OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Welkom in het Peutertopic!!
... en weer verder!
Verjaardagen van de peuters
- LeSage: ‘Mijm’, september 2017
- PKM: “Banaan”, december 2017
- BellaaElisa: N, 7 februari 2018
- arvensis: U, maart 2018
- Donna: G, maart 2018
- Elleska: L, mei 2018
- Aure: Jip, juni 2018
- Takkie88: Sofie, augustus 2018
- NicolasJoy: S, augustus 2018
- Loj: “Li”, augustus 2018
- Aapieannie: V&J, 29 oktober 2018
- Solodelphi: A&M, december 2018
- Peejtur: L, maart 2019
- CaVaBien: M, april 2019
- Rebubbled: Lily, 29 april 2019
- douche-eendje: Bas, juni 2019
[ Bericht 2% gewijzigd door Peejtur op 28-08-2021 18:14:54 ]
... en weer verder!
Verjaardagen van de peuters
- LeSage: ‘Mijm’, september 2017
- PKM: “Banaan”, december 2017
- BellaaElisa: N, 7 februari 2018
- arvensis: U, maart 2018
- Donna: G, maart 2018
- Elleska: L, mei 2018
- Aure: Jip, juni 2018
- Takkie88: Sofie, augustus 2018
- NicolasJoy: S, augustus 2018
- Loj: “Li”, augustus 2018
- Aapieannie: V&J, 29 oktober 2018
- Solodelphi: A&M, december 2018
- Peejtur: L, maart 2019
- CaVaBien: M, april 2019
- Rebubbled: Lily, 29 april 2019
- douche-eendje: Bas, juni 2019
[ Bericht 2% gewijzigd door Peejtur op 28-08-2021 18:14:54 ]
🥳 voor Vincent!
Wij zijn gisteren maar eens begonnen met zindelijkheidstraining. Gelijk hardcore zonder luier. Emmer met dweil klaar voor de ongelukjes.
Op zich gaat het best goed, een keer of 4 dweilen en verschonen en dat met 2 vind ik op zich best meevallen.
Het is nog wel lastig voor ze om aan te geven dat ze moeten. Soms roepen ze : mama plas komt eraan! Maar even zo hard na 3x vragen moet je plassen en nee zeggen binnen een minuut horen: mama heb geplast of nog mooier: Mama ik lek! 😍
Al met al hebben we goede hoop dat ze straks in ieder geval overdag zindelijk zijn 🙂
Wij zijn gisteren maar eens begonnen met zindelijkheidstraining. Gelijk hardcore zonder luier. Emmer met dweil klaar voor de ongelukjes.
Op zich gaat het best goed, een keer of 4 dweilen en verschonen en dat met 2 vind ik op zich best meevallen.
Het is nog wel lastig voor ze om aan te geven dat ze moeten. Soms roepen ze : mama plas komt eraan! Maar even zo hard na 3x vragen moet je plassen en nee zeggen binnen een minuut horen: mama heb geplast of nog mooier: Mama ik lek! 😍
Al met al hebben we goede hoop dat ze straks in ieder geval overdag zindelijk zijn 🙂
Dat gaat ook al best goed ja!
We waren hier eerder al met allebei tegelijk gestart, maar daar was geen beginnen meer aan. Jeremy vond het ook geen probleem om met een natte broek rond te lopen, en bij Vincent leverde het alleen maar verdriet op omdat hij dus elke keer te laat was. Hebben het toen even laten rusten.
Gaan nu met alleen Vincent verder, hij gaf de laatste paar dagen al zelf elke keer aan dat hij naar de wc moest en deed dan ook daadwerkelijk een plas. Hij zit vol trots naar zijn piemel te kijken nu op de wc haha!
We waren hier eerder al met allebei tegelijk gestart, maar daar was geen beginnen meer aan. Jeremy vond het ook geen probleem om met een natte broek rond te lopen, en bij Vincent leverde het alleen maar verdriet op omdat hij dus elke keer te laat was. Hebben het toen even laten rusten.
Gaan nu met alleen Vincent verder, hij gaf de laatste paar dagen al zelf elke keer aan dat hij naar de wc moest en deed dan ook daadwerkelijk een plas. Hij zit vol trots naar zijn piemel te kijken nu op de wc haha!
Lucky shot denk ik, maar hier de eerste (plak)poep op de wc gehad! Al twee weken geen stickers meer voor de wc gehad, maar vandaag ineens twee stickers verdiend. 
Wat goed allemaal zeg. Hier een peuter die er echt nog geen zin in heeft. Ik heb nog tot juni om 'm zindelijk te krijgen, ik hoop dat het lukt 
Vandaag waren we naar belevenisboerderij Schieveen. Daar hebben ze echt een leuke natuurspeeltuin! Alleen hij durfde niet echt in z'n eentje en ik kon hem niet zo makkelijk helpen met z'n broertje in de draagzak. We hebben ook de geitjes en kippen gevoerd, maar de grote geitjes vond ie eng. En de kippen waren echt heel brutaal en kwamen allemaal op hem af dus dat was ook niet zo succesvol. Maar toen we ze gingen voeren van achter het hek was het wel prima
ik heb hem maar getrakteerd op een ijsje met spikkels en daarna zijn we naar een park gefietst om daar te lunchen omdat ik daar zelf zin in had al met al prima dagje. Beide kinders deden zelfs tegelijkertijd een middagdutje, dus ik heb ook nog even kunnen slapen 
Vandaag waren we naar belevenisboerderij Schieveen. Daar hebben ze echt een leuke natuurspeeltuin! Alleen hij durfde niet echt in z'n eentje en ik kon hem niet zo makkelijk helpen met z'n broertje in de draagzak. We hebben ook de geitjes en kippen gevoerd, maar de grote geitjes vond ie eng. En de kippen waren echt heel brutaal en kwamen allemaal op hem af dus dat was ook niet zo succesvol. Maar toen we ze gingen voeren van achter het hek was het wel prima
ik heb hem maar getrakteerd op een ijsje met spikkels en daarna zijn we naar een park gefietst om daar te lunchen omdat ik daar zelf zin in had al met al prima dagje. Beide kinders deden zelfs tegelijkertijd een middagdutje, dus ik heb ook nog even kunnen slapen
Ik vond de zindelijkheidsbox echt een uitkomst 
het principe stelt niet zo heel veel voor, maar een vastomlijnde methode en niet maar een beetje aanrommelen met verschillende technieken werkte heel goed voor ons en idd, binnen een week volledig plas en poep zindelijk 
. De 35¤ oid echt meer dan waard 
het principe stelt niet zo heel veel voor, maar een vastomlijnde methode en niet maar een beetje aanrommelen met verschillende technieken werkte heel goed voor ons en idd, binnen een week volledig plas en poep zindelijk . De 35¤ oid echt meer dan waard
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Ohja daar heb ik ook nog naar gekeken. Maar is het dan nodig dat je een hele week thuis met hem bent? Ik weet niet of de opvang er in mee gaat zeg maar
Ja dat werkt wel echt het beste, het richt zich echt op timing..ontdekken hoe snel de "doorlooptijd" van de blaas is en dan precies op het juiste moment laten plassen. Daar is op de opvang denk ik te weinig tijd voor/zicht op.quote:Op woensdag 25 augustus 2021 21:22 schreef Aure het volgende:
Ohja daar heb ik ook nog naar gekeken. Maar is het dan nodig dat je een hele week thuis met hem bent? Ik weet niet of de opvang er in mee gaat zeg maar
Wij hebben er een week vrij voor genomen en het was binnen een week "geregeld"..
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Hebben jullie ervaring met de volgende situatie en zo ja, hoe gaan jullie ermee om? Tips hoe ermee om te gaan zijn ook welkom
Vandaag haalde ik mijn dochtertje op van de opvang. Ik haal haar lopend op, is een kwartier lopen en voor het gemak doe ik haar dan in de buggy.
Ze weigerde vandaag in de buggy te gaan, schreeuwde, huilde en wilde constant opgetild worden. Ze weigerde ook zelf te lopen. En dat allemaal op het schoolplein, waar de leidsters langsliepen die ook naar huis gingen en ook andere ouders/ juffen langsliepen en het allemaal zagen gebeuren. #faalmoeder
Ik ben zwanger en ben daarnaast klein, dus ik kan haar niet een kwartier lang naar huis dragen (ze is +/- 12 kilo, terwijl ik ook maar 54 kilo ben en al een kind in mijn buik heb). Ze struikelde ook nog eens 2x, waardoor haar knie bloedde en ze NOG harder moest huilen. Het lukte me ook niet om haar in de buggy te krijgen (ook niet onder dwang).
Ik heb uiteindelijk ruim een kwartier staan wachten, totdat ze wat kalmeerde en haar met een cracker verleid om toch in de buggy te gaan zitten. #faalmoederkwadraat
Hoe gaan jullie om met dit soort situaties? Ik snap dat ze na zo'n lange dag bij de opvang overprikkeld is en daardoor zo doet, maar zo'n schoolplein is echt geen fijne plek om te moeten 'strijden' met je kind.
Ik zie eerlijk gezegd ook nooit een andere ouder zo 'strijden' met hun kind, dus ergens denk ik dat het dan door mij en mijn opvoeding komt.
Wat denken jullie? En hebben jullie tips?
Vandaag haalde ik mijn dochtertje op van de opvang. Ik haal haar lopend op, is een kwartier lopen en voor het gemak doe ik haar dan in de buggy.
Ze weigerde vandaag in de buggy te gaan, schreeuwde, huilde en wilde constant opgetild worden. Ze weigerde ook zelf te lopen. En dat allemaal op het schoolplein, waar de leidsters langsliepen die ook naar huis gingen en ook andere ouders/ juffen langsliepen en het allemaal zagen gebeuren. #faalmoeder
Ik ben zwanger en ben daarnaast klein, dus ik kan haar niet een kwartier lang naar huis dragen (ze is +/- 12 kilo, terwijl ik ook maar 54 kilo ben en al een kind in mijn buik heb). Ze struikelde ook nog eens 2x, waardoor haar knie bloedde en ze NOG harder moest huilen. Het lukte me ook niet om haar in de buggy te krijgen (ook niet onder dwang).
Ik heb uiteindelijk ruim een kwartier staan wachten, totdat ze wat kalmeerde en haar met een cracker verleid om toch in de buggy te gaan zitten. #faalmoederkwadraat
Hoe gaan jullie om met dit soort situaties? Ik snap dat ze na zo'n lange dag bij de opvang overprikkeld is en daardoor zo doet, maar zo'n schoolplein is echt geen fijne plek om te moeten 'strijden' met je kind.
Ik zie eerlijk gezegd ook nooit een andere ouder zo 'strijden' met hun kind, dus ergens denk ik dat het dan door mij en mijn opvoeding komt.
Wat denken jullie? En hebben jullie tips?
Niks faalmoederquote:Op donderdag 26 augustus 2021 19:44 schreef CaVaBien het volgende:
Hebben jullie ervaring met de volgende situatie en zo ja, hoe gaan jullie ermee om? Tips hoe ermee om te gaan zijn ook welkom
Vandaag haalde ik mijn dochtertje op van de opvang. Ik haal haar lopend op, is een kwartier lopen en voor het gemak doe ik haar dan in de buggy.
Ze weigerde vandaag in de buggy te gaan, schreeuwde, huilde en wilde constant opgetild worden. Ze weigerde ook zelf te lopen. En dat allemaal op het schoolplein, waar de leidsters langsliepen die ook naar huis gingen en ook andere ouders/ juffen langsliepen en het allemaal zagen gebeuren. #faalmoeder
Ik ben zwanger en ben daarnaast klein, dus ik kan haar niet een kwartier lang naar huis dragen (ze is +/- 12 kilo, terwijl ik ook maar 54 kilo ben en al een kind in mijn buik heb). Ze struikelde ook nog eens 2x, waardoor haar knie bloedde en ze NOG harder moest huilen. Het lukte me ook niet om haar in de buggy te krijgen (ook niet onder dwang).
Ik heb uiteindelijk ruim een kwartier staan wachten, totdat ze wat kalmeerde en haar met een cracker verleid om toch in de buggy te gaan zitten. #faalmoederkwadraat
Hoe gaan jullie om met dit soort situaties? Ik snap dat ze na zo'n lange dag bij de opvang overprikkeld is en daardoor zo doet, maar zo'n schoolplein is echt geen fijne plek om te moeten 'strijden' met je kind.
Ik zie eerlijk gezegd ook nooit een andere ouder zo 'strijden' met hun kind, dus ergens denk ik dat het dan door mij en mijn opvoeding komt.
Wat denken jullie? En hebben jullie tips?
je hebt haar de tijd gegeven om haar rust weer te vinden en toen wilde ze uiteindelijk toch in de buggy 
niet zo hard zijn voor jezelf. Dit gebeurt idereen
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Het is een fase en hoort erbij. Ik heb mijn oudste eens, tijdens een gigantische woede aanval aan de kant van een drukke straat waar hij ook niet in de buggy wou over mijn schouders gegooid om maar bij door dikke straat weg te komen. Picture this: ik met baby in de draagzak op m'n buik, buggy met 1 hand dragend en schreeuwend kind op m'n schouder, die van woede ook nog eens in z'n broek geplast had. Ik ga dat denk ik nooit vergeten.quote:
Hebben jullie ervaring met de volgende situatie en zo ja, hoe gaan jullie ermee om? Tips hoe ermee om te gaan zijn ook welkom
Vandaag haalde ik mijn dochtertje op van de opvang. Ik haal haar lopend op, is een kwartier lopen en voor het gemak doe ik haar dan in de buggy.
Ze weigerde vandaag in de buggy te gaan, schreeuwde, huilde en wilde constant opgetild worden. Ze weigerde ook zelf te lopen. En dat allemaal op het schoolplein, waar de leidsters langsliepen die ook naar huis gingen en ook andere ouders/ juffen langsliepen en het allemaal zagen gebeuren. #faalmoeder
Ik ben zwanger en ben daarnaast klein, dus ik kan haar niet een kwartier lang naar huis dragen (ze is +/- 12 kilo, terwijl ik ook maar 54 kilo ben en al een kind in mijn buik heb). Ze struikelde ook nog eens 2x, waardoor haar knie bloedde en ze NOG harder moest huilen. Het lukte me ook niet om haar in de buggy te krijgen (ook niet onder dwang).
Ik heb uiteindelijk ruim een kwartier staan wachten, totdat ze wat kalmeerde en haar met een cracker verleid om toch in de buggy te gaan zitten. #faalmoederkwadraat
Hoe gaan jullie om met dit soort situaties? Ik snap dat ze na zo'n lange dag bij de opvang overprikkeld is en daardoor zo doet, maar zo'n schoolplein is echt geen fijne plek om te moeten 'strijden' met je kind.
Ik zie eerlijk gezegd ook nooit een andere ouder zo 'strijden' met hun kind, dus ergens denk ik dat het dan door mij en mijn opvoeding komt.
Wat denken jullie? En hebben jullie tips?
Nu is hij bijna 6 en bijna altijd voor rede vatbaar...
Allereerst, je bent geen faalmoeder. Het is makkelijk te denken dat niemand anders ooit strijd heeft met zijn kind in dit soort situaties en dat het aan jou(w opvoeding) ligt, maar volgens mij is de werkelijkheid dat je er niet bij stilstaat als het een ander overkomt.
En anders sluit ik aan. Ik heb ook vaak publiekelijk strijd (gehad) met mijn kind omdat het iets NIET wilde. Wat voor nu denk ik belangrijk is te bedenken is dat ze in de buggy kwam, jij haar niet hoefde te tillen en je nu de ruimte hebt om te bedenken hoe je het de volgende keer gaat oppakken. En dat spreekt juist van een goede moeder.
Wat ik zoveel mogelijk probeer in zulke situaties is vertellen hoe het gaat gebeuren en daaraan vasthouden. Rustig blijven, uit laten razen, nog een keer vertellen en dan doorpakken. En dat klinkt super makkelijk maar dat is het niet. Soms resulteert het hier in meewerken, en soms ook niet. Ik liep vorige week nog met een bijna 4jarige 10 minuten (schoppend en huilend) op de arm achter de wandelwagen naar de auto omdat we echt naar huis gingen en hij dat niet wilde. En eenmaal in de auto was het klaar. Het gebeurt ons denk ik allemaal, en we doen ook allemaal wel eens iets waar we zelf niet achter staan. Live and learn.
En anders sluit ik aan. Ik heb ook vaak publiekelijk strijd (gehad) met mijn kind omdat het iets NIET wilde. Wat voor nu denk ik belangrijk is te bedenken is dat ze in de buggy kwam, jij haar niet hoefde te tillen en je nu de ruimte hebt om te bedenken hoe je het de volgende keer gaat oppakken. En dat spreekt juist van een goede moeder.
Wat ik zoveel mogelijk probeer in zulke situaties is vertellen hoe het gaat gebeuren en daaraan vasthouden. Rustig blijven, uit laten razen, nog een keer vertellen en dan doorpakken. En dat klinkt super makkelijk maar dat is het niet. Soms resulteert het hier in meewerken, en soms ook niet. Ik liep vorige week nog met een bijna 4jarige 10 minuten (schoppend en huilend) op de arm achter de wandelwagen naar de auto omdat we echt naar huis gingen en hij dat niet wilde. En eenmaal in de auto was het klaar. Het gebeurt ons denk ik allemaal, en we doen ook allemaal wel eens iets waar we zelf niet achter staan. Live and learn.
Morgen ben ik vast weer mezelf.
Dat overkomt denk ik elke moeder meer dan eens.
Bij L is het vaak overprikkeling + honger. Iets te eten aanbieden werkt meestal goed dus ik zou precies hetzelfde hebben gedaan en misschien voor de volgende keer zelfs speciaal eten om meenemen in de hoop dat ze dan direct zelf gaat zitten.
Bij L is het vaak overprikkeling + honger. Iets te eten aanbieden werkt meestal goed dus ik zou precies hetzelfde hebben gedaan en misschien voor de volgende keer zelfs speciaal eten om meenemen in de hoop dat ze dan direct zelf gaat zitten.
Best herkenbaar. Ik wil haar ook niet meer tillen vanwege mijn zwangerschap, maar ik heb op de terugweg van de opvang ook wel eens gehad dat ze perse uit de buggy wilde. Na 5 minuten “Uit! Uit!” haar eruit gehaald waarna ze na drie stappen aan mijn been hing “Optilluh”. Om ook niet terug in de buggy te willen.quote:
Hebben jullie ervaring met de volgende situatie en zo ja, hoe gaan jullie ermee om? Tips hoe ermee om te gaan zijn ook welkom
Vandaag haalde ik mijn dochtertje op van de opvang. Ik haal haar lopend op, is een kwartier lopen en voor het gemak doe ik haar dan in de buggy.
Ze weigerde vandaag in de buggy te gaan, schreeuwde, huilde en wilde constant opgetild worden. Ze weigerde ook zelf te lopen. En dat allemaal op het schoolplein, waar de leidsters langsliepen die ook naar huis gingen en ook andere ouders/ juffen langsliepen en het allemaal zagen gebeuren. #faalmoeder
Ik ben zwanger en ben daarnaast klein, dus ik kan haar niet een kwartier lang naar huis dragen (ze is +/- 12 kilo, terwijl ik ook maar 54 kilo ben en al een kind in mijn buik heb). Ze struikelde ook nog eens 2x, waardoor haar knie bloedde en ze NOG harder moest huilen. Het lukte me ook niet om haar in de buggy te krijgen (ook niet onder dwang).
Ik heb uiteindelijk ruim een kwartier staan wachten, totdat ze wat kalmeerde en haar met een cracker verleid om toch in de buggy te gaan zitten. #faalmoederkwadraat
Hoe gaan jullie om met dit soort situaties? Ik snap dat ze na zo'n lange dag bij de opvang overprikkeld is en daardoor zo doet, maar zo'n schoolplein is echt geen fijne plek om te moeten 'strijden' met je kind.
Ik zie eerlijk gezegd ook nooit een andere ouder zo 'strijden' met hun kind, dus ergens denk ik dat het dan door mij en mijn opvoeding komt.
Wat denken jullie? En hebben jullie tips?
Of die keer dat ik dacht dat het een leuk idee was om met haar driewieler naar het speeltuintje (echt maar 30m verderop) te gaan. Elke 4 meter stapte ze af om op de grond te gaan zitten en “Optilluh” te jammeren. Toen nog niet zo heel ver in mijn zwangerschap dus het laatste stuk afgelegd met haar op mijn ene arm en de driewieler vooruitslepend met mijn andere arm.
Toen de terugweg hetzelfde leek uit te pakken heb ik mijn vriend gebeld (die godzijdank thuis was) en gevraagd of hij me kwam helpen.
Tips? Niet echt, maar iemands opmerking dat honger/trek een rol speelt (naast vermoeidheid) vind ik wel plausibel. Misschien de volgende keer toch iets van een cracker als back-up meenemen?
Chick on a mission
Zoiets had ik vorige week ook. L op zijn fietsje en elke keer stoppen. Op een gegeven moment niet meer verder willen fietsen en werd er midden op het fietspad een stervende zwaan nagedaan. Heb hem in de berm neergezet, fiets ernaast en ben er ook maar bij gaan zitten. Natuurlijk niet langs het rustige fietspad maar een toeristische route.quote:
Of die keer dat ik dacht dat het een leuk idee was om met haar driewieler naar het speeltuintje (echt maar 30m verderop) te gaan. Elke 4 meter stapte ze af om op de grond te gaan zitten en “Optilluh” te jammeren. Toen nog niet zo heel ver in mijn zwangerschap dus het laatste stuk afgelegd met haar op mijn ene arm en de driewieler vooruitslepend met mijn andere arm.
Bedankt voor jullie tips en voor het delen van jullie ervaringen. Het doet me goed om te lezen dat ik niet de enige ben die te maken heeft met dit soort gedrag. Ik kan me soms wat onzeker voelen en wil het zo graag goed doen als moeder. En bij dit soort situaties voel ik me geen goede moeder
Laten we maar hopen dat deze fase snel voorbij gaat.
Laten we maar hopen dat deze fase snel voorbij gaat.
Ik had vandaag nog zoiets met Koert, hij was in zo'n goede bui dat ik dacht dat naar de winkel lopen wel leuk zou zijn. De heenweg ging goed, maar de supermarkt had geen tasjes meer dus moest ik de boodschappen in een doos meenemen en toen besloot Koert dat hij de winkel weer in wilde rennen en in ieder geval niet naar huis wilde. Inderdaad opgetild willen worden, sowieso niet mee willen, en als ik hem tilde wilde hij weer neergezet worden, was echt drama mede door die stomme doos want daardoor kon ik weer minder met Koert aanvangen. Drama.
En nu ik jullie verhalen lees denk ik: ik had hem gewoon een rijstwafel ofzo moeten geven maar daar heb ik dan weer niet aan gedacht. Hij had net gegeten hoor dus honger was het niet maar dat had misschien wel wat drama voorkomen.
Ach ja.
En nu ik jullie verhalen lees denk ik: ik had hem gewoon een rijstwafel ofzo moeten geven maar daar heb ik dan weer niet aan gedacht. Hij had net gegeten hoor dus honger was het niet maar dat had misschien wel wat drama voorkomen.
Ach ja.
Ik vind het eerder vreemd dat de leidsters niet even helpen CaVaBien. Dit soort situaties komen vaker voor en juist een extern iemand kan dan even helpen de impasse te doorbreken, zeker omdat ze weten van je zwangerschap.
Toen ik 7 maanden zwanger was (van een tweeling) weigerde mijn oudste (1j8m) ook om in het fietsstoeltje te gaan zitten. Ik heb meerdere pogingen gedaan, was de wanhoop nabij maar toen kwam er opeens een verre buurvrouw vragen of ik hulp nodig had. Die zei tegen O dat het fijn zou zijn als hij even mee zou werken en O was direct uit zijn drammende bui en liet zich zo in het zitje tillen. En we woonden toen nog niet in dat huis en ik had die vrouw nog nooit gezien. Ik ben iemand nog nooit zo dankbaar geweest voor hulp denk ik, en elke keer als ik haar tegen kom moet ik er weer aan denken.
De meiden heb ik ook overigens ook regelmatig huilend over m’n schouder gedragen, regelmatig zelfs twee tegelijk want ze steken vaak elkaar aan met zo’n bui. De huilende kleuter ernaast (die wel zelf mee liep) maakte het plaatje compleet.
Maar verder denk ik dat je nergens zoveel begrip kunt vinden als op een schoolplein waar iedereen ouder is of met kinderen werkt. Alle kinderen hebben zulke buien, ook mijn zoon (die door een andere moeder zo’n rustig braaf jongetje genoemd werd).
Toen ik 7 maanden zwanger was (van een tweeling) weigerde mijn oudste (1j8m) ook om in het fietsstoeltje te gaan zitten. Ik heb meerdere pogingen gedaan, was de wanhoop nabij maar toen kwam er opeens een verre buurvrouw vragen of ik hulp nodig had. Die zei tegen O dat het fijn zou zijn als hij even mee zou werken en O was direct uit zijn drammende bui en liet zich zo in het zitje tillen. En we woonden toen nog niet in dat huis en ik had die vrouw nog nooit gezien. Ik ben iemand nog nooit zo dankbaar geweest voor hulp denk ik, en elke keer als ik haar tegen kom moet ik er weer aan denken.
De meiden heb ik ook overigens ook regelmatig huilend over m’n schouder gedragen, regelmatig zelfs twee tegelijk want ze steken vaak elkaar aan met zo’n bui. De huilende kleuter ernaast (die wel zelf mee liep) maakte het plaatje compleet.
Maar verder denk ik dat je nergens zoveel begrip kunt vinden als op een schoolplein waar iedereen ouder is of met kinderen werkt. Alle kinderen hebben zulke buien, ook mijn zoon (die door een andere moeder zo’n rustig braaf jongetje genoemd werd).
@CaVaBien
Onze peuterspeelzaal kun je vanuit huis bijna zien. Toch is hem naar huis mee krijgen soms echt een uitdaging geweest. En tochtjes naar de bakker waren soms ook gewoon een hel.
Ik zie andere ouders ook weleens strijden maar dat ziet er dan minder zwaar uit. Komt toch doordat ik dan zelf er niet bij betrokken ben denk ik / niet zelf hoef te tillen.
Onze peuterspeelzaal kun je vanuit huis bijna zien. Toch is hem naar huis mee krijgen soms echt een uitdaging geweest. En tochtjes naar de bakker waren soms ook gewoon een hel.
Ik zie andere ouders ook weleens strijden maar dat ziet er dan minder zwaar uit. Komt toch doordat ik dan zelf er niet bij betrokken ben denk ik / niet zelf hoef te tillen.
Wat gewoon is voor de spin, is chaos voor de vlieg.
Ik heb vorig jaar middenin de zomer een half uur een strijd gehad met mijn toen tweejarige dochter. Die wilde niet Niet NIET in het fietsstoeltje. We stonden middenin het centrum, lopen was geen optie. Een half uur van “gefaal”: dreigen, sleuren, kind achterlaten (de aloude: dan gaan we wel zonder jou, wat je natuurlijk niet doet ). Hoogseizoen, dus de stad zat vol, overal volle terrassen waar men zich kostelijk vermaakte met mijn strijd waarin ik een krijsende, overstrekkende peuter in een fietsstoel probeerde te vouwen. Denk er nog even een kleuter bij die vanaf z’n eigen fiets steeds roept: ‘Mahaaaam, gaan we nu? Maaaaam, pak haar gewoon. Maaaaaamaaaaaa, mag ik ijs? Mama, mama, mama, ik zie Dinges van school! Mahaaaaaaaaaaaam, ben je nou klaar? Mam, laat ‘r gewoon staan anders. Gaan we nu? Nu?’
Het zweet gutste echt langs m’n rug. Ik stond daar echt met een verwilderd kapsel in de bloedhitte te ploetermoederen, onderwijl subtiel toegesproken door toeristen die opbeurende dingen zeiden als: ‘Er wordt niet meer opgevoed he, tegenwoordig’ en ‘Als het die van míj was....’ En toen, ik zweer dat ik ergens een engelenkoor hoorde, kwam de leidster van het kdv de hoek om. Een en al jonge, frisse, lichte, luchtige zomervibes. Die ziet mij staan, aarzelt geen moment en komt helpen. In tien seconden gepiept. Kind krijste nog steeds, overigens, maar ze zat wel
Niet het hoogtepunt van mijn moederschap, nee, maar ik heb er geen conclusies aan verbonden over mijn opvoedskillz. Kind in kwestie lijkt verder prima op te drogen
). Hoogseizoen, dus de stad zat vol, overal volle terrassen waar men zich kostelijk vermaakte met mijn strijd waarin ik een krijsende, overstrekkende peuter in een fietsstoel probeerde te vouwen. Denk er nog even een kleuter bij die vanaf z’n eigen fiets steeds roept: ‘Mahaaaam, gaan we nu? Maaaaam, pak haar gewoon. Maaaaaamaaaaaa, mag ik ijs? Mama, mama, mama, ik zie Dinges van school! Mahaaaaaaaaaaaam, ben je nou klaar? Mam, laat ‘r gewoon staan anders. Gaan we nu? Nu?’Het zweet gutste echt langs m’n rug. Ik stond daar echt met een verwilderd kapsel in de bloedhitte te ploetermoederen, onderwijl subtiel toegesproken door toeristen die opbeurende dingen zeiden als: ‘Er wordt niet meer opgevoed he, tegenwoordig’ en ‘Als het die van míj was....’ En toen, ik zweer dat ik ergens een engelenkoor hoorde, kwam de leidster van het kdv de hoek om. Een en al jonge, frisse, lichte, luchtige zomervibes. Die ziet mij staan, aarzelt geen moment en komt helpen. In tien seconden gepiept. Kind krijste nog steeds, overigens, maar ze zat wel
Niet het hoogtepunt van mijn moederschap, nee, maar ik heb er geen conclusies aan verbonden over mijn opvoedskillz. Kind in kwestie lijkt verder prima op te drogen
Ondanks dat het op het moment zelf natuurlijk verschrikkelijk is, is het achteraf best grappig om al deze verhalen te lezen.
En hulde natuurlijk voor alle lieve buurvrouwen, leidsters etc die wel te hulp schieten
En hulde natuurlijk voor alle lieve buurvrouwen, leidsters etc die wel te hulp schieten
Chick on a mission
Ik ben het boek how to talk to kids aan het lezen en dat geeft echt heel veel handvaten ook voor dit soort situaties. De basis is rustig blijven en de gevoelens van het kind erkennen. Dus “ik zie dat je heel verdrietig/boos bent” “het is ook niet leuk als je nu mee naar huis moet terwijl je zo fijn aan het spelen was” etc.
Punt 2. Geef informatie. “We moeten nu naar huis want ik moet eten gaan koken”
Punt 3. Geef een keuze. “Wil je zelf in de buggy klimmen of wil je dat ik je help?”
Punt 4 (indien nodig) geef vertrouwen. “Ik weet zeker dat je in de buggy gaat zitten als je daar klaar voor bent”
Punt 5. Aan einde van de dag, beschrijf de prestatie van je kind: “je had helemaal geen zin om mee te gaan en toch ging je fijn in de buggy zitten, dat vind ik nog eens knap!”
Het werkt hier echt ontzettend goed En heus niet altijd meteen of heel snel maar haalt wel de angel uit de situatie en geeft mogelijkheden waardoor we vaak zonder veel gedoe bereiken wat we willen en zoveel herkenning in dat boek joh 
Punt 2. Geef informatie. “We moeten nu naar huis want ik moet eten gaan koken”
Punt 3. Geef een keuze. “Wil je zelf in de buggy klimmen of wil je dat ik je help?”
Punt 4 (indien nodig) geef vertrouwen. “Ik weet zeker dat je in de buggy gaat zitten als je daar klaar voor bent”
Punt 5. Aan einde van de dag, beschrijf de prestatie van je kind: “je had helemaal geen zin om mee te gaan en toch ging je fijn in de buggy zitten, dat vind ik nog eens knap!”
Het werkt hier echt ontzettend goed
En heus niet altijd meteen of heel snel maar haalt wel de angel uit de situatie en geeft mogelijkheden waardoor we vaak zonder veel gedoe bereiken wat we willen en zoveel herkenning in dat boek joh
Ploetermoeder van @Jentin, kunnen we die er niet in houden in plaats van faalmoeder.
Hulde inderdaad voor de helpende handen.
Hulde inderdaad voor de helpende handen.
Wat gewoon is voor de spin, is chaos voor de vlieg.
Bedankt voor deze tips!quote:
Ik ben het boek how to talk to kids aan het lezen en dat geeft echt heel veel handvaten ook voor dit soort situaties. De basis is rustig blijven en de gevoelens van het kind erkennen. Dus “ik zie dat je heel verdrietig/boos bent” “het is ook niet leuk als je nu mee naar huis moet terwijl je zo fijn aan het spelen was” etc.
Punt 2. Geef informatie. “We moeten nu naar huis want ik moet eten gaan koken”
Punt 3. Geef een keuze. “Wil je zelf in de buggy klimmen of wil je dat ik je help?”
Punt 4 (indien nodig) geef vertrouwen. “Ik weet zeker dat je in de buggy gaat zitten als je daar klaar voor bent”
Punt 5. Aan einde van de dag, beschrijf de prestatie van je kind: “je had helemaal geen zin om mee te gaan en toch ging je fijn in de buggy zitten, dat vind ik nog eens knap!”
Het werkt hier echt ontzettend goed
Goede tips!quote:
Ik ben het boek how to talk to kids aan het lezen en dat geeft echt heel veel handvaten ook voor dit soort situaties. De basis is rustig blijven en de gevoelens van het kind erkennen. Dus “ik zie dat je heel verdrietig/boos bent” “het is ook niet leuk als je nu mee naar huis moet terwijl je zo fijn aan het spelen was” etc.
Punt 2. Geef informatie. “We moeten nu naar huis want ik moet eten gaan koken”
Punt 3. Geef een keuze. “Wil je zelf in de buggy klimmen of wil je dat ik je help?”
Punt 4 (indien nodig) geef vertrouwen. “Ik weet zeker dat je in de buggy gaat zitten als je daar klaar voor bent”
Punt 5. Aan einde van de dag, beschrijf de prestatie van je kind: “je had helemaal geen zin om mee te gaan en toch ging je fijn in de buggy zitten, dat vind ik nog eens knap!”
Het werkt hier echt ontzettend goed
Mijn kind is denk ik stuk, helaas
want die krijgt altijd een keuze, ik erken altijd dat het voor haar vervelend is dat iets moet, ze mag altijd zelf kiezen en eindigt toch altijd met 'nee, nee, neeeeeeeeeeee'. En dan het liefst nog even mama slaan.
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
Oh nooooquote:
[..]
Goede tips!
Mijn kind is denk ik stuk, helaas
Ploetermoeder
@CaVaBien wat mij net nog te binnen schoot, toen een van de moeders bij de PSZ niet mocht tillen liet ze de kinderwagen achter en bij het ophalen zetten de juffen het kindje binnen al in de kinderwagen. Misschien willen de leidsters bij jullie dat ook doen? Anders bij de overdracht vragen of de leidster wil helpen, niet dat ze wegloopt voordat je dochtertje zit of zelfs langs lopen om naar huis te gaan terwijl jij daar nog steeds staat.
[ Bericht 1% gewijzigd door Elleska op 27-08-2021 16:14:04 ]
Hele fijne handvaten inderdaad maar in deze situaties werkt dat bij ons helaas niet meer. Wel om te voorkomen dat we in de situatie terecht komen maar als L eenmaal over zijn toeren is kan ik niet meer tot hem doordringen. Dan werkt alleen nog mijn stem verhef en roepen wat er van hem wordt verwacht. Dat voelt ook falen, helemaal in het openbaar waar iedereen omkijkt, maar uiteindelijk komen we zo wel uit de bui en daarna natuurlijk weer goedmaken met een knuffel. Dit soort peuterbuien komen vaker voor als ik moe ben dus de periode voorafgaand is zeker belangrijk alleen bij de opvang heb je daar geen invloed op.quote:
Ik ben het boek how to talk to kids aan het lezen en dat geeft echt heel veel handvaten ook voor dit soort situaties.
@CaVaBien wat mij net nog te binnen schoot, toen een van de moeders bij de PSZ niet mocht tillen liet ze de kinderwagen achter en bij het ophalen zetten de juffen het kindje binnen al in de kinderwagen. Misschien willen de leidsters bij jullie dat ook doen? Anders bij de overdracht vragen of de leidster wil helpen, niet dat ze wegloopt voordat je dochtertje zit of zelfs langs lopen om naar huis te gaan terwijl jij daar nog steeds staat.
[ Bericht 1% gewijzigd door Elleska op 27-08-2021 16:14:04 ]
Herkenbaar ja, dat bepaalde manieren soms gewoon niet meer werken, als je eenmaal dat punt voorbij bent...
En het verschilt ook echt gewoon per kind en per fase denk ik. Het stukje erkennen hoe ze zich voelen doe ik alsnog, omdat ik het zowel belangrijk als plausibel vind, maar ik heb daar werkelijk nog nooit een positief effect van gezien bij die 2 van mij
Ook het geven van informatie werkt eerder tegen me (lees: reden voor discussie) dan dat het helpt.
Wat ik nu merk bij Pitbull wat vooral werkt (maar ook vooral in de 'aanloop' naar een peuterbui) is gewoon serieus 20x letterlijk hetzelfde zeggen, op exact dezelfde manier en toon. Ik voel me dan meestal vrij belachelijk maar ik heb het idee dat hij dan juist snapt dat er gewoon 'niet meer in zit' op dat moment (beetje lastig verwoorden) en zich er uiteindelijk alsnog bij neerlegt.
In elk geval eerder dan wanneer ik inhoudelijk de discussie aan ga met hem, en de uitkomst hetzelfde blijft; dat vindt-ie echt heel frustrerend.
En het verschilt ook echt gewoon per kind en per fase denk ik. Het stukje erkennen hoe ze zich voelen doe ik alsnog, omdat ik het zowel belangrijk als plausibel vind, maar ik heb daar werkelijk nog nooit een positief effect van gezien bij die 2 van mij
Ook het geven van informatie werkt eerder tegen me (lees: reden voor discussie) dan dat het helpt.
Wat ik nu merk bij Pitbull wat vooral werkt (maar ook vooral in de 'aanloop' naar een peuterbui) is gewoon serieus 20x letterlijk hetzelfde zeggen, op exact dezelfde manier en toon. Ik voel me dan meestal vrij belachelijk
maar ik heb het idee dat hij dan juist snapt dat er gewoon 'niet meer in zit' op dat moment (beetje lastig verwoorden) en zich er uiteindelijk alsnog bij neerlegt.In elk geval eerder dan wanneer ik inhoudelijk de discussie aan ga met hem, en de uitkomst hetzelfde blijft; dat vindt-ie echt heel frustrerend.
@Tink89 bij ons werkt een keuze geven ook niet zo. Nee als antwoord is af en toe, maar bijna altijd blijft het stil. 
In het beste geval mag je het doen met iets dat met een slap handje aangewezen wordt of een ja-knik.
In het beste geval mag je het doen met iets dat met een slap handje aangewezen wordt of een ja-knik.
Wat gewoon is voor de spin, is chaos voor de vlieg.
Precies, hier dus ookquote:
[..]
Goede tips!
Mijn kind is denk ik stuk, helaas
Ik zal het boek doornemen voor wat extra tips, maar al die stappen had ik al doorlopen. Uitgelegd wat dr bedoeling was en waarom. Keuzes gegeven. Gevoel erkend.
Hier helpt het in sommige gevallen door humor toe te passen. Wil je niet lopen? Vaak wil ze dan wel springen als een kikker of konijn, race wedstrijdjes, tikkie of gekke loopjes samen doen.
Ik heb ook een keer gehad dat ze halverwege erbij ging zitten en niet meer verder wilde tenzij ik haar tilde. Toen er maar naast gaan zitten en samen mieren gekeken. Het is een wonder als ze haar aandacht langer dan 15 minuten ergens bij kan houden, en inderdaad, zitten ging ook vervelen en toen konden we weer door. Ook een keer midden op het zebrapad met het licht op oranje een staking gehad. Toen heb ik haar meegesleurd en vervolgens op de stoep gevoelens erkent, uitleg gegeven en knuffels gegeven. Het is wat het is.
Ze doen dit altijd als je haast hebt, een tas boodschappen bij je hebt, je knie verdraaid en op de drukste plek in de stad. Het hoort erbij.
Ik heb ook een keer gehad dat ze halverwege erbij ging zitten en niet meer verder wilde tenzij ik haar tilde. Toen er maar naast gaan zitten en samen mieren gekeken. Het is een wonder als ze haar aandacht langer dan 15 minuten ergens bij kan houden, en inderdaad, zitten ging ook vervelen en toen konden we weer door. Ook een keer midden op het zebrapad met het licht op oranje een staking gehad. Toen heb ik haar meegesleurd en vervolgens op de stoep gevoelens erkent, uitleg gegeven en knuffels gegeven. Het is wat het is.
Ze doen dit altijd als je haast hebt, een tas boodschappen bij je hebt, je knie verdraaid en op de drukste plek in de stad. Het hoort erbij.
Disclaimer: Posts van deze user met een korrel zout nemen.
Hier is ophalen bij de opvang ook vaak een drama, moe van de hele dag spelen en hongerrr. De auto staat gelukkig altijd dichtbij, maar ik heb regelmatig twee gillende peuters aan de hand. Het is was het is, gaat ook wel weer over.
Jeremy wil ook nooit een handje geven als we bijvoorbeeld een drukke weg over moeten, dan pak ik zijn cappuchon. Vaak vindt hij dat vervelender dan een hand dus dan vraagt hij zelf om toch een hand.
Ik heb met de jongens vaak ook de pech dat ze elkaar versterken in hun gedrag, dus als de een nee zegt terwijl de ander wel wil, dan zegt die ook ineens nee. Andersom komt gek genoeg niet zoveel voor
Wat wel enorm fijn is is dat Vincent Jeremy over zijn doucheangst heen heeft geholpen. Jeremy stond heel hard te huilen bij de douche en toen heeft Vincent hem bij de hand gepakt en voorzichtig meegenomen onder de douche. Ik dacht dat word gillen maar hij pikte het en wil sindsdien elke avond wel douchen!
Jeremy wil ook nooit een handje geven als we bijvoorbeeld een drukke weg over moeten, dan pak ik zijn cappuchon. Vaak vindt hij dat vervelender dan een hand dus dan vraagt hij zelf om toch een hand.
Ik heb met de jongens vaak ook de pech dat ze elkaar versterken in hun gedrag, dus als de een nee zegt terwijl de ander wel wil, dan zegt die ook ineens nee. Andersom komt gek genoeg niet zoveel voor
Wat wel enorm fijn is is dat Vincent Jeremy over zijn doucheangst heen heeft geholpen. Jeremy stond heel hard te huilen bij de douche en toen heeft Vincent hem bij de hand gepakt en voorzichtig meegenomen onder de douche. Ik dacht dat word gillen maar hij pikte het en wil sindsdien elke avond wel douchen!
Dat versterken van elkaars gedrag is natuurlijk balen, maar wat klinkt dit supercute zeg!
quote:Op vrijdag 27 augustus 2021 16:29 schreef aapieannie het volgende:
Wat wel enorm fijn is is dat Vincent Jeremy over zijn doucheangst heen heeft geholpen. Jeremy stond heel hard te huilen bij de douche en toen heeft Vincent hem bij de hand gepakt en voorzichtig meegenomen onder de douche. Ik dacht dat word gillen maar hij pikte het en wil sindsdien elke avond wel douchen!
Ja dat was het ook! Momenteel hoor ik ze om en om een slaapliedje zingen gevolgd door een saappiee al? Door de babyfoon haha! Dit zijn de momenten dat ik extra geniet van het feit dat ze een tweeling zijn.quote:
Dat versterken van elkaars gedrag is natuurlijk balen, maar wat klinkt dit supercute zeg!
[..]
De gooi dr humor in komt ook terug in t boek ja!
En eerlijk is eerlijk hier zeker ook geen succes garantie maar het helpt wel heel veel
En eerlijk is eerlijk hier zeker ook geen succes garantie maar het helpt wel heel veel
Heel herkenbaar CaVaBien, ik was gisteren met Bas naar het speeltuintje achter ons huis en hij weigerde ook terug te lopen. Hij weet dat ik hem niet til, maar hij weigerde te lopen. Niks werkte.
Ook voor we weggingen al, Bas, je mag nog 1x van de glijbaan glijden, dan gaan we naar huis - Bas gaat van de glijbaan af - En daar rent meneer naar de wip
.
Bas, kom, je bent van de glijbaan af gegaan, daarna zouden we naar huis gaan. Wil je mama een hand geven of loop je zelf naar de bus (een camper op een oprit waar hij echt verzot op is die altijd uitgebreid bekeken moet worden)?
Hij liet zich als een stervende zwaan op de grond vallen, krijsend en al. De hele truukendoos geprobeerd, maar niks werkte. Uiteindelijk gisteravond koorts dus dat zal wellicht ook de aanleiding zijn geweest voor niet mee willen werken, maar op dat soort momenten vind ik het ook wel lastig nu. Die bijna 13 kilo wegende peuter is met bekkeninstabiliteit en een forse buik zelfs met dat kleine stukje tillen al echt vreselijk.
Ook voor we weggingen al, Bas, je mag nog 1x van de glijbaan glijden, dan gaan we naar huis - Bas gaat van de glijbaan af - En daar rent meneer naar de wip
. Bas, kom, je bent van de glijbaan af gegaan, daarna zouden we naar huis gaan. Wil je mama een hand geven of loop je zelf naar de bus (een camper op een oprit waar hij echt verzot op is die altijd uitgebreid bekeken moet worden)?
Hij liet zich als een stervende zwaan op de grond vallen, krijsend en al. De hele truukendoos geprobeerd, maar niks werkte. Uiteindelijk gisteravond koorts dus dat zal wellicht ook de aanleiding zijn geweest voor niet mee willen werken, maar op dat soort momenten vind ik het ook wel lastig nu. Die bijna 13 kilo wegende peuter is met bekkeninstabiliteit en een forse buik zelfs met dat kleine stukje tillen al echt vreselijk.
Ik heb trouwens wel een klacht... waarom groeien peuter voeten zo snel..?
Eindelijk schoenen gevonden die Vincent niet binnen een week de neuzen kaal heeft, zijn ze nu na amper twee maanden alweer te klein.
Morgen maar weer naar de winkel dus.
Eindelijk schoenen gevonden die Vincent niet binnen een week de neuzen kaal heeft, zijn ze nu na amper twee maanden alweer te klein.
Morgen maar weer naar de winkel dus.
Horen die voeten te groeien dan?quote:
Ik heb trouwens wel een klacht... waarom groeien peuter voeten zo snel..?
Eindelijk schoenen gevonden die Vincent niet binnen een week de neuzen kaal heeft, zijn ze nu na amper twee maanden alweer te klein.
Morgen maar weer naar de winkel dus.
ik vraag dit voor een peuter die een half jaar in dezelfde maat heeft gezeten.
Groeien vreselijk hard hier, niet alleen de voeten trouwens hoor.quote:Op vrijdag 27 augustus 2021 22:26 schreef douche-eendje het volgende:
[..]
Horen die voeten te groeien dan?
De wintercollectie word hier in maat 110/116. Voor schoenen ga ik morgen kijken voor maar 26/27. Gelijk ook maar nieuwe regenlaarzen want die zijn nog in maat 24 geloof ik haha!
Die van mij kan komende winter zijn winterkleding van vorig jaar nog aan denk ik. Hij zat toen in 86/92, nu 92quote:
[..]
Groeien vreselijk hard hier, niet alleen de voeten trouwens hoor.
De wintercollectie word hier in maat 110/116. Voor schoenen ga ik morgen kijken voor maar 26/27. Gelijk ook maar nieuwe regenlaarzen want die zijn nog in maat 24 geloof ik haha!
. Kaboutertje.
Hier gaat het ook rap qua kleding ja, Pitbull loopt nu al in 110/116.
Schoenen scheelt wel heel erg qua maat; hij loopt alaanden op Nikes maat 27, maar Converse maar 27 is nog steeds ruim.
Schoenen scheelt wel heel erg qua maat; hij loopt alaanden op Nikes maat 27, maar Converse maar 27 is nog steeds ruim.
Hier vond de onze het geluid heel overweldigend en te hard (voor de beeldvorming, we waren bij buurman en buurmanquote:
Vandaag voor het eerst naar de bioscoop. Ik ben heel benieuwd..
meerdere kleintjes huilen in die zaal. Het bleek achteraf dat ze buurman en buurman in een of andere superflashy dolby zaal hadden geprogrammeerd) Dus als je de kans hebt om naar zo'n speciale peutervoorstelling te gaan zou ik dat doen. Dan is het licht niet helemaal uit en het geluid zachter.Overigens gingen we laatst nog een keer en toen had ik van die pluggies van alpine gekocht voor hem, toen ging het wel prima
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
@twist02 wil jij niet in de OP? Want na @LeSage kom ik bovenaan te staan met bijna kleuter en dat wil ik niet.
Leuk @NicolasJoy!
Wat een lekker klein maatje nog @douche-eendje .
Banaan past zijn kleding van afgelopen winter nog wel maar mag er wel wat truien bij. Maat 104/110 ongeveer.
Die tijd dat hij elke twee/drie maanden een schoenmaat opschoof was ook niet leuk. Al sleten ze toen ook wel hard.
Zijn broeken gaan nou ook hard, echt alles krijgt een piepklein gaatje of hij valt ermee op zijn knieën.
Hij is toch maar weer naar judo na weken verzet (gelukkig was het vakantie). Ik heb hem gisteren gezegd dat hij daarna mee mag naar de bakker en toen draaide hij wat bij.
Leuk @NicolasJoy!
Wat een lekker klein maatje nog @douche-eendje .
Banaan past zijn kleding van afgelopen winter nog wel maar mag er wel wat truien bij. Maat 104/110 ongeveer.
Die tijd dat hij elke twee/drie maanden een schoenmaat opschoof was ook niet leuk. Al sleten ze toen ook wel hard.
Zijn broeken gaan nou ook hard, echt alles krijgt een piepklein gaatje of hij valt ermee op zijn knieën.
Hij is toch maar weer naar judo na weken verzet (gelukkig was het vakantie). Ik heb hem gisteren gezegd dat hij daarna mee mag naar de bakker en toen draaide hij wat bij.
Wat gewoon is voor de spin, is chaos voor de vlieg.
Converse passen ze hier dus nog makkelijk in 25. De meeste kindermodellen vallen groot uit!quote:
Hier gaat het ook rap qua kleding ja, Pitbull loopt nu al in 110/116.
Schoenen scheelt wel heel erg qua maat; hij loopt alaanden op Nikes maat 27, maar Converse maar 27 is nog steeds ruim.
M draagt nu maat 92 en schoenmaat 22. Haar winterkleding heb ik al bij elkaar geshopt in maat 98, ervan uitgaande dat ze dan 98 draagt
En vandaag wordt er een pakket bezorgd met 2 schoenen in maat 23.
Gaat inderdaad hard met de schoenen. Ook omdat ik altijd meerdere wil hebben in 1 maat. Ik koop dan steeds regenlaarzen, laarzen, sneakers en slofjes (en sandalen) in een maat. En mijn hormonen willen dat het dan leuke schoentjes zijn, dus wat schoenen betreft ben ik straks blij als ze een langere tijd 1 maat heeft.
En vandaag wordt er een pakket bezorgd met 2 schoenen in maat 23.
Gaat inderdaad hard met de schoenen. Ook omdat ik altijd meerdere wil hebben in 1 maat. Ik koop dan steeds regenlaarzen, laarzen, sneakers en slofjes (en sandalen) in een maat. En mijn hormonen willen dat het dan leuke schoentjes zijn, dus wat schoenen betreft ben ik straks blij als ze een langere tijd 1 maat heeft.
Haha, mijnes is ook van december, dus dat helpt niet zoveelquote:Op zaterdag 28 augustus 2021 09:59 schreef PKM het volgende:
@:twist02 wil jij niet in de OP? Want na @:LeSage kom ik bovenaan te staan met bijna kleuter en dat wil ik niet.
De film (Paw Patrol de film) was met 86 minuten (+ pauze en reclames 2 uur) precies lang genoeg!quote:
Vandaag voor het eerst naar de bioscoop. Ik ben heel benieuwd..
Onder de indruk van het grote scherm, de popcorn.. Voor herhaling vatbaar!
Hier precies hetzelfde qua schoenen. Keuzes moeten we hebben! Heeft hier niks met hormonen te maken.quote:
M draagt nu maat 92 en schoenmaat 22. Haar winterkleding heb ik al bij elkaar geshopt in maat 98, ervan uitgaande dat ze dan 98 draagt
En vandaag wordt er een pakket bezorgd met 2 schoenen in maat 23.
Gaat inderdaad hard met de schoenen. Ook omdat ik altijd meerdere wil hebben in 1 maat. Ik koop dan steeds regenlaarzen, laarzen, sneakers en slofjes (en sandalen) in een maat. En mijn hormonen willen dat het dan leuke schoentjes zijn, dus wat schoenen betreft ben ik straks blij als ze een langere tijd 1 maat heeft.
Ik heb ook een probleem met jassen. Zoveel schattige jasjes te krijgen. Qua broek zijn we dan weer basic bitches in dit huis en lopen we beide vooral in zwarte leggings..Oh en 80.000 haar accessoires.
NJ, klinkt super leuk! Hier ook al een tijd op de planning.
Disclaimer: Posts van deze user met een korrel zout nemen.
Haarelastiekjes, clipjes en speldjes lijken hier (en op de opvang) in een soort Bermuda-driehoek te verdwijnen. En omgekeerd kom ik soms spullen tegen die we zeker weten niet gekocht hebben.quote:
[..]
Oh en 80.000 haar accessoires.
Qua schoenen hebben we maar liefst 1 paar zelf gekocht (eigenlijk als kado gekregen) de rest is tweedehands via vrienden of Vinted
Chick on a mission
