel gek!
In seizoen 9 zijn Charles en Caroline verhuisd en worden de verhaallijntjes slapstick-achtig helaas.
Maarrrrrrrrrr, we hebben het uitgezeten
Ja, ik ook. Hoewel de afleveringen steeds meer naar de zwarte kant van het leven ging. Baby's die doodgingen, een dronken mr. Edwards die een zwaar ongeval veroorzaakte, morfineverslaving, stelen. Het onschuldige ging er een beetje vanaf. Als reden hoorde ik dat alle verhaaltjes uit het penwerk van Laura waren uitverteld en dat er wat verzonnen moest worden (met natuurlijk een moraliserende achtergrond). Ze gingen wel een beetje ver door twee afleveringen van Bonanza letterlijk te kopiëren en in een prairiejasje te gieten.quote:
Heerlijke serie inderdaad Sigaartje.
Heb vanaf begin dit jaar de hele serie gekeken op een van de rtl's.
Naarmate de seizoenen vorderden werden de verhalen steeds ietwat ongeloofwaardiger, met als hoogtepunt voor mij dat Charles helemaal in de Here gaat en zijn zoveelste aangenomen kind van een verlamming geneest!
Wat je zegt over Albert viel mij ook op, zijn personage laat nooit meer iets zien van spijt vanwege de brand met dodelijke slachtoffers, heel gek!
In seizoen 9 zijn Charles en Caroline verhuisd en worden de verhaallijntjes slapstick-achtig helaas.
Maarrrrrrrrrr, we hebben het uitgezeten
Nu is het echter weer onschuld troef. Veel fijner!quote:
[..]
Ja, ik ook. Hoewel de afleveringen steeds meer naar de zwarte kant van het leven ging. Baby's die doodgingen, een dronken mr. Edwards die een zwaar ongeval veroorzaakte, morfineverslaving, stelen. Het onschuldige ging er een beetje vanaf. Als reden hoorde ik dat alle verhaaltjes uit het penwerk van Laura waren uitverteld en dat er wat verzonnen moest worden (met natuurlijk een moraliserende achtergrond). Ze gingen wel een beetje ver door twee afleveringen van Bonanza letterlijk te kopiëren en in een prairiejasje te gieten.
|
|
